VELO
De Zwarte Monnik
LKM AARSCHE sa
CAUSERIE
Raad Hoogwoud*
AFSCHEIDSPREEK 1933 VAN CAVE CANEM.
Zeer geeerd auditorium.
Het is mij een eer en behoefte, nog eenmaal in het
door Vader Tijd weggevreten jaar 1933 in liefde en
vriendschap te mogen toesnikken.
In de eerste plaats dank ik u hartgrondig voor de
verleende aandacht en het geduld, waarmede gij mijn
wekelijksch slaapmiddel heb willen slikken.
Menig vertroetelde kooter, die van zijn levertraan
walgt, kan aan uw volgzaamheid een exempel nemen:
En zoo zijn we dan ook in Grootgortbuikenburg weer
bezig het laatste blaadje van de scheurkalender at te
plukken, en de ouwe mop, dat Gortbuikenburg een or
geldraaier bezit, die evenveel beenen heeft als dagen
In het jaar. weer actueel geworden! Onzo beste oude
Bram heeft n.L maar één pede apostolorum.
Omtrent de autoriteiten, naar wier komst ons hart
van verwachting klopte, is geen ander sensatleberlcht In
gekomen dan do benoeming van 'n nieuwen kantonrech
ter bij wijze van Kerstgave. De keus van zijne excellentio
was eenigermate teleurstellend. Men had verwacht de
benoeming van Mr. Fruin, een alleszins bekwaam en ter
zake kundig rechter, en niet langdradig van stof. maar
«inds men mij vertelde, dat deze sollicitant naar Den
Haag was gestiefeld met een N.S.B.-insigne op zijn boe
zem. beb ik om zijn kans geen afgekeurd nikkeltje
meer gegeven. Ik meen zeker te weten dat de opper-
Techtsverkavelaar, (ja. jullie dachten zeker dat ik wat
anders zou zeggen, hè? maar ik zeg lekker: mis poes!)
van fascisten geen tabak heeft. In ieder geval. mr.
Fruin is tot mijn spijt niet benoemd en zal ik probeeren
met Mr. Boerrigter aan te pappen. Misschien is hij
nog wel familie van den ouwen Majoor Boerrigter. die
«en 30 jaar geleden op den stationsweg woorde en ge
regeld werd gepriegeld door wijlen Andrles Popke
Staalman, de geestelijke pipa van Jaap en Tijs in Salon
Kikkerhaven. Om even richting aan te wijzen: met een
salonkikker bedoelen de mannepikkers een marinier,
begrepen!
Enfin, we zullen hopen, dat de nieuwe kantonrechter
in alle opzichten aan de gestelde verwachtingen voldoït
en een vriend is van opschieten, want reken maar. dat
hij zijn brood met jam niet in ledigheid zal smikkelen.
Met bijvoeging van nagenoeg het geheele groots kanton
Schagen, de omvangrijke Beemster Inclusief Warder
Oosthuizen en Middellie. heeft Gortbuikenburg een kan
tonnale jurisdictie over pl.m. 37 gemeenten.dus dat
is niet om uit te vlakken! Praten en breien, maar méést
breien zal dus de leus voor Mr. Boerrigter moeten zijn'
Met groote belangstelling heb ik de huldiging gevolgd
van Grootmokum's burgememeester, Willem de Vlugt,
ter gelegenheid van zijn 12%-jarige ambtskettingdracht'
Zoo'n ambtsketting is voor 'n burgemeester haast net
xoo goed als 'n scapulier, die heb je altijd om je nek.
en ze willen zelfs beweren, dat onze Willem Wende-
laar met dat rammelend versiersel naar bed ging, maar
dat is natuurlijk niet anders dan een flauw Groot-
gortbuikenburger gijntje, daar hebben ze altijd zoo iets
banaals!
Onze pêre Guillaume. heeft genoeg van zijn gortbuiken
en het eenige dat straks aan hem zal herinneren is de
steenen vetkaars van ^Kropholler bij de Groote- Kerk!
Maar Ik moet met droefheid zeggen: Ik begrijp hetn
niet. heeiemaal en absoluut niet! Hij was nu al ruim
op de helft van zijn zilveren jubilé! Wat zouden we
hier gefuifd hebben! Wat een prachtig gedenkteekeu
zouden we voor onzen zilveren burgerchef hebben op
gericht! Wunderschön!
Geen nachtwachtlantaarn op 'n uitgeveegde keuken
schoorsteen, maar 'n standbeeld in modernen stijl, vol
gens ontwerp van Hilde Krop en Koos Koen. alias Wam
Heskens. De burgervader in sjieke avondkleeding, met
ambtsketen omhangen en met de hooge gibus gekroond,
met uitgestoken hand. alsof hij ieder wilde toeroepen-
Komt burgers, en steek me de jat toe! En dan het
voetstuk met de prachtkoppen van de dappere staf ad
judanten Westerhoff, Slingerland, Bonsi en Klaveraas,
die hem zoo trouw in de bange dagen van het crlsisbc-
leg hebben bijgestaan in relief! O. Wunderbar!
Hier is gewrocht het zichtbaar blijk van dank.
Die leeft in t hart van Gortbuiks burgerschaar.
De trotscb der stad, de vriend van eiken stand.
Aanziet de uitgestoken hand van
burgemeester Wendelaar!
En wat zal onze goede meester en mentor nu ge
nieten als het hem gelukt 25 jaar lid te zijn van het
parlement? Een mager berichtje misschien van 3 xe-
gels in het Haagsche Kleuterblaadje voor beschaafde
kringen, 'n wandelstok met zilveren knop. 'n geëmail
FEUILLETON
DOOR
edgar wau.ac.e.
19.
De brief luidde:
„Beste Dick. Bedankt voor je vrij buitenge
wonen brief, maar ik vrees dat wij je officieel niet
van dienst kunnen zijn. Particuliere detectives
zijn voor jouw doel van onwaarde, en het beste
wat ik voor je doen kan is het volgende. Wij heb
ben hier een sergeant-detective, Puttier genaamd
misschien heb je van hem gehoord in verband
met den diefstal in Hatton Garden. Hij is een
hoogst bekwaam man en voor bevordering in
aanmerking gebracht, maar hij heeft een vrij
zonderling uiterlijk. In de Yard noemen wij hem
Puttier de Aap, hoewel hij in weerwil van dezen
weinig vleienden bijnaam algemeen getapt is.
Puttier neemt nooit ofte nimmer vacantie. en
wordt verondersteld al zijn tijd aan crimineel on
derzoek te besteden en in de Yard ergens in eeD
hoekje te slapen. Hij heeft recht op zes weken
verlof. In gewone omstandigheden, zou het na
tuurlijk niet bij hem opkomen om slechts zestig
minuten vacantie te nemen, maar ik heb eens
met hem gepraat, en met de volkomen goedkeu
ring van onzen chef (ik was natuurlijk verplicht
hem te vertellen wat jij wenschte) zou Puttier
zijn vacantie op Fossaway Manor kunnen door
brengen. Zooals ik al gezegd heb, heeft hij zijn
uiterlijk niet met zich mee, en is een fanatiek af
leerde invaJiedenwagentje op ballonbanden en 'n paar
sokkenophouders met gebrand zilveren gespen, voila
tout!
En omtrent dien tyd zal heel Grootgortbuikenburg op
z'n achterste pooten staan om het koperen feest te vie
ren van zjjn opvolger en zal onze oud-burgervader zich
in zijn aartsvaderlijke diaconlestcel zitten versaggerij-
nen, dat hij zoo stom is geweest in Januari 1934 bet stof
van Grootgortbuikenburg van zijn rijgbottinea to schud
den en dit grootscb festijn nu een andere voorturner
in stadsregeeringszaken ten deelt valt.
Eigenschuld plaagt het meest!
Vader Willem kan toekijken en een ander viert
feest! Met veel interesse heb ik notitie genomen van
excellentie Kalf's voornemen, den bruggenbouw met
kracht te bevorderen. Er zullen zoo ik verneem uit Wa
terstaats regeeringskringen. alvast 3000 vlotbruggen,
volgens het bekende practische model en efficiency,
worden aangemaakt, teneinde bij voorkomend stoffelijk
verval der bestaando kunstwerken bij Grootgortbuiken
burg, Akersloot, Koedijk. Burgervlotbrug, St. Maarten3-
vlotbrug en God weet hoeveel meer, onmiddellijk ts
kunnen ingrijpen. De vlotbrug uit het magazijn wordi
dan op een Waterstaattrailer geplaatst, ter plaatso be
vestigd en die kous Is zóó af. Een kind kan de wascb
doen!
Met alle eerbied voor Zijn Excellentie Kalf's bedoe
lingen. had ik echter liever gezien, dat hij zijn mlnl-
sterieele attentie eens paéér had gevestigd op een tun
nel bU Velzen! Dat zA\ meer 'n nationaal werk zijn
van groote beteekenis en tevens een beëindiging van den
schandelijken, beschimmelden verkeerstoestand, die daar
wordt aangetroffen. Ik ben bereid om alle zonden van
Waterstaat- en spoorweggeklungei te vergeven, als de
Waterstaatskalif Kalf bereid is om dit nationaal schan
daal te beëindigen. En in afwachting van dit heuglijks
nieuws neem ik heden van u. lieve lezers, afscheid,
doch niet zonder u een gelukkig, voordeelig, gezond en
vredevol nieuwjaar te hebben toegewenscht. Gedenk
met soortgelijke teedere gevoelens uw vriend
CAVE CANUM.
doet uw waych snel goed blllifk
laat tijd en lust voor uw gezin
Vergadering van den Raad op Donderdag 28 De
cember 1933, des morgens 10 uur.
Voorzitter de heer D. Hoogenboom, burgemeester-
secretaris.
Alle leden zijn aanwezig.
Na opening volgt lezing en vaststelling der notu
len.
Ingekomen stukken.
De Minister kan er zich niet mee vereenigen, dat
«r geen toelage -voor den veldwaohter wordt be
schikbaar gesteld van f 25. ind en deze in het bezit
van een politiediploma en van f 50 voor politle-
diploma met aanteekening.
De verordening zal in dezen geest worden aange
vuld.
Ged. Staten maken er bezwaar tegen dat de koa-
ten van de conversie eener geldlecning cp den kapi-
taaldienst worden verantwoord, ze behcoren ten laste
van den gewonen dienst 1934 te komen.
Zal geschieden.
Ingekomen is verslag van den Vleeschkeurings-
dienst. Kring Spanbroek.
Op een daartoe gestelde vraag deelt de heer Vijn
mede, dat de salaissen met 6 pet. zijn verlaagd. Ja.
ja, zegt spreker, ze zijn voorzichtig.
Spr. deelt ook mede. dat door den Kring Midwcud
verzocht was in bet tekort bij te dragen, maar de
vleeschkeuringsdienst Spanbrcek had dat verzoek
afgewezen, omdat indertijd Spanbroek gevraagd had
voor 4 dictrlcten een destructor te stichten, n.1. Hoorn.
Enkhulzen, Midwoud en Spanbroek. Midwcud wilde
daar toen niets van weten en omdat Spanbroek zoo
in 't zonnetje was gezet, wilde men nu niet inhet
tekort bijdragen.
De Voorzitter herinnert eraan dat de regeling is
gemaakt, dat Spanbroek niet In het tekort zou bij
dragen. wel zou Spanbrcek deelen in de winst, maar
een wlnst-uitkeerlng is nooit gedaan.
De heer Vijn deelt mede, dat over 1929 een winst
gemaakt was van f 2200, over 1930 een winst van
f 630, over 1S31 was het teaort f 2500 en over 1932
het tekort f 42C0.
De heer Glas denkt dat we blfl mogen zijn, er
buiten te zijn gebleven.
De Voorzitter doet mededeellngen over de verstrek
king van de kerstgave. De menschen die uit de
bondslcassen trokken, hebben geen kerstgave ontvan
gen, omdat zij een hoogere uitkeering ontvingen dan
de menschen die onder de vorstregeling vallen.
De heer Kuipers, Weere, had verzocht om de f 10
vergoeding, die hij ontvangt voor zijn dochter die
de R.K. ULO--school te Hoorn bezoekt, te rvlUen
verhoogen, Overgelegd was daarbij een schrijven van
het hoofd dier onderwijsinlchting. waarin deze als zijn
oordeel te kennen geeft, dat ah de betrokken per
soon zich tot Ged. Staten wendde, de gemeente wel
een hoogere vergoeding zou moeten geven.
De Voorzitter is van meening. dat het door den
raad genomen besluit om f 10 te geven, een welwil
lendheid is geweest, want Hoorn kan toch moeilijk
als een plaats In de omliggende nabijheid worden
beschouwd. En waar zooveel eischen aan de kassen
der openbare lichamen worden gesteld, dient de raad
niet verder te gaan. dan noodzakelijk is.
Hoewel de heer Bossen nog wijst op de tegenstel
ling, wat de kosten betreft van de Hoogere burger
scholen, wordt afwijzend op het verzoek beschikt.
T.a.v. de vorstregeling is deer B. en V/, gewszen
op de onbillijkheid dat zij die In hst vrye bedrijf bijv.
bij de Cultuurmaatschappij, werkten, geen brand
stof fenbijslag en rijwieltoelage ontvingen; de men
schen die in werkverschaffing werkman echter wel. Ge
vraagd is een steunregeling in te stellen. De Minister
van Eicon. Zaken heeft voor het tijdvak 1731 Dec. de
steunregeling goegekeurd, ten behoeve van de arbei
ders in het vrije bedrijf, niet voor kleine tuinders. Als
de huidige toertand blijft, zal verlenging van den ter
mijn worden gevraagd.
Ged. Staten maakten bezwaar, zich beroepende op
een oud Koninklijk besluit tegen het raadsbesluit,
waarbij de gemeenschappelijke regeling voor de Lan-
gereizer school wordt opgezegd.
De Voorzitter zegt de meening van Ged. Staten niet
te deelen en wel in verband met het bepaalde in het
Burgerlijk Wetboek. B. en W. hebben echter op deze
kwestie niet verder gereageerd omdat in het verdere
gedeelte van het schrijven van Ged Staten wordt me
degedeeld. dat de Minister in overweging geeft op 1
Januari a.s de gemeenschappelijke regeling te doen
vervallen Het betrekkelijke raadsbesluit wordt echter
ingetrokken.
Door den Prov. Waterstaat was de trambaan voor
f 1 aan de gemeente verhuurd en de gemeente op haar
beurt wist een gegadigde te vinden die f 10 voor bet
gebruik van de trambaan gaf Dit is voor Prov. Water
staat aanleiding geweest om voor 1934 ook e«n huur
van f 10 te erlangen. Wordt goedgevonden.
Ze zullen er aan toe wezen, zegt de heer Vijn-
Aan Ged. Staten zal worden medegedeeld, dat de
raad er zich mee kan vereenigen, dat op de salarissen
van burgemeester, secretaris en ontvanger 8% pet, pen
sioensbijdrage wordt verhaald.
Besloten wordt aan de commissie voor schoolvoeding
in de Weere een subsidie te verleenen van f 100.
Voor de houders van koffiehuizen, restaurants enz-
zal de huurwaarde voor de persnneele belasting op 1/3
worden bepaald, een tegemoetkoming aan de caféhou
ders die de gemeente f 200 a f 250 zal kosten.
Waar de opcenten op de personeele belasting op 110
zijn gesteld, wijzen Ged. Staten er op, dat dan 20 opeen-
centen op de hoofdsom der grondbelasting voor de on
gebouwde eigendommen dienen te worden geheven.
Nadat de heer Klaver gewezen heeft op het wei
nige dat van de grond is gehaald en de Voorzitter
heeft medegedeeld dat het hier betreft een totaal be
lastingbedrag van f 700. wordt conform den wensch
van Ged. Staten besloten.
Besloten wordt het land in de Bennemeer voor 1934
en 1935 onderhands te verhuren aan J. Keppel te
Twisk voor f 75 per HA
Aan 2 huurders van gemeentegrond zal 35 pet re
ductie worden verleend.
In verband met de opheffing van de openbare school
aan de Lan-rereis wordt met ingang van den datum
waarop die schooi is opgehesen, eervol ontslag verleend
aan het personeel dier schcol.
DE OPHEFFING VAN DE LANGEREIZER
SCHOOL.
Door den Voorzitter wordt vervolgens gelezen het
Koninklijk besluit tot opheffing van de openbare school
aan de Langereis.
De Voorzitter gelooft dat dit besluit bfl enkelen een
ontevreden stemming beeft veroorzaakt, wat spr. niet
kan begrijpen. Men moet toch in oogenschouw netnen
hoe de toestand thans is, dat de kosten van werkver-
achafflng enz. zeer zwaar drukken en dat daa:om elke
gelegenheid tot bezuiniging dient te worden aangegre
pen.
Wat gaat voor, voeding van de menschen of het on
derwijs? Toch zeker de voeding. En vooral wanneer
een algemeene maatregel kan worden genomen zonder
schade aan dat onderwijs toe te brengen. Weet men
wel, wat een kind van de openbare school aan rijk en
gemeente kost? Over 1932 waren die koóten voor de
gemeenschap, rijk en gemeente f 130 per kind. waaron
der dan niet begrepen de kosten van den verbouw der
school te Aartswoud. Als dus bezuinigd kan worden,
zonder de vitale belangen van het onderwijs te scha
den. dient dat te gebeuren.
De heer Ham zegt. dat het hem heeft gefrappee-d
en de ouders waren daar ontstemd over. dat de men
schen 's avonds om half negen bericht kregen, dat zij
hun kinderen den volgenden dag r.aar de school te
Hoogwou moesten zenden, terwijl N. Nledorp een der-
gelijken maatregel niet trof. Spr. wijst er nog eens op,
dat hij buitengewoon gesteld waa op behoud van de
school en vraagt of de Voorzitter niet een soepeler
regeling had kunnen toepassen. Wel zijn door den Voor-
zltter genoemde kosten buitengewoon hoog genoemd,
maar toch ook weer niet als men er tegenover stelt de
kosten van het Hooger onderwijs, die toch ook op de
gemeenschap drukken, terwijl het dan mensohen be
treft die zelf wel in staat zijn de kosten te dragen.
Voor de kinderen aan de Lan?erels betreft het 't eenig-
ste geestelijke voedsel. De maatschappij ei-oht ste'ds
meer van de menschen. Eln op andere manieren wordt
er met geld gesmeten.
De Voorzitter zert altijd beweerd te höbben dat al®
de school werd opgeheven, het onderwijs niet zou wor
den geschaad. Ja zelfs zou worden bevorderd. Als de
kinde-en aan de Langerels-schocl niet onmiddellijk naar
de school aan de Kerkelaan werden over-reb-acht. zou
de telling op 16 December aanwijzen dat de schooi aan
de Kerkelaan een eenmansrchool zou worden. Het
ging dus om een groot belang. Wat het berrep op de
kosten van het Middelbaar en hooger onderwijs betreft,
de wet zal ook in die richt'ng wel worden gewijzigd.
De heer Ham denkt dat in de toekomst de school
aan de Kerkelaan evengoed wel in 't gedrang zal komen.
De Voorzitter wijst nog op de vermindering van het
aantal leerlingen voor de schcol aan de Langereis,
dat blijkens onderzoek in de toekomst zou plaats vin
den. zoo zelfs dat 2 kinderen uit onze gemeente die
school zouden bezoeken. Spr. vraagt zich af of nu niet
de geheele wereld de onbillijkheid gevoelt dat Hooghoud
'aren lang voor 6 kinderen van N. Niedorp moet be
talen. Waarom is Nieuwe Niedorp niet Ingegaan op
een regeling waarbij per kind wordt betaald?
De beer Ham beaamt dat bet standpunt dat Nieu
we Niedorp heeft Ingenomen, nergens naar lijkt en
dat standpunt buiten ze nu nog uit door zich uit te
geven voor zulke groote voorstanders van het behoud
der school.
De Voorzitter zegt dat daarom Hoogwoud al die
verwijten, dat groote gebaar, die holle woorden van
Nieuwe Niedorp van zich schuift.
De heer Ham is het daar mee eens.
De heer Bossen zegt dat N. Nledorn inwendig blij
is. maar zich niet durft uiten. Sor. wijst er op dat
door de hooge kosten van het opsnbaar onderwijs, de
bijdrage voor het bijzonder onderwijs ook hco^e» wo-dt.
De Voorzitter merkt neg op dat gesproken wordt
over den greoten afstand, maar naar de school aan
Kerkelaan is de grootere afstand niet meer dan 2
KM.
De heer Ham wijst er op dat we' hebben eert wisselen
de bevolking 'en Jat dus over eenige Jaren het aant-U
leerlingen wel weer grooter kan zijn.
De Voorzitter zegt dat N. Niedorp zich nu eens be
riep op de wisseling van de bevolking, dan weer op een
statlonnalren toestand, al naar mate het in hun kraam
te pas Vwam.
De heer Glas erkent het geldelijk voordeel, dat door
opheffing van de school wordt verkregen en ziet ook het
belang in van het behoud van een tweemansschool in
Kerkelaan. maar onbillijk blijft spr. het vinden dat
daartoe de schooi aan de Langereis wordt opgeofferd.
De Voorzitter wijst er met klem op dat men rekening
moet houden met den toestand van thans, daarnaar
moeten nu maatregelen worden getroffen, in de Kerke
laan is een nieuwe school, aan de Langereis daarente
gen als 't ware een bouwvallig gebouw, waarvoor bij
verbouw 8 k 10 duizend gulden en bij onderhoud f 1000
beschikbaar zou moeten worden gesteld.
De heer Groen zegt dat hU dan ook groote tegenstan
der was van den verbouw van de school aan de Keike
laan, omdat hij gevoelde dat dit ten koste van de Lange-
relzer school ging. Nu staat evenwel dit nieuwe gebouw
en kan 't niet anders dan dat opheffing van de Lange-
re!zer school moet volgen.
Door den heer Bossen wordt gewezen op de bestaan».
schaffer, zeer rechtzinnig in de leer, en verzot op
kerkmuziek. Je kunt onvoorwaardelijk op zijn
bescheidenheid rekenen. Ik heb hem gezegd, dat
je bereid bent hern tien pond per week plus al
zijn onkosten te betalen. Ik wou alleen dat ik heni
doorloopend tot je beschikking kon stellen, maar
ik vertrouw dat je je zaak in een tijdsverloop van
zes weken hebt kunnen opknappen."
Dick stak den brief zorgvuldig in zijn binnen
zak. liep door de hal. en ging naar de bibliotheek.
Lord Chelford hoorde de deur sluiten en keek op.
„Zoo, Dick!" zei hij uiterst vriendelijk. „Wat
voor nieuws heb je?**
Voor hij antwoordde, liep Dick Alford naar de
tuindeur, door welke hij zijn broer had zien zit
ten. trok haar dicht en sloot haar af.
„Waarvoor doe je dat?" mopperde Chelford
„Onze vriend de kloosterbroeder is gezien", zei
hij, „en daarom acht ik het wenschelijk dat je
den boel gesloten houdt."
Harry Chelford bracht een hand naar zijn lip
pen. „Kunnen wij tegen dat heerschap niets uit
richten?" vroeg hij ongerust. „Waar is de politie
voor? Waar betalen wij haar voor? Het is mon
sterachtig, dat de omtrek geterroriseerd zou wor
den door... Heusch, Dick, kun jij er niets tegen
doen?"
„Morgen komt hier een man, die nasporingen
in 't werk zal stellen."
Dick stopte zorgvuldig zijn pijp, en stak haar
aan met een lucifer, dien hij uit een zilveren
standaard op het bureau van Harry nam.
„Ik ben Leslie wezen bezoeken", zei hij. „Doe
dat verwenschte boek nu dicht en praat met mij."
Met zichtbaar misnoegen sloeg Lord Chelford
den zwaren foliant, waarin hij had zitten kij
ken. dicht en leunde met een air van berusting
in zijn stoel.
„Leslie? Ik zie haar slechts weinig", zei hij.
..Zij is een zeer schrander meisje, en weet hoe
druk ik het heb. Niet iedere vrouw zou zooveel
tact toonen. Heb je Arthur ook gesproken?"
Dick knikte.
„Hij telefoneerde mij, dat hij morgenochtend
hier zou komnn. Hij wil mij een paar documenten
laten teekenen in verband met de regeling van
Leslie's vermogen. Ken brave kerel, die Arthur."
„Een uitmuntende." zei Dick zonder een zweem
van sarcasme in zijn stem.
„Ja. ik ben Arthur een massa verschuldigd."
Harry keek door zijn hoornen bril op en knikte
onder het spreken. „Ik zou Leslie nooit notmoet
hebben, en zeker niet op het denkbeeld gekomen
zijn om met haar te trouwen", ging hij naief
voort, „maar Arthur wilde haar zoo dolgraag
een echtgenoot bezorgen, wien het niet om haar
geld te doen was. Maar, van zelf, het geld zal
goed te pas komen."
Dick luisterde geduldig naar deze onsamen
hangende toelichting van het op handen zijnde
huwelijk Hij had haar al meermalen in dezelfde
bewoordingen aangehoord.
.Waarom wil je over het geheel een meisje met
geld trouwen?" vroeg hij. „Wij zijn niet onver
mogend."
Harry Chelford haalde zijn schrale schouders
op. „Dat zou ik ook niet denken," zei hij. „Ik be
moei mij nooit met de geld aken. Jij bent zulk
een handige vent, Dick, dat ik mij daar niet om
behoef te bekommeren. Waarachtig, ik zou niet
weten wat te beginnen als ik jou niet had. Heb
je zelf alles waar je behoefte aan hebt, Dicky?"
waarop Dick knikte.
„Een lief meisje", ging zijn broer voort, „en,
zooals ik al zei, schrander. Ik wou dat je haar
op een dag hier te dineeren vroeg; ik wensch
verskillende dingen met Arthur te bespreken.
Over dat landgoed in Doncaster, bijvoorbeeld. Ik
ontving laatst een brief van iemand, dat hij be
reid was een zeer hoogen prijs voor Creethorpea
te betalen. Ik zie hoegenaamd geen reden waar
om wij dat niet zouden verkoopen."
„Maar ik wel", zei Dick, langzaam aan zijn pijp
trekkende. „Het bod is ook mij gedaan, en wan
neer het verhoogd wordt tot zooveel als Crethor-
pes in mün oog waard is, zouden wij misschien
tot verkoop kunnen overgaan. Maar de geboden
prijs is belachelijk."
„Honderd en twintigduizend pond?" mompel
de Lord Chelford. zijn hoofd afkeurend schud
dende. „Ik zie niet hoe je er meer voor zoudt
kunnen maken, Dick."
„Wij zouden het kunnen probeeren", ant
woordde Dick.
Zijn oogen dwaalden over het bureau, en vielen
op een boek, dat zelden ver buiten het bereik van
zijn broer lag. Hij nam het op, terwijl Chelford
hem triomfantelijk aankeek.
„Jij hebt het eindeli.k ook te pakken, kerel?"
vroeg hij. „Ik wist dat het vroeger of later ge
beuren zou. Je bent te verstandig om den schat
van Chelford als een fabeltje te beschouwen."
Dick sloeg de bladzijden om. die met een ver
bleekt schrift bedekt waren: het dagboek van dien
Lord Chelford. die door de handen van den beul
voor zijn verraad had moeten boelen.
Het denkbeeld was den vorigen nacht bij hem
opgekomen, en dien geheelen dag had het oude
dagboek hem bij tijd en wijle door het hoofd ge
spookt. Het was niet waarfdat hij tot het geh»of
van zijn broer in het bestaan van den schat be
keerd was, maar toch was zijn nieuwsgierigheid
vaag geprikke'd door de herinnering aan een zin
in het dagboek. Hij zocht dien nu op en las:
„Deze staven zullen verborgen worden op eer
veilige plaats, mits het weer droog blijft en d
