mèkr^éém
evemq entsmuren
Broeiverliezen bij de
hooibewaring,
Ingezonden stukken.
DE STRIJD TEGEN DE NED.
HEIDEMAATSCHAPPIJ.
Moet Ge examen doen?
De eerste stukken hooiland liggen weer gemaaid
en wel te wachten op goed weer voor de hooiwin-
ning. op veel zon en wind.
De grote verliezen tijdens de hooiwinning zijn
tegenwoordig al goed hekend en gevreesd en het is
daarom zaal eenige aandacht te schenken aan prac-
lische mogelijkheden om deze vérliezen niet groter
•te lateii worden dan nodig is.
.Ik wil in dit verband herinneren aan de cijfers
welke verleden iaar in dit blad zijn gepubliceerd
en „ter opfrissing'' herhaal ik hier nog wat van.
Uit analysen, te Wageningen verricht, bleek toen
o.a. dat ten opzichte van qoed hooi het gehalte aan
Verteerbaar Werkelijk Eiwit in tamelijk gebroeid
hooi met 40 was teruq gegaan, terwijl in sterk
gebroeid hooi slechts 20 Verteerbaar Werkelijk
Eiwit was overgebleven in vergelijking met dat van
het goede hooi.
Waar de werkzaamheden tijdens het hooien op
het land sterk afhankelijk zijn van de weersgesteld
heid en de ib-i optredende verliezen, bij de nu nog
algemene wijze van hooiwinning niet zijn tegen te
gaan. is liet stellig nodig de verliezen welke in huls
kunnen ontstaan zoveel mogelijk te beperken.
Hoewel de practijk. nog steeds sterk afwijzend
staat tegenover het gebruik van ruiters bij de boot-
winning, wil ik hier er op wijzen dat men de zaak
zo moet zien, dat het niet de bedoeling is om al
het hooi te ruiteren, maar dat men de ruiters moet
gebruiken voor die percelen welke juist gehooid
moeten worden in een periode van ongunstig Weer.
Zij. die op deze manier gebruik maken van rui
ters gaan er steeds mee door. Dit berust toch zeker
niet op ongunstige ervaringen!
Vooral in de kon van Noord-I-Iolland maakt men
hij liet, „inhalen" van hot hooi vaak gebruik van
z.g. „hooikrossen".
Hoewel hierdoor, bii een gunstige ligging van de
percelen een zeer snelle manier van thuis halen mo-
geliik is, brengt deze werkwijze dikwijls het bezwaar
mede dat er in de hooiberg wel eens wat „pronpen"
worden weggestopt; deze dichte plekken willen
nogal gauw broeien, met bovengenoemd gevolg. De
besparing van arbeidsloon wordt dan al heel gauw
enkele malen overtroffen door de extra-broeiverlic-
:en, annex verliezen aan voedingswaarden, om van
de .kosten, voortvloeiende uit het „spitten." maar niet
Le spreken.
Nu mag uit het voorgaande niet geconcludeerd
worden dat hooiibroei een monopolie is van met kros-
sen thuis gehaald hooi: ook indien men wagens
heeft gebruikt is er nog heel vaak kans op broei.
Op een van de „praatavonden" in de afgelopen
winter liep het gesprek ook over dit onderwerp.
Verschillende manieren om de broei tegen te gaan
kwamen aan de orde zoals het op klampen zetten
van he' hoo: voordat het zijn eigenlijke bergplaats
krijgt, het aanbrengen van ventilatiekokers. al of
niet inet behulp, van,houten geleidingen, het strooi
en van zout e.d.
Een van de aardigste en meest eenvoudige syste
men welke ,.de practijk" toen mededeelde was vol
gens mij de moeite waard om op meerdere plaat
sen beproefd te worden en ik hoop. dat wij straks
dan ook uit meerdere streken mededelingen mogen
ontvangen inzake resultaten van navolging van deze
manier van werken.
Bij het inbrengen van het hooi wordt op iedere
wagenlading van ongeveer 8—900 k.g. hooi een pak
stro van 20—22 k.g. uitgespreid in bet midden van
de berg (voor hooiberging in een vierkant van een
normaal bedrijfsgebouw). In ons practiikgeval ge
bruikte men z.g. touwpakken van tanve-stro.
Het stro wordt gespreid over een oppervlak van
ten naaste hij 12 vierkante nieter (dus 3 bii 4 meter).
Men houdt dit vol totdat men op ongeveer twee
derde van de tashoogte is gekomen.
Deze manier van hooiberging werd mij verteld
door den heer A. Schilder te de Stolpen, welke te
vens mededeelde dat hij vóór de toepassing van cfc
strolaagjes. in 10 jaren tijds wel S maal heeft moe
ten spitten tengevolge van hooibroei.
Bii goed. zwaar hooi werd nu niet de minste last
van broei meer ondervonden, hetgeen door nog enkele
practicio werd bevestigd; ook viel er evenmin een
spoor van schimmel vorming waar te nemen, iets wat
bij het toepassen van kokers nog wel weet te ge
beuren.
Waar hij dit. „stro-systeem" vrijwel geen kosten
gevraagd worden, aangezien het te gebruiken stro
weer te Vervoeren is aan het vee. en waar de toe
passing al zeer eenvoudig is. lijkt het. mij van be
tekenis ,;de practijk" in kennis te stellen met deze
„practijk-ervaring".
De Rijkslandbouwconsulent
voor Noord-Holland,
Ir. G. LIENESCH.
VRIJDAG 14 JUNI.
HILVERSUM f301 M.)
S.00 VARA, 12.00 AVRO, 4.00 VARA, S.00 VPRO en
AVRO, 11.00 VARA. 8.00 Gram.pl.; Ü.3U P. J. Kers
Jr.: Onze keuken; 10.00 Morgenwijding VPRO; 10.15
Voor arb. i. d. contiriubediv, 12.00 Gram.pl.; 12.30 Ko-
vacs Lajos en gram.pl.; 2.00 Modepraatje Mevr. I.
de Leeuw—van Rees; 2.20 Het Riele Queling strijk
kwartet; 3.10 De Avro-Decibels olv. Eddy Mccnk;
4.00 Gram.pl.; 5.00 Kinderuurtje; 5.30 Gram.pl.; 6.00
Gaby Ehrhardt (zang) en J. Jong (orgel); 6.30 De
Notenkrakers olv. D. Wins; 7.00 W. J. v.d. Woestijne:
Vrede, veiligheid en recht; 7.20 E. Walis en zijn ork.,
7.50 Vaz Dias; herh. SOS-bcr.j 8.00 Ds. F. Dijkema: Do
profeten; 8.30 Residentieorkest (uit ScheveningcnV;
10.15 Dr. H. Faber: Uit eigen bongèrd. 11.00—12.00
Gram.pl.
HUIZEN (1875 M.)
Alg. pr. verz. door KRO. 8.00—9.15 en 10.00 Gram.-
pl.; 11.3012.00 Voor zieken en ouden van dagen;
12.15 Schlagormuziek en gram.pl.; 3.004.00 Opera-
concert; 4.15 Orkestconcert en lezingen; 7.15 en 7.35
Causerie; 8.05 Gram.pl.; 8.15 Orkestconcert en gram.-
pl.; 10.00 Pop. concert; 10.30 Vaz Dias; gram.pl.; 10.50
Pop. concert; 11.30—12.00 Gram.pl.;
DROITWICH (1500 M.)
10.3510.50 Morgenwijding; 11.20 Orgelspel R. New
11.50 Het Trocadero-Cinema-orkest olv. A. v. Dam;
12.50 Geraldo and bis svveet music; 1.35 II. Just (cel
lo) en H. Bolton (piano) 2.20 Het Schotschc Studio-
orkest; 3.05 Het Sted. orkest van Harrogate olv. L.
Cohen; 4.05 Gram.pl.; 4.35 F. Colombo's orkest; 5.35
Mantovani's Tipica orkest; 6.20 Ber.; 6.50 en 7.05 Le
zing; 7.25 Bachconcert; 7.50 Lezing; 8.50 Variété-pro
gramma; 9.50 Ber.; 10.20 Lezing; 10.35 B. Crook's
kwintet; 11.35—12.20 Harry Roy en zijn band.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Grampl.; 12.35 Orkestconcert; 3.20 Gr.-
pl.; 9.05 Zang. Hierna dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 MA
12.202.20 Strijkorkest olv. Andersen; 3.505.50 C.
Rydahl's orkest; 8.30 Orgelconcert; 8.50 Zang en
voordracht; 9.40 Pianoduetten; 10.00 Zang en piano;
10.45 Kamermuziek; 11.2012.50 Dansmuziek.
KEULEN (456 M
6.35 Concert; 12.20 Concert; 2.35 Schrammelconcert
4.20 Zang en piano; 5.20 Omroeporkest olv. Knapp-
stein; 7.20 Mandolineconcert; 8.20 Zie Deutschland-
sender; 11.20—12.20 O rkést; gitaar- en mandolineork.
en solisten.
ROME (421 M.)
9.10 Kwintetconcert; 9.50 Radiotooneel; 10.20 Gev.
programma.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 en 1.20—2.20 Gram.pl.; 5.20 Zigeuner-
muziek; 6.20 Gram.pl.; 6.35 Omroeporkest olv. Dou-
liez; 7.35 Gram.'pl.; 8.20 Salönorkest 'olv'. Walpot,
gram.pl,; 10.3011.20 Dansmuziek;
484 M.: 12.20 Gram.pl.; 12.50 Omroeporkest olv. Ga-
son; 1.502.20 Gram.pl.; 5.20 Fluit-recital; 5.50 en 6.35
Gram.pl.; 6.50 en 7.35 Solistenconcert; 8.20 Pianore
cital; 8.40 Zang; 8.50 Gilson-concert; 10.20—11.20 Ver
volg concert.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.20 „Der Messias", oratorium van Handel; 10.20 en
11.05. Ber.; 11.2012.20 Pop. concert.
ZATERDAG 15 JUNL
HILVERSUM (301 M.)
VARA-Uitz. 8.00 Gram.pl.; 10.00 Morgenwijding
VPRO.; 10.15 Voor arb. i. d. continubedr.; 12.00 Gram.-
pl.; 12.15 Orvitropia olv. J. v. d. Horst; 12.45 De Zon
nekloppers olv. C. Steyn; 1.15 De Flierefluiters olv.
E. Walis; 1.45 Zenderverzorging; 2.00 „Hoe de toon
kunst groeide"; 2.20 Radio-distributie-interview; 2.40
Gram.pl.; 3.20 Kinderuur; 4.20 Schalmei olv. P. Re-
nes; 4,30 O. Couperus (bariton) en F. Uytlenboogaard
(piano); 5.00 Dubbel X-ensemble olv. C. Steyn; 5.20
Strijkorkest olv. E. Walis; 5.40 Literaire lezing A. M.
do Jong: 6.00 De Wielewaal olv. P. Tiggers en le
zing; 6.30 Gram.pl.; 7.00 A. de Booy (zang) en C.
Steyn (orgel); 7.30 Gram.pl.; 8.00 SOS-ber.; 8.03 Vaz
Dias; Vara-varia. 8.15 „Tosca", Puccini (gr.pl.); 10.15
Gram.pl.; 11.00 „Hoe een schlager gemaakt wordt",
hoorspel-parodii met muziek; 11.15 De Bohemians olv.
J. v. d. Horst; 11.55—12.00 Gram.pl.
HUIZEN (1875 M.)
KRO-uit.zending. 8.00—9.15 en 10.00 Gram.pl.; 11.30
12.00 Godsd. halfuur; 12.15 Gram.pl. en orkestcon
cert; 2.00 Voor de jeugd; 2.30 Reportage; 3.304.00
Sport; 4.15 Kinderuur; 5.15 Orkestconcert en lezin
gen; 6.43 Gram.pl.; 7.15 Causerie; 7.35 Gram.pl. (om
ca. 8.00 Vaz Dias); 9.00 Schlagermuziek, voordracht
en radiotooneel (om 10.30 Vaz Dias); 11.1512.00
Gram.pl.
DROITWICH (1500 MA
10.35—10.50 Morgenwijding; 11.20 Gram.pl.; 12.05
BBC-Northern orkest; 1.20 Commodore Grandorkest;
2.20 Gram.pl.; 2.35 Welsch progr.; 3.10 „Empire Ser
vice", maritime kerkdienst; 4.05 Londensch Zigeuner
orkest; 4.50 Modvcdeff's Balalaika-orkest; 5.35 Mau-
rice Winnick's orkest; 6.20 Ber.; 6.45 Cricketnieuws;
6.55 Sportpraatjc; 7.05 Welsch intermezzo; 7.20 Con
cert door Vocaal kwartet; 7.50 BBC-theaterorkest;
8.35 Harold Ramsay en zijn Rhythmic Symphony;
9.35 Ber.; 10.05 2de acte „Prince Igor", opera van
Borodin; 11.00 Ambrose en zijn band; 11.20 Gram.pl.
11.3512.20 Vervolg Ambrose en zijn band.
FADIO-PARIS (1648 MA
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 12.35 Orkestconcert; 8.20 Rosé
Cornaz en haar IIawa:an orkest; 9.05 „La rotisserio
de la reine Pédauque", operette;
KALUNDBORG f1261 M.)
12.202.10 Concert uit rest. Wivex; 4.305.00 Gram.-
pl.; 5.30—5.50 Pianorecital; 7.50 Omroeporkest; 9.20
Koorconcert; 10.20 Omroeporkest; 11.20—12.35 Dans
muziek.
KEULEN (456 MA
6.35 Concert uit Breslau; 12.20 Gev. concert; 2.35
Concert; 4.20 Gev. progr.; 7.30 Koor- en orkestcon
cert; S.35 Operette; 10.50—12.20 Dansmuziek.
ROME (421 M.)
9.10 „Tannhauser", opera van Wagner.
BRUSSEL (322 en 484 M)
322 M.r 12.20 Gram.pl.; 12.50 Salonorkest; 1.502.20,
4.20 en 4.50 Gram.pl.; 5.20 Salonorkest; 6.50 en 7.35
Gram.pl.; 8.20 Idem; 8.30 Hoorspel; 9.20 Omroeporkest
10.30—12.20 Gram.pl.;; 4S4 M.: 12.20 en 1.30-2.20 Om
roeporkest; 4.35 Gram.pl.; 5.20 Zigeunermuziek; 6.20
Zang; G.50 Salonorkcst; 8.20 Gram.pl.; 8.35 Hoorspel;
9.20 Deensche Gala-avond. Hierna tot 12.20 Gram.pl.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.35 Gev. progr. uit Hamburg; 10.20 en 11.05 Ber.;
11.201.15 Dansorkest.
Zooals van algemeene bekendheid mag worden
geacht, worden publieke werken, welke voorheen in
het openbaar werden aanbesteed, meer en meer door
de Overheid aan zich gehouden, om in werkverschaf
fing te doen uitvoeren.
Bij dat in werkverschaffing uitvoeren dier werken,
zijn aannemers, uitvoerders en derg,, die met die
werken voorheen hun bestaan vonden... uitgescha
keld.
Thans zijn met die werken belast maatschappijen,
van welke men voorheen in het geheel niet hoorde,
z.g. grondmaatschappijen, plotseling uit „het niet"
opgedoken, bestuurd door menschcn, die een pen
sioen genieten als oud-minister en anderen, of maat
schappijen, welke vroeger werkzaam waren op ge
heel ander terrein.
Een ernstig geval van crisisuitwas dus.
Daar is b.v. de Ned. Heidemaatschappij, onder lei-
Zorg dan zoo'n metalen zakdoosje met 3
„AKKERTJES" van 20 cent bij U te hebben.
Verdrijven direct gejaagdheid, onrust,
angst - gevoel, migraine, hoofdpijn en
maken U rustig, kalm en geconcentreerd.
ding van den bekenden baron van Nagel en zijn
vrinden, welke Mij. voorheen zich. uitsluitend toeleg
de op heideontginning en boschcultuur, thans gepro
moveerd tot groot-werkgeefster in de water-' en bur-
ger bouwbedrijven.
Hare bosch- en ploegbazen ontpoppen zich als uit
voerders van werken, waar ze vroeger geen notie van
hadden.
Hoe het er langs gaat, vraagt men?
Men hoeft slechts in de werkverschaffingen te in-
formeeren. Men kan zich ook bepalen tot het Jezen
der vele adressen van de Ned. en R.K. Aannemers
bonden, aan den Minister van Sociale Zaken.
De kosten der werkverschaffing stijgen tot in het
krankzinnige en wat krijgt men er voor terug?
De hierbedoelde maatschappijen varen er slechts
wel bij, aangezien die geenerlei risico dragen en
slechts hun provisie opstrijken. Niet van een vooraf
geraamd bedrag der kosten, doch van de werkelijke
kosten.
Bestuursleden, commissarissen, aandeelhouders en
dergelijke leven dus juist dank zij de crisis, in een
waar Luilekkerland.
De Minister van Sociale Zaken heeft evenwel ge
meend den aannemers tegemoet te moeten komen en
heeft reeds meer dan eenmaal de Gemeentebesturen
bericht, dat Zijnerzijds geen bezwaar bestond, dat
aannemers hij de werkverschaffing worden ingescha
keld.
Een direct gevolg hiervan is, dat overal, waar m.g.
maatschappijen hare lusten botvieren, de aannemers-
organisatie's' zich tot de Gemeentebesturen richten,
met het verzoek aan de betreffende Ministerieele
circulaires vooral aandacht te willen schenken.
Er blijkt evenwel ten aanzien van genoemde cir
culaires een geheime tegenwerking te bestaan van de
zijde der Rijksinspecteurs voor de werkverschaffing,
die op in hetoog loopende wijze de Ned. Heide
maatschappij de hand boven het hoofd houden.
Hier is dus sprake van 'opzettelijke gezagsonder
mijning door van Rijkswege betaalde lieden, Oveni
heidsdienaren.
Daar vloeit uit voort, dat in elke Gemeente, waar
een krachtig initiatief om tot werkverruiming
d.w.z. uitvoering van productief werk te komen
medewerking om aannemers in te schakelen, ont
breekt.
Het is dus in die Gemeenten, dat alle publieke
gelden, verkregen uit de opbrengst van verhoogde
personeele belasting, Gemeentebedrijven enz. verdwij
nen in een bodemlooze put. Men ziet er niets, althans
nagenoeg niets voor terug.
Wel ziet men de Rijksinspecteurs voor de werk
verschaffing elk jaar opnieuw rijden in splinter
nieuwe auto's en de Ned. Heidemaatschappij maakt
een periode van hoogconjunctuur door.
Maar de belastingplichtige betaalt.
Een andere, minstens even ongunstige kant 'der
kwestie is het moreel der te werkgestelde arbeiders.
Met handen en voeten zijn ze gebonden aan de
willekeur van voornoemde maatschappijen. Daarbij
komt, het systeem van werken der Ned. Heidemij.
leidt slechts tot loondruk, niet als in het particulier
bedrijf tot opvoering der arbeidsprestatie.
Voor de tewerkgcstelden geen perspectief. Vrijheid
om te gaan waarheen men wil, ontbreekt. Het is
gehoorzamen of hongeren.
Zonder overdrijving kan men hier spreken van
moderne slavernij. En evenals in vroeger dagen de
lijfeigene niet meer gaf dan 25 a 30 van zijn ar
beidsvermogen, een overbekend feit is ook de
Ned. Heidemij. niet bij machte de arbeidsprestatie
van hare slaven tot een hooger nuttig effect op t9
voeren.
Dit heeft niets te maken met den persoon van de
te werkgestelde, met zijn aard of karakter. Het is
een zielkundige kwestie.
Elke te werkgestelde, die door omstandigheden niet
bij machte is zich aan de greep van de Ned. Heidemij.
te onttrekken, beter gezegd ontworstelen, gaat psy-
siek ten gronde. Onherroepelijk.
Alleen de vrijheid en redelijke belooning van zijn
arbeid kan hem zijn gezond arbeidsvemiogen terug
geven.
De gevoerde actie's, de bekende adressen van
Dirkson, in den vorigen herfst, het adres van Groe-
nendaal en anderen tegen de Gem. werkverschaffing
(Ned. Heidemij.), schijnen thans eenig effect te heb
ben.
B. en W. dezer Gemeente zijn met het voorstel ge
komen bij wijze van proef een deel der werkverschaf
fing aan m. g. maatschajppij te onttrekken en dit pu
bliek aan te besteden.
Dit is een goed voornemen. Men komt hiermede
aan het verlangen van werknemers- en werkgevers
organisaties tegemoet. En de burgerij in het alge
meen zal dit ten goede komen.
Want onvoorwaardelijk zal dit tot groote arbeids
besparing leiden. En het aldus vrijgekomen arbeids-
vermogen zal tot nuttiger doeleinden kunnen wor
den aangewend.
Aan de Middenstandsorganisatie^ thans het Ini
tiatief om werkobjecten aan te wijzen, die nuttig
55
„In Oflawa?" vroeg hij verbaasd. „Joan. om Gods
wilEen dof gekreun ontsnapte aan ziin lippen
en hij bracht zijn hand naar ziin hoofd.
Joan's armon waren onmiddellijk om hem hoen.
„Ga mee naar binnen en rust even uit." drong ze
aan. „Je bent op het oogenblik niet erg sterk, is
het wel?"
„Dat komt wel weer in orde", trachtte hij te zeg
gen. Zijn tong deed aan rubber denken, en hij was
weer duizelig.
Ze duwde hem half naar binnen en liet hem op
den divan plaats nemen.
„Je bent ziek geweest," zei ze. „Je hoeft het niet
>te ontkennen, want ik merk het maar al le goed.
Alles is ie tegcngcloopen, veronderstel ik. Het spijt
me ontzettend van Sally. doch ik kon haar niet
tegenhouden." Hij leunde togen haar aan, alsof alles
om hem heen ineenstortte. „Ze...... heeft me den
bons gegeven?" bracht hij eindelijk uit.
„Ik vrees het", zei Joan. „Ze is naar een broer van
vader gegaan. Je moet niet vergeten dat ie laatste
brief een harde slag voor haar is geweest," zei ze
langzaam, alsof zo hem onnoodige pijn wilde be
sparen, want in dien tijd verwachtte ze tuist een
brief vol teederheid van ie. Je bedoelde het natuur
lijk goed, maar toch was het verkeerd wat ie deedt.
Ze kreeg het gevoel alsof ie haar als een dwaas,
overspannen, romantisch schoolmeisje behandelde...
en niet verwachtte nu de omstandigheden zich ge
wijzigd haddon, in een enkel opzicht op haar te kun
nen rekenen. En daarna kreeg ze zelf de veronder
stelling. dat ze inderdaad wat kinderachtig was ge
door 4T ETHEL M. DELL
weest, en impulsief. Natuurlijk is ze nog heel fong,
dien ie niet te vorgeten." Er was een verontschuldi
gende klank in haar stem. „En toen de Admiraal
kort daarna stierf en we wisten dat ie naar huis
zoudt komen, weigerde ze te wachten kon het
niet uithouden, zei ze ofschoon ik miin uiterste
best deed haar van gedachten te doen veranderen."
Bii de laatste woorden trilde haar ionge stem. „Ik
zei dat 't enkel een kwestie van gewonde trots was.
en dat ie haar door alles heen liefhadt, en ze geduld
moest, hebben. Ze wilde echter niet naar me luiste
ren. Ze zei niet precies zooals Persis te ziin en enkel
en alleen om geld te trouwen. Ze had haar vertrou
wen in je liefde verloren, en voelde ook niets meer
voor je. Waarop moest ze dus per slot van rekening
wachten? Ze heeft altijd iets voor Canada gevoeld,
en er werd haar nu een kans geboden, die ze niet
ongebruikt voorbij wilde laten gaan." Joan onder
drukte een snik en keerde haar hoofdje af. „Ik had
in haar plaats moeten gaan," vervolgde ze even
later. „Dat had moeten gebeuren, want ze hadden
het mij gevraagd. Och ze voelde zich zoo wanhopig
dat ik maar toegaf. En het afschuwelijke van alles
is ze deed haar uiterste best zich te bdheerschen
dat het van mii volstrekt geen opoffering was.
Ilc voelde er niets voor weg te trekken."
„Oh, Joan". Beresford hief het hoofd op en hij
hield zich goed haar niet te toonen welke smart er
in hem kmaogde. „wees niet bedroefd, kindie. want
het was jou schuld niet. Ik ben blij dat iii niet weg
ging. Het was beter haar tc laten gaan als ze het
zoo graag wilde." Hij hield even op en nam haar
hand in de zijne. „Huil niet. Joan. Ik kan het niet
verdragen."
„Arme. beste jongen," kreunde Joan en opnieuw
sloeg ze haar armen om zijn schouders heen. „Je
ziet er zoo ziek uit: fe moet nog wat rusten. Houd
ie nu alsjeblieft een poosje heel kalm."
Zachtjes drukte ze zijn hoofd tegen haar aan. Ze
was zelf weer kalm geworden en duidelijk hoorde
hij haar rustigen hartslag. Het leek alsof ze hem
ineens moed had gegeven en tot kalmte bracht.
„Ik ben een groote dwaas." monmnelde hij. „Het
spiit me vreeseliik, Joan. Nu ben ik heusch weer
wat beter. Joan, hen je er zeker van dat... dat...
ik als ik haar ga halen, haar niet kan overtuigen?
Misschien wil ze wel bii me terug komen. Denk
je ook niet?"
„Ik ben er niet zoo zeker van," zei Joan. „Ik
weet dat ze ie liever niet meer ziet. Ze wil alleen
gelaten worden cn tot op zekere hoogte heeft ze
daarin gelijk. Ik ben bereid haar elk bericht van
iou over te brengen, of haar zelf te schrijven, doch ik
denk niet dat het eenig verschil te weeg kan bren
gen. Ze is erg zenuwachtig en bang voor haar eigen
irnpulsies. Ze wil als het ware zichzelf trachten te
vinden. Het zou egoistisch bijna wreed wezen
haar hiertoe niet de gelegenheid te laten." Ze sprak
op rustigen, overtuigenden toon waaruit bleek dat
ze lang over alles had nagedacht. „En ik geloof
ook niet dat ze onredelijk is," voegde ze er aan toe.
.Daarom liet ik haar gaan."
Beresford slaakte een diepen zucht en stond op.
„Ik weet dat ie gelijk hebt, Joan. Ik was niet goed
genoeg voor haar. Ik ben een groote mislukke
ling. en heb niets kunnen bereiken, Hoe kon ik
van haar vernachten vertrouwen in me te hebben?"
„Oh, zeg dat toch niet", smeekte Joan. „Het was
jouw schuld niet dat alles ie tegenliep. Als ie lang
genoeg in Australië was gebleven, dan zou het wel
beter ziin geworden."
„Nee. heelemaal niet," zei hij. .Dan was ik wel
licht gestorven." Het is enkel en alleen aan New-
man te danken, dat ik het er boven op haalde."
„Newman?" vroeg Joan verbaasd.
„Ja. de man wiens adres ie me gaf. Ik vond hem
al heel gauw. Hij vertelde me dat mijn vader dood
was."
„Oh, Berry? Was het een groote teleurstelling voor
je?" vroeg ze hartelijk.
„Eerst wel. Latertoen jk al mijn geld kwijt
raakte, ging ik het anders beschouwen en dacht dat
het maar beter was zóó. Ik had hem niet veel eer
aangedaan," voegde hij er met een bitteren glim
lach aan toe. „En toen werd ik ziek en was niet
meer tot werken in staat. Als ik Newman niet had
irehadoh. Joan. dat is een man voor wien je
respect zult hebben. Ik heb hem mee naar Engeland
gebracht."
„Oh. is hij hier ook?" vroeg ze.
„Nu niet. Hij wilde niet meegaan, maar hij is
thuis. Ga je met me mee.terug?"
Joan keek zoekend om zich heen. „Ik moet alles
hier eerst afmaken. Vader is od reis. moet ie we
ten. Hij is met mama voor zes maanden naar Indië
vertrokken om de schooue Persis te bezoeken en
haar bruiloft mee te maken in Madras. Ze is ver
loofd met een man met ettelijke titelseen aida-de
camp of iets dergelijks."
„Arme driivel," mompelde Beresford. „En fe bent.
dus heelemaal alleen?"
„Ja," zei Joan glimlachend. „En Ik heb hier groo
te bezuinigingen ingesteld, omdat die arme vader
op zooveel kosten komt.. Ik houd nu met een knecht
de stallen schoon, en hoop nog tiid genoeg over te
hebben om tweemaal in de week op jacht te gaan.
We hadden het afschuwelijk gevonden als we de
paarden moesten wegdoen.'
„Natuurlijk niet." zei Beresford. „We komen fe
morgen een handje helpen."
Ze gaf hem een van haar lieve glimlachjes. „Je
ziet er anders precies uit alsof ie in een ziekenstoel
rondgereden moest worden. Maar vertel nu verder,
want ik moet alles weteai."
„Vertel jij eerst maar," smeekte Beresford.
„Welnu, ik heb het verder met twee bedienden
kunnen stellen, en vier kamers van het huis geslo
ten, die we niet noodig hadden. In het voorjaar
zal ik een vrouw voor Benjamin gaan zoeken en
dan begin ik een kennel. Ik wil erg graag mijn
eigen geld verdienen, want ik ben nu fe oud om
nog langer van vader te trekken."
„Je bent wonderbaarlijk. Beloof me dat ik fe mag
helpen."
„Vooreerst niet oude jongen," zei ze op beslisten
toon. „Ga dadelijk weer zitten en houd je rustig
lotdat ik klaar ben. Ik zal gauw voortmaken en
dan kunnen we samen thee drinken?"
„Was het een erg nare tiid voor ie. Berry?" vroeg
ze na eenige aaraeling. „En hoe ziet het oude huls
er uit?"
„Afschuwelijk, enHij hield ineens op. .Doch
dat komt er nu niet op aan. We zullen er het beste
van zien te maken."
Joan wendde haar hoofdje af en zei niets, maar
haar stilzwijgen sprak boekdoelen van sympathie
en troost Hij keek haar met een teedere uitdrukking
in de oogen aan. Joan had hem tenminste nooit in
den steek gelaten. Ze was er zonder twijfel niet toe
in staat iemand teleur te stellen, daarvoor was ze
te fijngevoelig. Hij kon zich niet voorstellen dat
iemand lang kon treuren, wanneer Joan in de nabij
heid was.
Zelfs de paarden die ze verzorgde, schenen zich
bewust te zijn van de magnetische kracht welke er
van haar uitging en gehoorzaamden elk bevel van
haar. terwijl ze vol blijdschap hinnikten als ze haar
in de verte zagen aankomen.
Op dat oogenblik verlangde hij er zelfs wanhopig
naar een van die dieren te ziin.
..Ik veronderstel niet dat iii je ooit eenzaam voelt?"
vroeg hij even later.
„Oh, nee," zei de practische Joan. ..Er valt altijd
zooveel te doen."
„Dat. is allemaal goed en wel wannneer men ge
zond is," zei Beresford. „doch anders
(Wordt vervolgd.)
