De toestand van Europa onderzocht D-t IN DE PIJP/ Het slot-communique van Stresa Oost-Pact blijft doel DOUWE EGBERTS Maandag 15 April 1935. SCHAGER COURANT. Tweede Blad. No. 9701 MAAR..... OfateMandA geufiig&te, pypta&a&/ VREESELIJK DRAMA IN DE HOOFDSTAD Weg door beek ondermijnd. Treinramp in Frankrijk De toestand in Oost-Afrika. Afrika. Het slot-communiqué van de conferentie te Stresa, die Zaterdagavond geëindigd is, en welk communiqué Zondagmiddag is verstrekt, houdt o.m. het volgende De vertegenwoordigers van de regeeringen van Italië, Frankrijk en Engeland hebben te Stresa den algemeenen toestand van Europa onderzocht in het licht der resultaten van de gedachtenwisseling, wel ke in de afgeloopen weken heeft plaats gevonden, zoomede van de beslissing, welke op 16 Maart door de Duitsche regeering is genomen en ten slotte op grond van de informaties, welke door de Britsche ministers tijdens hun recent bezoek aan verschillen de Europeesche hoofdsteden, zijn verkregen. Nadat de invloed van dezen toestand op de poli tiek, zooals deze in de overeenkomsten van Rome en Londen is bepaald, was in aanmerking genomen, bestond volledige overeenstemming over de verschil lende kwesties, welke besproken werden. Ten eerste: Zij kwamen tot overeenstemming over een gemeenschappelijke lijn, welke gevolgd zal worden, wanneer het Franscho beroep op den Vol kenbondsraad ter sprake zal komen. Ten tweede: De informaties, welke zij heb ben verkregen, hebben hen versterkt in de meening, dat de onderhandelingen moeten worden voortgezet met het oog op de ontwikkeling, welke wordt nage streefd nopens de veiligheid van Oost Europa. Ten derde: De vertegenwoordigers der drie mogendheden bestudeerden opnieuw den toestand van Oostenrijk. Zij bevestigden de Engelsch-Fransch-Italiaansche verklaringen van 17 Februari en 27 September 1934, waarbij de drie regeeringen de noodzakelijkheid er kenden de onafhankelijkheid en onschendbaarheid van Oostenrijk te handhaven, welke ook in de toe komst hun gemeenschappelijke pplitiek zal Leiden. Nopens het Fransch-Italiaansche protocol van 7 Januari 1935 en de Fransch-Engelsche verklaringen van 3 Februari 1935, kwamen zij overeen voor te stellen, dat vertegenwoordigers van alle regeeringen welke in het protocol van Rome worden opgenoemd, op een zoo spoedig mogelijk tijdstip moeten bijeen komen, met het doel de overeenkomsten voor Mid den-Europa te sluiten. Ten vierde: De drie staten bevestigen de grondslagen van de procedure vervat in het op 3 Februari te Londen uitgegeven communiqué en be sluiten de studie der kwestie van het luchtpact ac tief voort te zetten met de bedoeling een pact te sluiten tusschen de vijf mogendheden, welke in het communiqué van Londen worden opgenoemd, zoo mede van alle bilaterale overeenkomsten, welke dit kunnen begeleiden. Ten vijfde: Toen zij de bewapeningskwestie bespraken, hebben de vertegenwoordigers der drie mogendheden zich voor oogen gehouden, dat het communiqué van Londen voorzag in een overeen komt, waarover vrij met Duitschland moet worden onderhandeld, welke zou moeten treden in de plaats van de overeenkomstige clausules van deel vijf van het Verdag van Versailles. Zij hebben voorts de handelingen der Duitsche regeering en het rapport van Sir John Simon over zijn besprekingen met den Duitschen Rijkskanselier over dit onderwerp zorgvuldig bestudeerd. 4 Met leedwezen constateeren zij. dat de me thode der eenzijdige opzegging, welke is toegepast door de Duitsche regeering op een oogienblik, dat juist stappen werden onder nomen om te geraken tot een overeenstem ming in de kwestie der bewapening, het publieke vertrouwen in de veiligheid van een vreedzame ordening heeft ondermijnd. Niettemin bevestigen de vertegenwoordigers der drie mogendheden hun ernstigen wensch den vrede te handhaven door het herstellen van een gevoel van veiligheid en zij verklaren voor zich zelf. dat zij er ernstig naar zullen blijven streven deel te ne men aan iedere practische poging, waarbij de inter nationale overeenstemming kan worden bevorderd door een beperking der bewapening. Ten zesde: De vertegenwoordigers der drie mogendheden hebben voorts besproken den wensch, welke is gemotiveerd door de staten, welker wa- penig is vastgesteld bij de vredesverdragen van St. Germain, Trianon en Neuilly, revisie van dezen stand van zaken te verkrijgen. Zij besloten, dat de andere staten, welke bij deze Kwestie betrokken zijn langs diplomatieken weg, hiervan op de hoogte zullen worden gesteld. Zij kwamen overeen deze andere staten de bestu dering van deze kwestie aan te bevelen met het doel haar door wederzijdsche overeenstemming te regelen binnen het kader van algemeene en regio nale veiligheidsgaranties. Engelsch-Italiaansche verklaring. De volgende gemeenschappelijke verklaring is ge publiceerd door de vertegenwoordigers van Italië en Engeland met betrekking tot het Verdrag van Lo- camo: „De vertegenwoordigers van Italië en Engeland, die slechts in de hoedanigheid van garandeerende mogendheden deel namen aan het Verdrag van Lo- carno, bevestigen op formeele wijze als hun verplich tingen, welke uit dit verdrag voortvloeien en ver klaren het als hun voornemen deze getrouw na te ko men, indien het noodzakelijk mocht zijn. Voor zoover deze beide mogendheden deze verplich tingen op zich hebben genomen met betrekking tot alle andere deelnemers aan het Verdrag van Locarno wordt deze gemeenschappelijke verklaring, welke werd afgelegd op de conferentie van Stresa, waaraan Frankrijk, deelnam, ook formeel worden overhan digd aan de regeeringen van Duitschland en België." Ten slotte bevat het slot-communique nog de vol gende verklaring: „De drie mogendheden, wier poli tiek doel is de gemeenschappelijke handhaving van den vrede binnen het kader 'van den Volkenbond, zijn het er volkomen over eens, wanneer zij zich met alle practische middelen verzetten tegen een eenzij dige opzegging van verdragen, waardoor de vrede van Europa in gevaar kan komen en zij zullen der halve te dien einde handelen in nauwe en vriend schappelijke samenwerking." De persstemmen. De Italiaansche bladen te Milaan betoonen zich zeer voldaan over het resultaat der conferentie van Stresa. De Parijsche avondbladen geven nog een zeer op pervlakkig commentaar op het slotcommuniqué der conferentie van Stresa en beschouwen het resultaat als een succes voor Frankrijk. Londen: De belangrijkste Engelsche bladen zijn van meening, dat te Stresa niet feitelijk tastbare re sultaten zijn bereikt en dat de be-teekenis der con ferentie veeleer ligt in de voorbereidende werk zaamheden voor a.s. grootere beslissingen. Sunday Chronicle meent, dat de conferentie van drie de lucht in Europa heeft opgeklaard. Stresa na de conferentie. Stresa. Na het noenmaal, dat de Fransche dele gatie Zondag aanbood, zijn de vertegenwoordigers van Italië, Frankrijk en Italië nog eens bijeen ge komen. Laval vertrok om vier uur naar Geneve. Hij hield voor zijn vertrek nog een radioredevoering voor do Fransche zenders, waarin hij zijn voldoening uit sprak, over de wederzijdsche resultaten der con ferentie. MacDonald verklaarde blij te zijn dat de conferen tie is afgeloopen. en bizonderlijk over het succes rijke einde dat zij heeft gehad. Wij hebben een be wijs van onze solidariteit in onze bedoelingen en ge meenschappelijke vastbeslotenheid. Het doel van on ze conferentie was den vrede te verzekeren. Ik ge loof, dat de conferentie van Stresa daartoe een kost bare en permanente bijdrage heeft geleverd. HEEREN-BAAI A HEEREN-BAAI Paars BAAI No. 1 BAAI No. 2 15 ct per 'k ons 10 ct. per ons 50 ct. per pond vr.y. 40 ct. per 'li pond -,v. 30 ct. per 'A pond BAAI 25 „W. V"S?V 25 ct. per 'h pond ECHTE FRIESCHE HEEREN BAAIBAAI-TABAK Alleenwonende oude vrouw op gruwelijke wijze om het leven gekomen. Oplettend voorbijganger voorkomt onge lukken Deventer. 14 April. Gisteravond bemerkte een voorbijganger dat een verzakking was ontstaan in het wegdek van den rijksweg DeventerApeldoorn, in de onmiddellijke nabijheid van de overbrugging van de Twellosche beek. Terstond waarschuwde hij de politie, die er zorg voor droeg, dat het verkeer werd omgeleid door het dorp. Een onderzoek werd ingesteld, waarbij aan het licht kwam. dat tenge volge van een verstoping in de beek het. water de fundamenten van de brug omspoeld had en onder het wegdek door was gedrongen, waar een gat van naar schatting 40 M3. was ontstaan. In de gemetselde overbrugging vertoonden zich bovendien een aantal groote en gevaarlijke scheuren. Onder leiding van een opzichter van den Rijkswaterstaat heeft men onmiddellijk een aanvang gemaakt met het vol- gooien van het gat. Door de oplettendheid van ge noemden voorbijganger zijn zonder twijfel ernstige ongelukken voorkomen. Amsterdam, 14 April: Op de 4e étage van het perceel Borgerstraat 8, is Zondagmorgen tusschen 8 en 9 uur een alleen wonende 76-jarige vrouw, de wed. G. Schenk, op gruwelijke wijzeverbrand. Het was de 6-jarige kleinzoon van het slachtoffer, die het eerst ontdekte, dat er in de kleine, armelijke woning, waar zich het drama heeft afgespeeld, iets niet in orde was. Zooals iederen Zondag was hij ook vanmorgen te ongeveer 9 uur naar het huis van zijn grootmoeder gegaan om haar te begroeten en het gebruikelijke snoepcentje in ontvangst te nemen. Toen de knaap, op de 4e verdieping gekomen, de deur naar het gangetje wilde openen, bemerkte hij dat daar iemand achter lag, terwijl hij ook een brand lucht waarnam. Hij liep ijlings terug naar de woning van zijn aan den overkant wonende ouders en deed daar mede- deeling van hetgeen hij gezien had. Terwijl de vader van het kind op onderzoek uitging, werd de brandweer gewaarschuwd. Deze rukte uit met een motorspuit van de hoofdwacht Honthoststraat en toen onder brandmeester De Jong met eenige brand- wachts ter plaaste verschenen, wachtte hen een afgrijselijk schouwspel, n het gangetje lag voor de geopende W.C. deur de wed S. op haar knieën. De kleeren waren nagenoeg geheel van bet lichaam weggeschroeid, ter wijl de rug van het slachtofferéén groote gapende wonde was. Van het gangetje was het houten beschot eenigszins ingebrand; ook op het toilet werden brandsporen waargeno men. Voor de oude vrouw mocht geen hulp meer baten; de dood moest reeds eenigen tijd zijn ingetreden. De reconstructie van het drama wees uit. dat een lap, welke uit den oven van het fornuis, dat in het kleine achterkeukentje staat stak, aan het smeulen was geraakt. Bij haar poging om deze lap te ver wijderen, moeten de kleeren van de vrouw in brand zijn geraakt. In haar doodsangst heeft zij zich toen naar de W.C. begeven, waarna zij voorover in het gan getje is gevallen en zóó den dood heeft gevonden. Daar de brandlucht omhoog was getrokken, en op den zolder was blijven hangen, hebben de buren niet bemerkt, welk vreeselijk drama zich boven hun hoof den had voltrokken. Na het onderzoek der politie is het vrijwel geheel verkoolde lichaam van de wed. S. door den G.G.D. naar het Wilhelmina Gasthuis vervoerd. Personentrein bij Bordeaux ontspoord. - Drie dooden - Zes zwaargewonden. Parijs, 14 April (V.D.). In den afgeloopen nacht zijn op het internationale baanvak Hendaye-Parijs bij een treinontsporing drie personen gedood en tien ernstig gewond. Het ongeluk geschiedde met den z.g. Pyre- naeën-express, die tegen twee uur te Bor deaux zon aankomen op het station Marche- prime op 30 K.M. voor Bordeaux. Van de dertien wagons van den trein lie pen zeven uit de rails. Zij werden omver ge worpen of in elkander gedrukt. Het ongeluk zou veroorzaakt zijn doordat een wiel van den vierden wagen van den trein afliep. Op het oogenblik van de ontsporing had de trein een snelheid van 108 kilometer per uur, aldus meldt nog een Reuter-bericht. Dat de ramp geen grooter omvang heeft aangenomen, komt, doordat de trein bestond uit moderne stalen wagens. Een wagen eerste-klasse kwam tegen een granie ten pijler terecht en werd zóó verbrijzeld, dat het voorloopig niet mogelijk was de inzittende slacht offers te helpen. Men is vijf uur bezig geweest een spoorwegambtenaar, wiens beide beenen waren af gereden, te bevrijden. Met inspuitingen en cognac poogde men hem in bet leven te houden. Men slaag de hierin niet, want toen de ongelukkige bevrijd, was, waren de levensgeesten geweken. In de ochtenduren is het opruimingswerk begon nen. GEVAARLIJKE MILITAIRE TOESTAND BLIJFT BESTAAN. Londen, 15 April (V.D.): Daily Telegraph meldt uit Addis Abeba: De gevaarlijke militaire toestand blijft be staan, ondanks het aanvaarden van arbitrage door talië. talië hondt het betwiste gebied bezet en staat gemobiliseerd langs de gren zen van Abessynië en taliaansch Oost-Afrika. „Het is een vreemd iets met Afrika", zei Louis Dumont en doofde bedachtzaam zijn sigaret uit. „Wie eens daar ginds is geweest, kan er zich innerlijk niet meer van losmaken." „Ach, het moet daar heerlijk zijn!" al het verlangen van een 17-jarig hart naar de wonderen der tropische wereld lag in Nora's oogen. „Nee, kleine Nora, heerlijk is het juiste woord niet. Ja, als je met de boot voor twee dagen in Darcssalem aanlegt en met de auto rondrijdt en de bekoring ondergaat van het Afri- kaansche landschap met palmen en slinger planten en zwartjes. Maar wie lang daar is, je wel verzekeren. Geen voorjaarsgroen, geen herfst tinten, geen rijp, alleen maar eeuwig en altijd het zelfde grauwachtige groen. Ik heb mannen met tra nen zien worstelen, als ze bij het binnenloopen van de Europeesche havens het eerste téëre groen weer zagen. Nee, kleine Nora, heerlijk is het in ons- land daar niet!" „Het zal wel de veelgeroemde vrijheid zijn, waar men naar terug verlangt, meende een ander. Louis Dumont zag hem medelijdend aan: „Vrij heid? Men is hier vrijer dan daar. Eenzaam, ellendig eenzaam kan men zijn, maar vrij niet. Men moet zich steeds in bedwang houden, anders heeft men het bij de zwartjes bedorven. En het geklets is daar erger dan hier. Toen ik in Tabora zenuwziek werd, verspreidde het nieuwtje zich zes dagmarschen ver naar het dichtstbijzijnde station veel vlugger dan hier in het kleinste provincienest. U kunt m'n woor den bevestigen, mevrouw Hettie, dat wij allen als in oen glazen kastje zaten." Mevrouw Hettie Wels hief haar oogen op, waar van het wit een geelachtige kleur had, zooals men deze overhoudt uit herhaalde aanvallen van mala ria, „U hebt volkomen gelijk, beste vriend, dat het hier veel mooier is. Dat men hier vrijer is en ook, dat men ondanks dat zich niet. kan losmaken. Alleen in het avontuurlijke zou misschien eerder nog een verklaring zijn te vinden. Maar ik geloof eerder, dat wij oud-Afrikanen, die daar allen de tropenkoorts ge had hebben, iets van de liefde voor Afrika in ons bloed gekregen hebben. U weet, dat ik op den 14 Juni Afrika heb verlaten. U weet echter nit, dat ik net zoo lang gespaard heb, tot het mij mogelijk was, vorig jaar weer de overtocht te maken. Ik ben daar een half jaar geweest en heb de weinige oude vrienden opge zocht, die daar nog wonen. Ik ben ook bij Tom en Elly geweest en ik was daar op 8 Mei". „Werkelijk! En eten zij nog?" „Ja, zeker, zij eten nog of liever, zij eten juist niet." „Wat bedoelt u daarmee? Zij eten nog en zij eten niet!" onderbrak Nora het gesprek. „Dat moet u eens vertellen. Toe, mevrouw Hettie, het is toch een ge schiedenis, niet waar?" „Ja zeker, en Dumont is er 23 jaar geleden bij ge weest. Ik kan hem dus als getuige oproepen, als jul lie me niet wilt gelooven, want het is wat avontuur lijk. Tom was een vroegere regimentsvriend van mijn man, die de dienst had verlaten en een koffieplan tage had gekocht. Hij haalde zijn jonge vrouw naar Afrika. Elly en ik waren in het garnizoen in het va derland vriendinnen geweest, en nauwelijks verna men wij, dat het jonge paar was aangekomen, of wij, Dumont, mijn man en ik gingen hen begroeten. Zij hadden nog niet eens hun koffers ontpakt. Ondanks dat waren ze heel blij. Nairobo, de huisjongen, moest de kisten met eetgerei en tafelgoed openmaken en toen de avond viel, had Elly op de veranda de tafel feestelijk gedekt. Lampen waren er niet. Daar voor in de plaats hingen er veelkleurige lampions tusschen de houten pilaren. Bestaat er wel een mooiere feestzaal, vroeg Elly bijna plechtig. En zij had gelijk. Het was Afrika op zijn schoonst. Boven ons de hemel als een diep blauw zijden gordijn met opgestikte sterren. De bleeke maan goot zijn verleidelijk zilverlicht uit op de ge vederde palmen, die trillende schaduwen op de aarde wierpen. De bougai.ivillae, die zich om de pilaren slingerde, woei zachtjes heen en weer in de nacht lucht en zag er in het kleurige licht der lampions nog sprookjesachtiger uit dan anders. Wij verkeerden al len in een soort roes, hoewel de ananasbowl, die Tom gemaakt had, nog onaangeroerd in de glazen voor ons stond. Elly hief haar glas op, toen Nairobo het gebraad een kip gegarneerd met rijst, gebra den bananen en versche ananasschijven, op tafel zet te. Toevallig keek ik hem aan en zag, dat zijn ge zicht asohgrauw werd. En zijn oogen richtten zich op een donkere vlek naast Elly's stoel. In het onzekere flikkerende lichit kon ik niet onderscheiden, wat 't was. Ik zag echter in de oogen der heeren dezelfde ontzetting. Allen schenen hun adem in te houden Elly hield verwonderd midden in haar toespraak op. Toen fluisterde Nairobo: „Bibi niet bewegen mamba wachten". Hij gleed langzaam en licht als een schaduw terug in het huis. In de zwarte vlek echter kwam beweging en ik zag, dat het een in el kaar gerolde slang was, die haar kop ophief en langs Elly's witte rok omhoog schoot, terwijl haar tong snel op en neer bewoog. Nu begreep ook zij, werd doods bleek en zat als verlamd. Of zij door de schrik ver lamd was, of dat zij instinctief Nairobo's waarschu wing opvolgde, weet ik niet. Zij wist het later zelf niet meer. Toen verscheen Nairobo in den tuin bij de veranda- trap en schoof voorzichtig een schaaltje melk op de onderste tree. De slang draaide, door het zachte ge- ruisch opmerkzaam gemaakt, bliksemsnel haar kop om. Het duurde echter nog eenige oogenblikken, die ons een eeuwigheid leken, voordat zij door de zoete meiklucht aangetrokken, zich langzaam naar de trap toe kronkelde. Toen gleed zij weg. Het leek wel een zwarte vloeistof, die langs de treden stroomde. Geen van ons heeft daarna nog van de kip ge geten. Tom en Elly zetten echter sedert dien tijd elk jaar op 8 Mei een kip op tafel toebereid zooals die eene keer, en laten het onaangesproken weer weg brengen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1935 | | pagina 5