96 Jaar.
GRATIS
UITSTAPJES OP EEN....
IJSSCHOTS!
SCHAGER
COURANT
Woensdag 7 Maart 1934.
SCHAGER COURANT.
De oudste inwoner van
Oude Niedorp.
DE DOODSLAG TE ALKMAAR.
E-n jaar gevangenisstraf tegen den
dader geëischt.
Verwildering van zeden.
Stoomschip gezonken.
De miUioenen strooman nog steeds toe.
Den 2den Maart j.I. heeft de oud
ste ingezetene der gemeente Oude
Niedorp, de heer Jan Pater, populair
geworden bij familie en kennissen
door den naam van Opa Pater, ten
huize zijner kinderen P. Blokker en
A. Blokker—Pater te Oude Niedorp,
zijn 96sten verjaardag met opge
wektheid mogen gedenken. Waar
zijn gezondheid thans niets te wen-
schen overlaat^ kon hij reeds vroeg
opstaan om de velen die hem dien
dag kwamen gelukwenschen, te
ontvangen.
Hoewel de jaren zijn arbeidsveld
steeds kleiner hebben gemaakt,
want het is het loopen dat hem
zoo moeilijk valt, kan hij zich met
niets doen nog slecht vereent-
gen en is hij zeer dankbaar als buur
Kuiper of Persijn hem eens wat erw
ten of boonen brengen, welke hij
nog heel aardig kan uitzoeken.
Voor lezen heeft hij, zooals uit nevenstaande foto
blijkt, het leesglas noodig, maar nog steeds is voor
hem de Schager Courant oen aangename gast, te
meer omdat het heden nog zoo zijn volle belangstel
ling heeft-Geboren in 1838 te Lutjewinkel, in den sinds
1918 verdwenen strijkmolen, weet hij ook nog veel te
vertellen uit de dagen zijner jeugd, toen wijlen
Meester Mclchior, de grootvader van Mej. Melchior
van Winkel, om den anderen dag zijn wandeling
maakte van Winkel naar Kolhorn, om zijn patiënten
op te zoeken; dat de onlangs verbrande boerderijen te
Lutje winkel toentertijd werden bewoond door wijlen
de heeren Jan Wit en Jan Butter. Betovergrootvader
en overgrootvader van de h.h. Nobel en Vethman en
DE BEMANNING DER „TSJELJOESKIN"
DRIJFT AF.
Nansen's tocht in den storm. Overwintering
op een ijsschots.
welke thans do boerderijen bewoonden en als de heer
Butter dan op do half ondergcloopen landerijen op
jacht ging, nain hij zijn paard mee, want de rotganzen
waren wel bang voor mcnschen, doch niet voor paar
den en wist hij ze op die manier onder schot te krij
gen daar het paard zich van het schieten niets aan
trok.
Het zou te veel ruimte vragen om het vele uit zijn
herinneringen neer te schrijven, maar we hebben in
dien krassen 96-jarigcn gezien, iemand met een tevre
den ouden dag en wiens blijmoedigheid maakte, dat
hij van ganscher harte instemde met den wensch zij
ner kinderen en kennissen, de 100 jaren te bereiken.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK
TE ALKMAAR.
Nachtelijk drama in de Bloemstraat,
die met doodslag eindigde.
Gister is voor de Rechtbank te Alkmaar de zaak te
gen Dirk G.. een 34-jarige stoker uit Egmond aan
Zee, wien ten laste gelegd wordt, dat hij in den nacht
van 8 op 9 Januari j.I. den 36-jarigen Jan Oldenburger
Uit Egmond Binnen in de Bloemstraat te Alkmaar,
waar Gr. voor korten tijd was komen wonen, had
doodgeslagen, behandeld.
In ons nummer van gister hebben we reeds in het
kort gereleveerd, wat zich in den bewuaten nacht had
afgespeeld, alsmede de uitvoerige dagvaarding die de
Officier van Justitie tegen verdachte had uitgebracht
Uiteraard bestond er voor deze zaak groote belang
stelling. Do publieke tribune was gister bij do behan
deling voor de Alkmaarsche Rechtbank geheel bezet
De eerste getuige was de criminaal-anatomist Dr.
Hulst, wiens karakteristieke verschijning steeds duidt
op de lugubere omstandigheid, dat op den achter
grond een lijk staat.
De deskundige bevestigde hier zijn uit den aard
der zaak griezelig rapport met do conclusie, dat de
verslagene Jan Oldenburger overleed als gevolg van
het hem aangedane uiterlijk geweld, aangezien an
dere physieke afwijkingen niet werden aangetroffen.
De slag werd vermoedelijk ontvangen in gebukte hou
ding.
De verdachte gehoord.
Daarop werd gehoord verdachte Dirk Groen, die niet
ontkende geslagen te hebben. Hij kende den versla-
gene zeer oppervlakkig en was met hem in aanra
king gekomen omdat hij een huishoudster zocht, op
welke betrekking reflecteerde mej. A. de Haan, de
huishoudster van Oldenburger. De man scheen wel
zenuwachtig dat do juffrouw zou vertrekken. Op 2
Januari kwam do juffrouw met de bus en tot 8 Jan.
hadden zij genoeglijk samengeleefd. In den nacht
van den misdaad was hij met zijn huishoudster op
visite geweest bij zijn broed op het Zeglis. Thuis ge
komen zaten ze nog wat te praten en hoorden zij een
knal. Aanvankelijk zagen zij niets, doch eensklaps
werd een ruit kapot gegooid. Dirk Groen wapende
zich toen met een stuk hout en ging, voorzien van
een zaklantaarn, naar heneden. Bedoeld stuk hout,
beslagen met twee uitstekende ijzeren hengsels, was
ter zitting aanwezig.
Buiten gekomen zag Dirk Groen een persoon, die
naar hij dacht, een wapen in zijn handen had en in
zijn schrik cn overspanning sloeg hij op hem los.
De man kwam wel op hem toe, maar zeide niets.
Verdachte ontkende een bepaald opzet te hebben
gehad den man te vermoorden, maar hij was be
deesd voor een aanval.
Ben jij zoon bange kerel? vroeg mr. Ledeboer, de
president.
Ik heb niet eens gezien, wat ik in m'n handen
heb gehad, replieeerdo de verdachte.
Het gezicht van die man was verschrikkelijk, zei
verdachte, half huilend, ik heb niet gewild den man
dood te slaan.
De zwaarte van het massieve stuk had volgens Dr.
Hulst veel bijgedragen, om de kracht van den slag
te bevorderen.
Verdachte verklaarde geheel uitzinnig met het
stuk hout naar liet politiebureau te zijn gerend. Hij
wist niet hoe hij op 't bureau was gekomen en had
daar gezegd, dat er ih de Bloemstraat wat was go-
beurd en dat daar een man lag.
Verder getuigenverhoor.
De 3i-jarige Annegien de Haan, de bewuste huis
houdster en ongewilde oorzaak .van het bloedige
drama, was eenlge jaren hulshoudster geweest bij
Oldenburger, toon deze nog in Opende woonde en
later in Egmond Binnen. Had men aanvankelijk
trouwplannen, later werd de verhouding minder
prettig, als gevolg van hot driftig karakter van Ol
denburger. Zij wilde liever weg en was dan ook een
tijd heen gegaan, doch na belofte van beterschap
keerde zij weer naar Oldenburger terug. Het was
ochter niets beter geworden en dus plaatste zij een
adverententie, waarop Dirk Groen reflecteerde, met
gevolg dat zij deze betrekking op 2 Januari zou
aanvaarden. Oldenburger scheen zich dit vertrek
zeer aan te trekken en had gedreigd, dat indien
iemand kwam om haar goed te halen, hij hem zou
doodsteken. Hij keek altijd gluiperig en dreigde
haar meermalen. Op den bewuaten avond hadden
Annegien en Dirk den avond gezellig bij den broer
van Dirk op het Zeglis doorgebracht en kunnen wo
verder verwijzen naar de verklaring van verdach
te Dirk Groen. Mej. de Haan dacht aanvankelijk
niet aan Oldenburger .Deze was wel in het bezit
van een pistooltje. Zij had voor het ingooien van do
ruit naar buiten gekeken. Zij dacht dat de ruit was
ingeschoten. Verder had Annegien niets gemerkt.
Daarop was Dirk gekomen en die had gezegd: Ga
je mee naar 't Politiebureau, want die vent wil me
doodsteken! Waar is die vent dan, vroeg Annegien.
Ja, zei Dirk, die ligt daar! Dirk gal haar daarop
den raad om de deur vast te houden.
Mr. Van Leeuwen, de verdediger had een schrijven
van de huishoudster in bezit, waarin Oldenburger
had gedreigd zich van het leven te wilen berooven.
De heer J. van Zalingen, wonende hoek Laat-
Bloemstraat, had omstreeks hall 12 den verdachte
gesproken en deze had hem een onsamenhangend
verhaal gedaan en onder meer gezegd dat hij een
man had vermoord met een stuk hout, dat hij in de
hand had.
De heer Van Zalingen ging kijken in de Bloem
straat en vond daar een man liggen, die nog leefde.
Getuige belde toen de politie op.
Verdachte beweerde niet meer te weten of hij dien
man was tegengekomen.
Ten slotte werd gehoord de vierde en laatste ge
tuige, hoofdagent Jan Overeen, die mededeelde dat
in den laten avond Dirk Groen op het bureau kwam,
bloothoofds en op zijn kousen, die vertelde dat hij
iemand had dood geslagen op straat. Met een collega
is Ovcreem naar do Bloemstraat gegaan en vond
daar op straat liggen een man; op eenigen afstand
lag een pet. De man leefde nog cn werd vervoerd
naar het Ccntr. Ziekenhuis. In Egmond is ten huize
van Oldenburger gevonden en in beslag genomen
een alarmpistool.
De president releveerde, dat verdachte meermalen
was veroordeeld.
De Olilcler van Justitie aan *t woord.
De officier releveerde in het kort het bloedige ge
beuren in de Bloemstraat op den bewusten avond,
waarbij een niet geheel onverdeeld gunstig licht
werd geworpen op den persoon van den verslagene
en reconstrueerde voorts het misdrijf, om te komen
tot de vragen: was hier aanwezig zelfverdediging of
overschrijding der grenzen van zelfverdediging? De
officier kon die vragen in verband met het optreden
van Oldenburger niet bevestigend beantwoorden. Do
zelfverdediging was in ieder geval voorbarig, maar
was ook aanwezig het opzet tot mishandeling, den
dood ten gevolge hebbende. Om die redenen wilde
do officier doodslag en zelfs zware mishandeling la
ten varen. Uit zijn strafblad bleek dat verdachte een
ruw mensch was, wat in zijn nadeel pleitte.
Eisch 1 jaar gevangenisstraL
Alle omstandigheden echter tegen elkaar opwegen
de, vorderde de officier 1 Jaar gevangenisstraf.
De verdachte toonde zich onder dit requisitoir ta
melijk aangedaan en zat hij te snikken. Hij beweerde
dat de voorgelezen straflijst niet op hem, doch ver
moedelijk op zijn broeder sloeg.
Mr. van Leeuwen deelde namens verdachte mode
een woord van deelneming, omtrent den verslagene
en trachtte de meening ingang te doen vinden dat
hier had plaats gevonden gewettigde zelfverdediging.
Pleiter concludeerde dus vrijspraak, sibsidiair
strafverlichting.
De gebeurtenissen der laatste dagen hebben de
algeheele aandacht afgeleid van de pogingen, die
gedaan zijn, om de bemanning van den Russischen
ijshreker „Tsjeljocskin" te redden. Alleen gister
werden wij er nog weer aan herinnerd door het cou
rantenbericht, dat de vrouwen en kinderen met groo
te moeite door vliegers aan land zijn gebracht. Ge
noemd schip is, zooals bekend, eenige weken ge-
I leden tusschen ijsschollen gekraakt en in korten tijd
gezonken. De bemanning en de passagiers, tezamen
103 menschen, waaronder ook vrouwen en kinderen,
redden zich op een reusachtige drijvende ijsschots.
In afwachting van het door de Russische regeering
ondernomen reddingswerk bouwden zij zich daarop
een hut. De verbinding met de buitenwereld onder
hielden zij door middel van de radio, terwijl zij een
ruimen voorraad levensmiddelen en brandstoffen
bezaten. Toch was hun toestand niet ongevaarlijk,
aangezien de ijsschots met groote snelheid naar het
Noorden afdreef en vol breuken kwam. Groote
scheuren reikten tot nan do hut toe cn die waren
niet direct geschikt om de stemming der geredden
te verbeteren. Ook werd de redding zeer bemoeilijkt,
doordat de omstandigheden het den vliegtuigen on
mogelijk maakten, te landen.
Een dergelijk avontuur beleefde de groote pool
reiziger Fritjof Nanscn. Op 17 Juli 1888 bevond de
„Jason", Nansen's expeditieschip, zich op 2Ys mijl
afstands van den Groenlandschen bodem. Men be
sloot nu de booten uit te zotten om hiermedo door
den ijsgordel heen te breken. Doch al spoedig bleek
dit een gevaarlijk experiment te zijn, daar de ijs-
schollen dreigden de booten te verpletteren. Men
was nu gedwongen, de booten op een grooten ijs
schots te trekken, die echter ongelukkigerwijze in
een sterk zeewaarts voerenden stroom geraakte.
Goede raad was duur. Tegelijkertijd brak een dagen
lang aanhoudenden storm los, die de ijsschotsen
tegen elkander droef, zoodat Kansen en zijn bege
leiders meermalen in levensgevaar verkeerden. Tien
dagen lang duurde deze tocht op den ijsschots. Men
had een kleine tent opgezet, waarin men eenigszins
beschut was tegen regen en hagel, terwijl buiten
geregeld iemand de wacht hield. Het schuim van do
hoogopslaande branding spatte vaak over de tent
heen. Slechts éënmaal in deze tien dagen kon men
koken; den overigen tijd bestond het voedsel voor
namelijk uit rauw paardevleesch.
Hierbij kwam, dat de kust voortdurend binnen ge
zichtsafstand cn toch onbereikbaar was, terwijl er
tusschen het land cn de gordel van drijfijs betrekke
lijk rustig vaarwater was, waarin men weer in
de booten zou kunnen gaan.
Eerst den 29en Juli gelukte het aan land te ko
men. Helaas was men door dezen tocht nogal ver
van het oorspronkelijke landingspunt afgeraakt, zoo
dat er vrij veel tijd verloren ging met den terugtocht.
De schol, waarop Nanscn zich bevond, was vnj
klein in vergelijking met die der „Tsjeljoeskin"-be-
manning, die eenige vierkante kilometers groot was.
Volgens vele poolreizigers bestaan er nog grootere
schotsen; van sommige kan men zelfs het einde
niet zien. Slechts aan het eind, dat men dagelijks
afdrijft, is te zien, dat men op een ijsschots is.
Dergelijke reusachtige schotsen zijn natuurlijk
zeer veilig. Men kan erop overwinteren en moet er
dan slechts op bedacht zijn, in het voorjaar het vas
teland te hereiken. Wanneer het ijs n.1. begint af te
trekken en in beweging raakt, kan men zijn testa
ment wel maken.
Hardnekkige strijd met het Poolijs. Hel
kamp weer verder afgedreven. - Nieuwe
reddingspogingen voorbereid.
Volgens het laatste Reuter-bericht uit Moskou om
trent de „Tsjeljocskin", heeft de piloot Ljapidewski bij
zijn landing op het ijs accumulatoren achtergelaten,
voor den radiozender in het kamp van professor
Schmidt.
De laatste drie dagen had deze zender, teneinde
energie te sparen, slechts heel korte berichtjes gege
ven over de positie en het weer.
Ljapidewski heeft bovendien ook olie achtergelaten
voor het in het kamp aanwezige vliegtuig.
De laatste 24 uur is het ijsveld, waarop zich het
kamp bevindt, ongeveer drie kilometer naar het
Noordwesten afgedreven.
Inmiddels gaat men door met den aanleg van een
basis voor de vliegers, die zullen trachten de beman
ning van de Tsjeljoeskin te redden. Groote hoeveel
heden materiaal zijn onderweg, waartoe ook gebruik
wordt gemaakt van hondensleden. Het weer is onze
ker. Bij een versterking van den lagen druk boven
Kasmstjatka en het Frans Josef-ciland kan gerekend
worden op een slechtere weersgesteldheid.
Het stoomschip Stalingrad, dat vliegtuigen en
brandstof aan boord heeft, is op den tocht naar
Kamsjatka op zeer dik ijs gestooten, zoodat het
schip van richting moest veranderen. Ook de beken
de vlieger Bolotof zal aan de reddingspogingen voor
de bemanning van de Tsjeljoeskin deelnemen.
Onder de vrouwen en kinderen, die door Ljapi
dewski in veiligheid zijn gebracht, bevond zich het
driejarig dochtertje van den leider van het Pool-
station op het eiland Wrangel, alsmede een kindje
van zes maanden.
De krant, de bioscoop, de schouwburg,
het dansen, de mode als zondebokken.
Kardinaal Della Costa, de aartsbisschop van Flo
rence, heeft, naar Reuter meldt, aan de geloovigcn
van zijn diocees oen herderlijken brief gericht,
waarin hij spreekt over de immoraliteit, welke zelfs
die landen vergiftigt, welke eens een schitterende
traditie van Christelijk leven haden. Als oorzaken
van deze immoraliteit noemt hij:
lo. De dagbladen; deze moesten niet gekocht of
gelezen worden en moeten onmiddellijk uit de han
den van kinderen worden genomen.
2o. De bioscopen; deze zijn een vreeswekkende
bron van onzedelijkheid.
3o. De theaters; do zonden van do oudheid schij
nen hier te zijn herboren. Zij zijn een school voor
amoureuze intrigues en praten de misdaden goed.
4o. Het dansen; dit is wel het grootste gevaar.
Het episcopaat van Toscane heeft derhalve besloten
zijn zegen te onthouden aan huizen waar gedanst
wordt.
5o. De onzedelijke mode; deze overtreedt do God
delijke wet.
6o. De badplaatsen; de scliaamtelooze klceding en
houding van de badgasten zijn een ernstige misdaad.
Verder keert de kardinaal aartsbisschop zich tegen
„lange verkeeringen' waarin do paren niet
voldoende worden gechaperoncerd, en tegen de „te
gemakkelijke en .veelvuldige" echtscheidingen.
EEN DER NIEUWSTE DINGEN OP DE LEIPZIGER
MESSE. Op de Leiziger Messe, die dezer dagen ge
opend is, zijn natuurlijk weer verscheidene nieuwe
en interessante dingen te bewonderen. Een er van Ie
een reusachtige steenboor die in het mijnbedrijf van
groot nut zal blijken te zijn.
Scheepsramp te Kanton. Driehonderd
vijftig lijken geborgen.
Reuter seint uit Londen: Uit Kanton wordt ge
meld, dat een stoomschip bij het binnenvaren in de
haven is gezonken. Men vreest dat vijfhonderd passa
giers verdronken zijn. Reeds zijn 350 lijken uit het
water gehaald. Vele vrouwen en kinderen dwalen
door de rijen der opgebaarde lijken, zoekend naar ver
miste bloedverwanten.
Verrassende cijfers
Het aantal opgaven van verzwegen belastinggel
den groeit nog steeds. Tot dusver is er in de inspec
tie Groningen op deze wijze reeds een bedrag van
tusschen de 4% en 5 millioen aangegeven.
Te Hoogezand f 2.000.000; Roermond f 3.500.000;
Zutphen (volgens de „Zutph. Crt), ruim f 1.500.000.
Dat kan wat worden voor het geheele land!
MINIMUM LOON VOOR ALLE ARBEIDERS
IN ZUID-AFRIKA.
Wetsontwerp gereed.
Kaapstad. De Zuid-Afrikaanschc regeering heeft
een wetsontwerp gereed, waarbij voor alle arbeiders
bij openbare lichamen en particuliere bedrijven een
minimumloon wordt vastgesteld van 8 shilling per
dag en aan een grootcr aantal arbeiders werkgele
genheid wordt verschaft.
AUTO TE WATER.
Bestuurder verdronken.
De 23-jarigo A. Gerrits, uit Zwolle, die bij een krui
deniersfirma te El burg in betrekking was, vertrok
Donderdagavond j.1. per auto uit EIburg om een be
zoek te brengen aan zijn verloofde te Hecrde. Sinds
dien tijd werd hij vermist. Gisteravond omstreeks
6 uur bemerkte een schipper, die in het Apeldoorn-
scho kanaal voer, dat er een auto op den bodem van
het kanaal lag. De auto werd opgehaald. Het bleek
de auto te zijn, waarmede G. Donderdagavond uit
EIburg was vertrokken. Het lijk is in de auto ge
vonden.
LUISTERAARS IN EUROPA.
18 Millioen.
Volgens de laatste internationalo gegevens, zijn er
thans in Europa bijna 18 millioen ingeschreven luis
teraars, tweemaal meer dan vier jaar geleden. In
1933 nam het aantal luisteraarsgezinnen met 3.5 mil
lioen toe! Volgens de gegevens van het bureau van
de Union te Genève zijn er thans in Nederland 648.275
luisteraars, waarvan de helft aangesloten op distri
butie-netten.
Wie zich vanaf heden
op de
abonneert, ontvangt alle
in de maand Maart
verschijnende nummers
