„La Guerre déclarée..." De avonturen van Prins Lennart GUERRE Wordt 't Suez-kanaal waardeloos FRANCE Zaterdag 4 Augustus 1934. SCHAGER COURANT. Vierde blad. No. 9528 La déclarée La envahie Een Fransche oorlogs voorspelling uit het jaar 1905. De voorbereiding van de „Revan che". Door Dr. K. MAREN. OP mijn schrijftafel ligt voor mij een exemplaar van het bekende Fran sche tijdschrift „La vie Illustrée" van den 2-istcn November 1905. De voor plaat op den omslag laat een reusachtige pickelhaube zien, die door een machtige vuist over de bekende silhouette van Pa rijs wordt gezet. Links en rechts de veel zeggende woorden: „La guerre déclarée. (De oorlog verklaard), en „La France en- yahie (Frankrijk binnengerukt). Reeds negen jaren vóór het uitbreken van den wereldoorlog maakte het groote Fransche weekblad derhalve reeds propa ganda voor de komende „Revanche", de vergelding van al het onrecht door de Duitschers in 18701871 den Franschen aangedaan. Een paar der in dat vergeelde weekblad toentertijd verschenen illustraties mogen niet onvermeld blijven, omdat zij goed weergeven hoe handig de Fransche propa ganda werkte en hoe men in die dagen reeds op het gebied van z.g. foto-montage uitstekende resultaten wist te bereiken. Op een der afbeeldingen ziet men hoe de Duitsche keizer zich in 1905 heeft gedragen bij het binnenrukken der Duitschers in Maubeuge. Daartoe heeft men een beeld van de een of andero in «Duitschland gehou den manoeuvre genomen en dat beeld ge plaatst in een teekening van de hoofd straat van Maubeuge, waarvan de huizen gedeeltelijk door het geschutvuur in den jare 1905 (nota bene!) zijn vernield. Op een andore plaat ziet men hoe een Fransche famlic, bestaande uit vader, moe der, zoon en dochtertje, in een kelder i$ gekropen, om zich tegen het Duitsche ka nonvuur te beschutten. Waarbij men goed in het oog zal hebben te houden, dat er in 1905 geen beschieting heeft plaats gehad, eenvoudig reeds, omdat er heelemaal in dat jaar geen oorlog tusschen Frankrijk en Duitschland is geweest. Dit wat de platen betreft, die dus in 1905 opzettelijk voor het propagandistische doel Frankrijk wakker te schudden als het ware dus op hestelling moeten zijn vervaardigd en die met de werkelijkheid uiteraard niet het allerminste of het aller geringste hadden te maken. Aardiger is het de tekst te lezen en te bemerken, dat al in het jaar 1905 de schrij ver van al dit verzonnen fraais deft opper bevelhebber van het Fransche leger draad loos van den Eifeltoren aan de Fransche troepen in Nancy het hevel laat geven die stad te ontruimen. Daarop laat de Duitsche Kroonprins de Duitsche troepen bij het binnentrekken van het ontruimde Nancy langs zich rukken. De oorlog ontbrandt,, omdat in het Ka naal het Duitsche schip „Kaiser Wilhelm" een Engelsch stoomschip ramt en tot zin ken brengt, waarna Duitschland weigert daarvoor Engeland verontschuldigingen n^r-rrrr-. In de Middellandsche Zee wordt het vlieg tuig oppermachtig. Een interessante beschouwing. Onder: DE DUITSCHE KEIZER BIJ HET BIN NENRUKKEN VAN MAUBEUGE. (Op deze afbeelding heeft men zeer handig oen foto van een Duitsche manoeuvre genomen en daarom heen geteekend de verwoeste hoofd straat van Maubeuge). DE OORLOG VERKLAARD De Omslagplaat van de „La Vie illustrée" van den 24sten Nov. 1905. aan te bieden. Nu zou mt^. denken, dat dan Engeland en Duitschland in oorlog ge raken, neen, niets van dat alles, Duitsch land valt Frankrijk aan, omdat de Duit sche Keizer gezegd zou hebben: „Als een land, welk dan ook, Duitschland wil aan vallen, verklaar ik dadelijk oorlog aan Frankrijk!" Zoo gaat het vele bladzijden verder, maar kijk had de schrijver er toch wel op, want hij laat den oorlog van 1905 beginnen met EEN FRANSCHE FAMILIE ZOEKT BE SCHUTTING TEGEN DE BESCHIETING DOOR DE DUITSCHERS. De geheele foto is zorgvuldig geënsceneerd. het binnenrukken van de Duitsche legers in Noord-Frankrijk. Tegelijkertijtd komen in Duinkerken Engelsche troepen aan land om Frankrijk te helpen. Aardig gevonden zou men van de ge heele oude aflevering van den 2-lsten No vember 1905 willen getuigen, wanneer de ze niet zoon ophitsende strekking had ge had! IN deze tijden van spanning heeft men weinig belangstelling meer voor lief desgeschiedenissen. En toch heeft die van Prins Lennart van Zweden velen ont roerd. Deze kleinzoon van Gustaaf V de Ko ning van Zweden en van de tennisbanen werd zoo verliefd op een Stockholmsch burgermeisje, dat er voor hem geen andere uitweg was dan met haar te trouwen. De koninklijke familie was wanhopig. Elk ar gument, dat men maar bedenken kon, werd aangewend om den verliefden prins tot an dere gedachten te brengen, doch tevergeefs. Toen ging men over tot bedreigingen, tot sancties: de prins zou zijn rang en voor rechten verliezen. Maar ook dat gaf niets. Zooals Richard III van Engeland eenmaal onder aangrijpende omstandigheden wel een koninkrijk wilde geven voor een paard, zoo gaf ook Prins Lennart zijn titel prijs voor de liefde van een mooi meisje. Hij werd gewoon Mijnheer Bernadotte en trouwde met zijn vurig geliefde Karino. En na eenigen tijd kreeg hij voor zijn vorste lijke waardigheid, die van vader in de plaats. Nu hij niet meer tot het vorstenhuis be hoorde, zag Mijnheer Bernadotte zich als man en vader geplaatst voor de meedoo- genlooze werkelijkheid van het dagelijksch leven. Hij moest zijn brood verdienen. Maar als prins had hij dat niet geleerd. Spoedig werd hij omringd door allerlei min of meer verdachte personen, die hem fantastische plannen voorlegden. O.a. voor een restaurant in de stratosfeer. De ex- prins was ernstig genoeg om deze plannen rijpelijk te overwegen en onervaren genoeg om er in enkele gevallen op in te gaan, Het gevolg was, dat de koninklijke familie in allerijl moest ingrijpen om den heer Bernadotte voor de onaangenaamste ge volgen van zijn industrieele en commerci eele ondernemingen te vrijwaren. Zoo on dervond hij, dat het gemakkelijker is om als prins geboren te worden dan om het brood te verdienen voor vrouw en kind. Hij zag ook in, dat hij voor het zakenleven niet geschikt was. Hij beloofde zijn familie dan ook, om er zich niet meer mee in te laten; als belooning voor deze goede voornemens kreeg hij een sommetje geld. Onveranderd bleef intuschen zijn voorne men, om iets te bereiken, om iets te pres teeren in de wereld van de gewone men- schen, waarin hij zich begevea had. Hij had altijd veel gevoeld voor de filmkunst; hij voelde zich in staat om als régisseur op te treden. Een beroep, dai naast roem ook veel geld opbracht! Dag en nacht be studeerde hij ijverig zijn nieuwe vak. Om het ook praktisch te leeren kennen, reisde hij vaak naar Berlijn. In de filmstudio's al daar ontmoette hij al spoedig menschen, die vol bewondering waren voor zijn in- Reeds tal van jaren hebben geleerden van naam en hoogst bekwame ingenieurs en technici het plan in studie genomen de Middellandsche Zee hij de Straat van Gi braltar en bij het Suez-Kanaal af te sluiten en een nieuw stuk vruchtbaren grond aan de overvolkte wereld toe te voegen. Ontzet tend vergroot dus een afdamming en droog legging, niet van de Zuiderzee, maar van de Middellandsche Zee. Mocht dit plan ooit tot, uitvoering komen in onzen techni- schen schier volmaakten tijd is niets meer onmogelijk! dan zou een der belangrijk ste punten van de wereldpolitiek een ge heel ander aspect krijgen en de politiek rondom de Oude Wereldzee grondig gewij zigd dienen te worden. Voorloopig zijn wij evenwel nog niet zoo ver, zoodat men vei lig kan zeggen, dat de Middellandsche Zee vooreerst nog wel het middelpunt zal blij ven van de politieke belangstelling voor tal van grootcre en kleinere mogendheden. Het vreemde geval doet zich ten opzichte van de Middellandsche Zee voor, dat deze, zij het dan groote, binnenzee niet alleen voor de aangrenzende staten (Frankrijk, Italië, Joego-Slavië en Griekenland van be lang is, maar dat ook andere mogendhe den, (Engeland, Japan en Sovjet-Rusland) al hun aandacht er aan wijden. De Middellandsche Zee is zelfs in belang rijkheid gestegen, omdat de verhouding tusschen de beide burgerlijke en commu nistische republieken, Frankrijk en Rus land, grondig gewijzigd is, sedert Herriot naar Rusland is gereisd en sedert Litwi- noff en Barthou, de ministers van buiten- landsche zaken van beide landen, elkaar schijnen gevonden te hebben. Daarbij komt nog het feit, dat de banden tusschen Mos kou en Angora nauwer zijn aangehaald, dan ooit tusschen Rusland en Turkije het geval is geweest. De sluiting, of de opening van de Dardanellen, is een geheel nieuw vraagstuk, waarvan oude voorstanders tot tegenstanders en vroegere tegenstanders tot voorstanders zijn bekeerd. Tenslotte hebben Frankrijk en Turkije nieuwe betrekkingen aangeknoopt, heeft Turkije met Griekenland een Verdrag van Vriendschap gesloten, zijn de Turken toe getreden tot het Balkan-pact, is van de vroegere goede betrekkingen tusschen Tur kije en Italië niet veel meer overgebleven, waaruit een volledige hèrgroepeering van de mogendheden, die onmiddellijk belang bij de Middellandsche Zee hebben, is voort gevloeid. Is het dus te verwonderen, dat Italië zich op het oogenblik als in een hoek gedreven gevoelen moet? Want ten overvloede stel len nieuwe spoorweglijnen in Noord Afri ka aangelegd. Frankrijk in de gelegenheid in zeer korten tijd zwarte hulptroepen uit Algiers naar Marseille te verschepen. Door die spoorweglijnen zijn ook Marokko, Al giers en Tunis veel dichter bij elkaar ge komen. Maar Italië slaapt niet, het heeft zijn groote luchtinaarschalk Balbo naar. Lybië gestuurd van welke ltaliaansche kolonie hij het gouverneurschap heeft aanvaard met verlcening van de meest uitgebreide volmachten door den „Duce". De bedoeling is, dat Lybië een groote luchtvloot-basis voor Italië zal worden, waaruit geheel nieuwe strategische mogelijkheden voort vloeien. De Middellandsche Zee, hoe groot ook, is met vliegtuigen in betrekkelijk zeer korten tijd af te vliegen. Italië heeft nu op beide oevers van die binnenzee de beschikking over een voortreffelijke basis van zijn luchtvloten. Daardoor is de groote verbin dingsweg ter zee van West- en Zuid-Euro pa naar Indië en het Verre Oosten voor alle zeevarende mogendheden onmiddellijk bedreigd. Ieder schip, dat voert van Gibral tar naar Suez, kan van Italië of Lybië uit door een paar vliegtuigen in den kortst mogelijken tijd met zware bommen worden bestookt en tot zinken worden gebracht, onverschillig of dat schip een vreedzame occaanstOomer is van de Peninsular Oriental Line, van de Messageries Mariti- mes, van de Nederland, of van de Rotter- damsche Lloyd, dan wel een machtig li nieschip van de Engelsche of de Fransche Marine. Een streep door de rekening. Voor Engeland en het Britsche wereld rijk is een dergelijke toestand een geweldi ge streep door de rekening, waarvan do Engelsche admiraliteit reeds ten volle over tuigd is, zoodat ze reeds doende is den vroegeren zeeweg rondom Kaap de Goede Hoop in eere te herstellen. Nu denke men evenwel niet, dat daardoor de drie steun punten van Engeland in de Middelland sche Zee (Gibraltar, Malta en Suez) aan betcekenis verloren hebben; de beteekenis is alleen van aard veranderd! Deze drie Engelsche steunpunten aan do uiteinden en in het midden van de Oude Wereldzee kunnen nu, onder de totaal ver anderde omstandigheden, steunpunten worden voor de Engelsche militaire lucht vloten, nadat zii het langen tijd zijn ge weest voor de gewone vloten van Engel sche oorlogsschepen. Engeland kan trou wens moeilijk anders handelen, want doet het Britsche Rijk dit niet, dan schiet Sov jet-Rusland uit de Zwarte Zee in de Mid dellandsche Zee naar voren, wat Engeland juist wil voorkomen. Juist daarom zoekt Engeland steun in de Middellandsche Zee, het liefst bij een mach tige mogendheid in die zee, zooals Italië ongetwijfeld is. Engeland lonkt dus naar Italië en biedt dit land het Engelsche man daat over Palestina, zonder eenige vergoe ding van de zijde van Italië, vrijwillig aan. Daarbij speelt Engeland nog een tweede kaart uit, doordat op die wijze naast het in Klein-Azië reeds machtige Frankrijk een tweede groote mogendheid zich gaat neste len, die met Frankrijk nu juist niet de al lerbeste maatjes is. Do ontwikkeling der politieke gebeurtenissen in de Middelland sche Zee schrijdt dus onafwijsbaar in do richting van een zich toespitsen der verhou dingen tusschen Frankrijk en Italië. Hoe zich dit alles verder in de eerstvol gende jaren moge ontwikkelen, vast staat wel, dat het Suez-Kanaal belangrijk aan waarde heeft ingeboet en dat de luchtmacht niet meer de zeemacht, een overheerschen- de positie in de Middellandsche Zee zal gaan innemen! zicht, zijn ideeën, zijn aangeboren begaafd heid als cineast. Een van hen, de Letland- sche baron Von Maydel, die zelf „liefheb berde" op filmgebied, maakte het hem al bijzonder gemakkelijk om zijn filmloop baan te beginnen. Hij legde hem een zeer roerend scenario voor van een spionnage- filra, die speelde in de streken, waar Fin land zijn vestingwerken had. Misschien zou Bernadotte als ex-prins toestemming kunnen krijgen van de Finsche regeering, om op de authentieke plaatsen opnamen te maken om daar tenminste schetsen te vervaardigen, die als leiddraad konden dienen voor het maken der coulissen... Er werden hem Hollywoodsche honoraria be loofduit te betalen, wanneer de film gereed was en bovendien de eer, als ré gisseur van de film te mogen optreden. De prins nam het aanbod vol entittusias- me aan. Hij behoefde niet direct geld te hebben; hij bezat nog wel wat. Hij ging op eigen kosten naar Finland met de film troep van den baron. Het is waar, dat Ba ron von Maydel werkelijk zoo heette en werkelijk baron was, doch hij was ook een geslepen spion, evenals de leden van zijn filmtroep. In dienst van een vreemde mo gendheid werkten zij aan hun taak, om de Finsche vestingwerken grondig te leeren kennen. Of liever, zij lieten den ex-prins voor zich werken. Hij was zoo ijverig... Zijn schetsen groeiden snel aan tot een aardig stapeltje. Maar eindelijk kregen de Finsche autori teiten toch argwaan. Een onderzoek naar Von Maydel en zijn filmtroep bracht al spoedig de waarheid aan het licht. Dat was een pijnlijke zaak. Rekki, het hoofd der Finsche politieke politie, ging met een spe ciale opdracht naar Stockholm om Koning Gustaaf V discreet te verzoeken, zijn klein zoon onmiddellijk terug te roepen. Anders zou men gedwongen zijn, hem als spion te veroordeelen. Tegelijkertijd werden Erich, de Finsche gezant te Stockholm, en zijn voornaamste adviseur Snellman terugge roepen, omdat zij de paspoorten van de „filmartistea" hadden geviseerd en zoo Prins Lennart en zijn vronw. hadden hijgedragen tot de naieve spionna- ge van Lennart Bernadotte. Erich werd vervangen door Holma, den Finschen go» zant te Parijs, en deze weer door Holsti, dia nu nog Finland vertegenwoordigt te Ge< nève. Het ergste is nu maar, dat de geheela spionnenbende sedert het begin van haat! verblijf in Finland geleefd heeft op kostert van den ex-prins. Zij maakte van zijn func« tie als „directeur der tournee" gebruik om in de hotels groote credieten te krijgen» Zoo is de arme Lennart meer dan ooit in de schuld. Hij zal nog eenige tienduizen den guldens moeten betalen voor de twij felachtige eer, om als werktuig van een misdadigersbendo te hebben gediend. Dat is het einde van deze spionnagefilm, wel ker scenario slechts het gebrek had, dat het te realistisch was.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 13