Arrondissements-ReclitbBnk
Raad Wieringerwaard.
evemq emsmureu
te Alkmaar.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 9 April.
Alkmaar.
DE TERMIJN VOOR PROEFSTOOMEN GEËIN
DIGD.
Onze welbekende sigarenfabrikant „en detail" Nic.
B., 'n grijsaard, steeds gewillig van geest, maar
zwak van lever, die reeds zoovele malen had gezon
digd tegen artikel 453, de rem voor sterken drank
zwakkelingen, dat hem deportage naar het beruchte
Veenhuizen dreigde, had als zeldzame gunst nog
éénmaal de kans gekregen ,om voor deze onaange
name kuur bewaard te blijven, mits op 9 April van
dit jaar kon worden verklaard, dat vader Klaas zijn
innige belofte, in 't vervolg slechts zijn troost te zoe
ken bij 'n bakje koffie, zou gestand hebben gedaan.
Heden was dan dit gewichtig moment aangebro
ken. Militair aanslaande, trad het proefkonijn bin
nen, om mee te deelen, dat het „goed" gegaan was,
maar hij erkende tevens edelmoedig, dat hij 2 glaas
jes jajem had genoten, méér heslist niet. Maar he
laas, de heer Wiggers wist het óók en tevens dat
hij gisteravond nog weer dronken was geweest.
Dat kon mijnheer Wiggers zóó hevig spijten, alsof
hij zelf in kennelijkcn staat had verkeerd, want nu
kon hij niets meer voor den mislukten proefstoomer
doen.
De officier paarde zijn stem aan deze hymne der
teleurstelling en requireerde nu bevestiging van
beide vonnissen.
Oude Klaas, in zijn galajas, exit... sprakeloos
en met de wetenschap, dat nu slechts een wonder
hem voor de „boerderij" kan bewaren!
Helder.
DE ONBETROUWBARE FILIAALHOUDER.
De 33-jarige voormalige filiaalhouder Joh. Wilh.
J., in kruidenierswaren te Helder, thans werkeloos
te Velzen, stond terecht ter zake verduistering van
verschillende gelden, die hij had geind ten behoeve
van den heer J. Kalf. Deze man scheen het slacht-
offer te zijn van zijn zeer geringe verstandelijke
ontwikkeling, volgens definitie van den heer J. H.
Wiggers, onze alom tegenwoordige reclasseerings-
ambtenaar. De man was van huis uit niet oneerlijk,
doch de slappe controle was de oorzaak, dat hij
voortdurend afzakte en het bedrag der successie
ve verduisteringen een onrustbarende omvang had
aangenomen. Bij een eventueele voorw. veroordee
ling zou het bureau bereid zijn bijstand te verlee
nen, ten einde dezen maatschappelijkcn drenkeling
alsnog te redden. Op het geld dat de verdachte nog
in bezit had, was beslag gelegd.
Als 1ste getuigo word gehoord de koopman J. Kalf
te Helder, chef der firma Büter aldaar, die verklaar
de, dat verdachte verplicht was de wekelijksche ont
vangsten af te dragen, doch bij verscherpte controle
werd bemerkt, dat het niet goed ging en de filiaal
houder minstens een bedrag van f 1000 had verduis
terd.
De accountant Kloos antwoordde op de vraag van
verdediger Mr. Prins, dat de boekhouding van ver
dachte een regelmatig beeld vertoonde.
De officier releveerde dat alleen f 1000 was te bewij
zen, hoewel het bedrag wel belangrijk grooter zou
zijn, en werd in verband met het buitengewoon ern
stige feit mede in aanmerking genomen de gunstige
positie, waar menig man naar zou snakken, die ver
dachte bekleedde, en een ernstige straf noodzakelijk
was, 8 maanden gevangenisstraf geëischt.
Mr. A. Prins was het niet eens met den officier,
die reclasseering niet mogelijk en zoo'n ernstige
straf op haar plaats achtte. Het kwam pleiter voor
dat de logica in 's heeren officiers betoog eeniger
mate zoek was, hetgeen door pleiter meer uitvoerig
werd uitgewerkt. Verdediger achtte het niet ver
standig om in de tegenwoordige omstandigheden de
zen verdachte een dergelijk onvoorw. straf te doen
ondergaan. Pleiter wees nog op de moderne rich
ting in het strafrecht, die er op uit is dergelijke ver
dachten te helpen. Pleiter eindigde zijn als gewoon
lijk gloedvol betoog met te verzoeken alsnog over te
gaan tot het opleggen van een voorw. straf.
De officier was het gansch niet eens met den ver
dediger en leverde voor zijn kalme aard een
felle repliek, waarbij hij persisteerde bij zijn re
quisitoir, 'n repliek, waarop verdediger het antwoord
niet schuldig bleef.
Castricum (Bakkum)
GEEN KAT IN EEN VREEMD PAKHUIS.
De heer Gerrit A., 'n met niet al te ruime midde
len bedacht burger van Egmond aan Zee, staat in
de beide rechtzalen niet te kijken als 'n kat in 'n
vreemd pakhuis. Bij 't kantongerecht is hij wel geen
geregelde, maar toch een vaste klant en de groote
rechtzaal, waar zijn hooger bcroepzaken worden uit
gepluisd, is voor hem uiteraard ook geenTerra in
cognito.
Vandaag kwam hij ook weer eens het meerv. col
lege met. de gunst vereeren, betreffende een stroo-
pcrsgevalletje in de Bakkumer duinen, waar de
jachtopziener Liefting hem had betrapt op stroopen
met de lichtbak en in het bezit van 10 buitgemaakte
konijnen.
Gerrit protesteerde destijds ten sterkste tegen deze
lasterlijke aantijgingen. Hij had slechts gefungeerd
als drager en beslist van geen carbidlantaarn ge
bruik gemaakt.
De ambtenaar noemde hem een erge strooper en
requireerde f 35 boete of 35 dagen, waarvan de kan
tonrechter, die ook het onderste uit de kan niet
verlangt, 30 gulden boete of 30 dagen maakte. Maar
deze clementie ging den zich gruwelijk veronge'uijkt
gevoelenden heer Gerrit A. lang niet ver genoeg, van
daar zijn verschijning ter audiëntie.
Natuurlijk voerde Gerrit, die vandaag niet dit en
morgen weer dat zegt, hetzelfde verweer als in eer
ste instantie. Uit de voorradige collectie carbidlam
pen kon Gerrit zijn eigendom niet herkennen. Zijn
actie had echter niet het succes, waarop Gerrit mis
schien nog mocht hebben gehoopt, de officier wilde
heelemaal niet bijten en vorderde zelfs nog f 50
boete of 30 dagen, met vernietiging der lantaarn.
Bergen.
MET DE BONGELS IN CONFLTCT GEKOMEN.
De 34-jarige heer Theo Jos. S., handelaar te Ber
gen, was in den avond van 4 Nov. bii den Berger
overweg de spoorbaan opgereden, niettegenstaande
de hoornen in dalende beweging waren. De schuld
werd door den kantonrechter zeer gering geacht en
de heer S. slechts f 5 boete of 5 dg. opgelegd. Niet
tegenstaande deze zachte correctie kwam de ver
oordeelde in anpèl. aangeven hii vprmeende ^at de
treurige verlichting etc. de oorzaak waren. Voorts
kreeg hij ook nog getege.nheid zich ernstig te be
klagen over de onvoldc*ende bediening der aldaar
aanwezige snoorboomen.
De seinhuis-wachter en hoornen-bedienaar Groot
verklaarde dat appellant tegen don boom was aan
gereden en deze werd vernield. Do Maatschanpii
had appellant aangesproken voor f180 schadevergoe
ding.
Appellant had den dalenden boom niet ongemerkt
voor deze zijn voorruit raakte en hii de roode lamp
ies zag schitteren. Hii heeft zelf verzocht den chef
te mogen spreken over het geval.
Appellant citeerde een stuk ie van dp N.A.C. in de
Alkm. Courant, waarin werd betoogd dat de spoor-
boomen behoorlijk verlicht dienen te worden.
De Officier' geloofde niet. dat do toestand hii den
Bergerweg ideaal is. niemand in Noordholland zal
dit durven beweren, getuige voorts de vele malen,
dat de hoornen stuk worden gereden. Niettegen
staande vermeende spreker dat anpellant niet ge
heel schnldvrij was en reauireerde de Officier be
vestiging.
De Officier onderstreepte In zijn requisitoir nog
sterk de noodzakelijkheid dat in 't belang van het
verkeer in don toestand bij dien overwe'- verbete
ring werd gebracht.
Egmond a. Zee.
HET EGMOND-ZEESC" n^FMER STROOPERS-
PACT.
De zuster van Comelis D., alias Cees van de
Kneut, 'n professional strooper. begiftigd met het
diploma „Recidivist", is getrouwd met Frits A., die
te Bremen het levenslicht voor 't eerst aanschouw
de en nu als assistent koniinenmepper al aardig ir
de hand kwam. Deze beide heeren hadden op 2f
Nov. in de duinen van „Age Binnen" met de licld
hak gewerkt en werd Cees als auctor intellectualis
veroordeeld tot 7 dagen princinaal en de assisteni
heel „genadig" bedacht met 30 gulden boete of 2f
dagen. De onverzadiglijke Ambtenaar had zelfs 40
gulden of 30 dagen gevorderd. Het stond reeds di
rect vast. dat deze exhorbitante uitspraak niet in der
smaak viel van de heeren zwagers en verwonderde
het ons niet. hen heden in hooger beroep voor het
voetlicht te zien' verschijnen. Hun klachten hebben
we in 't Kantongerecht-ve-slag reeds behandeld en
in dien stand van zaken kwam ook nu geen ver
andering. Evenmin als in de meening van de Offi
cier. die bevestiging vorderde van het gewezen
vonnis.
Cees verzocht bescheidenliik eenige clementie en
probeerde ook nog zijn lantaarn los te peuteren,
maar de president beduidde hem dat hii op die con
sideratie niet behoefde te rekenen.
O t e r 1 e e k.
DE GOOCHELAAR MET DE NOTEDOPPEN.
De koopman Leo H., 'n Brabander uit Oosterhout.
te Amsterdam woonachtig, was op 14 Augustus tij
dens een harddraverij te Oterleek gearriveerd, zoo-
geiaamd om te visschen. maar in werkelijkheid om
de bezoekers der harddraverij er een lekker tus-
schen te nemen met de bekende notendopjestruc.
Het spelletie is bekend, onder eenige halve noten
doppen is er een. waaronder een halletje is gebor
gen. Wie raadt onder welke dop dit balletje ligt.
wint de inzet. Ook de landbouwer Gerrit Stam had
eens geraden, maar was direct 5 gulden kwijt ge
raakt. Maar gelukkig verbiedt de politieverordening
van Oterleek het spelen om geld op den openbaren
weg. onder weiken vorm ook en de politie maakte
dan ook spoedig 'n eind aan dit mooie spelletje
van den pseudo-visscher. Mijnheer T^eo II. verscheen
op 4 Januari voor den kantonrechter en werd als-
toen voor deze „flesschentrekkerii" zooals de Ambte
naar het noemde tot f 40 boete f 20 dagen veroordeeld
Hij zag warempel nog heil in een hooger beroep en
debiteerde hedenmorgen opnieuw weer zijn door-
z.ichtig smoesje, dat hii alleen naar Oterleek was
gekomen om te visschen, maar de Officier liep er
niet in en vorderde bevestiging van het gewezen
vonnis. Leo mopperde nog heel wat tegen, maar
mocht nog van geluk snreken, dat de Officier ook
hier geen schepje oplegde.
Schoorl.
15 POP WAS HEM NOG TE HOOG.
De chauffeur op een 6-wielige Shell-auto. Andries
D. uit St.-Pancras. had te Schoorl op 29 November
hij het oprijden van den Helderschen weg vanuit
den Damweg den linkerkant van den weg gehou
den, waarop een aanrijding plaats had met een wa
gen. bestuurd door den A. Duinker, aannemer te
Wijk aan Zee. De ..Sunte Reeper" was voor dit feit
veroordeeld tot f 15 boete of 10 dagen, doch vond
die straf nog te hoog en kwam nu in appèl uit met
Mr. Koster, 'n Amsterdamsch advocaat, als verdedi
ger. De Officier vorderde bevestiging, waarop mr.
Koster betoogde dat niet vaststond, dat een plaats
gehad hebbend ongeval als gevolg van die aanrij
ding. tot oorzaak had de overtreding waarvoor ap
pellant was veroordeeld. Mr. Koster verzocht dus
het opleggen van een lichtere straf.
Dinsdagmiddag 3 uur vergaderde de Raad onder
leiding van burgemeester Haringhuizen, tevens secre
taris.
Afwezig wethouder Sleutel met kennisgeving van
verhindering wegens ongesteldheid.
Voorzitter sprak den wensch uit, dat de heer
Sleutel weer spoedig hersteld zal zijn.
Na voorlezing der notulen deelde voorzitter mede
dat op 25 Maart j.1. kasverificatie was gehouden en
alles in orde werd bevonden. Ontvangsten f 75049.16;
uitgaven met inbegrip van f 12203.84, dat op de Boe
renleenbank is geplaatst f 74629.05. Alzoo een batig
saldo ad f 420.11, waarvan in kas f 275.03 en f 145.08
op de postrekening.
Ingekomen stukken.
a. Een verzoek van den Bond van Ned. Brouwe
rijen tot handhaving van het maximum aantal ver
gunningen en verloven. Waar in een vorige vergade
ring reeds was besloten om niet tot verlaging over
te gaan stellen B. en W. voor dit adres voor kennis
geving aan te nemen. Aldus besloten.
b. Een schrijven van de Bouwvereeniging „Volks
huisvesting", gericht aan B. en W. over verbetering
woningen. Verzocht werd medewerking te verleenen
"in tot uitvoering te komen tot het maken van clo
sets met waterspoeling en bijbehoorende septietanks
'n en bij de woningen der vereeniging. De kosten
unnen voorloopig uit de kasmiddelen worden be-
faald en kunnen worden gedekt door een bedrag, dat
loor de renteverlaging der annuiteiten is vrijgeko
men, ad ongeveer f 240, benevens door een weke-
"ijksche bijdrage van de huurders ad f 0.10 per wo-
n'ng en per week.
Het Dag. bestuur stelde voor om de gevraagde
medewerking te verleenen en goedkeuring te vra
gen aan den Minister.
Met algemeene stemmen goedgevonden.
c. De rekening van het Burgerlijk Armbestuur
over 1934, waarvan de bedragen zijn als volgt: ont
vangst f 10126.09, uitgaaf f 9945.24. Batig saldo
f 180.85. Wordt in handen gesteld van de commissie
met onderzoek belast.
Punt 2 is een voorstel tot wijziging winkelsluitings
wet. Deze is teruggekomen omdat de Minister be
zwaar maakt tegen het openstellen van de 3 Zon
dagen voor St. Ni col aas.
Voorzitter zeide dat nadere inlichtingen waren ge
vraagd, waarbij bleek dat de Minister zich gebonden
acht aan de Tweede Kamer. Alleen bij hooge uit
zondering wordt één Zondag toegestaan.
Besloten werd nu om de oude verordening in te
trekken en een nieuwe vast te stellen met inacht
neming van hetgeen door den minister werd naar
voren gebracht.
Volgend punt betrof een bijdrage voor het oprui
men van een ongeschikt woonhuis. Dit werd even
wel van de convocatie afgevoerd, omdat men met
belanghebbende niet tot overeenstemming was ge
komen.
Daarna volgt een voorstel tot wijziging begroo
ting 1935.
De Voorzitter zeide dat de begrooting voor 1935
goedgekeurd van Ged. Staten werd terug ontvangen
en dat indien voor werkloozensteun en werkverschaf
fing niet meer wordt uitgegeven, dan op die begroo
ting is geraamd de gemeente niet in aanmerking
kan komen voor eenigen steun uit het werkloosheids-
subsidiefonds; ook niet ingevolge de circulaire van
28 Juli 1934 voor een extra subsidie. De gemeente
heeft tot heden nog geen enkel steunbedrag van het
Rijk genoten. Zooals bij de behandeling der begroo
ting reeds is toegelicht, zal de gemeente van hare
belastingen over 1935 pl.m. f 7200 moeten afstaan
voor het Werkloozenfonds, ten behoeve van andere
gemeenten, terwijl de uitkeering ingevolge de wet op
de finantieele verhouding f 370 vermindert. Als ge
volg hiervan dreigt de gemeente, zonder iets van
het Rijk te genieten, noodlijdend te worden.
Tijdens de behandeling der wet tot instelling van
het werkl. suhsidiefonds heeft de Minister van fi
nanciën 6 millioen extra voor het fonds toegezegd,
daarmede o.a. de gemeenten, die tengevolge van de
wet dreigen noodlijdend te worden door het verlee
nen van bijdragen voor die noodlijdendheid te be
hoeden. Aan art. 8 werd een desbetreffende bepaling
toegevoegd.
Nu willen B. en W. naar aanleiding van die bepa
ling een bijdrage vragen. Het batig saldo van 1933
ad pl.m. f 5900 waarmede de begrooting van 1935 is
geopend, is afkomstig van reserven van voorgaande
jaren.
De dienst van 1931 sloot met een batig saldo van
circa f 15000, welk bedrag langzamerhand is inge
teerd.
Bij de 1ste indiening der begrooting drongen Ged.
Staten er op aan dat van de f 5900 een zoo groot mo
gelijk gedeelte zou worden gereserveerd voor volgen
de diensten. Hieraan kon echter om de begrooting
sluitend te krijgen, niet worden voldaan. Het ligt
thans in de bedoeling toch met verkrijging van vo
renbedoelde bijdrage tot het reserveeren over te
gaan.
Volgens berekening zal, indien zoo zuinig moge-
gelijk wordt beheerd en de kosten van werkloozen-
zorg niet toenemen, bij het verkrijgen van f 3000
's jaars de gemeente niet noodlijdend behoeven te
worden.
B. en W. stellen daarom voor een suppletoire be
grooting voor 1935 vast te stellen, waarbij van het
batig saldo van den gewonen dienst naar den kapi-
taaldienst wordt overgebracht f 3000 ter reserveering
en op den gewonen dienst wordt geraamd een bij
drage van het Rijk ingevolge art. 8 3e lid C der
werkloosheidssubsidiefondswet.
Na nog een en ander met cijfers door den Voor
zitter gegeven uiteenzetting werd het voorstel met
algemeene stemmen aangenomen.
Dan deelde Voorzitter nog mede dat hij dezer da
gen bezoek heeft gehad van het hoofd van Regi
stratuur van Ned. Gemeenten. De bedoeling was om
ons archief in overeenstemming te brengen met de
registratuur.
Voorzitter lichtte toe, dat op de begrooting een
post ad f 100 daarvoor was uitgetrokken. De kosten
•uilen ongeveer bedragen f 140, n.1. bureau f 60, een
stalen kast f 60 en voor de inrichting f 15, zoodat de
begrootingssom met ongeveer f 35 zou worden over
schreden.
B. en W. zijn tot de conclusie gekomen dat het
wel wenschelijk is om het nu in orde te laten mar
ken. ook in verband dat ik aftreed, (aldus voorz.)
Er komt steeds meer administratie en we moeten
toch met onzen tijd mee.
De heer Sijbrands kon zich in beginsel wel met
het voorstel vereenigen.
Door den heer Blaauboer werd opgemerkt dat de
kast toch wel niet brandvrij was.
Voorzitter zeide dat de voornaamste stukken toch
in de brandkast worden bewaard.
Allen gaan met het voorstel van B. en W. accoord.
Rondvraag.
De heer Nieuweboer vroeg of er nog geen werk-
object in zicht was, omdat er nogal wat werkloo-
zen waren.
Voorzitter meende dat het slechte weer der laatr
ste dagen hiervan in hoofdzaak de oorzaak wel was.
Er is nog wel een werkobject, wat we evenwel nog
hebben uitgesteld. We zouden het meer regelmatig
willen laten afvloeien. Wanneer het echter noodig
blijkt zal er iets gedaan moeten worden.
De heer P. Visser vroeg of hier nog gelegenheid
bestaat om reclame te maken voor de a.s. verkie
zingen.
Burgemeester zeide dat hij gaarne alle medewer
king wil verleenen door de gemeentehorden beschik
baar te stellen. Gehoopt wordt dat men zich zal
onthouden om overal te kladden en te smeren. ie>
meer omdat dit nu niet van buiten de gemeente
zal gebeuren. De gemeenteborden worden beschik
baar gesteld.
Niets meer aan de orde zijnde, werd deze korte
vergadering, die nog geen uur had geduurd, geslo
ten.
13.
„Het zal Je niet veel helpen," zei Joan, die nog
druk bezig was modder van haar schoen te schrap
pen. „Hij zal wel dadelijk hier zijn. maar je kunt
toch niets met hem beginnen. Hij beschouwt alles
slechts als een grapje."
„Dat was het ookzei Sally eenigszins terneer
geslagen door het standje van haar zuster. „Doch
misschien was het een grove aardigheid. In ieder
geval hoeft Berry jou niet voor een klein kind uit
te maken, en dat zal ik hem wel eens zeggien ook.
Wat komt hij nu nog hier doen?"
Joan leunde in haar stoel achterover en vouwde
haar handen achter het hoofd tezamen. „Hij wan
delde met Lightfoot terug, terwijl ik den koristen
weg door de weilanden nam", zei ze. „Zeg echter
maar niets, want hij is nog veel te jong om naar
een zedepreek te luisteren."
„En toch zal hij mij aanhooren," zei Sally met een
uitdagend gebaar van haar hoofdje. „Ik kan het een
voudig niet uitstaan wanneer iemand niet aardig
tegen Je is."
„Vat het toch niet verkeerd op kindje. Natuurlijk
was hij niet onvriendelijk," verdedigde Joan hem.
Ze sprak evenwel voor doove ooren, want Juist op
dat oogenblik werd de voordeur geopend, en Beres-
ford kwam binnen. Hij had een roode kleur van de
wandeling door den regen en storm en scheen dood
moe te zijn.
„Lieve hemel, dus Je bent er het eerst," luidde
door «g ETHEL M. DELL
zijn begroeting, terwijl hij op een stoel neerviel.
„Natuurlijk uil. wat dacht ie anders?" lachte Joan
Op hetzelfde oogenblik' was Sallv evenwel al over
eind gekomen en ging vlak voor hem staan.
„Ik moet je even wat vertellen." begon ze kortaf.
Hij maakte een berustend gebaar met zijn handen.
„Zeg het dan maar meteen, oh, schoone koningin.
Ik ben doodop. Mag ik een cigaret opsteken?"
„Dadelijk, even wachten," beval Sally. „Voordat
ie over iets anders gaat praten, zou ik wel eens van
je willen weten hoe je het in je hoofd heb gekregen
Joan als een klein kind te behandelen, terwijl zij
de eenige van de geheele familie is naar wie liet
de moeite waard is om te luisteren."
„Volkomen waar, beste kind. Wat Is er aan de
hand?"
Joan ging recht overeind zitten en trok haar
wenkbrauwen tezamen.
„Houd toch op, Sally" zei ze ongeduldig. „Ga als
jeblieft weer zitten, Berry en rook. Ik heb haar zoo
even alleen maar te kennen gegeven van opinie te
wezen dat Jullie geen eerlijk spel tegenover Persis
speelden. Doch welk nut heeft het er verder over te
praten? Er kan toch niets meer aan veranderd
worden."
Beresford lachte niet op zijn gewone Jongensachti
ge manier. Integendeel: er kwam een ernstige uit
drukking in zijn oogen ..Misschien kan er wel iets
aan veranderd worden, als Jij het wilt," zei hij
langzaam. „Ik ben het nu zelfs eigenlijk al met je
eens. Het was geen zuiver eerlijk spel. Doch Sally
heeft het niet gedaan, en zij hoeft geen standje te
hebben. Ze was alleen toeschouwster."
„Wat een leugen," tartte Sally. „In ieder geval
was de catapult van mij. dus kun Je niet zeggen,
dat Je er mee geschoten zoudt hebben als ik er niet
was geweest."
Berry knipte vlak voor haar oogen met ziln vin
gers en ging naast .Toan op den divan zitten. „Het
I spijt me ontzettend, Joan", zei hij volkomen onver-
I wacht. „En ik hen bereid haar mijn verontschuldi
gingen aan te bieden als jij het wenscht,"
Joan begon haar rijlaarzen weer te bekijken. „Het
gaat me per slot van rekening niet aan." zei ze on
verschillig. „Ik maak zelf zoo dikwijls fouten."
„Dat is heelemaal niet waar," verklaarde Sally.
..Is het echter bepaald noodig haar onze excuses
aan te bieden?"
„Ga iii nu maar vast Persis zoeken," zei Beres
ford. „Zeg dat ik haar graag even wilde spreken, en
dan kun ie de rest wel aan mij overlaten."
„Hoe belachelijk," mompelde Sally. Niettemin liep
ze haastig in de richting van de trap. want ze had
maar al te goed gezien dat er een strenge uitdruk
king in zijn oogen lag.
Halverwege de trap kwam ze Persis echter al te
gen. Het jonge meisje zag er allerbekoorlijkst uit en
was zich hiervan ook maar al te zeer bewust. Ze
bleef een oogenblik op het portaal staan en werd
dadelijk door Sallv aangeklampt
„Hallo. Ik wilde juist naar je gaan zoeken. Be<r-
ry is er."
Beresford sprong overeind. Joan boog zich voor
over en ging in het vuur porren.
Persis liep langzaam en met bestudeerde gratie de
hall in. „Hallo, Beresford," begroette ze hem.
Hij stak haar met een impulsief gebaar de hand
toe. „Ik ben vanmiddag erg onhebbeliik tegen Je
geweest, Persis," zei hii. „Het spijt me ontzettend ie
met die catapult bewerkt te hebben, want het lag
niet in mijn bedeoling ie te treffen. Weliswaar mik
te ik op je, doch gewoonlijk schiet ik er pal naast"
„Het was m ij n catapult" merkte Sallv jaloersch
op, „en ik had die moeten leenen. Het was dus ei
genlijk mijn schuld."
Persis verwaardigde haar met geen blik. Ze keek
Beresford strak aan en er lag een zacht verwijt in
haar mooie oogen. „Waarom mikte Je op me?"
vroeg ze.
„Omdat Je Juist op het psychologische oogenblik
verscheen," zei hij. „Ik zou hetzelfde gedaan heb
ben indien het Sally was geweest."
Persis' roode lippen trokken zich even tezamen,
maar ze maakte geen verdere opmerkingen. Tnnlaats
daarvan stak ze met een koninklijk gebaar haar
hand uit. „Laten we er maar niet meer over pra
ten", zei ze.
Beresford bracht haar slanke, blanke vingers vol
eerbied naar zijn lippen en glimlachte blij. „Wel
bedankt." zei hij. ..Je hebt zeker liever dat ik de
gewonde plek kus. is het wel? Misschien een ande
ren keer. Laten we nu een vredes-cigaret bij het
'•uur rootoen."
Persis weigerde dit. niettegenstaande ze bemin
nelijk glimlachte. Tndien hij alleen was geweest had
ze de uitnoodiging zonder twijfel aangenomen, doch
nu mompelde ze een verontschuldiging en ging naar
boven,
Beresford ging weer naast Joan zitten en er was
een verdrietige uitdrukking in zijn oogen. „Ja, ik
heb me werkelijk schandelijk gedragen." zei hii.
„Oh. klets toch niet," barstte Sally los, die haar
geduld begon te verliezen. Joan boog zich zwij
gend voorover en bood hem een cigaret aan.
HOOFDSTUK VII.
SALLY.
Ben kwartier later gaf Joan te kennen dat ze nu
toch werkelijk eens haar rijlaarzen van de lagen
modder diende te ontdoen.
„Wel bedankt voor ie lantaarn, Berry. Je zult die
op den stoel bii de deur vinden."
„Ik moet ook verdwijnen," zei hij. tegelijk met
haar opstaande.
„Je hoeft ie niets te haasten." zei ze bedaard. „*t
is nog erg vroeg. Tusschen twee haakjes: let vooral
op de stroopers. Ik ontmoette vanavond een heel
eigenaardig Individu terwijl ik langs het kerkhof
ging."
„Ze schijnen in zwermen te vinden te zijn," zei
Beresford. „Ik zou het bar genoegeliik vinden er
een paar te pakken te kunnen krijgen. Hii zette
vermoedelijk konijnenstrikken. Je kent hem zeker
niet. is het wel?"
Ze schudde met haar hoofd. „Nee. hij was niet uit
deze streek, geloof ik. En hij wekte ook niet den in
druk een strooper te wezen. Hii zag er heel woest
uit, en scheen op iemand te wachten."
Beresford lachte. „Op Jou zeker niet. is het wel?
Barney wordt oud en er gaat tegenwoordig veel te
veel aan hem voorbij. Het lijkt me verrukkelijk toe
een dorpsagent te wezen, dan zou ik jullie allemaal
in bedwang houden."
„Je zou over jezelf struikelen." plaagde Sallv. „Ga
nog niet weg: het is nog zoo vroeg. Zullen we een
naar spelletjes éen en twintigen doen? Ik heb nog
wat zakgeld te verliezen."
„Houd het liever stevig vast." raadde Joan aan,
•erwijl ze hen alleen liet. „Goedenavond, Berry.
Brengt het arme kind niet ten val."
Beresford liet zich weer op den divan neervallen.
.Je bent geen bepaald prettig gezelschap." gaf hij
Sallv op strengen toon te kennen. ..Maar toch kun
Ie me ditmaal niet in verleiding brengen. Ik denk
er niet over me aan kaartspel te bezondigen."
Wordt vervolgd.
