VolbeÉizing 1935
Arrondissements-Rechtbank
Phillips Oppenheim
Radioprogramma
door
te Alkmaar.
Duizenden Turken op weg
naar hun „oud" vaderland.
ZIJ MOETEN ZICH ECHTER AAN DE IN TURKIJE
INGEVOERDE WESTERSCHE BESCHAVING
ONDERWERPEN.
Tienduizenden Mohammedanen vertrek
ken, tengevolge van een oproep van At-
tatnrk, uit de Balkanstaten naar Torkije,
waar zij- een nieuw en beter bestaan ho
pen te zullen vinden. Vooral het animo
der vrouwen is groot.
Eenige weken geleden ging het Bericht door de
wcreldi, dat Kemal Phsja we dier om. een oproep tot
alle Mohammedanen van: de B&llcan richtte, waarin
hij hen voorstelde naar Turkije „terug te komen";
zich er te vestigen en in een kort tijdsbestek „weer"
Turksche onderdanen te worden. Inderdaad is deze
oproep niet zonder meer langs de Mohammedanen
der Balkanlanden gegaan. Duizenden zijn reeds op
weg- naar- hun „oud"' vaderland. Het Blad „El' Dsji-
bah" kon onlangs mededcelen* dat in de Bulgaar-
sche haven Varna aan de Zwarte Zee, reeds weder
om 45CKJ Moslem op het schip wachtten, dat hen
naar Istanboel zou brengen.
Vanzelfsprekend mag deze proclamatie niet opge
vat worden zooals men daartoe eenige decennia, ge
leden geneigd! toe zou zijn: de inleiding van. een. Pan-
Islamietische actie. Het. tegendeel is zelfs. het. geval:
het nieuwe Turkije streeft naar een vergrooting der
bevolking en wil een grootscheepsch verhuizings-
programma doorvoeren om. het aantal Turken te'
vcBgrooten. Aangezien de Balkan-Mohammedanen
dit politieke doel meer of minden koud laat appel
leert. men aan hun. geloof, dat juist in liet nieuwe
Turkije weinig waarde heeft.. Natuurlijk herinnert,
men hen ook aan hun voormalige saamhoorigheid
mei Bet Turksche rijk,,
Aangezien, de oproep van Kemal Pasja zulk een
sterke weerklank gevonden heeft, voltrekt zicli een
volksverhuizing, zooals die de Westersche moderne
lijd nog niet gekend, heeft. Zelfs, de verhuizing van
1923,, waarbij anderhalf millioen Grieken uit Klein-
Aziö naar Griekenland trokken, schijnt nietig,, wan
neer men aan de Mohammedaanschc volken denkt,,
die in de Balkanstaten leven. In Bulgarije, .Toegor
Slavie- en Albanië zijn ruim drie millioen.. Daarbij,
komen nog eenige honderdduizenden Moslems, die in
Roemenië en Griekenland leven. Vanzelfsprekend,
mag men niet aannemen, dat deze miiüioenen zich
onmiddellijk naar Turkije begeven,. Dat heeft Atta-
turk noch verwacht, noch gewenscht. Albanië,dat
geheel en all Mohammedaanse!! is, is bij voorbaat
reeeds uit de. Turksche calculatie geschakeld'. Des
ondanks- blijven er nog voldoende Moharnmedianen>
over, die hun- tenten op de Balkan- zullen afbreken-.
De houding der betrokken staten ton. opzichte: van
het nieuwe probleem dier massa-emigratie: hunner
Islamietische onderdanen.,, zal natuurlijk verschil
lend zijn-.. Het. bereidwilligst zal Bulgarije waarschijn
lijk zijn Mohammedaansche burgers loslaten. Daar
immers gevoelden zij steeds veel sympathie voor
Turkije. Bovendien richt die Turksche, den buiten
landers vijandig, gezinde,, politiek zich. in. de. aller
eerste plaats tegen Bulgarije. Duizenden Bulgaren
moesten naar hun vaderland terugkeeren, zoodat de
uittocht, van. Turkse Hl. voelende Mohammedanen uit
Bulgarije gewenscht zou zijn.
In Joego-Slavië is de situatie eenigszims. anders.
Daar wonen do Mohammedanen voornamelijk in
Bosnië. Zij hebben zich in politiek opzicht uitstekend
aangepast en staan vrij, los van Turkije.. De door Ke
mal' Pasja aan het rollen gebrachte beweging heeft
In dit land oen. eigenaardige drijjfveer gekregen. De
vrouwen wilTen naar Turkije- terug, de mannen zijn
niet zoo gretig. Van de ruim duizend Xoegoslavisch-
Mohammed'aansche onderdanen, die naar Turkije
geëmigreerd zijn, keerden reeds eenige tientallen
mannen, terug. Riet ontzetting op liet gelaat vertel
den zij, dat men heil te Istanboel onmiddellijk de
lez van het hoofd getrokken had. Hun vrouwen
mochten geen sluiers meer dragen. Bovendien moest
in T^irkije thans iedere man zich met zegge en
schrijve één enkele vrouw tevreden stellen. Dat be-
teekent voor de talrijke Mohammedanen van Bos
nië, waz^r ook de armste man minstens twee vrou
wen heelt, een zware slag voor de ontluikende Tur-
Uije-geestórift.
StimuleArend werken de berichten der teruggeko
men emigranten op de vrouwen. De situatie der Mo-
haninicdaan.sche vrouw in Joego-Slavië is niet bij
zonder goed, aangezien de staat de religieuze wetten
van de Islam respecteert en de veelwijverij toelaat.
Vaak trouwen meisjes van dertien jaar met een
man, die zij nog nooit gezien hebben. Hij kan oud,
ziek en leelijk' zijn, heeft misschien reeds vier vrou
wen en brengt voor het huwelijk slechts één goed
ding mee: hij betaalt de ouders van het meisje een
behoorlijke koopsom. Vanaf dat uur dragen de jon
ge vrouwen voor hun geheele leven een dichte sluier
voor het gelaat eil mogen met geen anderen man dan
haar eigene pratevi. Daar zij thans hooren van de
nict-gesluicrde vrawiwen, die voor hun man niet
schepselen uit de Jiarem, maar medewerkers en
kameraden kunnen aijn, droomen zij van een beter
leven, waar alle vroirwen.ook zij dus.ongesluierd kun
non rondloopen. En dat leven biedt hen Attaturk.
De enthousiaste aanhangsters van den eersten
Turkschcn staatsman zijn minder in Turkije dan in
Joego-Slavië te zoeken. De Joegoslavische Moham-
medhansche vrouwen b^geeren vurig naar Turkije
te emigreeren, moderne Turksohen te worden en in
het leger in te treden. Dit is buitengewoon fasci-
neerend voor haar. Aangezien zij in iedere familie
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
J
ZITTING VAN DINSDAG 5 FEBRUARL
I
E n li hui zen.
DE PLAAG VAN HET ARRONDISSEMENT.
De abnormaal kalme zitting, 'n ware oase in den
woestijn van strafzaken, werd heden geopend met
den 32-jarigen fabrieksarbeider Dirk V. te Enkhui
zen, die kwam aandragen met het steeds meer en
meer gepleegde misdrijf tegen de zeden, dat voor
heen niet kon worden gestraft, doch waar de wet
gever later artikel 2-18 bis voor heeft bedacht.
Het aanwezige seizoen publiek werd alzoo uitge-
noodigd- de zaal te verlaten. Gevorderd werd 10
maanden gev. voorw. met 3 proefjaren en onder
toczicht-stelling:
Wervershoof.
WEER EEN ANDEREN VORM VAN ONTUCHT.
Een- te. Wervershoof woonachtig iongmensch,
Gerardus D„ had zich weer op aardige wijze aan
die goede zeden vergrepen. Hij stond eveneens met
gesloten deuren terecht ter zake misdrijf art. 247
strafrecht. Volgens; den psychiater Dr. Schaark uit
Modem,blik, had men hier te doen met 'n individu,
wiens verstandelijke ontwikkeling in geen geval in
overeenstemming was te brengen met zijn lichaams
groei. Het werd dus wenschelijk geacht, dit geval
eens nader- te bekijken en een verdere behandeling
opgeschort tot nader order. Waar dit achterlijk
exemplaar echter op vrije voeten is, mag men hem
toch wel wat in de gaten houden.
Alkmaar.
DE GEREGELDE BOETELING.
Alkmaar kan zicli beroemen op een slaaf der alco
hol,. die op geregelde tijden, als een deportage naai
Vecnhuizen hem dlreigt. het boetekleed weer eens
aantrekt en voor de meervoudige strafkamer de ge
nade inroept, om deze. onprettige vacantie op de
boerderij te ontgaan.
Ook thans liepen er weer 2 vonnissen ten na-mo
van dfiöi bij-jarigen sigarenmaker Nicolaas B. ter
zake openbare dronkenschap en nam hij zijn laatste
toevlucht weer tot het meervoudig college, om vei-
zachting van straf te erlangen.
Militair salueerend trad de oude heer binnen, ais
'n goede oude kennis begroet en toegesproken door
den president rnr-. Ledeboer, die na de door de:i
Officier met een glimlach uitgesproken dagvaar
ding, een welwillend oor verleende aan het met be
wonderenswaardig flux de bouche door Klaas, die
hcusch geen spraakwater noodig heeft om welspre
kend te zijm, uitgesproken „oratio pro domo".
Klaas gaf volkomen toe, dat zijn mooie beloften
van beterschap steeds in rook waren vervlogen,
maar had hij toch voorgenomen het vaderlijk ver
maan van den heer Kieft, om den drank af te zwee-
in de meerderheid zijn, lukt het haar vaak de man
nen te bepraten. Ondanks het Turksche fezverbod
zijn in de laatste dagen weer talrijke mannen met
hun gezinnen naar Turkije geëmigreerd, om daar af
te zien van fez, sluier, bijvrouwen en harem.
Onder de groep van 45000 Moslem, die op het
oogenblik te Varna op de overtocht naar Istanboel
wachten, bevinden zich ook talrijke Joego-Slaven.
Ook in Griekenland is Kemal Pasja's roep in
vruchtbare aarde gevallen. Er zijn nog steeds tame
lijk veel Turken na den oorlog van' 1922 in het land
gebleven, die in de eerste jaren ook een vrij goed
bestaan hadden. Thans echter, nu ook Griekenland
onder de crisis te lijden heeft, hopen zij op een be
ter bestaan als onderdanen van Turkije. De booten,
die van Saloniki naar Istanboel varen, transpor
teeren dan ook dagelijks een groot aantal Mohamme
danen uit Griekenland, dat niet meer terug zal kee-
ren.
Thans, nu de beweging nog aan de gang is, kan
men niet opgeven hoe groot de menschenmassa's
zijn, die de volksverhuizing van 1935 naar Turkije
zal stuwen. Het probleem van de massaemigratie is
voor de Balkanstaten verder niet bezwaarlijk. Er
kunnen slechts plaatsen vrijkomen; kapitaalafvloci-
ing hoeft men niet te vreezen, daar de emigranten in
de regel arm zijn. Veel moeilijkere problemen zal de
emigratie Turkije opleveren. Kemal Pasje zal Her-
culesarbeid moeten verrichten om de nieuwe burgers
in het Turksche rijk in te schakelen, zonder het ge
voelige organisme van het nieuwe Turkije te scha
den.
ren, op te volgen en verzekerde hij met diepen ernst,
dat hij sinds 25 September, zijn laatste bervalling
in de zonde der onmatigheid, de verleiding had
weerstaan. Hij dronk nu slechts koffie als genotmiddel
en niet meer de voor hem zoo verderfelijke jandoe
del, meer officieel jenever.
Ook de heer Wiggers had zich nu met hem be
moeid en Klaas smeekte nu, hem nog eens 'n kans
te geven, opdat hem een gedwongen verblijf in het
hem zoo onsympathieke Veenhuizen bespaard zon
worden. Indeixlaad bevonden zich in het drankdos
sier van Klaas 2 brieven van den heer Wiggers,
waarvan de eerste in mineur, doch nummer 2 in
majeur-toon was gecomponeerd, zooals de Officier
verklapte.
De Officier, hoe sceptisch dikwerf ook gestemd
omtrent de blijvende bekeering van den appellant,
had zich nu laten verteedoren en wilde het notr pen^
met Klaas probeeren. In overleg met het college
werd.alsnu besloten, deze beide apnëlzaken aan te
houden tot 9 April a.s., ten einde Klaas gelegen
heid te geven aan te toonen, dat zijn goede voor
nemens de proef hebben doorstaan. Hij zal dus wijs
doen, zich aan de koffie te houden, ondat hij op 9
Anril niet hij de rechtbank op de „koffie" komt. De
Officier toch heeft a priori gedreigd, wanneer deze
proefneming mislukt, hij dan niet minder dan een
jaar opzending zal rccpiireeren.
VRIJDAG 8 FEBRUARI.
HILVERSUM (1875 M.)
8.00 VARA.; 12.00 AVRO.; 4,00 VARA.; 8.00 VPRO.;
11.00 VARA. 8.00 Gramofoonmuziek; 10.00 Morgen
wijding V.P.R.O.; 10.15 Orgelspel J. Jong; 10.45 De
clamatie C. Rijken; 11.00 rGamofoonpl.; 11.30 Ver
volg declamatie; 11.45. Gramofoonnl.; 12.00 Gramo-
foonpl.; 12.30 Omroeporkest o.l.v. N. Treep en Gra-
mofoonpl.; 2.30 Afrikaansche voordracht door P.
Devs. vioolspol Suze Tak m m.v. E. Veen (piano):
4.00 Pauze; 4.05 Kniples; 4.50 Gramofoonpl.: 5.00
Kinderuurtje; 5.30 Gramofoonnl.; 5.4,5 „Orvitropia"
o.l.v. Jan van der Horst; 6.20 Berrie Kievits in haar
repertoire; 6.30 Reportage van de Zesdaagsche te
Brussel; 6.50 Berrie Kievits in haar repertoire; 7.H0
Orgelspel door C. Steyn; 7.30 C. v. d. Lende: De
wet op de vreemdelingen; 7.50 Gramofoonpl.; 7.57
Herhaling S.O.S.-herichten; 8.00 Ds. J. W. v. Nleu-
wen-huizen: Het kind in de huiselijke eeredienst,; 8.30
G Berlage (viool) en J. Troostwijk (pinnok 9.00
Dr. J. C. A. Potter: I-Iet moeder-motief in het Nieuwe
Testament; 9.30 Vervolg concert: 10.00 Vriiz. Oodsd.
Persbureau; 10.15 Lezing; 11.00 Jazzmuziek (gr.pl.)
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
HUIZEN f301 M.)
Algemeen programma, verzorgd door den K.R.O.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonpl.; 11.30—12.00 Voor
zieken en ouden-van-dagen; 12.15 Orgelconcert m.m.
v. solisten; 1.00 Gramofoonpl.; 1.20 Vervolg concert
3.00 Zang en piano; 3.154.00 Orkest concert; 4.15
Zang en piano; 4.30 Orkestconcert en lezingen; 7.15
Causerie; 7.35 Gramofoonpl.; 8.00 Vaz Dias; 8.05
De portier glimlachte als de eene man van de
wereld tot den andere.
„Een particulier hotel," zei hij. „Alleen suites, ka
mers om te soupeeren, dames als u dat verlangt."
„Laat hem wachten", verzocht Haven den man
een fooi in de hand drukkend. „Ik zal hier niet heel
lang blijven."
Het café bleek het beste uit de stad te zijn. Er
waren veel tafeltjes waarvan de meeste bezet wa
ren en een vroolijk gekleed orchestje maakte fan
tastische muziek. De meeste bezoekers waren man
nen. die kaart of domino speelden, doch dichtbij den
dansvloer zaten verschillende jonge vrouwen, die
den nieuw-aangekomene met glimlachjes begroetten.
Hij liep door, vond een eenzaam hoekje, bestelde
wijn en haalde zijn kaart te voorschijn. I-Iij spreid
de haar voor zich op tafel uit en bestudeerde haar.
Na de informaties die hij van een of twee menschen
ontvangen had, scheen de eenige kans om te ont
snappen via Roemenië te zijn, doch het was onmo
gelijk om te weten te komen welke gedeelten van
dat land werkelijk in Duitsche handen waren. Hij
las de namen van de grenssteden en keek het
avondblad door om te zien of hij daar iets wijzer
door kon worden. Plotseling merkte hij, dat er
iemand bij zijn tafeltje bleef staan. Hij keek op.
Fred stond voor hem, zijn jaskraag hoog dicht ge
knoopt, een zwarten hoed diep in zijn oogen ge
trokken.
„Mijnheer," zei hij op gedempten en bijna boozen
toon, „als u niets beter weet te doen, dan in een
openbaar café te gaan zitten met een kaart voor u,
wordt het tijd dat u en ik van baantje ruilen."
„Een kaart," herhaalde Haven wat vaag. „Wat
mankeert er aan die kaart?"
Fred keek hem meelijdend aan.
„Weet u niet, dat het hier vol spionnen zit? Ik
moest niet eens bij u staan praten. Die kleine man
daar, drie tafels verder, is van de politie. Ilij kwam
els een konijn voor den dag toen hij u die kaart te
voorschijn zag halen en uw tasch zag. Ik wed dat
hij nu aan het telcfoneeren is met het hoofdbureau.
Kunt u dat vervloekte ding niet van uw pols nemen,
mijnheer? U valt toch al genoeg op zonder zoo aan
den weg te timmeren."
„Dat kan ik niet doen", zei Haven. „Ik ben een
nonchalante kerel en het is de manier waarop ik ze
ker kan zijn, dat ik haar niet ergens laat liggen. Blijf
hier niet staan als je er last mee kunt krijgen, Fred.
Het eenige wat ik wil, is het land uit komen en het
schijnt dat niemand me daar mee kan helpen."
„Er is maar een mensch, die dat zou kunnen",
antwoordde Fred zachtjes, „maar ik geloof dat zij
zelf achter u aan is zij en een troepje anderen."
„Wat weet je van haar af?" vroeg Haven.
Fred keek angstvallig rond.
DE JEUGDHERBERG TE PETTEN,
Jaaroverzicht 1934.
Toen in December 1933 de nieuwe jeugdherberg* te
Petten werd geopend, waren er velen, die de za£k
somber inzagen. De crisis en vooral de financieel
toestand onder de jongeren deden de somberste
voorspellingen ontstaan. En nu we aan het eind
van het jaar gekomen zijn en ons verslag opmaken*
kunnen we een in dezen tijd misschien wat vreemd
klinkend optimistisch geluid laten hooren. Het aan
tal bezoekers steeg van pl.m. 2000 in 1933 tot 3178
in het afgeloopen jaar. Het aantal warme maaltij
den bedroeg pl.m. 2200. Deze groei en het zuiniger
beheer hadden dan ook tot gevolg dat het eerst©
exploitatiejaar een batig saldo opleverde, al was dit
saldo dan ook zeer klein.
Wanneer echter alleen op de exploitatie gelet zoir
worden, zou men een verkeerd beeld krijgen, want
dit exploitatie-resultaat is minder belangrijk dan
een ander resultaat, n.1. de waardeering van de
trekkers. Ook dit resultaat is goed. De inrichting
voldeed uitstekend en de leiding van vader en moe
der Wiese zorgde voor de rest. De nieuwe jeugd
herberg heeft dit jaar den goede naam van de ouda
volledig gehandhaafd en dat doet onze verwachting'
voor 1935 opitimistisch zijn.
Voor de twaalf schoolgroepen, die we ontvingeit
was de nieuwe jeugdherberg een ontdekking, niet
alleen door de leiding, door liaar ruimte en haar
eenvoudige inrichting, maar vooral door haar lig
ging in de vrije duinen en vlak bij het ruime strand
De jeugdherberghouders hebben zelf meegeleefd met
het plezier van de stadskinderen, die met hun klatf
hier zoo heerlijk van de vrije natuur konden genie*
ten. Moeilijkheden deden zich niet voor.
Kortom, de resultaten van 1934 doen voor dit jaar
het beste verwachten, al zal nauwkeurige en zuinig©
exploitatie een gebiedende eisch blijven.
Zang; 8.20 Orkestconcert m.m.v. pianosolist; 9.00'
Zang; 9.15 Vervolg orkestconcert; 10.00 Gramofoonpl.;
10.10 Populair concert; 10.30 Vaz Dias; Gramofoon
pl.; 10.45 Populair concert; 11.3012.00 Gramofoon
muziek.
DROITWICH (1500 M.)
10.3510.50 Morgenwijding; 11.20 Orgelspel R. New;
11.50 Voor de scholen: 12.10 Trocadero-Cinema-orkest
o.l.v. A. v. Dam; 12.50 Dansorkest o.l.v. II. Hall;
I.35 Grinke-Trio; 2.20 Voor de scholen; 3.35 Schotscbi
Studio-orkest; 4.35 Hotel Metropole Orkest o.l.v. E.
Colombo; 5.35 Alfredo Campoli Trio; 6.20 Berichten;
6.50 Muzikale causerie; 7.10 Lezing; 7.30 Handel-
concert; 7.50 Fred Hartley en zijn Novelty-kwintet;
8.35 „Berkeley Sguare", spel van Balderston; 9.50
Berichten; 10.20 „Dreigroschenoper" van Kurt Weill;
M.m.v. orkest o.l.v. Clark en solisten; 11.50—12.20'
Harry Roy en zijn Band.
I
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gramofoonpl.; 12.50 Goldy-orkest; 8.20
„Le grillon du foyer", opera van Massenet. M.m.v.
orkest o.l.v. Cadou; 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 M.)"
II.201.20 Strijkorkest o.l.v. H. Andersen; 2.204.20
Concert uit rest. „Wivex"; 7.30 Zang en piano; 7.45
Hoorspel; 9.40 Mandoline-concert o.l.v. A. Braconyji
10.2011.50 Dansmuziek.
KEULEN (456 M.f
5.20 en 6.35 Gramofoonpl.; 10.05 Concert; 11.20 Om
roeporkest; o.l.v. Evsoldt; 3.20 Uit Berlijn: Omroep
orkest o.l.v. W. Steiner; 5.10 Zang en piano; 6.201
Gramofoonpl.; 7.35 Uit Koningsbergen: Rijkszen
ding: „Als man noch den Kranz um den Z.vlinder
trug" programma m.m.v. het Omroepkleinorkest o.l.v.
Wilcken, en knapen- en vrouwenkoor; 8.20 Uit'
Stuttgart: „T-Ieute gelien wir auf den Bummel", o.l.
v. K. Köstlin; 10.2011.20 Viool, viola en cello, en
declamatie.
ROME (421 M.)
8.05 Orkestconcert o.l.v. Marchesini.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 Gramofoonpl.; 1.30—2.20 Dito; 5.20
Salonorkest; 6.20 Kamermuziek; 7.35 en 8.20 Gra
mofoonpl.; 8.40 Hoorspel; 9.20 Orkestconcert; 10.30—
11.20 Gramofoonpl.; 484 M.: 12.20 Gramofoonpl.i
12.50 Omroeporkest o.l.v. Gason; 1.50 Zang; 2.00—2.20
Gramofoonpl.; 5.20 Symphonieconcert; 6.35 Gramo
foonpl.; 6.50 Kamermuziek; 7.35 Zang; 8.20 Voor
Oud-strijders; 10.30 Gramofoonpl.; 10.45-11.20 Dans
muziek.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
7.35 Als map. noch den Kranz um den Zylinder
trug" herinneringen aap een ouderwetschen boeren
bruiloft; 8.20 Concert door het Ney-trio; 9.20 en lO.OQi
Berichten; 10.2011.20 Dansmuziek uit Breslau.
„Er is geen zekerder manier om in narigheid te
komen in dit gedeelte van de wereld, dan door te
veel te praten," zei hij. „Ik wil u dit zeggen, omdat
iedere gek, die oogen in zijn hoofd heeft, het zien
kan. Ze soupeert op het oogenblik daar in het res
taurant met den generaal van het garnizoen. Ze
kan van hem gedaan krijgen wat ze wil. Ik ga er
vandoor, mijnheer. Ik heb maar even met u gepraat
als een klant van het hotel. Ik zal u vertellen hoe
u die Martini zelf kunt maken", ging hij nu luider
voort. „Het is de bitter die het 'm doet. Ik snij niet
op, mijnheer, als ik u zeg, dat ik een van de zes
eenige barmixers ter wereld ben, die weet hoe met
bitter om te springen."
Hij stapte met groote passen weg en wisselde hier
en daar een groet met kennissen. Buiten op het trot
toir bleef hij even staan om een sjaal om zijn hals
te wikkelen en voor hij naar huis ging, zei hij een
paar woorden tegen den portier en later tegen den
chauffeur van de taxi.
„Ze hebben hem in de gaten", mompelde hij toen;
hij het plein over stak.
Alleen gebleven vouwde Haven zijn kaart op, stak
die in zijn zak en bestelde een kwart flesch beste
champagne. Met wat krakelingen en een doos siga
retten naast zich leunde hij achterover en bestudeer
de zijn buren. Zoover hij kon nagaan waren ze heel
onschuldig. Er waren vrij veel militairen en een
paar gezinnen met jonge kinderen. De kleine man,
die Fred had aangewezen als een politic-agent, was
naar zijn plaats teruggekeerd. Wat uiterlijk betreft,
leek hij wel het meest goedmoedige mannetje van
het heelo restaurant, een kleine kerel met zandkleu
rig haar en een vooruitstekende onderlip. Hij scheen
slechts twee dingen te kunnen doen. Het eene was
naar Havens tasch staren en het andere zicli achter
een courant begraven als iemand anders notitie van
hem nam. De beide tafeltjes tusschen hen in waren
leeg. Haven boog zich plotseling voorover.
„Kom een glas met me drinken," verzocht hij in
het Russisch.
De man scheen te schrikken. Na een oogenblik
aarzelens legde hij de courant neer en nam plaats
op den leegen stoel naast Haven. Deze riep een kell-
ner en bestelde meer wijn.
„Spreekt u Fransch?" vroeg hij.
„Ja, een beetje," zei de ander. „Maar beter En-
gelsch. Ik ben kleermaker, en heb veel klanten hier
in de stad, Franschen en enkele Amerikanen."
„Zoo, is u kleermaker!" zei Haven. „Waarom stelt
u zooveel belang in mijn tasch?"
Zijn metgezel deed wat verlegen verontschuldi
gend.
Wordt vervolgd.
HOOFDSTUK XIII.
Ten slotte besloot Wilfred Haven, die er naar
verlangde, om ten koste van alles, van Anna Kastel-
lane af te komen, een voor de hand liggende gedrags
lijn te volgen. Ilij betaalde zijn rekening, pakte zijn
klecren in en word in een wrakke taxi naar het
naast bijzijnde hotel gereden. Zijn verzoek om een
kamer werd daar met een onderzoekenden blik van
den klerk beantwoord.
„Heeft u een pas?" vroeg deze.
Haven haalde haar te voorschijn. De jonge man
wierp er vluchtig een blik in en gaf hem terug.
„Geen kamers vrij, het hotel is vol," zei hij.
„Het doet er niet toe wat voor soort kamer het is"
zei Haven, „het zal waarschijnlijk maar voor écn
nacht zijn."
„Er is geen plaats, ook niet voor één nacht."
„Mijn pas is toch in orde."
Ditmaal keek de klerk niet eens op.
„Er is geen plaats", herhaalde hij.
Haven keerde naar zijn taxi terug en liet zich
naar een ander hotel aan den overkant van het
plein rijden. Dezelfde vraag werd hem gedaan en
het toonen van zijn pas had dezelfde uitwerking,
namelijk een botte weigering. Hij probeerde het in
een andere en kleinere gelegenheid aan de Grand
Boulevard met hetzelfde resultaat. Daar was de
manager een, halve Franschman en Haven maakte
gebruik van zijn groote beleefdheid om hem een
vraag te doen.
„Heeft de politie of de militaire overheid orders
gegeven dat me geen logies verschaft mag worden?"
De man aarzelde.
„Wij krijgen alle instructies onder het zegel van
geheimhouding", zei hij. „Monsieur zal dus begrij
pen dat ik zijn vraag niet kan beantwoorden."
Opnieuw keerde Haven terneergeslagen naar zijn
taxi terug. Hij haalde zijn kaart te voorschijn en
probeerde die bij het flauwe licht te bestudeeren.
Toen hij merkte, dat dat onmogelijk was, stak hij
zijn hoofd uit het portier.
„Rijd naar een café", beval hij.
De chauffeur zette zijn motor met veel moeite aan.
Ze hobbelden verder en stonden na enkele minuten
stil voor een schitterende verlicht café-restaurant.
Toen hij uitstapte mompelde de man 'ets in het
Poolsch.
Haven wenkte een employé van het hotel.
„Spreekt u Fransch, Lngelseh of Russisch?" vroeg
hij.
De man trok aan zijn mooie snor.
„Alle talen, mijnheer de Amerikaan", antwoordde
hij neerbuigend.
„Zeg me dan wat die kerel hier me probeert te
vertellen."
Er werden een paar woorden tusschen den man en
den chauffeur gewisseld, waarna de eerste zich lat
Haven wendde.
„Hij zegt, dat hij niet begrijpt, waarom u geen ka
mer in een hotel kunt krijgen, maar als u geen on
derdak kunt vinden voor den nacht weet hij wel
een huis waar u een bod kunt krijgen en waar ze
niets zullen vragen. Maar het zak duur zijn."
,,In een hotel?" vroeg Haven.
