HONIG'S VERMICELLISOEP 6 borden voor 15 ets.
De schoorsteen omgehaald.
H. SCHOORL
ult de OMGEVING
HKKRHVOOWAARD
We hadden al lang verwacht de tijding te zullen
lieoren, dat de schoorsteen van het stoomgemaal
„vandaag zou vallen", doch ecnig bericht bleef nog
steeds uit. Verschillende omstandigheden maakten
een deugdelijke voorbereiding noodzakelijk. Van
meerdere zijden was reeds een aanbod gekomen om
het gevaarte, dat ongeveer 60 jaren de omgeving ge
typeerd had, „in het aangenomen" af te breken, doch
in de laatstgehouden vergadering van het dagelijksch
bestuur was besloten, dat het karwei onder eigen he
lleer zou geschieden onder leiding van den opzichter.
Eindelijk was het bericht gekomen, dat Woensdag
middag ongeveer drie uur de zaak vermoedelijk zijn
beloop zou krijgen.
De uitnoodiging van den Dijkgraaf om mee te gaan,
werd volgaarne aangenomen. Er mocht nog eens iets
bijzonders gebeuren.
Zoo tuften we dan dezen eersten lentedag in een
griezelig neerdrenzenden motregen den Middenweg
af.
De'dijkgraaf vertelt van den winter '74 "75. toen het
geheele Zuideinde van den polder gedurende weken
blank stond en van Broekerbrug tot Oterleek men
over een onafzienbaar watervlak keek. Boeren, die
liet vorig jaar een veestapel hadden van 20 stuks
konden den daarop volgenden zomer nog geen tien
koeien houden vanwege de zuinigheid van het ge
was.
De gemeente-opzichter, eveneens van de oude gar
de, laat ons met de snip van schipper Wester de ring-
sloot van Hcnsbrock afjagen naar Alkmaar.
De dijkgraaf herinnerde zich nog heel goed de eer
ste proefhci.uiling met de „nuwe mesicn".
Links van ons steekt hoog boven de gebouwen van
liet gemaal de schoorsteen uit. Voor het laatst van
daag.
Dan nog een klein stukje langs het glibberige nsfalt-
dek van den Huigendijk. We zijn er. En met ons nog
talrijke anderen, die wie weet \an waar zijn gekomen.
Een publiek, dat altijd om liet grijpen schijnt als er
ergens wat bijzonders aan de hand is en dan van
weg en weer zoo maar schijnt toe te stroomen.
Een smalle gang tusschen kolenloods en het ge
maal gaan we door. Het poldervolk is druk in de
weer met de laatste toebereidselen. De schoorsteen
mag slechts één richting heen vallen en bijzonder
veel speling is er niet, daar zij ingesloten staat en
de val in vrijwel oostelijke richting zal moeten
plaats vinden, tusschen de kolenloods en de woning
van het gemaalpersoneel door.
Tc dien einde is aan den oostelijken kant een in
keeping in den schoorsteen gemaakt, welke met blok
ken hout is opgevuld. In het zich eveneens aan den
zelfden kant bevindende grasland is een lier opge
steld, waaraan de staaldraad is bevestigd, die ter
halve hoogte rond den 'schoorsteen is bevestigd en
waardoor men leiding aan den val w il geven.
Als mieren wriemelen de inenschen rondom het
ingehakte gat. waardoor het inwendige zichtbaar is.
Gaaf metselwerk ter dikte van 75 c.M.
Um ongeveer drie uur wordt de eerste poging on
dernomen, wel wankelt liet gevaarte, doch de stee
nen schijnen te hecht te zitten om de gewenschte
scheur te doen ontstaan Noodzakelijk wordt geoor
deeld, dat men het gehakte gat vergroot.
De regen blijft gezellig doordruilen Als om vier
uur nogmaals een poging wordt ondernomen, leidt
dit evenmin tot een resultaat Er zit wel beweging
in, doch in de disputen „Hij komt", „Hij komt niet
«lijft de laatste partij overwinnaar.
Weer worden de siutblokken ondergeschoven en
het gat nogmaals vergroot. Bovendien wordt een
tweede talie als borg aangebracht Het blijit door
regenen en het getal toeschouwers wordt langza
merhand kleiner. Klokgelui van de richting Alk
maar en Oudorp zangert droef door de lucht. Hoog
verheft zich nog* ue zwariberookte kraag boven de
omgeving uit. Zal hij het vandaag nog houden en
men. huiswaarts moeten keeren zonder waar voor
zijn geld. De menschen beginnen in actie te komen.
Helpen het poldervolk de zware blokken voor de
tweede talie verzeulen. schipper Schot voeit zich
weer jong worden nu de dikke talie hem door de
handen glijdt. Uuwe Hein Schenk beleeft weer de
tijd van een veertig jaar terug toen er bij de mo
lens nog wel eens „zwaar werkaan de hand was.
Hij is ook het klappen van de zweep nog niet ver
geten en weet beter dan het jonge volk van tegen
woordig hoe blokken en talies gehanteerd en ge
bruikt moeten worden. In hun handen krijgen die
doode dingen leven. Straks begint nien aan de in
middels in de nabijheid van de lier opgestelde kaap
stander te draaien. Beide talies spannen zich strak
in de lucht.
De regen wil tot het einde toe dit werk vergezel
len. „Hij komt". „Hij komt niet". „(Hij kooomt",
„llij kóóóómt". Even, heel even schijnt hij toch nog
niogen bedienen die zoo vriendelijk en dankbaar is",
lachte de dikke vrouw. „Ik hoop dat U goed gerust
heeft, mevrouw. Kan ik misschien nog iets voor
doen?"
„Nee, dank U wel. U heeft me zelfs veel to veel
gebracht. Ik kan het heusch niet allemaal eten."
Do goede ziel glimlachte aanmoedigend en ver
dween.
„Een alleraardigste oude vrouw", merkte Marcia
op.
Eric Morven leunde achterover tegen den muur,
nadat hij een kop koffie voor haar had ingeschonken.
„Ja, we hebben het hier goed", zei hij. „In werkelijk
heid is het lichter Peter s verblijf. In de vacanties
trekt hij gewoonlijk hierheen."
„Wat? Alléén?" vroeg Marcia verwonderd.
„Ja. Vrouw Rider is zijn oude kinderjuffrouw, en
houdt heel veel van hein. Peter is ook een allemach
tig aardige jongen. We zijn eigenlijk neven van el
kander en ik werd tot zijn voogd benoemd. Dat .is
dan ook de reden waarom ik naar Engeland terug
keerde." Terwijl hij praatte keek hij haar telkens
aan, en dan wendde hij ineens zijn blikken weer af.
Marcia genoot van haar ontbijt en een zeker gevoel
van welbehagen en tevredenheid was over haar ge
komen. „Dus U was in liét buitenland?" vroeg ze
even later.
Ilij knikte bevestigend. „Na den oorlog hield ik
het in Engeland niet langer uit. Mijn oude vader
stierf voordat de vrede werd geleekend, en er was
niets wat nic hier langer bond. Daarom trok ik naar
Canada en kocht daar een boerderij. Later ga ik er
weer heen. Eerst moest ik echter naar Engeland ko
men om Peters zaken te regelen."
„Is er veel te doen?" vroeg Marcia vol belangstel
ling.
„Weet U dan niet wie hij is?" vroeg Morven.
„Nee". Er verscheen een glimlach om haar lippen.
„Misschien een belangrijke persoonlijkheid?"
„In deze streek zeer zeker. Ilij is Sir Peter Tregas-
sa, en eigenaar van uitgestrekte landerijen." Mor
ven lachte nu op zijn beurt. „Arme jongen", ging hij
voort. „Op het oogenblik is hij door dit alles over
weldigd, maar ik veronderstel dat hij er wel gauw
aan gewend zal raken. Als dat niet het geval was.
zou ik eigenlijk totaal niets van het jonge geslacht
afweten, en ik verheeld me dat dit toch inderdaad
wel zoo is."
„Hoe interessant! We hebben hom gisteren voor
het eerst ontmoet. Hij maakte een buitengewoon
prettigen indruk."
„Dat kan ik me indenken", zei Morven. „Het is
niet te komen. Zes uur galmt het door de lucht.
Geen doffe dreun. Geen stof Even slechts is een
kleine breuk ontstaan in het met twaalf ijzeren ban
den omspannen gevaarte. Behalve dat valt het steil
als een liniaal neer. Tot verwondering van hen, die
tot het eind gebleven zijn, is het geheel in den grond
verdwenen op enkeie grootere stukken na, vlak bij
den voet. Alles is vlakaf. Door de kracht van den val
zijn de steencn den grond ingeramd. Vlak langs de
kolenloods heen heeft de val plaats gevonden. Niets
is beschadigd.
Den eersten tijd zal degene, die den Middenweg
langs gaat, hot vreemd vinden. Men mist iets. Bin
nenkort zullen ook de strijkmolens bij Bustenburg
verdwijnen. We gaan steeds nieex naar de vervlak
king van ons polderlandschap.
De hoofdzaak is, gis men het water maar goed
en vlug kwijt raakt, werd gistermiddag gezegd.
VEENHUIZEN.
Bij de verpachting van het grasgewas langs den
polderweg werden huurders de Gebr. van Leijen al
hier, voor f 15. Het vorige jaar was de pacht f 12.50.
SC B 00 R L
Donderdag vergaderde de Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer: „Noord Kenncnierlandalhier, in
het lokaal van den heer Schuijt.
De heer Van de Garde leidde do vergadering, aan
gezien de voorzitter, de heer Kielsiia, nog niet ge
heel van zijn ernstige ziekte was hersteld. Deze heer
deelde mede, dat niet twee poppen was geëxposeerd
op de tentoonstellingen te Leeuwarden en te Den
Haag. Met veel succes was er tevens hel reclame
materiaal verspreid. Spr. zegde dank voor degenen
welke de beide aardige poppen, een Noordliolland-
sche boer en boerin, hadden heipen aankleeden. Ook
de firma I.ind te Alkmaar werd dank gebracht voor
den goreduceerden prijs van het Bierenhoedje.
De nieuwe gids was ter tafel, 't Waren slechts
enkele exemplaren, welke nog eenige correctie be
hoefden, doj'h binnen ld dagen zal de geheele oplaag
aanwezig zijn. Het bpekje. geheel afwijkende van
zijn voorganger, ziet er aardig uit. Een flinke duin-
kaart en een omslag in kleurendruk, ontworpen
door den plaatselijken kunstschilder Van Os, vervol
maken het geheel. Verder werd medegedeeld, dat
de V.V.V. is toegetreden tot de nieuwe opgerichte
federatie van V.V.V.'s in N'oordholland boven het
Noordzeakanaal en dat het secretariaat telefonisch
onder no. 65 is aangesloten. Het gemeentebestuur
heeft de V.V.V. de verspreiding in handen gegeven
van 4000 mooie folders.
Ingekomen stukken: 1. Verzoek van de reddings
brigade te Kamperduin om subsidie. Hiervoor zul
len. zoo mogelijk, de 5 gulden worden benut welke
thans gegeven worden aan V.V.V. Groet voor red
dingsmateriaal.
2. Een verzoek van de H.A.B.O. om adhaesie op
diens concessie-aanvrage hij B. en W. voor de ope
ning van een busdienst Station-Kamperduin, werd
bestreden door de hecren Groen en Schermer, welke
in de eerste plaats hiervoor aangewezen wilden zien
de plaatselijke onderneming van De Jong. De aan
vrage van de H.A.B.O. werd voor kennisgeving aan
genomen.
Vervolgens las de secretaris een uitvoerig en inooi
jaarverslag voor, waaruit we konden aanteckenen
dat de heer Wognum als voorzitter had bedankt en
werd opgevolgd door den heer lvielstra Er zijn ge
houden twee gewone en twee buitengewone leden
vergaderingen, 12 bestuursvergaderingen en tal van
commissievergaderingen. De federatie vergaderingen
werden bijgewoond door het dagelijksch bestuur.
De vereeniging telt 147 leden.
Door den verbindingsdijk is het bezoek uit het
Noorden enorm toegenomen. Het zomerfeest is goed
geslaagd; finantieel had het echter verlies opgele
verd. De verloting bracht een winst van f20S.71
De reclame in de groote bladen had f330 geyor^cffl,
terwijl de gratis gids in groote oplage was ver
spreid. vooral in het Noorden des lauds. Ondanks
de minder goede vooruitzichten was liet seizoen be
vredigend verloopen.
Namens de kascommissie deelde de heer IJ. Min-
kerna rnede, dat de zaken bij den penningmeester
voorbeeldig in orde waren en dezen man een woord
van lof toekwam. Hierna deelde de penningmeester
do heer Grootliund mede. dat de gratis gids f551.71#
had gekost en f)54G.40 had opgebracht aan annonces.
De gewone ontvangsten hadden f 1475.60 bedragen en
de gewone uitgaven f 1462.15. De reserve voor de zo
merfeesten bedroeg 1550.31. Er was nog een schuld
van f238. De rekening werd door de vergadering
goedgekeurd, benevens de begiooting voor 1934 in
f747.50. Tevens zal in 1934 weder een verloting wor
den aangevraagd. De loten zullen zoo mogelijk met
Pinksteren in omloop worden gebracht.
Het zomerfeest zal worden georganiseerd op het
Sportpark. Van de netto-opbrengst van buf.et en
dansvloer wordt 5ü afgestaan aan de pachters van
het Sportpark. Getracht zal worden om zelve de
dansvloer te exploiteeren.
Bij het vervullen van een vacature. In het bestuur,
ontstaan door het bedanken van den heer Wognum.
welke verkiezing in 1933 werd uitgesteld, werd lang
durig gediscusicerd of een besturu van 7 leden wel
reglementair toelaatbaar zou zijn. Vooral de heer
Beudekcr betwijfelde dit. Kr werd echter een uitweg
gevonden .aangezien reglementswijziging kostbaar »s
en een groot bestuur noodig is. De heer Schermer
werd benoemd, hetwelk den voorzitter verblijde,
aangezien deze heer het eenige nog in leven zijnde
bestuurslid is, toen V.V.V. 25 jaar geleden werd op
gericht.
Ken voorstel tot contributieverhooging werd door
de vergadering zeer gevaarlijk gevonden. Wel zijn
meerdere gelden noodig. doch ter verkrijging hier
van werden andere middelen aangewezen, waarna
hei bestuur dit voorstel introk.
De voorzitter ontvouwde hierna de plannen voor
de herdenking van het 25-jarig bestaun van de V.V.V.
Kr zal een dag georganiseerd worden waarop de
groote pers zal worden uitgenoodigd, terwijl na het
seizoen voorstellen komen voor een meer intiem sa
menzijn. Het bestuur kreeg hiervoor een vrij man
daat.
Nog werd medegedeeld, dat bij reclame, door wien,
en waar ook gevoerd, ons dorp steeds zal worden
aangeduid met den werkelijk typeerenden naani:
„Schoorl aan zee".
Nog werd besloten, dat getracht zal worden om
een reclame optocht te organiseeren naar Groningn
oxi Friesland, waar dun meteen reclame zal worden
verspreid.
W I R R I N G E N
Jaarfeest Pro Rége.
Dinhdae j.1. hield de Chr. j. v. Pro Rége haar jaar
feest in de Gercf. Kerk te Ilippolytushocf. De leiding
dezer vergadering berustte bij den eere-voorzitter den
Kervv. heer J. Oranje. Deze opende deze feestavond
met het laten zingen van Ps. 75:1; gebed en het le
zen van Prediker 12.
Zijn Ecrw. riep allen oen hartelijk welkom toe op
dezen feestavond, doch bracht ook direct naar voren
in zijn openingswoord hoe deze dag voor het Neder-
lundsche volk een dag van rouw was, nu de bemin
de Koningin-Moeder do tijd met de eeuwigheid had
verwisseld. Voor ons allen zal eenmaal dezen dag
aanbreken. Prediker 12 getuigt van de vergankelijk
heid der menschen. Een roepstem om ons voor te be
reiden voor wat oiis te wachten staat.
Verder werd het groote program afgewerkt be
staande uit voordrachten, verslaggeven van secretaris,
penningmeester, leerzame en weldoordachte inlcidin
gen. Ook gaf de Chr. zangverccniging nog een twee
tal nummers ten beste. Af en toe werd op chocolade
melk en meerdere consumptie getracteerd. Het was
even voor middernacht dat deze goed geslaagde feest-
avond eindigde met dankbetuiging, dankgebed en het
doen laten zingen van Ps. 89: 1, door den heer Oranje.
BurgerL Stand van 1622 Maart 1934.
Geboren: Nijs, zoon \an J. de Krijger en G. J. Dek
ker. Cornelis Jan, zoon van J. S. P. Kroon en T.
D. Blaauboor.
Ondertrouwd: N. J. Kat en P. Haanstra.
Gehuwd: E. Gorter en M. E. Kcijzcr.
Overleden: A. Roozendaal, vr., 60 jaar, echtg, van
P. v. d. Stoop, wonende te Haren karspel.
Bouwvergunningen.
Door Burgemeester en Wethouders van Wicringen
is bouwvergunning verleend aan: P. Lont Kzn. tot
het bouwen van een woon- en winkelhuis aan de
/.winstraat: aan mw. A. C. Brinkman tot het bouwen
vamiecn woon- en winkelhuis aan de Elft; aan N'. de
Haan voor een lunchroom aan den Slingerweg; aan
wed. J. Maars voor verbouw van de bestaande woning
aan deNieuwst raat: aan S. Bakkc.r voor aanbouw
van een keuken aan de bestuaude woning op de.Gest.
Onderwijzend personeel.
Tot plaatsvervangend Iloofd aan de Openbare La
gere School te Hippolytushoef is benoemd de heer J.
Eisonga uit Gorredijk, aangezien den heer A. H. J.
van 't Hof tot 1 Juni a.s. ziekteverlof is verleend.
Verloting.
De afdeeling Wicringen van Herwonnen Levens
kracht (R.K. ver. voor t.b.c.-bestrijding) heeft ver
gunning verkregen tot het houden van een verlo
ting, waarvan de trekking zal plaats hebben op 13
Juni a.s.
DEN OEVER.
Postjaceravond.
Voor den Postjager-avond, welke door de V.V.V.
„WieringcnWioringermeer" tegen a.s. Maandag in
Cinema ..De Haan" te Hippolytushoef is georgani
seerd, en waar Luit. Asjes eone beschrijving van zijn
vlucht Holland-Indic v.v. zal geven en de film IIol-
land-ïndiö zal worden vertoond, bestaat alhier
groote belangstelling. De uitgifte der kaarten gaat
grif en de verwachting is dat zeer velen den avoud
zullen bijwonen.
Materialen veiling M.U.Z.
De belangstelling welke voor de Donderdag jl. ge
houden veiling bestond was enorm groot. De ruime
concertzaal van den heer Jurrie Lont kon de vele ge
gadigden nauwelijks bevatten. Kr waren 293 num
mers te veilen, welke vlot van de hand gingen.
Uitspraak in de dievcnaffaire.
Het dievencomplot, hetwelk gedurende geruimeii
tijd Wieriugcn en omgeving onveilig maakte, hoor
de de volgende straffen tegen zich uitspreken. II.
3 jaar, M., L., W. en B. resp. 1 jaar en 8 maanden.
2 jaar, 2 jaar en 1 jaar.
Van deze heercu zullen we derhalve voorloopig
geen last meer hebben.
NIEUWE N' 1 E non p
In den ouderdom van 82 jaar is alhier overleden de
lieer H. Schoor), oud-kassier der Boerenleenbank.
Vanaf de oprichting in 1907 lot aan Octoher 1932,
dus 25 jaren, heeft de heer Schoorl het kassierschap
waargenomen.
Dc eerste jaren was de bank klein van omvang,
doch deze groeide al spoedig sterker en sterker, maar
trots het klimmen zijner jaren bleef de kassier op
zijn post en deed met lust en ijver het vele werk. bij
gestaan, het moet gezegd, krachtig bijgestaan door
den toenmaligen voorzitter, den heer J. Keuken.
Met lust en ijver, niaar ook met liefde, heeft hij zijn
taak vervuld; do Boerenleenbank was hem alles,
daar leefde hij voor, daarvoor offerde hij al zijn tijil
op. Altijd stond hij klaar de menschen te helpen, als
kassier, maar ook als mensch.
De heer Schoorl vol vitaliteit, was een populair
persoon op het dorp. Hoe hebben dan ook de men
schen met hem en zijn gezin medegeleefd, toen nu
ongeveer drie jaar geleden hij niet zijn vrouw en
dochter door bandieten werd overvallen en gekneveld
en hoe is toon het manmoedig optreden van den
krassen, ouden heer bewonderd.
Anderhalf jaar is het geleden dat hij zijn functio
heeft neergelegd; liet viel hem toen nog zwaar, werk
zame man als hij was. Kort is zijn rust geweest. Na
den dood van zijn vrouw, nu ruim een jaar geleden,
is hij de oude niet meer geweest, thans is «»ok hij
heengegaan. Hij rustte in vrede. Nieuwe Niedorp zal
hem dankbaar gedenken.
z ij r e
Dc Raad dezer gemeente komt Dinsdag 27 Maart
a.s., des voormiddags 10 uur, in openbare vergade
ring bijeen.
Burgerlijke Stand van 16 t.m. 22 Maart
1934.
Geboren: Trijntje Ida, dochter van Philippus Ge-
rardus Veen en van Thercsia Jonker. AgaUia Jaco-
ba, dochter van Linze Meijer en van Antje Pascha.
Jacob, zoon van Cornelis Brugman en van Trijntje
Sevenhuijsen.
Ondertrouwd: Theodorus Josef van Steijn, oud 21
jaar, bloem kweek er, ie Anna Paulowna, en Maria
Margaretha Louwe, oud 20 jaar. zonder beroep, al
hier. Johannes Rembertus Botterua, oud 23 jaar,
landarbeider en Immetje Maria Klaaver, oud 21 jaar,
zonder beroep, beiden alhier. Bcrnard Vrugt, oud
27 jr., bloembollenkweekcr, te llillegom, en Dieu-
wertje Boontjes, oud 19 jaar, zonder beroep, alt I r.
Getrouwd: Cornelis Eelnian. oud 29 jaar. besteller
bij dc posterijen, te Texel, en Aagje Brak, oud 25
jaar; zonder beroep, alhier.
jammer dat hij niet voor den dienst werd opgeleid,
of liever gezegd voor iets anders dan het farm be
drijf. Hij schijnt er veel meer van af to weten dan
ik."
„Kon ,U maar met hem ruilen."
Hij laciito weer, doch nu op een eenigszins sarcas
tische wijze.
„Het is heel eigenaardig. Ilij zei gisteravond het
zelfde tegen mij. Denkt li werkelijk dat ik als land
heer geen slecht figuur zou slaan? Ik hen er niet ze
ker van. Ik krijg evenals U vaak het gevoel van den
Boom der Kennis gegeten om ons nog ooit tevreden
te kunnen stellen met dc onbeduidende surrogaten
van een gewoon bestaan."
„Misschien zullen we het den een of anderen dag
te hoven komen en het anders gaan beschouwen" zei
Marcia peinzend.
Hij schudde mei het hoofd. „Gelooft U dat werke
lijk? Ik niet. Kr zijn twee dingen mogelijk: Wc moe
ten óf vroeger verdoofd zijn geweest, of we zijn op
het moment over-ontwikkcld. En al zullen we ook
ons uiterste best doen ons bij de tegenwoordige toe
standen aan te passen, het kan ons uimnfer geheel
gelukken."
„Ik begrijp wat U bedoelt", bracht Maria opgewon-
deij uit „En U trok naar Canada om iets beters te
vinden, nietwaar?"
Hij keek haar strak in de oogen. „En ik kon
het niet vinden". Daarna ging hij voort:
„Er is eigenlijk niets nieuws ineer onder do zon. Ik
zal me er wel bij neer moeten leggen, daar het ver
moedelijk mijn aard niet is me erg druk to maken.
Zooals echter reeds gezegd is alles daar vrijwel het
zelfde als in andere landen. We haten onze buren
en maken om de kleinste kleinigheden onaangenaam
heden."
Er verscheen een uitdagende blik in haar oogen.
„Ik weiger een dergelijk iels van U te geloovcn,"
zei ze heftig. „Ik hel» nooit kunnen vergeten hoe l"
zichzell indertijd overwon, terwijl anderen kreunden
en gilden om gered to worden."
Ilij keek voor een kort oogenblik een anderen
kant uit. „Beste zuster," zei hij zacht, „U kent
me niet."
Bij de laatste woorden stond hij op alsof hij nu
dadelijk in beweging moest komen, hiertoe door
een onzichtbaren invloed gedreven en liep het pad
af dat naar de zee leidde.
Ze keek hom rnet een uitdrukking van verbazing
in haar oogen aan: enkele minuten geleden haddén
ze in zulk oen volmaakt begrijpen tegenover elkan
der gestaan, en nu leek het haar ineens toe alsof
hij zich haastig had verwijderd omdat er iets in zijn
ziel was wat ze niet mocht ontdekken.
Ze zat onbewegelijk voor zich uit te staren en
vergat verder tc ontbijten. Eensklaps zag ze hem
weer hetzelfde pad oploopen, waarlangs hij kort te
voren naar het strand was gegaan.
Ken eigenaardig gevoel van opluchting maakte
zich van haar meester, toen ze hem zag glimlachen.
„Zuster -Ik bedoel Marcia. Mag ik je zoo
noemen? Waarom heb je niets meer gegeten?"
„Je moogt me noemen zooals je wilt," zei ze, het
gevoel hebbend dat hij trouwens van plan was dat
te doen... en wellicht cr ook het recht toe had. „Ik
hel» genoeg. Vertel me nog iets meer omtrent Peter,
ik interesseer me bijzonder voor hem."
„Voor Peter?" vroeg hij met een grimas, en voor
dat ze op die vraag kan antwoorden, vervolgde hij:
„De jongen was de zoon van een jongeren tak van
(le familie die nimmer verwacht had iets te zullen
erven. De oorlog eischte echter alle andere erfgena
men, met inbegrip van zijn vader, op. Hij was een
eenige zoon, en zijn ouders waren ontzettend arm,
te arm om licm een behoorlijke opvoeding te kunnen
geven. Voor het uitbreken van den oorlog bezat zijn
vader een farm en toen hij dienst nam liet hij de
zorgen daarvan aan zijn vrouw over. Hij werd in
Canihrai gedood, en zij en Peter zetten de boerderij
zoo goed en kwaad als het ging verder voort, maai
de stakker had te veel van haar krachten gevergd.
Zo stierf kort daarop aan longontsteking. En toen
ging Peter, die geweldig veel wilskracht had, met
dc Bidors hier door. Ik was nog in Klankrijk en had
den jongen maar enuiaal in mijn leven gezien. Zoo
als ik jc al verteld heb, zijn we slechts verre familie
leden van elkaar. Ik kende Sir Arthur Tregassa ech
ter, en zijn zoon Percy was een vriend van mij.
Even voordat ik naar Canada vertrok lood hij aan tu
berculose, tengevolge van gasvergiftiging in den
oorlog. Zo hadden alle hoop dat hij het er nog eens
bovenop zou halen, maar dat gebeurde niet. Een
paar jaar werd zijn leven nog gerekt en daarna
stierf hij plotseling, een week voordat zijn vader
kwam te overlijden. Ik geloof niet hoe het ooit tot
1'etcr was doorgedrongen dat hij de eerste opvolger
zou zijn, vóórdat de oude man was gestorven, want
do familie had tot nu toe hitter weinig notitie van
hem genomen. Maar toen kwam het natuurlijk uit
en werd ik tot zijn voogd benoemd. En hierdoor
keerde ik naar Engeland terug. Ik kan je do verze
kering geven dat ik het een ellendig baantje vond...
maar sinds gisteren ben ik er anders over gaan den
ken."
Hij stond nog steeds tegen den muur geleund, en
terwijl Marcia van haar zitplaats naar hein op
keek, zag ze een somheren gloed in zijn oogen.
„Het is een heel eigenaardige geschiedenis", zei
ze.
„Ja, misschien hel» je gelijk en kan ik nog wel do-
gelijk iets goeds en nuttigs doen." Ze begreep zijn
toon niet oj> dat oogenhiik. Kr was een eigenaardige,
weifelende klank in alsof hij tegenspraak van haar
had verwacht. „In elk geval mopper ik er nu niet
meer over. De eerste drie maanden zal ik zonder
twijfel tot over mijn ooren in het werk zitten. En
zelfs na dien tijd zal ik mijn handen vol hebben, daar
ik er voor moet zorgen, dat de jongen vóór zijn
meerderjarigheid geen al te dwaze streken uithaalt.
Dc mogelijkheid bestaat dat ik hem mee naar mijn
ranch in Canada neem, want ik weet zeker dat hij
dat verrukkelijk zou vinden. IIet spreekt vanzelf dat
hot landgoed, hetwelk ^iij erfde, eerst in betere con
ditie moet worden gebracht, want het ziet er zeer
verwaarloosd uit. Ik hen echter pas in Engeland,
dus had ik nog geen tijd alles eens nauwkeurig op
te nemen."
„Ik denk dat je het inderdaad erg druk zult krij
gen", zei Matcia. .Met den jongen zul je zonder twij
fel bitter weinig last hebben, want daar ziet hij niet
naar uit."
„Ik hoop van niet", zei Morven. „We kennen el
kander echter ternauwernood, moet je niet vergo
ten. Hij is zeer verlegen en teruggetrokken, hetgeen
ook niet te verwonderen valt na de opvoeding die hij
had."
„Hij is hitter jong." merkte Marcia op. „Iïij moet
nog lot ontwikkeling komen."
Morven lachte. „Ja. en ik veronderstel dat jouw
kinderen daaraan al hebben meegewerkt. Het zal
goed voor hem zijn met hen om to gaan."
„Oh, heb je ze gezien?" vroeg ze.
„Ja. Ik heb nog nooit in mijn leven een dergelijk
stel kinderen ontmoet." De glimlach speelde nog
steeds om zijn lippen.
„Jc vindt zo niet aardig?"
Hij trok zijn schouders op. „Tk heb nog te ouder-
wctsche begrippen. Ik had hen zeer zeker aantrekke
lijker gevonden indien ze zich do moeite hadden ge
troost bij je te komen voordat zc met Peter naar
liet strand trokken."
Wordt vervolgd.
Als 't uw gezond
heid betreft waag
dan nietsl Eisch de
echte Aspirin en let op het Bayèr-
kruis, den oranje band en op een
ongeschonden verpakking. Dan is U
zeker van een,
sinds vele jaren,
in alle opzichten
