Oevcmqentsmureu
MAGGI5
De Langendijker
Groentenveilingen.
SOEPTABLETTEN
Ingezonden stukken.
Benauwde oogenblikken in de rechtszaal.
De oproeping voor 'f
examen thuis gekregen?
UIT DE GESCHIEDENIS VAN HET
MELKBROOD.
v:V-* I
De moeilijkheden dnren maar voort
verloop van de vroege aardappelencam
pagne tot nu toe echter bevredigend
echter proliteeren nog weinigen aan
vankelijk zeer goede prijzen later iets
minder tomaten ongeveer dezelfde
prijzen als vorige week op het laatst
der week lager vrij groote aanvoer
uit voer moeilijkheden eerste aan-
voer van boswortelen lage prijzen
lager dan verleden jaar geringe aan
voer rabarber slechte prijzen.
De omstandigheden, waaronder de tuindersbedrij-
ven moeten trachten hun bouwerij rendabel te ma
ken, blijven maar voortdurend ongunstig en het lijkt
er wel naar, of de moeilijkheden nog maar steeds
grooter worden. Voor vele tuinbouwers wordt daar
door zoo langzamerhand de strijd om 't bestaan on
draaglijker, rrjen leeft van den eenen dag in den
anderen en men weet niet, op welke wijze men zijn
bedrijf gaande moet houden. De steun, welke is ont
vangen, is veel te gering en wat men te vorderen
heeft, blijft doorgaans zoo lang uit, dat men er door
in nog grooter moeilijkheden komt. Zoo is over de
eerste campagne van 1935, loopende van Januari tot
Mei, nog nietsontvangen. Met smart wordt er op
gewacht.
Tot nu toe is men over den loop der prijzen voor
de vroege aardappelen best te spreken. Men leide
hieruit echter niet af, dat de tuinders in het alge
meen daar wel bij varen. Het is nog maar een klein
percentage der bouwers, die aardappelen ter markt
brengen, zoodat het nog zeer de vraag blijft, of de
prijzen zich bij grootere aanvoeren zullen handha
ven. Op het oogenblik wordt bijna alles nog in het
binnenland geplaatst. De volgende week venvacht
men ook uitvoer naar het buitenland. Aangezien dan
een heffing van 80 cent per 100 Kg. wordt ingevoerd,
is het te vreezen, dat, onder anders gelijke omstan
digheden, de prijzen wel met dat bedrag zullen dalen.
In het begin der week werden voor groote Schot-
sche muizen prijzen betaald, die lagen tusschen
f 10 en f 13.50. Voor dezen tijd zijn dit zeer goede
prijzen. In de tweede helft der week trad er echter
een flinke daling in, zoodat toen slechts f 7,208.80
werd betaald. Volgende dagen zijn de prijzen ech
ter weer iets opgeloopen, zoodat er gemiddeld f 8.50
werd besteed. Zeer in trek waren de drielingen, zoo
dat deze vaak nog lioogere prijzen opbrachten dan
de groote. En met de kleine liep het ook buitenge
woon naar wensch. Aanvankelijk werden ze zelfs
nog voor f 1011 verkocht, op het eind der week
brachten ze gemiddeld f 5.50 op, voor kriel een be
vredigende prijs. Er werden deze week, alleen aan
de veiling van de Langendijker Groentencentrale,
ruim 25 spoorwagens van 10.000 Kg. verhandeld.
De uitvoermoeilijkheden drukken in het bijzonder
haar stempel op den prijs der tomaten. Niet slechts
betreffen deze moeilijkheden Duitschland, doch ook
andere landen, meer in het bijzonder Engeland, leg
gen den invoer van dit product ernstige moeilijkhe
den in den weg. De vorige week scheen er een
kleine opleving in te treden. Deze week vond die
geen voortgang, doch de prijzen bleven vrijwel op
hetzelfde peil. Aanvankelijk werd voor A-kwaliteit
tot ruim f 15 betaald; niettemin werden er nog ver
schillende partijen van deze soort voor minder dan
f 10 verkocht. Op den laatsten veilingsdag, kon
slechts f 11.70 in maximum worden gemaakt en ble
ven sommige partijen nog beneden de f 10. Voor B-
soort werd gemiddeld iets meer dan f 10 besteed. C
was minder gewild en bij uitzondering werd er f 8
of iets meer voor betaald; een deel van het aange
voerde bracht tusschen de f 6 en f 7 op. Iets lager
dan de vorige week was ook de CC-kwaliteit. Er
werd nu hoogstens f 4.90 voor betaald, terwijl ook
nog enkele partijtjes beneden f 4 opbrachten. De
aanvoer beliep reeds 52000 Kg.
Voor het eerst kregen we deze week boswortelen
aan de veiling. De prijs viel niet mee. De hoogste
noteering liep tot ruim f 4. Er werd zelfs nog een
deel voor f 2.80 verkocht. Verbetering trad volgende
dagen niet in. Zaterdag kon integendeel een sterke
achteruitgang worden geconstateerd en varieerden
de prijzen van f 2.80 tot f 3.10. Het vorige jaar werden
de eerste wortelen op 4 Juni aangevoerd. Toen werd
f 4.40—5.80 besteed. Ook toen waren de prijzen al
spoedig aanmerkelijk lager.
De meeste rabarber werd deze week weer uit de
hand verkocht. Zeer weinig kwam er aan de veiling.
AVat aangevoerd werd, bracht f 1.20—1.30 op.
PER TABIET VOOR 2-5 PORTIES
WOENSDAG 19 JUNL
HILVERSUM (301 M.)
VARA-uitzendlng; 10.00 VPRO.; 6.30 RVU. 8.00
Orgelspel C. Steyn; 8.30 Gram.pl.; 9.30 P. J. Kers Jr.:
Onze keuken; 10.00 Morgenwijding; 10.15 Voor Arb.
in de Continubedrijven; 12.00 Gramofoonplaten;
12.30 Schalmei olv. P. Renes; 12.45 Strijkorkest olv.
E. Walis; 1.15—1.45 Dubbel X olv. C. Steyn; 2.00 Voor
de Vrouw; 2.15 „Faust", opera van Gounod; 3.00 Voor
de kinderen; 5.30 Vara-orkest olv. H. de Groot; 6.30
RVU. Jhr. Drs. D. J. v. Lennep: Toekomst en Psycho
techniek; 7.00 Sportuitzending; 7.20 Gram.pl.; 7.45
Dr. L. Heyermans: De a.s. Zonnestraal-collecte; 8.00
SOS-ber.; 8.03 Vaz Dias; Vara-varia; 8.10 Zang door
K. Philipse; 8.30 J. Huy (saxof.) en J. Jong (piano)
8.40 H. Wiggelaar (viool) en C. Steyn (piano); 9.00
Onze Radiokrant, Vara-maandrevue mmv. Eddy Wa
lis' orkest en solisten; 9.30 Gram.pl.; 9.45 Orgelspel J.
Jong; 10.15 De Notenkrakers olv. D. Wins; 11.00—12.00
Gram.pl.
HUIZEN (1875 M.)
NCRV.-uitzending; 8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.159.30 Gram.pl.; 10.30 Morgendienst olv. Ds. J. W.
Eggink; 11.0012.00 M. F. Jurjaanz (harmonium) en
Mej. A. Geest (sopraan); 12.15 Gram.pl.; 12.30 Kwin
tetconcert olv. P. v.d. Hurk; 2.00 Gram.pl.; 2.30 Cau
serie voor Postzegelverzamelaars; 3.003.45 Zang
door J. Poldermans (sopraan), 4.00 Orgelconcert J.
Mulder en gram.pl.; 5.00 Kinderuur; 6.00 Gram.pl.;
6.30 Afgestaan; 7.00 Ned. Chr. Persbureau; 7.15 Repor
tage; 7.30 Landbouwhalfuur; 8.00 Vaz Dias; 8.05 Arn-
hemsche Orkestver. olv. J. Spaanderman; 9.00 Cau
serie Dr. A. v. Deureen; 9.30 Verv. concert (om 9.50
Vaz Dias); 10.3012.00 Gram.pl.
DROITWICH (1500 M.V
10.3510.50 Morgenwijding; 11.20 Gram.pl.; 11.50
Voor de scholen; 12.05 Orgelspel Q. MacLean; 12.50
Ch. Manning's orkest; 1.50 Orgelconcert M. Vinden;
2.25 Voor de scholen; 3.10 Piano-recital; 3.35 Sted.
orkest Bournemouth; 5.05 Gram.pl.; 5.35 BBC-dansor-
kest olv. H. Hall; 6.20 Ber.; 6.50 en 7.05 Lezing; 7.25
Bach-concert; 7.50 Causerie; 8.05 Koor- en orkestcon
cert olv. Adr. Boult; 9.35 Causerie; 9.50 Ber.; 10.20
BBC-theaterorkest; 11.20 12.20 Het Casani club-or
kest olv. Charlie Kunz.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 12.35 Orkestconcert; 9.05 Ra-
dio-tooneel en dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 W.)
12.202.20 Strijkorkest olv. Thyregod; 3.205.20 Con
cert uit rest. Ritz; 6.056.35 Gram.pl.; 8.20 Omroep
orkest olv. Mahler; 9.35 Weensche muziek olv. Mah-
ler; 10.45 Moderne orkestmuziek; 11.20—12.50 Dans
muziek.
KEULEN (456 M.)
6.35 Orkestconcert; 11.05 Zang en piano; 12.20 Or
kestconcert mmv. solisten; 4.20 Viool-recital; 5.20
Concert mmv. orkest, Schrammelkwartet en solisten
7.20 Zang; 9.05 Verzoekprogramma; 10.5012.20 Pop.
concert en dansmuziek.
ROME (421 M.)
9.10 Radio-tooneel. Hierna tot 11.20 dansmuziek.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 en 1.30—2.20 J. Schnyders' orkest; 5.20
Gram.pl.; 5.50 Kamermuziek; 6.30 Gram.pl.; 6.35
Zang en piano; 7.05 en 7.35 Gram.pl.; 8.20 Omroep
orkest olv. Gason; 10.30—11.20 Pop. concert; 484 M.:
12.20 Gram.pl.; 12.50 Salon-orkest; 1.50—2.20 Gram.pl.
5.20 Cello-recital; 5.50 Gram.pl.; 6.50 Salon-orkest; 8.20
Symphonieconcert olv. Vereist; 10.3011.15 Gram.pl.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.35 Rijkszending: Marine H. J.; 9.05 Militaire mu
ziek; 10.20 en 11.05 Ber.; 11.20—12.20 Ilja Livschakoff's
orkest
Anna Paulowna, 15 Juni 1935.
Mijnheer de Redacteur,
Vergun mij een klein plaatsje in uw veelgelezen
blad, waarvoor mijn dank.
Het is naar aanleiding van een ingezonden stuk,
voorkomende in de courant van 12 Juni, ondertee
kend door D. Smit
Het is niet mijn bedoeling op die leugens en dat
gezwam van mijnheer Smit in te gaan. Daar acht ik
uw blad te hoog voor. Op één uitlating van Smit
moet ik als voorzitter van de afd. S.D.A.P. toch in
gaan.
Smit doet het voorkomen, alsof wij met leugens
komen. Nee Smit, u zelf bent daar mee begonnen en
wel voor de candidaatstelling, toen u geen onder
dak meer had bij P. B. heeft u de kiezers trachten
wijs te maken, alsdat 't bestuur u gevraagd had om
op onze lijst te komen. Dit toch is oen permanente
leugen. Hoe toch staan de zaken? Smit zelf is bij
enkele partijgenooten is geweest te uithooren. Maar
het spreekt vanzelf dat hij daar niet wijzer werd.
Het spreekt vanzelf dat wij als bestuur niet met een
voorstel zouden komen om die mijnheer bij ons op de
lijst te plaatsen. Dan waren wij niet waard bestuurder
te zijn van een afdeeling S.D.A.P. De heer Smit zal
ook dit wel weer ontkennen, daar ken ik hem wel
voor. Maar Smit ik kan dit ook onder getuigen bren
gen. Zelf heeft u het tegen no. 2 van uw lijst gezegd,
die dat openlijk en in tegenwoordigheid van nog 8
andere arbeiders heeft verklaard.
Zie hier Smit in eigen persoon; hij wist dat hij
niet op de lijst van de S.D.A.P. kon komen als hij
geen lid van die partij was; toch heeft hij de kie
zers trachten wijs te maken alsdat wij hem gevraagd
hadden. Dit is bedrog. Het spreekwoord is niet ver-
geefsch: een leugen is niet zoo snel, of de waarheid
achterhaalt hem wel.
JB. RAVEN,
Voorzitter van afd. S.D.A.P.
UIT ONZE OOST.
De groote, sterke beklaagde en de kleine
politie-agent.
Voor den landraad te Batavia onder presidium
van mr. Koesoemah Atmadja, heeft zich een zekere
M. te verantwoorden gehad wegens moord.
M. had te Tandjong Priok in den nacht van 24 op
25 December 1934 een man doodgestoken. Beklaag
de vertelde aan de politie dat hij rustig had lig
gen slapen toen hij plotseling gewekt werd door
een harden slag op zijn hoofd. Hii dacht, dat er
inbrekers of dergelijke onaangename elementen
op bezoek waren, trok zijn mes en ging den man.
die hem den klap gegeven had, te lijf.
Getuigen beweerden echter, dat beklaagde den
anderen ma.n naar aanleiding van een vrouwen
perkara overhoop had gestoken.
De rechtszitting heeft, naar uit het verhaal van
het „Bat. N.bl." blijkt, wel een eenigszins ander be
loop gehad dan men gedacht had.
Nadat beklaagde, een voor een Inlander vrij forsch
gebouwde ma.n, door een agent, die zeker bilna
twee hoofden kleiner was dan hii. binnengeleid was
en op het beklaagdenbankje had plaats genomen,
stelde de president hem de gebruikelijke vraag:
„Hoe heet je?" Beklaagde gaf geen antwoord. Ein
delijk. nadat hem de vraag achtereenvolgens nog
door den president, den djaksa (Inl. officier van
justitie) en den penghoeloe (Mohammedaansch
adviseur) gesteld was. beduidde de man dat hii niet
spreken kon (gedurende de voorloopige hechtenis
had hii blijkbaar zijn spraakvermogen verloren)
doch dat de djaksa vroeger zijn naam al had opge
schreven.
Maakt Ge U bewust of onbewust een
beetje ongerust? Voelt Ge een gejaagdheid
bij U opkomen? Voelt Ge U wat dof in Uw
hoofd? Komt er wat hoofdpijn op, neem
'n „AKKERTJE", het maakt U rustig en kalm.
Toen men hem niet direct scheen te begrijpen,
wond hii zich erg op, sprong overeind, leunde over
de groene tafel, zwaaide zijn armen voor het ge
zicht van den president en den diaksa heen en weer
en stootte eenige ongearticuleerde geluiden uit.
Daar de man zich als een volslagen krankzin
nige bleef gedragen, en er geen land met hem te
bezeilen was, zeide de voorzitter van den raad hem,
dat hii wel weg kon gaan. om ter observatie in een
gesticht te worden geplaatst. -
Toen beklaagde dit hoorde, scheen hii buiten zich
zelf van woede te geraken, hii greep plotseling den
agent die naast hem stond om het middel, tilde
hem hoog van den grond, zwaaide hem in het rond
zoodat de klewang van den man. die absoluut
machteloos was. een grooten boog beschreef vlak
langs de verschrikte gezichten der toeschouwers.
Even plotseling als hii begonnen was. zette hii
den agent echter weer miet beide beenen op den
grond en liet hem weer los. Vervolgens sloeg hij
zich zelf met de gebalde vuist op de borst, klopte
den agent op den schouder en verliet vervolgens
hand in hand met den handhaver van de orde. de
rechtszaal, de toeschouwers in stomme verbazing ach
terlatende.
Dit was het einde van een zitting, zooals wij er
nog niet veel meegemaakt hebben, besluit het blad.
Een keur uit de 17e eeuw.
Men schrijft ons:
Het toezicht op de bakkerijen, dat ten doel heeft
om het koopend publiek zekerheid te verschaffen,
dat melkbrood inderdaad de stoffen bevat die het
op dien naam recht geven, was ook in vroeger tijd
bekend. Herhaaldelijk ontmoet, men in oude keuren
of charters bepalingen, die de eischen bevatten, waar
aan het brood moest voldoen.
Het schijnt in vroeger tijd in de bakkerswereld
wel eens niet geheel in orde te ziin geweest, maar
heel veel hielpen de vrij strenge strafbedreigin
gen niet. Vandaar dat van tijd tot tiid een nieuwe
reeks bepalingen uitgevaardigd werd. nog scherper
dan de vorige. Uit een daarvan lijkt het ons wel
interessant iets mede te deelen. Het betreft de
Keure ende Ordonnantie op t Backen.
Verkoopen ende Setten van 't Broodt
binnen Rotterdam van 27 Augustus 1655.
Alsoo myn Heeren van den Gerechte der Stadf
Rotterdam in ervaringe gekomen zyn (hebben be
merkt) dat niet iegenstaende vorige keuren endo
ordonnanties op 't hacken ende verkoopen van het
Broodt alhier ter stede ge-emaneert (uitgevaardigd)
metter tyd verscheyden misbruveken, ende voor-
namentlyok in 't backen van het Wittebroodt inne-
gekropen zyn soo ten regarde (met betrekking) van
het Gewichte, alsmede de Sloffe, daer van het
Broodt wert gebacken. waer door de goede Inge se
tenen dezer stede, ende sonderlinge (speciaal) de
Arme, grootelycks werden gedefraudeert (bedrogen),
ende verkort (tekort gedaan). Soo ist (is het) dat
myn Heeren voornoemt, omme daer.inne (om daarin)
naer behooren te voorsien tot soulagement (verlich
ting) ende verlichtinge (bijstand) van de goede In-
gesetenen, ende wel voornaementlvcke de arme Ge
meente dezer stede gekeurt (bepaald) geordonneert
(bevolen) ende gestatueert (vastgesteld) hebben,
keuren, ordonneeren ende statueeren mits desen, 't
gunt (hetgeen) hier na volght.
Er volgen dan bepalingen oveir het minimum:
gewicht bij éen bepaalden vorm. waarbij met voor
dien tijd hooge boeten wordt gedreigd. Men moet
bedenken, dat een Carolus gulden een groote waar
de had, zes gulden boete was dan ook een ge
duchte som.
Ten aanzien van het melkbrood zegt de keur:
„De Backers sullen niet vermoghen eenigh Wit-,
te-ïbroodt, ofte Koeckjens (Kleine broodjes) te bac
ken als van den besten Zeeuwschen Taruwe fyn
gebuylt, ende met soete Melok ghemenght, sonder
dat van nu voortaan eenige grove Bollen sullen
moghen worden ghehacken, ofte verkocht, alles op
de verbeurte van dien (verbeurdverklaring van on
deugdelijk brood): mitsgaders op een Peyne (boete)
van ses der coorsz. (bovengenoemde) Guldens."
Het in beslag genomen brood kwam ten goede
aan het., Anne Weeshuys" en de geldboeten wer
den gegeven aan het „Pesthuys".
Er werden speciale controleurs aangesteld, wier
instructie ook bewaard is gebleven, teneinde .alle
vuyligheden ende ouade practiouen" (kwade-ge-
meene practiiken) te bestraffen. Gaarne zullen wil
daar nog eens op terug komen.
I
In een linkerhoek stond nog iets gekrabbeld, dat
bijna onleesbaar was. Berry kon het evenwel toch
ontcijferen. „Niet bedroefd ziin, Berry-boy. Ik ben
er zeker van dat ie je er niet veel van kunt aan
trekken."
Hij keek op en een eigenaardig geluid ontsnapte
aan zijn lippen, dat het midden hield tusschen een
lach en een zucht. Die droom was dus ten einde,
en Sally was alles vergeten. Al was het eenigszins
tegen zijn wil, hii moest toch toegeven dat ze van.
haar kant zeer logisch redeneerde. Hii had bit
ter weinig gedaan om haar van ziin genegenheid
te overtuigen, en ze was er niet het meisie naar om
enkel en alleen van fantasie te kunnen bestaan. Ja,
het was volmaakt zijn eigen schuld geweest: dat
viel niet te loochenen. Er was hem een wonder
mooie kans geboden, en hij had die aan zich voor-
bii laten gaan.
„Wat ben ik toch een ellendeling," mompelde hij.
„Het is mijn verdiende loon."
Langzaam liep hii op het raam toe. De nevel
hing als een zwaar gordijn over de tuinen en vel
den. En eensklaps kwam het hem voor alsof ziin
leven ook zoo wasdicht, somber, zonder een
enkel lichtsprankie.
Hij keerde zich om en ging voor den haard zitten.
Welk nut had het verder te tobben over dingen waar
aan niets te veranderen viel: tot op zekere hoogte
was haar brief zelfs een opluchting. Sally had een
vast besluit genomen en hii had geenerlei redenen
tot klagen. Hii keek naar den brief, scheurde hem
in stukjes en -wierp die in de vlammen.
„Vaarwel. Sally," fluisterde hii. Voor een kort
oogenblik sloot hii ziin oogen, terwijl de herinnering
aan haar zachte, warme lippen en liefkoozende
armen zich lieten gelden. Lieve, kleine Sally. Haar
liefde was zulk een schitterend geschenk geweest..
En toen onderscheidde hii Newman's voetstappen
in de hall. en hii ging rechtovereind ln zijn stoel
zitten. Er mocht nu niet langer gedroomd worden:
hii moest werken.
En niettegenstaande de morgen hem eindeloos
loeleek. gelukte het hem toch ziin gedachten daarbij
te houden, doch na de lunch ging hii alleen met
den wagen uit en keerde eerst tegen donker op
Harbridge Court terug.
Hij vond Joan op het terras van heft groote huls.
Tk kom luist uit de stallen," vertelde ze. „Mor
den ga ik op jacht."
(Wordt vervolgd.)'
58
Hij wendde zich om en zei langzaam en met na
druk: „U kunt dit heusch van mii aannemen. Het
ongelukkige is evenwel dat vele vrouwen achter den
horizon willen blijven kijkenterwijl hetgeen ze
noodig hebben aan haar voeten ligt."
..Denkt u dat?" vroeg Joan.
Newman praatte met haar zooals hij nog nim
mer met Beresford had gesproken. Ik denk het
niet: ik weet het," zei hij. „Heit dringt zoo vaak niet
eerder tot een vrouw door welke groote kans haar
werd geboden, voordat zealles missen."
„Endringt dit feit wel altijd tot mannen
door?" vroeg Joan. Haar snelle ademhaling was
duidelijk hoorbaar, alsof ze aan een diepe ontroering
ten prooi was doch haar oogen bleven recht op zijn
gelaat gevestigd.
Newman wendde de zijne af. „Misschien praat ik
als een idioot," zei hii verontschuldigend. „In ieder
geval zijn het mijn zaken niet. Ik word oud. Dan
gebeurt het meermalen dat men het leven van an
deren probeert te veranderen."
Joan glimlachte flauwtjes, en haar gezichtje was
erg bleek.
„Dat moet u niet zeggen," zei ze. „Ik veronderstel
niet. dat uw eigen levenal ten einde is."
,Oh, ja, dat gebeurde reeds lang geleden," zei
hii vol overtuiging. „De vrouw die me geluk bracht
stierf aan een gebroken hart." Hij hield op en be
gon weer in de verte te staren. „Ik heb niets ge
L™" door ETHEL M. DELL
daan waarop ik trotsch kan wezen", voegde hij er
aan toe. „Ik ga nu maar."
Hii maakte het hekje open dat toegang gaf tot de
weide en verdween.
Nog geruimen tijd stond Joan op dezelfde plaats
stil en eerst toen de breede. lange gestalte uit het
gezicht was, keerde ze zich om en ging naar huis.
HOOFDSTUK XVIII.
Sally's besluit.
Er verliepen eenige weken voordat Sally's ant
woord kwam. Het gebeurde op een grauwen, neveli-
gen morgen in het begin van December. Hij lag te
midden van andere epistels op het tafeltje in de hall,
en hii stak den brief ongeopend in ziin zak. Eerst
wilde hij een brief van notaris Morton doornemen,
doch zijn gedachten waren er allerminst bij en zijn
oogen gleden slechts vluchtig over het geschrevene.
Er moesten nog verschillende dingen betreffende
het testament geregeld worden, en vaag drong het tot
hem door dat hij hiervoor binnenkort naar Londen
zou dienen te reizen. Van geenerlei belang, oor
deelde hii.
Sally's brief evenwelHad ze hem geschreven
om hem te vertellen dat ze terug kwam? Was ze
misschien zelfs al onderweg? Hij gebruikte bijna
niets van het ontbijt en kon bijna niet stil op zijn
stoel blijven zitten. Haar dierbare brief moest in de
grootste eenzaamheid gelezen worden. Doch toen hii
tenslotte alleen in de bibliotheek was. liep hij eenige
malen met groote passen het vertrek op en neei
voordat hij er toe kon komen de envelop open te
scheuren.
Eindelijk en ten laatste geschiedde dit evenwel.
Hij ging bij den schoorsteenmantel staan, dicht bij
den haard, maar hij was ijskoud.
„Mijn beste Bern*." las hii.
„Hoe buitengewoon lief van je me on die manier
geschreven te hebben. Waarom deed je het echter?
Ik hield me aan hetgeen je me uit Australië schreef.
en dat- lag toch ook in fe bedoeling, nietwaar? En
hoewel ik er in het begin ontzettend veel verdriet
van had. hen ik het toch gauw te boven gekomen.
Je moet niet vergeten, beste Berry. dat ie in wer
kelijkheid nooit verliefd op me was, en dit ook nim
mer was geworden, indien ik er niet over was be
gonnen te spreken. Het spijt me achteraf heel erg
dat dit gebeurde.
Je was de eenige aantrekkelijke jonge man in
de buurt, en toen iii zoo verdrietig was, had ik het
gevoel alsof ik met pleizier voor ie wilde sterven.
Maar later toen ie uit Australië schreef be
greep ik dat het een groote vergissing fas. Want
je hadt nimmer op een dergelijke manier aan een
meisje kunnen schrijven, van wie ie wérkelijk
hield.
Je beschouwde me slechts als een kind. is het
niet? Met uitzondering van één keer wellicht
en dat was toen ook een groote vergissing. We
zijn nu dus nog even ver als we al waren. Het doet
me geweldig veel peizier dat ie het geld van den
Admiraal hebt geerfd, maar ik wil dat niet met je
deelenevenmin als iii ie armoede met mii wilde
deelen. Armoede of rijkdom had geenerlei verschil
te weeg mogen brengen, en dat zal ook niet gebeu
ren bij den man met wien ik trouw, en bij de vrouw
die jij eens zult krijgen, hoop ik. En nu nog eens
óver iets. Ga alsjeblieft gauw trouwen, oude jon
gen. want ik voel er niets voor nog erg lang alleen
te blijvenzooals ik beloofde. Het is hier verruk
kelijk en ik heb alleraardigste jonge mannen ont
moet. Met een van hen wilde ik graag trouwen.
Maar ditmaal zal ik niet met het aanzoek voor den
dag komen: dat verzeker ik je. Ik ben namelijk
nu volwassen, dus geen opgewonden kind meer.
Ik hoorde dat de schoone Persis een goede partij
heeft kunnen veroveren. Nog niet zoo kwaad in
deze moeilijke tijden, hoewel het een teleurstelling
voor mama is. Gelukkig dat iii den dans ontsprong,
oude jongen. Nu is Joan dus alleen nog maar over,
en ik geloof niet dat zij je in een valstrik zal lokken.
Tusschen twee haakjes: help haar een geschikte
vrouw voor dien goeden Benjamin te vinden, want
hii verdient er. een. en hii heeft nu genoeg geflirt,
vind ik.
Adieu, beste oude Berry. Ik wensch fe het aller
beste toe. en ik zal miin schoentjes zonder twijfel
«tuk dansen op ie trouwdag, als ie me den Tuisten
datum opgeeft
De hartelijkste groeten van Sally.
P. S. De wintersport is hier verrukkelijk, en ik
heb het gevoel alsof ik vroeger eigenlijk nooit wer
kelijk gelééfd heb. Ik zit van den ochtend tot den
avond op een slede."
