Haar schuld betaald
Raad Zijpe.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Haandag 23 Juli.
EEN' KLEPTOMANISCHE VERZAMELAAR.
De Politierechter had heden slechts één zaak op
zijn vacantie-agenda en was de eerste marké in deze
zaak de 2G-iarïge handelsreiziger Jan Willem M..
geboren en wonende te Gouda, thans nensionnaire in
het bekende staatslogement te Alkmaar, welke heer
blijkbaar zwaar kleptomanisch aangelegd, in ver
schillende plaatsen van Nederland zich wederrech
telijk had toegeëigend diverse foto-artikelen, uitslui
tend voor zijn verzameling en niet met het doel de
baten van zijn rooflust zich toe te eigenen. Een ge-
heele theekist vol van dergelijke artikelen was heden
ter zitting aanwezig, doch de verdachte stond slechts
terecht ter zake diefstal van een belichtingsmeter en
'n statief, door hem buit gemaakt te Enkhuizen op
23 April. De belichtingsmeter wist hij in te pikken
in den winkel van den heer A. C. M. van Rossem
aldaar en de statief bemachtigde hij bij den heer
B. Reekers. De ionge man had nog moeite gedaan
om zich te bekwamen als apothekers-assistent, doch
zijn geestelijke capaciteiten schenen niet voldoende
Althans hij bracht het niet verder dan tot handels
reiziger met een onbeduidend debiet.
Den laatsten tijd was hij vertegenwoordiger voor
een fabriek van verpakte geneesmiddelen.
Toen vertoonden zich de verschijnselen van zijn
zonderlinge kleptomanie, die hem op het zondaars
bankje brachten.
Aangezien de corpora delicti momenteel onvind
baar waren, kortte de president practisch en aange
naam den tijd. noodig voor de opsporing dezer on
misbare artikelen, met het informeeren naar de in
terne neigingen van den verdachten foto-maniak.
Daarop werden gehoord de getuigen, in de eerste
plaats de heer van Rossum. wiens winkeljuffrouw
aan verdachte had verkocht 50 gr. natrium-sulphide.
Na zijn vertrek werd gemist de belichtihgsmeter.
De Officier beschouwde deze bestelling als een af
leidingstruc!
Bij den fotograaf B. Reekers aan den Visscherslijk,
had verdachte ook al weer natrium-sulphide ingesla
gen en meteen de gelegenheid benut zich in het
bezit van een z.g. dwerg-statief te stellen, ter ver-
koopswaarde van IS gulden.
De vader van verdachte, 'n keurige oude heer,
met een lorgnet on. werd ook nog gehoord om een
goed beeld te krijgen van verdachte's psyche. Ge
tuige. een man van strenge beginselen, hoopte dat
zijn zoon zicii zondaar zou gevoelen en de kracht tot
verlossing zou vinden daar, waar zij te vinden is.
Het viel niet gemakkelijk, tot de verborgen diep
ten in het karakter van den jongen man toegang te
krijgen, vermeende de officier. Ook vertoonde hij an
dere ongewenschte karakter-eigenschappen.
De Officier wees nog op de voor verdachte gun
stige omstandigheden, dat hij een goedgezinden va
der heeft en zijn betrekking weer terug kan krij
gen. Ook werd het toegestaan, om de talrijke diefstal
len in deze zaak te kunnen concentreeren. zoodat
hii geen meerdere vervolgingen heeft te vreezen.
Ten slotte requireerde de Officier 6 maanden ge
vangenisstraf voorwaardelijk met 3 proefjaren en op
te leggen bijzondere voorwaarden
Mr. Schenkeveld. verdediger, wist aan verdachte
'te ontlokken, dat de inkoop van het natrium diende
als middel om het doel diefstal te bereiken.
Met dezen stand van zaken, wenschte de Politie
rechter niet direct vonnis te wijzen en stelde de
verdere behandeling uit tot a.s. week. Een voorw.
veroordeeling is geen recht, maar 'n voorrecht, 'n ge
nade vermeende de Politierechter, daarmede moet
men niet lichtvaardig omspringen.
Hierop arriveerde de inmidehs ontboden heer Wig
ge rs, die verklaarde niet. geheel voldaan te zijn over
het door anderen samengestelde rapport en vermeen
de dat een psychiater de aangewezen deskundige
was voor een juiste beoordeeling. Toch zou de heer
Wiggers prijs stellen op een directe berechting.
Mr. Schenkeveld bepaalde zich thans tot enkele
woorden, voornamelijk ten doel hebbende den Offi
cier te huldigen voor zijn vaderlijke zorg en bemoei
ingen ten opzichte van den verdachte, die voor het
overige op voortreffelijke wijze werd bemoederd
door den heer Wiggers. Voorts bracht pleiter ook
dank en hulde aan den Politierechter en beëindigde
verdediger zijn lofzang met te concludeeren. zijn cli
ënt te veroordeelen tot een voorw. straf, die naar zijn
meening in casu de juiste berechting zou zijn.
En direct uitspraak doende, veroordeelde mr. Le-
deboer den delinquent tof 6 maanden gev. voorwaar
delijk met een proeftijd van 3 jaar.
Voorts werd verdachte in vrijheid gesteld.
FEUILLETON.
door
MARGARET PEDLER.
23.
Een dag of twee later, toen Ann, vergezeld van To-
ny en Robin, naar de Berrier Covc afdaalde voor
baar morgenbad, was het strand, dat omstreeks dien
tijd gewoonlijk overstroomd was met baders in al
lerlei soorten van badcostuums en peignoires, bijna
geheel verlaten rnet uitzondering van een paar van
de meest gehardt' en meest hardnekkige zwemmers.
Het weer was veranderd met al de abruptheid,
waarmede het Engelsche klimaat in st,aat is zulke
veranderingen te volbrengen. Er woei een stevige
bries en de kalme blauwe zee, welke zelfs bij hoog
water gedurende de laatste veertien dagen kalm te
gen het strand had aangekabbeld, was nu veranderd
in een onstuimige grijsgroene wateroppervlakte, wel
ke een branding van torenhooge golven te zien gaf.
„Het ziet er wel een beetje te ruw voor jou uit,
Ann," merkte Robin op, terwijl hij het tooneel voor
zich in oogensehouw nam. „Ik geloof niet, dat jouw
nieuw-verworven moed bij het zwemmen vandaag
van vqcI nut zal zijn."
„Het is niet zoo erg, wanneer je eenmaal door de
branding heen bent", veronderstelde Tony. „Daar
ginds zwemt een kerel, zie ik."
Hij wees naar een nat, donker hoofd, dat als een
kurk op en neer dobberde buiten het bereik van de
golven, welke zich tot een onmetelijke hoogte op
zweepten, alvorens mot een luid gebulder uiteen te
spatten tot een vlokkig en kokend schuim tegen de
gebeukte kust.
„Toch zal het hard werken zijn", antwoordde Ro
bin. „Er loopt ginds een sterke stroom en Ann is
niet zoo'n goede zwemster dat zij een dergelijken
trek zou kunnen weerstaan."
Ann's gelaat betrok. Het idéé, dat zij haar dage-
lijksch bad zou moeten laten voorbij gaan, had voor
haar niet de minste aantrekkingskracht.
„Ik zie niet in, waarom ik niet zou baden ik
wil mij alleen maar nat maken, weet je", protesteer
de zij spijtig.
Vergadering van den Raad op Dinsdag 24 Juli
1834, des morgens 10 uur.
Voorzitter de heer J. de Moor, burgemeester; se
cretaris de heer J. A. de Boer.
Alle leden zijn aanwezig.
Na opening volgt vaststelling der notulen van de
vorige vergadering.
Mededeelingen en ingekomen stukken.
Medegedeeld wordt, dat Ged. Staten hebben goed
gekeurd de raadsbesluiten tot aanvaarding van het
legaat van wijlen M. Thomasz en tot verhuur van
de voormalige politicwoning te Petten.
De verslagen van de N.V. Noorder Stoomtramweg
maatschappij en van den Keuringsdienst voor Wa
ren te Alkmaar over 1933. zullen circuleeren.
Ged. Staten zonden diverse beschikkingen inzake
toepassing van art. 13 der L. O.-wet 1920.
Aan T. Wijnja, geb. Reitsma, zal een vergoeding
van f 00 per kind en per jaar voor vervoer per tram
gegeven moeten worden: aan H. A. Twigt idem voor
vervoer per autobus, aan M. Snip f80 voor vervoer
per autobus en op een latere aanvrage kwam de be
schikking van f60 per kind en per iaar.
Blijkens een schrijven van den Minister van
Economische Zaken kan de gewijzigde verordening
op de winkelsluiting door Z.K. niet ter goedkeu
ring aan de Kroon worden voorgedragen, omdat de
badgelegenheid te St. Maartenszee als een gewone
badgelegenheid dient te worden beschouwd en niet
op één lijn is te stellen met de behoeften van een
badplaats.
Op het verzoek om ontheffing van hondenbelas
ting van M. C. de Graaf, wordt beschikt door hem
een half jaar ontheffing te verieenen, terwijl de
heer J. Grootes geheele ontheffing verkrijgt wegens
armlastigheid.
Zonder discussie on zonder hoofdelijke stemming
wordt overeenkomstig het voorstel van B. en W.
gunstig beschikt op het verzoek van de afdeeling
„Oudcsluis" van het Centraal Genootschap voor Ivin-
derhcrstellings- en Vacantiekolonies om subsidie
voor uitzending van Arie Jan Muntjewerf.
Arie Jan Muntjewerf te Oudesluis zal op advies
van den geneesheer voorloppig van 1 Juli tot 1
September 1934 naar het Koloniehuis te Nunspeet
vertrekken voor herstel van zijn gezondheid.
Voor deze uitzending wordt een subsidie verleend
van f0.50 per verpleegdag.
Aangeboden worden de gemeenterekeningen enz.
van den dienst 1933 en tct leden van de commissie
voor onderzoek aangewezen de heeren Doorn, De
Wit en Blom.
De salarisregelingen van de gemeente
ambtenaren.
Aan de orde komen de voorstellen van B. en W.
ir.zake wijziging van salarisregelingen van ge
meente-ambtenaren.
Met ingang van 1 Juli 1934 zal op de jaarwedden
der Gemeente-ambtenaren een pensioenverhaal van
10 worden toegepast, zulks ingevolge de Wet van
31 Mei 1934, tot wijziging der Pensioenwet 1922.
In verband hiermede stellen B. en W. voor met
ingang van 1 Juli 1934:
a. in te trekken de bij Raadsbesluit van 2 No
vember 1932 vastgestelde tijdelijke korting op do
jaarwedden der Gemeente-ambtenaren:
b. de jaarwedde van den Gemeente-Opzichter
rfiet f50.te verhoogen en te bepalen op f600.
Vervolgens stellen B. en W. voor:
c. de jaarwedde van den Agent der Arbeidsbe
middeling, tevens Ambtenaar der Werkloosheids
verzekering, met f150 te verhoogen en te bepalen
op f500, zulks wegens toeneming der werkzaam
heden;
d. de jaarwedden van de wijkverpleegsters met
ingang van 1 Juli 1934 te verlagen en te bepalen
als volgt: Noord-Zijpe f1850, Zuid-Zijpe f 1925, plus
f75 voor diploma t.b.c.-bestrijding en kraamverple-
ging.
(De jaarwedde bedraagt thans: Noord-Zijpe f2000,
Zuid-Zijpe f2100. plus f 100 voor diploma t.b.c.-be
strijding en kraamverpleging.)
„U moogt er niet aan denken om zoo iets te doen!"
hoorde zij iemand op een snellen, gebiedenden toon
zeggen.
Verschrikt draaide zij zich om en zag Forrester
vlak bij zich staan met Cara naast zich. Temidden
van de cacophonie van geluiden, veroorzaakt door
het breken van de golven, had zij hem niet hooren
aankomen.
„Hoort u hét?" herhaalde hij. „U moogt er niet
aan denken om vandaag te gaan baden."
Ann wierp het hoofd in den nek. Die gebiedende
toon maakte dadelijk haar strijdlust wakker.
„Maar ik denk er juist wél aan", antwoordde zij,
terwijl zij haar geïrriteerdheid verborg achter een
uiterlijke kalmte.
„Ik geloof werkelijk, dat je het niet moest doen"
zeide Cara overredend.
„U gaat toch vandaag niet baden, wel Mrs. Hily-
ard?" viel Robin vlug in met een angstigen blik
op zijn gelaat.
Zij schudde glimlachend het hoofd.
„Te verstandig. Neen, ik vrees dat ik daartoe te
laf ben." meende Robin. „Het is vandaag slechts vei
lig voor iemand, die een zeer goed zwemmer is."
„Veilig!" riep Barret uit, zich boos aan het laatste
woord vastklampend en het toen als het ware in
Anns gezicht gooiend: „Natuurlijk is het niet vei
lig!"
„Wat is daar dan de bedoeling van?" vroeg Ann,
naar zijn zwempak wijzend, dat hij onder zijn arm
droeg.
„O, ik ga er in. Er is wel een beetje meer zee voor
noodig om mij te doen verdrinken," zei hij onver
schillig.
Robin en Tony bleven slechts een korte poos in het
water terwijl de eerstgenoemde het proces ver
kortte om in de gelegenheid te zijn zich spoedig bij
Mrs. Hilyard te kunnen voegen, die zich een rustig
plekje tusschen de rotsen had verzekerd. Onderwijl
was Anns blik afgunstig gericht op Forrester's slui
ke, roode hoofd, zooals het verscheen en verdween
met het rijzen en vallen van de borrelende zee. Hij
zag er uit, alsof hij zich zeer amuseerde met de oor
vegen welken hem werden toegediend.
„Ik zou er zoo graag in willen alleen maar voor
een paar minuutjes", zeide zij ontevreden.
Cara keek misprijzend op.
„Je bent toch niet van plan er in te gaan?" riep
zij uit. „O, niet: doen, Ann!" zei zo dringend. „Het is
werkelijk to riskant vandaag. Indien één van die
groofe golven je zou neerslaan, dan zou je geen tijd
hebben om op to staan, voordat een andere over je
heen sloeg. Ik heb eens een vrouw op die manier
e. het in de vorige vergadering genomen besluit
tot wijziging der Veldwachtersverordening zoodanig
to wijzigen, dat de jaarwedde der veldwachters met
ingang van 1 Juli 193-4 zal bedragen f1250f1550,
in plaats van f1200—f 1500.
Door den Voorzitter wordt medegedeeld, dat het
voorstel genoemd onder c wordt ingetrokken, om
dat nog niet is ontvangen het advies van den di
recteur van den Rijksdienst der arbeidsbemiddeling.
Allereerst, komt in behandeling het onder punt a
voorgestelde, waarbij wordt medegedeeld, dat de tij
delijke korting bedroeg 12 evenwel met aftrek
van de eerste f500.
De heer Smit meent, dat dus dit voorstel gelijk
slaat met een loonsverhooging.
Do heer Van der Sluijs weerspreekt dit. Door den
aftrek van de eerste f500, kwam de tijdelijke kor
ting neer op een korting van gemiddeld 8>4 ter
wijl het pensioenverhaal nu 10 is.
De heer Dignum merkt op, dat nu alle ambtena
ren over één kam worden geschoren en waar over
de f500 nu ook pensioenverhaal plaats vindt, zul
len zij die een lager salaris hebben, de dupe zijn.
De heer Van der Sluijs zegt. dat er aanstonds ge
legenheid is om over het salaris van iederen ambte
naar te praten.
Met algeraeene .stemmen wordt het voorstel van
B. en W., genoemd onder a aangenomen.
Wat het voorste! onder b genoemd betreft, wordt
den heer Van der Oord medegedeeld, dat door het
fcnsioenverhaal van f 600 10 wordt afgetrokken,
zoodut de gemeente-opzichter nu inplaals van f550_.
een salaris zal ontvangen van f 5-40. De werkzaam
heden zijn van dien aard, dat B. en W. het onge-
wenscht achten dat het salaris van f550 met 10
pensioensverhaal gehandhaafd blijft.
Het 10 tegen 1 stem. die van den heer De Boer,
wordt het voorstel aangenomen.
Do salarissen van de wijkverpleegsters.
De Voorzitter licht toe, dat. B. en W. voorstellen
de salarissen der wijkverpleegsters mei f 200 te ver
minderen, in verband rnet de salarissen die in an
dere gemeenten worden betaald. Zuster Meurs heeft
2 diploma's, zoodat bij de voorgestelde regeling het
salaris voor iedere wijkverpleegster op f2000 komt.
De heer Nannis merkt op, dat dit het voorstel
van de meerderheid van B en W. is Spr. onder
schrijft dat do zusters hier meer salaris genieten
dan in andere gemeenten. Over de capaciteiten der
zusters behoeft spr. ook niet te spreken, maar waai
de salarissen indertijd op 12200 zijn gesteld, vindt
spr. het niet gemotiveerd om na verloop van 2 jaar
van die salarissen f 200 af te nemen, dat, is een te
groote veer. Spr. heeft ihiarom voorgesteld de sala
rissen met f 100 te verlagen.
De Voorzitter antwoordt, dat in die 2 jaren de
toestand ook buitengewoon is gewijzigd. Bij verge
lijking met andere gemeenten komen de salaris
sen evengoed nog boven die van do wijkverpleeg
sters in andere gemeenten. Zooals de heer Nannis
terecht zegt, behoeven we over capaciteit, vlijt enz.
der zusters niet te spreken, die zijn voldoende be
kend.
De heer Blom vindt, dat er in de salarissen van
de wijkverpleegsters met ruwe bijl wordt op inge
hakt. Zijpe is een uitgestrekte gemeente, de zus
iers moeten door weer en wind en bij slecht weer
moet zuster Kuilman een auto huren, dat gaat toch
ook van het salaris af. Spr.' kan zich vereenigen met
het voorstel van den heer Nannis.
De heer Van der Sluijs zegt, dat B. en W. deze
zaak serieus hebben nagegaan. Jaren geleden, toen
tot aanstelling van de wijkverpleegsters zou worden
overgegaan* werd het salaris op f 1600 bepaald. Er
kwamen toen geen sollicitanten, omdat naast de
oproeping een advertentie stond, dat de Bond van
verpleegsters de salarissen op f 1800— f 2000 had be
paald. Noodgedwongen hebben wij toen het salaris
ook tot f2000 verhoogd en toen kwamen er wel
sollicitanten. Later door het betalen van diploma's
kwamen de salarissen op f2200.
Wij weten dat onze gemeente groot is, maar ter
vergelijking noemt spr Schagen 4166 zielen, één
verpleegster salaris f 1824 plus f40 rijwielvergoe
ding; Zijpe, 5400 zielen, twee verpleegsters, ieder
f2000; Winkel, salaris f 1500—f1700; W'icringen 6209
inwoners, éen zuster, Texel 7893 inwoners, 3 zusters
met een salaris van maximum f1720; voor de ge
meenten Schoor], W'armenhuizen en Koedijk één
zuster met f 1650 salaris, enz. enz.
zien verdrinken. Zij kreeg geen kans om op adem te
komen. En er was niemand dichtbij genoeg om haar
te helpen, Ik zag het allemaal vanaf een klip ge
beuren." Zij huiverde een weinig, toen het geval in
haar herinnering kwam.
„En indien een van deze golven mij niet naar be
neden zou slaan?" antwoordde Ann. „Dan zou ik
het heerlijkste bad hebben, dat men zich denken kan.
Heusch, Cara" vleiend „ik wil er alleen maar
even in en uit springen."
„Wel, vraag dan eerst, dat hij er van denkt", ver
zocht Cara.
Ann schudde hét hoofd.
„Ik wil hem liever daarna vragen!" gaf zii on
deugend te kennen. „Ik ben van plan er even in tc
wippen, voordat hij en Tony met hun respectievelij
ke toiletten klaar zijn."
Zonder verder aarzelen verdween zij in de tent,
welke zij gewoonlijk met Cara deelde en kort daar
na verscheen zij weer terwijl haar sierlijke badmuts
uitdagend in den wind fladderde. Haar badmantel
van zich af werpend stond zij daar, een ranke nimf
achtige verschijning in haar groen badpak. Zij ron
de naar den rand van het water en danste in het
schuim van een aanrollende golf, terwijl Cara met
inwendige bezorgdheid naar haar keek. Zelfs van
waar zij zat kon zij zien hoe sterk de ondertrek was
elke golf sleepte bij het teruggaan zand en zelfs
heel groote steenen mee in een wirrelenden zeewaart-
schcn trek, waartegen het moeilijk was zich staan
de te houden. Ann, lenig en soepel als zij was, wan
kelde bij de poging om haar evenwicht te bewaren,
terwijl haar voeten diep wegzonken in het wegspoe
lende zand, toen zij zich omdraaide om geruststel
lend te wuiven naar de eenzame toeschouwster op
het strand.
En toen gebeurde het datgene, wat Cara als
iets onvermijdelijks had voorzien. Zij had een onder
deel van een seconde de glimp gezien van de slan
ke najade-figuur, zwaaiend tegen een achtergrond
van zee en lucht, toen een verschrikkelijke golf zich
achter haar optorende, welke de horizon wegvaagde
en een oogenblik recht overeind bleef staan, glad en
loodrecht als een stevigen muur van groen glas. Zij
zag het gelaat van Ann bliksemsnel veranderen,
toen zij het gevaar besefte, het opwaarts zwaaien
van de armen, toen zij trachtte naar de oppervlakte
te springen in een poging om aan de volle kracht
van de golf te ontkomen en op zijn kam te worden
gedragen. Maar het was te laat. Met een ontzettenclen
klap sloeg de golf uit elkaar en het leek Cara, die
ingespannen stond toe te kijken, alsof Anns lichte
gedaante opgenomen werd als ware het een slroo-
De heer Bruin vond het voorstel van B. en W.
aanvankelijk niet sympathiek Het werk van deze
menschen vindt spr. zeer sympathiek, maar wij we
ten ook dat wo onze gemeentelijke huishouding
zuinig moeten bohecren eri gehoord dc toelichting
van den heer Van der Sluijs kan spr. met het voor
stel van B. en W. meegaan.
Üe heer Doorn kan zich zeer goed met het voor
stel vereenigen en denkt dat ook de zusters de
voorgestelde regeling zeer goed zullen kunnen bil
lijken. Met een salaris van (200'.) kan men best
rondkomen en zich wel enkele buitengewone din
gen veroorloven. Spr. geeft toe, dat de zusters voel
en goed werk verrichten, maar de gemeente kan
niet meer geven; ze zijn evengoed al bevoorrecht bo
ven anderen. Spr. wijst er op, dat er hier een paar
armvoogden zitten, die zullen erkennen dat de wc-
kelijksche toelage van armlastigen met 50 of
meer moest worden verminderd. Dat hebben de
armvoogden niet gedaan omdat ze het den menschen
niet gunden, maar omdat de finantiën dat noodzake
lijk maakten. En hier betrof het bedragjes van f2.50
a f3. De zusters zullen daarom Uit voorstel wel ge
rechtvaardigd achten. Spr. zegt. dat mijnheer Nan
nis toch wel weet, dat het gemeentebestuur het
bedrag, waarmede de salarissen worden verminderd,
niet op zak steekt, het blijft in kas. Wij willen de
salarissen niet graag verminderen, maar de harde
noodzakelijkheid gebiedt hei.
De heer Blom wil niet tegenspreken dat de salaris
sen der zusters hier hooger zijn dan in andere ge
meenten, maar een vergelijking is ook moeilijk te
maken. Zijpe is een uitgestrekte gemeente en is het
dan niet beter het salaris met t 100 iu plaats van
met f200 te verminderen? Wat de armlastigen be
treft, er kunnen gevallen zijn waarin de omstandig
heden dermate zijn gewijzigd, dat de uitkeering
met 50 wordt verlaagd. Maar dat uitsluitend in
verband met den finantieelen toestand de uitkeerin-
gen met 50 worden verlaagd, gelooft spr. niet.
De heer Nannis zegt dat op 't oogenblik uitgespeeld
wordt het armwezen tegenover de zusters, maar spr.
wil zelfs niet de eene ambtenaar tegen den anderen
uitspelen. Er zijn wel ambtenaren in andere ge
meenten met grootere salarissen, maar we hebben
thans te behandelen de salarissen der zusters.
De heer Doorn: Maar we hebben ook de gemeente»
finantiën in 't oog te houden.
Dc heer Nannis. Die zie ik ook.
De heer Van der Sluis zegt, dat het wel gemakke
lijk is te zeggen dat f 4 vermindering per week te
veel is en dat niet de eene ambtenaar tegenover den
anderen moet worden uitgespeeld, maar als men
toch kan aantoonen, dat elders de salarissen lager
zijn. dan mag dat toch i. in oogensehouw worden
genomen. Spr. dacht dat hier wel degelijk een verge
lijking was te maken.
De heer Van der Oord zal het voorstel van B. en W.
steunen, maar sympathiek vindt spr. het niet. Het
zou wel lijken alsof de salarissen voorheen te hoog
waren.
De heer Dignum acht zich tegenover de gemeen
schap verplicht om voor het voorstel van B. en W,
te stemmen, gezien den algemcenen toestand en den
toestand der gemeente in 't bijzonder. Spr. wijst ook
op het vele dat de zusters hebben gepresteerd, met
liefde voor haar patiënten.
Het voorstel van B. en \V. wordt aangenomen met
8 tegen 3 stemmen, tegen stemden de heer Blom, Rena
en Nannis.
De salarissen der gemeenteveldwachters.
Wat het voorstel van B. en W. betreft t.a.v. de sa
larissen der gemeenteveldwachters, deelt de Voor»
zifter mede, dat de heer Van der Sluijs eerst in co
mité een toelichting op het voorstel wil verstrekken.
De heer Doorn vraagt of het nu zoo noodzakelijk
is. dat dit in comité geschiedt, terwijl de heer Dig
num zegt dat er dingen kunnen zijn. die heter niet
in 't openbaar naar voren kunnen worden gebracht.
Dc raad gaat in comité.
Na heropening zegt de heer Blom dat hij met ver»
wondering dit agendapunt heeft gelezen. Door den
heer Van der Sluijs is nvt een toelichting gegeven;
spr. vindt het niet erg als men erkent mis te ziin
geweest, maar spr. had het heter gevonden, dat de
heer Van der Sluijs dat dan in openbare vergadering
had gezegd. Spr. kan zich echter mot het voorstel
vereenigen en zal voor stemmen.
De heer Dignum zegt het ook een beetje eigenaar
dig te hebben gevonden, dat zoo spoedig alweer met
een ander voorstel werd gekomen, maar gehoord de
toelichting van den heer Van der Sluijs. kan spr.
met het voorstel meegaan. Spr. is het eens met den
heer Blom. dat het in 't belang van de zaak beter is,
die toelichting in 't openhaar te herhalen, anders
zou het den indruk geven, alsof wij waren beïnvloed.
De heer Bruin zegt dat als de voorstemmers van
vorig maal hekend geweest waren met wat de heer
Van der Sluijs nu heeft medegedeeld, zij daarnaar
ongetwijfeld hun stem zouden hebben uitgebracht.
Het is in zekeren zin kwajongenswerk, in de eene
vergadering zus. in de andere vergadering zóó tc
stemmen.
De heer Nannis zegt dat hij met groote voldoening
kennis nam van het voorstel van de meerderheid
van B. en W. om de f50 weer ot> de salarissen tc
leggen. Aan dc arbeidersafgevaardigden wordt hier
halm en begraven onder een ziedende, tuimelende
lawine van water.
Zij sprong overeind en rende naar het water, ter
wijl zij onder het loopen om lui lp schreeuwde. Doch
het geraas van dc zee overstemde haar kreten, zoo
dat Robin noch Tony, die zich nog in huit tent aan
liet kleeden waren, iets hoorden. Zelfs toen zij aan
het schreeuwen en roepen was besefte zij de nutte
loosheid er van. Geen zwak vrouwengeluid was be
stand tegen dit. donderend geraas. Op hetzelfde
oogenblik kreeg zij in de verte het hoofd en de
schouders van Brett te zien en zij wuifde en riep
naar hem als een krankzinnige. Met een snik van
opluchting ving zij zijn beantwoordende, beweging
op, voordat hij zich omdraaide en recht op den wal
aankwam, met een krachtige „crawl", die hem elk
oogenblik, naderbij bracht, zich een weg door het
water banend.
Ofschoon het inderdaad niet langer dan een paar
seconden had geduurd, scheen het Gara een eeuwig
heid toe, voordat: de reusachtige golf, welke Ann on
derstboven gegooid had, weer wegvloeide. Daarna
zag zij het figuurtje worstelen in het. lerugstroomon-
de water en toen liet méisje zich ten slotte op haar
knieën had weten te werken, rende Cara tot. haar
middel in het schuimende, terugloopende water in
een dappere poging om haar te bereiken. Doch voor
dat zij dicht genoeg hij haar kon komen, had de
zuiging van dc terugtrekkende golf Ann buiten het
bereik van Cara gevoerd en de nieuw aankomende
golf donderde weer over haar heen. Cara zelf ont
snapte ternauwernood aan haar wilde bestorming en
nadat zij zich al struikelend in veiligheid gebracht
had keerde /.ij weer terug met een door wanhoop
en smart vertrokken gelaat.
Brett was nog eonige meters verder en Ann zou
sterven, terwijl hu' vlak bij was! Haar eigen hul
peloosheid bracht haar schier buiten zichzelf. Zij
klemde haar tanden op elkaar, terwijl zij onbewust
Bretts naam telkens en telkens weer herhaalde als
uitweg voor haar doodelijken angst dat hij te laat
zou komen
„Breit! Brett! God, laat hem toch bijtijds komen!
Brett! Brett! Brett
De terugrollende golf onthulde nog eens de slanke
meisjesgedaante, krachteloos dezen keer. terwijl zij,
zonder eenig levensleeken te geven, in het terug
loopende water heen en weer gegooid werd. For
rester zou tc laat komen! Een derde golf zou al het
leven uit dat fragile lichaampje beuken. Cara's
stem stierf weg in een verstikten wanhoopskreet.
Wordt vervolgd.
