Amerikaanschen kennis
terugzagen.
BltUE BAKS
KWALITEIT
VOORDEEL"
30
zegt het
BLUE BAND-Meisje
AYER
Zaterdag 31 Maart 1934.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9458
Twee reismakkers, die naast
elkander rusten.
Heftige aardschokken te Boekerast.
„Ik breng U
en
WIERINGERMEERPOLDER.
DRIE MANNEN IN BRAND.
De mijnramp te Osseg.
Politie in Irak op
roek naar roovers.
Een dwaas voornemen en een
waarschuwing.
(Van onzen rcizenden correspondent).
BAGDAD, 10 Maart
MIJN vorig artikel was verzonden, maar had
Europa nog niet bereikt toen we bezoek ont
vingen van den Amerikaanschen vice-consul,
die ons kwam mededeelen, dat het lijk van den
verdwenen Amerikaan, Raymond Fisher, in den
EUPHRAAT waf, gevonden en overgebracht zou
Worden naar Uu&liMi. Dewicc-qDusul verzocht mijne
reismakker en mij den volgenden dag mede te ko
men naar de doodenzaal van het ziekenhuis om de
persoonlijkheid van den doode met zekerheid vast
te stellen.
Het was een droeve plicht We herkenden In den
'doode werkelijk den Amerikaan, die nog enkele we
ken tevoren zoo levenslustig op onze kamer had ge
praat over zijn reisplannen, 'n Kogel had zijn lichaam
ter hoogte van de buikstreek, van de rechter- naar
de linkerzijde doorboord. Natuurlijk werd geen spoor
van zijn honderden Engelschen ponden ontdekt
Geen stuk kleederen had hij meer aan. Het genees
kundig onderzoek wees uit, dat de jonge man reeds
dood (en dus ook wel uitgeplunderd) was toen hij
In het water werd geworpen.
Bij de klopjacht in de omgeving waar de moord
"heeft plaats gehad, heeft de Iraksche politie eenige
Bedoeïnen gevangen genomen, maar allen ontken
den iets van de misdaad te weten.
Twee uur nadat we het lijk herkend hadden als
dat van den Amerikaan, had de begrafenis op het
'EngelscfTo kerkhof plaats. De lijkbaar was gedekt
met do Amerikaansche vlag. Bij het graf stonden
enkele heeren van de Amerikaansche legatie en
eenige andere belangstellenden. Een Amerikaansch
zendeling sprak aan de geopende groeve een gebed
en nu rust de Amerikaan op het kerkhof te Bagdad,
naast zijn Duitschen reismakker, die bij denzelfden
overval om het leven kwam. -
Dit droevig einde van de twee jonge menschen
moge een waarschuwing zijn voor anderen, al be
hoeft het dan dc toeristen niet af te schrikken. In
dien men zich houdt aan de gewone, door Europe
anen gebruikte middelen van vervoer, is het rei
zen hier niet veel gevaarlijker dan in Europa. De
dagen, dat de convooien der groote automobiel
diensten door dc woestijn trekken, is er bijzondere,
bewaking door politic en militairen op kameel en
in pantserauto's. Do directies der geregelde automo-
bieldiensten wijzen den reiziger tegelijk de beste,
volkomen betrouwbare hotels aan. Reist men in
Irak per trein (er zijn spoorlijnen van Bagdad naar
de Perzische grens en van Bagdad naar de Perzi
sche Golf), dan is men eveneens volkomen veilig.
Wijkt men echter af van de gewone reisrouten en
van de gewone verkeersmiddelen, dan wordt het
anders en zeer gevaarlijk, indien men niets van de
taal, niets van de menschen, hun godsdiensten en
zeden weet, doordat men argeloos een fout kan be
gaan, die bij de dweepzieke bevolking haat en ver
ontwaardiging wekt
Niet telkens vind ik het noodig den nadruk te
leggen op de gevaren, welke mijn makker en ik
bij onze reis loopen. Van deze gevaren waren wij
ons bij ons vertrek volkomen bewust, daar ik toch
reeds een deel van den Oriënt kende. Mijn Tsjechi
sche makker wist dat nog beter, daar hij Turkije,
Syrië, Hedzjaz, Irak, maar ook Perzië, Afghanistan
en een deel van Engelsch Indië jarenlang bereisde.
Hij spreekt enkele Oostersche talen vloeiend en
weet hoe om te springen met een Arabier uit de stad
en met een Arabier van het land, met een Bedocïn
en met een Kurd, met een Sjiïtisch Mohamcdaan en
met een Sunnitisch Mohamedaan, met een Druze en
met een duivelsaanbidder, met een Pers en met 1
een Afghaan. 1
De twee vermoorde reizigers, die
van dit alles niets wisten, waren
ongewapend. Dit is niet zoo dwaas
als het schijnt. Wanneer men de
taal van een land niet kent en
evenmin de bevolking, de zeden en
gebruiken, kan men met een re
volver niet veel beginnen, daar
men er niet toe komt goeden en
kwaden uit elkander te houden en
het eerst te schieten. Is men zeer
zenuwachtig en zeer snel met de
revolver, dan kan zoo'n wapen
voor den drager zelf zeer gevaar
lijk worden. Wacht hij tot de an
der het eerst schiet, dan is een re
volver nutteloos geworden. De
aanvallers, Bedoeïnen of anderen,
schieten gewoonlijk goed.
Toen ik, nu vijf jaar geleden,
Albanië van het noorden naar het
zuiden te voet doortrok, was ik
ongewapend, daar ik van land en
volk weinig of niets wist. Nu is het
anders. Allo mogelijkheden heb
ben mijn Tsjechischen makker en ik overwogen en
voor verschillende gevallen onze houding bepaald.
Om vele redenen vind ik het ongewenscht van onze
veiligheidsmaatregelen een uiteenzetting te geven,
maar dit is zeker: we zijn niet voornemens ons als
weerloos wild neer te laten schieten door den eers
ten den besten op buit belusten roover.
Laat ik erbij voegen, dat ik dezen tocht nimmer
zou hebben ondernomen zonder mijn makker, een
reisgezel met kennis van land en volk en eenige
Oostersche talen, met koelbloedigheid en overleg, een
kerel, die met een revolver weet om te gaan en
reeds meerdere malen kogels hoorde fluiten.
Want ongevaarlijk is onze reis niet. Do twee ver
moorden van den Euphraat zijn niet do eenige
slachtoffers, die wij onderweg hebben gekend. Te
Algeciras, in Spanje, ontmoetten we een Prager en
een Oostenrijker, die door Afrika denzelfden weg
wilden volgen als wij.
Ze zijn in Algarije vermoord door Bedoeïnen.
Kort voor wij te Sirte, in Tripolitanië, aankwa
men, had een Duitsch reiziger (die voor het eerst in
de woestijn kwam) in een „ghibli", zandstorm, het
leven gelaten.
Te Bengasi zagen we naar zijn land terugvoeren
rf 4P' -«rjw -
het lijk van een Italiaanschcn Ingenieur, die kort
na ons denzelfden tocht door de woestijn had wil
len maken als wij. Hij was ellendig omgekomen
door den beet van een vergiftige slang.
Er waren nog anderen, die de gevaren der woestijn
aan den lijve voelden, maar gered werden, doch
wekenlang in een ziekenhuis werden verpleegd.
Juist terwijl ik deze regelen schrijf, verneem ik,
dat tusschen den Tigris en den Euphraat een auto
mobiel met passagiers, waaronder vrouwen en kin
deren, door roovers is aangehouden. De chauffeur,
die niet met anderen in convooi en door niet be
waakt gebied reed, gaf meer snelheid en ontkwam
met zijn automobiel. De roovers schoten evenwel
het voertuig na en twee inzittenden werden gewond,
waarvan er nu een in hoogst bedcnkelijken toestand
in het ziekenhuis te Bagdad ligt.
Sterke patrouilles kameelruiters zijn op de jacht
naar de roovers, vermoedelijk weder rondzwervende
Bedoeïnen. Nomaden vormen steeds een gevaar voor
de veiligheid.
Op al deze gevaren heb ik den nadruk eens gelegd,
om lichtzinnigen en onwetenden af te houden van
ondernemingen, die zonder cenig nut voor iemand
zeer gemakkelijk noodlottig kunnen eindigen.
Een waarschuwing is niet overbodig, want twee
Nederlandsche jongelui, die mijn artikelen hadden
gelezen, hadden het plan opgevat de reis van Ne
derland naar Indië... te voet te maken. Heel stipt
hielden zo zich aan dit voornemen niet, want te
Tripoli, in Syrië, kwamen ze aan per boot uit Grie
kenland, nadat ze van Italië reeds per boot hadden
gereisd. Te Tripoli vertelden ze, dat ze... te voet
langs de petroleum-pijpleiding naar Irak wilden
wandelen, dwars door de woestijn, ongeveer duizend
kilometer, hopend nu en dan wel eens een stukje
met een automobiel mede te kunnen rijden!
Natuurlijk liet de overheid hen niet gaan en het
valt nog mede, dat ze het tweetal niet in een krank
zinnigengesticht heeft opgesloten.
Medelijdende menschen hebben de twee, die van
deze landen, van de bevolking, van de zeden en
gewoonten, van do godsdiensten en de vooroordee-
len en gevaren niets wisten, in de gelegenheid ge
steld langs den weg met een vrachtautomobiel naar
Beyrouth en later weder naar Damascus en vandaar
naar Bagdad te komen.
J. K. BREDERODE.
De bevolking in paniek haar woningen
uitgevlucht.
Donderdagavond te 19 uur 35 Amsterd. tijd zijn in
de Roemeensche hoofdstad twee zeer heftige aard
schokken waargenomen. Onder de bevolking brak
een paniek uit. Zij vluchtte uit de huizen. Het schijnt
echter, dat in de stad zelf geen schade is aangericht.
,Pe aardschokken waren de sterkste, die tot dusverre
te Boekarest zijn waargenomen.
Ik vraag van U slechts een bescheiden post in Uw huishoudboekje,
en ik geef U Hollands
heerlijke kwaliteit.
beste standaardmerk - beroemd om de
v*
GEKARND
per
'h pondspakje
Koop geen Aspirin onder den prijst
Denk eraan, dat de prijs waarschijnlijk
niet het eenige is, waarmee geknoeid
werd. Stel met het oog op een gering
prijsverschil uw gezondheid niet in de
waagschaal I Eisch de echte Aspirin
met het Bayer-kruis en met den
oranje band om de verpakking I
Ontslag bi] de arbeidersreserve, om later niet
in moeilijkheden te komen.
Het aantal arbeiders, dat in de laatste maanden re
gelmatig bij dc Cult. Maatschappij in den Wieringer-
meerpolder werkzaam was, bedroeg ongeveer 750,
van wie ongeveer 500 z.g. in de arbeidsreserve warert
geplaatst. Het aantal tcwerkgestelden in de rijks-
werkverschaffing in den VVicringermeer was gestegen
tot 1300, zoodat in den polder gedurende den winter
ruim 2000 personen werkzaam waren, een aantal vrij
wel overeenkomende met het hoogtepunt van de ont
ginningsperiode. Teneinde nu te voorkomen, dat over
een paar jaar voor de vaste arbeiders in stille Jij
den geen werk meer zal overblijven, worden thans
bij dc arbeidersreserve geleidelijk arbeiders ontslagen,
teneinde een meer normaal aantal te bereiken. De
ontslagenen zullen echter, indien zij in het vrije be
drijf geen werk kunnen vinden, zoo spoedig mogelijk
in de werkverschaffing herplaatst worden.
Noodlottige benzine-ontploffing te Nijmegen.
Een der slachtoffers in levensgevaar.
Donderdag zijn drie werklieden, die bezig waren
een rubbervlocr te leggen in de in aanbouw zijnde
school van de Christus Koning Kerk te Nijmegen, in
brand geraakt, doordat benzine, welke zij gebruikten
vlam vatte. Een van hen, zekere A. L.,kreeg ernstige
brandwonden en is in levensgevaarlijken toestand
naar het Canisiusziekenhuis vervoerd. De beide an
deren werden slechts licht gewond. De brandweer
wist het brandje, dat ontstaan was, spoedig meester
te worden. De materieele schade is niet groot.
i
Gevolg van onvoorzichtigheid.
Uit dc nadere bijzonderheden blijkt, dat dit noodlot
tige ongeluk aan onvoorzichtigheid te wijten is.
Een der drie arbeiders was nl. tijdens het werken
met de benzine zoo onverantwoordelijk om een ci-
garet aan te steken.
De benzinedampen vlogen onmiddellijk in vlam
met het gevolg, dat do drie mannen in een minimum
van tijd in lichter laaie stonden.
Tweo hunner hadden de tegenwoordigheid van
geest uit een openstaand raam op een lager gelegen
dak te springen, waar zij met toegeschoten hulp er
in slaagden de vlammen te dooven.
Van de in de school aanwezige arbeiders had zich
bij het zien van de geweldige vlammenzee, een pa
niek meester gemaakt. Alle menschen waren ge
vlucht. behalve de heer Van der Waarden en zijn
zoon, die bezig waren met het uitvoeren van stuca-
doorswerk. Deze beide mannen begrepen spoedig,
dat nog niet alle menschen, die zich in het bran
dende vertrek bevonden, in. veiligheid waren.
De jonge Van der Waarden, de helscho vuurgloed
trotscerende, drong het lokaal binnen, waar hij den
ongehuwden schilder Lubbers aantrof, die, brandend
als een fakkel, zinneloos heen en weer liep. Hij
slaagde erin, Lubbers te grijpen en trachtte hem uit
den vuurgloed te sleepen. Lubbers. die in zijn ra
deloosheid nog niet goed wist wat hij deed, verzette
zich hevig, zoodat Van der Waarden, die zelf door
het vuur bedreigd werd, hem moest loslaten en naar
huiten snelde, waarbij hij de hulp van zijn vader
inriep. Vader en zoon drongen daarop opnieuw het
brandende vertrek binnen, waar door den rook een
inktzwarte duisternis heerschte. Het gelukte hen
Lubbers opnieuw te vinden en naar buiten te slee
pen, waar de vlammen spoedig gedoofd werden.
Lubbers verkeerde in deernisdekkenden toestand.
Hij had over het gcheele lichaam zware brandwon
den en werd, nadat dr. Woltring hem voorloopig
hulp had verleend, naar het St. Canisiusziekenhuis
vervoerd. Zijn toestand is hoogst zorgwekkend.
De brandweer, die inmiddels- ter plaatse ver
schenen was. slaagde erin den brand in de bewaar
school spoedig te blusschen. Het speellokaal brand
de ongeveer geheel uit.
raauoa
Weduwen en weezen van de slachtoffers
elschen uitbetaling van do collecte-gel
den.
V.D. verneemt uit Praag:
Ilonderd-ecn weduwen en weezen van de bij de-
mijnramp te Osseg om het leven gekomen mijnwer
kers hebben zich met drie autobussen naar Praag
begeven om in het parlement de uitbetaling van do
voor de achtergeblevenen gecollecteerde gelden te
eischen, aangezien tot nog toe alle verzoeken hij de
plaatselijke autoriteiten niets gebaat hadden.
Na langdurige onderhandelingen ontving de mi
nister voor sociale zaken, Dr. Meissner de vrouwen,
•die de onmiddellijke uitbetaling van het geheele be
drag eischtcn. Vervolgens bezochten zij den minister
van arbeid, Dr. Czech, wien zij denzelfden eisch
stelden. Dc minister wees de vrouwen erop, dat do
beslissing over dezo zaak bij den ministerraad be
rust, waarop zij zich bereid verklaarden nog veertien
dagen te wachten. Indien dan niet aan hun verzoek
was voldaan, zouden zij opnieuw.in grootere getale
en met al hun kinderen naar Praag komen.
