Parijsche brief
IVOROL
Welk boek?
Schagen-nieuws.
DUITSCHE PROPAGANDA IN HET
SAARBEBIED.
Van voetbalspel tot dwangarbeid.
De regeeringsverklaring in Frankrijk.
De invloed van de zoutconcentratie in den
bodem op den groei der planten.
f:en frissche mond
met witte tanden
door
Qe Wederlandsche Tandpasta
„WAT MIJN HARDT MAAKT IS GOED"
DE NATIONALE VERGADERING
TE VERSAILLES? - VROUWELIJ
KE POLITIE TE PARIJS.
VREEMDELINGENVERKEER
NIEUWE MODE!
(Bijzondere Parijsche correspondent.)
Parijs, November 1934.
Zullen wij straks allen in lange rijen auto's weer
naar Versailles moeten rijden, voor de komende Na
tionale Vergadering? Dat is de groote vraag, die
gansch het politieke Parijs thans vervuld. Ooik wij.
de courantenmenschen van de buitenlandsche pers
agentschappen en groote dagbladen hebben reeds
die mogelijkheid overwogen. Mocht de Fransche
grondwet worden gewijzigd, dan kan dit alleen te
Versailles geschieden, in een vereenigde vergadering
van de Kamer van Afgevaardigden en van den Se
naat.
In gewone tijden komt deze Nationale Vergadering
te Versailles bijeen voor de verkiezing van een
nieuwen President van den Franschen republiek.
Vaak is dit dan geworden de President van den Se
naat, wien men als zoodanig reeds den bijnaam van
„Le dauphin" heeft gegeven. In den tijd van het
Fransche Koningschap was „Le dauphin" de oudste
zoon van den regeerenden koning, wat wij dus de
kroonprins zouden noemen.
Op dergelijke feestdagen passez le mot! gaat
heel het politieke artistieke en mondaine Parijs
naar Versailles, een weg van ongeveer 20 K.M. die
men per auto pleegt af te leggen, waarna men in de
bekende deftige restaurants van Versailles, waar alle
tafeltjes reeds lang te voren gereserveerd zijn,
breedvoerig noenraaalt, terwijl men de kansen van
de verschillende candidaten voor het presidentschap
bespreekt.
Ook nu zal men hetzelfde mondaine gezelschap In
optocht naar Versailles zien trekken, al is er dit
maal geen verkiezing van een president te verwach
ten, doch slechts een wijziging van de grondwet te
behandelen.
Nooit zal „Tout Paris" zich dergelijke feestelijk
heden en mondaine gebeurtenissen van de aller
hoogste orde laten afsnoepen!
Mannelijke agenten hebben alle landen en alle
Steden. Vrouwelijke agenten komen nu in de mo
de. Reeds hebben tal van staten en wereldsteden
deze vrouwelijke dienaren der wet aanvaard. Ver
moedelijk krijgt Parijs in de maand December ook
zijn stuk of vijf „gardiennes de la paix".!
Maar men is bang voor één groote moeilijkheid:
de uniform van deze vrouwelijke agenten: „C'est le
ridicule, quitue!" Nergens is dit meer waar dan te
Parijs en het ls de groote vrees, dat de satire zich
van de vrouwelijke uniform zal meester maken,
waardoor het werk dezer vrouwen reeds van te vo
ren zóó belachelijk zou worden gemaakt, dat het
beter ware ze onmiddellijk in vergetelheid te laten
verzinken.
Voorloopig is afwachten dus de boodschap.
In Nederland 'moet het met de kosten# van le
vensonderhoud nog steeds slecht gesteld zijn: Wie
Franschen spreekt, die in den afgeloopcn zomer ons
land hebben bezocht, hoorde algemeen klachten
over de duurte van Nederland, waarvan ik hier de
al dan niet juistheid natuurlijk niet vermag te be-
oordeelen. Nu wil het ongeluk voor den In Holland
roizonden Franschman, dat hij betaald In Neder-
landsche guldens, die hij voor iets meer dan tien
Fransche francs heeft moeten koopen.
Maar omgekeerd is het leven in Parijs ook niet
bepaald goedkoop te noemen. Wij weten wel, dat
dit altijd veel duurder geweest is in de lichtstad,
dan in de kleinere Fransche steden, of op het Fran
sche platteland, maar men bezocht nu eenmaal Pa
rijs en niet het toch zoo wonderschoone Fransche
platteland.
Daardoor ls het bezoek van Engelsche, Amerikaan-
eche, Nederlandsche en Skandinavische toeristen
aan Parijs natuurlijk aanzienlijk verminderd, wat
te bemerken is in de daling der prijzen, van zelfs
de meest voorname hotels, restaurants, bars en
pret-lokalen. Doch zelfs die prijsvermindering heeft
den stroom der vreemdelingen nog niet naar Parijs
kunnen laten terugvloeien.
Thans overwegen de vereenigingen voor vreem
delingenverkeer, de hotelhouders, de restaurateurs
en de regeering hoe daarin een keer ten goede te
kunnen brengen, want een groot vreemdelingenver
keer is conditio sine qua non voor Frankrijk en Pa
rijs, dat voor een deel van vreemdelingen-industrie
bestaat, en de goudstroom, die aan vreemdelingen
verkeer inhaerent is, niet kan ontberen.
Een nieuwe mode is bezig te Parijs opgang te ma
ken. Vroeger droegen de dames haar initialen alleen
op dat deel der klecding, dat onzichtbaar bleef.
Daarin is een grondige verandering gekomen;
thans draagt men te Parijs deze initialen op de
meest zichtbare plaatsen, als versiering op de hoed,
of op de ceintuur, op het handtaschje, of bengelende
aan een halsketting.
Wellicht zal binnen afzienbaren tijd ook Neder
land met deze nieuwe mode gelukkig worden ge
maakt!
(Nadruk verboden.)
,Van Dultschland afgerukt het tragi
sche lot van Holland, Vlaanderen
enz."
Saarbrucken. In verband met de aanstaande
volksstemming in het Saargebied, geeft de „Saar-
brucker Zeitung", het officieele orgaan van het
Duitsche Front, een in kleurendruk geillustreerd
propaganda-bijvoegsel uit met op de voorpagina een
fotomontage, die grootendeels bestaat uit een land
kaart van Zuidwest-Duitschland en in afwijkende
kleur het aangrenzende Belgiö, Nederland, Frankrijk
en Zwitserland, gegroepeerd om het Saargebied. De
tekst op deze voorpagina luidt:
Op de Europeesche landkaart vormt het hoog
industricele Saargebied met zijn rijke bodemschatten
en zijn Duitsche bcvolkingskern van 830.000 zielen,
slechts en kleine vlek en toch wordt om dit eenig
schoone stukje vaderlandschen grond sedert 15 jaar
een taaie afweerstrijd tegen vreemde machtsaan
spraken gevoerd. Dat deze strijd gewonnen wordt,
dat het Saargebied voor het tragische lot der defi
nitieve afrukking en vervreemding van het moeder
land, dus voor het lot van Holland, Vlaanderen.
Luxemburg, Bourgondië en Zwitserland bewaard
wordt, daartoe is de moreele politieke en economi
sche steun van de strijdende Saarbevolking door het
geheele Duitsche volk, door elk Duitsch volksgenoot
noodig."
Het elftal door de politie op hel veld
gearresteerd,
New York. Een voetbal-wedstrijd, welke te
Oceanport (New Jersey) gespeeld werd en waarbij
de gasten met 12—O leidden, werd plotseling onder
broken door een aantal politio-agenten, die het veld
opwandelden en de gastspclers arresteerden. Ze
werden voor den politierechter geleid en werden er
van beschuldigd, hekken, schuttingen en uithang
borden den vorigen avond in een dronken bui ver
nield te hebben!
Men sloot hen in het politiebureau op, waar ze
pas den volgenden morgen weer uit gehaald werden.
Hun straf was toen echter nog niet ten einde. Het elf
tal werd voorzien van timmer- en verfgereedschap,
waarmede het do aangerichte schade moest herstel
len en in natura vergoeden.
De groote meerderheid voor Flandin door
de pers met een zekere ironie ontvangen.
P a r ij s. De zeer groote meerderheid, die Flan
din in de Kamer heeft gevonden, wordt in de pers
met een zekere ironie ontvangen. Er wordt <m ge
wezen, dat do politieke wapenstilstand thans ook
zonder Gaston Doumcrgue voortduurt, en dat het
parlement thans weer grooten ijver en oen goed ge
drag zal toonen, nu het gevaar voor ontbinding,
waarmee Doumcrgue dreigde, voorbij is. In sommi
ge bladen wordt de toespeling gemaakt, dat de meer
derheid, die Flandin gisteren minder heeft verwor-
van dan wel cadeau gekregen, te groot voor den
nieuwen Minister-President zou kunnen zijn. Deze
bladen spreken van: „Een te schoone, een bijna ver
dacht schoone meerderheid. Een indrukwekkend be
gin. Een liefdesrecord."
Do „Pctit Parisien" spreekt van een zuiver reken
kundige overwinning op grond van de formule van
handhaving van den wapenstilstand ter verdedi
ging van de republiek en Frankrijk.
De „Echo de Paris" doet een aanval crp de nieuwe
regeering en schrijft, dat Flandin geen hervormings
plannen heeft ingediend, maar wel do nationale
strijdhonden wil ontwapenen. Deze laatste plannen
der regeering acht het blad onaanvaardbaar. Nie
mand wenscht dat de patriotten gebonden worden
door een Ministerie, welks linkervleugel contact
heeft met het communistisch-marxistische front, In
het naburige Spanje heeft men beleefd, hoe in Astu-
rië de ontwapende aanhangers van rechts als slacht
vee waren overgeleverd aan de communistische troe
pen. Er bestaat slechts één middel om de nationale
strijdorganisaties te ontwapenen, n.1. door hun het
recht van bestaan te ontnemen, door herstel van het
gezag van den staat en de politieke veiligheid der
burgers en door verbod van de uit het buitenland
gesteunde roode organisaties.
Het behoort niet onze taak. te schrijven over be
mesting of "over meststoffen, dit behoort tot het ge
bied van de Rijkstuin- en landbouwconsulentcn. Wel
echter kunnen er zich gevallen voordoen, dat de
concentratie van het bodemvocht of do samenstelling
van cle toegediende meststoffen tot gevolg hebben,
dat wij op plantenziektenkundig terrein terecht ko
men.
Deze gevallen doen zich den laatsten tijd herhaal
delijk voor en dan vooral bij cultures onder glas.
Tot goed begrip van een en ander zullen wii bij
wijze van inleiding, zeer in het kort. iets over de
concentratie vertellen. Reeds lang is bekend, dat de
groei van de planten samenhangt met de hoeveel
heid zouten, die in den bodem zijn opgelost (in het
bodemwater dus). Zijn er teveel zouten in opgelost,
dan noemt men de concentratie hoog en zijn er
weinig in opgelosten toestand in aanwezig, dan
noemt men de concentratie laag. Is de concentratie
te hoog, dan gaan de planten dood, ze verbranden,
zooals dat in de praktijk genoemd wordt. Dat de
concentratie zoo laag is, dat de planten niet groeien
kunnen en dus dood gaan, komt in de praktijk niet
voor of in cultuurgronden niet. Wel kan het natuur
lijk voorkomen, dat in het bodemwater de concen
tratie weliswaar niet te laag is, maar dat er van een
gegeven voedingsstof niet voldoende aanwezig is.
Wij moeten dus vooral niet dc concentratie verwar
ren met de aanwezige voedingszouten. Het zal name
lijk duidelijk zijn, dat in den bodem naast de voe
dingszouten ook andere, soms giftige zouten in het
bodemwater zijn opgelost.
Zooals reeds werd opgemerkt, zijn de gevaren voor
een hooge of een te hoogo concentratie onder glas
veel grootcr dan buiten. Dit zal duidelijk zijn als
men in aanmerking neemt het feit. dat in den win
ter en ook in andere jaargetijden tijdens den regen
val veel zouten door dat regenwater worden weg
gespoeld of dat daardoor in ieder geval dc concen
tratie wordt verlaagd. Omdat men onder glas bo
vendien nog gietwater gebruikt, dat heel dikwijls
meer keukenzout bevat dan het regenwater zal be
vatten, hebben wij ook nog rekening te houden niet
alleen met de concentratie maar ook met feit, dat
keukenzout voor vele cultuurplanten als een gif
werken kan. Dit is in Noord-Holland bij de kasscn-
bouwers maar al te zeer bekend.
Afgezien nu van het cventueele keukenzoutgelialtc
van het gietwater moet men er ook, onder glas, re
kening mede houden, dat de kunstmestgiften daar
veelal veel en veel hoogcr zijn dan men zc ooit
hij een vollegrondscultuur geven zou. Nu komen wi]
dan ook waar wij eigenlijk zijn wilden. Wij wilden
er namelijk op wijzen, dat het ongelimiteerde ge
bruik van kunstmestzouten en dan vooral van de
oudcrwetsche, min of meer ruwe kunstmestzouten
veel eer een te hooge concentratie tengevolge zal
hebben, dan wanneer men gebruik zou maken van
een van de nieuwere, meer geconcentreerde en meer
gezuiverde kunstmeststoffen van den tegenwoordigen
tijd.
Het zal namelijk duidelijk zijn, dat het zoutgehalte
van den bodem, dus de concentratie, meer verhoogd
zal worden dan noodig is als men gebruik maakt
van b.v. Chilisalpctcr, dat 15.5 procent stikstof bevat
en dan ook maar alleen stikstof, dan dat men ge
bruik maakt van een andere stikstofhoudende mest
stof b.v. A.S.F. of Nitrophoska, waarvan het eerste
geen 15.5, maar totaal 53 kilo voedingsstoffen per 100
kilogram bevat en het laatste ongeveer dezelfde cij
fers vertoont.
Doel van deze schrijverij is dan ook U erop te
wijzen, dat bij een afwijkende groei of een slecht
gewas, onder glas dan, men zich eerst eens af moet
vragen, of de concentratio van het bodemvocht niet
PROGRAMMA VOOR ZONDAG A.S.
Schagen I—D.T.S. I. Aanvang 2 uur.
Andere elftallen alsmedo de adspiranten hebben
vrijaf. Indien nog verandering hierin komt, zullen do
spelers hiervan per convocatie bericht ontvangen.
De adspiranten zien even bij hotel Roobol.
Ons jongenshockjo.
De wedstrijd van a is met groot verschil verloren.
Ze moesten de meerdere van Helder a erkennen.
Wij hopen echter dc twee laatste verliespunten to
noteeren, zoo ook met 1>, dat met 71 de vlag moest
strijken, ook al in Den Helder.
Zaterdagmiddag 3.30 uur weer present hé!
Loten.
In vervolg op onze vorige bekendmaking, kunnen
wij nog melden, dat er nog wat loten over zijn. Wlo
weet er nog een gaatje voor? Men hale ze even bij
liet lotcn-depöt C. Molenaar, Molenstraat.
Waar blijft de traintng?
Ecnigo maanden geleden deden wij reeds medo-
dceling dat weer met wintertraining zou worden
begonnen. Tot heden merken wij hier niets van. Is
een en ander weer afgesprongen?
Nog meer splitsing.
Naar aanleiding van liet feit dat in verschillende
vereenigingen de leden bedanken, omdat het hun
niet ligt in een neutrale vcreeniging, zoo is het lezen
van onderstaand versje van Piraten uit het Alg.
Sportblad wel eens op z'n plaats. We plaatsen slechts
de eerste twee versjes. „Sport smiles and tears" staat
er boven:
Of jc „rood", „geel", „groen" of „paars" bent
Wat komt dat er nu op aan?
Schuif de politieke kleuren
In de sport toch van den baan!
Welk geloof men mag belijden,
Sportgevoel vraagt daar niet naar
Sport eischt slechts het ware „mensch-zijn"
Endus: mèt en vóór elkaar.
Elftallen voor Zondag.
Schagen I:
Arnoldus
Vlottes Slikker
Biersteker Plakman Weeland
Rus Boontjes Dekker N.N. Dc Mooc
Res: J. Peetoom, P. de Vries.
te hoog kan zijn. Bij een oudere kas zal men daar
natuurlijk eerder last van hebben dan bij een nieuw
gebouwde, hoewel het ook daar heel goed kan voor
komen.
Vele monsters die in het afgeloopen seizoen geno
men zijn van kasgronden, hebben dat met vrij groote
zekerheid aangetoond. Ik geloof echter wel, dat be
mestingsdeskundigen het gebruik van de ruwere
kunstmestzouten bij do vollegrondscultures in velo
gevallen niet zullen afraden; daar zal men niet zoo
spoedig met een te hooge concentratie of met een
vergiftige werking te kampen hebben, als men maar
rekening houdt met hetgeen omtrent tijd van toe
dienen, al of niet onderwerken, mengen enz. voor
geschreven wordt.
Hetgeen gezegd is omtrent Chilisalpcter dient dan
ook niet als een waarschuwing tegen het gebruik
van die stof te worden opgevat. Alleen zal men zich
onder glas eerst moeten afvragen, of wellicht do
concentratie daardoor ongunstig kan worden be-
invloed. Het is slechts genomen als voorbeeld, omdat
dit artikeltje ook gelezen wordt door menschcn. dio
van concentratie nog nooit hebben gehoord. Voor
diegenen wordt dit eigenlijk geschreven. Do ando
ren hebben het in de grootorc vakbladen reeds kun
nen lezen in een meer wetenschappelijke» vorm.
Bij het naderen van den tijd. waarin men tot het
bemesten van kasgronden en bakken over zal gaan,
houde men met dit vraagstuk dus rekening en
mochten zich in het komende en reeds dichthijzijndo
seizoen twijfelachtige verschijnselen voordoen, dan
is een briefkaartje voldoende, oni ondorgeteckcnao
tot een bezoek uit te noodigen.
De Ambtenaar bij den Plantcnz.k. Dienst,
VAN HERWIJNEN.
St.-Pancras.
Een vraag, die er onschuldig uitziet, maar waar
aan toch meer vast zit dan men op het eerste ge
zicht misschien denkt. Drie kwart van de koopers
dragen haar op het voorhoofd, wanneer zij een Ikjck-
winkel binnentreden. En het is niet alleen de taak
van den bockhandelaar en zijn bedienden haar van
uw voorhoofd af te lezen, maar haar zoo goed moge
lijk to beantwoorden daarenboven.
Voor den oningewijde lijkt dat waarschijnlijk een
beetje vreemd, doch zelden gaat een boekenliefheb
ber een boekwinkel binnen met vooropgezette bedoe
lingen ten aanzien van hetgeen hij zich wenscht
aan te schaffen. Soms heeft hij zich als excuus een
of ander noodzakelijk studie-werk in het hoofd gezet
wolk mensch wordt gaarne op zijn hartstochten
betrapt? maar meestal trekt hem een ik-weet-niet-
wat binnen de muren van het boekenparadijs. Van
daar, dat do boekhandelaar, die daartoe in de gele
genheid is, er in den regel voor zorgt een rustig
hoekje in den winkel voor hem te reserveeren, op
dat hij naar hartelust rondsnuffelen en zich orièn-
teeren kan.
Welk boek? Dat is een vraag, waarop een recht
geaard boekenliefhebber niet dadelijk een afdoend
antwoord verlangt te ontvangen. En... dring hem
vooral geen antwoord op, als hij er niet om vraagt.
Want daarmee bederft ge onder omstandigheden zijn
heele plezier. Hij wil ingelicht, vóórgelicht worden,
maar hij begeert volstrekt niet, dat gij hem de be
slissing uit handen neemt. Wie handschoenen ot
sokken koopt, zal misschien blij zijn, wanneer de
ijverige verkooper hem met een paar overtuigende
woorden van oen moeilijke keuze ontslaat. Doch
boeken zijn nu eenmaal voor de meesten onzer iets
anders dan sokken en handschoenen. Boeken vormen
een bij uitstek persoonlijk bezit; vandaar dat wij ze
slechts door een volstrekt persoonlijke, d.w.z. zelf
standige keuze tot ons eigendom kunnen maken.
Wat hier geldt voor het koopen van boeken voor
zichzelf, brengt zijn eigenaardige moeilijkheden met
zich bij' het koopen van booken voor anderen.
Er is geen moeilijker maar ook geen schooner
geschenk dan iemand een bock te geven. Niet:
zoo maar een bock, maar een boek. dat den begif
tigde, naar men vermoeden mag, persoonlijk aan
spreken zal: een boek dus, dat hij waarschijnlijk zelf
ook zou hebben gekocht. Door geen geschenk kan
men beter uitdrukking geven aan de liefde en de
achting, die men iemand toedraagt, dan door een
bock. Want er is geen persoonlijker geschenk en al
leen het persoonlijke In een geschenk heeft werke
lijke waarde, niet zijn meerdere of mmdere kost
baarheid.
Wie iemand een boek wil geven, kieze om te be
ginnen met dezelfde nauwkeurigheid als waarmede
hij gewoon is voor zich zelf te kiezen.
Daarmee wil echter volstrekt niet gezegd zijn, dat
hij nu ook kiezen moet, wat hij voor zichzelf zou
hebben gekozen. Weliswaar komt men er licht toe
dit te doen, maar men moet hier toch voorzichtig
wezen en zich allereerst trachten op de hoogte te
stellen van de geestelijke behoeften en belangstelling
van dengene dien men eereu wil met een boekge
schenk. Deze behoeften en die belangstelling bchoo-
ven niet altijd te corrcspondecren met de onze. Hoc-
voel wij zelf misschien ook van poëzie houden cn
hoezeer wij in het bijzonder een groote bewondering
koesleren voor de gedichten van Boutcns, wij zouden
er geheel verkeerd aan doen iemand een bundel
verzen van dezen dichter ten geschenke te geven,
indien wij er ons niet van te voren van overtuigd
hadden, dat de betrokkene: ten eerste zelf van poë
zie hield en ten tweede juist tot do dichtkunst van
Bouens een bijzondere neiging had getoond.
In den regel zullen wij daarom juist bij het koo
pen van boeken voor anderen de hulp van den boek
handelaar niet kunnen missen. Want hoe breed ons
gezichtsveld ook in dezen mag zijn, het zal inanr al
te vaak voorkomen, dat wij op een bepaald bocken-
gobied niet voldoende thuis zijn om met oordeel te
kunnen kiezen. Dan moeten wij een beroep doen op
de ervaring van den boekhandelaar, die door zijn
dagelijkschcn omgang met deze materie geacht kan
worden in staat tc zijn ons dc gewenschtc gegevens
to verstrekken. Wee den boekhandelaar, die hierbij
alleen ziet op zijn eigen belang en niet in dc eerste
plaats rekening houdt met dc belangen van zijn
klant!
Ik herinner mc nog, hoe het vroeger de gewoon
te was, bepaalde boeken „weg te werken", die men
met een (tc!) groot getal had ingeslagen. Nicts-ver-
moedende klanten werden er mee gelukkig gemaakt
doch ik ben ervan overtuigd, dat deze „handelspo
litiek" zich op den duur behoorlijk gewroken heeft.
Een zichzelf rcspccteerend bockverkooper doet zoo-
iets tegenwoordig echter niet meer. Hij weet te goed,
dat boeken verkoopen iets anders is dan het aan
den nian brengen van kunstzijde of sajet.
Door. twee omstandigheden is de vraag: welk bock?
in dc laatste jaren in toenemende mate van belang
geworden, ongeacht het feit, of men voor anderen
of/en voor zichzelf gewoon is boeken te koopen: le.
er zijn veel meer boeken aan dc markt gekomen dan
vroeger het geval was; 2c. het boven dc onmiddel
lijke levensbehoeften beschikbare inkomen heeft bij
de mecsten een sterke vermindering ondergaan. Bei
de factoren maken dc bockcnkeuzo van bijzonder ge
wicht. Üc aanzienlijk toegenomen boekenproductie
heeft de keuze op zichzelf bemoeilijkt; dc gewijzigde
economische omstandigheden hebben daarenboven
do gelegenheid tot het doen van een keuze aan een
sterke beperking onderworpen. Feitelijk is de toe
stand dus zóó geworden: men heeft ruimer keuze,
doch men is minder yank in staat om een keuze
te doen. In aansluiting hiermee is de rol van de
letterkundige critiek als betrouwbare voorlichtings
dienst van grootcr bctcckenis geworden (door alle
dagbladdirectics wordt dit helaas nog niet in vol
doende mate ingezien) cn is tevens ook de positie
van den boekhandelaar toegenomen in cultureel go-
wicht. Zijn invloed op den verkoop van het boek,
die grootcr is dan men waarschijnlijk denkt, mankt,
dat hij veel doen kan, zoowel ten goede als ten kwa
de van de culturcclc ontwikkeling van ons volk. Hij
kan zich inspannen het goede hoek tot dc lezers to
brengen en hij kan zich ook drijven laten op zijn.
commerciccle mogelijkheden zonder zelf positief cul
tuur-vormend op te treden. Hij kan, met andero
woorden, genoegen nemen met e°n kwantitatief be
hoorlijken omzet, zonder zich rekenschap te geven
van de kwaliteit van hetgeen hij bereikt heeft. Doch
indien hij dit niet doet en hem ook de ideëele zijde
van zijn beroep ter harte gaat, dan is hij één der
meest betcckcncndc figuren bij dc oplossing van clo
vraag: Welk hoek?
In een tijd als deze. waarin het hoek als geschenk!
zeer veler belangstelling heeft, Is bet misschien wel
eens goed de aandacht to vestigen op de mogelijk
heid ecner samenwerking van boekenliefhebber en
bockenverkooper. Wij hopen, dat uit het vorenstaan
de duidelijk gebleken is, dat deze mogelijkheid heel
wel voor verwezenlijking vatbaar is. Bij de moeilijk
heden, waarvoor dc vraag: welk boek? ons plaatst,
!s dikwijls de hulp van den deskundigen' bockver
kooper onontbeerlijk.
En nu willen wij in het kort nog iets zeggen over
de vraag zelf. „Welk boek zullen wij lezen?" bctoe-
kene nimmer alleen maar: „welk l*)ck zullen wij
lecnen?" Het lecnen van boeken is een noodzakelijk!
kwaad, dat men daarom zooveel mogelijk binnen do
perken moet houden. Wie zich eraan gewent boeken
te lecnen (vooral als dit niet strikt noodzakelijk is),
raakt op den duur zijn persoonlijke houding tegen
over de boeken kwijt. Hij kan beter naar een inrich
ting van vermaak gaan dan oen boek lezen, want'
het lezen heeft dan voor hem zijn die?>eren zin ver
loren. Het is geworden een happen en snappen naar
wat (toevallig!) actueel is, een achterna jagen van
hetgeen „men lezen moet". Doeh daardoor heeft het
hoek zijn essonticele waarde ingeboet. Het is niet
meer geschikt om ons tot geestelijk voedsel te strek
ken, het is gelijk een maag-bedervende lekkernij ge
worden.
Welk hoek? kan een richting gevende vraag in
ons leven hoteekenen. Want het goede boek brengt
ons een schat aan geestelijken rijkdom in een arme
wereld. Wat dit inhoudt, weet een ieder, voor wie
zich de wereld van het hoek ontsloten heeft. Hij is
een ander geworden dan hij was, toen het boek nog
„een gesloten boek" voor hem was. Doch nu het zicfi
heeft geopend, is het hem duidelijk geworden, hoe
veel hij tevoren heeft gemist en hoe blind en achte
loos hij tot nog toe door het leven ls gegaan.
Wie dc verborgen schatten van het goede boctf
heeft leeren ontdekken, wordt niet moede het te prij
zen in al dc variëteiten, waarmede het in dc boek
winkels ligt geëtaleerd.
ROEL HOUWINK.