De Rallye Monte Eatlo.
MASSA-VERHUIZING IN
DEN AETHER.
In den nacht van 14 op 15 Januari.
Nederland doet niet mee.
De uitvoer van tuinbouwproducten
in November 1933.
De Ooggetuige.
In den nacht van 14 op 15 Januari rul
len vele radiozenders van de landen die
de overeenkomst van Liuern hebben ge-
teekend, van golflengte veranderen.
Het was een vreedzame tijd, toen nog slechts Uier
en daar in de landen van Europa antennes oprezen
en radiostations worden gebouwd. Wanneer de zen
ders elkaar toen hinderden, was dat niet meer dan
een vergissing.
Maar geleidelijk is het aantal zenders grooter ge
worden, geleidelijk raakte de aether dichter bezet
en thans is het zoó ver, dat niet minder dan 274 zen
ders hun golven over Europa uitstorten. Bij een der
gelijke bezetting kunnen belemmeringen en wrijvin
gen niet uitblijven. Meermalen overkwam het den
luisteraar, dat hij plotseling achter zijn geliefkoosd
station een andere zender hoorde, die in den aether
was opgedoken en zijn luistergenot wreed verstoor
de. Want bij de inrichting van nieuwe stations ging
men niet altijd even minutieus te werk. Sommige zen
ders nestelden zich op een plaats, waar eigenlijk
geen plaats meer was. andore vonden het noodig.
op een onbehoorlijk luiden toon door het luchtruim
te schallen. Het gevolg was, dat de luisterende schare,
na zich een oogenblik de handen voor de ooren te
hebben gehouden, er zich op toelegde de toestellen
steeds selectiever te houwen, zoodat het moestal wel
gelukte, de orde in de huiskamer te herstellen. Het
concert uit het Amsterdamsche Concertgebouw werd
dan niet langer gestoord door het weerbericht uit Fin
land en de Homoinsche huismoeder, die met belang
stelling naar een recept ter toebereiding van extra
lekkere macaroni luisterde, behoefde zich niet meer
te ergeren aan de Hamburgsche kamergymnastiek.
Meestal, zeiden wij. gelukte het de orde te herstel
len. Maar toen steeds nieuwi zenders verrezen wer
den de moeilijkheden grooter. Men zag toen in, dat
slechts een internationale regeling hier uitkomst
kon brengen. Want per slot van roken.ng zijn de zen
ders er voor de luisteraars en niet de luisteraars voor
de zenders. Na de conferentie van Madrid in 11132
volgde toen in Mei en Juni van dit jaar de conferen
tie van Luzern. Het vooropgestelde doel was den
aether gelijkmatig over Europa te „verdeelen". Er
waren ook overwegingen van politieken aard: som
mige landen verzetten zich tegen de uitstorting van
ongewenschte buitenlandsche propaganda over hun
gebied, enz. Honderdveertig gedelegeerden waren te
Luzern bijeengekomen. En net resultaat?
Er is bedroefd weinig bereikt Het bleek niet mo
gelijk een compromis te vinden tusschen de wen
schen en verlangens der landen. De meerderheid
nam een plan aan. maar een belangrijk aantal lan
den verklaarden, dat zij zich daaraan niet gebonden
zouden achten. De niet-onderteokenende staten wa
ren Nederland, Polen, Lutauen en Griekenland
Zij meenden, dat hun belangen verwaarloosd waren
en dat de andere staten ten koste van hen bevoor
deeld waren.
Wat speciaal ons land betreft: onze gedelegeerden
hebben alle moeite gedaan, om in minnelijk overleg
den langen golf voor ons land te behouden, maar de
conferentie was niet te overtuigen: do 1875 meter-golf
was voor Roemenië bestemd. Nederland, meende men,
kon het ook met een korte golf doen; alle voorwaar
den voor een goedo functionneering van het radio-
bedrijf zonder lange golf achtte men aanwezig: ons
land is klein, vlak. enz. Maar het spreekt vanzelf,
dat de Nederlandsche gedelegeerden hun beste golf
maar niet zoo afstaan ten behoeve van een land. waar
het radiobedrijf nog lang niet zoo ver ontwikkeld is.
Intusschen gaan thans de staten, die de overeen
komst van Luzern hebben geteekend. het plan ten
uitvoer brengen. In den nacht van 14 op 15 Januari
a.s. begint een massa-verhuizing in den aether, een
algemeen stuivertje-verwisselen.
ïn dien nacht zal in groote gebieden van den
aether een doodsche stilte neerdalen. In de zender
installaties zal daarentegen een groote bedrijvigheid
heerschen. De technici zullen de laatste hand leggen
aan het reeds lang voorbereide werk. en zoo spoedig
mogelijk zullen de stations hun nieuwe golflengte in
nemen.
Doch wat doen luisteraars In die eerste dagen! Zij
zullen volkomen hun huis kwijt zfjn« zij zuilen ont
zet door den aetherchaos ronddolen. Want de afstem
ming, die vroeger vertrouwde klanken te hooren gaf.
voert hen dan wellicht naar een of anderen uithoek
van Europa, zoodot zij zelfs de taal van den betref
fendeu zender niet zullen verstaan. Een uitgebreide
studie zal noodig zijn, vóór n-en de oude. bekende
stations terug zal weten te vinden.
De Nederlandsche luisteraar zal hebben af te wach
ten. of op zijn 1875-meter-golf zich naast de Neder
landsche ook een Roemeensche stem zal doen hoo
ren. Voorloopig schijnt die kans daarop niet groot,
daar de Roemeenen het geld voor hun zender niet zoo
gemakkelijk bijeen kunnen krijgen. Maar voor de
verdere toekomst bestaat op dit punt onzekerheid.
En of nieuwe onderlinge storingen zuli-.n optreden,
of nieuwe wrijving zal ontstaan we zullen het
eerst weten nh den nacht van 14 op 15 Januari, den
nacht van de massa-verhuizing in den aether!
ger genoteerd dan verleden Jaar. Dit jaar werd er in
November heelemaal gean van de genoemde kool
soorten naar Duitschland afgezet. Verleden jaar was
het ook niet veel. slechts 27.000 Kg. Frankrijk en Bel
gië zijn de voornaamste afnemers geweest en waren
de cijfers van deze beide landen, vooral van Frank
rijk, met een aardig kwantum gestegen. November
1932 had Frankrijk 118.000 Kg. afgenomen, tegen de
zelfde maand van dit jaar 406.000 Kg. Ook het Saar-
gebied gaf een flinke verhooging aan. Zwitserland
daarentegen had slechts 10 wagons afgenomen tegen
verleden jaar 40.
Ook was er meer roode kool dan verleden jaar. Bij
na anderhalf maal zooveel als in November 1932. De
waarde was evenwel nog minder dan toen. Duitsch
land was ook niet onder de afnemers van deze kool
soort opgenomen. België had het grootste aandeel en
is de uitvoer naar dat land ook weer toegenomen
met pl.m. 350.000 Kg. Zwitserland neemt ook bij de
roode kool een zeer bescheiden plaats in, evenals het
aandeel in den export van bloemkool is achteruitge
gaan. De totale bloemkool uitvoer was 3.928.000 Kg.,
tegen in 1932 2.563 000 Kg. De waarde was naar ver
houding een weinig minder. Hiervan heeft Duitsch
land een flink kwantum getrokken, evenals België,
naar welk land hot dubbele van verleden jaar werd
geëxporteerd.
De uitvoer van uien was in November 1933 bijna
het dubbele van verleden jaar. nl. 17 710.000 Kg. De
verhouding tot de waarde is echter teleurstellend.
Had do export van November 1932 een waarde van
f489.000, die van dit jaar slechts f439.000 Hoofdaf
nemer was Engeland, welk land bijna 15 millioen Kg.
heeft afgenomen.
Een ander beeld gaf evenwel de peen Het aantal
kilogrammen was teruggeloopen van 1.240.000 op
1.OV7.000, terwijl de waarde was toegenomen van
f 21.000 tot f 30.000.
Blijkens de gegevens van het Centraal Bureau
voor dc Statistiek heeft de uitvoer van appelen ver
geleken bij dezelfde maand in 1932 een vooruitgang
ondervonden, die er zijn kan. Er is nl ruim 13500.000
K.G. uitgevoerd en in 1932 ongeveer 5.450.000 K.G. Do
waarde van het geëxporteerd 3 kwantum is echter niet
in dezelfde mate gestegen. De waarde van den export
van 1933 was ruim fl millioen, terwijl dit bedrag
voor November 1932 512.000 gulden was. Vooral
Duitschland heeft een groot gedeelte van de meer
dere export getrokken. Er zijn bijna 11 millioen K.G.
appelen naar Duitschland gegaan. Frankrijk daaren
tegen heeft heelemaal niets afgenomen, terwijl er ver
leden jaar toch nog 114.0C0 heen werd gezonden. Als
een nieuwe afnemer was Tsjecho-Slowakije aan de
markt. Verleden jaar November hadden wij in dat
land in 't geheel geen afzet, maar nu komt dit land
op de lijst voor met niet minder da- 2 mill aen K.G,
met een totale waarde van f 179.000.
Peren zijn er dit jaar zeer weinig verzonden, ook
druiven was iets minder Duitschland had ongeveer
100.000 Kg. minder afgenomen, terwijl in Engeland
een 50.000 Kg. meer was geplaatst. De waarde van
den druïvenuitvoer was echter toegenomen. Werden
in Novembor 1032 1.154.C00 Kg. druiven met een waar
de van f300.000 geëxporteerd, in November 1933 was
het 1.110.000 Kg. tot een waarde van f343.000.
Witte en savoye kool waren met 350.000 Kg. hoo-
Jacht op inbrekers met raamantennes.
In een millioenenstad als New York is het schuil
houden voor den misdadiger vrij gemakkelijk, terwijl
de politie daarentegci een zeer moeilijke taak heeft
Als iemand zich in dc wolkenkrabbers verscholen
heeft is hij door huiszoeking of huisomsingeling zeer
bezwaarlijk te vatten.
Om een sneller ingrijpen mogelijk te maken, heeft
de New-Yorfcsche politie, naar „Radio Press" mede
deelt een nieuwe mededeelingssystecm ingevoerd,
waarbij de berichten per radio worden uitgezonden.
De mededeelingen per radio worden hoofdzakelijk
gedaan aan de zich op weg bevindende patrouilles.
Van de elfhonderd politie-auto's zijn vierhonderd met
ontvangtoestellen ingericht. Van de tien motorboo
ten drie en van de vier vliegtuigen één. De ontvang
toestellen worden door den chauffeur bediend. De an
tenne is op den kap van den auto aangebracht. Uit
wendig zijn de auto's in het geheel niet als politie
wagens kenbaar Tocht- en zijramen zijn met schiet
gaten voor de revolvers uiigerust. De voertuigen be
vatten verder traangasbommen ln den auto gaat een
waarnemer mede, die de radioberichten afluistert en
aan de politioneele telefoonautomaten de verbinding
met de radiocenlrale tot stand brengt.
De organisatie is zoodanig dal dc instructie-be
ambte in de centrale voor de microfoon zit, de berich
ten dorogeeft en tegelijkertijd de berichten der pa
trouilles telefonisch opneemt Voor zich heeft hij een
plattegrond van do stad, waarop hij met gekleurde
spelden de standplaatsen der politie auto s aangeeft.
Van hieruit wordt verder ter controle eik half uur
het tijdsein doorgegeven Daar men cr rekening mee
moet houden, dat van den kant der misdadigers po
gingen in het werk worden gesteld om den boel te
verstoren, zijn de auto's ook met raamantennes uit
gerust. opdat de storingen onmiddellijk ontdekt kun
nen worden. Hoe goed de organisatie over het geheele
stadsgebied is moge blijken uit de volgende voor
beelden:
Als een misdaad wordt gemeld is hot mogelijk, dat
een politie-auto vijf-en-veertig seconden later, dat is
dus binnen de minuut op do plaats van het misdrijf
is. gelijk de Draktijk heeft getoond. Volgens 1o nieuw
ste statistiek komt op de twaalf alarmsignalen één
arrestatie voor, wat een zeer hoog percentage is. Nog
een ander voorbeeld: Een politiepatrouille houdt on
derweg een verdacht persoon aan, die sporen van mis
daad toont Hij zal naai het bureau worden gebracht,
als in de auto een radiobericht binnenk imt, dat in
een bepaald lokaal een moord is begaan, de dader
-wordt zoo en zoo beschreven De auto verandert on
middellijk van koers, rijdt naar een lokaal, waar de
dader door d«n nog aanwezige getuige wordt her
kend.
Dit Jaar wordt de 13de Rallye de Monte Carlo gehou
den van 20 tot 24 Januari. Aan deze auto-sterrit naar
het Zuiden van Frankrijk, nemen negen Nederlandsche
Fordwagens deel, die uit versohUlende plaatsen starten.
Mr. P. L. H. Lamberts Hurrelbrinok, de bekende
sport-journallst, die als equippe-lld ln den wagen van
Dr. Sprenger van Eyck, startende vanuit Athene mee
rijdt, zal ons ln eenlge brieven over de moeilijkheden
van dezen tocht schrijven.
Hieronder volgt rijn eerste artikel:
De Sporting Club de Monaco is er In geslaagd om
leder jaar gedurende de maand Januari alle automobiel
clubs ln Europa alle douane-autoriteiten en de geheele
Europeesche pers voor haren .Rallye Monte Carlo' te
mobiliseeren. Er gaat van deren rit, waarin naast hoo-
ge sportieve en touristische elementen ook heel veel
romantiek rit, een fascineerenden invloed uit op het
publiek. Gedurende vier dagen lang van 20—24 Ja
nuari wordt Europa in een tournooiveld herschapen
en rollen de auto's vanaf de uithoeken van ona we
relddeel naar Monte Carlo toe, door sneeuw en ijs en
mist in het Noorden en over de onbegaanbare wegen
van den Balkan, door de lange donkere winternachten
en gedurende de korte uren van koud en glansloos
zonnelicht.
Dit Jaar is deze rit voor ons land van speciaal be
lang, omdat zich onder de deelnemers een aantal be
kende Nederlandsche rijders bevinden, oa. de Ford-
rijders Dr. J. Sprenger van Eyck. A. A. J. Wieleman,
J van der Meulen, N. Went en anderen.
Startplaatsen en controles rijn over geheel Europa
verspreid, vanaf John O'Groata, het noordelijkste punt
van Schotland, Gibraltar ln Spanje Valencia in Por
tugal, Umea in den Poolcirkel en Athene den uitersten
Zuidhoek van den Balkan. En alle hoofdplaatsen die
daartussohen liggen zijn controleposten waar de verre
reizigers zich moeten melden en van waar ook nieu
welingen kunnen starten die eerst ondervinding van
ruik en winterrit willen opdoen alvorens zich een vol
gend Jaar als strijder voor de prijzen ln den kamp te
werpen. Want uit den aard der zaak rijn de prijzen
slechts weggelegd voor hen die de grootste moeilijk
heden overwinnen waaronder de verste afstand een
voorname plaats inneemt Een belangrijke maar toch
niet de allebelangrijkste factor voor prijstoekenning
vormt de afstand. Zoo geeft Athene 3786 K.M.. duizend
punten, terwijl Umea dat slechts 3 en Tallin dat slechts
6 KM. dichter bij Monte Carlo ligt 910 dus 90 punten
minder geeft hetzelfde als Stavanger dat op 3700 KM.
van Monte Carlo ligt Behalve met den afstand is dan
ook wel terdege rekening gehouden mt de speciale
moeilijkheden van ieder traject en deze zijn voor de
reizigers vanuit Athene zoo zwaar dat het tot dusverre
nog een enkelen deelnemer gelukt is om op tijd door
den Balkan te komen.
De keuze van de startplaats is een gok. De inschrij
vingen sloten 26 December, wat weten de inschrijvers
dan van weersomstandigheden, die een maand later,
20 Januari in de verschllende deelen van Europa zul
len heerschen. Het kan wezen, dat het Noorden door
sneeuw volkomen ls geblokkeerd maar het kan ook
zijn zooals de laatste maal dat alle deelnmers uit het
Zuiden in den Balkan bleven steken in de sneeuwhoo-
pen, die op sommige plaatsen tot boven de wagens ult-
staken.terwijl de winnaars, die uit Talin aan de Rus
sische grens kwamen, langs een vrije route naar Monte
Carlo snelden.
Uit toeristisch oogpunt is de Rallye Monte Carlo
van een niet te onderschatten belang, omdat zij er toe
bijdraagt het gebruik van de auto zelfs onder de meest
ongunstige omstandigheden mogelijk te mak.en Welke
ondervindingen hebben de deelnemers niet gebracht
aan de fabrikanten van sneeuwkettingen, die het moge
lijk maken om zonder slipgevaar over s plegelgladde
wegen te rijden. Hoevele ingenieuse vindingen van
deelnemers voor electrlsche ruitverwarming of ver
warming van den wagen zijn al niet door de industrie
overgenomen, voordeelen, die misschien In ons klimaat
van niet overheerschend belang zijn, maar die ln min
der gezegende streken de auto verlost hebben uit haar
winterisolement. Begrijpelijk is dan ook de geestdrift
waarmede ieder Jaar de deelnemers aan den Rallye
Monte Carlo Juist In het hooge Noorden, ln Noorwe
gen en in Zweden, in Lapland en den Poolcirkel door
de bevolking ontvangen worden. Deze reizigers naar
het Zuiden brengen daar In die koude streken boven
dien voor een oogenblik de suggestie van de warme
Azur kust Met een lichte heimwee vergezelt hen de
bevolking ln gedachte op hun lange reis naar de zon.
Zwaar is de rit voor de deelnemers, maar onnoemlijk
veel wordt van de wagens gevergd. De reizigers kunnen
zich beschermen met warme kleeding, sneeuwlaarzen.
DE SPRONG IN HET NIEUWE JAAR. Een de*
deelnemers aan da gehouden groote ski-wedstrijden
te St. Moritz, de Zwitser, Fritz Kaufmann. maakt eau
prachtsprong van de Olympia-schans.
schapenvellen en bontmutsen en bovendien wisselen
elkander aan het stuur af, daar ln iederen wagen twee
of vier bestuurders zitten. Maar de wagens krijgen
nimmer rust die moeten rijden dag en nacht over de
meest onbegaanbare wegen over den IJzel en sneeuw
ln het Noorden of over de wegen van den Balkan die
verglet-teilen van diepe kullen in rotsachtigen bodem
zijn. Veel extra voorzorgen kunnen voor de wagens
niet genomen worden, omdat het reglement standaard
modellen voorschljft. En de voorzorgen, die genomen
worden, belasten die beklagcnwaardige wagen nog des
te meer. Welk extra gewicht torsen zij niet aan
sneeuwschoppen en houweelen, bestemd, om ze uit ts
graven uit de sneeuw of los te hakken uit diepe gr^P"
oals, aan takels waarmede zij met paarden uit «e»
sloot getrokken moeten worden al9 zij door gladheid
van den weg zijn geraakt, ondanks de sneeuwkettingen
waarvan ook een aanzienlijk aantal ln den wagen mee
gevoerd moet worden om de gebroken ketlngen om de
wielen te vervangen. Verder groote reservetanks voor
benzine en olie. die noodzakelijke brandstoffen, die ia
Europa's onherbergzame stroken, zoo moeilijk en ge
durende de lange nachten in het geheel niet te krijgen
>zijn Beladen met al die honderden kilogrammen extra
gewicht moeten deze standaard wagens voortsnellen
over de afgrijselijke wegen onder de meest abnormale
omstandigheden, dog en nacht door zonder rust. zon
der onderhoud, zonder gelegenheid tot reparatie niet
een gemiddelde van 40 KM. per uur, dat onder de
•normale omstandigheden der mooie wegen in onze be-
schaafe streken reeds niet gering te noemen la En
al zij dan eindelijk komen op die mooie wegen van ons
werkelijk Europa, dan krijgen zij nog geen rust, maar
worden zij opgejaagd door een gemiddelde van 50 KM.
per uur, dat het reglement voor de laatste 1000 K.M.
elschL
Een wagen., die Monte Carlo uit een der uithoeken
van Europa bereikt onder dergelijke omstandigheden
heeft daarmede zijn brevet van absolute betrouwbaar*
held verdiend. En dat eiken Jare nog zoovele wagen»
de Azuren kust bereiken is een triomf voor de Auto-
industrie. Dit gevoel van zekerheid en vertrouwen in
de moderne auto, dat de Rallye Monte Carlo leder jaar
bij den aanvang van het nieuwe seizoen het publiek
schenkt ls zeker niet de geringste verdienste van dezen
grootsch opgezetten rit
BENJAMIN OWEN was rustig renteniertje, wiens
genoegens bestonden in het verzorgen van een
mooien tuin. het houden van kippen en duiven
en het lezen van alle moorden en processen, die
hij maar ln de kranten kon vinden. Er zijn veel vrede
lievende en geenszins bloeddorstige menschen, die dit
zonderling genoegon er op nahouden!
Op een dag genoot Benjamin Owen bij zijn lunch van
een lang en uitvoerig artikel over de sensationeels
moordzaak-Gerstin.
Een maand geleden was
de jonge mevr. Gerstin
spoorloos verdwenen. Ze
was getrouwd met een
bekend kunstenaar, een
violist, die veel op reis
was, Het paar was niet
gelukkig, men zei, dat
mevrouw Gerstin haar
man het leven ver
bitterde door haar ja-
loezia Natuurlijk koes
terde men verdenking
tegen hem, toen zij zoo
verdween, doch er leek
geen positief bewijs tegen
hem te vinden, totdat men het lijk van zijn vrouw ont
dekte, verborgen onder den vloer van een bungalow,
die hem toebehoorde en waarin hij soms in den zomer
week-ends doorbracht. Een uiterst bezwarende getuige
nis legde tegen hem een landbouwer af, die eenigen tijd
geleden voorbij den bungalow kwam. HU zag iemand
ervoor staan, die hem toefluisterde, dat er zonderlinge
dingen gebeurden in het schijnbaar leegstaande hulsjs,
en hem wenkte mee te gaan. Er waren twee gaten in
den houten wand. waardoor zij naar binnen konden glu
ren, en toen zagen zij een jongeman bezig planken uit
den houten vloer te nemen. Hij was gekleed in e«n
eigenaardig costuum, zooals men wel in !ontmartre ziet
dragen, een fluweelen broek, zwart hemd en breede das.
op 'n gegeven moment stond bij op en de ooggetuigen
konden hem opeens heel duidelijk zien.
Deze landbouwer verklaarde later tegen den commis
saris, dat Tȟ duidelijk dien man herkende in een por
tret van den vlolist Gerstin. De andere getuige ver
scheen niet, doch, gevoegd bij de verdere feiten, was
deze ééne verpletterend genoeg.
Benjamin Owen las heel aandachtig de verklaringen
van dien getuige, want ze Interesseerden hem om een
bijzondere reden nog meer, dan ze anders zouden heb
ben gedaan.
De landbouwer vertelde dan, dat hij eerst door het
ééne gat keek en toen door het andere, daartoe aange
spoord door den anderen getuige van het vreemde
schouwspel. De beide kijkgaten waren tamelijk ver van
elkander verwijderd, doch door belde zag de man het
zelfde en hij beschreef de kamer, rechts de schoor
steen, links een buffet, ln het midden een tafel. Vlak
ervoor was de man bezig met de planken en dat was
de plek. waar naderhand het lijk gevonden was. Er
stond een foto bij van de kamer en een ander van de
kijkgaten. Met een kruisje was aangegeven, waar het
lijk was gevonden.
Benjamin las en herlas en schudde toen het hoofd
Hij legde zijn krant weg en peinsde. Toen haalde hij de
schouders op. Kom, de heeren van de politie waren
geen kinderen. Hij moest zich met zulke dingen niet In
laten. Hij moest zich vergenoegen met het lezen van
politle-onderzoek, niet zich moeien ln zaken, waarvan
hij geen verstand had.
Doch de zaak-Gerstln liet hem geen rust. Hij zag een
foto van den verdachte, die ontkende op de aangegeven
datum, in den bungalow te zijn geweest en iets met de
vrouw te maken te hebben. Doch het net werd steeds
vaster om hem getrokken. Hij was op huwelijksvoor
waarden getrouwd geweest, zijn vrouw had een testa
men*. te zijnen gunste gemaakt en liet hem een groot
vermogen na
Benjamin Owen slaagde niet erin, de gedachte kw*jt
te raken, die telkens in hem opwelde als bij las oI hoor
de over deze zaak. En tenslotte deed hij, tegen zijn wil,
waartoe zijn geweten hem dreef. Hij nam pen en pa
pier en schreef mrelzaam een brief, waarin hij den
commissaris, die de zaak in handen had, trachtte uit te
leggen, welke twijfel ln hem was opgekomen, toen hij
het getuigenis van den landbouwer las.
Als kleine Jongen heb ik ook wel eens gegluurd door
gaten, met kameraadjes, sohreef hij, en er viel me iets
op in de verklaring van dien landbouwer. De gaten zijn
tamelijk ver van elkaar, voor ilk ervan heeft hij een
oog gedrukt en beweert belde malen precies hetzelfde
te hebben gezien. Dit ls onmogelijk! Hij zal telkens een
ander stuk van het vertrek gezien hebben en moet dus
óf ondoordacht spreken, wat niet geoorloofd is, waar er
zooveel van afhangt, óf er ls Iets niet in orde. Meneer
Gerstin ontkent daar geweest te zijn... de ooggetuige
vertelt, hem te hebben gezien. Maar waar is de tweede
ooggetuige? Waarom riep hij den voorbijgaanden land
bouwer? Vergeef de vrijheid die ik neem: doch heeft
er iemand voordeel bij, dat mevrouw Gerstin stierf en
dat haar man ter dood wordt gebracht?"
Commissaris LInth had, zooals altijd gebeurt In zulke
zaken, reeds vele brieven met aanwijzingen, insinuaties,
bedreigingen, enz. enz. ontvangen, doch de brief van
dezen eenveudigen rentenier trof hem. Hij begaf zich
met een van zijn Inspecteurs en den landbouwer naar
den bungalow. Het viel hem op, dat de kijkgaten tame
lijk groot waren en dat men ze van binnen kon zien.
Hoe vreemd, dat Iemand, die een misdaad begaat, niet
minstens zulke verradeliJke gaten bedekt! En toen ze
de proef namen, moesten alle drie erkennen, dat de
rentenier gelijk had gehad. Voor het ééne gat zag men
de kamer anders dan voor het andere, ja, door het eene
gat was de plaats, waar het litk verborgen werd, niet
te zien! En toch hield de landbouwer hardnekkig vol,
dat hU dien avond door beide gaten de kamer precies
hetzelfde gezien had.
De politie stond voor een raadsel, totdat op een dAg
een bekend filmregisseur zich bij den commissaris aan
meldde.
Ik meen te weten, hoe de zaak gegaan is, zei hij. Het
is. zooals U misschien weet. zeer goed mogelijk, foto's
zoo te gebruiken, dat men bijvoorbeeld het hoofd van
de eene foto op het lichaam van de andere doet Als
men van zoo'n truc-foto nu een filmopname maakt en
die projecteeren, dan zou dit verklaren, hoe de land
bouwer precies hetzelfde zag. Want wat hij zag was
dan een filmopname van de kamer, die van welken
kant ook bekeken, hetzelfde blijft En de vreemde klee
ding van den vermeenden Gerstin is waarschijnlijk al
leen daarom gekozen, omdat de man. dien de getuig»
bezig zag aan den vloer, Iemand anders was, dien hij
niet duidelijk zien kon, doch herkende aan de kleeding
als dezelfde man te zijn, dien hij in het licht zag. In
derdaad bleek dit de oplossing van het mysterie en het
was toen niet zoo moelijk den werkelijken misdadiger
te ontmaskeren. Want het bleek, dat een neef van deu
vermoorde vrouw al haar geld zou erven, indien haar
man dood was. En deze neef was... filmoperateur. Met
een vriend samen beraamden zij de geraffineerde mis
daad. lokte de arme vrouw naar den bungalow met een
anonlemen brief, waarin beweerd werd dat haar man er
een dame zou ontmoeten en vermoordde haar. Dez»
moord gebeurde echter nadat zij door middel van de
filmprojectie een getuige hadden gekregen, die bereid
was te zweren, dat hij Gerstin bezig had gezien den
vloer open te breken, waaronder later het Hjk werd
gevonden. Zoo riskeerden zij niets, voor het geval de
landbouwer mocht besluiten naar de politie te gaan,
wat zijn medegetulge echter onnoodig noemde, want
iets verkeerds hadden zij niet gezien, de bungalow be
hoorde aan Gerstin en de tweede getuige verklaarde
hem te herkennen aan de foto's.
Benjamin Owen heeft bezoek gehad van den be
roemden violist, die heni kwam danken en vroeg waar
hij hem een genoegen mee kon doen. Benjamin lacht»,
en zei dat hij graag een paar duiven als herinnering wou
hebben aan de eenige maal, dat hijzelf gemoeid was
in een van z'n geliefde crimineels drama's en op zoo
eervolle wijze!
H. WITTr "GTON OWEN.
