Schipbreukelingen uit de Zandzee. Grootste tunnel ter wereld. Zaterdag 10 Maart 1934. SCHAGER COURANT. Derde blad. No. 9446 ,5óèT'r*^fv-Ji' De lijn Schagen—Warmenhuizen. Credietverleening aan den Middenstand. De bouw eischte 65 slachtoffers. R' Hoe Nomaden tot „gehuisvesten" worden. Europeeschc cn Arabische arbeiders. (Van oiucn reizenden correspondent) ALS men een groot gedeelto van de wereld doorzwerft, niet als afleidingzoekend pleifierreiziger, doch als waarnemer, die ook andere dingen wil zien dan de oppervlakkigheden, den uiterlij- ken schijn, het vaak schilderachtig bekorende, dan verbaast men zich wel eens over de ,.groote kopperi", levende en doode, in Europa, dij meenden over de menschclijke samenleving nieuwe theorieën te kunnen opwerpen, terwijl ze van onze aarde en haar bewoners niet anders kenden dan hun eigen land en misschien nog enkele landen in hun eigen werelddeel. In het oosten heeft men te doen mot andere mensclion, met andere denkbeelden, met andere maatschappelijke omstandigheden, die ook (door weinigen bemerkt) hun invloed hij ons uitoefe non. Men mag niet zeggen: «Die landen en die men schen zijn zoo ver van ons. Wat hehhon we ermede te maken?" Er hebben hier in het oosten maatschappelijke ver anderingen plaats, waarvan de gevolgen ook voor de Europeanen van alle klassen niet te overzien zijn. Er wordt bijvoorbeeld van hier geregeld goud uitgevoerd naar Londen, naar Parijs, naar andere belangrijke beurzen en dit goud, lang bewaard in kelders, in woestijnkampen, komt nu zijn invloed oefenen op de goudmarkt. Dit goud wordt natauurlijk niet als ge schenk gezonden, maar als tegenwaarde van nijver heidsvoortbrengselen, van automobielen, van machi nes cn dit oefent weder invloed op de arbeidsmarkt in Europa en Amerika. Nog slechts weinige jaren geleden konden Europee schc arbeiders in de landen van het Nabije Oosten zeer hooge ioonen verdienen. Het moesten natuurlijk volleerde, zelfstandig werkende vakmenschen zijn, smeden, bankwerkers, machinisten, timmerlieden, metselaars, monteurs, chauffeurs. l)ezo Europeeschc \ukarbeidcrs. die tien, twintig maal zooveel verdien den als de hij hen als handlangers werkende Tur ken, Arabieren of Perzen, werden door dezen niet als hun gelijken, maar als vijandige „groot-kapitalisten" beschouwd. Deze gouden tijden voor den Europeoschen arbeider in het Nabije Oosten zijn voorhij. Menschen van deze streken hebben zelf verschillende vakken geleefd en werken veel goedkooper dan de Europeanen. Een metselaar te Bagdad verdient b.v. 225 k 250 fils ^opge- veer f 2.per dag, als ze voor rekening van Euro peanen, andere Christenen en Joden werken. Werken ze voor eigen menschen, dan laten zo Oog wel oen deel, dertig a veertig percent, van hun cischen val len. In kleinere steden verdienen deze menschen nog minder. Een smid, een monteur, een chauffeur ver dient ongeveer hetzelfde; een timmerman iets minder bij een werkdag van minstens twnnlf uur. Deze menschen vormen de „elite", want bijvoor beeld de grondwerkers hij den aanleg van wegen en bij de bevloeiingswerken krijgen slechts één vierde, of één vijfde van het loon der bovengenoemde arbei ders. Het zeer schamele loon van ongeleerde arbeiders oefent evenwel een sterke aantrekkingskracht op dui zenden, vooral op de Yoestijnnomaden, die erdoor verleid worden hun zwervend bestaan op to geven. Het is een hoogst eigenaardige ontwikkeling der verhoudingen. Vanuit de onmetelijke woestijn duiken telkens weder nieuwe arbeidskrachten op in de meer Inwoonde en vruchtbaarder gebieden, die me doen denken aan kusten, waar steeds weder schipbreuko lingen aanspoelen, van bijna alles beroofde schip breukelingen, die bereid zijn ook voor het armzaligste stukje brood hun uiterste werkkracht to geven en daarvoor dan nog dankbaar zijn en zich rijk gevoe len. Merkwaardig is het waar te neincn hoe langzaam de nomaden, de zwervers, worden tot „gehuisvesten". De automobiel heeft bij deze ontwikkeling der din gen een zeer sterken invloed, doordat hij voor dui zenden het leven in de woestijn onmogelijk maakt. Voor do woestijnzwervers was en is het voornaamste middel van bestaan de kameelfokkerij, maar de vraag naar kameclen neemt door de meerdere ver breiding van den automobiel ook bij het woestijnver- keer af, waardoor het leven der nomaden steeds moeilijker wordt. Velen, die geld, in dit geval „goud" bezaten, gingen met hun tijd mede cn kochten, soms met enkelen te zamen, een automobiel, waarmede zij het vrachtverkeer door de hun bekende woestijn op namen. Anderen vestigden zich in bewoonde gebie den, bij steden vooral, en zochten arbeid, terwijl hun vrouwen nog enkele schapen en geiten hielden of een stukje bodem bewerkten, wat voor deze zwervers een algeheele verandering in hun leven bracht. Aanvankelijk laten zulke nomaden zich „voorloo pig" neder. Soms zijn liet enkele gezinnen samen, soms een heele stam. Zij slaan ergens, zooals hun ras dat tientallen eeuwen gewoon is, hun bruine tenten op. Om te beginnen wordt het meestal aan de vrou wen overgelaten werkend den kost te verdienen, want werken, ook den bodem bewerken, wordt door do mannen onder deze zwervers als een schande be schouwd. Tenslotte, als do nood zeer nijpt, trachton de man nen iets te verdienen en zc zoeken arbeid, bijvoor beeld bij den wegenaanleg, aan do oevers der rivier bij het lossen en laden, als lastdrager in de stad. Deze menschen kunnen dan rekenen met een loon Vrouwen en kinderen fn een nederzetting van vroegere nomaden. van vijftig, hoogstens honderd fils per dag (40 h 890 cent). Hooge cischen stellen zij niet en zij kunnen naar hun begrippen uitstekend leven met heel hun ge zin. Rijst, brood, een weinig groenten, vruchten, visch idie ze in Tigris en Euphraat lelf vangen), soms, maar zelden, een stukje vleesch of eieren (die hier nog geen cent per stuk kosten) vormen hun voeding. Hun vaak zelf geweveu kleederen gaan vele jaren mede en belasting betalen zo niet. Als ze lang op dezelfde plaats blijven, beginnen ze langzamerhand ook aan hun woning ecnige aan dacht te wijden. In de koude maanden bemerken ze. dat aan de eenc zijde do wind toch wel onaan genaam door het tentdoek waait cn daar bouwen ze dan een muurtje van leem. Later komt er aan de andere zijde een muurtje bij. tot er tenslotte wer kelijk vier muren staan met in een der muren een opening, de ingang, die met een soms heel fraai, zelf geweven stuk kleed wordt verhangen. Alleen het dak is dan nog van tentdoek, maar wordt dik wijls ook nog met kleeden bedekt. Lang duurt het gewoonlijk eer een heter dak wordt gemaakt, van stukken plank of van boomtakken, belegd weder met een laag leem. Na heel veel tijd, als de lpst naar meer gemak is ontwaakt, komt er soms nog oen echte deur en een venster hij. Eén vertrek heeft zoon huisje, waarin allen teza men op tien grond slapen, doch zoo'n huisje is reeds een veel heter cn gerieflijker woning dan een tent. Maar deze leemen woning, met som* nog ecu afdakje, waaronder gekookt wordt boven een houts koolvuurtje, kan men niet meer, zooals ^e tentwo ning. laden op een ezel- of kameelrug om verder te trekken. Zonder dat zc het zelf hebben bemerkt, zijn deze menschen van nomaden tot „gehu-svesten" geworden. Een zeer helnngrljken stap naar een hno gere beschaving iiebben deze menschen, zonder het te beseffen, gedaan. Een zeer ondernemende Bedoein bouwt soms zelfs een grooter leemen huisje; timmert eenvoudige banken, koopt soms zelfs ergens eenigc oude stoe len (tafeltjes zijn niet noodig), een dozijn koffiekop jes en theeglazen en richt een koffiehuisje in. Is er in zoo'n koffiehuisje eenigszins druk bezoek, dan zijn soms alle kopjes en glaasjes in gebruik en moet men er wachten tot er een kopje of glaasje vrij komt. Het is mij reeds gebeurd, dat we met ons vieren in zoo'n koffiehuisje koffie wilden drinken en dat één onzer moest wachten, daar de hcele in richting niet meer dan drie kopjes bezat. Al deze woningen en koffiehuisjes van gedroogd leem zijn evenwel gedoemd tot een betrekkelijk kort bestaan, want in den regen, (die hier gelukkig zeld zaam is) smelten ze langzaam weg, tot ze ineen storten. Trouwhartig cn gelaten bouwen de menschen dan weder een nieuw gebouwtje, dat natuurlijk weder langzaam weg zal smelten. J. K. BREDERODE. GEBRUIKTE AUTOMOBIELEN verkoopen wij ondei GARANTIE pn op PROEF Garage C NIEUWLAND, BERGEN. Voor oud-ijzer verkocht. Met de afbraak wordt spoedig begonnen. Bij openbare inschrijving is de spoorlijn Schagen—Warmenhuizen, die buiten dienst is gesteld, verkocht. Hoogste inschrijver was dc N.V. Ijzerhandel „Hollanriia" tc Amsterdam, die f21.714 bood en de lijn kreeg. Met de af braak zal spoedig worden begonnen. Medemblik gaat actie voeren voor het be houd van zijn tram. Tc Medemblik is op initiatief van do Vereen, voor Vreemdelingenverkeer een vergadering gehouden, waarin o.a. B. en W. en vertegenwoordigers van di verse corporaties aanwezig waren in verband met het wetsontwerp tot naasting van den locaalspoorweg HoornMedemblik. Het resultaat van dc bosprekin gen was, dat een commissie zal worden gevormd, welke actie zal voeren tot het behoud van dezen spoorweg, hetwelk een groot gewestelijk belang moet worden geacht. Hoogstens 2 millioen. Bij dc Tweede Kamer is ingediend een wets ontwerp tot wijziging van het zevende hoofd stuk B tier rijksbegrooting voor het dienstjaar 193i, waarbij wordt voorgesteld, een memorie- post uit tc trekken: vergoeding aan do Neder landsche Middenstandsbank wegens verliezen, door deze instelling geleden op na dc tot standkoming deze wet verleende eredieten aan in liquiditeitsmoeilijkheden geraakte, ove rigens echter volwaardige, middenstandsbe- drijven, en wegens kosten van maatregelen door haar getroffen ter versterking van het Nederlandsche middenstandscrediet. In de memorie van toelichting zegt dc minister van financiën, dat hij gelijk in do memorie van ant woord nopens hoofdstuk I der rijksbegrooting voor 1934 in uitzicht is gesteld, samen met zijn ambtgenoot van occononüsche zaken maatregelen heeft overwo gen teneinde tegemoet te komen aan de tengevolge van dc crisis in liquiditeitsmoeilijkheden geraakte middenstandsbod rijven. Bij de verdere uitwerking van do te treffen voor zieningen, waarbij zoowel de middenstnndsraad als de oeconomisehe rand aan de regeering van voorlich ting heeft gediend, is «ie regeering er zich van be wust geweest, dat aan een dergelijke steunvorleening waarop van de zijde der organisatie van een han- deldrijvendcn cn industrieeion middenstand krachtig wordt aangedrongen ernstige moeilijkheden ver bonden zijn. Beziet men het vraagstuk zoo in liet algemeen, dan is liet zonder meer duidelijkf dat als gevolg van de gedaalde koopkracht het apparaat, dat met de distri butie der goederen is belast, zich onvermijdelijk aan de gewijzigde omstandigheden moet aanpassen. Maat regelen. welke de strekking zouden hebben, deze aan passing tegen te houden zouden dc noodzakelijke da ling van de detailprijzen belemmeren en mitsdien strijdig zijn met het algemeen belang, nog afgezien van de groote geldelijke offers, welke daartoe van de gemeenschap zouden worden gevraagd. Niet minder ernstig zijn de gevaren, die een der gelijke steun in den vorm van kredietverleening aan middenstandsbodrijven, die door dc crisis in moei lijkheden zijn geraakt, in het leven zou roepen voor het middenstandskrediet in liet algemeen, dat enkele jaren geleden niet hulp van dc overheid op gezonde grondslagen is gevestigd door do oprichting van dc Nederlandsche middenstandsbank. Anderzijds valt liet bezwaarlijk to ontkennen, dat een crisis van den omvang als wij thans beleven, acute iiquiditeitsmoeilijkheden kan doen ontstaan in middenstandliedrijven, die overigens volkomen, ge zond zijn, zoodat zonder tijdelijken bijstand van dc overheid nuttige 011 in dc toekomst noodjge inrichtin gen te gronde- zouden gaan tot schade van het al- gemoene bedrijfsleven. Bovenstaande overwegingen wijzen, aldus dc minis ter. als vanzelf dc richting aan. waarin een tegemoet koming aan dc gerezen moeilijkheden moest worden gezocht. Instandhouding van bedrijven en stena aan het middenstandscredietwezen. Dc hulp van overheidswege, in dezen to verleenen, kan dus een tweeledig karakter dragen; zij kan voor eerst strekken om bedrijven van den handeldrijven* den en industrieclen middenstand, die op een hech ten grondslag zijn gevestigd, en welker instandhou ding uit een oogpunt van algemeen belang aanbeve ling verdient, doch die, indien geen hulp geboden werd. te gronde zouden gaan, door een kredietverle ning bij tc staan. En in de tweede plaats schijnt over heidshulp gerechtvaardigd om, voor zooveel noodig, dc organisatie van het middenstandskredietwezen zelf nog heter bestand te doen zijn tegen de hoogere cischen, waaraan deze organisatie in omstandigheden, als waaronder wij leven, moet voldoen. Voor dit tweeledig doel een krediet aan te vra gen, dat de regeerring op ten hoogste f2 millioen be paald zou wenschen te zien, is dc strekking van het wetsontwerp. I)e regeering stelt zich voor bij de beoogde krediet verstrekking gebruik te maken van de Nederlandsche Middenstandsbank, welke als liet centrale orgaan van het Nederlandsche middenstandskrediet dc beste waarborgen biedt voor een doelmatige en onpartij dige besteding der gelden, met voortdurende inacht neming van het doel, waarvoor zij zijn toegestaan. Voor het overige meent dc rcgecring goed te doen zich ten aanzien van dc besteding van het aange vraagde bedrag niet bij voorbaat aan bepaalde rege len te binden. De gebeurtenissen van den laatstcn tijd in Frankrijk hebben een Parijschen beeldhouwer tot bovenstaan de uitbeelding van vrouwe Justitia geïnspireerd, met geknevelde» mond en gebroken weegschaal. Het beeld had op de tentoonstelling van humoristische kunst te Parijs groote belangstelling. TWAALFJARIGE STRIJD TEGEN WATER EN VUUR. Den 2isten April n.s. zal dc lSVj kilometer lange Appenijncntunncl in gebruik genomen worden. EF.DS in de middeleeuwen zorgden dc toenmalige vrije steden Florence cn Bolognc voor een goede verbinding, dio toon over bergpassen leidde. De geweldige ontplooiing van 't moderne verkeer, eischte echter een recht.strcoksche verbinding Reeds voor den grootcn oorlog wa ren de plannen vastgesteld, maar pas Mussolini's energie maakte de uitvoering er van mogelijk, waar door dc vruchtbare gebieden van Toscano en Romagna verbonden zijn. Reeds in 1921 werd een begin gemaakt met dc verkorting van liet traject 35 Kilometer korter is het traject nu, 97 inplaats van iJ? kilometer, waardoor de spoortijd van 2Vz tot 1 uur toruggeloopcn is. Het voornaamste is wel do groot e vermindering van do helling. Hoofdzakelijk werd dit bereikt door den bouw van Appenijnen- tunnel, dc grootste tweesporigo tunnel van dc wereld. Weliswaar is do Simplontunne! ruim 1000 me ter langer, maar deze bestaat uil twee eonsporige tunnels, terwijl dc Appenijnentunnel 0 meier van doorsnee is en twee sporen tegelijk bezit. Als een rechte lijn loopt het nleu we traject door het gebergte. Hier voor waren een groot aantal via ducten, tunnels en overwegen noo dig. Zoo zijn bijv. op een tra jee' van 50 K.M. niet minder dan 31 tunnels, 38 bruggen cn viaducten, cn 189 overwegen te vinden. Bij den houw van den tunnel werd van een geheel nicuwo tech niek gebruik gemankt. Op 5 punten werd dc berg aangovallen, behalve aan do twee voorkanten nog van bovenaf op drie punten. Van daar uit werden loodrechte schachten geboord. Aan dc kruispunten ont stond dan één groote ruimte, die uitgebreid is, om het snelverkeer en goederenverkeer van elkaar te kunnen scheiden. Buitengewone moeilijkheden ont stonden door dc geologische go stcldhcid van het gebergte. Aan 't Noordeinde van de tunnel werd 'n zachte klei aangetroffen, die to; 'n voorzichtig verder werken nood zaakte. Ondanks de gebruik mak in?: van dc modernste machines is ook nu nog het werken aan een dergc lijke tunnel geen pleizicrtje. Het is een zware, gevaarlijke, enerveeren de arbeid, temidden van een krank zinnig lawaai op een gladden bo dom, waar kris kras buizen, slan gen en rails liggen. De door lucht druk gedreven boormachines zijn van binnen hol, waardoor een wa terstraal onmiddellijk in het gat spuit en do losgewoelde steenon tot brei vermorzelt. Het gruis wordt in kleine, clectrisch gedre ven wagentjes geladen cn uit dc tunnel verwijderd. Do boormachi nes staai\ op rijen en slaan iedere zes uur ca. 30 gaten in de rotsen, die dan met dynamiet gevuld wor den. Dc ontploffingen zijn voor dc arbeiders, niettegenstaande dc voor zorgsmaatregelcn, uiterst gevaar lijk. Met ontzaglijke moeilijkheden had .men tc kampen. Zoo hoorde men in het Zuidelijke deel van de tun nel een waterader aan, die 300 !i ter per sec. opspoot. Handig leidd* men dezo watermassa's naar een ijlings gegraven vijvertje en ge bruikte het daar voor het drijven van andere reserve-machines. Ge vaarlijker was de situatie aan de Noordzijde, waar herhaaldelijk ernstige branden uitbraken. De grootste was wel dio van Augustus 1928, loon bij een explosie een gas massa in brand gerankte. Zeven maanden lang streed men tever geefs tegen dit vuur; muren, wa tergordijnen: niets hielp. Eerst toen de brandende ruimte dichtge gooid cn dichtgebouwd werd, kwam er een einde aan dezen brand. Het is niet to verwonderen, dat van al deze aongevallen een f>5 arbeiders het slachtoffer wer den. Toch werkten er gemiddeld 3000 man, dio dagelijks 7 meter vorderden. Niet oninteressant is 't om eens met ecnige cijfers een in druk van dit geweldige werk ie ge ven. Er werkten in het totaal 3300 man; voor de ontploffingen werd niet minder dan 850.000 kilogram dynamiet gebruikt. 100 Millioen ki lowattuur energie werd verbruikt. Voor do ventilatie had men G.5 mil lioen kubieke meter lucht noodig, voor het drijven van do boormachi nes 240.000 kub. meter. Voor de ho- klceding van de tunnel werden 4iQ duizend kub. materiaal gebruikt. Eiectrischo pompen van 6000 1M\. joegen do binnendringende waf er- massa's uit do schacht Vergelijken wij deze getallen hij die van dc Simplontunncl, waar 1.70 meter per etmaal werd opge schoten, dan valt duidelijk do ge weldigo vooruitgang op. liet ge- heeie traject BolognaFlorence kostte V/2, iniliisrd Lire. D«» Anpc- nijncntunncl is een pracht staalt:e van moderno ;ngcnieurskunsl en heeft ongeveer 4?9 millioen Liro gekost. Een merkwaardigheid vr.n deze tunnel is ook nog het stetici- netje, dat in het rangecrgcdeolte gebouwd is. Alleen spoorkaartjes kan men er nog niet krijgen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 9