De Zwarte Monnik
Woensdag 10 Januari 1934.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9412
Brieven over
Engeland. -
De eerste kreet uit
den ether.
Vrouwen in conflict met
bioscoopdirecties.
De adspirant-zelfmoordenaar.
6 Januari 1934.
S. O. S.
Gaat er nog wel eena een dag voorbij, waarop de om
roeper het radioprogramma niet even onderbreekt voor
«en S.O.S. mededeellng? WIJ zijn er aan gewend geraakt
als aan onze oohtendboterham. En toch, hoe kort la het
oog maar, dat deze noodkreten uit den ether ona be
reiken! Hoe kort ia het nog maar, dat ona eenlge
kreet uit den ether bereikt!
WU vragen ona wel eena af, wanneer dit of dat een
voudige gebruiksvoorwerp toch wel voor het eerst door
•en mensch In handen ia genomen. Een vork, een le
pel, een achaar, een kam. Soms weten wij het, veel va
ker niet. De meeste van de dingen om ons heen gaan
terug tot tijden, waarin veel minder werd opgeschreven
dan tegenwoordig. Tijden, waarin geen kranten versche-
rm, tijden, waarin boeken zeldzaam waren, en de men-
echen, die ze konden lezen, nog zeldzamer.
Maar van de dingen, die ln onzen tijd ontstaan zijn,
die wij hebben zien geboren worden, la gewoonlijk de
geschiedenis tot ln bijzonderheden bekend. U en Ik we
ten ona op een gegeven oogenbllk niet te herinneren,
wanneer dit of dat feit ook weer plaats greep. Was het
nu verleden jaar. of la het weer langer geleden, zeggen
we. En dan blijkt soms, dat de gebeurtenis al weer vijf
jaren achter ona ligt. Maar al schiet ona klein geheu-
gentje vaak tekort, het gedrukte geheugen schiet nooit
tekort. Een enkele vraag aan de redactie van ona dag
blad. en In negen van de tien gevallen. Ik kan wel haast
•eggen ln tien van de tien, worden we volledig Ingelicht.
De tijd. toen er nog geen S.O.S.-berlchten uitgezon
den werden, ligt maar heel kort achter ona Wanneer
werd het eerste den ether Ingestuurd? Wat gaf er aan
leiding toe?
Ik zou het U van onze eigen zendstations niet kunnen
•eggen, maar enkele dagen geleden las Ik toevallig, hoe
het eerste S.O.S.-bericht in Engeland verscheen. Het
was ln de allereerste dagen, voor Iemand van een B.B.C.
gehoord had.
Een conciërge In bet Mfddleaex Ziekenhuis in Lon
den liep op zekeren avond ln die eerste dagen van ra»
dloultzendlng onrustig heen en weer ln den grooten
hal van het ziekenhuis. Een vrouw lag te sterven, en
hield niet op met naar haar zuster te vragen. Maar
niemand wlat, waar die zuster was, en zelfs al had men
het geweten, dan had men toch op dien avond, het was
Zondag, haar hoogstwaarschijnlijk niet kunnen berei
ken
Terwijl die conciërge daar zoo heen en weer liep, viel
toevallig zijn oog op de groote radio-masten boven op
het Marconlhuls ln de Strand. Als die eens...
Hij snelde naar bulten, vroeg verlof om een oogenbllk
•tjn post te verlaten. Enkele minuten later had hij
zijn geschiedenis ln he* hoofdkwartier van 2 LO, zoo
als het toen heette, verteld.
De beambten daar stonden voor een moeilijke beslis
sing. Zij begrepen zeer goed wat ln de toekomst de ge
volgen zouden zijn van deze uitzending, wanneer zij
thans het verzoek van den conciërge van het zieken
huis Inwilligden. Zouden zy bet doen, of niet?
En 2 LO zond uit. Dien avond weerklonk voor d«
•erste maal ln de huiskamers van de aangeslotenen 'n
S.O.S. kreet. Enkele uren daarna was de zuster al op
gespoord.
2 LO had wel Juist geoordeeld. Na dien avond stroom
de het aantal aanvragen om uitzending van S.O.S.-be-
richten binnen. En zulke buitengewone aanvragen wa
ren er bij, dat het terstond noodzakelijk werd beper
kende bepalingen te maken.
FEUILLETON
DOOR
EDGAR WAT.T.AC.E.
24.
„Omdat ik hoogst bescheiden van aard ben", ant
woordde hU ernstig, en op dat moment kregen zij Putt
ier in 't oog., die tusschen de stamrozen drentelde, w.-l-
ke evenwijdig aan den oosteiyken vleugel geplant wa
ren. Zy gingen de terrastreden af en liepen hem tege
moet
..Het is zeer zeker een mooie plaats." zei Mr. Putt
ier, bewonderend het hoofd schuddende. ..Ik heb nooit
ln mün leven zooveel rozen by elkaar gezien, behalve
ln Covent Garden Market, en dat waren geen rozen,
het was alleen koopwaar."
,.Ik heb Miss Gine toevertrouwd, dat Je detective bent
Puttier."
Puttier fronste. „U kent Miss Glne beter dan lk,M zei
by goedgehumeurd. ..Ik voor my. vind altyd dat men
het leven vergemakkeiykt door zijn mondje dicht te
houden. Niet dat is beleedlgend wil zijn", liet hy haastig
volgen. „Maar dat is zoo myn manier van redeneeren
en spreken. Wij hadden aan onze afdeellng vroeger
Iemand, die van den rang van gewoon politieagent »ot
hoofdinspecteur opklom, enkel en alleen, omdat hij
nooit een woord tegen iemand sprak. Werd hem ergens
zijn meening over gevraagd, dan schudde hil het hoofd
en zei dat er voor belde opvattingen veel viel te zeggen,
maar hy hield er zijn particuliere meening op na, er
zelfs wanneer hy by een geval geroepen werd, zweeg
hy. en luisterde alleen naar hetgeen alle anderen zei
den. en glimlachte. Dat glimlachje was hem duizend
pond per Jaar waard."
M?" r,'!l',n,t'r<'v," jioorJ t""t rosarium naar hot grasveld.
Mr. Puttier bleef onder een hoogen olm staan en be
gon een verhaal, dat voorbestemd was om nooit beëin
digd te worden.
„Op zekeren dag zei de hoofdcommissaris tegen de
zen man. wiens naam Carter was: „Carter", zei hy, ik
begryp maar niet..."
De B.B.C. zendt er tegenwoordig tusschen de 850 en
900 uit, twee 4 drie per dag. Het aantal oproepingen,
dat succes heeft, Is ongeveer 42 van de honderd, 53
pet. heeft geen resultaat. Van 5 pet. Is de uitslag on
bekend
Een groot aantal oproepen heeft betrekking op het
spoedig overkomen van de betrekkingen van sterven
den. Van deze oproepglng heeft Juist Iets meer dan de
helft, 52 pet., succes. Iets minder succes, maar toch nog
zeer voldoende, heeft de politie, wanneer zy getuigen
oproept, die een of ander ongeluk hebben zien gebeu
ren. In 46 gevallen van de honderd ziet de politie dan
haar getuigen opdagen. Maar wanneer zy om de opspo
ring verzoekt van iemand, die vermist wordt, heeft zy
slechts ln 19 pet van de gevallen, succes.
Het Is maar by zeer hooge uitzondering, dat een
S.O.S. om een dier wordt uitgezonden. Eén geval was,
toen een der pelikanen uit St. James' Park, by het
palels van den koning, er vandoor was gagaan. Mis
schien was dit een regeeringsberlcht, want de B.B.C.
moet elk bericht dat van de regeering afkomstig Is,
uitzenden. In elk geval, werd de vermiste vogel ont
dekt Hy genoot van zyn tydeiyke vryheid op een flin-
ken afstand van Londen, te Chelmsford ln Essex.
waar een agent bezig was het beestje sardinetjes te voe
ren uit een blikje.
In het andere geval had het Metropolitan Ziekenhui]
ln Londen ezelinnenmelk noodlg voor een van zyn pa
tiënten. Binnen een uur stonden er twee ezelinnen voor
de poort
Maar de Jongen, die aan de B.B.C. een aandoenlyken
smeekbrief schreef, om hem te helpen, zyn weggeraakt
hondje terug te vinden, werd. hoezeer het de beambten
aan het hart ging. teleurgesteld. Evenals trouwens do
dame, dis opbelden met de mededeellng, dat haar bed-
desprel het raam was uitgewaaid, en zy hem nergens
ln de buurt kon vinden. Of het dienstmeisje, dat haar
verlovingsring was kwyj geraakt. En zelf de liefheb
bende echtgenoot, die bereid was 20 gulden te betalen
voor een S.O.S.-bericht, dat zou leiden tot opsporing van
zyn weggeloopen vrouw.
En toch kunnen wy ons al deze gevallen nog begry-
pen. De grens van het begrypeiyke wordt echter wel
eenlgszins overschreden, wanneer een dame meedeelt
aan de B.B.C., dat zy haar paraplu in den Ondergrond-
trein heeft laten staan, en verzoekt een volledige be
schrijving er van uit te zenden. Of wanneer een andere
dame, die op het punt staat naar een bal te gaan. zich
per draadlooze een partner wil versohaffen, omdat haar
verloofde Juist ls gevallen en zyn knie heeft bezeerd.
Een door vreeseiyke angst Ingegeven bericht was het
volgende:
„Wil Mejuffrouw waarschyniyk ln betrekking
Pang!
Een kogel floot langs het gezicht vand en detective,
trof den boom en versplinterde den bast. Uit een rho-
dodendronboschje op tweehonderd el afstand kronkelde
een lichtblauw rookwolkje omhoog.
„Plat op den grond!" riep Dlck heesch, en trok Les-
lie neer, juist bytyds.
Pang!
De tweede kogel sloeg Iets lager in. Een stuk boom
schors suisde langs de ooren van het meisje.
,Jn dat boscbje zit iemand, die niet bizonder op my
gesteld ls." merkte Puttier op. HU nam een browning
met langen loop uit zyn zak, bukte zich, en sprintto
zigzagsgewyze naar do rhododendrons.
Er viel een derde schot, en de hardlooper viel voor
over op zyn gezicht en bleef stil liggen.
HOOFDSTUK XXVL
Dlck snelde naar de liggende gedaante, knielde er
naast, en legde haar op den rug. Puttler's oogleden
knipten krampachtig, maar hij scheen geen letsel be
komen te hebben, behalve een schram op zijn wang
het gevolg van zyn gewelddadige kennismaking met den
grond. En toen zag Dlck 's mans rechter schoen. De
zool was er afgerukt, en de teenen van de sok zaten
vol bloed. By het hooren ritselen van rokken, wendde
Dlck het hoofd om. Het meisje liep naar hem toe.
„Verschuil je achter dien boom en beweeg je niet!''
schreeuwde hy bevelend, maar ditmaal gehoorzaamde
zy hem niet
ZU was bleek, maar gaf geen andere blijken van vrees
toen zy naast hem knielde en de boord van den ge
vallen man begon los te maken.
„Hy ls verdoofd. Ik geloof niet dat hy er erg aan 'oe
Is", zei Dlck. „Ik dacht eerst dat het met hem gedaan
was kijk eens naar zijn schoen!"
Hy trok dien met kracht uit, en dit scheen erge pijn
te doen, want de detective kreunde en opende zyn
oogea
„Hallo! Wat ls er gebeurd?" vroeg hy, om zich heen-
ziende. „Schoot dat heerschap op mü?"
„Ik geloof niet. dat hij je erg geraakt heeft." Dlck
onderzocht den voet. De kogel had gerlchocheteerd. en
een gaatje in de voetholte gemaakt, maar meer niet
„Voel je je ln staat om de zorg voor Miss Glne op jo
te nemen?" vroeg Dlck.
De detective voelde op den grond naar de revolver,
die hy had laten vallen, en krabbelde overeind. Zonder
in de buurt van Victoria Station, niet de poeder Inne
men, die een dokter ln South Kenslngton haar vanmid
dag heeft gegeven? Zy mag ln geen geval de poeder
innemen, voor zy den dokter weer heeft gezien."
Na het vertrek van zyn patiënt had de geneesheer tot
zUn grooten schrik een fout ln zUn recept ontdekt, die
den dood van het meisje ten gevolge zou hebben, en
hoe hy In zyn zenuwachtigheid ook zocht, hy kon ner^
gens het adres ontdekken, dat zy hem had gegeven. De
B.B.C. zond dit bericht den geheelen middag met korte
tusschenpoozen uit, en de dokter en het meisje werden
beiden gered.
Het succes van de S.O.S.-berlchten is gewoonlijk t«
danken aan de groote hulpvaardigheid van al degenen,
die het hooren. Eenlge tyd geleden zond een Lon-
densch Ziekenhuis een bericht uit naar een dame ln
Huntingdonshire, omdat haar zoon ln Londen op ster
ven lag. Binnen een half uur stonden zes auto's voor
haar woning, alle bereid haar ln den kortst mogeiyken
tyd naar het sterfbed van haar zoon te brengen.
Schippers en zeelleden proflteeren waarschyniyk meer
dan eenlge andere groep van menschen van de S.O.S.-
uitzendingen. Niet lang geleden werd de kapitein van
een visschersboot verzocht ten spoedigste naar huis te
rug te keeren. „Vermoedeiyk vlssohend op de Noord
zee" vermeldde het bericht. Maar een luisteraar ln
ln Holland, die het S.O.S.-berlcht hoorde, zag den
volgenden morgen het scheepje ln de haven liggen. Di
rect bracht hy de boodschap over, en de kapitein be
reikte nog lntyds zyn woning.
Heel onfortulniyk liep een bericht af aan de trawler
Braconbush. De trawler was van Aberdeen vertrokken,
toen een S.O.S.-berlcht werd uitgezonden naar den
eersten machinist van de boot, om terstond te komen
aan het sterfbed van zyn moeder. Maar de Braconbush
had geen draadlooze en hoorde dus niets. Wel werd het
bericht opgenomen door de marconisten van verschei
dene andere schepen, die daarop uitkeken, of zy de
Braconbush ook tegenkwamen. Een van deze schepen
kwam in moeliykheden, en verkeerde in zinkenden toe
stand, toen de Braconbush aankwam om hulp te bieden
Bijna alle leden van de bemanning werden gered, maar
de marconist verdronk. En hy had het bericht njet mee
gedeeld aan Iemand anders der bemanning. De Bracon
bush ging door met visschen, passeerde geen enkel an
der schip meer met draadlooze, en de machinist kwam
in Aberdeen terug, verscheidene dagen na de begrafe
nis van zyn moeder.
De B.B.C. verzoekt steeds mededeellng van succes,
of geen succes, van haar S.O.S.-u!tzendingen. Maar
nooit wordt er Iets voor ln rekening gebracht.
verder een woord, snelde Dlck over het gras naar de
struiken, angstig nageoogd door Leslle, die vreesde elk
oogenbllk het vierde en noodlottige schot te hooren
knallen.
Na vyf minuten kwam hy uit de struiken te voor-
scbyn, met iets ln zyn hand, dat hy nauwkeurig bekeek,
terwyi hy naar hen toe liep.
„Een Lee-Enfield geweer, legermodel" zei hij. ,.Tk
vond deze hulzen."
Hy gaf ze aan den detective, die de leege hulzen nador
bekeek.
„U zag niets van hem, natuuriyk?"
„Neon; Ik zou zeggen dat hy langs de achterzyde van
het huls gevlucht ls. Die struiken loopen van den wes-1
telijkcn vleugel van Fossaway Manor naar het einde
van den heuvel. Hy houdt zich misschien nog tusschen
de struiken verborgen, maar het ls waarschyniyker.
dat hy aan den haal ging. dadeiyk nadat hy je zag val
len," zei Dlck. „Laten wy nu naar binnen gaan, en
zien een paar schoenen voor je te vinden, tenzij je nog
een paar by Je hebt"
Halverwego het huls kwamen zy Lord Chelford te
gen.
„Wat was dat geschiet?" vroeg hy korzelig. „Dlck,
ik heb je zoo dlkwyis gezegd, dat ik geen jacht op konij-
nen of wat ook duld, binnen een halve mijl van het
huis. Het werkt zoo ondraagiyk op myn zenuwen.
Heusch, je behoorde een weinig meer consideratie te
gebruiken."
Leslle opende de lippen tot een nadere verklaring,
toen Dlck haar een blik toewierp, en met bewonderens
waardige kalmte vond zy een prachtig leugentje uit
„Mijn schuld. Harry. Ik zag een hcrmeiyn, en Ik heb
zoo het land aan die beesten." Dat geen van drieën
ook maar een buks by zich had, bleef door Harry on
opgemerkt
„O, zit het zoo." Hy was biykbaar verbysterd, dat zy
zich als kampioene opwierp. „Als het zoo is, valt er
niets van te zeggen. Maar voortaan Dlck..." En hy liep
haastig het huls binnen.
„Waarom mocht hy het niet weten?" vroeg Leslle;
toen zag zy het dwaze van haar vraag ln, en werd mee
gaander. „Er bestond natuuriyk geen reden om het hem
te zeggen. Dat was kinderachtig van my. Maar, Dlck
wie zou die lage daad gepleegd hebben? Het kan geen
ongeluk geweest zya"
„Het was geen ongeluk, dat kan ik u op een brlefj*
geven," -ei Puttier, zyn kwetsuur verbindende. „De
twee eerste schoten, die gelost werden, troffen den
In München ls de Carnavalstyd reeds begonnen.
Volgens haar keurt de centrale keurings
commissie niet streng genoeg?
De Bussumsche afdeelingen van den vrouwenbond tot
verhooging van het zedelijk bewustzyn; den Alg. Ned.
vrouwenvredebond, den Intern, vrouwenbond voor vre
de vryheid, de chr. Jongedochtersvereenlging „Zoo God
voor ons is, wie zal tegen ons zyn" en van de r.k. vrou
wenorganisaties hebben aan de directies van de bios
cooptheaters te Bussum een brief geschreven waarin
zy „met klem verzoeken ln het vervolg geen byfilms te
vertoonen, die het eergevoel der vrouw ln hooge mate
kwetsen... b.v. films over z.g. schoonheidswedstrijden of
lichaamsverzorging. Alle leden der vereenigingen. wier
besturen het adres hebben, geteekend. worden van be
stuurszijde verzocht de zaal te verlaten, als een derge-
üjk byprogramma wordt vertoond.
De directies van de theaters zyn van meening. dat
het niet op hun weg ligt, zelfs niet mag liggen, om ln
films die door de Centrale Keuringscommissie zija
doorgelaten, coupures aan te brengen. De vereenlglng
van Hulsvrouwen beziet de kwestie eveneens vanuit dit
oogpunt; zy heeft aan het adres geen medewerking
verleend. De andere vrouwenorganisaties zullen de zaak
er niet bij laten, en zfj zullen zich tot haar hoofdbestu
ren wenden, om de zaak landelijk aan te pakken; zij
meenen dat toezicht van de Centrale Keuringscommis
sie gewenscht la
Zy willen ook het publiek rechtstreeks ln de zaak
betrekken, door het gelegenheid te geven ln stem
bussen, welke In de bioscooptheaters moeten hamgen,
zijn oordeel over films tot uiting te brengen In het feit
dat de Bussumsche directies, dit laatste verzoek, het
welk de Internationale vrouwenbond voor vrede en vrij
heid, reeds eenigen tijd geleden heeft gedaan, niet heb
ben Ingewilligd, zien de vrouwenverenigingen eveneens
een aanduiding, dat het publlok zelf over de wijze
waarop het wil worden beïnfluenceerd, moet oordeelon.
Die zich moed ging Indrinken. De uitwer
king van de mattenklopper.
Onder den titel «Dutch Courage" vertelt de Berlijn-
sche correspondent van de Times:
Een geneesheer en een politieagent, die op te'.efonl-
schen oproep naar het opgegeven adres waren gesneld
om een man by te staan, die zich, naar het heette, had
opgehangen, vond het slachtoffer ln een bierhuis te
genover zijn huis, waar hy zich met een strop om den
hals te goed deëd aan het gerstenat.
Op hun vragen vertelde hij. dat hy voortdurend met
zyn vrouw overhoop lag en ten einde raad een poging:
tot zelfmoord had gedaan. Toen hij goed en wel hing
had zijn vrouw hem echter losgesneden en daarna van
dichtbij met een mattenkloper bewerkt. Hij was toen
uit het keukenraam gesprongen en had zijn „Stamm-
tiach" opgezocht om moed in te drinken voor een nieu
we poging om zich op te hangen. Een buurman had
hem. met den strop om zyn hals, zien loopen en de po
litie opgebeld.
boom op drie duim afstand van elkaar. Zult u da plaat
selijke politie er by halen. Mr. Alford?"
Dick dacht een oogenbllk na; toen nam hy het be
sluit zulks niet te doen en tot verbazing van Leslle
keurde de detective het goed.
„Daar geef lk u geiyk In," zei Puttier. „Waar ligt de
dichtstbijzijnde schietbaan?"
„Ongeveer vUftlen miilen van hier." antwoordde Dick
sarcastisch. „Die mogelijkheid kun je uitschakelen."
„Ik overweeg geen enkele mogeiykheld," zei de de
tective. „Ik voorzie alleen eventueele alibi's. Ik heb
mUn leven lang vóór alibi's gestaan en een roode vlag
gezwaaid."
„Dick, op wie zou er geschoten zyn?"
„Ik weet niet of er wel op iemand geschoten is", zei
hij lusteloos. „Er werden alleen een paar patronen afge
vuurd om ons bang te maken." Toen lachte hU, maar
het was een bitter, gedwongen lachje, by het hooren
waarvan zU achteruit week.
„Ik dacht aan Harry en zijn zenuwen en den herme
lijn. en al die bespotteiykheden neem my dus niet
kwaiyk. Leslle; Ik word tureluursch."
Zy glimlachte. „Dlck, wil je Harry van my goeden
dag zeggen? Ik beloofde mijn broer vroeg thuis te zul
len komen. Neen. heusch. je behoeft my niet thuis te
brengen. Ik ben niet bang dat ik gewapende despera
do's tegen zal komen."
„Ik evenmin." zei Dlck, „maar lk heb niet veel fidutie
ln je chauffeursbekwaamheden"
En in haar gekrenktheid over deze valsche beschul
diging, vergat zy verder tegen te stribbelen
BU zijn terugkeer, had Puttier een verband om zijn
voet gelegd. Het wondje was zóó onbeteekenend. dat
hy zyn schoenen kon aantrekken en lachte om den
raad, dat hy den verderen dag liever rust moest ne
men.
„Het heeft een haartje gescheeld", zei hy,„ maar ik
ben biy, dat die kogel my raakte, en niet de persoon
voor wie hU bestemd was."
Dick keek hem verbaasd aan. „Voor wie was hy dan
bestemd?' vroeg hy.
Het antwoord kwam zonder eenig bedenken „Voor
Miss Gine. Ik dacht dat u dat ook wist?"
Dick wist niet wat te antwoorden, maar ln het diepst
van zijn binnenste wist hij dat Puttier de waarheid
sprak.
Wordt vervolgd.
EEN HUIS NAAR AUSTRALIë OVERGEBRACHT. Het geboortehuis van Kapitein
Cook, de eerste blanke die voet aan wal zette van het nleuw-ontdekte werelddeel
Australië, wordt te Mlddlesborough ln Engeland afgebroken, om vervolgens por schip
vervoerd en te Meibourne ln Australië weer percles te worden opgebouwd. Zelfs de
steenen worden volgens een tev oren opgemaakt plan genummerd.
