ente-vrouwtje
1935
Het Bloemfestijn
Heemstede
te
Blauw behaalt de
overwinning
Zaterdag 16 Maart 1935.
SCHAGER COURANT.
Vierde Blad. No. 9680
Een kijkje op „Flora
Kant en tulle in de schaapskooi der mode
teruggekeerd, maar niet dan na een
wei-geslaagde verjongings
kuur.
IN mijn vorige brieven heb ik" over de nieuwe
lentemode reeds een menigte bijzonderheden
gegeven. Vandaag wil ik daaraan nog enkele
toevoegen.
Allereerst iets over de kleuren. De kleur, die op
dit oogenblik over de geheele linie een éclatante
overwinning schijnt te behalen, is: blauw. Men vindt
het in alle collecties, in de meest uiteenloopende va
rianten: marine-blauw, lei-blauw, indigo, hemels
blauw. Met een wit-lihnen of -zijden blouse en een
blauwe rok zult u er dit seizoen goed uitzien.
Het geel, waarvan ik reeds schreef dat het een
kansje wilde wagen, ziet zijn tamelijk schuchtere
pogingen met eenig succes bekroond. £eel Van de
nuance „boterbloem" bekoort talrijke brunettes. Het
wordt gedragen in een lijst van zwart, van zwarte
kant vooral. Vrouwen, die dit felle geel niet goed
aandurven, kiezen amber-, saffraan- en bransteen-
geel. En de zwartharigen geven zonder veel aarze
ling aan citroen- en stroogeel de voorkeur.
Voor den namiddag zetten vele vrouwen haar zin
nen op maagde-palmblauw en viooltjes-paars. Avond-
costuums zijn er in een groote verscheidenheid van
tinten-combinaties: bleek-rose met grijs-blauw;
groen chartreuse; bleek-blauw, verlevendigd met
geel en rood; helder grasgroen; lei-blauw met ko
per Voor wandeltoilet is er een aardige, stemmige
en toch niet sombere tint: grijs-groen. Parelgrijs
schijnt zich dit seizoen te handhaven.
Jongere meisjes zullen goed doen haar aandacht
aan koraal-rood te schenken. Met een koraal-roode
blouse kunnen zij een rok dragen van grijs tweed.
Het staat vast dat zij er daarmede heel aantrekke
lijk, jong en sportief uitzien.
Dit over de kleuren. En nu een woord over tulle
en over kant.
Zoowel tulle als kant verheugen zich opnieuw in
een gunst, die hen voorgoed scheen verlaten te heb
ben. Lange jaren heeft de mode niets van het
jour" willen weten. Dit is plotseling veranderd.
Zulke radicale veranderingen kent de mode nu
eenmaal en niemand kan er een oorzaak voor aan
geven. Mode is vooral een kwestie van feiten, ver
schijnselen, die wij zonder naderen uitleg te aan
vaarden hebben.
Maar tulle en kant zijn niet meer wat ze vroeger
waren. Ze hebben in de jaren van hun ballingschap
klaarblijkelijk heel wat geleerd en nu ze in de
schaapsstal der mode teruggekeerd zijn, vinden wij
ze grootelijks, ofschoon niet in hun nadeel, veran
derd.
Sommige tulles hebben -niets vaporeus of subtiels
meer, en er zijn kanten, die in geen enkel opzicht
meer met een spinneweb kunnen vergeleken wor
den. Deze luchtige stoffen hebben substantie gekre
gen. De brave tulle van vroeger heeft geheel nieuwe
allures aangenomen. Zij heeft allerlei gedaantever
wisselingen ondergaan, die haar beminnelijken een
voud van eertijds hebben doen verdwijnen. De tulle
van onze dagen .heeft blokken, strepen, ruitjes, zij
is gevlamd en heeft er zelfs niet tegen op gezien
een nieuwe nationaliteit, de Schotsche, aan te ne
men.
Wat de kant betreft, die is er volstrekt niet meer
tevreden mee zwart of wit te zijn. Nu vindt men
kant, en in enorme hoeveelheden, in alle pastel-tin
ten, van glycine-blauw af tot het teederste rose toe.
Van kant gaat nu een geheel nieuwe bekoring uit.
De verjongingskuur is wonder-wel geslaagd.
Hoe en waartoe gebruikt men tulle en kant, in
haar nieuwe vormen en kleuren?
Tulle wordt thans op ruime schaal voor de „com
positie" van namiddag-ensembles aangewend. Hoe?
Ensembles van tulle? Verwonder u niet! Trek uw
wenkbrauwen niet te hoog op! De tulle van 1935
slaagt er in tegelijkertijd dun, o uiterst dun, te zijn
en tóch niet transparant te worden, zoodat u het,
zelfs in een geheel tullen kleed gehuld, zult kunnen
wapent eeren de volle zon in te loopen, zonder dat
men door u heen kijkt.
Kant wordt op duizend wijzen verwerkt. Een
blouse van linnen kant zal voor dezen zomer een
aanwinst voor uw garderobe zijn. Over de avond
japonnen behoef ik nauwelijks te spreken. Baljur
ken heb ik deze weken gezien, waarvoor ik laat
me het zonder schaamte bekennen van bewonde
ring gesmolten ben. Baljurken van lila zijden kant,
in tulp vorm opgebouwd, met breede Bertha-kragen
baljurken voor elfen en jonge godinnen, voor meer
aardsche wezens bestemd, ook van kant, maar niet
zoo etherisch, maiestueuser, met wijde mouwen, mou
wen als zeilen, bol geblazen door een onzichtbare
bries.
Dan zijn er de voiles. Op verschillende wijzen wor
den ze aan den hoed bevestigd. Als ze kort zijn, van
stevige kant, worden ze vaak vóór aan den hoed ge
hecht, terwijl ze boven de oogen als vizierkleppen
uitstaan. Zijn ze van zachte soepele zijde dan val
len ze plat voor het gezicht neer en bedekken dat
voor de helft. Ze eindigen in een dunne goudgalon
of in een guirlande van bloemen. In dat geval
maakt men ze achter aan den hoed vast. Als u wilt
kunt u de voile ook achter in uw hals dragen. Dan
moet u uw japon op den rug laag doen uitsnijden.
Over het zoo ontbloote gedeelte valt de kant van de
voile. Dat is even sierlijk als luchtig. Kant kunt u
ook in den vorm van een das dragen. De kleur der
voor dit doel te gebruiken kant moet met die van
de blouse harmonieeren of contrasteeren. De das kan
recht neerhangen of een vlinderstrik vormen, die
door zijden patjes in de kleur van de blouse op haar
plaats gehouden wordt. Medicis-kraagjes van witte
kant om de décolletés te zoomen zijn zeer in trek.
En sommige vrouwen aarzelen niet in haar zijden
blouse mouwen van kant te dragen. Hoe meer kant
en tulle wij gebruiken hoe beter wij de zomer
warmte zonder vrees zullen kunnen tegemoet gaan.
Ten slotte nog een enkel woord over de nieuwste
ceintuurs. Die danken wij ditmaal aan Rusland, in
het bijzonder aan den Kaukasus. Op een tweed-man
telpak zult u bij voorkeur een breede gevlamd-lede
ren ceintuur dragen, te sluiten met een vierkante
gesp. De meeste ceintuurs trouwens zijn breed, van
glansleder vaak voor namiddagjaponnen en van wit
piqué voor de avond-dito's.
Vergeten wij ook de zakken niet, die meer dan
ooit in trek zijn. Op de rok van bijna ieder mantel
pak vinden wij twee zakken, of beter: zakjes, want
groot zijn ze niet. En zelfs vele avondjaponnen zijn
niet zakloos. Uw simpele ochtendjurkje heeft zelfs
geen enkel ander versiersel dan een paar zakjes. U
kunt er gerust de aandacht op vestigen, b.v. door ze
met een smal reepje leer te omzoomen.
Het is wel merkwaardig dat het aantal zakken
zich juist zoo vermenigvuldigt in een tijd, waarin de
meesten onzer niet veel meer hebben om er in te
stoppen. Maar dat bewijst alleen ons optimisme. Zoo
lang wij vrouwen zakken dragen is ook de hoop ze
nog eens te kunnen vullen, niet dood.
GERTRUDE.
f r
y i
TER HERDENKING VAN HET 75-
JARIG BESTAAN DER ALG. VER.
VOOR BLOEMBOLLENCULTUUR.
HAARLEM'S RANDGEMEENTE
IN FEESTKLEEDIJ. DE BLOE-
MENSHOW EEN SYMPHONIE
VAN KLEUREN.
VRIJDAG 15 Maart 1935! De klokken in Haar-
lem's randgemeente beieren van bim-bam;
bim-bam! De heldere, vroolijkq tonen buite
len over elkander, springen haasje over ver het
land in; spelen krijgertje met den schalkschcn wind,
die de tallooze vlaggen haar kleuren doet uitsprei
den in vollen rijkdom, maar die niet bij machte is
de klokketonen te vangen onder zijn fladderenden
mantel.
Dan ineens verstommen de torenklanken, blijven
even nog nazoemen een melodieus echo-lied. Een
gewijde stilte valt over den van zonnegloed overgo
ten lentemorgen. Hard en nadrukkelijk valt dade
lijk daarop de eerste slag van het elfde uur in den
vijftienden dag van Maart, negentien honderd vijf
en dertig!
Het historisch oogenblik van een nieuw nationaal
gebeuren is aangebroken; van het groote boek der
vaderlandsche cultuurgeschiedenis wordt een schoo-
ne bladzijde opgeslagen en met gulden letteren zal
daarin geboekstaafd zijn de opening van de Inter
nationale Bloemententoonstelling „Flora" te Heem
stede, door Zijne Excellentie, Mr. M. P. L. Steen-
berghe, den minister van Economische Zaken.
In het bijzijn van tal van autoriteiten en van hon
derden kweekers uit óns land en uit alle deelen der
wereld heeft de minister op dit nationaal gebeuren
den officieelen stempel gedrukt van de Regeering.
Van H.M. de Koningin, de Hooge Bescheftnvrouwe
der tentoonstelling!
Deze derde expositie van de Algeraeene Vereeni-
ging voor Bloembollencultuur draagt bovendien nog
een bijzonder cachet, omdat ze is een jubileums-ex
positie, ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan der
vereeniging èn het is mede daarom, dat er van het
geheel zoo buitengewoon veel werk is gemaakt.
Ga mee op reis.
Maar kom, wij nemen U mee naar het door na
tuurschoon zoo rijk gezegende Heemstede om'U een
blik te gunnen op de tentoonstelling. Uit den aard
der zaak kunnen wij U slechts even om den hoek
van den monumentalen toegangspoort laten kijken
voor een bezoek heeft U een geheelen dag noodig en
dien reserveert U natuurlijk, want 't is zeer de vraag,
of U nog ooit in Uw leven zooiets fraais weerziet.
Heemstede in feestkleedij.
We nemen aan het station Haarlem de electrische
tram naar Heemstede en stappen na een kwartier
tje uit bij de Blauwe brug. Wij zijn dan nog wel
niet bij de tentoonstelling, maar we hebben er een
kleine wandeling langs de prachfige ITeemsteedsche
dreef graag voor over. Immers; al dadelijk als we
uit de tram stappen zien we voor ons de forsche
lichtmast verrijzen, ontworpen zooals trouwens
alle versieringen door den Heemsteedschen teeke
naar Jan Wiegman.
De mast, mooi van lijn steunt op een basement
van kleurige, met bloemen versierde vlakken en
rijst op uit een bed van bloemen en coniferen.
Zoo zien we langs de Dreef nog drie soortgelijke
masten; de laatste aan het eind, daar waar de Pro
vinciale weg in Heemstede uitmondt.
Wij zijn dus vlak bij de tentoonstelling.
Het is ongetwijfeld een origineel idee, dat men op
de Dreef ongeveer op een afstand van 50 M. vóór het
einde oranje tulpen op den grond geschabloneerd
heeft; een versiering welke het uitnemend doet
Wanneer we met den trein gaan tot aan het station
Heemstede—Aerdenhout, dan treft onmiddellijk de
entrée bij de brug over de Leidsche vaart aan de
Zandvoortschelaan. Vier, in fraaie kleuren opgetrok
ken masten, verbonden door het woord „Flora in
een prachtige omlijsting van bloemen, vormen een
waardige entrée.
Ook op andere plaatsen in de gemeente trekt de
artistieke en toch zoo sobere versiering de aan
dacht. Voor de aarikleeding van den zoom van het
Grot-bosch benutte Jan Wiegman de bermen rond
om den grooten vijver langs den Heerenweg. Hier
prijkt het woord „Flora" in forsche letters op een
bed van erica, geflankeerd door hooge en lagere
coniferen en omzoomd door een rand van palmpjes.
Het feestelijk karakter van de gemeente zal nog
worden geaccentueerd, doordat de voornaamste
openbare parken en plantsoenen beplant zijn met
bolgewassen en de burgerij bijzondere zorg heeft
besteed aan de voortuinen, waarvoor een wedstrijd
werd uitgeschreven.
Het feestkleed, waarvoor de gemeente een subsidie
verleende van f3900, werd aangetrokken door de
plaatselijke V.V.V. en de afd. Heemstede van de
A^er. Ver. voor Bloembollencultuur.
Tenslotte vermelden wij een etalagewedstrijd, uit
geschreven door de paatselijke Middenstandsorga
nisaties.
In Flora's Sprookjesland.
En nu, na de bezichtiging van Heemstede's feest-
kleedii zult IJ verlangend zijn te kijken aan de an
dere ziide van de prachtige, monumentale poort,
welke TJ scheidt van Flora's Sprookjesland,
Aan het einde van de Dreef, ingesloten door Mo
lenlaan, van Meilenlaan en Heerenweg ligt het
groote tentoonstellingsterrein, ter oppervlakte van
?0 H A. Millioenen en nog eens millioenen bloemen
zijn hier in een ideale omgeving bijeengebracht.. In
den tijd van 15 Maart tot 19 Mei, waarin de ten
toonstelling zal zijn geopend, zullen telkens andere
schatten uit Flora's onuitnutteh'jken rijkdom te be
wonderen zijn. Vervroegde bolgewassen van onge
kende volmaaktheid (1524 Maart), de wereldbe
roemde Aalsmeersehe cultuurproducten (29 Maart—
7 April); buitenlandsche inzendingen van bijzon
dere beteekenis, een keur van bloeiende heesters,
azalea's en rhododend.rons uit Boskoop (1222 April)
exotische orchideeën, ja zelfs een keur van zomer
en herfstbloemen in onberispelijken vorm (1019
Mei).
Zoodra wij de poort door zijn, bevinden we ons op
het hoofdterrein, waaromheen gegroepeerd liggen
de gehouwen, n.1. het Rloemenpaleis of tentoonstel
lingshal: het Warenhuis, waar niet minder dan 800
verschillende nieuwigheden zijn geëxposeerd; het
restaurant Flora hij den avondingang, waar men
goed en in een gezellig milieu, onder het genot van
een beschaafd strijkje, dineeren kan; het gemoede
lijke Volendamscho bierrestaurant, waar een Neder-
landsche kapel populaire muziek ten gehoore brengt
en voorts vinden wij er nog het nette Verkeershuis
en het Directiegebouw, waarin zich een wisselbank
en een postkantoor bevinden.
Een symphonie van kleuren.
Al dadelijk staat men voor een symphonie van de
heerlijksto kleuren; het is of een groote rijkdom op
U neervalt en U voor een wijle volkomen gevangen
houdt. Kijkt U eens naar dat prachtige tapijt van
donkerpaarse kleur met hel-gelen rand; ziet U eens,
hoe ginds onder die hoornen en heesters een vloer
zich uitstrekt, gevormd door duizenden narcissen
in verschillende tinten.
En midden in dien grooten bloemenhof spiegelt,
zich de zon in het heldere water van den met frisch
gras omboorden vijver.
Uit het watervlak omhoog schijnt een groote gla
zen bloem te groeien, waaruit een schitterende lcleu-
renfontein omhoog spnit.
Wegen en paden voeren door den hof en verhin
den de daar aangelegde tuinen met elkander. Wijdt
Uw speciale aandacht eens aan de groote- en kleine
rots- en zomertuinen die U een voorbeeld geven,
hoe U Uw eigen lapje grond tot een heerlijkheid
kunt maken.
Zoo dwalen we voort, uren en uren lang. Temid
den van deze wonderlijke kleurenpracht, in dit
kleine paradijs op aarde, zetten we de zorgen van
ons af, denken niet meer aan den ernst der tijden,
bevangen als we zijn door een lichten lieflijken
droom. Een droom van kleur en leven-
En als dan straks de zon achter de duinen weg
zinkt in de zee, floepen de lichten aan in den don
kerenden bloementuin en rnen waant zich plotseling
te zijn in
een lichtend Paradijs.
Lichttorens rijzen uit de beplanting omhoog; in
vorm en gestalte symboliseeren ze groei en bloei-
wijze der planten. Zij werpen hun lichtstralen tegen
reflectoren en vandaar worden die stralen uitgego
ten over de bloeiende tuinen. Wanneer wij U ver
tellen, dat er 75 van dergelijke torens zijn, behalve
dan nog de vele verlichte tuinornamenten cn de
lichtzuilen als wegwijzers, dan kunt U er zicli
eenigszins een denkbeeld van vormen -in welk een
zee van licht zich 's avonds de tentoonstelling baadt.
De fontein uit den vijver opspuitend schittert en
flonkert als geslepen diamant en het is door een
kunstige plaatsing der reflectoren, dat een onaf
gebroken kleurenspel verkregen wordt.
Aan de andere zijde van den hof vraagt dan oen
