Met een auto over den bodem der zee.
Lorre als teekenaar.
Instappen richting zeebodem!
Middelpuntvliedende
kracht
SPEELGOED VAN...
PAPIER.
WIE WAS DE MOOISTE.
EEN OMSLAG VOOR DE
POPPENZAKDOEKEN.
Beide vrouwen gingen op weg... De on
gekroonde vond het eerste de appels en
nam er een van mede. Toen kwam de an
der en nam de tweede appel. Onderweg
kon de eerste vrouw haar nieuwsgierig
heid niet bedwingen en beet zij in den ap
pel, om zoo te zien, of zij de gouden knik
ker getroffen had. En inderdaad... op ze
ker oogenblik voelde zij den gouden knik-
Lorre is wat je noemt een onbekend ge
nie. Als je hem een groot vel papier, een
inktpot en een pen geeft, dan teekent hij
de wonderlijkste dingen! Jantje was er
stom-verwonderd over!... En het leukste
is: zijn laatste teekening bevat een heele-
boel dieren en voorwerpen, die je op hel
eerste gezicht niet eens ziet! Zoek ze eens
cn ga eens na wat die dieren en voorwer
pen zijn cn hoeveel er wel in het geheel
zijn! j
waschzijde of iets anders. Daaruit knippen
wij twee rechthoekige strooken van 24 cM.
breedte en 48 cM. lengte. Verder hebben
we nog een derde strook noodig van dun
ne watten of andere voeringstof. Deze moet
22 cM. breed en 46 cM. lang zijn. We leg
gen een wijde laag watten midden tus-
schen de beide strooken en naaien do laat
ste met aardige siersteekjes liefst met
wit of met waschecht gekleurd garen
aan alle vier do zijden tezamen. Aan de
smalle zijden worden nu zijden bandjes
gemaakt, die later over de zakdoekjes ge-
l>onden worden.
Willen wij de zakdoekomslag nog meer
verfraaien, dan naaien we enkele zorgvul
dig uitgeknipte zijdeblocmen met gelijkma
tige steken op de bovenzijde vast en kun
nen wij aan de randen eenvoudige kantjes
zetten.
OPLOSSING: Wie was de mooiste.
De uitgang ligt in het tweede vakje van
links. Ga van daar uit naar (alles van
links gerekend!) het 2o (2e rij), 2e (3e rij)
5e (2e rij), 4e (3e rij), 6e (ie rij), 4e (oerij),
3e (6e rij), 3e (7e rij), 4e (8ste rij), 7e (9e
rij), 7e (10e rij), 7e (11e rij), 5e (12e rij),
7e (13e rij), 8e (14e rij), 5e (15e rij), 5e (14e
rij), 3e 13o rij), le (12o rij), 3c (11e rij),
le (10e rij), 2e (9e rij), 2e (8ste rij), le (7e
rij): appels.
Aan de Middellandsche zee-knst en
in de Amerikaansche badplaatsen
maakt men thans gebruik van een
onderzee-auto, die weliswaar niet
diep kan duiken, maar toch een
interessante tocht in het Rijk dez
kieuwdragers veroorlooft
Daar staat de groote „onderwater-omni
bus", en men weet beslist niet, of het een
schip of een auto is! De vensters vertoo-
nen veel gelijkenis met de patrijspoorten
van een schip, maar als men de plaats
voor den bestuurder ziet, meent men weer
met een auto te doen te hebben, zooveel
gelijkenis vertoont deze hiermede. De on
derwater-omnibus wordt door middel van
een electrische stroom gedreven.
Wij stappen in een trapje gaat naar
het dak, waarin zich een luik bevindt. Een
dubbele deur, met daartusschen liggende
luchtkamer, sluit ons geheel van de bui
tenwereld af. Gemakkelijke fauteuils ma
ken de tocht aangenaam en door de ron
de vensters hebben we een fraai uitzicht.
Het was ten tijde van den beroemden
Kalief van Bagdad Harocn-al-rasjid... Van
heinde en verre kwamen de vreemdelin
gen en inwoners naar Bagdad om van den
beroemden Kalief recht te krijgen. De wijs
heid van dezen heerscher was wijd en zijd
beroemd.
Zoo kwamen er ook twee vrouwen. De
een was in haar land tot koningin der
schoonheid bekroond, de ander beweerde,
clat zij minstens even schoon, misschien
zelfs mooier was... Toen dacht Haroen-al-
rasjid na. Hij gelastte de beide vrouwen
een doolhof binnen te gaan en daar te zoe
ken naar een twee-tal appels. Wie het
eerst de appels vond, mocht kiezen. In een
der appels zou een gouden knikker ver
borgen zijn. Wie de gouden knikker vond,
zou de schoonste zijn!
De hoepel en het kopje....
de schapen uitknippen, of als je een
heel knappe teckenaar bent een heele
dierentuin! Als je alles nu aardig kleurt
en opzet, krijg je de aardigste effecten.
Maar opgepast, dat je niet „in 't vleesch"
knipt, want dat geneest niet meer!
scholen visch, die zich op hun tocht dooi
den geheimzinnigen gast niet laten storen.
Hun drang tot aaneensluiting is grooter
dan hun vrees. Dicht aan de glazen van
de patrijspoorten glijden zij voorbij. En
tusschen hen bevinden zich allerlei zeld
zame dieren, die onze bestuurder ons aan
wijst. Hij kent ze allo en weet er tal van
bijzonderheden van to vertellen.
Natuurlijk kunnen we niet zoo diep dui
ken, dat wij de grootste wonderen der diep
zee, de visschon mot de lichtende oogen
en de geweldige zwaardvisschen, de schit
terende zeerozen en de pantscrvisschen, te
zien kunnen krijgen.
Want voorloopig is do „zee-omnibus"
slechts een vaartuig, dat do Amerikaan
sche en cöte d'Azur-badgastcn kennen.
Maar waarschijnlijk zal binnen niet al te
langen tijd ook ieder ander land den bo
dem der zee kunnen onderzoeken, zelfs op
grootere diepten. Denk eens aan: een week
end-uitstapje in een diepzee-omnibus!...
ker in haar mond! Maar het was al te
laat... de knikker schoot in haar luchtpijp
en zij stikte... Toen nu de andere vrouw
naar buiten kwam en de knechten van
den Kalief de gestorven schoonheid uit 't
doolhof hadden gehaald, sprak Haroen-al-
rasjid: „Gij zijt de schoonste van beiden...
en niet alleen do schoonste, maar ook de
edelste. Gij waart niet jaloersch, niet
nieuwsgierig, of gulzig. Gij zijt de ware ko
ningin!" En hij gaf haar tal van fraaie ge
schenken mee naar haar land.
Zoo eindigt deze geschiedenis. Probeer
nu eens in het doolhof te vinden, hoe men
moet loopen om de beide appels te vinden.
(De oplossing vindt men elders op deze
pagina).
Hebben jullie wel eens ge
hoord van de middelpunt
vliedende kracht? Dit is do
kracht, die rondgeslingerde
voorwerpen naar buiten trekt
dus het woord zegt het al
van het middelpunt doet
vlieden! Neem b.v. maar een
gewichtje aan een touwtje en
slinger het rond. Omdat het
gewichtje door do middel
puntvliedende kracht van 't
midden wil vlieden, maar wordt tegenge
houden door het touwtje, blijft dit laatste
strak staan. Een ander voorbeeld is dat
\an een hoepel en het kopje...
In een breede, platte hoepel, zetten we
een kopje, gevuld met water. Met een
beetje handigheid brengen wij dit aan 't
smommelen om het dan opeens in slin
gering te brengen. Dan zal het kopje te
gen de hoepel blijven „plakken" en wat
het eigenaardigste is er zal geen drup
pel water uit het kopje verloren gaan!...
Probeer het maar eens, maar ga dan op
een weiland, uit de buurt van andere
menschen en ruiten en neem een oud kop
je mee, anders weet moeder niet, waar
haar Zondagsche servies toch plotseling
blijftl
Een omslag voor de zakdoekjes zorgt er
voor, dat de wasch goed schoon blijft in de
kast, en bovendien kan het er zoo aardig
uitzien, als er een paar aardige kleurtjes,
kantjes, randjes of borduurseltjes op de
kastplanken liggen. Ook als cadeautjes
voor moeder of vriendinnetje zijn ze goed
te gebruiken.
We nemen aardige, effen stoffen, zooals
we die in de lappenkist vinden. Batist,
Je zult eens zien, hoeveel
plezier je zult beleven van de
kleine, bonte wereld, die je
zonder veel moeite zélf van
papier kunt tooveren. Daar
hebben we eenvoudige, witte
vellen papier voor noodig, de
rugzijden van brieven b.v. Nu
maken we midden in het pa
pier, over dc lengte een vouw
(stippellijn teekening) en
b'aan aan 't teekenen. Steeds
de helft van de uit te knip
pen figuur teekenen, een lad
der dus b.v. alleen de eene
stijl en de helft van dc spor
ten, een mannetje alleen de
eene arm en schouder, een
been, de helft van 't lichaam
en het hoofd. Kijk maar eens
naar de voorbeelden, daar zie
ie zelfs een hond in profiel. En als je
een prentenboek neemt en je trekt de
aardigste figuren eruit over, dan heb je al
heel gauw een serie alleraardigste figuren
en kan je een heel tooncel met menschen
en dieren vullen. Je kunt bijvoorbeeld
een herder met zijn hond en een kud
Nu slaat de motor aan, de omnibus zet
zich in beweging en neemt koers pal op
do zee! Nu zijn wij op het strand... en
duikt de afgeronde voorsteven van ons
vaar- of voertuig in de golfjes. Nog maar
enkele seconden en dan zien wij met klop
pend hart, hoe ook voor óns venster het
water steeds hooger stijgt en tenslotte
daarboven uit gaat. Een eigenaardig groen
achtig licht schemert ons tegemoet wij
zijn onder de oppervlakte van het water...
in de zee!
Nu bemerkt men ook, dat de omnibus pp
rupsbanden loopt; over den oneffen bodem
gaan wij zwaaiend, maar zeker heen. En
hoe het komt, dat ons voertuig door de
kracht van het water niet omhoog gedrukt
wordt? De bestuurder verklaart ons, dat
do gcheelc onderbouw van het monster
van kolossale ballasttanks is voorzien. Het
gewicht daarvan is precies uitgerekend,
naar gelang de diepte, waarop de omnibus
wil rijden.
Wij merken op, dat wij nog steeds die
per gaan. Reeds schieten kleinere, fraai
gekleurde vischen bliksemsnel aan de pa
trijspoorten voorbij. Kwallen duiken op en
zeewier speelt om ons heen. Het fraaiste
is echter het schitterende schijnsel, het ge
dempte licht van het zeewater, waarvan
men zich als aardbewoner geen voorstel
ling kan maken.
Als wre een beetje geluk hebben, zegt
onze bestuurder, treffen we nog dichte
