Een Huwelijk Raad Wieringerwaard. Radioprogramma DE DOOD VAN PRINS SIXTUS VAN BOURBON. Maandagmiddag vergaderde de Raad onder leiding van Burgemeester Haringbuizen, tevens secretaris. Eén vacature, wegens bedanken van Mevr. Boer man als lid van den Raad. Op do publieke tribune waren 12 personen aan wezig. Na opening en voorlezing der nolulen deelde Voor zitter mede, dat bi) Kon. besluit goedgekeurd is ge worden de heffing opcenten op de Vermogensbelas ting, dc plaatsing voor de fondsbelasting van de 2e in de 3e kiasse en de tarieven voor do Personeel© belasting. Ingekomen is een schrijven van Mevr. Boerman, met dagicekening van 16 Maart, dat zij bedankt als Raadslid. In baar schrijven zegt ze. dat ze de reden daarvan niet in enkele woorden kan zeggen. De hoofdreden evenwel is, dat zij met den heer Gooscns niet meer kan samenwerken. Verder dankte zij voor de goede samenwerking met den Raad, alsmede die met dc hecren van het Armbestuur. Voorzitter zeide in verband met dit ontslag, dat hij in de kwestie welke Mevr. Boerman beeft met den heer Goosens. niet kan treden. Spr. vindt 't jammer dat de kwestie is ontstaan. Mevr. Boerman aldus spreker gaat ons verlaten. Zij kwam met kracht op voor de arbeiders, zonder daarbij het al gemeen belang uit het oog te verliezen. Eerlijk en rond kwam ze voor haar meening uit en tegen haar partijgenooten zeide ze niets anders dan tegen ons. Ook voor het Burg. Armbestuur maakte zij zich ver dienstelijk. Zij gaf zielf veel moeite, adviseerde na onderzoek en bevorderde vaak verhooging van steun, wat niet wegnam, dat zij ook tegen aanvragers durfde zeggen, dat steun overbodig was. Zij vatte haar taak ernstig op. Ik wil \an deze plaats ver klaren, dat wij haar dank verschuldigd zijn voor al hetgeen zij in het belang der gemeenschap en de gemeente heeft gedaan. Ook voor de goede samen werking welke wij van haar ondervonden. Met res pect voor haar persoon zullen wij haar werkzaam heid in herinnering behouden. Instemming. In aansluiting hierop deelde de Voorzitter mede, dat als opvolger de heer P. Nieuweboer is benoemd. Ingekomen is verder een proces-verhaal van de gehouden kasverificatie. Ontvangsten van beide dien sten bedroegen f 76235.76, uitgaven f 77238.08 met inbegrip van f 13017.27. wat geplaatst is bij de Boe renleenbank, zoodat in kas moest zijn en was f 907.68. Van dit bedrag is op de postrekening ge plaatst f 651.75. Dan volgen enkele verslagen, n.1. een van de Com missie van toezicht op het L. O., waaruit we hebben aangetcekend, dat bet gemiddelde aantal leerlingen over 1033 bedroeg ruim 135. Aantal schooltijden 61101, waarbij bleek dat het aantal ongeoorloofde verzui men bijna niet voorkwam. Wat het gebouw betreft, zeide de Commissie, dat het een dagelijks terug- keerend genot is, daarin te werken. In verhand met het verslag van de Commissie tot Wering van Schoolverzuim bracht Voorzitter even in herinnering het overlijden van den heer N. Kop- pes, die als commissielid steeds met groote toewij ding en belangstelling deze functje had vervuld. Voorzitter gevoelde waardeering vóór hetgeen hij als zoodanig heeft gedaan. Uit het verslag van de Arbeidsbemiddeling hebben we o.m. aangeteekond, dat over 1933 204 arbeiders werden ingeschreven; wegens vorst hadden 166 per sonen een inschrijvingskaart ontvangen. Deze verslagen, alsmede nog een van den Vleesch- keurlngsdicnst, werden voor kennisgeving aange nomen. Een verzoek van den heer N. P. Nieuweboer, om afschrijving Hondenbelasting, werd goedgekeurd. Ook is nog ingekomen een schrijven van Ged. Staten betreffende de bekende wijziging van het ambtenaren-reglement. Voorzitter zeide, dat ieder een afschrift heeft ont vangen en dus met den inhoud hekend kan zijn. B. en W. hebben gemeend, hoewel hier niet zoo nood zakelijk, toch voor te stellen de wijziging in de ver ordening aan te brengen. De heer Goosens verklaart, aan dit besluit niet te kunnen medewerken. De heer Sijhrands merkte op, dat we er toch niets aan kunnen doen. Het voorstel van B. en W. werd met de stem van den heer Goosens tegen, aangenomen. Een verzoek van het Witte Kruis om voor den te houden Moedercursus een schoollokaal te mogen gebruiken, werd goedgekeurd. Dit was trouwens reeds door B. en W. goedgekeurd, omdat er niet eerder een vergadering was geweest. Hierna kwam een voorstel van B. en W. tot wij ziging der veldwachters-verordening. Deze was met een aantal op- of aanmerkingen terug ontvangen. Aanvankelijk kon het ambt van veldwachter samen gaan met Polderhode en Gemeentebode. Het salaris ad f 400 als bode moet voortaan worden toegevoegd FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Vertaald door Dicky Wafelbakker. 7. Het was een laag vertrek met dikke, oude balkon. Een lamp zonder kap stond op een tafel en ze moest haar oogen even sluiten na de dichte duisternis, waarin ze geweest was. Aan de tafel zat een man. Ze kon zijn gezicht niet onderschelden door dien hellen gloed van de lamp. Een andere man stond dicht bij haar en hield de deur voor haar open. Ze kon zijn gelaat evenmin duidelijk zien: haar oogen waren strak op het licht gevestigd en het leek wel alsof ze met geen moge lijkheid een anderen kant uit kon kijken. Zijn stem wekte haar uit haar verdooving op. „Oh, is U het? Ik ontmoette U vandaag bij de rotsen met dc kinderen. Alles is toch goed thuis?" „Oh, ja, oh, ja," antwoordde ze werktuigelijk. Om onverklaarbare reden werd haar aandacht getrok ken tot den man, die achter de lamp aan de tafel zat. Weer wekte de jongensstem haar uit haar gepeins op. „Wilt U niet binnenkomen?" vroeg hij. „U is door nat. Hoe is het mogelijk dat U op zulk een donkeren avond den weg hierheen kon vinden." Ze deed cenige schreden naar voren, zich er eigen lijk ternauwernood van bewust „Ik vond den weg ook niet", zei ze. „Ik verdwaalde... Ik ben ver dwaald." ...En toon kwam de man achter de lamp ineens overeind. Duidelijk onderscheidde ze nu den vorm van zijn gezicht. Er was een verbaasde, ongeloovige uitdrukking in zijn oogen terwijl hij haar aankeek. Er lag iets in dien blik wat tot het diepst van haar hart sprak: ze bleef op den drempel staan en leunde tegen den deurpost „lk ben verdwaald", zei ze weer, en er was een heesche, vermoeide klank in haar stem. En in die stilte antwoordde een andere stem haar aan het salaris als veldwachter en als zoodanig worden berekend. B. en W. hebben een en ander nu zoo overgenomen. Door den heer Blaaubocr werd opgemerkt dat het nu weer wordt zooals het vroeger was, n.1. geen agent van politie, doch veldwachter, die dan door den Commissaris wordt benoemd. Verder een voorstel tot vaststelling eener verorde ning voor het agentschap der Arbeidsbemiddeling. Sedert 1920 heette dit correspondentschap, wat nu agentschap moet worden. Goedgekeurd. Naar aanleiding van een in de vorigo vergadering gehouden bespreking, wat betreft het loon der schoolschoonmaaksters en de werkzaamheden, heb ben B. en W. zich tot de tegenwoordige schoonmaak sters gewend. Deze waren evenwel niet voor aanbe steding, doch wildon het loon van f2.— per middag terug brengen tot f 1.50. B. en W. stelden nu voor om voorloopig zoo door te gaan. Het had den heer Goosens bevreemd, dat er ge dacht was over aanbesteding. Dit zou zeker moei lijkheden meebrengen. Spr. dacht dat het meer op loonsverlaging dan op aanbesteding gebaseerd was. Voorzitter zeide. dat met aanbesteding meer be doeld werd dat het werk dagelijks werd bijgehou den. L* stelt het nu voor alsof het alleen loonsverla ging betrof, doch dat is niet geheel het geval. Verder wees de heer Goosens er op, dat de vrou wen moeite hebben om sommige plekken op de vloer in het gymnastieklokaal schoon te krijgen, door stukjes sigaren en sigaretten, welke weggeworpen worden. Voorzitter zeide. dat hem dit hekend was en dat bij Olympia werd aangedrongen om de netheid te betrachten. Ook wat het Sportterrein betreft gaat "t niet altijd naar wensch. Het gebeurt vaak dat fiet sen tegen de jonge tioomen worden geworpen. Dit is ondoordacht en onbehoorlijk. Spreker wil in deze een beroep doen op aller medewerking. Een voorstel van B. en W. om het grasgewas op het Sportterrein evenals vorig Jaar aan Gcbr. Sleutel onderhands te verpachten voor f 25 en den tuingrond bij de begraafplaats aan A. Braaf voor f 5, werd met algemeene stemmen goedgekeurd. Volgt vaststelling suppl. begrooting en af- en over schrijving, dienst 1933. In verband met een post van f 10, welke aan de gemeente Schagcn wordt betaald als bijdrage in de kosten van leermiddelen, werd door den heer Blaaul>oer bezwaar gemaakt. latten zij en vooral zij die het zelf kunnen betalen, dit be kostigen. Voorzitter lichtte toe. dat dit bedrag reeds in dc beerooting was opgenomen. Dc post voor watergebruik ten behoeve der O. I.. school, was met f 75 overschreden, wat den heer B'eauhoer deed opmerken, dat er sleeht geraamd is. Toegelicht werd dat de Badinrichting ook nog al wat water gebruikte en waar tegenover ook weer ecnige ontvangsten staan. De heer Goosens meende gehoord te hebben, dat er een lek is geweest in de leiding. Voorzitter zeide. dat dit inderdaad het geval is geweest en misschien is daardoor wel wat water verloren gegaan. De heer Niesso heeft het inmiddels in orde gemaakt. Het laatste punt, vaststelling kahier Hondenbelas ting, zal in comité worden behandold. Rondvraag. De heer Goosens vroeg naar aanleiding der werk verschaffing en dat er tegenwoordig nogal wat men- schen uit zijn, waardoor ze met een lagen steun rond moeten komen, of er niet cenig werkobiect is te vinden. Kunnen B. en W. dit ook Iets bevorderen? Voorzitter deelde mede, dat de objecten voor werk verschaffing afgeloopen zijn. Hot slootwerk is afgo- loopcn. Wel vonden we hij het Polderbestuur een gewillig oor, om aan den Minister te vragen het af graven van den dijk als werkohject to bestemmen. De heer Goosens gevoelt wel dat het zeer moeilijk is, doch de menschen willen toch liever voor f 14 in de Meer werken, dan voor f 8.50 stempelen. Dit is ook reeds door B. en W. besproken, doch onze gemeente, aldus Voorzitter, staat daar anders tegenover dan andere gemeenten. Als Wlerlnger- waard de menschen naar do Wlerlngermeer zou zenden, moet de gemeente misschien 70 pet. hildra- gen. In dit opzicht is het een zeer moeilijk ge\al, doch als er inderdaad geen andere Inkomsten zijn, zal er toch iets moeten gebeuren. Do heer Goosens merkte op. dat het hij den Mi nister altijd zoo lang duurt. Kan dat niet wat vlug ger. Voorzitter wil met pleizier desnoods zelf naar Den Haag gaan. Dan zeide de hoer Goosens, dat bil Indertijd met Burgemeester had gesproken over f 1 kolentoeslag en nu had verwacht, dat dit op do agenda was ge plaatst. Ook was er gesproken over een Kerstgave. Voorzitter merkte op. dat hij dit toen reeds met Goosens heeft besproken en toen kon deze zeer goed >illijken, dat de Kerstgave niet werd gegeven. U moet daar nu niet weer mee aankomen. De heer Goosens zeide. dat wanneer die menschen aan het werk waren gebleven, hij nooit over die Kerstgave zou hebben gesproken. Voorzitter noemde nog een ander voorbeeld, n.1. over dc fondsbelasting. U was toen na ons gesprek een stem die aan een echo uit lang vervlogen dagen deed denken; „Verdwaald, zuster? Ik zou zeg gen dat... dat U... den weg gevonden hebt." Een geluid dat op een zachten lach leek kwam over haar lippen. Ze maakte een beweging op hem toe te willen loopen, maar haar krachten begaven haar. Ze was dankbaar dat Peter zijn arm tot steun om haar heensloeg. Hierdoor kon ze tot de werke lijkheid terugkeeren, die ze zoo noodig had. „Gaat U zitten," zei Peter. „We zullen U iets warms te drinken geven." Hij had haar op een stoel vlak bij den haard Ta ten plaat» nemen, en toen hij het vortrek verliet zag ze het gelaat van den anderen man dicht hij zich. „Hoe vreemd elkaar op deze manier terug te zien" trachtte ze uit te brengen, doch de woorden wilden haar niet over de lippen komen. Ze kon slechts glimlachen tegen hem glim lachen terwijl hij haar ijskoude handen aan zijn gezicht drukte en ze met zijn adem verwarmde. HOOFDSTUK IV. Weerzien. Later begreep ze dat het nog niet ten volle tot haar doorgedrongen moest zijn hoe wanhopig moe ze was, voordat ze in den diepen leunstoel voor het hel dere haardvuur zat. En daardoor kwam het dan oo'c dat de omgeving, waarin ze zich bevond haar vaag en onwezenlijk toeleek. Ze was er niet zeker van dat ze niet dadelijk wakker kon worden en weer te midden van nevel en duisternis zou ziin... well'eht in een van die scherpe struiken verward was geraakt. Het gezicht dat ze over zich heengebogen zag. was vaak in haar droomen verschenen, maar in werke lijkheid had ze nooit verwacht het terug te zien. Ze was er dan ook niets verbaasd over dat het zoo gauw weer verdween. Het was immers een droom geweest, een wondermooie droom, waaraan ze zich met alle kracht die in haar was had vastgeklampt Het was geleidelijk een gewoonte geworden het ge laat te zien verdwijnen: ze had zich tenslotte tegen een gevoel van teleurstelling over dat feit gewapend, en nu het visioen ook zooals altijd verdween, was ze er niet verwonderd over. Het mooie, stralende ge deelte van het leven wrts niet voor haar. Ze voelde zich nu heel behngelljk hij dat felle vuur en met een vermoe'd gebaar strekte ze haar voeten er naar uit... Ze mnrkto dat zachtjes haar schoenen, die aan looden gewicht ded^n denken, werden uitgetrokken en op een kussen gelegd. Dezer dagen, den liden Maart, is prins Sixtus van Bourbon te Parijs overleden. Tijdens don wereldoorlog stond hij door zijn bemiddelingspogingen tussohen Oos tenrijk en dc Geallieerden een tijdlang in het centrum van de belangstelling. Met het heengaan van Prins Sixtus van Bourbon, broer van ex-keizerin Zita van Oostenrijk, is een fi guur verdwenen, die in den grooten wereldoorlog een belangrijke, zij het ook ondankbare rol heeft ge speeld. Hij was de zoon van den hertog van Parma en de prinses van Portugal. Het grootste deel van zijn ieugd bracht hij in Frankrijk door. waar hij studeer de. Toen de groote oorlog uitbrak, bevond hij zich in Oostenrijk. Na zeer veel moeite slaagde hij er in naar Zwitserland te komen .van waaruit hij pogin gen In het werk stelde om opgenomen te worden in het leger der Geallieerden. Frankrijk en Engeland loegen zijn nanlx>d af. maar het Belgische leger stel de hem in de gelegenheid, zij het na lang aarzelen. Sixtus die door zijn zuster ex-keizerin Zita steeds goed op de hoogte van den Oostonrijkschcn toestand was. achtte na den dood van Keizer Frans Jozef in 1910 de gelegenheid g"nstig om Oostenrijk tot ecu vrede o\er te halen. Met de medewerking der Fran- rche pobt'ci. sner'aal ven Oemoncenu. reisde hij begin 1917 nianr Oostenrijk. Prins Sixtus had goed "ozirn. Keizer Karl verlangde naar don vrede, rnear 'vider invloed van den premier grnnf Cz.ernin durfde hii niet tot onderhandelingen over te gaan. Do bemoeiingen ven don prins hadden succes en rcvls In Maart vertrok hij naar Frankrijk met een schrijven van den keizer aan Clemcncean. waarin Oostenrijks vredcwil werd betuigd en de aanspra ken on den Elzas werden erkend. Verder hadden dc bemoeiingen van Sixtus echter geen sw^es. Po Geallieerden Weken niet bereid de minste conces sies aan Oostenrijk toe to staan. En waarschijnlijk zou van al deze onderhandelingen nicb uitgelekt zijn, wanneer niet het Incident tusschon Cletncnceau en graaf Czerniu had plaats gevonden. In een groo te rode to YYoenen betuigde giaaf Czcrnin dc trouw van Oostenrijk aan Duitacbland en beweerde, dat oostenrijk vredesvoorstellen van Klankrijk had afgo slagen, omdat zij de aanspraken op Elzas niet kon den erkennen. Natuurlijk liet de „tijger" Clcmcnceiu dit niet onbeantwoord In een van zijn heftige toespraken noemde hij Czcrnin een leugenaar en las den brief van Karei van Oostenrijk voor. Hoe zeer Czcrnin ook piobeerdo zelfs dezen brief te loochenen, hij kon zich niet hand haven en moest aftreden. Na het einde van den oorlog woonde Sixtus in Parijs. Hij was zeer gezien in de kringen der gri«>t- industrieelcn, maar stelde zich niet met dit makko- lijko leventje tevreden. Ijverig bewoog hij zich op politiek gebied Veel werd gepraat over zijn reis naar Warsrhau. Fransche bladen meenden zelfs, dat hij de ko ningskroon van Polen zou werven. Erg waarschijn lijk is het niet. Want voor het Poolsche koningschap waren genoeg pretendenten, o.a. de l*oolsche tak van het huls Habsburg. Wanneer de Polen weer een ko ning willen hebben zal het een van hun eigen ras zijn: een Loebomirski of Poniatowski of Sapicha. En schuchter fluistert men in dit verband over een com binatie met do nog steeds ongehuwde dochter van maarschalk Pilsoedski. In ieder geval verliet prins Sixtus Polem niet als koning. Wel bleek hij een overeenkomst grsloton te hebben met de eigenaars van groote l'oolsrhc woud gebieden, waardoor hij de alleenvertegenwoordiging voor West-Europa van het Poolsche Jioutconcern kreeg. Verder werd er niet veel meer over prms Sixtus gesproken. In 1U20 publiceerde hij in een lijvig boek werk het v erloop van zijn v redesbemoeiingen Uisschen Oostenrijk en dc Geallieerden. Voor het laatst werd zijn naam nog genoemd in verband met de bekende, onder zijn leiding staande, auto-expeditie door de Sahara in 1929. Na een pijnlijk lijden is hij in den ouderdom van 47 jaar den llden Maart In Parijs overleden. overtuigd dat progressie onmogelijk was en toch kwam li later met een voorstel. De heer Goosens: Als ik wat zeg, beschouwt U het als een verwijt. Is dat omdat ik uit de arbeider»- lasso kom? Voorzitter: Dat is in geen geval zoo. U kunt niet zeggen, dat het hier tot heden niet goed is •regaan en dan klnkt het onaangenaam als hier .egt. dat B. en W. te kort komen. Wat don kolen- toeslag IxUrcft. weet ik niet of dit nog van terug werkende kracht kan gebeuren, doch dit is In ieder geval nog te probeeren. De hoer Sijbram's was van oordeel, waar er zoo weinig steun wordt gegeven, alsnog gedaan wordt wat er gel»euren kan. Spreker vindt het evenwel emmer, dat Goosens van de vorige vergadering Is weggebleven. Een persoonlijke kwestie mag toch reen reden zijn om van de Raadsvergadering weg te blijven. Gok de heer Blaauboer vond hot heel verkeerd van den hoer Goosens, dat hij do vorige keer niet aanwezig was; het is nu al wat laat om er mee aan te komen. Voorzitter heeft uitgerekend, dat we niet moor zullen krüeen den pl.m. 17 pet. Tenslotte wordt gevraagd of men er In beginsel voor Is om mot don Minister overleg te plegen en 'at getraeht zal worden alsnog den gulden toeslag to verkrijgen. Dit werd met algemeene stemmen goedgekeurd. Door den heer P. Visser Az. werd nog opgemerkt, ■'at voor dikke hoornen voor brandhout werd be dankt. De heer Visser wil niet genernlfsecren, doch wilde dit toch öven nnnr voren brengen. Hierna sluiting. DONDERDAG 22 MAART. 0 HILVERSUM (1275 M.) A.V.R.O.: 8.00 Gramofoonmuziek; 19.00 Morgenwij ding; 10.15 Gramofoonmuziek; 10-30 Orgelconcert door Jan Nlclatld; 11.00 Knipcursus Kindcrkloeding; U.30 Voortzetting orgelconcert: 12.00 Lunchconcert door het Omroeporkest; 1.45 Zangvoordracht; 2.00 Concert door hot Omroeporkest; 3.00 Vervolg Knip cursus; 3.45 Overschakeling zender; 4.00 Mevr. An- tolnette van Dijk spreekt voor zieken en otu'an van dagen: 4.30 Gramofoonmuziek: 5.00 Iladiotoonecl voor grootore kinderen; 5.30 Kovacs Lajos en zijn orkest; 6-70 Sportpraatje door H. Hollander; 7.00 Ko enes I.ajos en ziin orkest: 7.30 Engelschc les voor beginners; 8.00 Vat I)Ias; 8.05 Gramofoonmuziek; 8.15 Concertgebouworkest o.l.v. Carl Schuricht; 10-70 Gra mofoonmuziek; 11.00 Vaz Dias; 11.10 Dansmuziek. „Oh, wat heerlijk. Wat heerlijk", mompelde ze. En toon drong het geluid van een stem weer tot haar door, en opnieuw hoog de tnan die aan do ra fel had gezeten zich diep tot haar over. „Nu moet U dit dadelijk drinken", zei hij langzaam en drin gend. „liet is warm. Probeert U het eens, wilt Uf De rand van het glas werd aan haar lippen ge bracht en ze gehoorzaamde dadelijk. Het was een mengsel van heel» cognac en water dat door haar keel gleed, en ze hiel haar vrije hand met een afwe rend gebaar op. „Nog een slokje", zei hij. „Houd het glas zelf maar vast. Hoe gaat het nu?' Zijn vingers omsloten de hare om het wijnglas heen, en brachten den hceten drank weer naai haar lippen. Toen ze dronk zagen haar mooie oogen hem met een blik van onuitsprekelijke verbazing aan. Terwijl hij het ledige glas van haar overnam, zei hij zacht: „Dus... dus je was me niet heelemaal ver geten." „Vergeten? Hoe zou dat mogelijk kunnen zijn?" Er verscheen een vage glimlach om zijn lippen. „Drie jaar is een heel lange tijd", merkte hij op. „Het is bijna vier jaar verbeterde Maria. „Je bent nog precies dezelfde." Ze schudde met haar hoofdje, ofschoon er een glimlach om haar mond was gekomen. „Nee, ik ben oud en stram geworden." „Wij menschen uit dien tijd tellen geen van allen meer mee." zei hij. Zo hoog zich een weinig voorover en warmde haar handen. „Dat veronderstel ik ook. We hebben onzen lijd gehad, nietwaar?" „Een vréésclijke tijd", klonk zijn antwoord. „En wat is er later met je... met u gebeurd? Ik heb alle mogelijke pogingen aangewend u te vinden, nmar ik raakte op het verkeerde spoor en verloor u toon totaal uit hel oog." „Ik werkte door", zei Marcia. En half spottend voegde ze er aan toe: „Ik kón het niet ineens opge ven. Al was de toestand dan ook nog zoo verschrik kelijk, per slot van rekening was het toch het volle leven, nietwaar?" Het bloed stroom^* weer warm door haar aderen en ze twijfelde nu ook niet langer aan de werkelijk heid van dit alles. IIet was geen droom, ofschoon zo een vaag gevoel had dat er een sprookjesachtig ele ment in moest wezen... een droom, die eensklaps werke'ijkheid was geworden. „Het volle loven. Ja, dat was het zeker", zei hij. „Leven cn dood tezamen. Men was er nimmer zeker HUIZEN (301 M.) K.R.O.: 8.00 MorgonconceiiN.C.R.V.: 10.00 Gramo foonmuziek; 10.15 Morgendienst; 10.45 Leger des Heils-kwartiertje: K.H.O.: 11.00 Gramofoonmuziek; 11-70 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Politieberichten; 12.15 Orkest: N.C.R.V.: 2.00 Cursus fraaie handwer ken; 3.00 Vrouwenhalfuuiije; 3-30 Verzorging zen der; 4.00 Bijbel lezing; 5.00 Cursus Handenarbeid voor de jeugd: 5.30 Chr. Lloderenuurtje: 6.30 Gramofoon muziek; 6.45 Causeroie: 7.90 Zenderovcrnrhakeling; daarna Politieberichten; 7.15 Gramofoonmuziek: 7.30 Weekoverzicht; 8.00 Cyclus „Beroepskeuze"; 8.30 Uit voering van de Johnrines Passionvan J. S. Bach; 9.10 Vaz Dias; 11.00 Gramofoonmuziek. LUXEMBURG (1364 M.) 7.00 Gevarieerd concert; 8 30 Pianorecital; 8.">0 Idem; 9.05 Gramofoonmuziek: 9..30 Kamermuziek; 10.05 Gra mofoonmuziek; 10.23 Dansmuziek. BRUSSEL (484 M.) 12.20 Omroeporkest; 1.30 Gramofoonmuziek; 5.20 Kn- meroerkest; 9.20 Gramofoonmuziek. KALUNDRURG (1231 M.) 7.35 Symphonieorckst; 9.50 Dansmuziek. RERI.TJN (357 W '.3' Kamermuziek; 6.20 Opera fragmenten; ?-3fl Radlo-baL HAMBURG (333 M.) 12.2A Gramofoonmuziek: 135 Idem: 7..30 Gevarieerd •Togramma; 0.50 Muzikaal intermezzo; 10.20 Vervolg crovarieerd programma. LANOENBEPG (45a M '2.05 Coneerf; 3.20 Paul Lincke-concert; 4.10 Popu- lairo muziek; 11.10 Dansmuziek. DAVENTFY (15C(l M.) 12.20 Concert; 4.25 Concert; 8.20 Idem; 11.05 Dans muziek. PARTJS ETTFPL (1445 M.) 1°."<0 Concert; 3.20 Idem; 7-50 Gramofoonmuziek; 8.50 Idem. PARTJS RAD'O (17*8 M.) 12 20 Gewijde muziek; 12-50 Concert; 8.20 Karnen muziek. MILAAN (369 M.) (.'?0 Gramofoonmuziek: 4.50 Dansmuziek; 8.00 Gramo foonmuziek; 8.10 Opera-uitzending. ROME (421 M.) 4.20 Vocaal en instrumentaal concert; 5.15 Gramo foonmuziek; 8.05 Concert; 9-30 Idem. WEENEN (507 M.) 0.20 Populair concert; 9.40 Gramofoonmuziek; WARSCHAU (1411 M.) (.35 Orkest; 9.20 Dansmuziok. BERONUNSTER (540 M.) >20 Amerikaanscho songs; 7.40 Omroeporkest; 8.30 Zang. van wie het eerst zou volgen; en of dood niet bo\en het leven te verkiezen viel." „Heeft U... dat ook gc\oold?" vroeg ze met een zucht. „Ik vraag me dikwijl» af. waar het allemaal voor noodig kon zijn. Ja, de dood, is inderdaad in heel wat gevallen hoven het leven te verkiezen. Weet je wel... hoe Ik er geen flauw Idee van had, dat je dat U nog leefde?" „En toch had je me niet vergeten?" „Nee, lk vergeet niet gemakkelijk." Ze staarde naar de hoog oplaaiende vlammen. „En U had een bijzon- deren indruk op me gemaakt, omdat U zoo dapper was." „Groote goedheid", riep,hij uit. „Ik was een van de lafste patiënten die U ooit verpleegd heeft, ver onderstel lk. Ik heb me later diep geschaamd, dat verzeker ik a" „Oh nee," protesteerde Marcia. „Ik heb duidelijk gemerkt dat U zichzelf kon ovenvinnen, niettegen staande alles." Er verscheen weer een glimlach om haar lippen. „En zoooven praatten we er nog over dat ons leven eigenlijk geëindigd is, omdat de Dood niet altijd op de deur klopt Daarop kwam het toch neer. nietwaar?" „Daarom niet", zei hij heftig. „Enkel en alleen om dat we hot gevoel hebben gekregen van geenerlei nut meer te zijn." Ze knikte. „Ja, zoo is het. Het Is zoo heerlijk te merken dat men noodig is." Ineens hield ze op eu staarde ln de vlammen. „Puur, belachelijk egoisme. Alsof we nadat onze eerste jeugd voorhij Is nog kon den verwachten dat iemand ons noodig had." „Oh, vertel me nu alsjeblieft niet dat de oorlog u cynisch heeft gemaakt", zei hij. „Dat zou vrcesc- lijk zija" Ilaar glimlach verdween. „Nee. dat hen ik niet Daarvoor houd lk nog te veel van bepaalde dingen." „Het doet me plezier U dat te hooren zeggen. Her innert u zich nog hoe ik heet?" „Ja, U was Majoor Morven," zei ze zonder eenige aarzeling. „Uw voornaam heb ik evenwel nooit ge weten. Na... na dien laatstcn avond verloor ik u uit het oog." „Dat weet ik," zei hij. „Ik werd tegen mijn zin naar huis gestuurd. Mijn voornaam is Eric. Voelt zich nu wat beter?" „Veel boter." Ze keerde zich om en maakte aan stalten op te staan. „Ik moet nu weggaan. Oh, daar is Peter." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 2