Arrondisumnts-lBchtbink
Wroote
ergissing
Radioprogramma
te Alkmaar.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
STRAFZITTING VAN 8 DECEMBER.
S t. Maarten.
EEN AALFUIK ONTVREEMD.
De 31-jarige Pieter de W. uit St. Maarten had
een aalfuik, eigendom van den binnenvisscher Dirk-
maat, ontvreemd, een feit dat hij ontkende, zoodat
Dirkmaat Senior verplicht was een uitvoerige om
schrijving te geven, om aan te kunnen toonen, dat
de gestolene fuik, als corpus delicti aanwezig, spe
ciaal zijn eigendom was.
Ook vader Dirkmaat's zoon Klaas,. die zijn
mooie lefpet op het hekje hing, verklaarde nog, dat
verdachte 1 fuik had verkocht aan getuige G. C.
Sloof en hij deze fuik had wegehaald en die door
vader Dirkmaat als zijn eigendom werd aange
merkt. In de fuik in kwestie, bevond zich oen door
Klaas aangebracht merk, dus mooier kon het niet.
De verdachte bleef echter ontkennen en was zoo
vrij. te veronderstellen, dat Klaas, die een gróte he
kel an 'm had, probeerde hem er in te draaien.
Na verhoor van den heer G. C. Sloof, die ver
klaarde dat hij einde September van Piet W. een
fuik voor f 1, dus beneden de waarde, had gekocht
en stellig vermeende dat die fuik hem nu vertoond
werd, verklaarde verdachte onschuldig te zijn.
Hij was niet in staat het geluk van zijn gezin, zijn
vrouw en 3 kinderen, in de waagschaal te stellen
voor één harde gulden.
De Officier hield er echter een andere, minder
gunstige meening op na en requireerde na pas
sende inleiding, f 40 boete of 20 dagen.
Verdachte bleef bij zijn ontkentenis. Dirkmaat
had de fuik verruild en hij zelf achtte zich niet
getikt om zooveel gevaar te loopen voor zulk een
onbeduidend feit.
Uitgeest.
REISGELD VOOR EEN GENEESKUNDIGE BE
HANDELING IN HET HUISHOUDEN
GEBRUIKT.
Een in 't groen gecostumeerd, jonge vrouw, de 27-
farige Guurtje Elisabeth S., huisvrouw van Adria-
nus S., voorheen wonende te Uitgeest, thans te
Wormerveer woonachtig, had het ook weer niet
zoo mooi versierd en, toen zij nog te Uitgeest ver
toefde, het armbestuur op verschillende data's in
1934 en wel van Januari tot October voor reisgeld
voor zich en haar echtgenoot naar Amsterdam, al
waar zij, volgens haar opgave, 'n medische behan
deling moest ondergaan, bestaande uit injecties, op
gelicht. De specialist moest dan telkens de uit
werking van die injecties bestudeeren. De heer H.
Kabel, penningmeester, reikte haar trouw een bon
voor dat reisgeld uit, tot bleek, dat de zieke dame
heclemaal geen injecties kreeg en het geld werd
besteed voor de huishouding, althans niet om de
reactie op de inspuitingen gade te slaan.
Het gevolg was nu, haar verschijning als ver
dachte voor de rechtbank, ter zake oplichting.
Zij beweerde thans slechts eenmaal over die re
actie te hebben gesproken. Het reisgeld had zij be
steed in de huishouding. Overigens was zij wel ge
neeskundig behandeld.
De Officier noemde die handelwijze lang niet
behoorlijk, doch wenschte genade voor recht te
doen gelden en requireerde voor deze huismoeder
met kinderen, een voorw. gevangenisstraf van 3
maanden voorw. met 3 proefjaren.
Den Helder.
DE VROEGERE KASTELEIN VAN DE ROEMER.
Alvorens te pauzeeren, werd nog behandeld een
zedenzaak, betreffende het beruchte artikel 250 bis
tegen den caféhouder Pieter K., voorheen verlof
houder te Alkmaar, in het café „De Roemer" aan
het Hofplein en diens Duitsche „huishoudster" Ca-
tharina Helena St., echtgenoote M. H., beiden te
Den Helder woonachtig, aan welk paartje werd ten
laste gelegd het hier bovenaangeduide delict.
6 getuigen a charge, waaronder de gewoonlijk
nooit ontbrekende marineschepelingen, werden in
deze zaak, die op grond van het zedekwetsende,
met gesloten deuren werd afgedaan, gehoord
Als verdedigers fungeerden mr. Buiskool te Scha-
gen en mr. Smal te Alkmaar.
Tegen ieder der verdachten werd gevorderd 4
maanden gevang., doch de rechtbank schorste de
behandeling voor onbepaalden tijd, teneinde nog
twee getuigen, mariniers, momenteel Hollandsch
Glorie vertegenwoordigende in het Saargebied, te
hooren.
W o g n u m.
EEN PAAR GEVAARLIJKE VLEGELS.
In de middagzitting stonden terecht twee jonge
lui, die terecht als gevaarlijke schavuiten konden
worden beschouwd.
Genoemde knapen, de 19-jarige boerenknecht
Floor Sch. uit Wognum en de 18-jarige groenten-
boer Joh. v. E. hadden zich op 19 Oct. j.1. te Wog
num schuldig gemaakt aan feitelijke aanranding
der eerbaarheid, strafbaar gesteld bij art. 246 straf
recht. zulks met betrekking tot een jong meisje,
dat door hen met geweld werd gedwongen tot het
dulden van niet nader aan te duiden handelingen
Op dit feit is gesteld een maximum van 8 jaar gev.
Zooals vanzelf spreekt, werd deze zaak buiten
tegenwoordigheid van publiek behandeld.
Verdediger was mr. Schuurman, advocaat te
Alkmaar. Gevorderd werd 4 maanden gev. voor
waardelijk met 3 proefjaren. In aanmerking werd
genomen de jeugd van de verdachten.
Mr. Schuurman refereerde zich aan dit goed
gunstig requisitoir.
Alkmaar.
NACHTELIJK GESPUIS.
In het afgeloopen najaar hadden te Alkmaar ver
schillende inbraken plaats, waarvan de politie te
vergeefs de sporen zocht, die tot ontdekking kon
den leiden.
Zoo werd in den nacht van 2 November door
middel van het insnijden van een glasruit, een
visite gebracht in het kantoor der firma de Wild
op de Laat, waarbij een bedrag van p.m. f 11.15, 'n
paar kistjes sigaren en eenige duimstokken werden
ontvreemd. Hierna was de Broodfabriek aan de
Lindengracht aan de beurt. Hier werden postzegels
en 'n ijzeren geldkistje, inhoudende f 4.75 buit ge
maakt Men tastte nog altijd in 't duister, tot agent
de Vries, belast met den nachtdienst op de Ka
naalkade, 't kantoor der papierfabriek firma Hekket
passeerende, daar eensklaps een deur hoorde klap
pen. Hij stapte op de voordeur af en kwam tot de
ontdekking, dat deze niet gesloten was. In 't gebouw
gekomen, bemerkte hij daar een tweetal individuen,
die hij arresteerde, mede naar het politiebureau
nam, alwaar werd geconstateerd dat het de 20-
jarige schildersknecht Klaas P. en diens vriend, de
18-jarige arbeider Jan V., 'n reus van 'n vent, doch
alreeds met geen gunstig verleden waren. De hee-
ren bleken na fouilleering als inbrekers goed geoutil
leerd te zijn en in het bezit van sletutels, glassnij
der en 'n zaklantaarn in den vorm van een flinke
staaflamp met groote capaciteit
Deze ondernemende jongelui, waarbij de 18-jarige
geheide Jan V. als gangmaker fungeerde, werden
ingesloten en bekenden alras, dat zij de daders van
de hiervoren gemelde inbraken waren geweest.
Ter zake deze feiten, de poging tot diefstal in de
papierfabriek werd hen maar cadeau gedaan, ston
den de heeren dan Dinsdagnamiddag terecht. Zwaar
geboeid werden zij overgebracht, aangezien Jan V.
reeds een poging tot ontvluchting had gedaan.
De tenlaste gelegde feiten werden door beiden
erkend. Ook Jan V. nam thans een timide en be
rouwvolle houding aan. Reeds meermalen had hij
kennis gemaakt met den kinderrechter ,die tever-
geefsch had getracht hem op het goede pad te
houden. Wat Klaas P. betrof, zijn strafrechterlijk
verleden was vrijwel blanco en hij kwam uit een
net gezin, waarop niets te zeggen viel.
De Officier van Justitie had het in zijn requistor
het minst op Jan V. begrepen. Hij noemde dezen
een deugniet, die reeds op jeugdigen leeftijd blijken
van groote verdorvenheid had gegeven. Tegen hem
werd dan ook 2 jaar gev. gerequireerd.
Wat Klaas P. betrof, de Officier gaf toe, dat deze
een beteren indruk maakte. Niettemin was de Of
ficier van meening, dat ook hij niet pluis was en
vorderde de Officier, met uitschakeling van de
gunstige rapporten van den heer Wiggers en het
genootschap, tegen hem een gevangenisstraf voor
den tijd van 1 jaar.
Mr. v. d. Loos, verdediger van Klaas P., bracht
in het midden, dat deze verdachte goed bekend
stond en zijn werkgevers voor hem niets hadden
dan lof. Ook de reclasseeringsrapporten luidden gun
stig en werd een voorw. straf geadviseerd. Pleiter
was teleurgesteld door den zwaren eisch en drong
aan op een voorw. veroordceling.
Mr. de Groot, opponeerende voor verdachte Jan V.,
moest erkennen, dat in casu voor den verdediger
nagenoeg geen lichtpunten waren te bespeuren. Niet
temin meende pleiter op te mogen komen tegen den
enorm zwaren eisch ten opzichte van dezen ver
dachte, feitelijk nog een groot kind. Pleiter vreesde
dat door een zoo zware correctie dit jeugdige leven
geheel zou worden verwoest en stelde voor, een korte
gevangenisstraf, zoo mogelijk 'n gecombineerde straf.
De Officier repliceerde op enkele punten in het
betoog van beide verdedigers, waarop de behandeling
der zaak en daarna de met groote belangstelling
bijgewoonde zitting werd gesloten.
VRIJDAG 11 JANUARI.
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuziek; V.P.R.O.: 10.00 Mor
genwijding; V.A.R.A: 10,15 Voordracht door Rolien
Numan; 1035 Orgelspel door Joh. Jong; 11.00 Voor
dracht; 11.20 Gramofoonmuziek; A.V.R.O.: 12.00 Gra
mofoonmuziek; 12.30 Lunchconcert door het Om
roeporkest; 2.30 Voordracht; afgewisseld met gramo
foonmuziek; V.A.R.A.: 4.00 Overschakelen zender;
4.05 Knipcursus; 4.50 Gramofoonmuziek; 5.00 Voor de
kinderen; 5.30 Gramofoonmuziek; 5.45 De Zonne
kloppers o.l.v. Cor Steijn; 6.15 Orvitropia o.l.v. Jan
v. d. Horst; 7.00 Gevraagde gramofoonmuziek; 7.30
Lezing door Dr. F. M. Wibaut; 7.50, Gramofoonmu
ziek; 7.57 Herhaling S.O.S.-berichten: V.P.R.O.: 8.00
Cursus; 8.30 Concert; 9.00 Cursus; 9.30 Concert; 10,00
Vaz Dias; 10.15 Lezing; V.A.R.A.: 11.00 .Tazz-muziek;
11.30 Populaire gramofoonplatcn; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (302 M.)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; 10.00 Gramofoonmuziek;
10.30 Muziekuitzending voor fabrieken; 11.00 Gramo
foonmuziek; 11.30 Halfuurtje voor zieken en ouden
van dagen; 12.00 Politieberichten; 12.15 Gramofoon
muziek; 12.30 Orkest o.l.v. Johan Gerritsen; 1.20 Gra
mofoonmuziek; 1.40 Vervolg concert; 2.30 Solisten
concert; 3.00 Orkest; 3.45 Gramofoonmuziek; 4.00
Verzorging zender; 4.15 Vervolg solistenconcert; 4.45
Gramofoonmuziek; 5.00 Land- en tuinbouwpraatje;
5.30 De KRO-boys; 6.00 Gramofoonmuziek; 6.20 De
KRO-boys; 7.00 Politieberichten; 7.15 Lezing; 7.35
Roermonds Mannenkoor: 8.00 Vaz Dias: 8.05 Gramo
foonmuziek; 8.15 De KRO-hoys; 9.00 Lezing; 9.15
Symphonieconcert; 10.00 Gramofoonmuziek; 10.15
Vervolg concert; 10.45 Vaz Dias; 10.5Q Gramofoon
muziek; 12.00 Sluiting.
BRUSSEL (484 M.)
12.50 Concert; 1.30 Idem; 5.20 Symphonieconcert; 7.35
Pianorecital; 8.20 Militair concert; 10.45 Concert,
BRUSSEL (322 M
12.50 Omroeporkest; 1.30 Idem: 1.50 Gramofoonmuziek
5.20 Concert; 6.35 Idem; 8.20 Zangrecital; 10.30 Dans
muziek.
KALUNDBORG <12*1
11.20 Populair concert; 2.20 Concert; 7.25 Opera
uitzending; 9.35 Viool en piano; 10.25 Dansmuziek.
BERLIJN (357 M.)
3.20 Omroeporkest; 9.40 Kwartet;
HAMBURG (332 M.)
12.20 Gramofoonmuziek; 1.35 Idem; 5.20 Dansmuziek;
6.20 Volksliederen; 10.20 Orkest.
KEULEN (456 M.)
10.00 11.20 Populaire muziek; 9.50 Populair concert.
DROITWICH (1500 M.)
11.20 Orgelconcert; 12.50 Dansmuziek; 1.35 Kamer
muziek; 3.50 Orkest; 4.35 Idem; 8.55 Concert; 10.40
Zigeunerorkest; 11.35 Dansmuziek.
PARIJS POSTE PARÏSÏEN (313 M.)
6.57 Gramofoonmuziek; 7.17 Idem; 8.35 Operette.
PARIJS RADIO (1648 M.)
12.50 Orkest; 8.20 Radiotooneel; 10.50 Dansmuziek.
MILAAN (369 M.)
4.30 Populair concert; 8.20 Symphonieconcert.
ROME (421 M.)
3.20 Concert; 8.35 Populair concert.
WEENEN (506 M.)
10.20 Omroeporkest; 11.05 Dansmuziek.
WARSCHAU (1345 M.)
7.35 Philharmonie-orkest; 10.00 Concert; 10.25 Idem.
I
BEROMÜNSTER (540 MA
3.20 Omroeporkest; 8.05 Populair concert.
ZATERDAG 12 JANUARL
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuziek; V.P.R.O.: 10.00 Mor
genwijding; VARA.: 10.15 Uitzending voor de ar
beiders in de continubedrijven; 12.00 Hobo en piano;
12.15 De Notenkrakers o.l.v. Daaf Wins; 12.45 Eddy
Walis en zijn orkest; 1.15 Viool en piano; 1.30
Orgelspel door Johan Jong: 1.45 Verzorging zender;
2.00 Gramofoonmuziek; 2.50 Lezing; 3.10 XX-ensem-
ble; 3.30 Strijkorkest; 3.50 Schalmei o.l.v. Pieter Re-
nes; 4.00 Overschakelen zender: 4.15 De. Fliereflui
ters; 4.45 De Zonnekloppers; 5.00 Orvitropia o.l.v.
Jan van der Horst; 5.30 Letterkundig overzicht; 5.50
Pianorecital; 6.00 Zang; 6.30 Gramofoonmuziek; 7.00
Groningsch uurtje; 8.00 Herhaling S.O.S.-berichten;
8.03 Gevraagde gramofoonmuziek; 8.20 Zaterdag
avondfilmpjes; 8.30 Orgelspel door Cor Steijn; 9.00
Vaz Dias en Varia; 9.15 Eddy Walis en zijn orkest;
10.00 Saxofoon en en piano; 10.15 De Notenkrakers;
10.15 Gevarieerd programma; 11.45 Gram.-muziek.
HUIZEN (301.5 M.V
8.00 Morgenconcert; 10.00 Gramofoonmuziek; 10.30
Muziekuitzending voor fabrieken; 11.00 Gramofoon
muziek: 11.30 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Politie
berichten,; 12.15 Gramofoonmuziek; 1.00 Orkest o.l.v.
Marinus van 't. Woud; 1.50 Gramofoonmuziek; 2.00
Halfuurtje voor de rijpere jeugd; 2.30 Gramofoonmu
ziek; 3.00 Kinderuurtie; 4.00 Verzorging zender; 4.15
Gramofoonm.uziek; 4.30 Orkest; 5.20 Gramofoonmu
ziek; 5.30 Esperantocursus; 5.45 Orkest; 6.20 Journa
listiek weekoverzicht; 6.45 Gramofoonmuziek: 7.00
Politieberichten: 7.15 Lezing; 7.35 Gramofoonmu
ziek; 8.00 Vaz Dias: 8.05 De KRO-boys: 8.35 Lezing;
9.05 Hoorspel; 9.40 De KRO-bovs: 10.30 Vaz Dias; 10.35
Gramofoonmuziek; 10.40 De KRO-boys.
BRUSSEL (484 M.V
12.20 Gramofoonmuziek; 12.50 Concert; 1,30 Idem;
5.20 Dansmuziek; 9.50 Concert; 10.30 Dansmuziek.
BRUSSEL (322 M V
12.20 Gramofoonmuziek; 12.50 Orkest; 1.30 Idem; 6.35
Idem; 8.20 Concert; 9.20 Radiocabaret.
I
KALUNDBORG (1261 M.)
11.20 Populair concert; 2.50 Orkest; 7.30 Oude dans
muziek; 9.45 Cabaret; 10.30 Dansmuziek.
I
BERLIJN (357 M.)
3.20 Omroeporkest; 5.40 Gramofoonmuziek;
HAMBURG (332 M.V
11.20 Gramofoonmuziek; 3.20 Orkest; 5.20 Gramo
foonmuziek; 6.50 Pianorecital.
KEULEN (456 M.*
11.20 Concert; 6.50 Volksliederen.
DROITWICH (1506 M.)'
11.20 Gramofoonmuziek; 12.05 Concert; 1.20 Idem;
3.50 Idem; 5.35 Dansmuziek; 7.50 Mannenkoor; 8.20
Concert; 10.20 Concert; 11.20 Dansmuziek.
PARIJS POSTE PARISTEN (313 M l
7.50 Gramofoonmuziek; 8.10 Operamuziek 9.20 Dans
muziek; 10.50 Gramofoonmuziek.
PARIJS RADIO (1648 M.V
12.20 Populair concert 9.50 Concert.; 10.50 Dansmuz.
MILAAN (369 M.)
4.20 Gramofoonmuziek; 8.05 Concert.
I
ROME (421 M.V
4.30 Populair concert; 8.05 Gramofoonmuziek; 8.20
Opera-uitzending.
WEENEN (507 M.V
4.00 Omroeporkest: 7.25 Feest concert; 9.05 Concert;
10.10 Idem; 11.05 Zigeunermuziek.
WARSCHAU (1345 M.)
5.35 Orgelconcert; 8.20 Orkest; 9.35 Dansmuziek.
I
BEROMÜNSTER (540 M.)
5.20 Gramofoonmuziek; 8.30 Gevarieerd programma.
I
door
FEUILLETON
w(
JOAN SUTHERLAND.
43.
HOOFDSTUK XXVI.
„Het eten is opgediend, Miss Suzanne."
De stem van het meisje buiten de deur wekte
Suzanne op iut haar droef gepeins, waarin afkeer,
opluchting en schaamte om wat ze zelf van Lionel's
gedrag had gedacht, vreemd dooreen woelden en
zo verbaasde zich, dat het al weer tijd was voor
deze onvermijdelijke dagelijks terugkeerende be
zigheid. Ze vroeg zich af wat er gebeurd was, wat
er gebeuren zou, of Marilyn al weer terug zou zijn,
wat David zou doen maar al die angstige vragen
bekleedden toen slechts een tweede plaats in hare
gedachten, bij het alles overheerschend besef van
Lionel's trouw en zelfopoffering.
Ze ging naar beneden, zonder iemand te ontmoe
ten, maar vond in den salon Robert Dighton en Da
vid op haar wachten, de laatste stug en zwijgend,
Dighton lief en vriendelijk als altijd.
„Je moeder eet op haar eigen kamer," zei hij,
toen ze binnen kwam „en Lionel is uitgegaan, zul
len we maar meteen aan tafel gaan?"
Suzanne knikte, dankbaar voor zijn nooit falende
zelfbeheersching en onde rhet diner probeerde ze
dapper het gesprek gaande te houden, maar David
zei haast geen woord, deed maar alsof hij at en
toen de koffie werd rondgediend, stond hij op.
„Ik ga er op uit om Marilyn te zoeken," zei hij,
toen het meisje de kamer uit was. „Ze moet ergens
in de buurt wezen. Carter zei dat ze hoed noch
mantel aan had en dat ze hem gezegd had, maar
een uur of twee weg te zullen blijven!"
„Lionel heeft de Cadillac genomen," zei Dighton.
„Heeft Marilyn wel eens ooit gezegd, dat ze graag
hier of daar heen zou willen rijden, Suzanne? Ik
weet. dat Lionels rij-verbod haar erg dwars zat."
Suzanne fronste de wenkbrauwen en deed hard
haar best, zich wat te herinneren.
„Neen. Ik geloof van niet of ja toch wel. Nog
een paar dagen geleden zei ze, dat ze den Mount
Wilson op wilde. Dat scheen het eenige te wezen,
dat ze betreurde, niet te kunnen doen. Ze had het
er wel een keer of drie over. Herinner je je nog
wel, David?"
„Ja. Ik herinner het me," zei David, zijn stem
heesch van plotselinge angst. „Goeden 'hemel! als
ze daarheen gegaan is
„Ze zal zich vast met dien kleinen wagen niet op
dien weg hebben gewaagd," zei Dighton vlug. „Ze
kende de hellingen. Ik zal met je meegaan Da
vid
En zoo kwam het, dat toen een uur later de po
litie opbelde, Suzanne het was, die de tragische
boodschap in ontvangst nam. Bleek en bevend luis
terde ze toe, stelde de noodige vragen, hing het
toestel weer op den haak en zag, toen ze zich om
keerde, Lionel in de deur staan.
„Wat dat de politie?" vroeg hij, niet zoo zeer aLs
vraag als wel ter bevestiging van een feit. „Weten
ze wat?"
Suzanne knikte, haar keel was droog en als
dichtgeknepen, ze voelde dat ze geen woord uit
zou kunnen brengen, al hing haar leven er van af;
maar haar gelaat verried de waarheid even duide
lijk, als woorden maar hadden kunnen doen en
kalm. maar nauwelijks hoorbaar fluisterend vroeg
Lionel:
„Is ze dood?"
Weer knikte Suzanne, vond tastend haar weg
naar een stoel en zonk er op neer.
Het volgend oogenblik voelde ze, dat iemand haar
arm aanraakte en opkijkend zag ze hem met een
glas water in de hand naast haar stoel staan. Dank
baar dronk ze het leeg en riep al haar wilskracht
te hulp om stem en zenuwen te beheerschen. Ze
slaagde er in met min of meer vaste stem te zeggen:
„Het was een ongeluk. Ze hebben naar gevon
den de inspecteur komt hierheen om je te spre
ken. Mount Wilson. Toch nog Mount Wilson."
Hij gaf een onsamenhangend antwoord en wendde
zich af, maar Suzanne zat daar maar als was ze in
steen veranderd. Ze verlangde er naar, een woord
van troost te spreken, vergeving te vragen, hem te
vertellen hoe ze zich gevoeld had, onder al wat hij
deed, maar ze voelde het onmogelijke hiervan, be
greep, dat ze, nu, minder dan ooit over het verleden
kon spreken.
De verdere avond was een lange nachtmerrie. Ali-
cia moest hevig geschokt, te bed blijven, de politie
liep af en aan en eindelijk kwam de lijkkist met
Marilyn's verminkte, gekneusde jonge, lichaam.
Ze bleef er even bij staan, maar toen David kwam,
verliet ze de kamer, want ze wilde zich niet indrin
gen in zoo diep een smart. In de hall ontmoette ze
Jowett, die haar daar blijkbaar on had staan wach
ten.
„Ik heb koffie gezet in het salon Miss Suzanne",
zei hij. „U moet wat gebruiken en mijnheer Mo-
reton ook. Hij is er net binnengegaan en toen
hij merkte dat ze wilde weigeren, voegde hij er snel
aan toe. „Hij heeft het zoo noodig Miss Suzanne en
hij zal niets willen nemen, als u het ook niet doet."
Bij die verstandige woorden klaarden Suzanne's
moe-zware hersenen wat op. Het vreeselijke van de
laatste uren was nog geweest, dat, hoewel ze er
hartstochtelijk naar verlangde hem te troosten, ze
niets voor hem doen kon en dus zei ze nu, uitermate
opgelucht: „Ik zal gaan, Jowett en dank je wel",
en trad kalm den salon binnen. De drie hooge ra
men stonden open en daardoor zag men den bleek
gouden oosterhemel door de boomen, de tuin was
koel en schaduwrijk en zoo mooi in dit vroege
ochtendlicht. Eerst dacht ze, dat er iemand in de
kamer was, toen zag ze Lionel bij een der vensters
staan, trad op hem toe en riep hem bij den naam.
„Lionel"
Hij keerde zich om en ze zag dadelijk, hoe waar
Jowett's woorden waren geweest, want hij zag er
grauwbleek en betrokken uit en bewoog zich als was
hij uitgeput.
„Word ik geroepen?" vroeg hij. „Is er iets."
„Neen. Ik ik kom net bij haar vandaan. David
is er nu en Jowett zei, dat hij hier koffie had gezet.
Toe geef me een kopje."
Hij liep naar het kleine buffet, schonk een kopje
in en bracht hét haar. Ze glimlachte hem met tril
lende lippen toe, toen hij het haar aangaf.
„Drink je met me mee? Alleen krijg ik er niets
door."
Hij wilde weigeren, zag haar gezichtje en schonk
een tweede kopje in.
„Als je dat denkt", zei hij, en Suzanne zag hem de
pittige warme drank opdrinken, nog voor ze haar
eigen kopje had aangeroerd. Dankbaar dronk ze
toen ook en voelde dadelijk de uitwerking, waardoor
ze nu feitelijk pas goed besefte, hoe zeer ze behoefte
had gehad aan een opwekkenden, verfrisschenden
dronk.
Lionel was weer naar het venster gegaan en ze
liep op hem toe en stak haar handje door zijn arm,
zoo bleef ze zonder te spreken naast hem staan, deed
hem enkel de troost van haar bijzijn ervaren.
De zon ging op over de bergen en schoot haar stra
len door het eikenloof. Suzanne keek naar hem op.
„Wil je nu niet naar je kamer gaan en wat gaan
liggen?" vroeg ze. „Toe Lionel."
Hij drukte met een droevig vermoeid gebaar de
handen voor de oogen.
„Ik wou liever hier blijven maar ik houd jou
ook maar op", zei hij. „Waarom herinnerde je me
daar niet aan? Je moest zelf al lang in bed liggen."
Ze ging in een hoekje van de bank bij het venster
zitten en legde haar handje op de plaats naast haar.
„Als je dan niet wilt gaan liggen, kom dan ten
minste hier zitten en rust wat uit," zei ze, „Je bent
doodop
Zonder verder tegenwerpingen liet hij zich naast
haar neervallen en steunde zijn hoofd op zijn saam-
gevouwen handen. „Wat heeft het te beteekenen?"
zei hij eensklaps heesch. „Wat heeft alles feitelijk te
beteekenen gehad? Het is allemaal noodeloos en nut
teloos geweest noodeloos en nutteloos en eens
klaps gaf hij zijn smart den vrijen teugel.
Suzanne slaakte een kreet en haar gezichtje werd'
doodsbleek. Toen sloeg ze de armen om hem heen,
trok zijn hoofd aan haar borst, terwijl ook haar de
tranen over de wangen stroomden maar tranen
van opluchting, teederheid en diepe dankbaarheid,
dat ze tenslotte nu eindelijk iets van zichzelf kon
geven, iets van haar moed, en medegevoel aan den
man, die ze zoo zeer bewonderde en liefhad.
Na een poosje beheerschte hij zich weer, maar hij
excuseerde zich niet over zijn uitbarsting van smart.
Zoo bleven ze nog een tijdje zitten, toen stond hij op,
nam haar bij de hand en trok haar naar zich toe.
„Wil je vragen, of David eens bij me wil komen
met met me te praten?" vroeg hij. „Ik wil hem
graag even spreken."
Ze keek naar hem op en knikte.
„Ja. En beloof me dan dat je naar bed zult gaan
en probeeren, wat te slapen, doe je?"
„Ik beloof het je", zei hij, boog zich over haar heen
en kuste haar handjes. „Ik beloof het je kleine
Suusje."
Even snikte ze, nam zijn hoofd in haar handen en
kuste hem, toen keerde ze zich snel om en ging de
kamer uit.
Voor ze de kamer, waar Marilyn lag, betrad, stond
ze even stil om kalmer te worden ,toen draaide ze
de deurknop om en ging naar binnen. Maar de ka
mer was leeg en ze bleef slechts lang genoeg om
even neer te knielen tusschen de kaarsen aan den
voet van de baar en een gebed te fluisteren. Toen
ging ze naar Davids kamer. Ook daar was hij niet
cn angstig zo«h ze Jowett, die hem de tuinkamer uit
had moeten zien komen en ze was innig blij, toen hij
haar op haar vraag antwoordde:
„Hij is een oogenblikje geleden den tuin ingegaan,
gaan. Miss Suzanne. Zal ik hem gaan roepen?"
„Dank je Jowett, ik zal hem wel vinden", zei ze,
liep den salon weer in en vertelde Lionel waar hij
was.
„Hij is in den tuin ik zal hem zeggen, dat je
komt", zei ze en liep over het grasperk naar het
zwembassin, waar ze haar broer op en neer vond
loopen. Toen hij haar zag staakte hij zijn rustelooze
wandeling en fronste de wenkbrauwen.
„Wat is er? Laat me als je blieft met rust," zei hij
en aan zijn harde, onnatuurlijke stem hoorde ze dui
delijk hoe zenuwachtig hij was. Maar Suzanne stoor
de zich daaraan voor het oogenblik niet.
„Lionel heeft je noodig", zei ze. „Hij komt naar je
toe. Broer toe als je blieft."
Ze zag Lionel uit de schaduw der boomen te voor
schijn komen, zag David's hard-bleeke gezicht eens
klaps veranderen, Lionel de fiand uitsteken en Da
vid vlug op hem toeloopen. Toen wachtte ze niet
langer, maar liet de twee, die ze zoo lief had, alleen
en liep naar het huis terug.
EINDE.
