•»e ©jroote Tergissing
Te
De Langendijker Groentenveilingen.
Radioprogramma
KALENDERS.
anderde levensstandaard, verzorgde étalages, pak
kende reclame en een goede service kunnen mede
werken, dat ook de middenstand deze moeilijke tijds
omstandigheden zal kunnen doorstaan.
Wieringermeerpolder.
De werkzaamheden in de Wieringermeerpolder
werden ook in het afgelopen jaar wederom met
kracht voortgezet. De ontginningswerken naderden
hun voltooing en naarmate deze afnamen werd de
oppervlakte, welke in exploitatie kwam, groter.
Van het circa 1S000 h.a. beschikbaar zijnde cul
tuurland waren op 31 December ongeveer 11500 h.a.
in cultuur terwijl nog ruim 3500 H.A. met een tijde
lijk gewas ingezaaid waren.
Ook in 1934 kon weer regelmatig aan circa 800
arbeiders in het exploitatiebedrijf werk worden ver
schaft terwijl daarnaast ongeveer eenzelfde aantal
werklozen uit de verre omtrek van de Wieringer-
meer daarin werk vond.
In de afgelopen zomer moesten ruim 5000 h.a. ak
kerbouwgewassen worden geoogst. Begunstigd door
mooi weer konden de oogstwerkzaamheden ook dit
jaar weer vlot verlopen. De opbrengst was beter dan
in het vorige jaar, hetgeen te danken is aan de
voortgezette ontzilting van de bodem. In totaal wer
den geoogst rond 13.000.000 kg. zaad, 15.000.000 kg.
stro en 12.000.000 kg. hooi. Hoewel er naar gestreefd
wordt de werkzaamheden zoveel mogelijk uit de
hand uit te voeren was men, in verband met de
korte periode, welke voor zaaien en oogsten be
schikbaar was, voor een groot deel op machinale
bewerking aangewezen.
De landbouw- en andere werktuigen werden zo
veel mogelijk betrokken van de Nederlandse in
dustrie.
Kolonisatie en bebouwing.
A. In de dorpen.
De bebouwing in de dorpen Middenmeer en Sloot-
dorp onderging slechts geringe uitbreiding. In ver
band hiermede had de middenstand met enige moei
lijkheden te kampen. Naar verwacht wordt zal dit
echter beter worden wanneer de particuliere boeren
zich in de omgeving van de dorpen vestigen,
Aan het einde van 1934 werden de eerste maat
regelen tot stichting van het derde dorp getroffen.
Met de bouw van de eerste 100 woningen aldaar is
n.1. aangevangen.
B. Buiten de dorpen.
Ook de boerderijenbouw buiten de dorpen had in
het afgelopen jaar regelmatig voortgang. Aan het
einde van het jaar waren 115 boerderijen gereed,
of in aanbouw.
1 Uitgifte boerderijen.
In de tweede helft van 1934 werd met de uitgifte
Van boerderijen aangevangen, bestaande uit 40 be
drijven van verschillende grootte en hoofdzakelijk
graslandbedrijven. Binnen enkele weken zullen zich
de eerste particuliere landbouwers in de Wieringer-
meer vestgen. De belangstelling voor de boerderijen
in het nieuwe land was buitengewoon groot. Moge
de economische toestand er toe medewerken de
eerste Zuiderzeepolder spoedig tot een welvarende
landbouwstreek te maken!
Handelsvoorlichting.
Ook in 1934 werden honderden algemene handels
inlichtingen kosteloos verstrekt. Steeds meer wordt
de Kamer de vraagbaak voor de zakenlieden, die
vooral thans omtrent allerlei crisismaatregelen, be
talingsverkeer etc inlichtingen wensen te ontvangen,
hetgeen zeer begrijpelijk is wanneer wij slechts be
denken, dat reeds veertig landen bepalingen in het
leven hebben geroepen inzake het geldverkeer, ter
wijl bij uitvoer naar die Rijken telkens nieuwe voor
waarden worden gesteld.
Contlngentering.
Het mag een gelukkig verschijnsel heten, dat de
Overheid meer en meer de bemiddeling der Kamers
van Koophandel inroept bij de uitvoering van de cri
sis-wetten. De Kamer deed, wat in haar vermogen
was, om het bedrijfsleven behulpzaam te zijn bij de
uitvoering van de Nederlandse contingentcrings-
maatregelen. Door de Kamer werden hiervoor in 1934
circa 1200 invoervergunningen afgegeven.
Handelsregister.
Sedert de instelling van het Handelsregister wer
den circa 43.000 dossiers van ingeschreven zaken en
bedrijven kosteloos ter inzage verstrekt. Op 22 Au
gustus jl. werd de tienduizendste handelszaak in
dit Register ingeschreven!
Bureau van Advies voor de middenstand.
Dit Bureau, dat de Kamer in samenwerking met en
kele middenstandsverenigingen heeft opgericht, bleef
bevredigend werken.
Jubileum Kamer van Koophandel,
De Kamer van Koophandel te Alkmaar, welke werd
opgericht dato 1 Mei 1853, en dato 4 April 1922 met de
Kamer van Koophandel te Den Helder, opgericht dato
1 October 1855, werd verenigd in de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noorder
kwartier, herdacht op 4 October jl. het 12%-jarig be
staan in haar nieuwe vorm, welk feit met het oog
op de benarde tijdsomstandigheden zonder enig ver
toon voorbij is gegaan
Aan de leden der Kamer, die 12% jaar ononder
broken zitting hebben gehad in «le nieuwe Kamer,
werd de gedenkpenning der Kamer overhandigd.
Uit het voorgaande blijkt wel, dat 1934 voor het
bedrijfsleven verre van rooskleurig is geweest. Ook
in ander opzicht heeft dit jflar zijn droeve sporen
achtergelaten.
Het Nederlandse volk had immers het verlies te
betreuren van twee leden onzer vorstelijke familie,
n.1. van onze geliefde Koningin-Moeder en van den
Prins der Nederlanden, die zich in zo menig opzicht
een welmenend vriend van ons land heeft betoond.
Van degenen, die ons in dit district ontvielen,
noem ik o.a. den heer Jacob Cloeck, die jarenlang lid
is geweest van de oude Kamer van Koophandel te
Alkmaar en die tevens zitting had in de reorganisa
tiecommissie van de nieuwe Kamer.
Ook noem ik nog het heengaan van den heer D.
Schenk, den verdienstelijken directeur van het
marktwezen te Alkmaar, die steeds bereid was de
Kamer van advies te dienen.
Aan de broosheid des levens werden wij wel op
zeer droeve wijze herinnerd toen wij het ontroerend
bericht vernamen, dat de „Uiver", product van ja-
renlage, noeste arbeid en vernuft op ongenaakbare
woestijngrond met de dappere, sympathieke beman
ning en de moedige passagiers, was neergevallen als
een zeer kostbaar offer van onze tot dusverre zo for
tuinlijke luchtvaart.
De „Uiver-roem" verkeerde helaas heel snel in
Neerlands-rouw", want het hart van elk oprecht
Nederlander is door dat ontstellend gebeuren vervult
met weemoed en innig medegevoelen met hen, die
achterblijven.
Ook voor de K.L.M., die haar trotse vogel „De
Uiver" in ongelijke strijd met de woeste elementen
verloren zag gaan, is dit een harde tegenslag.
Ter eerbiedige nagedachtenis van de in 1934 van
ons heengeganen verzoek ik U een ogenblik van
stille overdenking!
In Alkmaar wisselde het hoofd der gemeente. In
mijn vorige nieuwjaarsrede mocht ik reeds enkele
woorden van afscheid tot Mr. Wendelaar richten.
Thans is het mij een aangename plicht te verklaren,
dat de Kamer met vreugde zijn opvolger, den heer
Jhr. Mr. van Kinschot heeft begroet en dat zij in
middels heeft mogen vaststellen, dat ook deze burge
meester blijk geeft warme belangstelling te hebben
voor het werk der Kamer.
Voor de medewerking, die de Kamer in het afge
lopen jaar van verschillende colleges, besturen, ver
enigingen, en particulieren mocht ontvangen, zijn
wij ten zeerste erkentelijk.
Vooral danken wij ook de pers, die steeds bereid
bleek door allerlei publicaties het bedrijfsleven te wil
len voorlichten en te dienen wanneer de Kamer
zulks verzocht.
Namens het bedrijfsleven betuig ik U, leden der
Kamer, mijn bijzondere dank voor Uw arbeid, die
gij geheel belangeloos aan de Kamer pleegt te geven.
De moeilijke tijdsomstandigheden stelden hogere
eisen aan Uw werk, maar het verheugt mij, dat gij
steeds bereid waart Uw eigen zaken
een te laten rusten, wanneer gij
geroepen werd het algemeen belang te dienen. De
leden, die zich, gedurende 12% jaar, naar gave van
hart en verstand aan de belangen van handel en in
dustrie in ons Gewest wilden geven, zeg ik in het
bijzonder dank.
Dat het aan ons secretariaat is mogen gelukken,
bij een sterke toename der werkzaamheden, het Han
delsregister up-to-date te houden en de zaken prompt
en correct af te handelen, zonder dat er in de laat
ste jaren uitbreiding aan het personeel behoefde te
worden gegeven, wijst op een goede organisatie, het
geen ik hier nog even wilde vermelden.
Tenslotte spreekt ik de verwachting uit, dat het
jaar 1935 zich voor U en Uw gezinnen zal mogen ken
merken als een tijdvak van voorspoed, vrede en ge
luk!
Toestand verergert nog steeds vele
kleine tuinders vragen om te baggeren
alles werkt tegen hoop gevestigd
op nieuwe jaar lagere invoerrechten
voor Duitschland een belangrijk deel
der aangevoerde producten is onverkoop
baar aardappelen geringe aanvoer,
lage prijzen bloemkoolaanvoer ver
mindert uiteenloopende prijzen
roode kool zeer laag draait gedeelte
lijk door minder gunstige stemming
voor Deensche witte geen groote uien-
aanvoer stationnaire prijzen lage
prijs voor peen, kroten en rammenas.
Wie bekend is met de vele aanvragen van tuin
ders, om in de baggerregeling te mogen worden
opgenomen, beseft ten volle den noodtoestand, waar
in de tuinbouwbedrijven zijn geraakt. Zij, die daar
vroeger niet aan dachten, doen daartoe het verzoek
ten einde toch nog eenige inkomsten te hebben. Groo-
ter wordt steeds het aantal van hen, die uit de in
komsten van het bedrijf niet meer kunnen bestaan.
De steun, die de tuinders ontvangen, is zoo gering,
dat velen het hoofd niet meer boven water kunnen
houden. Wil de tuinbouw aan Langendijk niet ge
heel ten ondergaan, dan zal het zeer noodzakelijk
zijn, betere steunmaatregelen te treffen.
Als Kerstmis voorbij is, is de hoop op meer leven
en beweging aan de Langendijker Groentenveiling
weer levendig geworden. De laatste week vóór Kerst
mis, is het daar doorgaans slap, vooral als het nog
niet streng wintert. Ook de week van Kerstmis en
Nieuwjaar is er gewoonlijk nog weinig handel. Dit
was ook hu het geval en daaraan werkte het zachte
weer nog zeer in nadeeligen zin mee. Daar komt nog
bij,de bijna uitgesloten mogelijkheid, om de Langen
dijker tuinbouwproducten naar het buitenland te
exporteeren, gevolg van betalingsmoeilijkheden, con-
tingenteering en hooge invoerrechten.
Deze omstandigheden in aanmerking genomen, is
het niet te verwonderen, dat het verloop aan de
veilingen weer zeer slecht was. Een belangrijk ge
deelte was weer onverkoopbaar en was voor de belt
bestemd. Nu de voorbereidende maatregelen voor be
schikbaarstelling van doorgedraaide groenten aan
werkloozen gereed zijn, is de hoop op deze regee-
ringsmaatregelen gevestigd.
Aardappelen kwamen er maar weinig meer, de
zwaarste brachten f 1.20—1.30 op. Voor tweede soort
voor zoover ze kon worden geplaatst, werd f 11.50
betaald. Voor het nieuwe jaar is de hoop op Duitsch
land gevestigd, wijl de invoerrechten dan van 8 tot
2 Mark worden terug gebracht.
Voor gele kool was soms een iets betere stemming
te bemerken. Over 't geheel werd echter maar f 1.30
—1.50 betaald, bij betere stemming iets meer. Voor
tweede soort lagen de prijzen tusschen f 1 en f 1.20.
De stemming voor Deensche witte kool was de
laatste week weer tanende, zoodat voor de mooiste
groote slechts f 1.40—1.50 kon worden bedongen.
Kleinere van 1 tot 2 Kg. brachten slechts f 1.10
1.20 op. Voor tweede kwaliteit werd f 0.701 be
taald.
Uien werden in niet groote hoeveelheden aange
voerd. De prijzen bleven ongeveer dezelfde. Voor
grove werd f 2.40—2.50 besteed, gewone uien brach
ten f 1.80—2.10 op, drielingen f 1.30—1.50, nep f 1.70
—1.90.
Rammenas, geringe aanvoer, prijs f 11.30. Met
de peen liep het weer niet naar wensch. Voor de
grove werd slechts 80 a 90 cent betaald, voor kleine
60 70 cent. Hetzelfde geldt voor bieten: weinig aan
voer en toch lage prijzen: voor de mooiste f 1.60
1.70, grove 60—70 ct.
Voor Robijn werd slechts fl.50 per 100 betaald,
een»zeer lage prijs alzoo. Eigenheimers werden voor
f 2 f 2.30 verkocht; een hooge uitzondering was
het, als een paar dubbeltjes meer kon worden ge
maakt. Nog altijd zijn de aardappels belast met een
heffing van een gulden per 100 Kg.; wat den gemaak-
ten prijs vanzelf drukt.
De aanvoer van bloemkool wordt, in verband met
het gevorderde seizoen, al kleiner. De prijzen waren
zeer verschillend, gevolg van een deel van de kwa
liteit en soms ook wel van de aangevoerde hoeveel
heden. Er werd soms voor eerste kwaliteit f 10 d
f 12 besteed.
Er werd heel wat roode kool aangevoerd, meestal
doorschot. De bijzonder zachte weersgesteldheid,
waardoor veel moet worden doorgeschoten, droeg
daartoe het hare bij. Een deel van het aangevoerde
was onverkoopbaar. De beste kwaliteit van de meest
gewilde zwaarte, bracht niet meer dan f 2.20—2.40
op; voor iets zwaardere werd zelfs niet meer dan
f 1.50—1.70 betaald.
Een practische kalender van Douwe
Egberts.
Een buitengewoon practische kalender voor 1935
wordt door de Tabaksfabriek, Koffiebranderijen en
Theehandel van Douwe Egberts uitgegeven.
De gebruikers van Douwe Egberts' producten kun
nen tegen inlevering van 50 punten reeds in het
bezit komen van deze keurig, in meerdere kleuren
uitgevoerde kalender.
Bovendien vindt men er talrijke belangrijke gege
vens op, die men dikwijls noodig heeft, als postta-
rieven, afstandstabel van binnen- en buitenland, in
ternationale verkeersteekens, enz.
Inderdaad zal ieder een dergelijke kalender gaarne
bezitten.
WOENSDAG 2 JANUARI.
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuziek; 9.30 Onze Keuken
door P. J. Kers Jr.; V.P.R.O.: 10,00 Morgenwijding;
VARA.: 10.15 Uitzending voor de arbeiders in de
continubedrijven; 12.00 De Zonnekloppers o.l.v. Cor
Steijn; 12.30 Orvitropia o.l.v. Jan van der Horst; 1.00
Gramofoonmuziek; 1.15 Orvitropia; 1.45 Rustpoos;
2.00 Gramofoonmuziek; 2.15 Knipcursus; 3.00 Voor do
kinderen; 4.00 Voordracht door Janny van Oogen;
5.30 De Notenkrakers o.l.v. Daaf Wins; 6.15 Orgel
spel door Joh. Jong; 6.45 Sportuitzending; 7.00 Gra
mofoonmuziek; 7.45 Uitzending voor den Centralcn
Bond van Transportarbeiders; 8.00 Herhaling S.O.S.-
berichtcn; 8.03 Eddy Walis en zijn orkest; 8.30 Bont
Nieuwjaarsprogramma: 9.40 Vaz Dias; 10.10 Strijk
orkest o.l.v. Eddy Walis; 10.30 Gevraagde gramo
foonmuziek; 11.00 XX-ensemble o.l.v. Cor Steijn; 11.30
Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (302 M.)
N.C.R.V.: 8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.15 Mor
genconcert; 10.30 Morgenwijding; 11.00 Zangrecital;
12.00 Politieberichten; 12.15 Gramofoonmuziek; 12.30
Orgelspel door Ronald Parker; 1.15 Kwintet o.l.v.
P. v. d. Hurk; 2.30 Voor jeugdige postzegelverzame
laars; 3.00 Viool recital; 3.45 Rustpoos; 4.00 Gramo
foonmuziek; 4.15 Dam-praatje; 4.45 Gramofoonmu
ziek; 5.00 Kinderuurtje; 6.00 Landbouwhalfuurtje;
7.00 Politieberichten; 7.15 Gramofoonmuziek; 7.30
Technische lezing; 8.00 Vaz Dias; 8.05 Orgelconcert
door Jan Zwart; 9.00 Lezing; 9.30 Gramofoonmu
ziek; 9.35 Hollandsche Kamermuziekvereeniging;
10.00 Vaz Dias; 10.05 Zangplaten; 10.20 Vervolg con
cert; 10.30 Gramofoonmuziek; 11.30 Sluiting.
LUXEMBURG '1304 M.)
7.50 Gramofoonmuziek; 8.20 Zangrecital; 8.40 Idem;
9.00 Spaansch symphonieconcert; 9.30 Galaconcert;
10.00 Kamermuziek; 10.30 Dansmuziek.
BRUSSEL (484 M.)
12.50 Symphonie-orkest; 5.20 Orkestconcert; 8.20 Zang
9.05 Gramofoonmuziek; 9.20 Orkest; 10.30 Dansmuz.
BRUSSEL '"7
12.50 Orkestconcert; 1.30 Idem; 5.20 Dansmuziek; 8.20
Symphonieconcert; 9.20 Populair concert; 10.30 Ka
mermuziek.
KALUNDBORG M'fil
11.20 Populair concert; 2.50 Gramofoonmuziek; 8.20
Koorzang; 9.25 Concert; 10.10 Dansmuziek.
BERT.UN '357 M.)
3.20 Dansmuziek; 5.50 Huismuziek; 8.35 Omroep
orkest; 9.40 Mozartprogramma; 10.20 Filmmuziek.
HAMBURG (332 M.)
I.35 Gramofoonmuziek; 5.50 Idem; 6.20 Blaasmu
ziek; 8.35 Gevraagde gramofoonmuziek; 9.40 Muzi
kaal tusschenspel; 10.20 Orkest;
KEULEN '<*56
12.35 Gramofoonmuziek; 1.35 Solistenconcert; 3.20
Orkest; 6.20 Gev. programma; 11.20 Dansmuziek.
DROITWICH '1500 M
12.50 Orkest; 2.35 Gramofoonmuziek; 3.35 Orkest; 5.35
Dansmuziek; 10.20 Orkest; 11.25 Dansmuziek.
PARIJS POSTE PA*T^TT!N '"*13 M
7.17 Gramofoonmuziek; 7.48 Idem; 8.35 Vroolijk pro
gramma; 10.20 Dansmuziek.
PARIJS RAUTO '1648 M.V
12.35 Orkest; 8.20 Opera; 10.50 Dansmuziek.
MILAAN (369 M.)
5.15 Gramofoonmuziek; 8.05 Dansmuziek.
ROME '421 M.)
4.30 Concert; 5.15 Gramofoonmuziek; 8.05 Concert;
9.35 Gevarieerd programma.
WEENEN, (507 M.)
4.25 Moderne Oostenrijksche muziek; 9.20 Concert;
II.45 Nachtconcert.
FEUILLETON
door
JOAN SUTHERLAND.
87.
Suzanne knikte maar eens, zonder om te zien.
„Dat geloof ik graag. Alleen kan ik me maar niet
begrijpen, waarom waarom je niet gelukkig kunt
zijn metmet Lionel."
„Omdat ik van David houd. Als jij bijvoorbeeld
van Lionel hield, zou je dan gelukkig kunnen wezen
met Bill Carew, al was die nog zoo goed en lief voor
je?"r
„Neen", zei Suzanne en beet zich op de lippen.
„Nou dan. Zoo is het nu ook met mij. Lionel is
een schat. Hij is geestig, betooverend, knap maar
het is David niet. Ik weet wel, dat je me een verach
telijk wezen vindt. Dat ben ik ook. Maar ik ik
wou, dat je genoeg van me hield, om dat niet te
tellen."
Haar heelc snuitje trilde en toen Suzanne dat zag,
kwam ze op haar toe en sloeg de armen om haar
heen.
„Ik houd ook van je. Dat weet je toch wel, kindje.
Ik voel het alleen maar zoo erg, omdat ik je zoo
graag flink en sterk en niet verachtelijk zwak wilde
hebben. Marilyn, kindje, probeer nu ook eens aan
Lionel te denken het zou zoo harteloos wezen.
Zoo zoo onmogelijk. Je moet volhouden in ieder
geval nog een heelen tijd. Je moet, hoor je, je moet!"
Jij was altijd zoo flink," zuchtte Marilyn en legde
haar blonde kopje tegen Suzanne's kastanjebruine
krullen. „Ik wou, dat ik net was als. jij. Ik weet wel
dat je gelijk hebt maar o, waarom ben je toch
naar die schuur gekomen? Waarom, waarom?"
„Ik vermoedde, dat je er was, omdat do deur open
gelaten was en ik ben er blij om, dat ik kwam.
Je moet om David zoowel als om Lionel denken en
je zoudt hem geen goed doen, als je hem tot je min
naar maakte."
„Ik verlang zoo naar hem", zei Marilyn heesch
fluisterend. „Weet je dan niet, wat het zeggen wil,
zoo ontzettend naar iemand te verlangen?"
Suzanne stiet een vreemd schor geluid uit, liet
Marilyn los en stond op.
„Kindje, het geeft niets, of we er al over praten.
Je moet je tanden op elkaar zetten en doorgaan
dat is de eenige manier. En nu is het tijd voor het
diner en je hebt gasten. O, Marilyn haar stem
trilde „houd je toch goed, al zou het Je dood zijn.
Je moet! Je moet!"
Zelfs terwijl ze nog sprak, besefte ze hoe hopeloos
zulk smeeken was, want het was gericht, tot een ka
rakter, dat de dingen heel anders aanvoelde. Marilyn
was geen sports-woman; trouw aan principe was
een ijdele klank voor haar; ze ging alleen op in
eigen wenschen en begeerten. Ze voelde zich ellendig
toen ze Marilyn naar beneden volgde. Ze zag Lionel
met een van zijn gasten praten en ze keek hem zon
der dat ze het zelf wist aan met zoo'n intens ver
langenden blik, dat hij het voelde, omkeek en haar
aanzag. Toen hij haar blik ontmoette, raakte hij den
draad van het gesprek kwijt, hij haperde, stotterde
en mevrouw Bretherton keek hem verbaasd aan.
„Mijn goede man, wat heb je? Je ziet er uit, of
je een geestverschijning hebt gehad," zei ze. „Wat
scheelt er aan?" Hij lachte maar wat en gaf een on
verschillig antwoord, maar dit gebeuren waarschuw
de hem, dat hij niet zooveel zelfbeheersching had,
als hij wel meende en den heelen avond wist hij
Suzanne ongemerkt te vermijden. En Suzanne merk
te dat, wetende, wat ze wist, haar verachting voor
hem, om zijn gedrag jegens David en haarzelf, lang
zaam maar zeker wegstierf, om plaats te maken
voor een intens, bijna hartstochtelijk medelijden.
Toen ze thuis kwam negeerde David de heèle zaak
en zij ook. Maar het verwonderde haar niets, toen ze
den volgenden morgen vernam, dat hij voor langen
tijd naar Parijs ging, met het plan daar weer te wer
ken en een studio in te richten in zijn veel geliefde
stad.
Wat Lionel betreft, hij vermoedde zoowel door
Marilyn's manier van doen, als door het overhaast
vertrek van David, dat de oude liefde tusschen hen
tweeën nog lang niet dood was en dit wetende,
wierp hij zich met verdubbelden ijver op zijn werk en
deed wat hij kon om haar tenminste een beetje geluk
te geven. Maar hij werd gekweld door de telkens te-
rugkeerende overweging, dat heel zijn daad van haar
te trouwen ten slotte toch nog overhaast en onnoo-
dig had blijken te zijn. Hij had toch wel een andere
manier kunnen vinden, om Marilyn uit de ellende te
helpen, haar te beschermen maar hoe dan? Als
haar baby was blijven leven, had niets dan een hu
welijk haar voor het oordeel harer medemenschen
kunnen vrijwaren en al dat getob achteraf diende
nergens toe. Wat gedaan was, was gedaan. Marilyn
was zijn vrouw en nu reeds, nog geen jaar na haar
huwelijk, betreurde ze dat feit ten zeerste. Hij wist
maar al te goed, dat ze geen heldin was en hij be
sefte, evenals Suzanne dat beseft had, dat het noo-
deloos zou wezen, een beroep op haar eergevoel te
doen enkel uit principieel oogpunt.
Marilyn voelde zich nu eenmaal alijd zij het
dan misschien ook onbewust het middelpunt, waar
alles om draaide en zoo was het heel haar leven
geweest, daaraan viel niet te ontkomen. Ze was niet
willens en wetens zelfzuchtig, maar een levenslange
gewoonte, haar haantje altijd koning te doen kraaien
had haar nu niet bepaald ingesteld op zelfopoffering
en waar een hooger en beheerschter natuur de ge
volgen harer daad tenminste moedig zou hebben ge
dragen, kon zij alleen terugdeinzen en zich blind sta
ren op nutteloos zelfbeklag.
Heel dien week-end, terwijl hij voor een huis vol
gasten den beminnelijken gastheer speelde, knaagde
de vraag, wat er van de toekomst worden moest, aan
zijn geest, zooals een lichamelijke pijn aan zijn li
chaam zou hebben geknaagd. Zijn liefde voor Suzan
ne nam eer toe dan af, en de blik, die hij in haar
oogen had gezien, bedroefde hem. Zoolang ze hem
gehaat en veracht had, had hij haar om zich heen
kunnen velen en zijn ware gevoelens weten te ver
bergen, maar als de liefde, die ze naar hij meende
eens voor hem gekoesterd had, sterk en diep genoeg
bleek te wezen, om zijn huwelijk met Marilyn te over
leven .evenals zijn schijnbaar bedrog jegens David,
dan begon de situatie gevaarlijk te worden. Lang
nadat iedereen al naar bed was, zat Lionel dien
Zondagnacht nog in zijn studeerkamer de pen
was hem uit de hand gevallen en lag stil op den
lessenaar voor hem, hij had zijn stoel achteruit ge
schoven en staarde met niets ziende oogen in den
heeten zomernacht en zonder dat hij het wist zat
Suzanne slechts een mijl van hem vandaan, met de
kin in de handen voor haar open venster en vroeg
zich bezorgd af, wat hij toch deed, en waarom hij
zoolang opzat, want ze zag urenlang het licht op
zijn kamer branden.
October ongeveer vatte Alicia een koude, die haar
meer dan twee weken in bed hield en toen de No-
vemberkoude kwam, was het duidelijk dat een win
ter in New York op zijn zachtst gesproken eene on
voorzichtigheid zou zijn. Het kostte Dighton eenige
moeite zich vrij te maken om zijn vrouw naar Cali-
fornië te brengen, waar hij haar achterliet in de
goede zorgen van Suzanne, die niet veel anders doen
kon, ofschoon ze uit het diepst haars harten wensch-
te te blijven waar ze was, tenminste zoo nu en dan
Lionel eens te zien. Sedert den dag van Marilyn's
biecht had ze maar al te duidelijk beseft, dat haar
liefde voor hem nooit was gestorven en dat haar
medelijden hand over hand den muur sloopte, die
haar boosheid en hoon hadden opgebouwd tusschen
hen.
In een bui van zelfverachting voor wat ze een
ellendige, ziekelijke zwakheid noemde, stemde ze er
met schijnbaar genoegen in toe, haar moeder naar
Californië te vergezellen en ze haatte zich zelf om
de blijdschap, de opluchting, die ze gevoelde, toen
ze hoorde, dat Marilyn met hen mee zou gaan
want ze had buien dat de kwelling, Lionel en Mari-
lyt tezamen te weten, haar ondragelijker was, dan
de gedachte aan een mogelijke scheiding. Ze wai'en
nu weer in New York en vroeg in den middag van
den dag voor het vertrek, begaf Suzanne zich naar
de stad, om een paar boeken te halen, die ze mee
wilde nemen. Op weg naar de bibliotheek kwam ze
eensklaps Lionel tegen. Hij kwam een winkel uit
en liep haar bijna onderste boven. Dadelijk trad hij
ter zijde om excuus te maken.
„Pardon kleine Suusje!" Onwillekeurig ont
snapte hem het oude naampje en toen ze dat hoorde,
werd ze doodsbleek en bleef hem verwezen aan staan
kijken. Hij merkte haar ontroering, trachtte de si
tuatie te redden, doch maakte het enkel maar nog
erger.
„Suzanne, kind, blij je te zien. Ik was bang, dat
ik je niet meer goedendag kon zeggen, want ik moet
vanavond naar een doktersdiner. Hoe is het er
mee?"
Ze keek met starende oogen naar hem op, kon
zoo gauw haar gewone zelfbeheersching niet henvin
nen, want de plotselinge ontmoeting en zijn onvoor
zichtige woorden hadden haar sterk ontroerd.
„O, best Met mij gaat het altijd best" zei ze
ten slotte. „Ja. Morgen gaan we."
Het was op zijn minst genomen, een onnoozel ant
woord, want hij wist even goed als zij, wanneer ze
gingen, maar alles was beter dan dat zwijgen.
„Ik ga een paar boeken halen voor op reis. Wat
is het koud hé. Marilyn en ik vinden het. toch zoo
zalig dat we naar Californië gaan. Ik heb haast, an
ders wordt het te laat... er moet nog heel wat gepakt
worden."
Hij knikte, zag haar met zielig verlangende oogen
aan.
„Ja. Veel plezier. Heb maar een prettigen winter.
Goeden dag, beste kind en voor ze antwoorden
kon, had hij haar al den rug toegekeerd en stond ze
hem eenzaam en verlaten na te zien. Ze had een
loom, moe gevoel over zich en ze besefte eensklaps
helder en klaar, dat ze hem niet langer haatte.
Wordt vervolgd.
