'evanqemsmwTcn
Van ile fllkmaarsclie
Sportdien
DIVERSEN.
GO AHEADN.H.V.B.-ELFTAL, 2—3.
K.i. is een heel overgang van de sfeer van een
NederlandBelgië-vvedstrijd, die door de Oranjehem
den werd gewonnen ook al maakte men die slechts
per radio mee te worden verplaatst naar het Go
Ahead-terrein, waar de groen-witte vierde klassers
het Noord-Hollaridsche Voetbalbond-elftal ontvingen.
En nog grooter is ze, wanneer men daar wordt ont
haald op een vertooning, die de grens van de eischen,
welke men aan de betreffende elftallen mocht stel
len, geen oogenblik bereikte.
Over den wedstrijd zelf willen we dan ook kort
zijn. Gedurende het eerste halve uur gebeurde er
niets bijzonders. Het was een trappen in het wilde
weg, met veel luchtwerk, ja, herhaaldelijk zagen we
geheel over den bal heenmaaien. Het combineeren,
voor zoover daarvan kon worden gesproken, was veel
te kort en daardoor volkomen onproductief. De com
binatie maakte zich aan deze fouten meer schuldig
idan Go Ahead.
Toen het spel ongeveer 35 minuten oud was, maak
te de N.H.V.B.-doelman, de Jong van K.V.V., die ove
rigens een zeer solieden indruk maakte, maar die te
weinig te doen kreeg, om een juist oordeel over hem
te kunnen geven, zijn eerste fout. Een o.i. niet over-
gevaarlijken boogbal werd door hem verkeerd be
oordeeld, zoodat hij hem niet behoorlijk verwerkte. De
hal caramboleerde tegen de aanstormende Kraanen-
iburg, vloog de Jong voorbij, die hem langzaam in
het doel zag rollen.
De voorsprong van Go Ahead was niet van langen
'duur. Enkele minuten later had de linksbuiten van
den N.Ii.V.B. een corner te nemen, die uitstekend
voor het doel werd geplaatst en door Henneman van
Schoort keurig langs Duiveman werd gekopt.
Met den stand 1—1 kwam de rust.
Na de hervatting kregen we een herhaling te zien
van het begin. En er was bijna weer een half uur
verstreken, toen Kraanenburg verschillende N.H.V.B.-
ers omspeelde en met een goed geplaatst schot De
Jong het nakijken gaf.
Reeds dachten we, dat dit den einduitslag zou
worden, toen eindelijk de N.H.V.B.-combinatie wat
beter los kwam. Ze scheen ten slotte tot de ontden-
king te komen, dat ze ook nog een rechts-buiten rijk
was, n.1. den bovendien zeer goed spelenden Gouds
blom van de Alkmaarsche Boys, behalve den links-
huiten Snijder, de eenige man uit de voorhoede, die
er iets van terecht bracht. Had de combinatie meer
op de vleugels gespeeld, de uitslag was vermoedelijk
een heel andere geweest.
Gedurende de minuten, die resteerden kon Gouds
blom eenige malen goed opbrengen en voorzetten,
waaruit van den voet van Gast, twee doelpunten
volgden. Dat het bij twee bleef was in deze periode
yan bepaald overwicht der N.H.V.B.-ers toe te schrij
ven aan een groote dosis geluk voor Go Ahead, aan
gezien verschillende ballen tegen hun spelers wer
den aangeschoten. Vreemd en zwak was ove
rigens de opstelling van den Go Ahead-doelman, Dui
.veman, die soms vlak bij de lijn van het strafschop
gebied stond!
Het einde kwam met een 32 overwinning van de
N.H.V.B.-combinatie.
Wanneer ons oordeel over deze ploeg niet bepaald
gunstig luidt, dan mag de oorzaak daarvan wellicht
ten deele worden toegeschreven aan het niet op el
kaar ingespeeld zijn, hoewel zoo iets bij den derden
wedstrijd toch reeds wat beter moet gaan.
Omtrent de spelers individueel het volgende:
De keeper, de Jong van K.V.V. was goed. Hij scheen
ons safe, zijn uittrappen was perfect, alleen dunkt
ons zijn opstellen niet altijd even juist.
Ook de rechts-back, Schenk van Wieringerwaard,
speelde een goeden wedstrijd.
De links-back daarentegen, Roobol van H.R.C., was
zwak. Wat hij aan handigheid en routine te kort
kwam, trachtte hij te vervangen door hard, vaak
uiterst ruw spel.
De rechts-half-back, Duinmeijer van Jisp, gaf ook
een zeer matige partij te zien. Zijn rechtsbuiten,
Goudsblom, heeft, behalve in de laatste minuten, hoe
genaamd geen werk van heb gekregen. Hij scheen
het als zijn taak te beschouwen den bal ver naar
voren, ongeveer in het centrum te plaatsen, onver
schillig of daar medespelers van hem aanwezig wa
ren of niet.
De spil, Spaarman uit Beemster, viel niet op. Af en
toe zagen we hem fataal missen, soms deed hij be
hoorlijke dingen.
De links-half, Rooker van Sirandvogels, was tegen
Schrier, den rechts-half van Go Ahead niet opgewas
sen. Dit zal wel de reden zijn geweest, waarom ook
zijn buitenspeler zoo weinig te doen kreeg.
In de voorhoede waren Goudsblom en Snijder de
besten. De laatste gaf den bal soms wat ver naar ach
teren af.
Het middentrio en vooral de mid-voor, Kuiper uit
Monnikendam, kon ons niet bevallen. We kennen de
heeren natuurlijk niet uit de competitie, maar ze moe
ten wel hopeloos buiten vorm geweest zijn. Anders
weten we niet, waaraan ze hun plaats in de ploeg
te danken hebben. De binnenspelers hadden tenmin
ste nog productieve momenten, al was het soms meer
dan erg, zooals werd geknoeid. Maar met den mid
denvoor was het treurig. We hebben hem geen be
hoorlijk schot zien doen.
Alles bijeen, een matige vertooning. We meenen
dat het team nog wel wat oefening noodig heeft, om
in de komende wedstrijden iets dragelijks te prestee-
ren. En we verwonderen ons er over dat de N.H.V.B.
met zijn tallooze elftallen niets beters bijeen heeft we
ten te brengen.
ARBEIDERSSPORTBOND.
Schakels speelt gelijk.
Wat velen niet verwacht zullen hebben is wel het
gelijke spel van Schakels tegen Hoorn 2. Het werd
na anderhalf uur voetballen 11. Rode Rakkers 2
uit Anna Paulowna speelde haar laatsten competi
tiewedstrijd tegen Den Helder. Opnieuw werd verlo
ren, nu met 20, zoodat Rode Rakkers geen enkel
punt heeft weten te
behalen. De stand
luidt thans
Schakels (Schagen)
9
7
1
1
38— 7
15
Hoorn I
10
8
0
2
49—14
16
Hoorn II
8
3
1
4
22—27
7
Den Helder
7
3
0
4
12-19
6
Rode Rakkers I
10
5
0
5
25—16
10
Rode Rakkers II
10
0
0
10
6-68
0
non brengen. Via keepers handen wordt overgescho
ten. De toegestane corner levert niets op. Kort daax*-
op is het inrukken. Zooals wij in den aanvang reeds
schreven: de wedstrijd heeft ons niet kunnen boeien
Waarschijnlijk hebben de zenuwen een woordje mee
gesproken. Schakels speelde met twee invallers.
Hoorn II was volledig.
SCHAGEN bH.R.C. d 4—1.
Schagen b speelde gistermorgen om 11 uur tegen
H.R.C. d. Na een aardig partijtje voetbal is het Scha
gen b gelukt over H.R.C. te zegevieren. Met 41 ging
H.R.C. d ten onder.
Uit bovenstaande stand blijkt overduidelijk dat
Schakels haar laatsten wedstrijd tegen Den Helder
moet winnen om kampioen te worden.
SCHAKELS I—HOORN H 1—1.
K. Rempt mist een penalty.
We hadden reeds zooveel gehoord over Schakels
een elftal, bestaande uit Schager jongens, meeren-
deel oud-Sparta-leden, wat speelde in de competitie
van den N.A.S.B., dat wij nu dit elftal een pracht
kampioenskans had, eens zijn gaan kijken naar den
wedstrijd Hoorn IISchakels I.
Betrekkelijk moest dezen wedstrijd de beslissing
brengen. Laten we direct zegen dat het vertoonde
spel ons zeer tegen is gevallen. Er werd met een
zekere matheid gespeeld, wat den geheelen wedstrijd
zoo is gebleven.
Schakels won de toss en verkoos voor den schuin
over het veld staanden wind te spelen. De eerste
aanval is voor Hoorn, wat besloten wordt met een
hard schot, wat hoog over Bijlsma's heiligdom in
de boomen verdwijnt. Sch'akels, wat na den uittrap
van Bijlsma in den aanval is gekomen, weet door
goed werk van Klaas Rempt tot hun veste door te
dringen. Z'n broer Gerrit is echter zoo vriendelijk den
bal staande op enkele meters van het Hoorn-doel
over te schieten. De Hoorners werken zeer enthousi
ast en spelen voor wat ze waard zijn. Luide aan
gemoedigd door eenige eerste elftalspelers onderne-
menj ze een zeer snellen aanval, welke G. Lem op
het laatste nippertje weet te onderbreken. Doordat
de Hoorn-halflinie geheel achter hun voorhoede was
opgetrokken, ontstond een gaping, welke hun nood
lottig werd. Na bovengenoemde afgeslagen aanval
wordt er door Schakels van geprofiteerd. Na eenig
spel krijgt P. Ruig den bal te pakken. De Hoornsche
keeper, het gevaar ziende, komt z'n doel uit, waar
door Ruig in de gelegenheid wordt gesteld kalm te
scoren, 0—1. Hierna ontstaan voor-het Hoorndoel
nog tal van gevaarlijke momenten, doch wegens
treuzelen of slecht schieten komen geen doelpunten
meer en wordt van doel verwisseld.
Direct na de rust zitten de Hoorners voor het Scha
kels doel, waar Bijlsma op goede wijze eenige lastige
ballen stopt. De druk op het S.-doel wordt stelselma
tig grooter. Schakels ziet het gevaar niet en blijft
met veropgetrokken halflinie en backs spelen. Een
doelpunt kan op deze manier niet uitblijven. Dit
doelpunt komt dan ook 17 minuten na de rust, als
de arbiter de grootst denkbare blunder slaat, door
een speler, welke meters achter de S.-baks staat op
gesteld als hij den bal ontvangt, kalm laat doelpun
ten, 11. Na dit doelpunt wordt er wat harder door
S. aangepakt. Hoorn trekt echter alles naar achte
ren terug, zoodat er bijna geen doorkomen aan is. Er
is ongeveer nog een minuut of vijf te spelen als
Schakels door middel van K. Rempt een toegestane
penalty mist, welke hun de overwinning had kun-
BERGEN.
B.S.V. 1—KOEDIJK L 1—2.
Een tweede klasser schakelt de Barge-
naren uit. B.S.V. verknoeit na rust
legio kansen.
Wie gedacht zou hebben, dat B.S.V. aan de tweede
klasser Koedijk een zacht eitje zou hebben, kwam
bedrogen uit. Want de geel-zwarte gasten hebben
zich duchtig geweerd en ofschoon er bitter weinig
systeem zat in hun spel, hebben ze van het begin
tot het einde gezwoegd en met succes. De verdedi
ging vooral bestond uit stoere spelers en daarachter
stond onder de lat een jeugdig doelverdediger, die
moed genoeg had om steeds op het juiste moment
door resoluut uitloopen in te grijpen en daardoor in
heel wat gevaarlijke situaties redding bracht In de
voorhoede zagen we nu en dan aardig combinatie
spel, het schieten evenwel liet zeer te wenschen over.
En B.S.V.? Het is heel moeilijk om over de thuis
club een oordeel te vellen. Bij vleugen speelde B.S.V.
zeer verdienstelijk, werd er aardig gecombineerd en
goed geplaatst; dan ineens weer was het totaal mis,
hopeloos mis, zoodat we ons verbaasd afvroegen, of
dat inderdaad wel hetzelfde elftal was. Een merk
waardig verschijnsel was het, dat B.S.V. voor de
rust, spelend met den straffen wind schuin in den
rug, veel minder goed was dan daarna, toen ze dezen
machtigen bondgenoot mede te bestrijden had. Dit
vond z'n oorzaak in het feit, dat met wind mee veel
te hard en te hoog werd getrapt en bovendien het
spel steeds op de windhelft werd gehouden. Beide
partijen hielden trouwens veel te weinig rekening
met den wind en bewezen daardoor de techniek van
het spel nog lang niet onder de knie te hebben. In
eens leeren stoppen heeren!
Een handicap was het ongetwijfeld voor B.S.V.,
dat doelverdediger van Diepen op het appèl ontbrak
en daardoor Wim Daames zij nplaats in de voor
hoede voor die onder de lat moest verwisselen. De
voorhoede miste daardoor zeker een goede kracht.
Voor de rust wist Koedijk door een blunder in de
B.S.V.-achterhoede en in laatste instantie van den
doelverdediger de leiding te nemen, zij het dan ook
op gelukkige wijze. Hoe B.S.V. ook zwoegde en voor
al de Jong het steeds opnieuw met verre schoten
probeerde, het mocht niet baten.
In de tweede helft had B.S.V. ongetwijfeld het
beste van het spel en de kansen, welke de thuisclub
kreeg waren legio. Maar er werd geen gebruik van
gemaakt. Dadelijk na de hervatting scoorde Koe
dijk ten tweede male uit een algemeenen aanval.
Toen werd B.S.V. wakker, doch Koedijk verdedigde
stug en verder dan één doelpunt uit een vrijen
schop door Hans ten Herkei ingeschoten, kwamen de
blauwhemden niet.
Zoo kwam met 21 in Koedijk's voordeel het einde.
De scheidsrechter floot veel te veel en maar al te
vaak als de spelonderbreking een nadeel voor de
betreffende partij beteekende.
Overschrijving.
Gevraagd: A. Venema van M.F.C. naar Flëvo, P.
Tensen van Andijk naar Andijker Boys.
Verleend: P. Blaauw, C. v. d. Ham, J. Stins, K. E.
Numan, allen per 8 Mei 1935 van Sint Maarten naar
Dirkshorn. (Alg. Sp.)
Straffen.
De N.H.V.B. heeft naar aanleiding van Akersloot
1Alkm. Boys 4 op 24 Maart, aldus het Alg. Sp.,
J. Nol (Alkm. Boys), geschorst voor één wedstrijd
wegens beleediging van den scheidsrechter;
Naar aanleiding van Andijk 3Berkhout op 24
Maart C. Singer Cz. (Andijk) geschorst voor 5 wed
strijden, wegens ruw spel en onjuiste voorlichting
van de commissie.
Naar aanleiding van Sparta 3—Held. Boys 2 op
24 Maart J. Fransen (Sparta) geschorst voor één wed
strijd wegens natrappen.
Naar aanleiding van Alkm. Boys 4Alkmaar 3 op
10 Maart C. Mazereeuw (Alkmaar), geschorst tot 1
Januari 1936 wegens ruw spel.
PROGRAMMA N.H.V.B.
19 MeL
IA: O.S.V. 4'Bergen 1.
2E: Sport—N. Niedorp 2.
4E: Oudorp 2—Mevo 2; Koedijk 2—Alkm. Boys 6.
Adsp.: D.T.S. b—Alkm. Boys c; Helder e—Helder
d; Helder fSparta b.
Promotie-degradatie 1B: Alkm, Boys 2Ilpendam.
1D: H.R.C. 4M.L.D.
Kampioenschap N.H.V.B.: H.R.C. 3Strandvogels!
Kampioen 1BK.V.V. 2.
(Alg. Sportblad).
Voorts worden Rauchbeker- en Gouden Kruiswed->
strijden gespeeld. Deze worden echter eerst Donder
dagavond bekend gemaakt, zoodat wij ze pas Zater
dag kunnen pubüceeren.
PROGRAMMA K.N.V.B.
19 Mei,
Nog niet bekend.
De K.N.V.B. heeft, aldus de Sp. kr., naar aanleiding
van W.F.C. 2—H.R.C. 2 op 7 April,
W. Roomeijer (H.R.C.), geschorst tot 1 November
1935 wegens opzettelijk trappen van een tegen
stander;
C. Rens (W.F.C.) gschorst tot 1 October 1935, even
eens wegens opzettelijk trappen van een tegen
stander.
Schorsingen,
De ver. Bergen heeft haar leden J. de Beurs en M.
de Beurs voor den tijd van een jaar. geschorst, meldt
het Alg. Sp. in aansluiting op de berichten hierom
trent van onzen Berger correspondent.
Serie wedstrijden.
De N.H.V.B. heeft volgens het Alg. Sp. aan de
vereeniging Callantsoog toestemming gegeven tot
het houden van seriewedstrijden op 19 en 26 Mei a.s.
Sint. Maarten.
Aan enkele Sint Maartenspelers is overschrijving
verleend naar Dirkshorn. We mogen hieruit afleiden
dat de financieel e aangelegenheden van de ontbon
den club Sint Maarten in orde zijn gekomen.
Schooivoetbal Alkmaar.
Na de Heldersche resultaten brengen we hier in
het kort die van Alkmaar:
De groep der middelbare scholen was in vier klas
sen ingedeeld. Eerste klasse: 1. RHBS 1; 2. Nijver
heidsschool 1. Tweede klasse: 1. RHBS 2, 2. ULO 1.
Derde klasse: 1. ULO 2; 2. Lyceum 3. Vierde klasse:
1. Ambachtsschool 4; 2. ULO 3.
Lagere scholen klasse 1: 1. Vondelschool 1 (de
school van meester Lutterot!); 2. Lindenschool 1.
Tweede klasse: 1. Lindenschool 2; 2. Wilhelminar
school 2.
Oefencampagne D.T.S.
D.T.S. te Oudkarspel vraagt in de Sp.kr. thuiswed
strijden.
Schenk weer thnis.
Klaas Schenk is vorige week, Maandag uit het
Centraal Ziekenhuis teruggekeerd. Hij zal thuis nog
eenigen tijd kalm aan moeten doen. De toestand van
de knie is zeer bevredigend.
Aantrekkelijk grensrechteren.
Een aardige eervolle aanstelling voor een scheids
rechter is te mogen grensrechteren bij belangrijke
wedstrijden. Zoo was C. Metselaar (Wieringen),
grensrechter bij Z.V.V.-Blauw Wit en de heeren C. J.
Mol en H. C. Augusteijn uit den Helder hij Ajax—
DWS.
Coacours-Hippique.
Van 13 tot 16 Juni a.s. wordt in het Amsterdam-
sche Stadion een groot concours-hippique gehouden.
Zaterdag 15 Juni is in hoofdzaak bestemd voor de
landelijke ruiters.
Ned. Wieier Bond,
De bijeengeroepen vergadering van de wielerclubs
heeft tot resultaat gehad dat er een bond is opge
richt oncler bovengenoemden naam. Staande de ver
gadering gaven tal van clubs zich op. Men gaat
nu den strijd aanbinden met de Ned. Wielren Unie,
het algemeene lichaam, dat naar de meening van de
wielerclubs niet genoeg let op de speciale clubbe
langen. Daarna wil men als men de N.W.U. heeft
overvleugeld stappen ondernemen bij de Internatio
nalen Wielerbond om te trachten de officieele erken
ning van den N.W.U. afhandig te maken.
De N.W.U. blijft intusschen doodkalm. Zij volgt
de reglementairen weg en royeert alle clubs met aan
gesloten leden, die zonder haar toestemming lid
worden van de nieuwe organisatie.
We gelooven dat de meeste clubs en vooral de
leden wielrenners er tegenop zien geheel buiten de
georganiseerde wielerbeweging geplaatst te worden.
De N.W.U. staat zeer sterk omdat zij den steun ge
niet en zal blijven genieten van den Internationalen
Wielerbond.
We wachten af. Inmiddels raden wij insgelijks aan
aan de clubs binnen ons rayon. Dat lijkt ons voor
alsnog het beste.
HOOFDSTUK XIII.
De waarheid.
Ze keerden naar de balzaal terug, en toen Beres-
ford zich weer temidden der gasten bevond, voelde
hij zich wat rustiger worden. Persis was een onberis
pelijke danseres voor zoover het de techniek betrof,
doch ze kon haar partner totaal niet inspireeren. Ze
bezat niet Sally's groote lenigheid en muzikaal ge
voel, niettegenstaande "xe een goede pianiste genoemd
kon worden. Het resultaat was dan ook, dat ze Be-
resford volmaakt tot kalmte kreeg.
„Wanneer zullen we elkander weer ontmoeten?"
vroeg hij treu ze op het punt stond te vertrekken. Ze
antwoordde me» neergeslagen oogen dat ze dit niet
kon zeggen.
„Ik kom je morgen om elf uur in mijn nieuwen wa
gen halen", stelde hij voor.
„Oh iets later,', protesteerde ze. „Misschien heeft
moeder me 's middags wel niet noodig".
„In orde, dan verschijn ik om twee uur", zei hij.
„Je moet de auto eens met me probeeren, want
eens wordt hij ook jouw eigendom."
Ze antwoordde niet, doch hij kreeg den indruk dat
dit vooruitzicht niet aantrekkelijk voor haar was.
„Je blijft nu zeker een poos thuis?" was zijn vol
gende vraag, terwijl hij nog bleef dralen.
Zo sloeg haar mooie, 1 lauwe oogen naar hem op.
„Ik weet het werkelijk niet. Ik ben uitgenoodigd naar
een plaats „Outy" in tndië te gaan, maar
„Maar natuurlijk gebeurt dit nu niet", viel hij
haastig in de rede.
door 4T ETHEL M. DELL
„Ik weet het piet. Er is nog niets besloten. Men
kan hier toch met het heele jaar blijven, is het
wel?"
„Als jij naar Indië gaat, doe ik het ook", zei hij op
beslisten toon.
Ze glimlachte. „Werkelijk? Dat zou heel aardig van
je wezen. Maar natuurlijk zou ik veel liever naar
Londen gaan, als het kon. Ik ben dol op die stad."
„Je kunt daar een flat krijgen als we getrouwd
zijn", fluisterde hij. Er kwam een droomerige uitdruk
king in haar oogen.
„Dat zou verrukkelijk wezen", zei ze. Op dat oogen
blik hoorde hij Iemand achter zich zeggen. „Mijn
dans geloof ik".
Met een ruk keerde Beresford zich om en zag Croy
met een hatelijken glimlach om de lippen voor hem
staan.
„Weliswaar is het je verjaardag", zei hij plagend,
„maar toch kun je niet alles krijgen zooals je het
wel zoudt wenschen. Ik geloof dat juffrouw Sally
bovendien naaf je zoekt. Kom mee, Persis".
Hij legde zijn hand op Persis' arm. Het jonge meis
je ging dadelijk met hem mee, zonder meer veel
notitie van haar vorigen partner te nemen.
Beresford werd bleek van woede, en op dat oogen
blik deed hij bij zichzelf een duren eed, dat hij van
haar zou eischen haar vriendschap met dien hatelij
ken kerel te verbreken. En dat zoo gauw mogelijk.
En toen kwam juist Sally op hem toe. Ze danste
als het ware in zijn armen.
„Oh, Berry, waar heb je gezeten? Ik heb overal
naar je gezocht."
„Wat is er aan de hand?" vroeg hij onverschillig.
„Ik was in de balzaal".
„Ik kon je nergens ontdekken", gaf ze ten antwoord.
„Berry", haar stem ging in heesch gefluister over.
„Berry, Joan stuurde me naar je toe. Je moeder voelt
zich niet goed. Ze wilde echter niet dat je het zoud
weten voordat de gasten weg waren. Joan vond het
echter niet goed je met dansen door te laten gaan,
en
„Mijn moeder", riep hij verschrikt uit. „Waar is
ze?"
Sally nam hem bij den arm. „Boven. Joan is bij
haar. Je moet heel rustig zijn en haar niet van
streek brengen".
Er was weer een dans begonnen en de paartjes
bewogen zich door de zaal. Het was al laat en de
gasten zouden weldra vertrekken.
„Dokter Chester is bij haar geweest, doch hij ver
trok weer. Ik weet niet wie hem liet roepen. Ik denk
dat de Admiraal met vader in de studeerkamer is.
Zal ik hem gaan zoeken?"
„Nee, laat dat maarantwoordde Beresford. Even
later stonden ze voor de deur van de slaapkamer, en
ze gingen samen naar binnen.
„Zal ik niet liever buiten blijven?" fluisterde Sally.
„Nee, ga mee". Zonder er zich van bewust te zijn,
had hij haar bruine handje omvat. Hij voelde hoe
haar vingers zijn druk beantwoordden en voor een
kort oogenblik was haar bijzijn een troost voor hem.
Doch toen vergat hij haar vergat alles zoodra
hij zijn moeder zag.
Ze lag, nog geheel gekleed, in een leunstoel voor
den haard. Haar gezicht was zóó doodsbleek dat het
aan een masker deed denken.
„Moeder", kreunde hij. Hij had Joan niet eens
gezien die achter haar stoel stond.
Ze liep op hem toe en hield hem tegen. „Beresford,
zie je dan niet dat ze bewusteloos is?" zei ze zacht.
„Ze zal dadelijk wel bijkomen." Hij zag nu dat ze
een flacon in haar hand hield. „Geef me even een
glas."
Hij ging naar de waschtafel. Zijn hand trilde dus
danig, dat het glas er bijna uitviel. „Nu wat wa
ter", verzocht Joan. „Ze heeft al wat cognac geslikt,
en zal nu wel weer gauw in orde zijn."
Joan strooide een weinig poeder in het water en
hield het glas aan haar kleurlooze lippen.
„U moet het probeeren door te slikken", drong ze
teeder aan. „Dan is u dadelijk weer heelemaal be
ter". Even wachtte ze. „Zoo is het goed. Gooi nog
een paar blokken op het vuur, Sally. Ze is koud."
Het jonge meisje haastte zich te gehoorzamen. Be
resford knielde voor den stoel neer, en hield de ijs
koude hand van zijn moeder in de zijne. Hij kón
geen woord uitbrengen, was als volkomen versuft
„Ze heeft te veel van haar krachten gevergd", zei
Joan op haar rustige, dappere manier. „Wc zijn naar
boven gegaan, omdat het haar beneden te druk was.
Gelukkig was er een flesch cognac in de buurt. Kijk,
ze ziet al wat minder bleek."
De bleeke oogleden trilden: de oogen openden zich
even, om zich daarna weer dadelijk te sluiten. Joan
drukte het glas weer tegen de open lippen. „Nog een
klein slokje", drong ze zachtjes aan. „Het zal u
goed doen."
Daarna openden haar oogen zich opnieuw en ze
zag haar zoon aan. Er was een heesche klank in
haar stem. „Dus, ze hebben je gewaarschuwd, mijn
jongen."
„Dat deed ik" vertelde Joan. „Ik achtte het mijn
plicht."
Beresford kon ternauwernood een woord uitbren
gen, want er zat een prop in zijn keel. „Moeder, lief
ste moeder, natuurlijk moet ik het weten. Voelt u
zich nu wat beter en heeft u geen pijn?"
Ze glimlachte teeder tegen hem. Haar lippen had
den een blauwachtige kleur en er was een wazige
blik in haar oogen. „Nee, geen pijn nu", zei ze.
„Heb je... heb je een prettigen dag gehad, Teddy?"
En toen kwam er eensklaps zulk een wanhopig ge
voel van angst over hem, dat hij het had kunnen
uitschreeuwen.. Hij had het gevoel dat ze door on
zichtbare handen buiten zijn bereik werd getrokken,
dat hij niet bij machte was haar bij zich te hou
den.
„Moeder, moedertje, wat scheelt u? Kunnen we iets
voor u doen? U is toch niet werkelijk ziek. Joan, haal
toch een dokter", eindigde hij smeekend.
„Ik zal het doen", zei Sally naar de deur loopend.
Het volgende oogenblik was ze al verdwenen. Door de
geopende deur drong zachte dansmuziek door, en
toen deze gesloten was, viel de stilte nog zwaarder
dan tevoren in.
„Waar zijn alle bedienden?" vroeg Beresford.
„Allemaal beneden bezig, veronderstel ik", zei Joan.
„Laat het echter maar aan Sally over."
Het jonge meisje keek nu met een angstige uitdruk
king in haar oogen naar die roerlooze gedaante. Ze
had het bewustzijn weer verloren en het leek, als
of haar geest even op den drempel der eeuwigheid
gedraald had om daarna het aardsche te ver
laten.
De klok op den schoorsteenmantel liet twee doffe
slagen hooren. Bereford bewoog zich rusteloos alsof
hij dit geluid dat de doodsche stilte verstoorde, niet
kon verdragen. Dit geluid had evenwel een andere
uitwerking op zijn moeder. Ze sloeg haar oogen op en
keek hem met een uitdrukking van eindelooze teeder-
heid aan.
„Ga zitten, lieveling", zei ze, en tot Joan's en Ber-
ry's groote verbazing sprak ze volkomen normaal.
„Je hebt zulk een ongemakkelijke houding aange
nomen."
Hij schoof een stoel bij den hare, haar hand nog
steeds omvat houdend. „Hoe voelt u zich, lieve moe
der?" vroeg hij.
Haar ademhaling deed aan het ongelijkmatige flad
deren van een gevangen mot tegen een raam den
ken. Niettemin had haar stem nog de noodige kracht.
„Ik voel heelemaal niets", zei ze. „Ik ben sterven
de".
„Oh, moeder, zeg dat niet", klonk het schor. „U
zult weer heel gauw beter zijn". Een gevoel van angst
snoerde hem bijna de keel toe en hij voelde zich wan
hopig ellendig. „Geef moeder nog een slokje cognac,
Joan", verzocht hij. „Ze is nog erg slap, denk ik".
Wordt vervolgd.
