Een Huwelijk
Raad
Wieringerwaard.
Radioprogramma
DE DOOD VAN PRINS SIXTUS
VAN BOURBON.
Maandagmiddag vergaderde de Raad onder leiding
van Burgemeester Haringbuizen, tevens secretaris.
Eén vacature, wegens bedanken van Mevr. Boer
man als lid van den Raad.
Op do publieke tribune waren 12 personen aan
wezig.
Na opening en voorlezing der nolulen deelde Voor
zitter mede, dat bi) Kon. besluit goedgekeurd is ge
worden de heffing opcenten op de Vermogensbelas
ting, dc plaatsing voor de fondsbelasting van de 2e
in de 3e kiasse en de tarieven voor do Personeel©
belasting.
Ingekomen is een schrijven van Mevr. Boerman,
met dagicekening van 16 Maart, dat zij bedankt als
Raadslid. In baar schrijven zegt ze. dat ze de reden
daarvan niet in enkele woorden kan zeggen. De
hoofdreden evenwel is, dat zij met den heer Gooscns
niet meer kan samenwerken. Verder dankte zij voor
de goede samenwerking met den Raad, alsmede die
met dc hecren van het Armbestuur.
Voorzitter zeide in verband met dit ontslag, dat
hij in de kwestie welke Mevr. Boerman beeft met
den heer Goosens. niet kan treden. Spr. vindt 't
jammer dat de kwestie is ontstaan. Mevr. Boerman
aldus spreker gaat ons verlaten. Zij kwam met
kracht op voor de arbeiders, zonder daarbij het al
gemeen belang uit het oog te verliezen. Eerlijk en
rond kwam ze voor haar meening uit en tegen haar
partijgenooten zeide ze niets anders dan tegen ons.
Ook voor het Burg. Armbestuur maakte zij zich ver
dienstelijk. Zij gaf zielf veel moeite, adviseerde na
onderzoek en bevorderde vaak verhooging van steun,
wat niet wegnam, dat zij ook tegen aanvragers
durfde zeggen, dat steun overbodig was. Zij vatte
haar taak ernstig op. Ik wil \an deze plaats ver
klaren, dat wij haar dank verschuldigd zijn voor al
hetgeen zij in het belang der gemeenschap en de
gemeente heeft gedaan. Ook voor de goede samen
werking welke wij van haar ondervonden. Met res
pect voor haar persoon zullen wij haar werkzaam
heid in herinnering behouden. Instemming.
In aansluiting hierop deelde de Voorzitter mede,
dat als opvolger de heer P. Nieuweboer is benoemd.
Ingekomen is verder een proces-verhaal van de
gehouden kasverificatie. Ontvangsten van beide dien
sten bedroegen f 76235.76, uitgaven f 77238.08 met
inbegrip van f 13017.27. wat geplaatst is bij de Boe
renleenbank, zoodat in kas moest zijn en was
f 907.68. Van dit bedrag is op de postrekening ge
plaatst f 651.75.
Dan volgen enkele verslagen, n.1. een van de Com
missie van toezicht op het L. O., waaruit we hebben
aangetcekend, dat bet gemiddelde aantal leerlingen
over 1033 bedroeg ruim 135. Aantal schooltijden 61101,
waarbij bleek dat het aantal ongeoorloofde verzui
men bijna niet voorkwam. Wat het gebouw betreft,
zeide de Commissie, dat het een dagelijks terug-
keerend genot is, daarin te werken.
In verhand met het verslag van de Commissie tot
Wering van Schoolverzuim bracht Voorzitter even
in herinnering het overlijden van den heer N. Kop-
pes, die als commissielid steeds met groote toewij
ding en belangstelling deze functje had vervuld.
Voorzitter gevoelde waardeering vóór hetgeen hij als
zoodanig heeft gedaan.
Uit het verslag van de Arbeidsbemiddeling hebben
we o.m. aangeteekond, dat over 1933 204 arbeiders
werden ingeschreven; wegens vorst hadden 166 per
sonen een inschrijvingskaart ontvangen.
Deze verslagen, alsmede nog een van den Vleesch-
keurlngsdicnst, werden voor kennisgeving aange
nomen.
Een verzoek van den heer N. P. Nieuweboer, om
afschrijving Hondenbelasting, werd goedgekeurd.
Ook is nog ingekomen een schrijven van Ged.
Staten betreffende de bekende wijziging van het
ambtenaren-reglement.
Voorzitter zeide, dat ieder een afschrift heeft ont
vangen en dus met den inhoud hekend kan zijn. B.
en W. hebben gemeend, hoewel hier niet zoo nood
zakelijk, toch voor te stellen de wijziging in de ver
ordening aan te brengen.
De heer Goosens verklaart, aan dit besluit niet te
kunnen medewerken.
De heer Sijhrands merkte op, dat we er toch niets
aan kunnen doen.
Het voorstel van B. en W. werd met de stem van
den heer Goosens tegen, aangenomen.
Een verzoek van het Witte Kruis om voor den te
houden Moedercursus een schoollokaal te mogen
gebruiken, werd goedgekeurd. Dit was trouwens
reeds door B. en W. goedgekeurd, omdat er niet
eerder een vergadering was geweest.
Hierna kwam een voorstel van B. en W. tot wij
ziging der veldwachters-verordening. Deze was met
een aantal op- of aanmerkingen terug ontvangen.
Aanvankelijk kon het ambt van veldwachter samen
gaan met Polderhode en Gemeentebode. Het salaris
ad f 400 als bode moet voortaan worden toegevoegd
FEUILLETON
DOOR
ETHEL M. DELL.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
7.
Het was een laag vertrek met dikke, oude balkon.
Een lamp zonder kap stond op een tafel en ze moest
haar oogen even sluiten na de dichte duisternis,
waarin ze geweest was.
Aan de tafel zat een man. Ze kon zijn gezicht niet
onderschelden door dien hellen gloed van de lamp.
Een andere man stond dicht bij haar en hield de
deur voor haar open. Ze kon zijn gelaat evenmin
duidelijk zien: haar oogen waren strak op het licht
gevestigd en het leek wel alsof ze met geen moge
lijkheid een anderen kant uit kon kijken.
Zijn stem wekte haar uit haar verdooving op. „Oh,
is U het? Ik ontmoette U vandaag bij de rotsen met
dc kinderen. Alles is toch goed thuis?"
„Oh, ja, oh, ja," antwoordde ze werktuigelijk. Om
onverklaarbare reden werd haar aandacht getrok
ken tot den man, die achter de lamp aan de tafel
zat.
Weer wekte de jongensstem haar uit haar gepeins
op.
„Wilt U niet binnenkomen?" vroeg hij. „U is door
nat. Hoe is het mogelijk dat U op zulk een donkeren
avond den weg hierheen kon vinden."
Ze deed cenige schreden naar voren, zich er eigen
lijk ternauwernood van bewust „Ik vond den weg
ook niet", zei ze. „Ik verdwaalde... Ik ben ver
dwaald."
...En toon kwam de man achter de lamp ineens
overeind. Duidelijk onderscheidde ze nu den vorm
van zijn gezicht. Er was een verbaasde, ongeloovige
uitdrukking in zijn oogen terwijl hij haar aankeek.
Er lag iets in dien blik wat tot het diepst van haar
hart sprak: ze bleef op den drempel staan en leunde
tegen den deurpost
„lk ben verdwaald", zei ze weer, en er was een
heesche, vermoeide klank in haar stem.
En in die stilte antwoordde een andere stem haar
aan het salaris als veldwachter en als zoodanig
worden berekend. B. en W. hebben een en ander nu
zoo overgenomen.
Door den heer Blaaubocr werd opgemerkt dat het
nu weer wordt zooals het vroeger was, n.1. geen agent
van politie, doch veldwachter, die dan door den
Commissaris wordt benoemd.
Verder een voorstel tot vaststelling eener verorde
ning voor het agentschap der Arbeidsbemiddeling.
Sedert 1920 heette dit correspondentschap, wat nu
agentschap moet worden. Goedgekeurd.
Naar aanleiding van een in de vorigo vergadering
gehouden bespreking, wat betreft het loon der
schoolschoonmaaksters en de werkzaamheden, heb
ben B. en W. zich tot de tegenwoordige schoonmaak
sters gewend. Deze waren evenwel niet voor aanbe
steding, doch wildon het loon van f2.— per middag
terug brengen tot f 1.50.
B. en W. stelden nu voor om voorloopig zoo door
te gaan.
Het had den heer Goosens bevreemd, dat er ge
dacht was over aanbesteding. Dit zou zeker moei
lijkheden meebrengen. Spr. dacht dat het meer op
loonsverlaging dan op aanbesteding gebaseerd was.
Voorzitter zeide. dat met aanbesteding meer be
doeld werd dat het werk dagelijks werd bijgehou
den. L* stelt het nu voor alsof het alleen loonsverla
ging betrof, doch dat is niet geheel het geval.
Verder wees de heer Goosens er op, dat de vrou
wen moeite hebben om sommige plekken op de vloer
in het gymnastieklokaal schoon te krijgen, door
stukjes sigaren en sigaretten, welke weggeworpen
worden.
Voorzitter zeide. dat hem dit hekend was en dat
bij Olympia werd aangedrongen om de netheid te
betrachten. Ook wat het Sportterrein betreft gaat "t
niet altijd naar wensch. Het gebeurt vaak dat fiet
sen tegen de jonge tioomen worden geworpen. Dit is
ondoordacht en onbehoorlijk. Spreker wil in deze een
beroep doen op aller medewerking.
Een voorstel van B. en W. om het grasgewas op
het Sportterrein evenals vorig Jaar aan Gcbr. Sleutel
onderhands te verpachten voor f 25 en den tuingrond
bij de begraafplaats aan A. Braaf voor f 5, werd
met algemeene stemmen goedgekeurd.
Volgt vaststelling suppl. begrooting en af- en over
schrijving, dienst 1933. In verband met een post van
f 10, welke aan de gemeente Schagcn wordt betaald
als bijdrage in de kosten van leermiddelen, werd
door den heer Blaaul>oer bezwaar gemaakt. latten
zij en vooral zij die het zelf kunnen betalen, dit be
kostigen.
Voorzitter lichtte toe. dat dit bedrag reeds in dc
beerooting was opgenomen.
Dc post voor watergebruik ten behoeve der O. I..
school, was met f 75 overschreden, wat den heer
B'eauhoer deed opmerken, dat er sleeht geraamd is.
Toegelicht werd dat de Badinrichting ook nog al
wat water gebruikte en waar tegenover ook weer
ecnige ontvangsten staan.
De heer Goosens meende gehoord te hebben, dat
er een lek is geweest in de leiding.
Voorzitter zeide. dat dit inderdaad het geval is
geweest en misschien is daardoor wel wat water
verloren gegaan. De heer Niesso heeft het inmiddels
in orde gemaakt.
Het laatste punt, vaststelling kahier Hondenbelas
ting, zal in comité worden behandold.
Rondvraag.
De heer Goosens vroeg naar aanleiding der werk
verschaffing en dat er tegenwoordig nogal wat men-
schen uit zijn, waardoor ze met een lagen steun
rond moeten komen, of er niet cenig werkobiect is
te vinden. Kunnen B. en W. dit ook Iets bevorderen?
Voorzitter deelde mede, dat de objecten voor werk
verschaffing afgeloopen zijn. Hot slootwerk is afgo-
loopcn. Wel vonden we hij het Polderbestuur een
gewillig oor, om aan den Minister te vragen het af
graven van den dijk als werkohject to bestemmen.
De heer Goosens gevoelt wel dat het zeer moeilijk
is, doch de menschen willen toch liever voor f 14
in de Meer werken, dan voor f 8.50 stempelen.
Dit is ook reeds door B. en W. besproken, doch
onze gemeente, aldus Voorzitter, staat daar anders
tegenover dan andere gemeenten. Als Wlerlnger-
waard de menschen naar do Wlerlngermeer zou
zenden, moet de gemeente misschien 70 pet. hildra-
gen. In dit opzicht is het een zeer moeilijk ge\al,
doch als er inderdaad geen andere Inkomsten zijn,
zal er toch iets moeten gebeuren.
Do heer Goosens merkte op. dat het hij den Mi
nister altijd zoo lang duurt. Kan dat niet wat vlug
ger.
Voorzitter wil met pleizier desnoods zelf naar Den
Haag gaan.
Dan zeide de hoer Goosens, dat bil Indertijd met
Burgemeester had gesproken over f 1 kolentoeslag
en nu had verwacht, dat dit op do agenda was ge
plaatst. Ook was er gesproken over een Kerstgave.
Voorzitter merkte op. dat hij dit toen reeds met
Goosens heeft besproken en toen kon deze zeer goed
>illijken, dat de Kerstgave niet werd gegeven. U
moet daar nu niet weer mee aankomen.
De heer Goosens zeide. dat wanneer die menschen
aan het werk waren gebleven, hij nooit over die
Kerstgave zou hebben gesproken.
Voorzitter noemde nog een ander voorbeeld, n.1.
over dc fondsbelasting. U was toen na ons gesprek
een stem die aan een echo uit lang vervlogen
dagen deed denken; „Verdwaald, zuster? Ik zou zeg
gen dat... dat U... den weg gevonden hebt."
Een geluid dat op een zachten lach leek kwam
over haar lippen. Ze maakte een beweging op hem
toe te willen loopen, maar haar krachten begaven
haar. Ze was dankbaar dat Peter zijn arm tot steun
om haar heensloeg. Hierdoor kon ze tot de werke
lijkheid terugkeeren, die ze zoo noodig had.
„Gaat U zitten," zei Peter. „We zullen U iets warms
te drinken geven."
Hij had haar op een stoel vlak bij den haard Ta
ten plaat» nemen, en toen hij het vortrek verliet zag
ze het gelaat van den anderen man dicht hij zich.
„Hoe vreemd elkaar op deze manier terug te zien"
trachtte ze uit te brengen, doch de woorden wilden
haar niet over de lippen komen.
Ze kon slechts glimlachen tegen hem glim
lachen terwijl hij haar ijskoude handen aan zijn
gezicht drukte en ze met zijn adem verwarmde.
HOOFDSTUK IV.
Weerzien.
Later begreep ze dat het nog niet ten volle tot
haar doorgedrongen moest zijn hoe wanhopig moe ze
was, voordat ze in den diepen leunstoel voor het hel
dere haardvuur zat. En daardoor kwam het dan oo'c
dat de omgeving, waarin ze zich bevond haar vaag
en onwezenlijk toeleek. Ze was er niet zeker van
dat ze niet dadelijk wakker kon worden en weer te
midden van nevel en duisternis zou ziin... well'eht in
een van die scherpe struiken verward was geraakt.
Het gezicht dat ze over zich heengebogen zag. was
vaak in haar droomen verschenen, maar in werke
lijkheid had ze nooit verwacht het terug te zien. Ze
was er dan ook niets verbaasd over dat het zoo
gauw weer verdween. Het was immers een droom
geweest, een wondermooie droom, waaraan ze zich
met alle kracht die in haar was had vastgeklampt
Het was geleidelijk een gewoonte geworden het ge
laat te zien verdwijnen: ze had zich tenslotte tegen
een gevoel van teleurstelling over dat feit gewapend,
en nu het visioen ook zooals altijd verdween, was ze
er niet verwonderd over. Het mooie, stralende ge
deelte van het leven wrts niet voor haar.
Ze voelde zich nu heel behngelljk hij dat felle
vuur en met een vermoe'd gebaar strekte ze haar
voeten er naar uit... Ze mnrkto dat zachtjes haar
schoenen, die aan looden gewicht ded^n denken,
werden uitgetrokken en op een kussen gelegd.
Dezer dagen, den liden Maart, is prins
Sixtus van Bourbon te Parijs overleden.
Tijdens don wereldoorlog stond hij door
zijn bemiddelingspogingen tussohen Oos
tenrijk en dc Geallieerden een tijdlang in
het centrum van de belangstelling.
Met het heengaan van Prins Sixtus van Bourbon,
broer van ex-keizerin Zita van Oostenrijk, is een fi
guur verdwenen, die in den grooten wereldoorlog
een belangrijke, zij het ook ondankbare rol heeft ge
speeld.
Hij was de zoon van den hertog van Parma en de
prinses van Portugal. Het grootste deel van zijn
ieugd bracht hij in Frankrijk door. waar hij studeer
de. Toen de groote oorlog uitbrak, bevond hij zich in
Oostenrijk. Na zeer veel moeite slaagde hij er in
naar Zwitserland te komen .van waaruit hij pogin
gen In het werk stelde om opgenomen te worden in
het leger der Geallieerden. Frankrijk en Engeland
loegen zijn nanlx>d af. maar het Belgische leger stel
de hem in de gelegenheid, zij het na lang aarzelen.
Sixtus die door zijn zuster ex-keizerin Zita steeds
goed op de hoogte van den Oostonrijkschcn toestand
was. achtte na den dood van Keizer Frans Jozef in
1910 de gelegenheid g"nstig om Oostenrijk tot ecu
vrede o\er te halen. Met de medewerking der Fran-
rche pobt'ci. sner'aal ven Oemoncenu. reisde hij
begin 1917 nianr Oostenrijk. Prins Sixtus had goed
"ozirn. Keizer Karl verlangde naar don vrede, rnear
'vider invloed van den premier grnnf Cz.ernin durfde
hii niet tot onderhandelingen over te gaan.
Do bemoeiingen ven don prins hadden succes en
rcvls In Maart vertrok hij naar Frankrijk met een
schrijven van den keizer aan Clemcncean. waarin
Oostenrijks vredcwil werd betuigd en de aanspra
ken on den Elzas werden erkend. Verder hadden dc
bemoeiingen van Sixtus echter geen sw^es. Po
Geallieerden Weken niet bereid de minste conces
sies aan Oostenrijk toe to staan. En waarschijnlijk
zou van al deze onderhandelingen nicb uitgelekt
zijn, wanneer niet het Incident tusschon Cletncnceau
en graaf Czerniu had plaats gevonden. In een groo
te rode to YYoenen betuigde giaaf Czcrnin dc trouw
van Oostenrijk aan Duitacbland en beweerde, dat
oostenrijk vredesvoorstellen van Klankrijk had afgo
slagen, omdat zij de aanspraken op Elzas niet kon
den erkennen. Natuurlijk liet de „tijger" Clcmcnceiu
dit niet onbeantwoord
In een van zijn heftige toespraken noemde hij
Czcrnin een leugenaar en las den brief van Karei
van Oostenrijk voor. Hoe zeer Czcrnin ook piobeerdo
zelfs dezen brief te loochenen, hij kon zich niet hand
haven en moest aftreden.
Na het einde van den oorlog woonde Sixtus in
Parijs. Hij was zeer gezien in de kringen der gri«>t-
industrieelcn, maar stelde zich niet met dit makko-
lijko leventje tevreden. Ijverig bewoog hij zich op
politiek gebied
Veel werd gepraat over zijn reis naar Warsrhau.
Fransche bladen meenden zelfs, dat hij de ko
ningskroon van Polen zou werven. Erg waarschijn
lijk is het niet. Want voor het Poolsche koningschap
waren genoeg pretendenten, o.a. de l*oolsche tak van
het huls Habsburg. Wanneer de Polen weer een ko
ning willen hebben zal het een van hun eigen ras
zijn: een Loebomirski of Poniatowski of Sapicha. En
schuchter fluistert men in dit verband over een com
binatie met do nog steeds ongehuwde dochter van
maarschalk Pilsoedski.
In ieder geval verliet prins Sixtus Polem niet als
koning. Wel bleek hij een overeenkomst grsloton te
hebben met de eigenaars van groote l'oolsrhc woud
gebieden, waardoor hij de alleenvertegenwoordiging
voor West-Europa van het Poolsche Jioutconcern
kreeg.
Verder werd er niet veel meer over prms Sixtus
gesproken. In 1U20 publiceerde hij in een lijvig boek
werk het v erloop van zijn v redesbemoeiingen Uisschen
Oostenrijk en dc Geallieerden.
Voor het laatst werd zijn naam nog genoemd in
verband met de bekende, onder zijn leiding staande,
auto-expeditie door de Sahara in 1929.
Na een pijnlijk lijden is hij in den ouderdom van
47 jaar den llden Maart In Parijs overleden.
overtuigd dat progressie onmogelijk was en toch
kwam li later met een voorstel.
De heer Goosens: Als ik wat zeg, beschouwt U
het als een verwijt. Is dat omdat ik uit de arbeider»-
lasso kom?
Voorzitter: Dat is in geen geval zoo. U
kunt niet zeggen, dat het hier tot heden niet goed is
•regaan en dan klnkt het onaangenaam als hier
.egt. dat B. en W. te kort komen. Wat don kolen-
toeslag IxUrcft. weet ik niet of dit nog van terug
werkende kracht kan gebeuren, doch dit is In ieder
geval nog te probeeren.
De hoer Sijbram's was van oordeel, waar er zoo
weinig steun wordt gegeven, alsnog gedaan wordt
wat er gel»euren kan. Spreker vindt het evenwel
emmer, dat Goosens van de vorige vergadering Is
weggebleven. Een persoonlijke kwestie mag toch
reen reden zijn om van de Raadsvergadering weg te
blijven.
Gok de heer Blaauboer vond hot heel verkeerd
van den hoer Goosens, dat hij do vorige keer niet
aanwezig was; het is nu al wat laat om er mee aan
te komen.
Voorzitter heeft uitgerekend, dat we niet moor
zullen krüeen den pl.m. 17 pet.
Tenslotte wordt gevraagd of men er In beginsel
voor Is om mot don Minister overleg te plegen en
'at getraeht zal worden alsnog den gulden toeslag
to verkrijgen. Dit werd met algemeene stemmen
goedgekeurd.
Door den heer P. Visser Az. werd nog opgemerkt,
■'at voor dikke hoornen voor brandhout werd be
dankt. De heer Visser wil niet genernlfsecren, doch
wilde dit toch öven nnnr voren brengen.
Hierna sluiting.
DONDERDAG 22 MAART.
0 HILVERSUM (1275 M.)
A.V.R.O.: 8.00 Gramofoonmuziek; 19.00 Morgenwij
ding; 10.15 Gramofoonmuziek; 10-30 Orgelconcert
door Jan Nlclatld; 11.00 Knipcursus Kindcrkloeding;
U.30 Voortzetting orgelconcert: 12.00 Lunchconcert
door het Omroeporkest; 1.45 Zangvoordracht; 2.00
Concert door hot Omroeporkest; 3.00 Vervolg Knip
cursus; 3.45 Overschakeling zender; 4.00 Mevr. An-
tolnette van Dijk spreekt voor zieken en otu'an van
dagen: 4.30 Gramofoonmuziek: 5.00 Iladiotoonecl
voor grootore kinderen; 5.30 Kovacs Lajos en zijn
orkest; 6-70 Sportpraatje door H. Hollander; 7.00 Ko
enes I.ajos en ziin orkest: 7.30 Engelschc les voor
beginners; 8.00 Vat I)Ias; 8.05 Gramofoonmuziek; 8.15
Concertgebouworkest o.l.v. Carl Schuricht; 10-70 Gra
mofoonmuziek; 11.00 Vaz Dias; 11.10 Dansmuziek.
„Oh, wat heerlijk. Wat heerlijk", mompelde ze.
En toon drong het geluid van een stem weer tot
haar door, en opnieuw hoog de tnan die aan do ra
fel had gezeten zich diep tot haar over. „Nu moet
U dit dadelijk drinken", zei hij langzaam en drin
gend. „liet is warm. Probeert U het eens, wilt Uf
De rand van het glas werd aan haar lippen ge
bracht en ze gehoorzaamde dadelijk. Het was een
mengsel van heel» cognac en water dat door haar
keel gleed, en ze hiel haar vrije hand met een afwe
rend gebaar op.
„Nog een slokje", zei hij. „Houd het glas zelf maar
vast. Hoe gaat het nu?'
Zijn vingers omsloten de hare om het wijnglas
heen, en brachten den hceten drank weer naai haar
lippen. Toen ze dronk zagen haar mooie oogen hem
met een blik van onuitsprekelijke verbazing aan.
Terwijl hij het ledige glas van haar overnam, zei
hij zacht: „Dus... dus je was me niet heelemaal ver
geten."
„Vergeten? Hoe zou dat mogelijk kunnen zijn?"
Er verscheen een vage glimlach om zijn lippen.
„Drie jaar is een heel lange tijd", merkte hij op.
„Het is bijna vier jaar verbeterde Maria.
„Je bent nog precies dezelfde."
Ze schudde met haar hoofdje, ofschoon er een
glimlach om haar mond was gekomen. „Nee, ik ben
oud en stram geworden."
„Wij menschen uit dien tijd tellen geen van allen
meer mee." zei hij.
Zo hoog zich een weinig voorover en warmde haar
handen.
„Dat veronderstel ik ook. We hebben onzen lijd
gehad, nietwaar?"
„Een vréésclijke tijd", klonk zijn antwoord. „En
wat is er later met je... met u gebeurd? Ik heb alle
mogelijke pogingen aangewend u te vinden, nmar
ik raakte op het verkeerde spoor en verloor u toon
totaal uit hel oog."
„Ik werkte door", zei Marcia. En half spottend
voegde ze er aan toe: „Ik kón het niet ineens opge
ven. Al was de toestand dan ook nog zoo verschrik
kelijk, per slot van rekening was het toch het volle
leven, nietwaar?"
Het bloed stroom^* weer warm door haar aderen
en ze twijfelde nu ook niet langer aan de werkelijk
heid van dit alles. IIet was geen droom, ofschoon zo
een vaag gevoel had dat er een sprookjesachtig ele
ment in moest wezen... een droom, die eensklaps
werke'ijkheid was geworden.
„Het volle loven. Ja, dat was het zeker", zei hij.
„Leven cn dood tezamen. Men was er nimmer zeker
HUIZEN (301 M.)
K.R.O.: 8.00 MorgonconceiiN.C.R.V.: 10.00 Gramo
foonmuziek; 10.15 Morgendienst; 10.45 Leger des
Heils-kwartiertje: K.H.O.: 11.00 Gramofoonmuziek;
11-70 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Politieberichten;
12.15 Orkest: N.C.R.V.: 2.00 Cursus fraaie handwer
ken; 3.00 Vrouwenhalfuuiije; 3-30 Verzorging zen
der; 4.00 Bijbel lezing; 5.00 Cursus Handenarbeid voor
de jeugd: 5.30 Chr. Lloderenuurtje: 6.30 Gramofoon
muziek; 6.45 Causeroie: 7.90 Zenderovcrnrhakeling;
daarna Politieberichten; 7.15 Gramofoonmuziek: 7.30
Weekoverzicht; 8.00 Cyclus „Beroepskeuze"; 8.30 Uit
voering van de Johnrines Passionvan J. S. Bach;
9.10 Vaz Dias; 11.00 Gramofoonmuziek.
LUXEMBURG (1364 M.)
7.00 Gevarieerd concert; 8 30 Pianorecital; 8.">0 Idem;
9.05 Gramofoonmuziek: 9..30 Kamermuziek; 10.05 Gra
mofoonmuziek; 10.23 Dansmuziek.
BRUSSEL (484 M.)
12.20 Omroeporkest; 1.30 Gramofoonmuziek; 5.20 Kn-
meroerkest; 9.20 Gramofoonmuziek.
KALUNDRURG (1231 M.)
7.35 Symphonieorckst; 9.50 Dansmuziek.
RERI.TJN (357 W
'.3' Kamermuziek; 6.20 Opera fragmenten; ?-3fl
Radlo-baL
HAMBURG (333 M.)
12.2A Gramofoonmuziek: 135 Idem: 7..30 Gevarieerd
•Togramma; 0.50 Muzikaal intermezzo; 10.20 Vervolg
crovarieerd programma.
LANOENBEPG (45a M
'2.05 Coneerf; 3.20 Paul Lincke-concert; 4.10 Popu-
lairo muziek; 11.10 Dansmuziek.
DAVENTFY (15C(l M.)
12.20 Concert; 4.25 Concert; 8.20 Idem; 11.05 Dans
muziek.
PARTJS ETTFPL (1445 M.)
1°."<0 Concert; 3.20 Idem; 7-50 Gramofoonmuziek;
8.50 Idem.
PARTJS RAD'O (17*8 M.)
12 20 Gewijde muziek; 12-50 Concert; 8.20 Karnen
muziek.
MILAAN (369 M.)
(.'?0 Gramofoonmuziek: 4.50 Dansmuziek; 8.00 Gramo
foonmuziek; 8.10 Opera-uitzending.
ROME (421 M.)
4.20 Vocaal en instrumentaal concert; 5.15 Gramo
foonmuziek; 8.05 Concert; 9-30 Idem.
WEENEN (507 M.)
0.20 Populair concert; 9.40 Gramofoonmuziek;
WARSCHAU (1411 M.)
(.35 Orkest; 9.20 Dansmuziok.
BERONUNSTER (540 M.)
>20 Amerikaanscho songs; 7.40 Omroeporkest; 8.30
Zang.
van wie het eerst zou volgen; en of dood niet bo\en
het leven te verkiezen viel."
„Heeft U... dat ook gc\oold?" vroeg ze met een
zucht. „Ik vraag me dikwijl» af. waar het allemaal
voor noodig kon zijn. Ja, de dood, is inderdaad in
heel wat gevallen hoven het leven te verkiezen. Weet
je wel... hoe Ik er geen flauw Idee van had, dat je
dat U nog leefde?"
„En toch had je me niet vergeten?"
„Nee, lk vergeet niet gemakkelijk." Ze staarde naar
de hoog oplaaiende vlammen. „En U had een bijzon-
deren indruk op me gemaakt, omdat U zoo dapper
was."
„Groote goedheid", riep,hij uit. „Ik was een van
de lafste patiënten die U ooit verpleegd heeft, ver
onderstel lk. Ik heb me later diep geschaamd, dat
verzeker ik a"
„Oh nee," protesteerde Marcia. „Ik heb duidelijk
gemerkt dat U zichzelf kon ovenvinnen, niettegen
staande alles." Er verscheen weer een glimlach om
haar lippen. „En zoooven praatten we er nog over
dat ons leven eigenlijk geëindigd is, omdat de Dood
niet altijd op de deur klopt Daarop kwam het toch
neer. nietwaar?"
„Daarom niet", zei hij heftig. „Enkel en alleen om
dat we hot gevoel hebben gekregen van geenerlei nut
meer te zijn."
Ze knikte. „Ja, zoo is het. Het Is zoo heerlijk te
merken dat men noodig is." Ineens hield ze op eu
staarde ln de vlammen. „Puur, belachelijk egoisme.
Alsof we nadat onze eerste jeugd voorhij Is nog kon
den verwachten dat iemand ons noodig had."
„Oh, vertel me nu alsjeblieft niet dat de oorlog
u cynisch heeft gemaakt", zei hij. „Dat zou vrcesc-
lijk zija"
Ilaar glimlach verdween. „Nee. dat hen ik niet
Daarvoor houd lk nog te veel van bepaalde dingen."
„Het doet me plezier U dat te hooren zeggen. Her
innert u zich nog hoe ik heet?"
„Ja, U was Majoor Morven," zei ze zonder eenige
aarzeling. „Uw voornaam heb ik evenwel nooit ge
weten. Na... na dien laatstcn avond verloor ik u
uit het oog."
„Dat weet ik," zei hij. „Ik werd tegen mijn zin
naar huis gestuurd. Mijn voornaam is Eric. Voelt
zich nu wat beter?"
„Veel boter." Ze keerde zich om en maakte aan
stalten op te staan. „Ik moet nu weggaan. Oh, daar
is Peter."
Wordt vervolgd.