De Nederlandsche
Tuindersbond vergadert
B£K0ffJüWEElt*
Phillips Oppenheim
De Langendijker Groentenveilingen.
Kantongerecht te Alkmaar.
door
ZUIDSCHARWOUDE. De afdeeling Zuidschar-
woude van den N.T.B. vergaderde Zaterdagavond
ten lokale van den heer Stoffers.
Openingsrede.
De Voorz., de heer J. Klingeier, hield een korte ope
ningsrede, waarin hij herinnerde aan hei afge-
loopen jaar, dat zeer slecht was voor de tuinbou
wers. Als de regcering en ook wel vooraanstaande
organisatiemannen zeggen, dat we ons moeten aan
passen, vraagt spreker: waarmee? Terug naar den
tijd van kaars en trekschuit, willen we niet. De re
geering zegt wel, dat er geen geld is, doch als er
honderdduizenden werklooaen worden geholpen,
moet toch ook voor 56000 tuinders gezorgd kunnen
worden. De landbouw wordt veel beter gesteund.
Met een opwekking om paraat te zijn, eindigt Voor
zitter zijn rede.
Jaarverslag.
De secretaris, de heer P. de Ruiter, brengt daarna
het Jaarverslag uit, waaruit blijkt, dat enkele leden
door opheffing van hun bedrijf hebben bedankt, en
kele andere, doordat zij de contributie niet meer
kunnen betalen. Momenteel telt de afdeeling 37 le
den.
Geen samensmelting met De Toekomst.
Verschillende discussies worden daarna gevoerd
over pogingen van het Bestuur om de beide tuin
bouworganisaties tot één samen te smelten. Het
Bestuur van De Toekomst gevoelt daar echter niet
voor. De voorstanders wijzen op de L.T.B.-afdee-
lingen, die zoowel stands- als vak-(veilings)-organi
saties zijn. Zij vinden het dwaasheid, aan 2 vereeni-
gingen contributie te betalen.
Geldmiddelen.
Daar er van de contributie f2.40 per lid aan het
Hoofdbestuur moet worden afgedragen, blijft er, licht
de Voorzitter toe, veel te weinig over voor de af
deeling, om actie te voeren. Om sterker te staan, is
wel de idéé geopperd om met Noordscharwoude te
combineeren. Dit is echter niet aan te bevelen.
Richtprijzen.
Voorzitter doet daarna voorlezing van een artikel
tje in de Schager Courant over de richtprijzen, die
daarin met cijfers worden genoemd. Vreemd vindt
hij het, dat de voormannen in de tuindersorganisa-
ties blijkbaar nooit die juiste prijzen hebben ge
kend. Gelukkig dat ze nu publiek gemaakt zijn. On
getwijfeld, zoo wordt de verwachting uitgesproken,
worden ze op de vergadering van den N.T.B. wel
nader besproken.
Rekening penningmeester.
De penningmeester, de heer A. Kout, bracht daar
na zijn verslag uit. De ontvangsten hadden f 12435,
de uitgaven f 119.35 bedragen.
Geen salaris voor Hoofdbestuurders.
Bij de behandeling van een ingekomen schrijven
van het Bestuur van het district Noordholland werd
op een desbetreffende vraag meegedeeld, dat de
Hoofdbestuursleden van den N.T.B. alles pro deo,
dus zonder salaris, doen. Alleen voor het bijwonen
voor dagvergaderingen ontvangen ze f5 boven hun
reiskosten.
De heer De Geus merkte nog op, dat het District
Noord-Holland indertijd besloten had, voorloopig
voor een jaar tot aansluiting bij den N.T.B. over te
gaan. Hij achtte het wenschelijk, die aansluiting te
continueeren. Als het II.B. zelf niet met een derge
lijk voorstel komt, zal namens deze afd. dit voor
stel worden gedaan.
Bestuursverkiezing.
Met algemeene stemmen werden de heeren P. de
Geus en A. Kout als bestuurslid herkozen.
Contributie-regeling.
De contributie bleef bepaald op f3 per jaar, liefst
in 3 keer zoo mogelijk, in plaats van 12 keer, zooals
tot nu toe geschiedde, te betalen.
Uitvoerverbod van koolzaad.
Besproken werden de groote moeilijkheden voor
den uitvoer der Langendijker tuinbouwproducten.'
Zeer gewenscht werd het geoordeeld, dat er geen
koolzaad naar het buitenland wordt uitgevoerd. Ge
vreesd werd echter, dat, kwam er een uitvoerver
bod, de smokkelarij wel zou zorgen, dat het kool
zaad toch over de grens zou gaan. Ten slotte werd
goedgevonden, dit onderwerp op de e.k. vergadering
van het district in bespreking te brengen.
De koolteelt voor een tijd stop zetten.
De secretaris deelde mede, door den heer Zeeman,
die eeli plan lanceerde om de koolteelt in het Am
bacht voor een tijd stop te zetten, ten einde de draai-
hartigheid in de kool te bestrijden, was uitgenoo-
digd, met het doel hem te verzoeken, het geopperde
in deze vergadering te bespreken.
Opgemerkt werd, dat prof. Quanjer hetzelfde
denkbeeld 25 jaar geleden al had geopperd, dus dat
het niet iets origineels was. Geoordeeld werd boven
dien, dat, alvorens het tot uitvoering van een der
gelijk plan zou komen, de wetenschap er zijn licht
over zal moeten laten schijnen, en dat het ook uit
economisch standpunt zal moeten worden bekeken.
De groote vergadering.
Uitvoerige besprekingen werden gewijd aan de
groote vergadering van den N.T.B., waar diens voor
zitter zal optreden. Het resultaat er van was, dat de
noodzakelijkheid werd ingezien, dat er van die ver
gadering uit een noodkreet aan de regeering moet
uitgaan, omschreven in een motie, waarin de ern
stige toestand, waarin de tuinbouw verkeert, aan
de regeering wordt gedemonstreerd.
Daarna sluiting.
Strafzitting van Vrijdag 25 October.
Eenige uitspraken vorige zitting.
Dirk Sch., chauffeur, Helder, overtreding art. 22a
Motor- en Rijwielwet. Eisch f 30 boete of 30 dagen.
Vrijgesproken. Verdediger was Mr. Mulder te Helder.
P. J. van N., caféhouder te Helder, overtreding
art. 22b Motor- en Rijwielwet. Geen vonnis, doch het
verhoor van nog 3 getuigen a charge gelast.
J. G. van H., autobuschauffeur, Amsterdam, over
treding art. 22a Motor- en Rijwielwet. Vrijgesproken.
(Het betrof hier aanrijding van een onderwijzer na
bij Zijpersluis).
J. Z., winkelier en veehouder, Schagen, overtreding
Crisisveewet f 6 boete of 6 dagen hechtenis.
Alkmaar.
NIEUW REPERTOIR.
GEEN ZWENDEL, MAAR ALLEEN OVERTREDING
DER POLITIEVERORDENING.
Het verwerken van de nieuw aangevoerde voor
raad strafzaken in openbare zitting werd aangevan
gen met de voortzetting van het proces tegen Mar-
cus II. uit Amsterdam, die vooral onder liefdadige
winkeljuffrouwen in de Langestraat bonnen f 1
had verkocht ten behoeve van 'de werkverschaffing
voor hulpbehoevende blinden te Amsterdam.
'Na inzending van een dergelijke bon, ontving men
de waarde van het besteede geld terug in artikelen,
z.g. door hulpbehoevende blinden vervaardigd. Ook
mej. Cor Vreker, de kassière van de firma Lienesch
had zich door Marcus laten verleiden een dergelijke
bon te accepteeren.
Wat de heer Marcus betreft, hij was thans present
en werd vertegenwoordigd als gemachtigde door Mr.
Muidry uit Amsterdam, een bijstand die hij ook
moeilijk kon missen, want hij was zoo doof als 'n
kwartet.
Overigens had de behandeling spoedig haar beslag.
Mr. Tack achtte de colportage strafbaar, alleen om
dat geen vergunning was gevraagd, terwijl de ge
machtigde de meening was toegedaan, dat men hier
niet te doen had met een inzameling van gelden of
tewel collecte, waarvan art. 226 der algem. politie
verordening spreekt, mitsgaders hij tot ontslag van
rechtsvervolging concludeerde.
De kantonrechter'wilde echter eerst het orakel van
Delphi nog eens raadplegen en stelde zijn vonnis
uit tot a.s. week.
Z ij p e.
DE DAGELIJKSCHE ZONDE OP DEN
VERKEERSWEG.
De chauffeur Piet B. uit N. Niedorp had te Zijpe
op het kruispunt Keinsmerweg en Grootsloot bij ge
lijktijdige aankomst het van rechts komende motor
rijtuig, bestuurd door Corn. Broers, geen voorrang ge
geven, waarop een aanrijding volgde. Waar het hier
echter een lastig verkeerspunt betrof, was de boete
niet hoog en werd slechts f 5 boete of 5 dagen opge
legd, Omtrent de geleden schade werd geen toewij-
De tuinders blazen alarm: de
nood is hoog gestegen. - Zeer on
gunstig was deze week weer het
verloop. - Alles loopt tegen. -
Roode kool had nog de meeste be
langstelling. - Weinig voorraad,
geen te groote aanvoeren. - Kleine
kool weer boven i 5. - Er is ech
ter zeer weinig van deze sortee
ring. - Zeer slecht voor gele kool.
- Veel ervan is onverkoopbaar. -
Het meeste brengt minimumprijs
op. Iets vluggere handel voor
Deensche witte kool. - Zouters ne
men veel af. - De aanvoeren zijn
wel wat groot. - Een deel onver
koopbaar. - Lagere prijzen voor
de uien. - Weinig aanvoer aard
appels. - Lage prijs.
Van alle kanten blazen de tuinders alarm. Niet
slechts in de standsorganisaties, doch ook in de
vakorganisaties komen ernstige klachten over de
meer dan onvoldoende steunregeling voor den tuin
bouw. Het is echter wel jammer, dat de actie voor
een beteren steun aan de tuinbouwers op zoo ver
schillende wijzen geschiedt. Er is geen eenheid in
wat wordt gevraagd. Te wcnschen ware het, dat de
vakorganisaties dezen strijd voor betere levens
voorwaarden overlieten aan de standsorganisaties
en dat deze tot overeenstemming konden komen ten
aanzien van de eischen, welke op billijkheidsgron-
den aan de regeering konden worden gesteld. Dat
zou ongetwijfeld meer effect sorteeren.
Buitengewoon ongunstig was het verloop aan onze
groote groentenveilingen deze week weer en voor
wie met den toestand der tuinders bekend is, wekt
het geen verwondering dat allen uit 't Langendijker
tuinbouwdistrict worden opgeroepen om te luisteren
naar den voorzitter van den Nederlandschen Tuin
dersbond, die over den ondergang van den tuinbouw
zal spreken.
Alles loopt tot nu toe tegen: de uitvoer- en beta
lingsmoeilijkheden, de slechte teelt, en niet te ver
geten het bij uitstek ongunstige weer voor de win-
terkool. De kwaliteit is door de hooge wintertempe-
ratuur sterk achteruit gegaan, zoodat veel moet
worden aangevoerd, wat tot het zoogenaamde door
schot behoort en uit dien hoofde zeer lage prijzen
opbrengt.
zing gegeven, dat zal Broers voor den burgerl. rech
ter moeten uitknobbelen.
Bergen.
DE SCHOONE NATUUR ONTWIJDENDE KWADE.
JONGENS.
De jongeheeren Jan H. en Ide R. uit Limmen be-
hooren vermoedelijk ook tot de genus baldadigen, die
oorzaak zijn, dat zooveel vrije wandelingen worden
verboden, tot schade van den ordelijke en natuur-
minnende wandelaars.
Althans waren zij op 17 September betrapt in de
Berger duinen op verboden grond niet alleen, doch
ook op vernieling van een hulstboompje.
Meneer Jan H. was toen ook nog zoo vriendelijk
aan jachtopziener Roziiïg 'n valschen naam op te
geven. Een en ander werd deze snaken echter inge
peperd door 2 flinke geldboeten en wel f 2 of 2 dag.
voor ieder wegens padovertreding (art. 461), en Jan
voor zijn naamfantasie nog eens voor f 7.50 boete of
5 dagen.
Egmond en Bar gen.
MET FRETTEN, KEERNETTEN, HONDEN, LAN
TAARNS, KNUPPEL EN STRIKKEN OP DE
KONIJNTJESJACHT.
De inzending stroopers was deze week weer over
vloedig. Zelfs uit IJmuiden (Oost) was Mathijs de
B., 'n autogenisch lasser, op non activiteit aanwezig
op grond van het feit, dat hij* met behulp van een
geleende fret van een speciaal voor de jachtliefheb
bers werkzame frettenfokker, in de Castricummer
duinen naar konijntjes had gesnord.
„Nog erger", huiverde ze. „Nietsche zou tot zijn
recht komen en de juggernaut van dit afgrijselijke
materialisme dat Berlijn tegenwoordig kunst noemt,
zal als een leclijke smet op de heele wereld vallen."
„U houdt niet van Duitschland, wel?" vroeg hij.
„Welke Rus doet dat? En als de Geallieerden win
nen?"
„In dat geval is er niet veel te hopen," zei hij;
„Ze zullen te uitgeput zijn om iets anders te doen
dan stil te zitten hijgen een halve eeuw lang en zich
afvragen hoe ze ooit al het geld dat ze ons schuldig
zijn, zullen afbetalen."
Ze haalde de schouders op. Het onderwerp scheen
opeens alle interesse voor haar verloren te hebben.
„Zou de opera open zijn?" vroeg ze opeens.
Hij wees naar een aankondiging aan den muur.
„Ik denk van wel," antwoordde hij, „maar ik vrees
dat ik u niet zal kunnen vergezellen, ik ben niet in
de stemming voor amusementen."
„Ik dacht er niet over om te gaan," verzekerde ze.
„Het was zoo maar een opmerking. Ik heb vrien
den in de city als ik me wil amuseeren, maar ik voel
evenals u, dat het noodig is hier weg te komen."
„Heeft u dan ook een zending te vervullen?" vroeg
hij nieuwsgierig.
„Natuurlijk", zei ze. „Zie ik er uit als iemand zon
der een zending in haar leven? Als ik die niet had,
zou ik deze dagen niet reizen, dan zou ik in een .sa
lon pluksel zitten maken of in een ziekenhuis bezig
zijn gewonden te verplegen. Misschien zou dat beter
zijn."
„Misschien," herhaalde hij.
Ze zweeg en stond eindelijk op, nog voor de laat
ste gang was geserveerd.
„Ik vind het hier niets prettig", zei ze. „Laten we
onze koffie in dien gezelligen bar gaan drinken. Daar
is het intiemer."
„Als u dan vast daar wilt gaan zitten en even
wachten", zei hij. „Ze kennen me hier niet en ik
moet even blijven om de rekening te betalen."
„De kellner zal u die wel brengen." zei ze beve
lend. „Ga als 't u blieft met me mee. Ik voel me niet
wel. Ik heb te veel doorgemaakt. De hitte is opdra-
gelijk. Kom."
Ze legde haar hand op zijn arm en de zenuwachtige
druk verried iets van de emotie die haar had aange
grepen. Haar oogen smeekten.
Hij aarzelde niet langer, fluisterde den kellner iets
in en geleidde haar naar de deur. In een hoek van
het restaurant nam een man in de schitterende uni
form van een Poolschen generaal, die half was op
gestaan, zijn plaats weer in.
HOOFDSTUK IX.
Het was stampvol in den bar. Elke stoel was bezet
en overal stonden menschen. Het groote nieuws van
Voor de roode kool was deze week nog de meeste
belangstelling. Van deze koolsoort kan nog het
meest in het binnenland worden geplaatst, en een
overvoerde markt is er niet, omdat er door de
schadelijke inwerking van de draaihartigheid be
trekkelijk weinig is geteeld. Voor eerste soort van
2 tot 3 pond werd van f4.60 tot f5.30 besteed. Deze
hoogste prijs kwam echter maar zelden voor en bo
vendien was het aantal partijtjes, dat tot deze soort
en rubriek behoort, schaarscli. Even zwaardere kool
van ongeveer 2 kilo werd voor f3.90f4.20 ver
kocht. De grootere soorten brachten, voor wat eerst©
soort betreft, f2.60f3.30 op Tweede kwaliteit voor
kool van 3 tot 4 pond, al naar gelang van minder©
of meerdere afwijking, werd voor f 2.10f3.20 ver
kocht, Sommige partijtjes, die slechts weinig van
eerste kwaliteit afweken, brachten het tot f4 of iets
meer. De grovere partijen werden verhandeld voor
11.90—f2.20. Van deze koolsoort kon alles worden
verkocht.
Echter was dit niet het geval met de gele kooL
Veel daarvan was onverkoopbaar, draaide door.
Het meeste wordt voor den minimumprijs opgeno
men; zelfs voor dezen prijs weet de handel er nog
geen weg mee. Een groot gedeelte ervan wordt door
koeboeren afgenomen. De tuinder krijgt dan 50 ct.
per 100 Kg. Eerste kwaliteit, met een gewicht van'
2 tot 3 pond bracht f 110f 1,20 op. Iets zwaardera
van ongeveer 2 kilo werd voor fl.20f 1.40 ver-<
kocht. Groote kool bracht meestal f 1f 1.10 op.-
Voor tweede kwaliteit werd niet meer dan fl tot
fl.20 betaald, was echter voor het grootste deel niet
te plaatsen.
Iets vlugger ging het met de Deensche witte kool,
doordien de zuurkoolfabrieken nog al wat afnamen,
doch de prijzen bleven niettemin schrikbarend laag.
Van deze koolsoort is het meest uitgeplant terwijl
de oogst niet tegenviel. De grootste kool bracht nog
de minst slechte prijzen op, nl. van f 1.30—f 1.50;'
die van ongeveer 2 kilo werd voor f 1.20 k f 1 30 ver
kocht en de kleinere voor f 1 of iets meer. Tweed©
soort van een behoorlijke grootte ging meestal naar
de zouters voor 70 tot 90 cent. Ook van deze kool-i
soort was een deel onverkoopbaar.
Nog slechter dan de vorige week liep het met de
uien. In vergelijking met enkele weken geleden is
de prijs met 70 a 90 cent verminderd Grove brach
ten f2.40— f2.60 op, gewone uien f22.30, drielingen'
f 1.40f 1.70 en nep f2—2.40.
Aardappelen kwamen er maar weinig. Puike Ben
velanders werden voor fl.80 per 100 kg verkocht.
De aanvoer van peen was iets grooter dan we in do
laatste weken gewoon waren. De prijzen lieten veel
te wenschen over. Voor kleine werd niet meer dan
60 a 70 cent betaald, voor groote f 0.90 tot f 1.30.
Ofschoon de aanvoer van bieten gering was, ble-f
ven de prijzen slecht. Mooie kleine sorteering!
f 1.40—f 1,70, kleine f 0.40—f 0.70 op, Dij uitzondering
90 cent.
Hem werd opgelegd f 7.50 boete of 5 dagen en dei
gebruikte keernetten verbeurd verklaard.
De los werkman Jan T. uit Egmond aan Zee had
het eens met strikken geprobeerd. 15 gulden boete of
15 dagen en de strikken vernietigd.
Piet Gr., was er met een carbidlantaarn op uitge
trokken. Hij schijnt 't bijzonder arm te hebben en
bovendien nog een zieke vrouw. Bij wijze van hooge
gunst werd hem toebedacht 30 gulden boete of 20.
dagen, ter vervanging van de 6 dagen principaal,
door den ambtenaar gevraagd. We gelooven niet dat
Pietei blij was met dien ruil.
Zijn broer Dirk, die pas 10 maanden heeft uitge-
bromd met betrekking tot het bloedig drama in de
Alkmaarsche Bloemstraat, werd met toepassing van
groote clementie wegens strooperij te Castricum ver
oordeeld tot f 4 boete of 4 dagen.
Dirk klaagde steen en been over de groote armoe
de, waarin hij verkeert. Hij ontvangt van niemand
steun en om te toonen, hoe hij gekleed is, trok hij'
zijn jas uit en exposeerde een zwaar verscheurd
hemd.
De heeren Arie en Simon Zw., vader en zoon, had
den eveneens met strikken geopereerd, Simon fun
geerde als uitkijkpost. Ook hier was het allemaal
ellende wat men hoorde. 5 gulden of 5 dagen voop
vader Arie, f 3 boete of 3 dagen voor Simon, de zoom
Jaap van P., had zijn hond niet belet naar konij
nen te snuffelen, waar hij nu met vuur alle betrek
kingen met dien hond loochende, aanhouding.
De schelpenvisscher Arie K. Cz. zou volgens dert
jachtopziener Koelewijn op 14 Dec. de strikkenbran-
che beoefend hebben, maar als men Arie hoorde pro
testeéren, zou men geneigd zijn te gelooven dat Daan
aan hallucinaties souffreert. Ook hier aanhouding.
den opmarsch aan het Westelijk front was juisti
binnen gekomen en werd koortsachtig besproken.
Haven en zijn metgezellin keerden naar de convers^
tiezaal terug en vonden daar in een afgelegen hoekjo
twee leege stoelen. Ze bestelden koffie en een Pool-
sche likeur die hen was aanbevolen.
„Ik weet heusch niet waarom u er nog zoo be*
zorgd uit ziet," zei ze. „Het komt me toch voor dat u.
uw zending vervuld heeft. Morgen zult u de Stars
and Stripes aan den overkant van het plein zien.
wapperen. U heeft niets anders te doen, dan daar uw
kostbare papieren te deponeeren en dan kunt u zich'
wijden aan de taak om mij naar mijn geheime be
stemming te brengen.
„De kwestie is, dat ik bevel heb mijn papieren ot
naar Parijs of naar Londen te brengen," zei hij.
Ze keek hemmet Mijd opengesperde oogen aan.
Hoewel ze geheèl afgezonderd zaten, liet ze haan
stem dalen.
„Geen van uw chefs in Petrograd zal toch mia»
bruik van u hebben gemaakt," vroeg ze.
„Er was er geen een die daar toe in staat was*
verzekerde hij. „Bovendien, ik begrijp niet goed waf
u bedoelt."
„Het lijkt natuurlijk ver gezocht," bekende ze,
„maar ik dacht zoo: U heeft niet drie jaar in Rus
land gewoond zonder te ontdekken, dat de Russisch©
aristocratie en de rijkere generaties lang niets heb
ben gevoeld voor gewone geldbelegging. Het geld,
waarvoor ze hun boeren en mijnwerkers hebben la
ten zwoegen, hebben ze in juweelen belegd."
„U lijkt zelf wel een revolutionnaire," zei hij.
„Misschien ben ik dat ook wel," gaf ze kalm toe,
„Ik scheen anders niet erg in den gunst te staan
bij het volk, toen u me vond, wel?"
Ze huiverde en hij deelde even haar emotie. Ze
scheen vanavond zoo mooi, zoo echt vrouwelijk, zoo
doortrokken van die verfijnde gereserveerdheid, die
van het begin af aan zooveel indruk op hem had g©
maakt, dat de gedachte aan haar zooals ze was over
geleverd geweest aan die huilende, wellustige bende,
zijn ridderlijk gevoel weer opwekte.
„Laten we daar niet meer over praten", verzocht
hij. „Wat is nu eigenlijk in ronde woorden uw voor
stel."
„Begrijpt u dat niet?" vroeg ze wat ongeduldig.
„Kon u niet raden waarom die beambten er zoo op
gesteld waren om den inhoud van uw tasch te pak
ken te krijgen? Uw tasch kon toch best een fortuin,
aan juweelen bevatten, Maar het gaat mij niet aan,
het spijt me, dat ik het gezegd heb. Het eenige wat
ik u wilde vragen is, of u uw groote vriendelijkheid
tegenover mij zoudt volkomen door mij toe te staan
u op de volgende étappes van.uw reis te vergezel
len."
Wordt vervolgd.
13.
De kaviaar en wodka waren weggenomen en een
nieuwe gang was opgediend. Haven leunde achter
over in zijn stoel. Hij scheen het fijne, mooie ge
zichtje van het meisje tegenover hem te bestudeeren,
doch zijn gedachten waren ver weg en onrustig. Nie
mand was met zoo'n oprechten en open geest de di
plomatie in gegaan als hij. Drie jaar in St. Peters
burg hadden hem totaal veranderd. Hij wikte en
woog elk woord van het verhaal van het meisje.
Hij deed erg zijn bost haar te gelooven, maar het
lukte hem niet. Hij wist heel goed, dat er, hoewel hij
haar buitengewoon en gevaarlijk aantrekkelijk vond,
toch een eigenaardige vrees in dat gevoel school.
„Ik heb nog geen plannen gemaakt," zei hij. ,.Ik
zal waarschijnlijk morgen naar het gezantschap gaan
en zien of onze menschen me kunnen helpen. Waar
wilt u naar toe."
„Londen als het kan", antwoordde ze. „Ik dacht
echter nu moer aan u. Ik moet bekennen, dat ik, als
ik u was, me hier in Warschau niet op mijn gemak
zou voelen. Alles is zoo ontzettend veranderd, dat je
nu niet goed weet, of je in een bevriende of in een
vijandige stad bent. Iedereen brult en schreeuwt over
een onafhankelijk Polen, maar de menschen hebben
nog geen tijd gehad om een bepaalde politiek te aan
vaarden. Ze zeggen dat het Russische garnizoen weg
is en dat er alleen Poolsche soldaten in de kazernes
zijn. Wat zou Polen van plan zijn te doen in den
oorlog?"
„Ik weet het niet, ik ben nog niet buiten het hotel
geweest."
„Amerikanen schijnen altijd overal te kunnen ko
men en wanneer ze willen. Ik denk dat ik me maar
aan u zal vastklampen en op uw ridderlijkheid ver
trouwen. Misschien zouden we de volgende maan
den ergens onder den grond kunnen kruipen, tegen
dien tijd zal er wel vrede zijn."
Ze keek hem met een eigenaardige glimlach aan.
Hij voelde ineens een verandering in hun verhouding
Hij was niet meer de redder van haar ziel en li
chaam. Zo vochten een duel. Patinsky was gevaarlijk
geweest, misschien zou dit meisje wier diep violette
oogen over de tafel heen de zijne zochten, nog ge
vaarlijker blijken te zijn.
„U zoudt uw diplomatieke tasch met de minnebrie
ven en de rest van den merkwaardigen inhoud mee
kunnen nemen," zei ze. „Uw documenten zullen te
gen den tijd dat u weer in de wereld terug bent,
wel oud geworden zijn."
„Als de vrede komt wordt mijn zending automa
tisch vervuld," zei hij. „Als de vrede komt," herhaalde
hij. ben ik benieuwd wat voor soort wereld dit zijn
zal."
Hij maakte van de gelegenheid gebruik om een
gesprek over algemeene onderwerpen te beginnen,
alles liever dan een gesprek over hemzelf en de acte-
tasch.
„Dat hangt er van af hoe de oorlog eindigt," zei hij,
„Momenteel ziet het er uit of Duitschland zal win
nen."
„En als het dat doet?"
„Ik denk dat Europa dan een soort federatie van
Duitsche staten zal worden. Iedereen zal geteutoni-
seerd worden en we zullen de paradepas doen op
Broadway."
