Dickie, de held. Om in te vullen. HOE DE NATUUR MET DEN TIJD SPEELT. Een dappere hond onder Chineesche bandieten WAT ER IN EEN SECONDE GEBEURT. Vlijtig Robje DE OMGEBLAZEN SPEELKAART. pfr 'M mijnheer het dier liefkoosde en aaide, wreef hij telkens met zijn halsband tegen diens knie, alsof hij wilde zeggen: „Kijk dan toch, er zit een brief van mijn vrouw tje in mijn halsband." Eindelijk zag Dickie's baas het strookje papier, dat slechts heel klein was en waar op niets anders vermeld stond, dan dc plaats, waarheen dc bandieten haar ver voerd hadden. Onmiddellijk begaf de heer Erkelens zich naar het politicbureau, maar niet, voordat hij de bediende opgedragen had het goede dier van eten te voorzien. Een sterke politiemacht vertrok naar de aangewezen plaats en het mocht hun ge lukken, haar van de bandieten, die hierop niet bedacht waren, te bevrijden. Toen men de plaats bereikt had, bleek het, dat deze meer dan 100 K.M. van het Dickie is een buitengewoon mooie her dershond, die ccnigo jaren geleden met 'n Hollandsche familie naar China werd me degenomen en als jullie hem eens hadden gezien, dan zouden jullie zelf heel goed begrijpen, dat zij het dier hier niet achter wilde laten in Holland, toen zij zich in dat verre land moesten vestigen. De hond wende al spoedig aan zijn nieu we omgeving en als zijn vrouw uitging, be geleidde hij haar steeds, zelfs als zij met dc auto uitreed. Op een dag waren mevrouw en de hond uit en kwamen niet op den gewonen tijd thuis, zoodat meneer Erkelens, zoo heette hij, zich heel erg ongerust maakte. Zooals jullie wellicht weet. zijn er in het onrustige China vele bandieten en het is daarom ook niet te verwonderen, dat me neer dacht, dat zijn vrouw in hun handen gevallen was. Inderdaad kreeg Dickie's baas na eenigc dagen van een onbekende een brief, waar in geschreven stond, dat de vrouw en de hond om het leven gebracht zouden wor den, indien niet op een bepaalde plaats een zeer groot bedrog aan geld neergelegd zou worden als losgeld. De man was wanhopig, want de groote som gelds, die do bandieten wilden hebben, kon hij met geen mogelijkheid bij elkaar brengen en de politie, die hij hiervan in kennis had gesteld, stond eveneens mach teloos tegenover het geval; zij wisten niet in welke richting zij moesten zoeken. Toen mijnheer Erkelens, die juist een onderhoud met de rechercheurs gehad had, zeer terneergeslagen in zijn kamer zat, hoorde hij Dickie blaffen en zeer zenuw achtig tegen de deur opspringen. Hij was bijna niet te herkennep, zoo ma ger en vervallen zag het dier er uit en toen huis van den heer Erkelens verwijderd was en dat het trouwe dier, dezen grooten afstand geloopen had om het briefje over te brengen. Het moeilijkste voor hem was, den weg terug te vindon, daar zijn vrouw hem in de auto medegenomen had. De dank van meester en meesteres te genover hun trouwen hond was groot en ze verzorgden en vertroetelden het trouwe dier zooveel ze konden en gelukkig knapte hij dan ook gauw weer op. De heldendaad van het goede dier werd in de couranten vermeld en op een goeden dag kwam er een vertegenwoordiger van een Amerikaansche filmmaatschappij, die vroeg of hij een opname van hem mocht maken, opdat de dappere menschenredder op de film vertoond zou kunnen worden. Wie weet wordt de hond dank zij zijn mooie uiterlijk en zijn dapperheid nog niet een tweede „Rin-tin-tin." PROFESSOR HEKKIE, HET REKEN WONDER AAN HET WOORD. Wat gebeurt er in één seconde? Niet voel, zullen jullie misschien zeg gen. Inderdaad, véél kan er in zulk een korten tijd schijnbaar niet gebeuren. Maar toch wel wét. Ik heb een heel lijstje van zaken voor jullie, die in één seconde ge beuren. Hoe ik aan dat lijstje kom? Wel ik ben een goede bekende van Professor Ilekkie. Professor Ilekkie is het rekenwon der der wereld. Altijd zit.hij te rekenen. Als hij ontbijt, maakt hij sommetjes op het ontbijtlaken. Als hij in bed ligt, schrijft hij getallen op het behang (hij heeft ex pres voor dit doel een heel lichte kleur be hangselpapier gekozen). Nou, deze professor Ilekkie heeft ook uitgerekend, wat er alzoo in een seconde kan gebeuren. Dat is maar een van de vele zaken, die hij hoeft uitgerekend. Laatst had hij uitgecijferd, dat er 34536545684454678.5 sterren aan den hemel stonden. En toen ik dat niet dadelijk wilde gelooven (het is ook een geweldig getal) zei hij: „Nou, tel het dan maar eventjes na." Maar terzake. Ziehier de resultaten van de berekeningen van Professor Hekkie: In één seconde: groeit de nagel van Je vinger 0,000,000,002 Meter; valt een sneeuwvlok 0,001,500 Meter; legt een zwemmer 1.1 Meter af; loopt een paard in draf 1.6 Meter; loopt een flinke wandelaar 2.4 Meter; doortrekt frissche lucht 4 Meter; rijdt een fietser 5.5 Meter; valt een regendruppel 11 Meter; vliegt een postduif 20 Meter; plant het geluid zich 330 Meter voort; plant zich het geluid in het water daarentegen 1435 Meter voort; doorstraalt het zonlicht een ruimte van 300.000 Meter; vliegt de electriciteit in de telegraafdraad 11.690.000 Meter. Dat heeft Professor Hekkie allemaal voor jullie uitgerekend. En wat leeren we eruit? Moeten we eruit opmaken, dat een seconde „niet veel is? Neen, want bij de berekeningen komt zoowel een getal onder do milimeter als een getal over de dui zend meter voor. Er kan dus zooals gebleken is in één seconde nog héél wat gebeuren. REKENKUNSTJES. Veronderstel, dat het een vervelende re- genmidag is. Je zit thuis, je bibliotheek boek heb je uit en je boek van school ook. Dan weet ik een paar aardige reken- kunstjes. Schrijf het navolgende op een stuk pa pier. Het kunstje heet: vermenigvuldigin gen maken en maar één keer vermenigvul digen. 1 x,8 plus 1 is 9 12 x 8 plus 2 is 98 123 x 8 plus 3 is 987 In den rij aan den linkerkant komt tel kens een opklimmend getal bij. Ook het getal dat telkens moet worden opgeteld klimt gestadig. Alleen de 8 blijft onveran derd. Voert men dit kunstje tot 9 op, dan komt men tot slot tot do volgende som: 123456789 x 8 plus 9 is 987 654 321. Verder behoeven we het kunstje niet te verklaren. Jullie zien het nu zelf wel. Een andere opgave. Nu wordt de 8 ver vangen door een 9. De derde rij (de getal len, die moeten worden opgeteld) klim men op als boven. Het gaat nu tot en met 10 en men begint met 2 inplaats van 1. Dus zoo: 1x9 plus 2 Is 11 12 x 9 plus 3 is 111 enz. Het slot wordt dan de volgende merk waardige som: 123 456 789 x 9 is 1 111 111 111 Tot slot een niet minder interessant ge- tallenwonder: 12 345 679 x 1 x 9 is 111 111 111 12 345 679 x 2 x 9 is 222 222 222 12 345 679 x 3 x 9 is 333 333 333 12 846 679 x 4 x 9 is 444 444 444 12 345 679 x 5 x 9 is 555 555 555 12 345 679 x 6 x 9 is 666 666 666 12 345 679 x 7 x 9 Is 777 777 777 12 345 679 x 8 x 9 is 888 888 888 12 345 679 x 9 x 9 is 999 999 999 Leeraar: „Rob, je kent Je les al wéér niet voldoende! En je ouders wilden je toch nog wel een fiets cadeau geven, als je een goed rapport meebrengt, is 't niet?" Robje (ongerust): „Jawel, meneer..." Leeraar: „Nu, in jouw plaats zou ik eens flink aanpakken en eens vlijtig gaan wer ken. Wat voer je toch uit, inplaats van je werk?... Robje: „Ik leer fietsen, meneer!" Het is eigenaardig, wanneer men be denkt, dat op een bepaald oogenblik b.v. half tien 's morgens, misschien gedurende het vrije schoolkwartiertje niet alle kin deren ter wereld, op het schoolplein zich vermaken, maar dat andere misschien mid den in hun nachtelijken slaap zijn of juist opstaan. Wij in Nederland slingeren maar zoon beetje tusschen Londen en Berlijn. Het is bij ons een beetje later dan in Londen en een minuut of veertig vroeger dan in Ber lijn. Berlijn, het centrum van den Midden-Europeeschen tijd waarnaar de andere klokken gesteld worden, nemen wij even als middelpunt voor onze vergelijkende klok. Dan gaan we eens verder over de wijzerplaat kijken. Als het te Berlijn half tien (in den voormiddag) is, is het in Moskou, dus in Ooste lijke richting, evenals in Constantionpel, half elf, ter wijl men in Parijs en Londen een uur vroeger leeft, name lijk eerst half negen. (Alles t.o.v. Berlijn, waarna men Nederland dus gemakkelijk kan herleiden) Nog verder Oostelijk is men reeds in den namiddag. In Peking is het ongeveer kwart over 4, in Tokio zes uur in den avond. In San Francisco echter, steeds in Oostelijke richting gaande, zien wij, dat 't haast half een 's nachts is en in New York beginnen de bakkers reeds met hun vroege daktaak, het is daar half vier in den mor gen. We hebben allemaal wel eens meege maakt, dat aan het einde van het Kerst feest de kaarsjes van de Kerstboom uitge blazen moesten worden. En de groote kunst, om zoo krachtig te blazen, dat zelfs de hoogste kaarsjes het tegen jullie adem tocht moesten afleggen, gelukte dan dik wijls mdar aan enkelen, die bijzonder krachtig wisten te blazen. Een gewone speelkaart wordt omge vouwen en op den tafel geplaatst. De moei lijkheid is nu de speelkaart om te blazen. En ik wed honderd tegen een, dat jullie het in den beginne allemaal verkeerd doen en de kaart niet om krijgt! Wanter komt een kleine handigheid bij te pas! Let maar eens op... Bij den Kerstboom was het de grootste moeilijkheid van een tamelijk grooten af stand de in de hoogte geplaatste kaarsjes uit te blazen. De afstand en het hoogte verschil maakten een trefkans klein. Dc uitstroomende lucht vormt namelijk een kegel, die slechts héél langzaam dikker wordt, zoodat de vorm van de luchtstraal meer een cvlinder als een kegel nabij komt. Bij de kaart zou het juist verkeerd zijn, dicht met den mond erbij te ko men! In dat geval zou de luchtstroom naar boven en naar beneden gelijkmatig af vloeien en zou op deze wijze de werking van de lage luchtstroom, die de kaart moet doen omvallen, opheffen. Wees dus slim en probeer het van eeni- gen afstand. Blaas zoo dicht mogelijk langs de tafel. De luchtstroom zal dan langs de tafel „glijden" en de kaart doen omvallen. Daarbij behoef je je op deze wijze in het geheel niet in te spannen, terwijl je in het tegenover gestelde geval met een rood hoofd staat te blazen en de kaart geen halve centimeter van de plaats krijgt! Dat zijn allemaal klokken, die erop zijn aangewezen, door menschenhanden te worden opgewonden. De betrouwbaarheid laat dus nogal wat te wenschen over. Heel anders is het gesteld met de klok der Na tuur. En wie daarin thuis is, kan zich daarnaar richten. Reeds tusschen 1 en 2 's morgens slaat de vink reeds. Na reeds een uur hoort men de zwartkop-grasmusch. Tusschen 2 en 3 slaat de eerste kwartel. Om 3 uur vliegt het roodstaartje tsjilpend van zijn nest op. Hoogstens om vier uur voederen zich merels, spechts en torteldui ven daarbij. Om half vijf komen dc meezen uit hun slaapje. En de langslaper onder de vogels, de huismusch, begint om 5 uur aan zijn dagtaak. HOEVEEL BEWONERS TELT EEN MIERENHOOP? Iets, wat jullie nog niet wisten. Over de vraag: hoeveel bewoners telt een mierenhoop, zijn dc geleerden het niet eens, zoodat dat heet. De schattingen zwenken tusschen de 30.000 en de 50.000. Om nu eindelijk tot een juist aantal te ko men heeft een beroemde professor: prof. Dr. E. A. Andrews voor kort een nauw keurige volkstelling gehouden in een mie renhoop. Hij kwam tot de conclusie dat een mid delmatig groote mierenhoop 8238 bewo ners telt. Niet minder dan 11 Koninginnen streden om de macht. Toch maakten ze elkaar niet dood, zooals dat bij de bijen het geval is. Met nog eenige kleinere aan tallen van andere soorten bewoners telde Andrews in het geheel slechts 1000 stuks. X EEN AARDIG KUNSTJE. Een plaatje op een witten muur. Natuurlijk heb je in huis een muur waar geen behang op zit. In de keuken bijvoor beeld. De muur die je voor het kunstje dat volgen gaat noodig hebt, moet echter vlekkeloos wit zijn. Neem nu een plaatje het doet er niet toe wat het voorstelt. Een voorwaarde is echter, dat het een tee- kening in scherp zwart en wit is, die niet al te ingewikkeld is. Een eenvoudig figuur tje dus. Prik het plaatje nu aan de muur vast, kijk er naar en tel, terwijl je slechts ingespannen naar dat figuurtje kijkt, tot vijf en twintig. Daarna kijk jo plotseling op de muur naast het plaatje en ziet: ook daarop vindt je het figuurtje even terug. Probeer het maar eens. Het gaat heel gemakkelijk. Ziehier een plaatje, waarin Jullie de cijfers met elkander moet ver- Dinden. Wat er dan te voorschijn komt? Nu, dat moeten jullie zelf maar eens zien. Je weet wel hoe het moet? Alle cijfertjes van 1 tot het laatste cijfer verbinden. Doen jullie het?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 8