Dictator der walvischvaarders.
ROBINSON-SCHOEN-
FABRÏEK VERBRAND.
DE MOOIE CONCURRENTE
Groote brand te Nijmegen.
Het onderhoud te Stra.
Onveiligheid langs de Engeische wegen
Aardbeving in West-Turkije.
Het geslacht der Christensens.
17.000 walvisschen per jaar.
DE LANGE GOLVEN.
Overvloedige papaver-oogst in Zuid-Slavië
Weer een lynchpartij in Texas.
Kort
verhaal
300 man werkloos. Een hall miilioen
schade.
Donderdagmiddag is een felle brand uitgebroken in
de Robinson-Schoenfabrieken te Nijmegen. De brand,
die ontstond door het springen van een vonk in af
val, greep met groote snelheid om zich heen, zoodat
na korten tijd een groot gedeelte van de fabriek in
brand stond.
Wat men reeds in den aanvang vreesde, is geschied.
Van de fabriek is bedroevend weinig overgebleven.
Feitelijk niets dan nog wat geblakerde muren staan
overeind.
Nadere bijzonderheden.
De brand, die te ongeveer twee uur is uitgebro
ken in de Robinson-schoenfabrieken, heeft het ge-
heele gebouwencomplex in de asch gelegd.
De brand breidde zich zoo snel uit, dat de arbei
ders zich slechts met de grootste moeite in veilig
heid konden stellen, nadat het voornaamste van de
boekhouding en enkele meubelstukken gered waren.
Het loon der arbeiders en verdere bescheiden borg
men zoo goed mogelijk in de safé, die door de
brandweer, welke inmiddels van twee zijden met
de bestrijding was begonnen, werd nat gehouden.
Het was te vier uur nog niet zeker of deze safé den
brand had doorstaan.
Het vuur gedwongen.
Te ongeveer vijf uur was het vuur groot endeels
gebluscht Ontzettend heeft de brand huisgehouden.
Magazijn, kantoor en fabriek zijn geheel verwoest.
Aan de linkerzijde is het dak ingestort, terwijl aan
de achterzijde een groot deel van den muur zich
begeven beeft. Binnen de muren is de chaos ver
schrikkelijk. Van het geheele complex is niets meer
over dan een groote ruine, waarin slechts het
grootste deel der muren en een deel van het dak zijn
overgebleven.
Hier en daar smeulde het vuur nog hevig na,
waarbij de brandweer zich tot nablusschen kon be
perken. De geheelo voorraad, die men schatte op
50.000 paar schoenen, is vernield, evenals de ma
chinerie. Het vermoeden werd uitgesproken, dat het
werk eerst over zes zeven maanden hervat kan
worden. Dc schade, welke begrijpelijkerwijs zeer
aanzienlijk is, wordt door verzekering gedekt.
Aan de fabriek werkten ongeveer 200 arbeiders,
van wie de meeste te Nijmegen en enkele te Groes
beek wonen.
De oorzaak.
De brand is utigebroken in de stanzerij, waar een
vonk uit de schouwmachine op een plaat celluloid
viel. In een oogwenk stond de geheele afdeeling in
lichte laaie en voordat de brandweer ter plaatse
kon zijn, had het vuur zich over een groot gedeelte
fabriek verspreid. De fabriek, die gelegen is aan
den Groesbeekschen weg, beslaat een groote opper
vlakte. Het geheele fabrieksterrein is meer dan 200'
Meter lang en de fabriek heefte en fronlbreedte van
40 Meter. Tegen 3 uur stond het geheele fabrieksge
bouwen lichte laaie,.
's Avonds tien uur was- de brandweer nog bezig
met de nablusscbing.
Toen de brand op zijn felst was. heeft de brand
weer het vuur met 12 spuiten bestreden, doch stond
desniettemin vrijwel machteloos tegenover de vuur
zee. De schade, welke door deskundigen op een half
miilioen geschat wordt, is door verzekering gedekt,
terwijl de directie tevens tegen bedrijfsrisico was
verzekerd, zoodat de werknemers hun loon niet zul
len derven.
Naar wij vernemen zal de fabriek binnen den
kortst mogelijken tijd in haar ouden vorm worden
opgebouwd, voorzien van do meest moderne nieuwe
installaties.
Resultaten vrij bescheiden.
Rome: Bevestigd wordt, dat de resultaten van
het onderhoud tusschen Hitier en Mussolini te SVa
vrij bescheiden zijn.
Het zou juist zijn, dat Hitier op den avond van den
tweeden dag reeds naar Duitschland wilde temgkee-
ren, doch dat men hem van de gevaren van een
nachtelijke vlucht heeft overtuigd.
Eveneens juist zou zijn, dat het onderhoud tus
schen de twee staatslieden op 'sommige oogenblikken
zeer levendig is geweest.
Vooral de resultaten van het onderhoud met be
trekking tot de Oostenrijksche kwestie en de Ger-
maansch-Russische rapporten schijnen vaag te zijn
geweest
De vorige week 142 menschen bij verkeers j
ongelukken gedood en ruim 5000 gewond
Vorige week zijn in Engeland 112 menschen overle
den tengevolge van verkeersongelukken en niet min i
der dan 5280 gewond. Het aantal dooden is 12 minde
dan het maximum van een week dat 154 bedraag.
mnnr het aantal gewonden was zelfs een nieuw re
cord.
De nationale veiligheidsweken zijn nu opgehouden
en bet resultaat is zoo bedroevend geweest, dat ee.
der bestuursleden nu zelf gezegd heeft, dat opvoeding
van het publiek niet schijnt te helpen en minister
Bet terion nu maar met scherpe wettelijke maatregelen
moet optreden. Een ander troostte zich met het ne
gatieve resultaat dat zonder de campagne het aantal
dooden misschien nog grooter zou zijn geweest.
Gevolgd door wolkbreuken en overstroo
mingen.
Mamboel: - Een tot dusver nog onbekend aan
tal personen zijn gedood door een aardbeving, die
Woensdag in het Westen van Turkije is voorgekomen.
De schokken waren het felst in de omgeving van
Smiraa. Dc aardbeving werd gevolgd door buitenge
woon zware regen. Alle verbindingen werden onder
broken. Tcngevolgge van de wolkbreuken ziin ver
scheidene rivieren buiten hun oevers getreden en wi
den een aantal dorpen overstroomd, terwijl tengevolge
van de aardschokken tal van huizen ineenstortten.
Al te vaak wordt uit het oog verloren, dat aan dc
walvischvangst nog een andere dan de avontuurlijke
kant zit. nl. een economische zijde. Hierover maakt
men zich thans in Noorsche reederskringen ernstig
ongerust.
In Noorwegen is het onrustig: in
het Storting worden lange reeksen
vragen gesteld; minister Mowin-
ckel beraadslaagt sedert eenige
dagen met een commissie van ver
tegenwoordigers van walvischvang-
ondernemingen; 11000 Noorsche
zeelui vreezen voor ontslag; nog
meer aandeelhouders sidderen voor
hun banksaldi; Lars Christensen
heeft de Engeische margarine
trust Unilever onderhands de
traanproductie van het komende
seizoen verkocht
Consul Lars Christensen behoort
tot de rijke rccders in Sandefjord,
die sedert generaties, sedert
eeuwen met ware Viking-taaiheid
walvisschen jagen en die de ge
heele margarine- on vet-productie
van de wereld controleeren. Het is
een romantisch beroep, dat geld in
het laadje brengt mits de con
currentie niet te groot wordt
Consul Lars Christensen is een
gevaarlijk concurrent Hij heeft
het klaar gespeeld Unilever, de
beste klant van dc walvischjagers,
00.000 vaten traan van het seizoen
1934-1935 nu reeds te verkoopon,
hij heeft een optie voor dezelfde
hoeveelheid voor de 1935-1936 en de
schriftelijke verklaring, dat de Uni
lever haar eigen vloot niet uit
breidt. Geen last van Volkenbond,
geen regeering Lars Christensen
heeft te beslissen of de walvisch in
de komende jaren uitgeroeid zal
worden.
Steeds leest men, dat de walvisch
uitsterft en denkt men: „Daar
moet de regeering maar eens in
grijpen." Maar de walviscnvangst
is de grootste industrie van Noor
wegen; de namen van de pioniers
op dit gebied worden met eerbied
uitgesproken.
Allereerst is daar Svend Foyn,
die in 1869 het harpoenkanon uit
vond men zegt, dat eert Chris
tensen het noodige geld heeft ge
leend.
De tweede is kapitein C A. Lar-
sen, die met Christon Christen-
sen's walvischstoomer „Jason"
hetzelfde schip waarmede Nan-
sen later naar Groenland reisde
in de Zuidelijke Poolzeo door
drong, die wekenlang van zeehon-
dentraan en pinguinvleesch leefde
totdat hij een nieuwe verzamel
plaats van reusachtige walvisschen
ontdekte. En Lars, de zoon van
Christensen, is een waardig zoon
zijner vaderen. Hij is niet gaan stil
leven zooals andere reeder-milllon-
nairs van Sandefjord. In 1926
drong hij met zijn boot „Odd I" in
onbekende zeeën Zuid-Zuid-West
van Zuid-Georgië door, op zoek
naar nieuwe vangstplaatsen; dit
jaar nog voer hij met de „Thors-
havn" door de Zuidelijke vangge
bieden en stelde bij zijn terugkeer
in April zijn collega's voor een
rustjaar te houden> teneinde den
prijs van de olie weer omhoog te
halen.
Reeds eerder, ln 1931, bleef de
Noorsche walvischvloot van Octo-
ber tot April in de havens, omdat
de vangst niets meer opbracht. Tn-
tusschen heeft men geleerd het
dier meer uit te huiten: één wal
visch levert c.a. 130 vaten olie, het
beender- en vleeschméel wordt als
mest gebruikt, in Japan is wal-
vischvleesch een lekkernij gewor
den. Kortom, de reeds verwacht
ten met hun betere vang- en pro
ductiemethoden een behoorlijke
winst voor 193$ en 1935, ook al is
de prijs voor één vat olie thans 11
pond sterling inplaats van 90
pond, zooals in den gouden tijd
van 1919 tot 1921.
Maar van de 2 miilioen vaten
olie, die het seizoen ÏÖ33-34 ople
verde 17.000 reusachtige beesten
werden hiervoor gefclacht zijn
1.8 miilioen nog niet verkocht.
Koopt Lars Christensen deze
voonaden, dan kan zijn vloot, even
als die van zijn concurrenten, rus
tig in Sandefjord, Tönsberg en Lar-
vik blijven en kunnen dc walvis
schen op adem komen. Vindt hij
den prijs te hoog, dan zal hij met
zijn 26 schepen en de drijvende
traankokerijen „Solglimt", „Ole
Wegger", „Falk", „Thor I" en
„Thorshammer" wel de noodige
hoeveelheid dieren weten te vin
den. De „Ole Wegger" kan bijv. in
24 uur niet minder dan 2000 vaten
olie produceeren!
Zeer veel is er over de walvisch
vangst geschreven, over het harpoe
neeren en torpedoeren van de groo
te, hulpelooze dieren. Nauwelijks
minder sensationeel en gevaarlijk
is het spel in de Sandefjorder vil
la's: het spel met walvischvangst-
ondernemingen, die het eene jaar
100 dividend geven en het vol
gende jaar failiet gaan. Er zijn
harpoeniers, die met hun salaris
van 15.000 dollar per seizoen zich
zelfstandig gemaakt hebben en nu
als reeders optreden. Daar zijn
monsterprocessen, zooals in het
vorige jaar tusschen Unilever en
diverse Noorsche ondernemingen
geen van Christensen. Unilever
weigerde wegens de slechte tijds
omstandigheden eenige honderd
duizenden vaten olie af te nemen.
In eerste instantie won zij met be
hulp van een wet uit de 17de eeuw!
P.enige Noorsche millionnairs gin
gen daardoor over den kop. Maar
in tweede instantie stelde het En
geische Hoogerhuis de Noren in
het gelijk.
Als Vikings en veroveraars ook
op dit gebied hebben do groote
Noorsche reeders zich weten te
handhaven. In 1911 waren er nog
60 Noorsche ondernemingen; nu
slechts 10. Henrik A. Christensen
had er een, evenals Christen Chris
tensen Jr., Lars Christensen en Sö-
ren Christensen. En de kortgeleden
gestorven consul-gen er aal Ivar
Christensen oefende een invloedrij
ke macht uit op de Noorsche koop
vaardijvloot. De macht van de fa
milie ligt nu in de handen van
Lars, den zoon van Christen.
Surplus van 80 ton opium.
Belgrado. De papaveroogst in Joego-Slavië is dit
jaar zeer overvloedig geweest, zoodat een surplus
van 80 ton opium is ontstaan.
Een groot deel van de opium bevat het ongewoon
hooge percentage van 16 17 pet morphine.
De opium wordt door het regeerings-monopolie
van de boeren gekochtf doch tengevolge van de
restrictie, welke door de internationale commissie
voor verdoovende middelen is ingesteld, zijn moei
lijkheden ontstaan een markt voor dezen grooten
oogst te vinden.
Vele boeren hebben daarom een deel van hun
oogst op onwettige wijze aan particulieren verkocht
tegen een prijs van ongeveer f 1.25 per pond.
In de stad Kirbyville in Texas heeft weer een
lynchpartij plaats gehad, waarvan de 30-jarige neger
Griggs het slachtoffer is geworden. Men had hem ge
zien in gezelschap van een 17-jarig blank meisje. Hij
werd met het meisje gearresteerd en naar de gevan
genis overgebracht. Daar een uit honderden personen
bestaande menigte het gebouw trachtte te bestormen,
wilde de politie den neger per auto naar een nabu
rige plaats brengen. De menigte hield den wagen
echter aan, maakte zich van den neger meester en
hing hem aan een boom op. Nadat het slachtoffor
bezweken was, werden uit de volksmassa zeventien
schoten op het lijk gelost. Vervolgens werd het lijk
van den boom gehaald, aan een auto gebonden en
geruimen tijd door de straten der stad gesleept.
Ontevredenheid te Londen. Nederlands
1875 m.
De te Londen gehouden conferentie van de Union
Internationale de Radiodiffusion (gevestigd te Genèvo
en te Brussel) is thans geëindigd en omtrent de re
sultaten wordt meegedeeld, dat wat den radio omroep
betreft, er een zeer grooto ontevredenheid vaa de lan
den, die over lange golven beschikken, tot uiting is
gekomen. Praktisch gesproken heeft men er wat
de lange golven betreft een mislukking van het
thans vrijwel geheel doorgevoerde plan van Luzeru
moeten constateeren.
Ons land heeft, naar men weet, aldus schrijft het
„Alg. Ildbld.", sinds Radio-Paris uit onze buurt ver
dwenen is, geen reden tot klagen meer en wij kun
nen ons slechts over bet behoud van onze 1875-m-golf
verheugen. Onze positie ten aanzien van deze golf
lengte schijnt bovendien te Londen er eerder op voor
uit dan achteruit te zijn gegaan, terwijl Roemenië go-
rapporteerd heeft zeer veel last van Nederland te on
dervinden. Hetgeen zeggen wil, dal Brasrov, bet Roe-
meensoho zendstation op 18<.> m, vaak door Kootwijk
(dezelfde golflengte) gestoord wordt, terwijl wij geen
hinder van Brasov ondervinden! Hetgeen aan ons
eigen adres wel een geiukwensch waard is.
Overigens klaagden te Londen olie lango-golf-he-
zitters. Polen heeft veel last van Rusland, Frankrijk
ziet Radio-Paris vaak hevig gestoord en wenschte zien
alle vrijheid van handelen voor te behouden; Zwe
den, Engeland, alle landen hadden groote grieven
en niemand verdedigde meer „de improvisatie" van
Luzern!
Wat de korte golven betreft, werden slechts op
detailpunten klachten vernomen.
Over het algemeen scheen men het in de kringen
van de Union niet ongewenscht te vlijden, dat er een
nieuwe radio-conferentie van regeeringsvertegenwoor-
digers bijeenkomt om te geraken tot een radicale ver*
andering op het gebied der lange golven; uit den
aard der zaak kan het initiatief daartoe niet van de
Union uitgaan. Met belangstelling mag men de om
wikkeling van zaken ten aanzien van de lanje ora-
roepgolven tegemoet zien en men dient nu even af te
wachten wie bij het Internationaal Bureau v<ior tele
fonie en telegrafie te Bern bet initiatief-voorstel voor
een nieuwe internationale conferentie een tweede
Praag! zal indienen.
Ten slotte de mededeeling. dat te Londen Sir Char
les Carpendale als president van de Lnion is herko
zen.
MEJUFFROUW E. TE LEIDEN LEED AAN
ZWARE RHEUMATISCHE PIJN.
Ia 8 maanden ptinen geheel verdwenen.
Ongevraagd komen de brieven binnen, die steeds
weer bewijzen, dat rheumatiek voor Kruschen Salti
moet wijken. Uit onderstaand schrijven van Mejuf
frouw F. P. E. te Leiden blijkt tevens, hoe belang
rijk het is, om met Kruschen Snlts door te zetten,
wanneer het een bijzonder hardnekkige rheumatiek
betreft. Mej. E. schrijft ons o.a..Het was een geval
van zware rheumatische pijn. Ik wist geen raad
meer. Het was zelfs zoo erg, dat ik mijn werk nie»
meer kon doen, maar het gebruik van Kruschen
Salts heeft mij geheel van mijn zware rheumatische
pijnen afgeholpen. In 6 maanden was de pijn ver
dwenen. Steeds zal ik doorgaan Kruschen Salts te
gebruiken, hoewel ik met zekerheid kan zeggen, dat
ik voorgoed van de pijn af ben.' Mej. F. P. K. te L.
Rheumatiek wordt veroorzaakt door onvoldoende
werking der inwendige organen: een toestand waar
van de tlffltór rich zelden bewust la. Maar het wordt
oen ongemerkte ophooping vtin afvalproducten en
een daarmee gepaard gaande vorming van stoffon,
die schadelijk zijn voor den geheelen gezondheidstoe
stand. En deze stoffen ondermijnen het geheele ge
stel.
Kruschen Salts is het natuurlijke recept tot behoud
van een inwendige zuiverheid. De zes zouten in Kru
schen sporen nieren en ingewanden aan tot gemak-
kelijke. geregelde werking. U wordt dus inwendig
vrij gehouden van alle onzuiverheden, welke, indien
zij zich kunnen ophoopen, ongetwijfeld het peil uwer
gezondheid zullen verlagen. De „kleine, dagelijksche
dosis" Kruschen voorkomt dit. Want de zes ver
schillende zouten in Kruschen verhoogen de werking
der afvoerorganen, verschaffen u nieuwe levenslust
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bil alle
apothekers en drogisten a f0.90 en f 1.60 per flacon,
omzetbelasting inbegrepen. Stralende gezondheid
voor één cent per dag. Let op dat op het étiket op
de flesch. zoowel als op do buitenverpakking de
naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam
voorkomt.
door
VIRGINA ROLF.
En wat zeg je nou van zoo'n idioot, vroeg me
vrouw Smith.
Mevrouw Smith was nooit erg kieskeurig, wat
haar taal betreft, zoodra er geen klanten in de bilurt
aanwezig waren, doch zoo gauw een klant binnen
stapte, die een behandeling aan haar lokken wilde
ondergaan, trok mevrouw een pruime ipje en lis
pelde allerliefst: Wat wenscht mevrouw gedaan?
Zéker dame wilt U éven wachten dame? Water
niet té heet dame? Wat zégt U van die vreeselijken
moord, dame. Ja, het wordt maar steeds ruwer. En
zoo verder.
Terwijl haar echtgenoot de tweede partij ergens
Jcgenzong, ergens in een der kleine dainesafdeelin-
gen, waar de dames behandeld werden.
Doch onder elkaar spraken ze een taaltje, dat beter
bij hen paste. Dat wil zeggen: mevrouw sprak, me
neer luisterde en mocht beamen.
Hij beaamde ook nu en ongelijk had zij niet. Zijn
kapperszaak „Chez Pauline" (vooral een kappers
zaak met een Franschen naam. dat hoorde zoo had
mevrouw gezegd) bestond al vele jaren en had een
groote, vaste cliëntèle, die zich. dank zij de aanbe
velingen, ook steeds meer uitstrekte.
Om den hoek was een
andere zaak, eveneens
goed bekend, alhoewel
meneer en mevrouw
Smith natuurlijk al
tijd erg geringschat
tend erover deden, och.
géén slechte kapoer,
maar voor mindere
menschen, begrijpt U?
Menschen van een
beetje stand merken 't
onderscheid direct, ver
zekerde mevrouw met
haar pruime mondje.
Nu moest men werkelijk wel erg optimistisch zijn,
of zooals mevrouw Smith het minder zacht uitdruk
te. idioot, om in deze straat, vlak Ipgenover „Chez
Pauline" wéér een kapperszaak voor dames te be
ginnen.
En het verging die zaak voorloopig. zooals me
vrouw Smith voorspeld had: er kwam geen kip.
De concurrent, die zich ..Dames'capsalon Yvette"
noemde was niet goedkoop, dus hieven de klanten
bij Pauline, of gingen om den hoek en mevrouw
Smith grijnsde. Meneer toonde echter steeds belang
stelling als zij een hoonende opmerking maakte over
de zaak van den overkant. Hij deed dan een poging
om ook te grijnzen en keek terwijl naar „Dames
kapsalon Yvette". Want aan den overkant zat een
allerliefst meisj^ met blond, kort haar, „echte golf'
dacht meneer Smith en groote blauwe oogen. Soms
verscheen ze ook aan de deur. Het gebeurde eens,
dat meneer Smith een glimlach van haar ontving,
een glimlach, die hem in de war maakte da
genlang. Hij was altijd een bedaard mannetje ge
weest. Als jongen kwam hij. z»>o \an school, in de
kapperszaak van zijn vader. Kappen was zijn heele
leven, knippen, onduleeren. watergolven, manicu
ren en nu het. mode was. schoonheidshehandelingen.
Zijn lectuur besfond uit vaktijdschriften, zijn levens-
trots was een paar ingelijste dinloma's en eerste
prijzen en hij had, heel verstandig, zijn beste kap
ster getrouwd, toen deze opzegde en van plan was 'n
nieuwe zaak te beginnen. Ze had een klein kapi
taaltje bijeengespaard. Hij vroeg haar ten huwelijk
en hij had géén betere vrouw kunnen treffen, die
met meer hart voor het kappen was dan zij. Hoe
kwam het dan. dat vreemde gevoelens en droomen
in meneer Smith's hart begonnen te ontluiken? Het
was zoo hij kon het zich niet ontveinzen en over
dc reden behoefde hij niet lang te peinzen, die was
aan den overkant.
Vreeselijke situatie.
Meneer Smith beminde zijn concurrente.
Zijn hart bloedde over slechtgaande zaken.
Hij hoopte vurig dat er eens wat klanten zouden
komen, maar het blééf schraaltjes. En toen beging
Smith een vreescliik verraad.
Op een dag zijn vrouw was weg om aan huls
gaan kappen, iets, wat nogal vaak gebeurde
belde een dame op.
Hij was erg bezet de dame moest en zou ge
permanent worden vandaag vandaag nog en toen
kwam de verleiding en blies hem de woorden in,
die als vanzelf aan zijn mond weer ontsnapten. En
de dame na zich ettelijke malen te hebben laten
herhalen, dat meneer Smith de zaak héusch erg
kan aanbevelen, besloot zijn raad op te volgen.
Eigenlijk heel aardig van U, om e.m concurrent
aan te bevelen, zei ze nog en meneer stamelde heel
rood en schichtig: Och, mevrouw, we moeten elkaar
helpen in dezen malaise-tijd. nietwaar En van dien
dag af begon zijn afschuwelijk verraad steeds groo-
tere en grooferc afmetingen aan te nemen. Want zi'
had togen hem geglimlacht, toen hij haar voorbij
kwam en nu stond hij voor niets meer in. Steeds
meer en meer dirigeerde hij naar den overkant en
toen dat verwondering wekte verzon hii een fantas
tisch verhaal over een nichtje van zijne vrouw. De
klanten dachten dat twee zaken onder één hoedie
speelden en velen wenden zich eraan, inplaats van
naar Pauline naar .Yvette te gaan. Mevrouw Smith
keek steeds donkerder, maakte steeds schamnerder
opmerkingen. Tenslotte weid haar ergernis zoo
groot, dat zij ook in het bijzijn van klanten zich
niet meer inhield en wat de arme meneer Smith nu
uitstond, is niet tc beschrijven.
Soms hoorde hij zijn vrouw opmerkingen maken
over: die kappers aan den overkant, die zich ook
kapper gaan noemen, terwijl zij een dame aan 't
helpen was, die hij onlangs aan den overkant had
aanbevolen.
Eens liet hij uit den treure de haardroger razen
aan het oor van zijn klant om in 's hemelsnaam do
schelle stem van zijn vrouw te overtreffen, doch do
gedachte dat zij binnenkort een klant kon treffen,
die haar verbaasd zou antwoorden: Maar Uw man
heeft me zelf daarheen gestuurd toen hij geen tijd
had. maakte hem ijskoud.
Waarom zou men elkander niet iets gunnen? over
peinsde hij treurig. Hii wist beter dan wie ook dat.
zijn zaak goud opbracht, dat ze al een aardige
spaarduit hadden en geen kinderen. Wat deed hot
ertoe, wanneer de ander ook geen goed stuk brood
verdiende?
En dan zoo'n allerliefste ander?
Maanden vergingen en het noodlot was meneer
Smith in zooverre gunstig, dat zijn vrouw niets ont
dekte van de machinaties, waaraan hii zich schul
dig had gemaakt. Hij was er trouwens mee opge
houden en aan don overkant, waar de gang er nu
in zat, hadden ze toch niet te klagen.
En toen kwam de noodlotsavond.
Het was een kanpersconcours. waar mevrouw
Smith uitblonk in historische kansels, terwijl me
neer een prijs behaalde voor moderne coiffure. Rei
den waren ze in stralende stemming, daar stapte
eensklaps op hen af het mooie concurrentie on zei,
met haar liefste glimlachje: Ik moet U even geluk-
wenschen. het is toch eigenlijk te gek. dat wij el
kander nog nooit gesproken hebhpn. Ja. ons vak is
druk, hè? Maar bij deze gelegenheid wil ik U bei
den toch hartelijk danken, voor wat U gedaan hebt.
Dat zul je niet veel aantreffen tegenwoordig, dat
•nenschen elkander helpen! En voor mij hing er
óóveel van af! Mijn verloofde was werkloos gewor
den, ik stak mijn beetje geld in deze zaak. nu kun
nen we trouwen, hij opent een heeren-afdeeling en
weet U, dat ik juist begon te twijfelen toen de
"erste klant kwam, wie U naar me toe had gezon
den? En ik zal het néóit vergeten, dat kunt U geloo-
ven! 7e drukte mevrouw en meneer Smith de hand
en het wereldwonder gebeurde: mevrouw Smith
was sprakeloos. 7e blééf sprakeloos. Den heelen
weg door naar huis.
Toen begon ze te spreken.
Het was 7aterdaeavond.
Ze had don tijd tot Maandagmorgen en ze had
dien tijd nóódig, iedere minuut ervan!