De geschiedenis spreekt
onwaarheid
Het kind met
de millioenen
Historische
Leugens
Kan Mrs. Van der Bilt
haar dochteronvoeden?
Zaterdag 10 November 1934.
SCHAGER COURANT.
Vierde Blad. No. 9593
Het gelukkigste echtpaar van
Amerika geinterviewd
JDe gang naar
Canossa"
van Keizer Hendrik IV
Moeder voert een pro
ces tegen haar kind
Keizer Hendrik knielde
niet in de sneeuw,
slechts in een hemd
gekleed
Zelfs reeds uit de grijze oudheid zijn
ons „historische leugens" als men het zoo
noemen mag, bekend, die eeuwen en
eeuwen als vaststaande feiten werden be
schouwd en waarmee vele geleerden zich
bezig gehouden hebben. Het is onjuist dat
Rome op „zeven heuvels" gebouwd zou
Kijn, en even onjuist is het, dat Rome
zeven koningen gehad heeft.
Het getal 7 ln de historische
leugen.
Ja, het getal 7 speelt daarin een groote
rol, en zelfs Schiller, die toch lektor in
de Algemeeno Geschiedenis te Jena was,
heeft de fout begaan in zijn ballade „Der
Graf von Habsburg", Rudolf von Habsburg
door zeven keurvorsten te laten omge
ven, want ten tijde van deze Rudolf von
Habsburg waren er in het geheel geen
seven keurvorsten.
Het is evenmin bewezen, dat Archlme-
des bij de verdediging van Syracuse de
Romeinsche vloot door brandspiegels
heeft doen verbranden. Pas eeuwen daar
na vertelt een natuurkundige, die mis
schien wist, dat Archimedes zich met de
optische wetten van spiegels bezig gehou
den heeft, van deze heldendaad, die se
dert dien in elk geschiedenisboek als een
historisch feit genoemd wordt.
Waren de Vandalen „Vanda
len"?
Ten tijde van het verval en einde van
het Romeinsche Wereldrijk, komt de uit
drukking „Vandalisme" naar voren, in de
heteekenis van blinde vernielzucht. De
vraag of de Vandalen zich werkelijk als
„Vandalen" gedragen hebben, kan met ze
kerheid ontkennend beantwoord worden.
De Vandalen mogen jong en krachtig
Volk als zij waren de Romeinsche
kostbaarheden niet met handschoenen
aangepakt hebben, de binnenlandsche
oorlogen der Romeinsche adellijke ge
slachten met hun wilde plunderingen en
verwoestingen gelden veel meer als de
oorzaken van de vernieling van zoovele
kunstschatten. Ook hier heeft men dus
weer met een historische leugen te doen.
De gang naar Canossa.
Een der opvallendste historische leugens
ls wel de foute voorstelling van de boete
van keizer Hendrik IV in Canossa. In
het algemeen wordt de „g&ng naar Canos
sa" in alle bijzonderheden geschilderd,
maar die „bijzonderheden" worden door
de historische waarheid absoluut tegen
gesproken. Gewoonlijk wordt op de scho
len verteld, dat keizer Hendrik slechts in
een hemd gekleed en barrevoets, drie da
gen lang in de sneeuw moest staan, zon
der te mogen eten en drinken. De waar
heid is echter, dat Hendrik een lang boete
kleed gedragen heeft. Ook het staan in de
sneeuw voor do poort, is iet waar. De
burcht te Canossa had zooals alle
burchten meerdere binnenplaatsen.
Hendrik werd tot de tweede binnenplaats
toegelaten, waar de woningen van het
dienstvolk waren, en waarin hij zich
mocht ophouden. Slechts mocht hij niet
komen, waar de heeren zelf woonden.
Voorts is het evenmin waar, dat Karei
V zijn laatste levensjaren in het klooster
SL Juste doorgebracht heeft. Het feit dat
hij bij zijn leven zijn begrafenis liet plaats
hehben, is een historische leugen.
Dikwijls wordt de geschiedenis van de
heldendaad van Winkelried in den slag
bij Sempach aangehaald. Vooral bekend is
het citaat „Komt kinderen, ik zal een
weg voor de Vrijheid banen!" Winkelried
zou toen met zijn vuisten de ridders, die
de menigte met lansen tegenhielden, op zij
geduwd hebben. Dit nu is onmogelijk,
omdat de ridders niet als een geordende
troep, maar verspreid in dezen slag stre
den.
OOK IN KLEINIGHEDEN GROOTMOEDIG
Het gelukkigste echtpaar in Ame
rika is afzonderlijk van elkaar en
in het geheim geinterviewd. Hier
onder geven zij het recept, dat de
voedingsbodem van een zoo geluk
kig samenleven is.
Mrs. Lucille Gleason zegt:
Men moet niet trouwen met het idee, om
van zijn huwelijk een vorbeteringsgesticht
te maken. Als je man als vrijgezel een pijp
gerookt heeft en verslaafd is aan kauw
gum, wel, dan moet hij het in zijn huwelijk
kunnen blijven doen. Hebben wij vrouwen,
niet net zoo goed onze kleine eigenaardig
heden, waaraan de man moet wennen?
Laat geen nacht voorbijgaan over een
ruzie. Want dan wordt die den volgenden
morgen toch weer „opgenomen". Kus - uit -
goede nacht. Men moet gewichtiger dingen
aan zijn hoofd hebben dan ruzies.
In kleinigheden grootmoedig te zijn,
maakt een goede indruk. Wanneer hij van
bruinbrood houdt, en zij van witbrood, wel
nu, neem dan van beide soorten op tafel.
Waarom het één van beiden de triomf gun
nen, als levende martelaar in de wereldge
schiedenis rond te loopen?
Niet al te „huiselijk" te zijn, is ook een
factor van gewicht. Een man is er gauw
aan gewend zijn vrouw te exploiteeren,
wanneer ze hem al te veel ten dienste staat.
Ik maak vaak kleine reisjes om paeda-
gogische redenen en mijn meisje zegt mij
herademend als ik terugkom:
„Goddank mevrouw! Met mijnheer was
niets te beginnen toen U weg was." Dat is
toch prettig om te hooren!
Dan is er nog het ochtendblad. Daar
wordt veel te veel ruzie over gemaakt. In
ons huis zijn er altijd uit principieele re
denen twee ochtendbladen. Dan kunnen we
gelijktijdig de politiek, critieken of sport
lezen. Het is alleen gek, ik heb gemerkt
dat dit „tegelijkertijd-lezer heelemaal niet
zoo dringend is. Maar uit gewoonte heb ik
de tweede krant niet afbesteld.
Men moet een man nooit dwingen om
's avonds uit te gaan, als hij er geen zin in
heeft. Je hebt cr toch niets aan, en het
zet alleen kwaad bloed. Mannen weten
soms heel goed wat ze willen. En dan
moet men het ook rcspccteercn. Wat geeft
het, wanneer men uit zijn humeur en met
een soms verhuild gezicht in gezelschap
komt?
Men moet hem en zijn luimen een beetje
prijzen. Deze stokpaardjes zijn toegege
ven vaak een bcetjo kinderlijk. Maar
waarom zou men dat laten merken? Wan
neer hij er nu plezier in heeft, en een man
die in zijn humeur is, is veel makkelijker te
leiden, dan een weerspannige echtvriend.
Hij moet het ook niet al tc veel merken,
wanneer hij iets verkeerd gedaan heeft. Ik
wilde eens, op mijn verjaardag een paar
boeken zoo dolgraag hebben en ik kreeg
een stel keukengerei. Ik kreeg later de
boeken toch nog „omdat ik zoo heel erg
blij was geweest met het keukengerei."
Overigens geldt voor iedere huisvrouw,
dat wanneer de man onuitstaanbaar is,
is de vrouw de schuldige Zij heeft hem
uitgezocht, dus moet ze het maar met
hem klaarspelen
Mr. James Gleason zei:
„Probeer je vrouw niet naar het beeld
te vormen, dat in je jeugddroomen de
Zij ls de jongste der „Gouden meisjes"
Vanderbilt, de kleine Gloria Laura, die op
het goed van haar grootmoeder, Mrs. Har
ry Hays Morgan, op Long Island „in vei
ligheid" gehouden wordt. Het is een der
merkwaardigste ontvoeringsgeschiedenis
sen, die zich ooit in Amerika afgespeeld
hebben: een grootmoeder, die haar klein
dochter ontvoert. En hierbij sluit zich aan
het proces, dat overal besproken en in de
New-Yorksche society met aandacht door
de partijen, die er zich gevormd hebben
„Hier Gloria Vanderbilt!" „Hier Mrs.
Hays Morgan!" gevolgd wordt.
De geheele zaak heeft een voorgeschie
denis, die voor de ontwikkeling ervan niet
zonder heteekenis is. Mrs. Hays Morgan is
altijd wat betreft haar kinderen, heel eer
zuchtig geweest., De oudste dochter trouw
de tegen de wil van haar moeder, geen goe
de partij, het was de eenvoudige „Benja
min Thaw", dien zij huwde. Ook de
zoon, Harry deed niet, zooals zijn moeder
van hem verwacht en gewenscht had. Dus
bleef haar hoop gevestigd op de twee jong-
sten: de tweeling Thelma en Gloria.
Thelma voldeed ook niet aan haar moe
ders verwachtingen door den onbemiddel-
den JamesCon verse te trouwen. Later
maakte zij alles weer goed, toen zij Lord
Furness' vrouw werd. Maar Gloria
Gloria zou de verwachtingen niet teleur
stellen.
Zij won de liefde van den ongeveer twin
tig jaar ouderen Reginald Vanderbilt. Voor
de verloving zei Gloria haar lateren echt
genoot dat zij hem trouwen zou, ook wan
neer hij geheel onbemiddeld en niet een
der beroemde Vanderbilts was. Het huwe
lijk vond met groote luister plaats. Men
vertelt, dat Gloria zelfs geen kleedingstuk
mee in het huwelijk bracht.
Gloria en Reginald Vanderbilt schijnen
zeer gelukkig te zijn geweest. Gloria was
een voorbeeldige dochter, R e g g i e een
volmaakte schoonzoon. Van den eersten
dag af woonde Mrs. Hays Morgan hij het
jonge paar in, had een groote lijfrente en
bezocht alle feestelijkheden, die in de
New-Yorksche society plaats vonden. Er
was nog voldoende over voor de zusters en
broer van Gloria.
Het dochtertje, Gloria Laura, werd ge
boren. De toekomstige erfgename van 4
millioen dollar. Het scheen nu volmaakt te
zijn in de huize Vanderbilt. Maar na eeni-
ge jaren stierf Reginald. En het huis, waar
eens het geluk gewoond had, werd nu het
slagveld van ruzie uit eigenbelang.
Mevrouw Morgan zeide, dat haar dochter
- - weliswaar n& den rouwtijd gewoon
was avondpyama's te dragen en cocktail
partijen te geven. Hieruit o.a. constateerde
zij, dat haar kind geen recht had, zich met
do opvoeding van Gloria Laura te bemoeien
Zij had de bijzonderheden van het gedrag
van haar dochter gehoord van het perso
neel.
Een moeder, die haar eigen dochter met
zulke middelen aanklaagt! Een moeder,
die bijna tien jaren onder de gelukkigste
familieomstandigheden in het huis van
haar schoonzoon als zijn gast met haar
dochter geleefd heeftl Een moeder, die het
kleinkind ontvoert en de dochter niet toe
staat om het huis, waarin haar kind is, te
betreden!
De Amerikaansche bcau-monde is in een
De 3 jaar onde Gloria Lanra Vanderbilt.
hevigen strijd gewikkeld. Aan de zijde van
Mrs. Morgan staat Gloria's schoonzuster,
de zuster van Reginald Vanderbilt, Mrs.
Harry Withney. Aan den kant van deze
beide vrouwen staan verschillende vrou-
wenvereenigingen van New York, kinder
organisaties en afgunstige menschen..
Aan de andere zijde staat Gloria met haar
schoonmoeder voorwaar een zeldzaam
geval! de grijze Mrs. Cornelius Vander
bilt, haar bloedverwanten en vrienden. Zij
allen, zien de zaak anders dan Mrs. Mor
gan doet voorkomen. Zij weten, dat Mrs.
Morgan nog twee andere kleinkinderen
heeft, de kleine dochter van haar zoon
Harry en de vijfjarige zoon van Lady Fur-
ness. Mrs. Whitney van haar kant moe
der van twee dochters en een zoon, heeft
zeven kleinkinderen. En beide vrouwen
interesseeren zich enkel en alleen voor de
kleine Gloria Laura Vanderbilt.
Dat het hier niet gaat om het geluk van
het kind, maar om de zeggenschap over de
4 millioen-erfenis van het kind, komt als
vanzelf in de gedachte. Arm klein, rijk
meisje
Vijandig voeren de aanvoerders van de
oppositie aan, dat de leus van den over
grootvader, den ouden zelf-made man Van
derbilt: „Mij kunnen recht en wet niet
schelen, slechts geld is macht!" op een
vreeselijke manier aan dit kind gewraakt
wordt.
groote rol speelde. Ze is veel liever, zooals
ze is ook wanneer ze per slot niet de
„dienende maagd" is. Als ze er nu plezier
in heeft, geld te verdienen, laat haar dan
dat plezier. Gewoonlijk doet ze het alleen
om je mooie verjaarscadeaux te kunnen
geven. Dus waarom niet? Het is ook
makkelijker, wanneer men de eeuwige op
voedingspogingen laat varen.
Een man moet nooit woedend het huls
verlaten. Ik zeg b.v. zoo: laat je haar
knippen of kom me niet meer onder
oogen. En ik ga weg. Dit is de juiste,
vriendelijke, diplomatieke manier, om iets
te bereiken. En het helpt.
Wees niet al te spaarzaam met choco
lade, bloemen, schouwburggangen. Het ls
als het ware bedrijfskapitaal. Heb een
beetje zelfkennis en probeer nooit, een
stuk te schrijven of een portret te schilde
ren, wanneer je zonder talent bent. An
ders zal je vrouw je ongeschiktheid tegen
je uitspelen en met het volste recht. Per
slot ben je de Meester, niet waar?!
Vergeet nooit de verjaardag van je
vrouw, je huwelijksdag of dergelijke. Je
moet wel bedenken, dat ze buitengewoon
hecht aan die data. Vraag elke week
maar eens voorzichtig: Als ik me niet
vergis, is er een of ander familiefeest,
een dezer dagen, en dan krijg je precies
te hooren, wat je weten wilde.
Betoon je niet al te „zeker" van haar
wees af en toe eens oen beetje jaloersch,
dan ben je haar verschuldigd. Interesseer
je ook wat voor haar vroegere aanbidders
zwijg echter over hetgeen je zélf in je
jeugd deed!
Vergeet niet, dat de vrouw zich voor
voor haar geheele leven aan je gaf. Ze is
en blijft de liefste vrouw op do geheele
wereld, Juist daarom. Je hoeft haar dat
niet te toonen, bewaar liever uiterlijk al
tijd je superioriteit en humor. „Laat Je
haar knippen James, of kom me niet
meer onder de oogen!" want ze heeft
toch altijd het best met Je op, van alle
menschen op de heele wereldl"
