Dictator der walvischvaarders. ROBINSON-SCHOEN- FABRÏEK VERBRAND. DE MOOIE CONCURRENTE Groote brand te Nijmegen. Het onderhoud te Stra. Onveiligheid langs de Engeische wegen Aardbeving in West-Turkije. Het geslacht der Christensens. 17.000 walvisschen per jaar. DE LANGE GOLVEN. Overvloedige papaver-oogst in Zuid-Slavië Weer een lynchpartij in Texas. Kort verhaal 300 man werkloos. Een hall miilioen schade. Donderdagmiddag is een felle brand uitgebroken in de Robinson-Schoenfabrieken te Nijmegen. De brand, die ontstond door het springen van een vonk in af val, greep met groote snelheid om zich heen, zoodat na korten tijd een groot gedeelte van de fabriek in brand stond. Wat men reeds in den aanvang vreesde, is geschied. Van de fabriek is bedroevend weinig overgebleven. Feitelijk niets dan nog wat geblakerde muren staan overeind. Nadere bijzonderheden. De brand, die te ongeveer twee uur is uitgebro ken in de Robinson-schoenfabrieken, heeft het ge- heele gebouwencomplex in de asch gelegd. De brand breidde zich zoo snel uit, dat de arbei ders zich slechts met de grootste moeite in veilig heid konden stellen, nadat het voornaamste van de boekhouding en enkele meubelstukken gered waren. Het loon der arbeiders en verdere bescheiden borg men zoo goed mogelijk in de safé, die door de brandweer, welke inmiddels van twee zijden met de bestrijding was begonnen, werd nat gehouden. Het was te vier uur nog niet zeker of deze safé den brand had doorstaan. Het vuur gedwongen. Te ongeveer vijf uur was het vuur groot endeels gebluscht Ontzettend heeft de brand huisgehouden. Magazijn, kantoor en fabriek zijn geheel verwoest. Aan de linkerzijde is het dak ingestort, terwijl aan de achterzijde een groot deel van den muur zich begeven beeft. Binnen de muren is de chaos ver schrikkelijk. Van het geheele complex is niets meer over dan een groote ruine, waarin slechts het grootste deel der muren en een deel van het dak zijn overgebleven. Hier en daar smeulde het vuur nog hevig na, waarbij de brandweer zich tot nablusschen kon be perken. De geheelo voorraad, die men schatte op 50.000 paar schoenen, is vernield, evenals de ma chinerie. Het vermoeden werd uitgesproken, dat het werk eerst over zes zeven maanden hervat kan worden. Dc schade, welke begrijpelijkerwijs zeer aanzienlijk is, wordt door verzekering gedekt. Aan de fabriek werkten ongeveer 200 arbeiders, van wie de meeste te Nijmegen en enkele te Groes beek wonen. De oorzaak. De brand is utigebroken in de stanzerij, waar een vonk uit de schouwmachine op een plaat celluloid viel. In een oogwenk stond de geheele afdeeling in lichte laaie en voordat de brandweer ter plaatse kon zijn, had het vuur zich over een groot gedeelte fabriek verspreid. De fabriek, die gelegen is aan den Groesbeekschen weg, beslaat een groote opper vlakte. Het geheele fabrieksterrein is meer dan 200' Meter lang en de fabriek heefte en fronlbreedte van 40 Meter. Tegen 3 uur stond het geheele fabrieksge bouwen lichte laaie,. 's Avonds tien uur was- de brandweer nog bezig met de nablusscbing. Toen de brand op zijn felst was. heeft de brand weer het vuur met 12 spuiten bestreden, doch stond desniettemin vrijwel machteloos tegenover de vuur zee. De schade, welke door deskundigen op een half miilioen geschat wordt, is door verzekering gedekt, terwijl de directie tevens tegen bedrijfsrisico was verzekerd, zoodat de werknemers hun loon niet zul len derven. Naar wij vernemen zal de fabriek binnen den kortst mogelijken tijd in haar ouden vorm worden opgebouwd, voorzien van do meest moderne nieuwe installaties. Resultaten vrij bescheiden. Rome: Bevestigd wordt, dat de resultaten van het onderhoud tusschen Hitier en Mussolini te SVa vrij bescheiden zijn. Het zou juist zijn, dat Hitier op den avond van den tweeden dag reeds naar Duitschland wilde temgkee- ren, doch dat men hem van de gevaren van een nachtelijke vlucht heeft overtuigd. Eveneens juist zou zijn, dat het onderhoud tus schen de twee staatslieden op 'sommige oogenblikken zeer levendig is geweest. Vooral de resultaten van het onderhoud met be trekking tot de Oostenrijksche kwestie en de Ger- maansch-Russische rapporten schijnen vaag te zijn geweest De vorige week 142 menschen bij verkeers j ongelukken gedood en ruim 5000 gewond Vorige week zijn in Engeland 112 menschen overle den tengevolge van verkeersongelukken en niet min i der dan 5280 gewond. Het aantal dooden is 12 minde dan het maximum van een week dat 154 bedraag. mnnr het aantal gewonden was zelfs een nieuw re cord. De nationale veiligheidsweken zijn nu opgehouden en bet resultaat is zoo bedroevend geweest, dat ee. der bestuursleden nu zelf gezegd heeft, dat opvoeding van het publiek niet schijnt te helpen en minister Bet terion nu maar met scherpe wettelijke maatregelen moet optreden. Een ander troostte zich met het ne gatieve resultaat dat zonder de campagne het aantal dooden misschien nog grooter zou zijn geweest. Gevolgd door wolkbreuken en overstroo mingen. Mamboel: - Een tot dusver nog onbekend aan tal personen zijn gedood door een aardbeving, die Woensdag in het Westen van Turkije is voorgekomen. De schokken waren het felst in de omgeving van Smiraa. Dc aardbeving werd gevolgd door buitenge woon zware regen. Alle verbindingen werden onder broken. Tcngevolgge van de wolkbreuken ziin ver scheidene rivieren buiten hun oevers getreden en wi den een aantal dorpen overstroomd, terwijl tengevolge van de aardschokken tal van huizen ineenstortten. Al te vaak wordt uit het oog verloren, dat aan dc walvischvangst nog een andere dan de avontuurlijke kant zit. nl. een economische zijde. Hierover maakt men zich thans in Noorsche reederskringen ernstig ongerust. In Noorwegen is het onrustig: in het Storting worden lange reeksen vragen gesteld; minister Mowin- ckel beraadslaagt sedert eenige dagen met een commissie van ver tegenwoordigers van walvischvang- ondernemingen; 11000 Noorsche zeelui vreezen voor ontslag; nog meer aandeelhouders sidderen voor hun banksaldi; Lars Christensen heeft de Engeische margarine trust Unilever onderhands de traanproductie van het komende seizoen verkocht Consul Lars Christensen behoort tot de rijke rccders in Sandefjord, die sedert generaties, sedert eeuwen met ware Viking-taaiheid walvisschen jagen en die de ge heele margarine- on vet-productie van de wereld controleeren. Het is een romantisch beroep, dat geld in het laadje brengt mits de con currentie niet te groot wordt Consul Lars Christensen is een gevaarlijk concurrent Hij heeft het klaar gespeeld Unilever, de beste klant van dc walvischjagers, 00.000 vaten traan van het seizoen 1934-1935 nu reeds te verkoopon, hij heeft een optie voor dezelfde hoeveelheid voor de 1935-1936 en de schriftelijke verklaring, dat de Uni lever haar eigen vloot niet uit breidt. Geen last van Volkenbond, geen regeering Lars Christensen heeft te beslissen of de walvisch in de komende jaren uitgeroeid zal worden. Steeds leest men, dat de walvisch uitsterft en denkt men: „Daar moet de regeering maar eens in grijpen." Maar de walviscnvangst is de grootste industrie van Noor wegen; de namen van de pioniers op dit gebied worden met eerbied uitgesproken. Allereerst is daar Svend Foyn, die in 1869 het harpoenkanon uit vond men zegt, dat eert Chris tensen het noodige geld heeft ge leend. De tweede is kapitein C A. Lar- sen, die met Christon Christen- sen's walvischstoomer „Jason" hetzelfde schip waarmede Nan- sen later naar Groenland reisde in de Zuidelijke Poolzeo door drong, die wekenlang van zeehon- dentraan en pinguinvleesch leefde totdat hij een nieuwe verzamel plaats van reusachtige walvisschen ontdekte. En Lars, de zoon van Christensen, is een waardig zoon zijner vaderen. Hij is niet gaan stil leven zooals andere reeder-milllon- nairs van Sandefjord. In 1926 drong hij met zijn boot „Odd I" in onbekende zeeën Zuid-Zuid-West van Zuid-Georgië door, op zoek naar nieuwe vangstplaatsen; dit jaar nog voer hij met de „Thors- havn" door de Zuidelijke vangge bieden en stelde bij zijn terugkeer in April zijn collega's voor een rustjaar te houden> teneinde den prijs van de olie weer omhoog te halen. Reeds eerder, ln 1931, bleef de Noorsche walvischvloot van Octo- ber tot April in de havens, omdat de vangst niets meer opbracht. Tn- tusschen heeft men geleerd het dier meer uit te huiten: één wal visch levert c.a. 130 vaten olie, het beender- en vleeschméel wordt als mest gebruikt, in Japan is wal- vischvleesch een lekkernij gewor den. Kortom, de reeds verwacht ten met hun betere vang- en pro ductiemethoden een behoorlijke winst voor 193$ en 1935, ook al is de prijs voor één vat olie thans 11 pond sterling inplaats van 90 pond, zooals in den gouden tijd van 1919 tot 1921. Maar van de 2 miilioen vaten olie, die het seizoen ÏÖ33-34 ople verde 17.000 reusachtige beesten werden hiervoor gefclacht zijn 1.8 miilioen nog niet verkocht. Koopt Lars Christensen deze voonaden, dan kan zijn vloot, even als die van zijn concurrenten, rus tig in Sandefjord, Tönsberg en Lar- vik blijven en kunnen dc walvis schen op adem komen. Vindt hij den prijs te hoog, dan zal hij met zijn 26 schepen en de drijvende traankokerijen „Solglimt", „Ole Wegger", „Falk", „Thor I" en „Thorshammer" wel de noodige hoeveelheid dieren weten te vin den. De „Ole Wegger" kan bijv. in 24 uur niet minder dan 2000 vaten olie produceeren! Zeer veel is er over de walvisch vangst geschreven, over het harpoe neeren en torpedoeren van de groo te, hulpelooze dieren. Nauwelijks minder sensationeel en gevaarlijk is het spel in de Sandefjorder vil la's: het spel met walvischvangst- ondernemingen, die het eene jaar 100 dividend geven en het vol gende jaar failiet gaan. Er zijn harpoeniers, die met hun salaris van 15.000 dollar per seizoen zich zelfstandig gemaakt hebben en nu als reeders optreden. Daar zijn monsterprocessen, zooals in het vorige jaar tusschen Unilever en diverse Noorsche ondernemingen geen van Christensen. Unilever weigerde wegens de slechte tijds omstandigheden eenige honderd duizenden vaten olie af te nemen. In eerste instantie won zij met be hulp van een wet uit de 17de eeuw! P.enige Noorsche millionnairs gin gen daardoor over den kop. Maar in tweede instantie stelde het En geische Hoogerhuis de Noren in het gelijk. Als Vikings en veroveraars ook op dit gebied hebben do groote Noorsche reeders zich weten te handhaven. In 1911 waren er nog 60 Noorsche ondernemingen; nu slechts 10. Henrik A. Christensen had er een, evenals Christen Chris tensen Jr., Lars Christensen en Sö- ren Christensen. En de kortgeleden gestorven consul-gen er aal Ivar Christensen oefende een invloedrij ke macht uit op de Noorsche koop vaardijvloot. De macht van de fa milie ligt nu in de handen van Lars, den zoon van Christen. Surplus van 80 ton opium. Belgrado. De papaveroogst in Joego-Slavië is dit jaar zeer overvloedig geweest, zoodat een surplus van 80 ton opium is ontstaan. Een groot deel van de opium bevat het ongewoon hooge percentage van 16 17 pet morphine. De opium wordt door het regeerings-monopolie van de boeren gekochtf doch tengevolge van de restrictie, welke door de internationale commissie voor verdoovende middelen is ingesteld, zijn moei lijkheden ontstaan een markt voor dezen grooten oogst te vinden. Vele boeren hebben daarom een deel van hun oogst op onwettige wijze aan particulieren verkocht tegen een prijs van ongeveer f 1.25 per pond. In de stad Kirbyville in Texas heeft weer een lynchpartij plaats gehad, waarvan de 30-jarige neger Griggs het slachtoffer is geworden. Men had hem ge zien in gezelschap van een 17-jarig blank meisje. Hij werd met het meisje gearresteerd en naar de gevan genis overgebracht. Daar een uit honderden personen bestaande menigte het gebouw trachtte te bestormen, wilde de politie den neger per auto naar een nabu rige plaats brengen. De menigte hield den wagen echter aan, maakte zich van den neger meester en hing hem aan een boom op. Nadat het slachtoffor bezweken was, werden uit de volksmassa zeventien schoten op het lijk gelost. Vervolgens werd het lijk van den boom gehaald, aan een auto gebonden en geruimen tijd door de straten der stad gesleept. Ontevredenheid te Londen. Nederlands 1875 m. De te Londen gehouden conferentie van de Union Internationale de Radiodiffusion (gevestigd te Genèvo en te Brussel) is thans geëindigd en omtrent de re sultaten wordt meegedeeld, dat wat den radio omroep betreft, er een zeer grooto ontevredenheid vaa de lan den, die over lange golven beschikken, tot uiting is gekomen. Praktisch gesproken heeft men er wat de lange golven betreft een mislukking van het thans vrijwel geheel doorgevoerde plan van Luzeru moeten constateeren. Ons land heeft, naar men weet, aldus schrijft het „Alg. Ildbld.", sinds Radio-Paris uit onze buurt ver dwenen is, geen reden tot klagen meer en wij kun nen ons slechts over bet behoud van onze 1875-m-golf verheugen. Onze positie ten aanzien van deze golf lengte schijnt bovendien te Londen er eerder op voor uit dan achteruit te zijn gegaan, terwijl Roemenië go- rapporteerd heeft zeer veel last van Nederland te on dervinden. Hetgeen zeggen wil, dal Brasrov, bet Roe- meensoho zendstation op 18<.> m, vaak door Kootwijk (dezelfde golflengte) gestoord wordt, terwijl wij geen hinder van Brasov ondervinden! Hetgeen aan ons eigen adres wel een geiukwensch waard is. Overigens klaagden te Londen olie lango-golf-he- zitters. Polen heeft veel last van Rusland, Frankrijk ziet Radio-Paris vaak hevig gestoord en wenschte zien alle vrijheid van handelen voor te behouden; Zwe den, Engeland, alle landen hadden groote grieven en niemand verdedigde meer „de improvisatie" van Luzern! Wat de korte golven betreft, werden slechts op detailpunten klachten vernomen. Over het algemeen scheen men het in de kringen van de Union niet ongewenscht te vlijden, dat er een nieuwe radio-conferentie van regeeringsvertegenwoor- digers bijeenkomt om te geraken tot een radicale ver* andering op het gebied der lange golven; uit den aard der zaak kan het initiatief daartoe niet van de Union uitgaan. Met belangstelling mag men de om wikkeling van zaken ten aanzien van de lanje ora- roepgolven tegemoet zien en men dient nu even af te wachten wie bij het Internationaal Bureau v<ior tele fonie en telegrafie te Bern bet initiatief-voorstel voor een nieuwe internationale conferentie een tweede Praag! zal indienen. Ten slotte de mededeeling. dat te Londen Sir Char les Carpendale als president van de Lnion is herko zen. MEJUFFROUW E. TE LEIDEN LEED AAN ZWARE RHEUMATISCHE PIJN. Ia 8 maanden ptinen geheel verdwenen. Ongevraagd komen de brieven binnen, die steeds weer bewijzen, dat rheumatiek voor Kruschen Salti moet wijken. Uit onderstaand schrijven van Mejuf frouw F. P. E. te Leiden blijkt tevens, hoe belang rijk het is, om met Kruschen Snlts door te zetten, wanneer het een bijzonder hardnekkige rheumatiek betreft. Mej. E. schrijft ons o.a..Het was een geval van zware rheumatische pijn. Ik wist geen raad meer. Het was zelfs zoo erg, dat ik mijn werk nie» meer kon doen, maar het gebruik van Kruschen Salts heeft mij geheel van mijn zware rheumatische pijnen afgeholpen. In 6 maanden was de pijn ver dwenen. Steeds zal ik doorgaan Kruschen Salts te gebruiken, hoewel ik met zekerheid kan zeggen, dat ik voorgoed van de pijn af ben.' Mej. F. P. K. te L. Rheumatiek wordt veroorzaakt door onvoldoende werking der inwendige organen: een toestand waar van de tlffltór rich zelden bewust la. Maar het wordt oen ongemerkte ophooping vtin afvalproducten en een daarmee gepaard gaande vorming van stoffon, die schadelijk zijn voor den geheelen gezondheidstoe stand. En deze stoffen ondermijnen het geheele ge stel. Kruschen Salts is het natuurlijke recept tot behoud van een inwendige zuiverheid. De zes zouten in Kru schen sporen nieren en ingewanden aan tot gemak- kelijke. geregelde werking. U wordt dus inwendig vrij gehouden van alle onzuiverheden, welke, indien zij zich kunnen ophoopen, ongetwijfeld het peil uwer gezondheid zullen verlagen. De „kleine, dagelijksche dosis" Kruschen voorkomt dit. Want de zes ver schillende zouten in Kruschen verhoogen de werking der afvoerorganen, verschaffen u nieuwe levenslust Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bil alle apothekers en drogisten a f0.90 en f 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen. Stralende gezondheid voor één cent per dag. Let op dat op het étiket op de flesch. zoowel als op do buitenverpakking de naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. door VIRGINA ROLF. En wat zeg je nou van zoo'n idioot, vroeg me vrouw Smith. Mevrouw Smith was nooit erg kieskeurig, wat haar taal betreft, zoodra er geen klanten in de bilurt aanwezig waren, doch zoo gauw een klant binnen stapte, die een behandeling aan haar lokken wilde ondergaan, trok mevrouw een pruime ipje en lis pelde allerliefst: Wat wenscht mevrouw gedaan? Zéker dame wilt U éven wachten dame? Water niet té heet dame? Wat zégt U van die vreeselijken moord, dame. Ja, het wordt maar steeds ruwer. En zoo verder. Terwijl haar echtgenoot de tweede partij ergens Jcgenzong, ergens in een der kleine dainesafdeelin- gen, waar de dames behandeld werden. Doch onder elkaar spraken ze een taaltje, dat beter bij hen paste. Dat wil zeggen: mevrouw sprak, me neer luisterde en mocht beamen. Hij beaamde ook nu en ongelijk had zij niet. Zijn kapperszaak „Chez Pauline" (vooral een kappers zaak met een Franschen naam. dat hoorde zoo had mevrouw gezegd) bestond al vele jaren en had een groote, vaste cliëntèle, die zich. dank zij de aanbe velingen, ook steeds meer uitstrekte. Om den hoek was een andere zaak, eveneens goed bekend, alhoewel meneer en mevrouw Smith natuurlijk al tijd erg geringschat tend erover deden, och. géén slechte kapoer, maar voor mindere menschen, begrijpt U? Menschen van een beetje stand merken 't onderscheid direct, ver zekerde mevrouw met haar pruime mondje. Nu moest men werkelijk wel erg optimistisch zijn, of zooals mevrouw Smith het minder zacht uitdruk te. idioot, om in deze straat, vlak Ipgenover „Chez Pauline" wéér een kapperszaak voor dames te be ginnen. En het verging die zaak voorloopig. zooals me vrouw Smith voorspeld had: er kwam geen kip. De concurrent, die zich ..Dames'capsalon Yvette" noemde was niet goedkoop, dus hieven de klanten bij Pauline, of gingen om den hoek en mevrouw Smith grijnsde. Meneer toonde echter steeds belang stelling als zij een hoonende opmerking maakte over de zaak van den overkant. Hij deed dan een poging om ook te grijnzen en keek terwijl naar „Dames kapsalon Yvette". Want aan den overkant zat een allerliefst meisj^ met blond, kort haar, „echte golf' dacht meneer Smith en groote blauwe oogen. Soms verscheen ze ook aan de deur. Het gebeurde eens, dat meneer Smith een glimlach van haar ontving, een glimlach, die hem in de war maakte da genlang. Hij was altijd een bedaard mannetje ge weest. Als jongen kwam hij. z»>o \an school, in de kapperszaak van zijn vader. Kappen was zijn heele leven, knippen, onduleeren. watergolven, manicu ren en nu het. mode was. schoonheidshehandelingen. Zijn lectuur besfond uit vaktijdschriften, zijn levens- trots was een paar ingelijste dinloma's en eerste prijzen en hij had, heel verstandig, zijn beste kap ster getrouwd, toen deze opzegde en van plan was 'n nieuwe zaak te beginnen. Ze had een klein kapi taaltje bijeengespaard. Hij vroeg haar ten huwelijk en hij had géén betere vrouw kunnen treffen, die met meer hart voor het kappen was dan zij. Hoe kwam het dan. dat vreemde gevoelens en droomen in meneer Smith's hart begonnen te ontluiken? Het was zoo hij kon het zich niet ontveinzen en over dc reden behoefde hij niet lang te peinzen, die was aan den overkant. Vreeselijke situatie. Meneer Smith beminde zijn concurrente. Zijn hart bloedde over slechtgaande zaken. Hij hoopte vurig dat er eens wat klanten zouden komen, maar het blééf schraaltjes. En toen beging Smith een vreescliik verraad. Op een dag zijn vrouw was weg om aan huls gaan kappen, iets, wat nogal vaak gebeurde belde een dame op. Hij was erg bezet de dame moest en zou ge permanent worden vandaag vandaag nog en toen kwam de verleiding en blies hem de woorden in, die als vanzelf aan zijn mond weer ontsnapten. En de dame na zich ettelijke malen te hebben laten herhalen, dat meneer Smith de zaak héusch erg kan aanbevelen, besloot zijn raad op te volgen. Eigenlijk heel aardig van U, om e.m concurrent aan te bevelen, zei ze nog en meneer stamelde heel rood en schichtig: Och, mevrouw, we moeten elkaar helpen in dezen malaise-tijd. nietwaar En van dien dag af begon zijn afschuwelijk verraad steeds groo- tere en grooferc afmetingen aan te nemen. Want zi' had togen hem geglimlacht, toen hij haar voorbij kwam en nu stond hij voor niets meer in. Steeds meer en meer dirigeerde hij naar den overkant en toen dat verwondering wekte verzon hii een fantas tisch verhaal over een nichtje van zijne vrouw. De klanten dachten dat twee zaken onder één hoedie speelden en velen wenden zich eraan, inplaats van naar Pauline naar .Yvette te gaan. Mevrouw Smith keek steeds donkerder, maakte steeds schamnerder opmerkingen. Tenslotte weid haar ergernis zoo groot, dat zij ook in het bijzijn van klanten zich niet meer inhield en wat de arme meneer Smith nu uitstond, is niet tc beschrijven. Soms hoorde hij zijn vrouw opmerkingen maken over: die kappers aan den overkant, die zich ook kapper gaan noemen, terwijl zij een dame aan 't helpen was, die hij onlangs aan den overkant had aanbevolen. Eens liet hij uit den treure de haardroger razen aan het oor van zijn klant om in 's hemelsnaam do schelle stem van zijn vrouw te overtreffen, doch do gedachte dat zij binnenkort een klant kon treffen, die haar verbaasd zou antwoorden: Maar Uw man heeft me zelf daarheen gestuurd toen hij geen tijd had. maakte hem ijskoud. Waarom zou men elkander niet iets gunnen? over peinsde hij treurig. Hii wist beter dan wie ook dat. zijn zaak goud opbracht, dat ze al een aardige spaarduit hadden en geen kinderen. Wat deed hot ertoe, wanneer de ander ook geen goed stuk brood verdiende? En dan zoo'n allerliefste ander? Maanden vergingen en het noodlot was meneer Smith in zooverre gunstig, dat zijn vrouw niets ont dekte van de machinaties, waaraan hii zich schul dig had gemaakt. Hij was er trouwens mee opge houden en aan don overkant, waar de gang er nu in zat, hadden ze toch niet te klagen. En toen kwam de noodlotsavond. Het was een kanpersconcours. waar mevrouw Smith uitblonk in historische kansels, terwijl me neer een prijs behaalde voor moderne coiffure. Rei den waren ze in stralende stemming, daar stapte eensklaps op hen af het mooie concurrentie on zei, met haar liefste glimlachje: Ik moet U even geluk- wenschen. het is toch eigenlijk te gek. dat wij el kander nog nooit gesproken hebhpn. Ja. ons vak is druk, hè? Maar bij deze gelegenheid wil ik U bei den toch hartelijk danken, voor wat U gedaan hebt. Dat zul je niet veel aantreffen tegenwoordig, dat •nenschen elkander helpen! En voor mij hing er óóveel van af! Mijn verloofde was werkloos gewor den, ik stak mijn beetje geld in deze zaak. nu kun nen we trouwen, hij opent een heeren-afdeeling en weet U, dat ik juist begon te twijfelen toen de "erste klant kwam, wie U naar me toe had gezon den? En ik zal het néóit vergeten, dat kunt U geloo- ven! 7e drukte mevrouw en meneer Smith de hand en het wereldwonder gebeurde: mevrouw Smith was sprakeloos. 7e blééf sprakeloos. Den heelen weg door naar huis. Toen begon ze te spreken. Het was 7aterdaeavond. Ze had don tijd tot Maandagmorgen en ze had dien tijd nóódig, iedere minuut ervan!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 14