Raad Harenkarspel.
Een Huwelijk
Radioprogramma
WTVPJVnVPVT'FP
SLOOTDORP.
Zaterdagavond gaf de muziekvereeniging de Wie-
ringcrmeerfanfare een uitvoering m hotel Smit al
hier met medewerking van de gymnastiekvereniging
W.M.T. De heiangstelling voor deze opvoering was
van dien aard, dat de ruime zaal van het naar de
eischen des tijds ingericht hotel tot in do uiterste
hoeken bezet was. Na een openingswoord van den
voorzitter, den heer J. v. d. Wal. werden door de Wie*
ringermcer-fanfare eenige muzieknummers ten ge-
hoore gebracht, welke werden afgewisseld door oefe
ningen van de gvmnastiekvereeniging W.M.T. eeni-
ge voordrachten van den hier goed bekenden humo
rist, den heer L. Loozcn. welke het humoristisch
gedeelte van dezen avond te verzorgen had en om
wien onbedaarlijk werd gelachen.
Ondanks het nog jeudig bestaan der belde ver-
eenigingen. konden de opgevoerde nummers zeer
goed worden genoemd, waarvoor het daverend ap
plaus van het publiek wel het beste bewijs was.
Ds. Fisher was dan ook zeker de tolk van alle aan
wezigen. toen hij na afloop een woord van hulde
bracht aan de beide vereenigingen voor het dezen
avond gepresteerde. Tevens richtte Ds. Fisher een
ernstige vermaning tot heide vereenigingen om voor
al de onderlinge samenwerking en harmonie te be
waren en wekte verder allen op. om zooveel moge
lijk lid der vereeniging te worden of op andere wijze
te steunen.
In de pauze werden door eenige dames loten aan
geboden, voor de verloting van een tweetal taarten
tot versterking van de kas. De eerste prij.s een taart,
met, opschrift „Steunt de Wieringermeer-fanfare"
werd gewonnen door den heer J. de Jong alhier, do
tweede, eveneens een taart met opschrift, viel ten
deel aan een troepje jongelui, die hem wederom
ter beschikking stelden van de gymnastiekvereni
ging. waarna deze taart bij opbod werd verkocht
voor den prijs van f2.50. Een gezellig bal sloot de
zen succesvollen avond.
HET G.E-B. OVEROEDRAOEN AAN HET
PROV. ELECTR. BEDRIJF.
De raad dezer gemeente kwam Zaterdagmorgen 10
uur ten raadhuizc in spoedeischende vergadering
bijeen.
Voorzitter de heer H. Nol et, burgemeester. Secre
taris de heer G. H. Essing.
De heer Duijves was afwezig.
De Voorzitter opende de vergadering met een
woord van welkom en hoopte, dat de beraadslagin
gen in liet belang der gemeente zullen zijn.
De notulen van de vorige vergadering, voorgelezen
door den secretaris, werden onveranderd goedge
keurd en vastgesteld.
Daarna was aan de orde het in de vorige raads
vergadering aangehouden voorstel om het Gem.
Electr. Bedrijf aan het Prov. Bedrijf over te doen.
Zooals men in het raadsverslag in het nummer van
4 April j.J. heeft kunnen lezen, was de oorzaak van
deze aanhouding de door vele raadsleden onvoldoen
de verzekerde positie, van den administratcur-lijn-
werker te Waarland na de overdracht.
Volgens het ingekomen schreven is het P.E.X. niet
bereid tot een verdere concessie betreffende de po
sitie van den lijnwerker aan te gaan.
In dit schrijven wordt er de aandacht op geves
tigd. dat den ambtenaar een voldoenden anderen
werkkring is aangeboden, welke hij erhter niet heeft
aanvaard, zoodat een ander voor Dirkshorp is aan
gewezen. Het P.E.X. wil nu den administrateur-lijn-
werker in Waarland in dienst nemen en hem gedu
rende de acht jaren, die hij recht heeft op wacht
geld, zijn salaris tot aan het wachtgeld aanvallen.
Het ligt niet in de bedoeling van het P.E.X. den
adm.-lijnwerker tusschentijds te ontslaan als hij in
staat blijft zijn werk tc vervullen en zijn plicht doet.
De heer De Groot merkte op, dat er zeker niet
veel meer aan te doen zal zijn. Het is wel zeker,
dat de administrateur niet wordt ontslagen als hij
zijn plicht doet. Zijn B. en W. eensgezind op dit
punt?
De Voorzitter antwoordde, dat de minderheid met
gemengde gevoelens met het voorstel accoord gaat.
De heer Dc Groot kon zich met de overname aan
het P.E.X. vereenigen.
Wethouder Dekker vroeg of de lijnwerker verze
kerd is door het P.E.X. hij een eventueel ongeval.
Wethouder De Vries zeide, dat het zelfstandige
„aannemers" zijn. Ze komen niet voor de ziektewet
in aanmerking. Nergens voor. Er wordt niet geplakt
voor den heer Dekker.
De heer Borst vond het wel wat vreemd, dat hij
niet verzekerd is.
Voorzitter meende, dat de man zich tot den Raad
van Arbeid of iets dergelijks moest wenden.
Wethouder DeVlter vond daï nog weer een nadeel
voor den adm.-lijnwerker.
De heer Francis was voor overname. Alleen de
kwestie van den lijnwerker ging niet zooals spr.
wenschte, maar spr. wilde het daarop niet laten
strfenden en het gunstige voorstel van het P.E.X.
aannemen.
De heer Burger vond het P.E.N. een beetje kruime
lig tegenover den ndministrateur-lijnwerker. Het P.
E.X. neemt hem aan, maar verzekert hem niet.
Dc heer II. Dekker wilde op het voorstel ingaan,
Spr. was van oordeel dat de administrateur wel ver
zekerd was, dat hij acht jaar aan het P.E.X. verbon
den zou blijven als er niets gebeurde.
De heer K. Doekens zeide dat tenslotte het go-
.meentehelang hoven het persoonlijk belang ging en
het gemeentebelang cischt de overdracht. Als de ad
ministrateur ongemotiveerd zou worden ontslagen,
kan de gemeente hem altijd nog bijstaan.
De heer Francis merkte op. dat het den heer Dek
ker zelf aanging, dat hij zich in Waarland vastgezet
heeft. De betrekking in Dirkshom was wel goed ge
weest. Daarvoor zouden zeker veel sollicitanten zijn
gekomen.
Do heer Bakker was het met den heer Burger eens.
De administrateur is de dupe. Spr. kan zich er niet
mee vereenigingen, het op deze manier over te doen.
Dc heer De Groot vroeg of het net de kosten van
de verzekering niet kan dragen door een kleine ta-
riefsverhooging.
De heer Bakker dacht dat de gemeente voor het
wachtgeld van den administrateur aansprakelijk
kon worden gesteld.
De Voorzitter wees er op. dat men eenige jaren
een ambtenarenreglement heeft aangenomen. Nu het
moot worden toegepast, komt men er allemaal tegen
op. Dan moet het reglement veranderd worden.
Dc heer Bakker wilde een kleine aanvulling van
de overeenkomst, n.1. de garantie van het wacht
geld hij eventuecle ongeschiktheid.
Wethouder De Vries zeide. dat de ambtenaar ook
verplichtingen heeft. Hoewel hij daar niet aan vol
daan heeft, is men hem toch heel mooi tegemoet
gekomen.
Het voorstel van B. en W. werd tenslotte z. h. st.
aangenomen.
De Voorzitter feliciteerde de gemeente met deze
overdracht en was er blij over, dat deze n n was
geschied, daar hem hekend was, dat het "volgend
jaar alle gemeentelijke bedrijven zouden worden
gedwongen aan het P.E.N. over te gaan.
Eervol ontslag adm.-lijnwerker G.E.B.
Het volgende punt der agenda vermeldde het voor
stel van B. en W. om den adm.-lijnwerker van het
G.E.B. met ingang van 1 Mei a.s.. gelijk met de op
heffing van het bedrijf, eervol ontslag tc vcrlcenen.
Aldus werd besloten.
Verhuring gemeentewoning.
B. en W. stelden voor. de gemeentewoning op de
oude voorwaarden te verhuren aan Mej. W. Lan-
jouw, voor onbepaalden tijd, waarmee dc raadsleden
accoord gingen.
Rondvraag.
Bij de rondvraag werd door den heer K. Doekes
gevraagd naar de resultaten van het schrijven van
B. en W. aan den Minister omtrent het verstrekken
van huurtoeslag aan de arbeiders.
De Voorzitter antwoordde, dat B. en W. geen ant
woord hebben ontvangen, maar dat de volgende
maal tegen het einde van den zomer er op de nood
zakelijkheid zal worden gewezen.
Verder wees de heer Doekes op de kolenbonnen;
de ongeorganiseerden hebben deze, al erkende spr.
dat de steunuitkeeringen voor hen lager zijn. wel
ontvangen, terwijl de georganiseerden geen kolen-
bonnen hebben gehad, en deze toch ook hun con
tributie voor de organisaties hebben te betalen. Spr.
was van oordeel, dat de gemeente deze kolenbonnen
niet kon betalen. Als de minister het goedkeurt, dat
zo worden verstrekt, heeft men er eigenlijk niet veel
aan. Het Rijk moest ze verstrekken.
Hierover zal vroegtijdig worden gecorrespondeerd
met don Minister.
De heer Doekes zeide. dat het Crisiscomité aan de
gemeenten, die. onder curateele van het rijk staan,
de bijdragen voor extra steun aan werkloozen zoo
verstrekt, zonder dat de gemeente er iets aan be
hoeft hij te dragen. Zou dat ook voor deze gemeente
niet kunnen worden toegepast?
Voorzitter betwijfelde dit ten zeerste, daar het
Crisiscomité op het standpunt staat, dat de gemeen
ten juist onder curateele moeten staan en dat Is
met deze gemeente nog niet het geval, al heeft men
wel een groot bedrag huiten de bcgrooting gehouden.
De baggerregeling onmogelijk.
Tenslotte vroeg de heer Doekes. of er niet iets aan
kon worden gedaan, dat de baggerregeling eenigszins
soepeler werd gemaakt, want de menschen kunnen
het niet volhouden. Er is er al een in de gemeente,
die zich uit elkaar heeft gewerkt. Daar is de gc-
meenTe foch oo£ nfef mee gphaaf. Het ïs gewoonweg
niet te doen. Spr. vond het abnormaal, dat in de
werkverschaffing werk werd eeêisrht. dat niet door
de menschen kan worden volbracht.
De Voorzitter merkte op. dat andere personen
zeggen, dat het wel kan. Nergens dan alleen in
Westfriesland wordt er in de werkverschaffing min
der gewerkt dan 8 uur. Als men nu in Den Haag
ziet, dat er zooveel aan die acht uren mankeert,
wordt er meer werk opgegeven en als dat niet kan,
is het wel mogelijk, dat de baggerregeling niet ge
schikt wordt geoordeeld voor werkverschaffing. Het
kan, had spr. van een deskundige gehoord, ook an
ders worden verdeeld over een dag, b.v. voor den
middag 8/5 gedeelte en na den middag na een flin
ke schafttijd do resteerende 2/5.
De heer S. Burger merkte op, dat die deskundige
er dan niets vanaf weet.
Ook de andere heeren voerden nog even het woord
over deze geruchtmakende zaak en waran allen van
oordeel, dat het onmogelijke werd verlangd. Op de
vergadering van de 50 Westfriesche gemeenten zal
er over worden gesproken. Dat is het eenige juiste
adres volgens den Voorzitter.
Nadat de heer Borst had gevraagd of de burge
meester eens een onderzoek wilde instellen naar de
oorzaak van hooge gnsrekenlngen en slechte gas,
waarover hij spr. klachten waren ongekomen, volg
de sluiting.
verzwaard is door te moeten opvolgen Uw vorigen
burgemeester, den heer Wiebe van Slooten. die zoo
tal van jaren aan deze gemeente was verbonden, die
Heerhugowaard met hart en ziel lief had en daaraan
zijn beste krachten gaf.
Hem te moeten opvolgen, die de gemoedelijkheid in
persoon was en die aan kennis van gemeentezaken
een gfoote kennis paarde van personen en toestanden
in de gemeete. is geen gemakkelijke taak.
Heeren Wethouders!
Meer nog dan met den Raad heb ik met U samen
te werken. Moge de samenwerking en verstandhou
ding tot heil der gemeente zoo zijn. als ik 10 jaren
achtereen in mijn vorige gemeente in verschillende
samenstellingen van het college van dagelijksch be
stuur heb mogen ondervinden en waaraan ik zeer
prettige herinneringen bewaar.
Ik richt vanaf deze plaats ook een kort woord tot
den nieuw benoemden gemeente-secretaris.
Ik stel mij voor, dat gij Uw werk aan hooge eischen
zult doen beantwoorden. Vrijwel dagelijks zal ik met
U samenwerken. Ik hoop en vertrouw, dat gij mij
met Uwe kennis terzijde zult staan.
U, mijnheer Beerepoot, hebt gedurende geruimen
tijd het secretariaat waargenomen en gij zult dit nog
eenigen tijd doen. Ik vertrouw dat ik ook op Uw bij
stand en medewerking zal mogen rekenen.
Op den gemeente-ontvanger, het secretarie-perso
neel, het onderwijzend personeel, de politie en voorts
op allen, die de gemeente in welke betrekking of
functie ook dienen of die met de gemeente in be
trekking staan, doe ik een beroep om hun beste
krachten te geven aan het hun opgedragen werk.
Tenslotte een enkel woord tot de ingezetenen. Het
zal mij niet altijd gemakkelijk vallen U met dezelfde
groote gemoedelijkheid tegemoet te treden, als mijn
geachte ambtsvoorganger.
Dit neemt niet weg, dat ik de gemoedelijke sfeer,
die het platteland eigen is, niet uit het oog verlies.
Het is mijn ernstig streven. U met persoonlijke wel
willendheid tegemoet tc treden en U te helpen zooveel
ik dit kan en mag doen.
Moge het God gevallen. Zijn onmisbaren Zegen op
mijn arbeid te doen rusten.
Vervolgens voerden het woord de wethouder
Tromp namens de R.K. raadsfractie, de heer Koste
lijk namen de V.-D. raadsfractie, de heeren Wagenaar,
Groenland, Quant, namens diverse vereenigingen,
Beerepoot, ambtenaar ter secretarie, waarna de Bur
gemeester alle sprekers dankte, en op een prettige
samenwerking hoopte. Spr. dankte hartelijk voor de
spontane ontvangst.
Na afloop der openbare vergadering voerden nog
het worod Dr. Zvvarteveen als voorzitter der feest
commissie, welke de taak van Burgemeester Sutman
Meijer niet gemakkelijk noemde, maar er niet aan
twijfelde of Burgemeester zal steeds zijn best doen
om alle moeilijkheden te overwinnen.
Oud-Burgemeester v. Slooten mocht niet nalaten
zijn opvolger hartelijk te begroeten en had zich er op
verheugd, dat zijn buurman zijn opvolger is gewor
den. en hoopt dat hij met de burgers zal meeleven
en tot heil der burgerij werkzaam mag zijn.
Vervolgens spraken nog Burgemeester Loggers van
B'horn. de heer Th. v. d. Meer, direct, van de zuivel
fabriek „Excelsior", Dr. Spierinss, gemeente-arts, wel
ke speciaal mevr. Sutman Meijer verwelkomde als
komende uit dezelfde gemeente als spreker.
De heer Joh. Beers, administrateur G.E.B., en O.
Hartog, Hoofd der O. L. School II.
Bij het verlaten der raadszaal werd de Burge
meester met een lang zal hij leven, door H.U.G.O. be
groet, waarna men zich naar het Sportterrein begaf,
waar de schoolkinderen stonden opgesteld, en de heer
'en mevrouw Sutman Meijer een welkomslied toezon-
-gen, waarvoor een dankwoord van den heer Sutman
Meijer door de kinderen in ontvangst moet worden
genomen.
Hierna volgde nog muziek, waarop Dr. Zwarte-
,veen allen dank zegde voor de medewerking van alle
vereenigingen, waarop de officieele ontvangst was af-
geloopen.
De dag besloot met een concert, waarvan beide mu-
r.iekvereenigingen een gedeelte op zich namen, en wat
door een groot aantal en aandachtig publiek werd
aangehoord, waarna ieder voldaan naar huis toog en
Heerhugowaard weer zijn gewone rustige aanzien her
kreeg.
LANOENDIJK
De vroege koolplanten hebben het op tal van ba
nen -yveer hard te verduren door de vele aardvlooien,
die in groot aantal en met veel vraatzucht op de jonge
fdanten aanvallen. Het gevolg ervan is. dat verschil-
ende plantenbancn totaal worden kaalgevreten en
men opnieuw moet zaaien. In de druivenkassen tc
St. Pankras is het „druivenhaantje" begonnen zijn
schadelijken invloed te demonstreeren. De exemplaren
op te zoeken en ze tc verdelgen is het beste bestrij
dingsmiddel, dat dan ook ijverig werdt toegepast.
SINT PANCHAS
De eerste rijpe tomaten zijn dit jaar geplukt door
Gehr. Groen alhier.
FEUILLETON.
DOOR
ETHEL M. DELL.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
24.
Verder en verder ging het... De straten werden
nauwer en de verlichting schaarscher. Er hing een
heerlijke avondkoelte en ze begreep dat hui ten de
dauw al over de velden zou liggen. Het enkele uren
terug dreigende onweer was voorbij getrokken en
er schitterden zelfs sterren aan den hemel.
Nu reden ze weer langs de rivier en zouden die
weldra oversteken. Er ging een groote bekoring van
liet donkere, zacht st.roomende water uit, doch... was
alles dien avond niet van overweldigende schoon
heid?
Ze reden over de brug en even later waren ze weer
temidden van huizen, echter slechts voor korten tijd.
Op een bijna geheimzinnige wijze waren ze ineens
onder hooge, breede boomen en hadden de bewoonde
wereld achter zich gelaten. Er werd nog steeds
geen woord gesproken. Zóó volmaakt was het be
grijpen tusschen hen, dat woorden niet alleen over
bodig, maar ook grof waren geweest. De stilte om
hen heen was gelijk de betoovering van een sprook
jesbeeld.
Als de vlucht van een vogel geleek hun tocht in
den nacht. Ze had het gevoel alsof ze door moest
blijven gaan... steeds verder... nooit ophouden. Do
avondkoelte streelde haar wangen en haren cn haar
heele lichaam trilde van geluk.
Toen ze echter tenslotte hun vaart verminderden,
kwam er een uitroep van verrukking over haar lip
pen. Want hij had haar naar een plek gebracht,
waarnaar haar geheele ziel dien avond had gesnakt
Vóór hen strekte het koele, stilstaande water zich
uit, beschenen door den goudgele stralen der maan,
die de boomen in spookachtigen gloed hulde. En
vlak voor de plaats waar ze stilhielden, lag een
smal pad dat naar het water leidde.
„Hier is het een paradijs", fluisterde ze.
F.ric boog zich voorover en maakte het deurtje
1 an den wagen open.
Is het werkelijk precies zooals je verlangde?"
vroeg hij zacht
„Oh ja, oh ja."
Ze stapte uti en liep het smalle voetpad af, alsof
ze zich in een droom voortbewoog. Het had inder
daad een betooverd oord kunnen wezen, want er
werd geen enkel geluid gehoord, Eric volgde haar,
en naast elkander bleven ze aan den oever stilstaan.
„De rand van het water, koel cn diep", citeerde hij.
Met een impulsief gebaar wendde zc zich tot hem.
„Eric, het is buitengewoon goed van je geweest. Ik
zal het nooit vergeten", stamelde ze.
„Zelfs niet in de dagen vol klatergoud?" vroeg hij
half spottend.
Ze glimlachte en er was een droevige trek om
haar lippen verschenen. „Deze plek zal nu meer dan
ooit een oase in de woestijn wezen", zei ze.
En toen kwam er ineens een gevoel van eindeloos
medelijden over hem. „Arm klein meisje!" zei hij.
„Arm, klein meisje, wat moet je een vreeselijken tijd
hebben doorgemaakt."
Ze sprak hem onmiddellijk tegen, ofschoon dit
niet heftig gebeurde. „Oh, nee, heelemaal niet Ik
heb allerminst te klagen."
Hij ging er niet dadelijk verder op door, maar zei
na enkele, seconden van stilte: ,.lk geloof, dat jij de
eenzaamste vrouw bent, die op de heele wereld kan
bestaan."
Ze maakte een gebaar alsof zc weer wilde tegen
spreken, doch dit gebeurde niet. En daarna ging hij
rustig voort:
Er moest geen woestijn voor menschen zooals jij
bent, kunnen bestaan. Die was er ook niet toen we
in Frankrijk waren, hoewel je je vaak zoo doodmoe
voelde dat je ineens had kunnen neervallen. Je nam
je last dapper weer op de schouders en ging met ons
verder. Het was toen niet eenzaam voor je, want
we waren allen kameraden."
„Ben je. vergeten hoe we het er kort geleden roe
rend over eens waren dat Frankrijk ons volmaakt
had bedorven?" vroeg ze, naar het heldere water
starend.
„Dat zei jij tenminste", atnwoordde hij. „Diep in
je hart weet je echter maar al te goed dat we daar
werkelijk lééfden, en jc tegenwoordige bestaan
slechts een armzalig surrogaat is. Volgens mij zijn
we er niet door bedorven: integendeel: we werden
er menschen door."
Ze antwoordde hem met een lichten zucht. Ze zet*
er heel jong uit, meisjesachtig slank, zooals ze daar
blootshoofds naast hem stond. Haar manlel was
eenigszins naar achteren geschoven en haar prach
tige, volle hals kwam marmerwit in het maanlicht
uit.
„Soms verlang ik er naar weer verpleegster te
kunnen worden", zei zo ineens. „Maar..."
„Maar ben je er niet sterk genoeg voor?" vroeg hij.
„Dat is het niet", antwoordde ze op ernstigen toon.
„Ais ik niet getrouwd was zou ik hot zeer zeker
doen. Onder dc gegeven omstandigheden is het ech
ter onmogelijk. Mijn echtgenoot gaf er stelling nooit
zijn toestemming voor."
„Kan hij jc dan niet missen?" De oude cynische
klank was weer in zijn stem gekomen. Ze maakte
een licht gebaar van protest. „Hij zou het niet ge
past vinden, en tot op zekere hoogte heeft hij mis
schien wel gelijk. Het gezelschapsleven eischt nu
eenmaal ook rechten. Ik heb heel wat aan hem te
danken."
„Werkelijk? Je schijnt aan aardig wat menschen
iets te danken te hebben. En is geen sterveling jou
iets verplicht?"
Ze keerde zich om en zag hem aan. „Eric, proheer
me alsjeblieft niet ontevreden te maken op zulk
een wondermooien avond. Laat me op mijn eigen
manier gelukkig wezen."
„Het ligt allerminst in mijn Mdoeling je je geluk
te ontnemen", zei hij bedaard. „Als jc maar nooit
denkt dat je mij iets verplicht bent, Marcia."
Ze stak hem haar hand toe, en er kwam een ne
vel voor haar oogen. „Nee, oh nee, Tusschen ons
kunnen er nimmer schulden bestaan. „Dat ^s de
werkelijke bcteekenis van vriendschap, geloof ju ook
niet?"
„Van onze vriendschap", verbeterde hij. „Er is
iets wat ik je al eerder had willen zoggen, doch het
is zoo moeilijk, want ik weet niet hoe ik het precies
in woorden zal kunnen uitdrukken. Enfin, ik zal
het probeeren laat mij je vacantievriend zijn." Er
kwam een verlegen, jongensachtige glimlach om
zijn lippen. „Begri.jp je wat ik bedoel? Je moet. me in
de gelegenheid stellen je zoo nu en dan eens op iets
te onthalen, zonder te zeggen: „Kan ik dat eigenlijk
wel toestaan?"
„Ik begrijp het", zei Marcia, en er was een warme,
teedere klank in haar stem. „Dat is de bcdoelincr
van vriendschap, en iets mooiers kan er eigenlijk
niet bestaan."
„Ik ben blij dat dit nu ten volle tot je doordringt",
zei hij. Ze lachte zachtjes, terwijl ze haar hand uit
de zijne trok.
„Mijn beste vriend, dat is al lang geleden tot me
doorgedrongen, want wc werden als het ware ge
boren om goede vrienden te zijn."
Hij keek haar aan en er lag een eigenaardige uit
drukking in zijn oogen. „Voel je dat ook?" vroeg hij.
„Ja, natuurlijk", zei ze eenvoudig. „Ik heb nooit...
een vacantievriend gehad."
WOENSDAG 25 APRIL.
HILVERSUM (301A M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuziek; 0.00 Klein Orkest;
0-80 Onze Keuken door P. J. Kers Jr.; V.P.R.O.: 10.00
Morgenwijding; VA.R.A.: 10.15 Uitzending voor de
arbeiders in de continubedrijven; 12.00 Dc Notenkra
kers o.l.v. Daaf Wins: 1.00 De Flierefluiters o.l.v.
Jan van der Horst; 2.00 Verzorging zender; 2.15
Knipcursus; 0.00 Voor de kinderen; 4.00 Vragenuur
tje: 5.00 Vroolijkc gramofoonmuziek; 6.30 Orgelspel
door Johan Jong; 7.00 Sportuitzending: 7.20 VARA-
Orkest; 8.15 Herhaling S.O.S.-berlchten; 8.17 Radio*
tooneel; 9.15 VAR A-Orkest: 10.00 Var. Dias en Varia;
10.15 Sportpraatje; 11.15 Gramofoonmuziek.
HUIZEN (1875 M.)
N'.C.R.V.: 8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.15 Gramo
foonmuziek; 10.30 Morgendienst; 11.00 Pianoduotten:
12.00 Politieberichten: 12.15 Gramofoonmuziek; 12-30
Middagconcert door kwintet; 2.00 Koorplaten; 2-30
Praatje voor jeugdige Postzegelverzamelaars; 3.00
Concert; 3.45 Verzorging zender: 4.00 Vervolg con
cert; 5.00 Kinderuurtje; 6.00 Landbouwhalfuurtje;
6-30 Onderwijsfonds voor de Binnenvaart: 7.00 Poli
tieberichten; 7.15 Gramofoonmuziek; 7.30 Causerie;
8.00 Chr. Radiokoor: 9.00 Lezing; 9.30 Vaz Dias; 9.40
Orgelconcert; 10.40 Gramofoonmuziek.
LUXEMBURG (1304 M.)
7.00 Gramofoonmuziek; 7-30 Kinderkoor; 8.40 Zangre-
cital; 8.50 Concert; 10.25 Dansmuziek.
I
BRUSSEL (484 M.)
11.15 Orkest: 12.30 Gramofoonmuziek; 4J20 Dansmu
ziek; 5.35 Kamermuziek; 9.30 Orkest
BRUSSEL (322 M.)
12.30 Populair concert; 4.20 Beet hoven-concert; 5.50
Gramofoonmuziek; 7.20 Concert; 9.30 Gram.muziek.
KALUNDBORO (1281 M.)
2.50 Omroeporkest; 7.05 Cembalo-recital; Groot Jazz
concert
BERLIJN (357 M.)
5.50 Omroeporkest; 7.50 Dansmuziek.
I
DAVENTRY (1500 M.)
11.20 Orgelconcert; 12.05 Orkest; 2.20 Concert; 8.55
Orkest; 10.15 Dansmuziek.
PARIJS RADIO (1798 M.)
11.35 Orkest; 8.05 Idem;
MILAAN (369 M.)
4.30 Vocaal concert; 7.00 Gramofoonmuziek;
ROME (421 M.)
4.30 Concert; 7.00 Gram.muziek; 7.40 Idem; 8.20
Opera-uitzending.
WEENEN (507 M.)
3J25 GramofoonmurJek: 4.40 Kwartet: 6.45 Militair
concert; 8.50 Orgelconcert; 9.45 Dansmuziek.
WARSCHAU (1415 M.)
3.55 Populair concert: 5.30 Gramofoonmuziek; 8.35
Pianorecital9.40 Gramofoonmuziek
BEROMUNSTER (540 M.)
3.20 Gramofoonmuziek: 3.40 Huismuziek: 4.10 Gramo
foonmuziek: 4.30 Concert; 4.50 Operettemuziek; 7.10
Opera-uitzending.
„Hoe is het je dan in 's hemelsnaam gelukt zoo
jong te blijven?"
Ze schudde met haar hoofdjo. „Ik denk dat ik al
leen jong hen... bij jou. Die vacantio in Cornwall
heeft wonderen voor me gedaan."
„Verlang je er nog wel eens naar terug?" vroeg
hij.
Ze draaide zich ineens om alsof iemand haar pijn
had gedaan, en ze dit niet wilde laten merken. Hij
wachtte even, en daar ze niet antwoordde, drong hij
aan: „Vertel het ine eens. Marcia."
Zo bleef onbeweeglijk staan. En na enkele secon
den scheen het pas tot haar door te «hingen dat hij
een antwoord verwachtte. „Hoe dikwijls... Oh, hoe
dikwijls heb ik er nadr terug verlangd, Eric", sta
melde zo.
„Is het zóó erg geweest, kindje?"
De mantel was zonder dat ze het merkte van
haar schouders gegleden en hij bracht dien weer op
zijn plaats. Ze, dankte hem zwijgend. „Het is erg jam
mer dat je me die vraag stelde," zei zc even later,
„want ik moest je eerlijk antwoorden."
„En waarom zou ik het niet mogen weten?" vroeg
hij. „Ir dat óók niet bij vriendschap inbegrepen?"
„Ja." zei ze, en er klonk een snik in haar keel.
„Maar je moogt me niet aanmoedigen meer te zeg
gen... omdat het zoo kinderachtig van me is. Het is
een soort heimwee, ccn gevoel dat menschen van
den tegenwoordigen tijd eigenlijk niet meer kennen.
Het is ouderwetsch geworden."
„Dat weet ik", zei hij.
„Is het erg onredelijk van me?" vroeg ze even la
ter. En hij antwoordde haar op de manier zooals
men een verdrietig kind getroost zou hebben: „Nee,
Marcia, het is niet onredelijk. Integendeel: zeer na
tuurlijk en begrijpelijk. Te bent zoo wanhopig een
zaam. Vanaf het oogenblUt dat ik je ontmoette heb
ik dat al in je oogen gezien. Je vacantie in Cornwall
was inderdaad een oase in de woestijn. Den een of
anderen dag zullen we liet. nog eens overdoen, jij
en ik... met Peter en de kinderen, om alles „be
hoorlijk" te maken.
Voor een kort oogenhlik geleek ze inderdaad op
een kind, dal op het punt stond in tranen uit te
barsten. „Oh, ja, dat zullen we doen," zei ze opge
wonden. „Ik geloof evenwel niet dat het ooit meer
hetzelfde zal kunnen zijn."
„Misschien zal het nog boter wezen", zei hij. „In
ieder geval kunnen de rotsen en de zee niet veran
deren."
„Wij wel", bracht ze met trillende, lippen uit.
Ilij antwoordde niet, doch uit zijn stilzwijgen bleek
dat hij het volstrekt niet met haar eens was.
Wordt vervolgd.
