Arrondissements-Rechtbank
Phillips Oppenheim
DE
DWEILEN
Radioprogramma
W door
Hoe de rijkste vrouw
ter wereld reist.
te Alkmaar.
WONDERKARAVAAN VAN DE
GEMALIN VAN EEN OOSTERSCH
HEERSCHER.
De Begum per auto, de boetegangers te voet
Kosten beloopen twee millioen pond.
De regeeringen van Perzië, Irak en Ara-
bië hebben bericht ontvangen, dat een
der grootste karavanen, die ooit de
woestijn passeerden, op weg naar Mek
ka is. De betrokken regeeringen zijn
verzocht de noodige veiligheidsmaatre
gelen te treffen, want Doelan Pasja Be
gum Saheba, de gemalin van den Nizam
van Haiderabad bevindt zich bij deze
wonder-Mekka-bedevaart.
De Nizam van Haiderabad had de oude kronie
ken doen naslaan. Nog nooit waren de prinsen of
vrouwen van den Nizam naar Mekka getogen. Wa
ren zijzelf bijna niet heilig? Mekka was meer voor
boetegangers, voor alledaagsche menschen.
Doch Begum Saheba was volhardend en maakte
het eene gedicht na het andere. Allen hadden be
trekking op het graf van den profeet. En op zekeren
dag zwichtte de Nizam voor de smeekbeden van
zijn vrouw. Hij ontbood een Perzischen gids en
liet dezen een begrooting der onkosten maken, die
ala volgt luidde:
4 auto's
17 kameelen
5 olifanten
200 begeleiders
100 hofdames
levensmiddelen
water
losgeld voor de woestijnroovers
en tenslotte 10 pet. provisie voor hemzelf. In totaal
t 2.000.000.
De Nizam vertrok geen spier van zijn gelaat, ge
lijk zulks den rijksten man ter wereld betaamt. Het
eenige, dat voor hem de moeite van het bespreken
waard was, was de wijze van betaling en hierover
werden zij het spoedig eens.
Toen het bekend werd, dat de Begum naar Mekka
zou reizen, maakten de agenten van den woestijn-
autobusdienst, die sinds eenige weken de pelgrims
tegen een vergoeding van 100 per persoon inclu
sief twee glazen water per dag naar Mekka vervoert,
een uiterst voordeelige offerte. Voor 10.000 verbon
den zij zich de Begum en haar geheele hofhouding
naar de heilige plaatsen te brengen. Doch de Nizam
wees deze aanbieding van de hand. Ten eerste, om
dat een Begum zich slechts langzaam voortbewegen
mag. Ten tweede, omdat een groot aantal der boete
gangers verplicht was te voet te reizen. Ten derde,
omdat ten tijde van den profeet ook geen autobus
sen bestonden. Dientengevolge besloot de Nizam
geen veranderingen in het oorspronkelijk plan te
brengen.
De étappen van de karavaan zullen slechts klein
zijn. Men trekt van oase tot oase. Want tweehonderd
personen, een aantal stoom uitblazende aut.oradia-
toren, de kameelen en de olifanten slokken por dag
een groote waterplas op. Voor de Begum zal men
speciaal water meenemen ,dat uit de bronnen van
de Nedjd, uit welke eens de profeet Mohammed
dronk, afkomstig is. Dit water wordt in poreuze
aarden kruiken meegevoerd, zoodat het altijd koel
blijft.
De Begum zit op het oogenblik dag. in dag uit
voor haar weefstoel en arbeidt aan het kleed, dat zij
te Mekka dragen zal. Een speciale lijfwacht zal
haar vergezellen uitsluitend om de juweelen te be
waken, die zij op dit kleed zal dragen en waarvan
de waarde, zooals uit de verzekeringpolis blijkt
10.000 bedraagt
De vijf kameelen worden meegenomen om ver
schillende electrische apparaten te vervoeren. Elec-
trische kacheltjes voor 's nachts, electrisch te ver
warmen kussens tegen rheumatielc en buikpijn, ver
lichtingsapparaten voor de tenten, electrische strijk
ijzers om de plooien uit de burnoesen te strijken,
Natuurlijk is dit alles pas te gebruiken als de kara
vaan te Mekka zal zijn.
Intusschen worden te Mekka reeds de voorberei
dingen getroffen voor de ontvangst van de Begum.
Arabische timmerlieden en electriciens zijn onder
leiding van Europeesche ingenieurs reeds druk be
zie: om het oude profetenpaleis voor de hooge gast in
gereedheid te brengen. Electriciteit heeft men reeds
te Mekka doch de geleidingen moeten overal gelegd
worden. Zelfs in den tuin maakt men stopcontac
ten, voor het geval de Begum eens een nacht onder
de open hemel zou willen doorbrengen.
Zoo wordt dan overal ijverig gewerkt en het geld
komt op die manier onder de menschen. Bovendien
effent het den weg tot het paradijs. Wat maken dan
2.000.000 meer of minder uit.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER,
ZITTING VAN DINSDAG 26 NOVEMBER.
Uitspraken vorige zitting:
Arie P. en Pieter K., Harenkarspel, mishandeling
door 2 vereenigde personen, gepleegd te Eenigen-
burg, gem. St. Maarten, ieder 3 maanden gevangenis
straf met betaling van f57 aan L. G. Mulder.
Jb. K., zonder beroep, Alkmaar, voorh. landbouwer
te Wognum, bedriegelijke bankbreuk, 6 mnd. gev.
Engel Gr., visscher. Alkmaar, hooger beroep von
nis kantongerecht, betreffende strooperij, vonnis
bevestigd, doch opgelegd f 15 boete of 5 dagen.
P. E. J. K., chauffeur, Texel, hooger beroep vonnis
kantonger. Den Helder (f125 boete of 40 dagen), ver
oordeeld tot f50 boete of 25 dagen.
Joh. B. V., venter te Alkmaar, hooger beroep von
nis Kantongerecht. Vonnis bevestigd.
Beemster.
EEN GEHAAIDE KONIJNENGAPPER.
De 21-jarige, zich noemende koopman alias los-
arbeider, Nicolaas Jan Piet te Beemster, thans „logé"
op staatskosten, wiens neus is getooid met een groo
te bril, had heden rekening en verantwoording af
te leggen wegens het feit, dat hij in den nacht van
20 op 21 Dec. j.1. te Beemster had weggenomen 3
tamme konijnen van den barbier Piet Laan, 5 lang-
ooren, eigendom van Jan Marees en nog 1 exemplaar
toebehoorende aan Dirk Marees. Het succes van de
zen nachtelijken strooptocht stimuleerde Nicolaas
Jan Piet den volgenden nacht nog eens op de tam
me-konijnenjacht uit te trekken en maakte alstoen
een konijn buit, opgefokt door den heer J. Kennedy.
Deze konijnen maakte hij ten gelde omdat hij de
huishuur niet kon voldoen .Hij is wel niet getrouwd,
doch hij had ruzie gehad met de óude lui en was
toen afzonderlijk gaan wonen.
De onontbeerlijke heer Wiggers had een reclas-
seeringsrapnort gemaakt en adviseerde het jonge-
mensch onder te brengen in een lankolonie.
De geachte verdachte toonde zich welwillend be
reid tot dezen stap over te gaan.
Voorts beloofde hij in 't vervolg bij eventueele
geschillen met zijn zenuwachtigen vader de min
ste te zijn.
Het requisitoir van de offcier was niet onwelwil
lend en werd besloten met een eisch tot voorw. ver
oordeeling voor den tijd van 6 maanden met 3 proef
jaren en bijz. voorwaarden.
Verdediger, mr. G. A. de Lange, sloot zich gaarne
aan, aantoonende de deugden en gebreken van zijn
prodeaan.
Middenmeer.
EEN HOOGST ROEKELOOZE WIELRIJDER.
Op 13 September had te Middenmeer onder Me-
demblik door de grove onvoorzichtigheid en roeke
loosheid van een wielrijder. Willem K., 'n aanrijding
plaats met den motorrijder J.v.d. Burg, op't moment
dat laatstgemeld© dezen fietser wilde passee-
ren en Willem K., zonder eenig' teeken te geven,
plotseling den rijweg overstak om de tegenover
gelegen Breedstraat in te rijden. Door deze onver-
hoedsche en gevaarlijke manoeuvre kwam v. d.
Burg te vallen en bekwam een kniepeesscheur, met
gevolg dat hij 4 maanden in een ziekenhuis moest
vertoeven en thans nog heel moeilijk met behulp
van een stok kan loopen.
Gemelde Willem Iv. moest heden voor dit ge
vaarlijke stukje terecht staan, doch was niet ver
schenen. Uit het getuigenverhoor kwam echter
vast te staan, de schuld van den afwezigen ver
dachte en werd tegen hem gevorderd, gelet op de
ernstige gevolgen, 2 maanden hechtenis.
Uit deze zaak bKjkt alweer ten duidelijkste,' hoe
gewenscht het is voor wielrijders, dergelijke ver-
keersteekens niet te verzuimen.
Noordscharwoude.
GEEN NIEUWE GEZICHTSPUNTEN.
Door den Kantonrechter te Alkmaar was veroor
deeld zekeren heer Cornelis G. te Schagen, die op
27 October zonder het vereischte vervoerbiljet 5 zak
aardappelen vervoerde en te Noordscharwoude werd
aangehouden. Het vonnis luidde f5 boete of 5dagen
met verbeurd-verklaring van de 5 zak piepers. De
veroordeelde had tegen deze uitspraak hooger beroep
aangeteekend, doch was heden niet verschenen,
zoodat deze piepers gauw geschild waren. Aangezien
het vervoerbiljet was gesteld op 27 October en het
vervoer plaats had op 29 October, achtte de Officier
het vonnis juist gewezen en werd bevestiging gere-
quireerd.
Berkhout.
ONOPGEVOEDE AUTOBUS.
De 23-jarige buschauffeur Jacob B. uit Wervers-
hoof was veroordeeld door'den Kantonrechter te
Hoorn, omdat hij op 4 Nov. onder Berkhout, op den
Hulkerweg, met den door hem bestuurden bus een
handkar, gereden door den boerenknecht Jan Turk
stra, met zooveel kracht had aangereden, dat de
kar in de sloot terecht kwam. Volgens den bus
chauffeur had op de handkar geen reflector gezeten
en was dit de oorzaak van de aanrijding. In ieder
geval was hij in hooger beroep, heden door de
rechtbank behandeld, gekomen, en had niet minder
dan 3 getuigen 4 décharge meegenomen. Uit het
proces-verbaal van den rijksveldwachter was de aan
wezigheid van de reflector geconstateerd. De ver
klaringen der 3 getuigen 4 décharge hadden niet veel
om het lijf en de getuige Edam schitterde door af
wezigheid, wat hem geld kan kosten.
Bevestiging van het vonnis, f10 boete of 5 dagen,
werd gevorderd.
STAATSVIJAND NO. 1 VOOR ZIJN RECHTERS.
Op 2 Nov. J.1. verscheen voor den Alkmaarschen
kantonrechter de Amsterdamsche advocaat Mr. R.
H. Dijkstra, op grond van het wereldschokkende,
strafbare feit, het gwaagd te hebben in kwaliteit
van Schoorl's pensiongast, zijn gladiatorisch li
chaam, alleen omhuld, voor zoover dit mogelijk was,
door een zwembroekje, te gaan baden in het terri
toriale zeewater en in dit primitieve costuum op het
strand te vertoeven. Door den burgemeester van
Schoorl was in hoogst dezelvers eigen persoon van
deze overtreding der Schoorlsche politie-verordening
proces-verbaal opgemaakt. De behandeling voor den
kantonrechter van deze zaak was helaas meer amu
sant dan tragisch. De ambtenaar hield 'n requisi
toir, meer ambtelijk dan sympathetisch, requireerde
f2 boete subs. 2 dagen, tot welke straf mr. Boer-
rigter den roekeloozen zwemmer dan ook 'ri week
later veroordeelde.
Mr. Dijkstra, ex officio, beet krachtig van zich af,
bracht in herinnering zijn ouden vader, 'n strenge
rechter, die echter in een dergelijke wijze van zwem
men geen aanstoot nam. liet zelfs Mussolini, aldus
gecostumeerd, de revue passeeren. en was, wat wel
te denken was, in hooger beroep tegen het veroor-
deelend vonifis gekomen.
Maar al wie er kwam, niet de opposant, zoodat
een afdoende verhindering moest worden aangeno
men. Een advocaat, die is veroordeeld en 'n princi-
pieele beslissing in hoogste instantie verlangt, zal
niet achter de schermen blijven bij de behandeling
van het door hem zelf gevraagde appèl.
Het staat dus wel vast, dat na het requisitoir van
mijnheer de officier, die bevestiging eischte en na
het in hooger beroep bij verstek gewezen vonnis,
wel een verzet zal volgen.
DE TRADITIONEELE GESLOTEN-DEUREN-ZAAK.
De 47-jarige vischventer Jan N. te Alkmaar, thans
gedetineerd, welk heerschap zich op strafbare wijze
had geoccupeerd met minderjarige meisjes, stond
in de middagzitting te dier zake met gesloten deuren
terecht. De zaak was vermoedelijk nog niet voor
afhandeling rijp en werd alzoo aangehouden.
„Alleen mijn vader," zei Haven. „Hij is hierin
geheel passief."
Drayton knikte begrijpend.
„Mijn taak is dus drievoudig. Ten eerste wilt u
weten wat er van de iuweelen geworden is. ten
tweede waar de jonge dame is die ze weggenomen
heeft en ten derde wcnscht u nu u de adressen
kwijt bent, dat ik zie te ontdekken waar Elisa-
veta Ostrekoff zich bevindt, zoodat u haar alles kun'
uitleggen. Bovendien verlangde u dat ik in het ge
heim vertrouwelijke informaties inwon bij de meest
bekende juweliers en handelaars in iuweelen voor
het geval een deel van de gestolen iuweelen aan hen
mochten zijn aangeboden."
„Juist," gaf Haven wat vermoeid toe.
Drayton haalde een paar vellen dicht beschreven
papier onder een mooie presse-papier uit.
„U moet me niet kwalijk nemen als sommige van
mijn vragen herhalingen schijnen te zijn en als ik
heel veel dingen vraag. De heele kwestie van het
verdwijnen der iuweelen is zoo helder als glas en
toch zijn er zooveel punten in die ingewikkeld zijn.
We verlangen niet om een heel mierennest van
Sovjetagenten om ons heen te krijgen, iets waf
stellig gebeurd zou zijn als u hadt geadverteerd."
„Ik stel het volste vertrouwen in u, mr. Dravton,"
zei Haven. „Vraag maar wat u wilt. ik ben alleen
's middags nog een beetje moe, dat is alles wat er
bij mij nog aan scheelt."
„Uw reisgenoote," zei Dravton, met een blik in zijn
aanteekeningen, „was een jonge Vrouw. Anna Kas-
tellane geheeten. U is nogal vaag geweest in uw
mededeelingen hoe u kennis met haar gemaakt
heeft."
„Het was mijn bedoeling om u dat te vertellen,"
legde Haven uit. „Om eerlijk de waarheid te zeggen
lijkt de heele geschiedenis zoo melodramatisch, dat
ik dit voorval liever had verzwegen. Ik vond haar
den avond van ons vertrek uit Petrograd, nadat ik
het Ostrekoff-paleis verlaten had, waar ik afscheid
had genomen van den prins en prinses en op het
punt stond naar het gezantschap terug te keeren.
Ik hoorde een vrouw gillen in een huis waar ik
langs kwam. Ze hadden de voordeur er uit gerukt
en maakten daarbinnen een heidonsch kabaal. Het
was misschien dwaas van me. want ik had al genoeg
op me genomen, maar ik denk toch. dat negen van
de tien mannen hetzelfde zouden hebben gedaan
"•Is ik deed. Ik ging hef huis binnen en vond haai
vast gebonden en half krank/innig van angst in
een van de beneden kamers. Ik slaagde er in haar
na een gevecht mee tp nemen naar de Embassade.
Bijna iedereen was daar al weg en ik haalde mr.
Hayes, den kanselier, over. om haar mee te laten
j gaan als een van onze typisten."
«Wat voor soort van huis was het waarin u haar
VRIJDAG 1 MAART 1935.
HILVERSUM (1875 M.)
8.00 VARA, 12.00 AVRO., 4.00 VARA., 8.00 V.P.R.O.,
11.00 VARA. 8.00 Gram.pl.; 10.00 Morgenwijding;
V.P.R.O.; 10.15 Orgelspel C. Steijn; 10.45 Declamatie
J. van Oogen; 11.00 Jacques van Kinsbergen en zijn
kwintet; 11.30 Vervolg declamatie; 11.45 Vervolg
kwintetconcert; 12.00 Gramofoonplatcn; 12.30 „De
Minstreels" en gram.pl.; 2.30 Voordracht R. Funk,
3.00 Zang door Miep Ochse. A d. vleugel: E. Veen.
Hierna gram.pl.; 4.00 Pauze; 4.05 Kniples; 4.50 Gram.
pl.; 5.00 Kinderuurtje; 5.30 Orgelspel J. Jong; 6.00
De Notenkrakers olv. D. Wins; 6.45 E. Walis en zijn
orkest; 7.30 C. v. d. Lende: Wetten van dezen tijd;
7.50 Gram.pl.; 7.57 Herh. S.O.S.-berichten; 8.00 Ds. J.
W. v. Nieuwenhuyzen: Godsdienstige vormen en
gebruiken in het gezin; 830 Pianorecital A. Koole;
9.00 Dr. J. C. A. Fetter: Vader- en Moederreligie;
^.30 Vervolg concert; .10.00 Vrijz. Godsd. Persbureau;
en Vaz Dias; 10.15 Causerie Ds. E. D. Spelberg; 11.00
Jazzmuziek (gr.pl.); 11.3012.00 Gram.pl.
HUIZEN (301 M.)
Algemeen Programma, verzorgd door de N.C.R.V.
8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.159.30 Gram.pl..:
10.30 Morgendienst; 11.00 Gram.pl.; 11.1512.00 Piano
recital W. Fens; 12.15 Gram.pl.; 12.30 Ensemble v. cL
Horst; 2.00 Gram.pl.; 2.30 Chr. lectuur: 3.00—3.45
Orgelspel S. P. Visser; 4.00 Het Hendriks-Trio; 4.15
Gram.pl.; 6.30 Causerie A. J. Herwig; 7.00 Ned. Chr,
Persbureau; 7.15 Gram.pl.; 7.30 Literaire causerie;
8.00 Vaz Dias; 8.05 „Belsazar", oratorium van Hün-
del. M.m.v. solisten, de Kon. Chr. Oratorium-vereen,
„Excelsior" en het Ned. Kamer-orkest. Leiding: D.
Smink; 9.10—9.40 Gram.pl. en Vaz Dias; 10.40—11.30
Gram.pl.
DROITWICH (1500 M.).
10.35—10.50 Morgenwijding; 11.20 Orgelspel R. New:
11.50 Voor de scholen; 12.10 Het Trocadero Cinema
Orkest o.l.v. A. van Dam: 12.50 Dansorkest olv. EL
Hall; 1.35 Concert door Joh. Hock's Kamerorkest
m.m.v. L. Wood (viola); 2.20 Voor de scholen; 3.35
Schotsch Studio Orkest; 4.35 E. Colombo en zijn
orkest; 5.35 Dansorkest, olv. H. Hall; 6.20 Berichten:
6.50 Muzik. causerie; 7.10 Tuinbonwpraatje: 7.30
Handel-concert; 7.50 Radio Militair Orkest o.l.v. B.
W. O'Donnel; 8.20 St. David's Dav-programma; 9.05
Geraldo's orkest: 9.50 Berichten; 10.20 Causerie met
gr.pl.); 10.40 B.B.C.-Orkest o.l.v. L. Heward; 11.35
12.20 Harry Roy en zijn orkest.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 12.50 Goldy-orkest: 8.20 „La
veine", spel van Capus; 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 M.)
11.20—1.20 Concert uit. rest. „Wivex"; 2.20 Concert
uit Rest. „Ritz"; 4.204.50 Zang en piano: 7.30 Kerk-
concert. (orgel en koor o.l.v. Wöldïke); 8.20 Hoor
spel; 9.50 Pianoduetten; 10.1511.50 Dansmuziek.
KEULEN (456 M.)
„Tag der Saar-Helmkehr", rijkszendingen.
ROME (421 M.)
8.05 Gevarieerd concert; 9.20 Gevar. programma.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 Gram.pl.; 12.50 Omroeporkest; 1.50
2.20 Gram.pl.; 5.20 John Rutten's orkest; 6.20 Gram.
pl.; 6.35 Kamermuziek; 735 Pianorecital; 8.20 Synv
phonieconcert; 8.50 Hoorspel; 9.50 Omroeporkest;
10.3011.20 Dansmuziek; 484 M.: 12.20 Gram.pl.;
12.40 Harmonicamuziek; 12.50 Salonorkest o.l.v. Wal
pot; 1.50 Zang; 2.0—2.20 Gram.pl.; 5.50 Harmonica
muziek; 6.35 Gram.pl.; 6.50 Pianorecital; 7.35 Zang;
820 Omroeporkest mm.v. zangsolisteh; 9.35 Sympho-
nieconcert; 10.30—11.20 Gramofoonmuziek
I
DEUTSCHLANDSEND1 !R (1571 M.)
„Tag der Saar-Heimkehr", rijkszendingen.
EEN KRAS OUDJE.
Uit Birmingham in den staat Alabama wordt ge
meld, dat een 111 jaar oude negervrouw Lulu
Wright MooreFloyd Walker voor de eerste maal
in haar leven een dokter heeft geconculteerd. Zij
verklaarde dat hoewel zij tweemaal een drieling en
elf maal een tweeling had gehad, zij nooit iets met
een dokter had te maken. Zij overleefde al haar 28
kinderen en haar drie echtgenooten. Zij voelde
zich den laatsten tijd niet best in het hoofd en had
tenslotte op aandringen van haar vrienden besloten
een dokter te raadplegen.
gevonden hebt en hoe verklaarde zij haar avon
tuur?" vroeg Drayton.
Ze verklaarde het heelemaal niet," zei Haven kort
af. „Ze vermeed zelfs alle vragen over haarzelf. Het
huis was een berucht huis."
„Vertelde ze u dat zelf?"
„Neen, ik ontdekte het later. Toen ik het haar
zei. ontkende ze het niet.'
„Ze scheeen in Warschau vrienden te hebben,
niet?" vroeg Drayton.
„Ze kende daar enkele mannen," gaf Haven toe.
„Esterhaczy, van wien we het vliegtuig kregen, was
er een van en verder Grotziwill, de Poolsche gene
raal, die commandant was van het garnizoen."
„En kolonel Patinsky. die u achter liet in het
jachthuis van den prins? Hij schijnt de eerste te
zijn geweest, die achter de juweelen aan was. Ken
de ze hem?"
„Klaarblijkelijk niet. Ik heb hen nooit samen in
Warschau gezien en op het vliegtuig deden ze als
vreemden tegen elkaar."
Felix Drayton keek weer in zijn aanteekeningen.
„Gelooft u dat ze hekend was met het. complot
tusschen Esterhaczy en Patisnky om u naar Odessa
te brengen in plaats van naar Engeland of Frank
rijk?"
„Neen," antwoordde Haven beslist. „Het is geheel
aan haar te danken, dat we er in slaagden te ont
komen. Ze kreeg van den gouverneur van Odessa
nermissie om te vertrekken."
„Is hij een Sovjet-beambte?" vroeg Drayton.
„Ik vrees van wel. Hij was juist een paar dagen
voor we aan kwamen benoemd."
„Als ik uw verhaal aan elkaar voeg, voor zoover
het het jonge meisje betreft, is het vermoeden zeer
sterk, dat ze een spionne was."
„Ik vrees het," gaf Haven onwillig toe.
„In bondgenootschap met de Rooden."
Haven knikte zwijgend. Dravtons conclusies waren
afschuwelijk, doch onvermijdelijk.
„Ik geloof dat we mogen aannemen," ging Drayton
voort, „dat die onderneming van Esterhaczy en Pa-
Mnskv geheel een privé karakter droeg. Patinsky
was een van de weinige menschen ter wereld die
van de iuweelen op do hoogte was en Esterhaczy
was zijn bondgenoot. U heeft u heel handig van
hen ontdaan. Toen bleef u alleen met miss Anna
Kastellane. De aanslag op uw levens door den piloot
en den steward van het vliegtuig was, vermoed ik,
weer louter om den buit te doen. een aanval waar
aan iemand die voor drie millioen pond aan iuwee
len bij zich draagt, bloot staat. We komen nu aan
de jongedame. Met welke bedoeling wilde zij naar
Engeland gaan? Heeft ze u dat verteld?"
Wordt vervolgd.
Osflf
35.
„Oorlog?" vroeg hij, duidend op het hinken van
den ander.
„Zoo gelukkig was ik niet", was het spijtige ant
woord. „Ik ben vrijwel kapot gemaakt in dien tocht
van Rusland ,waar ik u van verteld heb. Ze hebben
me verleden week afgekeurd anders zou ik over een
paar dagen al naar een trainingskamp zijn gegaan.
Ze hebben gezegd, dat ik over zes maanden maar
eens terug moet komen. Misschien hebben ze gelijk,
ik ben er leelijk aan toe geweest. Ik wil die heele
zes maanden besteden om die zaak uit te visschen,
waar ik u over geschreven heb. Ik zal geen seconde
rust meer hebben voor we er achter zijn."
Mr. Felix Drayton zag er op middelbaren leeftijd
nog bijzonder jeugdig uit, op zijn haar na. Hij was
geheel kaal op twee zorgvuldig geborstelde gitzwar
te bosjes bij zijn ooren na. Zijn gelaatskleur was uit
stekend, hoewel hij eenigszins bleek zag. Hij had
donkere, niet al te groote oogen, die echter bijzondei*
helder waren .Zijn mond ging aan de hoeken iets
omhoog wat aanduidde dat hij gaven als verteller
bezat. Zijn tweede nak was juist genoeg afgedragen
om het aantrekkelijk te maken. Zijn stem was aan
genaam en zijn manieren sympathiek.
„Ik vond het prettig dat u de zaak zoo goed had
uitgelegd, mr. Haven", zei hij. „Ik prefereer altijd
de feiten op papier te hebben hoewel er heel wat
hiaten zijn, waar ik u over wil spreken. Doch dit
schijnen me de voornaamste feiten te zijn: Prinses
en prins Ostrekoff, die bijzonder vriendelijk voor u
zijn geweest in Petersburg, hebben u letterlijk alles
wat van het familiefortuin over was, toevertrouwd
een hoeveelheid juweelen, die u naar Engeland
moest brengen ten behoeve van bun dochter Eli-
saveta. Elisaveta was reeds in Engeland, vermoed
ik."
„De laatste maal dat de prinses van haar hoorde,"
zei Haven, „was ze in Florenee, waar ze een atelier
had en schilderlessen nam. Ik had het adres van
haar bankiers en haar advocaat in Londen en een
adres in Parijs, doch die zaten in een verzegelden
brief in de tasch."
„Goed," ging Drayton voort. „Dat is alles heel een
voudig. Na een reeks verwonderlijke avonturen
slaagde u er in de juweelen tot Norfolk te brengen.
Terwijl u bewusteloos in een ziekenhuis lag verdwe
nen de juweelen. Er schijnt hier geen geheim te be
staan, ze werden weggenomen door de jonge dame
die u op de reis had vergezeld."
Haven scheen opeens strakker te zijn geworden,
i' was iets in zijn holle wangen en vermoeide ooger
dat aan zijn pas doorstane ziekte herinnerde.
„Als ik het zeggen mag zonder persoonlijk te wor-
ren," ging Felix Dravton voort, „heeft u na uw her
stel zeer verstandig gehandeld. U is niet naar Scotr
'and Yard gerend en u heeft de couranten niet vol
gezet met idiote advertenties, die u niets dan last
zouden hebben bezorgd. U schreef de heele geschie
denis in détails op cn zond die aan mij. Nu moet
ik van één ding zeker zijn, mr. Haven, heeft u in
>'eze zaak verder niets gedaan, heeft u niemand an-
ters in uw vertrouwen genomen, sedert u aan mij
geschreven heeft en de zaak in mijn handen heeft
gelegd?"
