Parijsche brief IVOROL Welk boek? Schagen-nieuws. DUITSCHE PROPAGANDA IN HET SAARBEBIED. Van voetbalspel tot dwangarbeid. De regeeringsverklaring in Frankrijk. De invloed van de zoutconcentratie in den bodem op den groei der planten. f:en frissche mond met witte tanden door Qe Wederlandsche Tandpasta „WAT MIJN HARDT MAAKT IS GOED" DE NATIONALE VERGADERING TE VERSAILLES? - VROUWELIJ KE POLITIE TE PARIJS. VREEMDELINGENVERKEER NIEUWE MODE! (Bijzondere Parijsche correspondent.) Parijs, November 1934. Zullen wij straks allen in lange rijen auto's weer naar Versailles moeten rijden, voor de komende Na tionale Vergadering? Dat is de groote vraag, die gansch het politieke Parijs thans vervuld. Ooik wij. de courantenmenschen van de buitenlandsche pers agentschappen en groote dagbladen hebben reeds die mogelijkheid overwogen. Mocht de Fransche grondwet worden gewijzigd, dan kan dit alleen te Versailles geschieden, in een vereenigde vergadering van de Kamer van Afgevaardigden en van den Se naat. In gewone tijden komt deze Nationale Vergadering te Versailles bijeen voor de verkiezing van een nieuwen President van den Franschen republiek. Vaak is dit dan geworden de President van den Se naat, wien men als zoodanig reeds den bijnaam van „Le dauphin" heeft gegeven. In den tijd van het Fransche Koningschap was „Le dauphin" de oudste zoon van den regeerenden koning, wat wij dus de kroonprins zouden noemen. Op dergelijke feestdagen passez le mot! gaat heel het politieke artistieke en mondaine Parijs naar Versailles, een weg van ongeveer 20 K.M. die men per auto pleegt af te leggen, waarna men in de bekende deftige restaurants van Versailles, waar alle tafeltjes reeds lang te voren gereserveerd zijn, breedvoerig noenraaalt, terwijl men de kansen van de verschillende candidaten voor het presidentschap bespreekt. Ook nu zal men hetzelfde mondaine gezelschap In optocht naar Versailles zien trekken, al is er dit maal geen verkiezing van een president te verwach ten, doch slechts een wijziging van de grondwet te behandelen. Nooit zal „Tout Paris" zich dergelijke feestelijk heden en mondaine gebeurtenissen van de aller hoogste orde laten afsnoepen! Mannelijke agenten hebben alle landen en alle Steden. Vrouwelijke agenten komen nu in de mo de. Reeds hebben tal van staten en wereldsteden deze vrouwelijke dienaren der wet aanvaard. Ver moedelijk krijgt Parijs in de maand December ook zijn stuk of vijf „gardiennes de la paix".! Maar men is bang voor één groote moeilijkheid: de uniform van deze vrouwelijke agenten: „C'est le ridicule, quitue!" Nergens is dit meer waar dan te Parijs en het ls de groote vrees, dat de satire zich van de vrouwelijke uniform zal meester maken, waardoor het werk dezer vrouwen reeds van te vo ren zóó belachelijk zou worden gemaakt, dat het beter ware ze onmiddellijk in vergetelheid te laten verzinken. Voorloopig is afwachten dus de boodschap. In Nederland 'moet het met de kosten# van le vensonderhoud nog steeds slecht gesteld zijn: Wie Franschen spreekt, die in den afgeloopcn zomer ons land hebben bezocht, hoorde algemeen klachten over de duurte van Nederland, waarvan ik hier de al dan niet juistheid natuurlijk niet vermag te be- oordeelen. Nu wil het ongeluk voor den In Holland roizonden Franschman, dat hij betaald In Neder- landsche guldens, die hij voor iets meer dan tien Fransche francs heeft moeten koopen. Maar omgekeerd is het leven in Parijs ook niet bepaald goedkoop te noemen. Wij weten wel, dat dit altijd veel duurder geweest is in de lichtstad, dan in de kleinere Fransche steden, of op het Fran sche platteland, maar men bezocht nu eenmaal Pa rijs en niet het toch zoo wonderschoone Fransche platteland. Daardoor ls het bezoek van Engelsche, Amerikaan- eche, Nederlandsche en Skandinavische toeristen aan Parijs natuurlijk aanzienlijk verminderd, wat te bemerken is in de daling der prijzen, van zelfs de meest voorname hotels, restaurants, bars en pret-lokalen. Doch zelfs die prijsvermindering heeft den stroom der vreemdelingen nog niet naar Parijs kunnen laten terugvloeien. Thans overwegen de vereenigingen voor vreem delingenverkeer, de hotelhouders, de restaurateurs en de regeering hoe daarin een keer ten goede te kunnen brengen, want een groot vreemdelingenver keer is conditio sine qua non voor Frankrijk en Pa rijs, dat voor een deel van vreemdelingen-industrie bestaat, en de goudstroom, die aan vreemdelingen verkeer inhaerent is, niet kan ontberen. Een nieuwe mode is bezig te Parijs opgang te ma ken. Vroeger droegen de dames haar initialen alleen op dat deel der klecding, dat onzichtbaar bleef. Daarin is een grondige verandering gekomen; thans draagt men te Parijs deze initialen op de meest zichtbare plaatsen, als versiering op de hoed, of op de ceintuur, op het handtaschje, of bengelende aan een halsketting. Wellicht zal binnen afzienbaren tijd ook Neder land met deze nieuwe mode gelukkig worden ge maakt! (Nadruk verboden.) ,Van Dultschland afgerukt het tragi sche lot van Holland, Vlaanderen enz." Saarbrucken. In verband met de aanstaande volksstemming in het Saargebied, geeft de „Saar- brucker Zeitung", het officieele orgaan van het Duitsche Front, een in kleurendruk geillustreerd propaganda-bijvoegsel uit met op de voorpagina een fotomontage, die grootendeels bestaat uit een land kaart van Zuidwest-Duitschland en in afwijkende kleur het aangrenzende Belgiö, Nederland, Frankrijk en Zwitserland, gegroepeerd om het Saargebied. De tekst op deze voorpagina luidt: Op de Europeesche landkaart vormt het hoog industricele Saargebied met zijn rijke bodemschatten en zijn Duitsche bcvolkingskern van 830.000 zielen, slechts en kleine vlek en toch wordt om dit eenig schoone stukje vaderlandschen grond sedert 15 jaar een taaie afweerstrijd tegen vreemde machtsaan spraken gevoerd. Dat deze strijd gewonnen wordt, dat het Saargebied voor het tragische lot der defi nitieve afrukking en vervreemding van het moeder land, dus voor het lot van Holland, Vlaanderen. Luxemburg, Bourgondië en Zwitserland bewaard wordt, daartoe is de moreele politieke en economi sche steun van de strijdende Saarbevolking door het geheele Duitsche volk, door elk Duitsch volksgenoot noodig." Het elftal door de politie op hel veld gearresteerd, New York. Een voetbal-wedstrijd, welke te Oceanport (New Jersey) gespeeld werd en waarbij de gasten met 12—O leidden, werd plotseling onder broken door een aantal politio-agenten, die het veld opwandelden en de gastspclers arresteerden. Ze werden voor den politierechter geleid en werden er van beschuldigd, hekken, schuttingen en uithang borden den vorigen avond in een dronken bui ver nield te hebben! Men sloot hen in het politiebureau op, waar ze pas den volgenden morgen weer uit gehaald werden. Hun straf was toen echter nog niet ten einde. Het elf tal werd voorzien van timmer- en verfgereedschap, waarmede het do aangerichte schade moest herstel len en in natura vergoeden. De groote meerderheid voor Flandin door de pers met een zekere ironie ontvangen. P a r ij s. De zeer groote meerderheid, die Flan din in de Kamer heeft gevonden, wordt in de pers met een zekere ironie ontvangen. Er wordt <m ge wezen, dat do politieke wapenstilstand thans ook zonder Gaston Doumcrgue voortduurt, en dat het parlement thans weer grooten ijver en oen goed ge drag zal toonen, nu het gevaar voor ontbinding, waarmee Doumcrgue dreigde, voorbij is. In sommi ge bladen wordt de toespeling gemaakt, dat de meer derheid, die Flandin gisteren minder heeft verwor- van dan wel cadeau gekregen, te groot voor den nieuwen Minister-President zou kunnen zijn. Deze bladen spreken van: „Een te schoone, een bijna ver dacht schoone meerderheid. Een indrukwekkend be gin. Een liefdesrecord." Do „Pctit Parisien" spreekt van een zuiver reken kundige overwinning op grond van de formule van handhaving van den wapenstilstand ter verdedi ging van de republiek en Frankrijk. De „Echo de Paris" doet een aanval crp de nieuwe regeering en schrijft, dat Flandin geen hervormings plannen heeft ingediend, maar wel do nationale strijdhonden wil ontwapenen. Deze laatste plannen der regeering acht het blad onaanvaardbaar. Nie mand wenscht dat de patriotten gebonden worden door een Ministerie, welks linkervleugel contact heeft met het communistisch-marxistische front, In het naburige Spanje heeft men beleefd, hoe in Astu- rië de ontwapende aanhangers van rechts als slacht vee waren overgeleverd aan de communistische troe pen. Er bestaat slechts één middel om de nationale strijdorganisaties te ontwapenen, n.1. door hun het recht van bestaan te ontnemen, door herstel van het gezag van den staat en de politieke veiligheid der burgers en door verbod van de uit het buitenland gesteunde roode organisaties. Het behoort niet onze taak. te schrijven over be mesting of "over meststoffen, dit behoort tot het ge bied van de Rijkstuin- en landbouwconsulentcn. Wel echter kunnen er zich gevallen voordoen, dat de concentratie van het bodemvocht of do samenstelling van cle toegediende meststoffen tot gevolg hebben, dat wij op plantenziektenkundig terrein terecht ko men. Deze gevallen doen zich den laatsten tijd herhaal delijk voor en dan vooral bij cultures onder glas. Tot goed begrip van een en ander zullen wii bij wijze van inleiding, zeer in het kort. iets over de concentratie vertellen. Reeds lang is bekend, dat de groei van de planten samenhangt met de hoeveel heid zouten, die in den bodem zijn opgelost (in het bodemwater dus). Zijn er teveel zouten in opgelost, dan noemt men de concentratie hoog en zijn er weinig in opgelosten toestand in aanwezig, dan noemt men de concentratie laag. Is de concentratie te hoog, dan gaan de planten dood, ze verbranden, zooals dat in de praktijk genoemd wordt. Dat de concentratie zoo laag is, dat de planten niet groeien kunnen en dus dood gaan, komt in de praktijk niet voor of in cultuurgronden niet. Wel kan het natuur lijk voorkomen, dat in het bodemwater de concen tratie weliswaar niet te laag is, maar dat er van een gegeven voedingsstof niet voldoende aanwezig is. Wij moeten dus vooral niet dc concentratie verwar ren met de aanwezige voedingszouten. Het zal name lijk duidelijk zijn, dat in den bodem naast de voe dingszouten ook andere, soms giftige zouten in het bodemwater zijn opgelost. Zooals reeds werd opgemerkt, zijn de gevaren voor een hooge of een te hoogo concentratie onder glas veel grootcr dan buiten. Dit zal duidelijk zijn als men in aanmerking neemt het feit. dat in den win ter en ook in andere jaargetijden tijdens den regen val veel zouten door dat regenwater worden weg gespoeld of dat daardoor in ieder geval dc concen tratie wordt verlaagd. Omdat men onder glas bo vendien nog gietwater gebruikt, dat heel dikwijls meer keukenzout bevat dan het regenwater zal be vatten, hebben wij ook nog rekening te houden niet alleen met de concentratie maar ook met feit, dat keukenzout voor vele cultuurplanten als een gif werken kan. Dit is in Noord-Holland bij de kasscn- bouwers maar al te zeer bekend. Afgezien nu van het cventueele keukenzoutgelialtc van het gietwater moet men er ook, onder glas, re kening mede houden, dat de kunstmestgiften daar veelal veel en veel hoogcr zijn dan men zc ooit hij een vollegrondscultuur geven zou. Nu komen wi] dan ook waar wij eigenlijk zijn wilden. Wij wilden er namelijk op wijzen, dat het ongelimiteerde ge bruik van kunstmestzouten en dan vooral van de oudcrwetsche, min of meer ruwe kunstmestzouten veel eer een te hooge concentratie tengevolge zal hebben, dan wanneer men gebruik zou maken van een van de nieuwere, meer geconcentreerde en meer gezuiverde kunstmeststoffen van den tegenwoordigen tijd. Het zal namelijk duidelijk zijn, dat het zoutgehalte van den bodem, dus de concentratie, meer verhoogd zal worden dan noodig is als men gebruik maakt van b.v. Chilisalpctcr, dat 15.5 procent stikstof bevat en dan ook maar alleen stikstof, dan dat men ge bruik maakt van een andere stikstofhoudende mest stof b.v. A.S.F. of Nitrophoska, waarvan het eerste geen 15.5, maar totaal 53 kilo voedingsstoffen per 100 kilogram bevat en het laatste ongeveer dezelfde cij fers vertoont. Doel van deze schrijverij is dan ook U erop te wijzen, dat bij een afwijkende groei of een slecht gewas, onder glas dan, men zich eerst eens af moet vragen, of de concentratio van het bodemvocht niet PROGRAMMA VOOR ZONDAG A.S. Schagen I—D.T.S. I. Aanvang 2 uur. Andere elftallen alsmedo de adspiranten hebben vrijaf. Indien nog verandering hierin komt, zullen do spelers hiervan per convocatie bericht ontvangen. De adspiranten zien even bij hotel Roobol. Ons jongenshockjo. De wedstrijd van a is met groot verschil verloren. Ze moesten de meerdere van Helder a erkennen. Wij hopen echter dc twee laatste verliespunten to noteeren, zoo ook met 1>, dat met 71 de vlag moest strijken, ook al in Den Helder. Zaterdagmiddag 3.30 uur weer present hé! Loten. In vervolg op onze vorige bekendmaking, kunnen wij nog melden, dat er nog wat loten over zijn. Wlo weet er nog een gaatje voor? Men hale ze even bij liet lotcn-depöt C. Molenaar, Molenstraat. Waar blijft de traintng? Ecnigo maanden geleden deden wij reeds medo- dceling dat weer met wintertraining zou worden begonnen. Tot heden merken wij hier niets van. Is een en ander weer afgesprongen? Nog meer splitsing. Naar aanleiding van liet feit dat in verschillende vereenigingen de leden bedanken, omdat het hun niet ligt in een neutrale vcreeniging, zoo is het lezen van onderstaand versje van Piraten uit het Alg. Sportblad wel eens op z'n plaats. We plaatsen slechts de eerste twee versjes. „Sport smiles and tears" staat er boven: Of jc „rood", „geel", „groen" of „paars" bent Wat komt dat er nu op aan? Schuif de politieke kleuren In de sport toch van den baan! Welk geloof men mag belijden, Sportgevoel vraagt daar niet naar Sport eischt slechts het ware „mensch-zijn" Endus: mèt en vóór elkaar. Elftallen voor Zondag. Schagen I: Arnoldus Vlottes Slikker Biersteker Plakman Weeland Rus Boontjes Dekker N.N. Dc Mooc Res: J. Peetoom, P. de Vries. te hoog kan zijn. Bij een oudere kas zal men daar natuurlijk eerder last van hebben dan bij een nieuw gebouwde, hoewel het ook daar heel goed kan voor komen. Vele monsters die in het afgeloopen seizoen geno men zijn van kasgronden, hebben dat met vrij groote zekerheid aangetoond. Ik geloof echter wel, dat be mestingsdeskundigen het gebruik van de ruwere kunstmestzouten bij do vollegrondscultures in velo gevallen niet zullen afraden; daar zal men niet zoo spoedig met een te hooge concentratie of met een vergiftige werking te kampen hebben, als men maar rekening houdt met hetgeen omtrent tijd van toe dienen, al of niet onderwerken, mengen enz. voor geschreven wordt. Hetgeen gezegd is omtrent Chilisalpcter dient dan ook niet als een waarschuwing tegen het gebruik van die stof te worden opgevat. Alleen zal men zich onder glas eerst moeten afvragen, of wellicht do concentratie daardoor ongunstig kan worden be- invloed. Het is slechts genomen als voorbeeld, omdat dit artikeltje ook gelezen wordt door menschcn. dio van concentratie nog nooit hebben gehoord. Voor diegenen wordt dit eigenlijk geschreven. Do ando ren hebben het in de grootorc vakbladen reeds kun nen lezen in een meer wetenschappelijke» vorm. Bij het naderen van den tijd. waarin men tot het bemesten van kasgronden en bakken over zal gaan, houde men met dit vraagstuk dus rekening en mochten zich in het komende en reeds dichthijzijndo seizoen twijfelachtige verschijnselen voordoen, dan is een briefkaartje voldoende, oni ondorgeteckcnao tot een bezoek uit te noodigen. De Ambtenaar bij den Plantcnz.k. Dienst, VAN HERWIJNEN. St.-Pancras. Een vraag, die er onschuldig uitziet, maar waar aan toch meer vast zit dan men op het eerste ge zicht misschien denkt. Drie kwart van de koopers dragen haar op het voorhoofd, wanneer zij een Ikjck- winkel binnentreden. En het is niet alleen de taak van den bockhandelaar en zijn bedienden haar van uw voorhoofd af te lezen, maar haar zoo goed moge lijk to beantwoorden daarenboven. Voor den oningewijde lijkt dat waarschijnlijk een beetje vreemd, doch zelden gaat een boekenliefheb ber een boekwinkel binnen met vooropgezette bedoe lingen ten aanzien van hetgeen hij zich wenscht aan te schaffen. Soms heeft hij zich als excuus een of ander noodzakelijk studie-werk in het hoofd gezet wolk mensch wordt gaarne op zijn hartstochten betrapt? maar meestal trekt hem een ik-weet-niet- wat binnen de muren van het boekenparadijs. Van daar, dat do boekhandelaar, die daartoe in de gele genheid is, er in den regel voor zorgt een rustig hoekje in den winkel voor hem te reserveeren, op dat hij naar hartelust rondsnuffelen en zich orièn- teeren kan. Welk boek? Dat is een vraag, waarop een recht geaard boekenliefhebber niet dadelijk een afdoend antwoord verlangt te ontvangen. En... dring hem vooral geen antwoord op, als hij er niet om vraagt. Want daarmee bederft ge onder omstandigheden zijn heele plezier. Hij wil ingelicht, vóórgelicht worden, maar hij begeert volstrekt niet, dat gij hem de be slissing uit handen neemt. Wie handschoenen ot sokken koopt, zal misschien blij zijn, wanneer de ijverige verkooper hem met een paar overtuigende woorden van oen moeilijke keuze ontslaat. Doch boeken zijn nu eenmaal voor de meesten onzer iets anders dan sokken en handschoenen. Boeken vormen een bij uitstek persoonlijk bezit; vandaar dat wij ze slechts door een volstrekt persoonlijke, d.w.z. zelf standige keuze tot ons eigendom kunnen maken. Wat hier geldt voor het koopen van boeken voor zichzelf, brengt zijn eigenaardige moeilijkheden met zich bij' het koopen van booken voor anderen. Er is geen moeilijker maar ook geen schooner geschenk dan iemand een bock te geven. Niet: zoo maar een bock, maar een boek. dat den begif tigde, naar men vermoeden mag, persoonlijk aan spreken zal: een boek dus, dat hij waarschijnlijk zelf ook zou hebben gekocht. Door geen geschenk kan men beter uitdrukking geven aan de liefde en de achting, die men iemand toedraagt, dan door een bock. Want er is geen persoonlijker geschenk en al leen het persoonlijke In een geschenk heeft werke lijke waarde, niet zijn meerdere of mmdere kost baarheid. Wie iemand een boek wil geven, kieze om te be ginnen met dezelfde nauwkeurigheid als waarmede hij gewoon is voor zich zelf te kiezen. Daarmee wil echter volstrekt niet gezegd zijn, dat hij nu ook kiezen moet, wat hij voor zichzelf zou hebben gekozen. Weliswaar komt men er licht toe dit te doen, maar men moet hier toch voorzichtig wezen en zich allereerst trachten op de hoogte te stellen van de geestelijke behoeften en belangstelling van dengene dien men eereu wil met een boekge schenk. Deze behoeften en die belangstelling bchoo- ven niet altijd te corrcspondecren met de onze. Hoc- voel wij zelf misschien ook van poëzie houden cn hoezeer wij in het bijzonder een groote bewondering koesleren voor de gedichten van Boutcns, wij zouden er geheel verkeerd aan doen iemand een bundel verzen van dezen dichter ten geschenke te geven, indien wij er ons niet van te voren van overtuigd hadden, dat de betrokkene: ten eerste zelf van poë zie hield en ten tweede juist tot do dichtkunst van Bouens een bijzondere neiging had getoond. In den regel zullen wij daarom juist bij het koo pen van boeken voor anderen de hulp van den boek handelaar niet kunnen missen. Want hoe breed ons gezichtsveld ook in dezen mag zijn, het zal inanr al te vaak voorkomen, dat wij op een bepaald bocken- gobied niet voldoende thuis zijn om met oordeel te kunnen kiezen. Dan moeten wij een beroep doen op de ervaring van den boekhandelaar, die door zijn dagelijkschcn omgang met deze materie geacht kan worden in staat tc zijn ons dc gewenschtc gegevens to verstrekken. Wee den boekhandelaar, die hierbij alleen ziet op zijn eigen belang en niet in dc eerste plaats rekening houdt met dc belangen van zijn klant! Ik herinner mc nog, hoe het vroeger de gewoon te was, bepaalde boeken „weg te werken", die men met een (tc!) groot getal had ingeslagen. Nicts-ver- moedende klanten werden er mee gelukkig gemaakt doch ik ben ervan overtuigd, dat deze „handelspo litiek" zich op den duur behoorlijk gewroken heeft. Een zichzelf rcspccteerend bockverkooper doet zoo- iets tegenwoordig echter niet meer. Hij weet te goed, dat boeken verkoopen iets anders is dan het aan den nian brengen van kunstzijde of sajet. Door. twee omstandigheden is de vraag: welk bock? in dc laatste jaren in toenemende mate van belang geworden, ongeacht het feit, of men voor anderen of/en voor zichzelf gewoon is boeken te koopen: le. er zijn veel meer boeken aan dc markt gekomen dan vroeger het geval was; 2c. het boven dc onmiddel lijke levensbehoeften beschikbare inkomen heeft bij de mecsten een sterke vermindering ondergaan. Bei de factoren maken dc bockcnkeuzo van bijzonder ge wicht. Üc aanzienlijk toegenomen boekenproductie heeft de keuze op zichzelf bemoeilijkt; dc gewijzigde economische omstandigheden hebben daarenboven do gelegenheid tot het doen van een keuze aan een sterke beperking onderworpen. Feitelijk is de toe stand dus zóó geworden: men heeft ruimer keuze, doch men is minder yank in staat om een keuze te doen. In aansluiting hiermee is de rol van de letterkundige critiek als betrouwbare voorlichtings dienst van grootcr bctcckenis geworden (door alle dagbladdirectics wordt dit helaas nog niet in vol doende mate ingezien) cn is tevens ook de positie van den boekhandelaar toegenomen in cultureel go- wicht. Zijn invloed op den verkoop van het boek, die grootcr is dan men waarschijnlijk denkt, mankt, dat hij veel doen kan, zoowel ten goede als ten kwa de van de culturcclc ontwikkeling van ons volk. Hij kan zich inspannen het goede hoek tot dc lezers to brengen en hij kan zich ook drijven laten op zijn. commerciccle mogelijkheden zonder zelf positief cul tuur-vormend op te treden. Hij kan, met andero woorden, genoegen nemen met e°n kwantitatief be hoorlijken omzet, zonder zich rekenschap te geven van de kwaliteit van hetgeen hij bereikt heeft. Doch indien hij dit niet doet en hem ook de ideëele zijde van zijn beroep ter harte gaat, dan is hij één der meest betcckcncndc figuren bij dc oplossing van clo vraag: Welk hoek? In een tijd als deze. waarin het hoek als geschenk! zeer veler belangstelling heeft, Is bet misschien wel eens goed de aandacht to vestigen op de mogelijk heid ecner samenwerking van boekenliefhebber en bockenverkooper. Wij hopen, dat uit het vorenstaan de duidelijk gebleken is, dat deze mogelijkheid heel wel voor verwezenlijking vatbaar is. Bij de moeilijk heden, waarvoor dc vraag: welk boek? ons plaatst, !s dikwijls de hulp van den deskundigen' bockver kooper onontbeerlijk. En nu willen wij in het kort nog iets zeggen over de vraag zelf. „Welk boek zullen wij lezen?" bctoe- kene nimmer alleen maar: „welk l*)ck zullen wij lecnen?" Het lecnen van boeken is een noodzakelijk! kwaad, dat men daarom zooveel mogelijk binnen do perken moet houden. Wie zich eraan gewent boeken te lecnen (vooral als dit niet strikt noodzakelijk is), raakt op den duur zijn persoonlijke houding tegen over de boeken kwijt. Hij kan beter naar een inrich ting van vermaak gaan dan oen boek lezen, want' het lezen heeft dan voor hem zijn die?>eren zin ver loren. Het is geworden een happen en snappen naar wat (toevallig!) actueel is, een achterna jagen van hetgeen „men lezen moet". Doeh daardoor heeft het hoek zijn essonticele waarde ingeboet. Het is niet meer geschikt om ons tot geestelijk voedsel te strek ken, het is gelijk een maag-bedervende lekkernij ge worden. Welk hoek? kan een richting gevende vraag in ons leven hoteekenen. Want het goede boek brengt ons een schat aan geestelijken rijkdom in een arme wereld. Wat dit inhoudt, weet een ieder, voor wie zich de wereld van het hoek ontsloten heeft. Hij is een ander geworden dan hij was, toen het boek nog „een gesloten boek" voor hem was. Doch nu het zicfi heeft geopend, is het hem duidelijk geworden, hoe veel hij tevoren heeft gemist en hoe blind en achte loos hij tot nog toe door het leven ls gegaan. Wie dc verborgen schatten van het goede boctf heeft leeren ontdekken, wordt niet moede het te prij zen in al dc variëteiten, waarmede het in dc boek winkels ligt geëtaleerd. ROEL HOUWINK.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 7