Huwelijkstrouw
in beeld.
Westfriesche
Vertellingen
Zaterdag 27 April 1935.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 9709
Juist voor Vrouwen!
m AKKERTJES
Bewogen Joodsche Paschen.
GEBRUIKTE AUTOMOBIELEN
verkoopen wij onder GARANTIE en op PROEF
Garage C. NIEUWLAND, Bergen.
door
Dr. T. P. Merkrid
„KLOIN KEESSIE HAD 'T WOORD VERSTAAN.
HOE ZACHT ZIJ FLUISTEREN MOCHT
Kloin Keessie wa9 'n bengel van zes. 't Woord, 't
vreeselilc woord, attie verstaan had, was: „meister
Immerik". Z'n moeder had teugen z'n vader zait
„dat d i e d'res 'n boöskip hewwe most om an te
komme", want d'r schkeêlde wat an 't mondje van
d'r klaine joon (leite we zegge: groóte bek as 'n
hooiskuur, van d'r groote aap maar moeders bin-
ne nou ienmaal niet gouw uitput in goeijighoid
voor d'r kroost en je magge niet skelde!)
Deigs-dernei hoordie 'n peerd in draf. dat in iens
stil sting an de vóórkant van 't huis; „mits
dien" smeerde um kloin Keessie an de agter-
kant van 't huis 't hooiland in, 't hooiland over,
't hooiland deur over de dres, weer de dubbele Ket
en de grimmelde Appelskimmel an 't jakkere sloe-
ge over 't skeipewaidje, dwars deur de over-
houwers, die de broekeskaiter nieglouwden mit d'r
groote keikers tot heel agter an de Steert, op 't
bullewaidje, an toe tot ie gien asem meer bad
weer ie um, bek-of in 'n drouge diepe grippel
verskoól onder 't overhangend lange gras.
Neêltje mit d'r rooie bloote arme, op hullefte, wier
't klaine hummeltje agteran stuurt, die alsmaar
naidug skreeuwde van: „Kees, Kees. weer houw je".
Bezweit. en louf vond ze eindelik Kees die niks
gien asem geven bad in de grippel legge. as 'n
opjoegen-weest haas in z'n leger: 'n mannetjes-haas,
mit skrik-ouge in z'n kwajoónskop, en toe vroeg
die klaine gemeene rammelaar:
„Nouw wat is ter den?"
„.Te motte nei huis komme, sebiet"!
„Ik wil niet, verdom.megossiejela Zoó'n doe
rak, zoó'n rakkerd, zoö'n platte boender! (tussen
twei haakies: nou wastie ok gauw ónbrand, 'oor, die
rare kapskeer; je wiste welders niet, wat je an 'm
hadde).
Weerop Neêltje 'm bal z'n nekvel greep, as 'n
egte haas, 'n stevig vast hiel en niks aars zee as:
„je mót en zél" en 'm onder en tusken d'r ste
vige armen opnam zeker, omdat zai anstalte zag
van 'n weglouperaai, opnuuw, en zai uit. ervaren
weete kon, op hoen menier je mit zuk wegvlogen
volkie omgaan most; in 't kort, Neêltje kwam oin-
delik nei ,knap poóssie haigend anloupen en an-
droegen en ansjouwen mit 't teugen spartlend Joon
dat snot en kwail huilde nóg meer bezweit, nóg
erger louver, nóg rooier as 'n rooie biet mit de
hutte die die van z'n klaine bientjees losgoóit had,
in de iene hand en onder d'aare arm 't skreeuwen-
de klaine kreng, dat alle goden en duivels om hulp
riep zóó bang as dut was voor de aizers en tange
van meister Tmmerik!
„Hier is de skaitleers"! zee Neêltje.
De skaitleers-broekeskaiter keek beduusd; nou die
't niet bekarne kennen had mit 't belatafele.
„Dag Keessie"! zee meister Immerik.
Nouw, je kinne niet snoffe en tegelijk prate, nóg
al wiedes zouw'k zoo dinke en deerom bleef kloin
Keessie veurloupug an 't proef-preeke proefde
•'n nnffowater, dat deur de open sluis onder -z'n
snotkokert nei de ófgrond siepelde, verslok z'n algen
temet deran en preekte in zeuven onverstaanbare
tale deur z'n twei luchtkokers zoó'n paljas, zoó'n
rammelaartje van 'n wegvlogen haas uit 't hooiland.
Toe Lampe, het haas, opiensen vroeg, meskien
deur 't zeggen van de dokter an z'n moeder, dat ur
nag al daai in die joon zat 't kin ók weze, dattie
't meskien wel op-'t-wel-daaïen-of zee, 'oor:
„Meister, wat wou we je uitspouke mit die aizers
en tangerommel in dat nakkie, dat deer op tafel
lait bin je betoetert?"
Nou daaide 't ok nét. dat Kees m i t i e n mit z'n
geblerrek uitskee, toe die dtft zait bad en lacht,
datte ze toe ok -dein hewwe nei, wat hewwe ze
toe lachgen, meister Tmmerik en z'n moeder en
Neêltje en zoó nei maar zeg om dat klaine
skoffie om die piejas! en deugniet om dót
dransballek! om die postige baas, die eerst ófrekene
wou mit Tmerik!
En de dokter borg z'n leeren hoes mit instru
mentjes mit 'n lac.hgent snoet óp in de binnetas van
z'n gekleide jas: „Kom d'res hier kirril, geef me de
voif; hoe oud binne we nou"
„Nouw zes" ze e de bazzeroet; dat zei een hele
daaier weze", dagt die bazzeroet, en 't zei erreg
meeloupe motte, as dót goed zei gaan."
„Kom maar hier, vent van zessenklaar, effies
maor leit maar us kaike mit m'n zakdoek
zit dèèr die kwaaie Piet zoo zien je me en zoo
zien je me niet
En hai knipte mit duim en woisvinger ien
tik en 't snaitandje foetsie 'oor!
De operaasie was ófloupen en klaine Kees vond
meister Immerik wat 'n immisse dokter ...die kon
kieze d'r uit t i k k e!
As 't er nou maar niet altoid baas boven baas
weest was: sproetige Jan uit de Kolk van Dussen,
van Zeuven, die Meister ók noódig had had, had op
schóól vertelt, dattie bai hum allicndug maar efkus
'n douwt je geven had, zoó'n agteroverdouwtje;
nouw jollie!
Nouw was 't ,,'n geweldig gebeuren" weest op 't
durp. Zoö'n operaasie in de mond: zonder poïn, zon
der bloedzien, zonder aizers of tange allien deur
'n tik en 't was den ok al gouw over de Vier Noor
der Kogge rondstrooit want 't Kruikeissie had 't
peerd in draf van meister Immerik hoort en an
d'eerste de beste vroegen, wie d'r nou weer niet
goed was en toe hadde ze zait, dat klaine Kees weg
vlogen was, hil agter nei de Steert van 't hooiland
en dèèr deur Neêltje oindelik in 'n grippel vonden
was en 't had 'n groóte opskudding geven en tim-
EEN WATERGORDIJN. Deze week hield de Londensche brandweer op de Theems
nabij Charinq Cross demonstraties met de nieuwe drijvende spuit „Massey Shaw".
•Blussohen op volle capaciteit.
metaasie! Tien jaar lejen had Ootje ok urs Immerik
ónroepen, zee ze; weer bloift de toid, weer bloift de
toid; 't was toe ok al beurt, zonder poin, zonder
bloedzien, zonder aizers of tange mit die lange
tand beneje, weer ze niet meer goed van kouwe kon
en die ur tèmet in d'r neus pikte en 't was d'r
leste weest al zen iare en meister had toe zait: gaan'
effies zitte Ootje, op je gemak en zommaor mit 'n
zaddoek uit z'n diezuk dat lamme lange ding d'r uit
w u p t .en toe ik zee, van de bouweraasie: meis
ter, meister, wat kroig je toe wazzie al bai de
deur en op streit en toe hoorde ik nag: „Vort peerd"
en ok dat nag: hai is gieniensen om z'n loon
vragen komen; 'n allemachgiese beste mit z'n uitr
tikke, uitdouwe en uitwuppe niet of al?
zijn die "AKKERTJES" een ideaal
middel. Ze helpen verrassend
bij onbehaaglijkheid, bovendien
ook bij klachten op gezette tijdei.
W" Volgens recept van Apotheker Dumont
Nergens in Tsjechoslowakije, zoo schrijft de corres
pondent van de N.R.Ct. te Praag, worden tegen
Paaschtijd zulke enorme hoeveelheden ritueel toebe
reide voedingsmiddelen geproduceerd en verorberd,
als in het Karpathenland, waar de orthodoxe Jood
liever van honger zou sterven, dan iets te eten, waar
van hij wist, dat de rabbi het niet had goedgekeurd.
In de eerste plaats zijn het natuurlijk matses, die, uit
sluitend samengesteld uit meel, water en wat zout,
machinaal worden gebakken. Weken voor Paschen
zijn de joodsche bakkerijen reeds aan het werk om
voorraden aan te leggen: met hun bedrijf bloeit ook
de kas van de orthodoxe gemeente, want op de ritu
eel goedgekeurde voedingsmiddelen wordt „garabella"
betaald.
Deze wetenschap had zich ditmaal een firma in
Bratislava ten nutte gemaakt, die nog een oude vor
dering van 15.000 kronen op de orthodoxe gemeente
had welke zii echter tot nog toe, gezien de chronische
bloedarmoede der kas, niet had kunnen liquideeren.
Zij verschafte zich bij de rechtbank te Uzhorod een
machtiging tot beslaglegging, daarbij van de onder
stelling uitgaand, dat de gemeente stellig een 200.000
kronen belasting uit de Paasch-matses zou hebben ge
beurd.
Toen de deurwaarder echter in het kantoor van dr
gemeente verscheen, kreeg hij dadelijk te hooren da:
er geen geld was. Waarvan de man zich trouwens
ook kon overtuigen, want in de brandkast vond hij
niets. Waar het geld heen was, ging hem niet aan.
Bovendien wist hij raad. Hij legde, nu er dan geen
geld was, voor de zekerheid beslag op een kleine
honderd centenaar versch gebakken matses en op tien
kilo ritueel meel. De rechtbank wilde nu onverwijld
tot verkoop van een en ander overgaan, doch subiet
kwam de geloovige gemeente in het geweer. Krach
tens de bepalingen, die officieel waren goedgekeurd,
had alleen de joodsche gemeente de bevoegdheid
ritueel goedgekeurde artikelen te verknopen dat
was immers de voornaamste bron van haar inkom
sten! Daar viel niets tegen in te brengen. Waarop
in hoogste instantie ter plaatse, het volgende werd
bepaald: de honderd centenaar matses blijven onder
beslag. De arrondissementsrechtbank wijst als cura
tor bij den verkoop van de matses een rechtzinm
gen .Jood aan. Deze heeft tot taak, den afzet van mee
en matses te bevorderen maar de opbrengst vai
den verkoop draagt hij de rechtbank af."
Als derde, die vandaag het zestig-jarige huwelijks
feest herdenkt, is er het echtpaar A. Veuger en S.
VeugerSchrieken te St. Maartensbrug (rechte bo
ven).
En tenslotte in het midden (onder) te Warmen-
huizen, waar H. Hoogvorst en G. HoogvorstBar-
singerhorn vandaag het 50-jarig huwelijksfeest her^
denken.
Aan al deze kiasse echtparen, zoo ook aan hen,
wier foto niet op deze plaats prijkt en die eveneens
het 50-jarig huwelijksleven gepasseerd zijn, onze
hartelijke gelukwenschen.
Ook het echtpaar D. Pluister en A. Plnister-—Wit
te Winkel (links boven) herdacht den 25sten April
den dag, waarop zij voor 60 jaar in het huwelijk
werden verbonden. Als een bijzonderheid kunnen wij
vermelden, dat dit in deze familie geen zeldzaam
heid is, daar een broer van den heer Plnister, even
eens te Winkel, dit voorjaar 73 jaar is getrouwd
Inderdaad een paar lange en ongetwijfeld ook ge
lukkige huwelijken.
Hierboven het echtpaar W. Goudsblom en E.
Goudsblom—Spierdijk, te Schagerbrug, dat 1
Mei 60 jaar getrouwd is. Zij verblijven thans
ten huize van hun kinderen P. v. d. Werff en
B. v. d. Werff—Goudsblom, die op dien zelfden
datnm hun 25-jarig jublieum zullen herdenken
