Een oeroud menscheoras ontdekt Alyemeene Vergadering Brieven over Engeland. - Advertentien. Landbouw en Maatschappij N.V. Plattelandspers. (Van onzen Engelschen Brief-schrijver.) 20 Juli 1935. DE meeste menschen zijn nogal tot klagen geneigd. Vraag ze, hoe het met de zaken gaat, en ze zullen U zeggen, dat het meer dan wanhopig is. Informeer naar hun gezondheid, en ze zullen met een bedenkelijk gezicht een afkammen de rede houden over hun lever, hun maag, hun tan den, en desnoods, wanneer er niets anders is, over hun gebrek aan haar. Deze wereld, zoo zullen ze U zeggen, is een tranen dal. Zij laten duidelijk doorschemeren, dat een af scheid uit dit tranendal, hoe eer hoe beter, hun lang niet onwelkom zou zijn. En dan geven zij zich met een bedenkelijk gezicht over aan een smakelijken maaltijd. Wanneer een goedhartig dictator, door medelijden bewogen, aan die klagers een afscheid op zeer kor ten termijn van dit tranendal zou aanbieden, door welwillende tusschenkomst van een vuurpeleton bij voorbeeld, zou het wel eens kunnen blijken, dat de klaagliederen niet zoo heel ernstig gemeend waren. En wanneer de dictator dan kracht zou willen .bij zetten aan zijn voorstel, en het vuurpeleton alvast maar op ging stellen, zou wel eens kunnen blijken, dat het tranendal toch eigenlijk nog wel hoogelijk ge waardeerd werd door de klagers. Want dit blijkt bij verreweg de groote meerderheid van de menschen een wensch te zijn: lang te mogen leven. Een wensch van klagers en niet-klagers. Met een tweede wensch er op volgend: een leven na dit leven. Volgens velen behoeft een lang leven niet slechts een vrome wensch te zijn. Wij menschen kunnen tot het bereiken er van meewerken. Zes jaar geleden is tot dit doel in Engeland een vereeniging opgericht: De Club der Honderdjarigen. De naam is eenigszins misleidend. In een club van kaalhoofdigen wachten wij de leden van haardos ontbloot te zien. In een club van honderdjarigen voe len wij ons min of meer bedrogen, wanneer wij zien, dat de leden voor het allergrootste gedeelte ver te kort schieten in het aantal jaren, dat wij meenden bij hen te mogen veronderstellen. En de Club der Honderdjarigen zou werkelijk blij ken teleurstellend te zijn op het gebied van leeftijd. De leden zijn, in der daad, voor verreweg het groot ste deel geen honderdjarigen, maar candidaten, die streven naar deze onderscheiding. Denk nu echter ook weer niet, dat de club niet anders dan jonge broekjes zou tellen, aankomende knaapjes van vijf en tachtig, eenigszins rijpere jon gelingen van negentig, en bijna volwassenen van nog vijf jaren boven dien aanvalligen leeftijd. Ook dit is niet het geval. Nee, de trots van de Club der Hon derdjarigen wordt juist uitgemaakt door die leden onder hen, die werkelijk met kennis van zaken kun nen spreken, die den leeftijd verdubbeld hebben, waarop de mensch, naar men zegt, te weten komt, waar Abraham de mosterd haalt. Wanneer men den voorzitter der vereeniging, tege lijkertijd haar oprichter, Dr. Maurice Ernest, vraagt, hoeveel van die honderdjarige leden zijn club eigen lijk telt, glimlacht hij eenigszins droevig. Dat aan tal, zegt hij is op elk willekeurig oogenblik zeer moei lijk te zeggen. Het is nogal aan wijzigingen onderhe vig. Het bedraagt om en dc bij honderd twintig, maar zelden blijft het een week gelijk. De vereeniging heeft in haar voorzitter iemand, die reeds meer dan dertig jaren een ernstige studie maakt van het vraagstuk, hoe de mensch den hon derdjarigen leeftijd kan bereiken. Beter nog, hoe de mensch dien leeftijd met een flinke marge kan over schrijden. Voor die studie heeft Dr. Ernest meer dan 600 boe ken bijeen gebracht. Het zwaarste gedeelte van zijn taak is geweest te onderzoeken wie van de meer dan twee duizend overschrijders van den honderdjarigen leeftijd, eerlijke overschrijders geweest waren. Want de bevolkingsregisters waren in vroegere tijden niet al te accuraat. Als de een of andere dorpsbewoner een hoogen leeftijd ging bereiken, als hij krom ging Ion pen en zijn laatsten tand verloor, begon het jongere geslacht belang in hem te stellen. Dan was het: „Hoe oud ben je nu wel, vader?" En de oudste dorpsbe woner, die gewoonlijk niet het flauwste idee van zijn eigen leeftijd had, sloeg er maar een slag naar Wie kon hem narekenen? Zijn tijdgenooten waren al len reeds lang heen gegaan. Hij wist, dat hij minstens negentig moest zijn. Maar waarom zou hij er geen tien jaar opleggen, en waarom geen twintig? Hij deed ei niemand schade mee. Zich zelf zeker niet, want eeo honderdtienjarige kun je niet zonder biertje naar huis laten gaan natuurlijk. Dan ging spoedig de roep van dorp tot dorp. De vertellers deden er liever iets bij dan af. Niets was gemakkelijker dan het leugentje om bestwil van den ouden dorpsbewoner te verdubbelen. De honderdtien jarige werd een honderdtwintigjarige, en kon er re delijk zeker van zijn minstens honderd veertig te zijn, voor hij het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. Thomas Parr, de „Oude Parr", een bewoner van Alberbury, bij Shrewsbury, was 152 toen hij stierf. Althans, zoo zegt men. Maar de Oude Parr stierf in 1635. Dat is een historisch feit. Dat hij in 1482 gebo ren zou zijn, moeten we nu maar in goed vertrou wen aannemen. Dit, en een paar duizend andere gevallen van den zelfden aard uit te pluizen, is een deel van den ar beid, dien Dr. Ernest op zich heeft genomen. Daar naast tracht hij de volgende drie vragen te beant woorden: Wat is de langste tijd, dien iemand ooit op aarde geleefd heeft? Wat is de langste tijd, dien iemand mogelijkerwijze op aarde kan doorbrengen? Wat is ouderdom, hoe kan hij worden vermeden of uitgesteld? Ondertusschen is Dr. Ernest bezig aan een groot werk, dat binnenkort zal verschijnen, of misschien reeds verschenen is. In dit werk geeft hij op de ge noemde vragen antwoord. Reeds thans geeft hij te kennen, dat zijn aanstaande lezers verbaasd zullen zijn, wanneer zij het antwoord lezen op de eerste der drie bovengenoemde vragen. Reeds thans, zoo verzekert Dr. Ernst ons, heeft ie der mensch het in zijn macht zijn leven zeer aan zienlijk te verlengen. Natuurlijk zal hij daarvoor som mige dingen moeten doen, en andere moeten laten. Voor wat hoort wat. Maar dit staat vast, volgens Dr. Ernst althans, dat na verloop van tijd het ge middelde van 's menschen leeftijd niet langer het bij- belsche getal 70 zal zijn, maar het dubbele daarvan. WAT DE BODEM VAN HET NEANDERDAL BEVAT1 DE „DIERMENSCHEN* UIT DE OUDHEID WEER eens heeft de spade een opzienbarende vondst uit de eerste tijden der hienschheid te voorschijn gebracht. Bij opgravingen in de Martinskerk in Düsseldorf-Bilk, welke nog uit de achtste eeuw afkomstig is, ls men plotseling op een vondst van sensationeels beteekenis gestooten. De uitgravingen, die door de ker kelijke gemeente tezamen met de Cultuurafdeeling van ministerie der stad Düsseldorf worden door gevoerd, hebben in de eerste plaats ten doel, Frankische graven zoowel als de oorspronkelijke fundamen ten van het kerkgebouw open te leggen. Daarbij stiet men, gelegen in een diepe laag, 2 M. onder de Oppervlakte ongeveer op drie bijna ongeschonden gebleven schedels, die volgens de huidige wetenschap pelijke rapporten als de oudste sporen van menschelijk leven op de geheele wereld zijn te beschou wen. De ongeveer 1 c.m. dikke 6che- dclbeenderen wijzen op een bijzon der sterk afwijkend voorhoofd en opvallend dikke wenkbrauwbeen deren een vorming, die ongetwij feld aan de beroemde vondst van het Neanderdal herinnert. Maar juist de vlakkere vorm van den schedel der drie nieuwe vondsten duidt aan, dat deze menschelijke schedels uit een tijd afkomstig zijn, die nog ver voor die der Neander- dal-menschen ligt. Naar alle waar schijnlijkheid staat de wetenschap hier voor een der opzienbarendste vondsten uit den prae-historischen tijd, die weer eens een nog verder tcrugliggend stuk van de geschie denis der menschheid openbaart. Men mag met recht naar de re sultaten van de wetenschappelijke bewerking dezer vondsten be nieuwd zijn. De ontdekking van 1856. Totnogtoe gold de „Neanderdal- mensch" als de beroemdste verte genwoordiger uit de vroegste ons bekende wereldgeschiedenis. In 1856 werd in het Neanderdal bij Düsseldorf, in de zoogenaamde kleine Feldhofer Grot, gelegen in een twee meter dikke diluviale leem laag, een menschelijk skelet gevonden, waarvan de eigenaardi ge beenderenvorming op de vroeg ste getuigen van menschelijk leven op aarde wees. Men vond welis waar niet het volledige skelet, doch waardevolle deelen waren toch be waard gebleven, volgens welke zich verder de overige bouw der been deren liet reconstrueeren: de her senpan, twee dijbeenderen, twee opperarmbeenderen, drie ellepijps- beenderen, een spaakbeen, deelen van het bekken en schouderblad, evenals brokstukken van ribben. De Duitsche geleerde Virchow had oorspronkelijk de these opge steld, dat de eigenaardige schedel vorm gevolgtrekkingen omtrent pathologische beendervorming liet maken, doch later werd door von Schwalbe bewezen, dat deze stel ling verkeerd was, dat deze vroeg ste menschelijke schedelvorm veel eer onmiskenbaar de kenteekenen van het hoogste apenras met men schelijke skeletvorming in zich verecnigt. Men beweerde, dat de Neanderdalmensch, een tusschen- vorm tusschen mensch en aap, on miskenbaar dichter bij den laatste zou hebben gestaan. De raskenteekenen van het „diermensch". Het karakter van het ras van den in het Neanderdal gevonden schedel werd later onderzocht en hiermee het menschenras uit het oud-steenen tijdperk, waarvan deze, zeldzame vondst afkomstig was. als „Neanderdalras" aangeduid. De reconstructie van den Nean derdalmensch heeft een lage sche del, sterk vooruitspringende wenk brauwbeenderen en breede kaak beenderen, een schedelvorming, die, wanneer men ze nu kritisch bekijkt, heel goed de volgende ontwikkelingstrede van de drie onlangs bij Düsseldorf gevonden menschenschedels kan voorstellen. Het Neanderdalras behoort tot de Homo primigenius. Andere vond sten, die later nog zijn gedaan, hebben aangetoond, dat de beroem de „Neanderdalmensch" een oer belangrijkste vertegenwoordigers van zijn soort geweest is. Andere belangrijke vondsten werden nog gedaan in: Spy in België, Kraplna in Kroatië, Le Moustier, La Cha- pelle-aux-Saints en La Ferrassie in het Fransche gebied Dordogne, ver der in Gibraltar, in Ehringsdorf bij Weimar, in Galilea en in Broc- kenhil in Rhodesia. Al deze vondsten van het Nean derdalras vertoonden den typi- schen bouw der beenderen, waar- door wij ons zeer goed een beeld van de eerste menschen kunnen vormen: ze waren middelmatig tot groot, hadden een tamelijk zwaar beenderenstelsel. Bovenbeenderen en andere vertoonen zekere buigin gen, die aan dit ras eigen zijn. Het meest valt de vorm van den sche del op met de sterk vooruitsprin gende wenkbrauwbeenderen, de ontbrekende kin en het lage voor hoofd. De opgravingen der laatste maanden en jaren hebben ons waardevolle vondsten uit den prae- historischen tijd gebracht. De spo ren onzer voorvaderen volgend, grijpt de spade diep in de aarde en brengt allerlei getuigen van verga ne eeuwen te voorschijn. Daarbij weten we niet alleen, dat er in een afzienbaren tijd menschelijk leven bestond, doch uit de schoot der aarde stijgen ook de getuigen der vroegste geschiedenis der mensch heid op. De laatste lichtvonk uit der menschheid vroegste tijden flikkert nog even op in onze mo derne wereld. Ik heb het boek van Dr. Ernest niet gelezen, maar de vraagt komt bij me op, op welken leeftijd dc mannen in die dagen pensioen zullen krijgen. Hoe een pensioenfqnds moet bestaan, dat genoodzaakt is, gemiddeld 75 jaren een pensioen uit te kecren, waar- vooz gemiddeld 50 jaren door den trekkende is ge stort, is me een raadsel. Maar misschien werken de mannen dan door tot zij 125 zijn. Een noodzakelijk gevolg moet dan zijn, dat het jongere geslacht steun gaat trekken tot omstreeks 80- of 90-jarigen leeftiji. Dr. Ernest maakt de komende generaties tenminste nog sterfelijk. Hij verdubbelt slechts den middeibaren leeftijd. Jonathan Swift, de bekende schrijver van Gulliver's Reizen, is in het derde gedeelte van zijn boek een stap verder gegaan. Hij heeft de onstci le lijkheid onder oogen gezien. Wij hebben allen Gulliver's Reizen gelezen. Maar zonder het te weten, hebben de mëesten van hen, die Gulliver's Reizen gelezen hebben, slechts de helft er van gelezen. Namelijk de twee eerste van de vier boeken. En aangezien de onsterfelijken voorkomen :n het derde boek, kunnen zij daar niet mee in aanra king gekomen zijn. Denk niet, dat Swift de Struldbrugs, de Onsterfelij ken, als benijdenswaardige wezens voorstelt. Juist het tegendeel. Zij zijn gedoemd hun leven voort te zetten te midden van elkaar steeds opvolgende ge slachten, die hen steeds vreemder en vreemder wor den. Te kunnen sterven is hun eenige wensch. Te kunnen blijven leven, is de wensch van Dr. Ernest, en de leden van de Club der Honderdjarigen. WIERINGERMEER. De Slootweg weder opengesteld. Voor de vele seizoengasten, welke per autobus en/of luxe auto onzen Dolder bezoeken, alsmede voor onze plaatselijke automobilisten is het zeer verblijdend dat de wegomlegging noodig wegens de algeheele vernieuwing van den Slootweg (traject Slootdorp- Middenmeer) eindelijk is opgeheven. Gisterenmid dag is dit weggedeelte weer in gebruik genomen en vormt thans de verbinding tusschen onze beide hoofddorpen. Te hopen, dat de ook op andere plaatsen nog op gebroken weggedeelten zeer spoedig weder in ge bruik kunnen worden gesteld. Wieringermeer heeft een druk vreemdelingenverkeer en dergelijke belem meringen midden in het seizoen zijn zeer schadelijk. Benoeming. Bij de Herv. Evangelisatie in de Wieringermeer is benoemd als Godsdienstonderwijzer-Evangelist de heer K. Kievit, thans Evangelist te Bergum (F.). WIERINGERWAARD—ZEEMACHT. 2—0. Nadat Wieringerwaard de laatste twee gehouden nederlaaewedstriiden tegen Succes en Atlas, door on volledigheid had verloren, werd gister met één in valler voor Slikker, die voor de derde maal z'n elf tal in den steek liet, den strijd aangebonden tegen Zeemacht in Den Helder. Het is van W.-waard-ziide weer eens een heele goede wedstrijd geworden. Reeds voor rust waren de W.waard-aanvallen talrijk en gevaarlijk en was de Zeemacht-keeper niet zoo uitstekend geweest, dan wak de score met rust beslist hooger geweest. Thans bleef het bii een tweetal goede doelpunten. Na rust was Zeemacht misschien iets sterker, doch de W. waard-achterhoede was uitstekend op dreef en het bleef 2—0. Roodbroeken speelt zoo'n competitie, dan kan er nog menige wedstrijd gewonnen worden. WINKEL. Dinsdagavond werd door de firma Lenghaus en Co. aanbesteed de inwendige verbouwing van zijn perceel, voor de toevoeging van een afdeeling manu facturen. Het timmerwerk is opgedragen aan de heeren J. Speets en K. Keijzer. Het schilderwerk aan P. Lenghaus. ANNA PAULOWNA. Geslaagd. De heer J. J. Zaadnoorddijk is geslaagd voor het hoofdacte-examen. Het anti-semitisme in Duitschland. Berlijn. De „Völkischer Beobachter" meldt dat steeds meer badinrichtingen voor Joden gesloten worden. De burgemeester van Allenstein heeft den Joden den toegang ontzegd tot alle geimeenteliike badinrichtingen aan het Okullmeer en aan de Alle. Een der grootste vrije badinrichtingen van Bre- men heeft bii den ingang een bord aangebracht „Jo- denbezoek öngewenscht". en weert alle niet-arische bezoekers. In alle plaatsen van het district Sprottau ziin transparanten aangebracht, die 's avonds verlicht worden met de mededeeling dat Joden niet ge- wenscht ziin. Een Joodsch vacantiehuis in het Oostzee-bad Arendsee Hausmann—Stiftung". is door do politie gesloten, naar officieel wordt medegedeeld vanwege „de Joodsche provocaties, waaraan de Duitsche bad gasten sedert jaren waren blootgesteld". In samenwerking met het bureau voor vreemde lingenverkeer hebben de hotel-, restaurant- en pen sionhouders thans besloten tot gemeenschappelijk optreden tegen Joodsche bezoekers en aan alle in aanmerking komende gebouwen en huizen borden doen aanbrengen met het opschrift „Joden niet ge- wenscht".. De „Völkischer Beobachter" meldt verder, dat de slagerspatroons in het district Altenkirchen hebben besloten geen vee meer van Joodsche veekooplieden te betrekken, terwijl de veemarkten te Altenkirchen en te Hamm in Westfalen reeds voor Joden gesloten zijn. Het ligt in de bedoeling de Joden geheel van den tusschen hand el uit te sluiten. Van andere zijde wordt voorts gemeld dat ook te Leipzig de gemeentelijke zwembaden voor Joden ge sloten zijn. Te Nordhausen, Keulen en Wesermunde hebben betoogingen tegen Joodsche winkeliers plaats gevon den, in het verloop waarvan de betrokken Joden, be schuldigd van provocatie, zijn gearresteerd. Een ongemakkelijke erfenis. Boedapest: Onlangs overleed te Boedapest een rijke bakker, die niet op al te goeden voet met zijn neef stond, maar hem niettemin zijn vermogen na liet. De voorwaarden, waarop neef de 228.000 gulden mocht toucheeren, waren zoomin gewoon als prettig. Suikeroom had namelijk bepaald, „dat het geheele bedrag van 228.000 gulden zou moeten worden besteed aan den aankoop van beukenhout, dat de erfgenaam alleen in zulke hoeveelheden mag verkoonen, als hij eiken dag met eigen hand kan hakken. Voorts moet hij het hout in een kist doen en het persoonlijk aan zijn klanten verkoopen." Indien hij in gebreke blijft aan deze voorwaarden te voldoen, zal het fortuin toe vallen aan een anderen neef, die advocaat is en die aangewezen is als executeur en moet toezien, dat al deze voorwaarden worden vervuld. En zoo zal men binnenkort den jongen Hongaar- schen bakkersneef in de straten vqn Boedapest bosch- jes hout zien .venten, teneinde geen erfenis mis te -looperr. Dankbetuiging. Hiermede betuig ik mijn oprechten dank aan allen, en in het bijzonder aan den Wcled. Zeergeleerden Heer Dr. SCHMIDT en Zuster KUILMAN, voor de liefderijke behandeling en den Weleerw. Heer Ds. VAN DER VEEN voor de troostende woorden tot mij gesproken, bij de ziekte en het over lijden van mijn geliefde Zuster GEERTRUIDA HILLEGONDS, Wed. A. de LEEUW. En aan dc Begrafenisvereeniging voor de laatste eer aan haar bewezen. Haar diepbedroefde Zuster, M. HILLEGONDS. Petten, juli 1935. Afd. Wieringerwaard. Vrijdag 26 Juli, des avonds 8.15 uur (z.t.), Café v. d. WOUDE. Oprichting Opkomst zeer gewenscht. Te koop gevraagd: een Vijzel, door P. TI|SEN, Westerland 59, Hau- kes, Wieringen. Nepplukkers gevraagd K. SLOT, Dirkshorn. Verloren een Armbandhorloge, tusschen Schagerbrug en Oudesluis, langs Grootesloot, tegen belooning terug te bezorgen bij G. jONGER- LING, Schagerbrug. Gevraagd, einde Aug. voor d. en n. een nette DIENSTBODE, niet beneden 18 jaar. A. BARTEN, Café „de Ridder St. Joris", Berk hout Brand op 48ste verdieping van een wolkenkrabber. New York: Gisteren is op de 48ste verdieping van het 50 verdiepingen hooge General Electric-ge- bouw te New York in den koker van de dienstlift tengevolge van kortsluiting brand uitgebroken. Voordat het vuur een ernstigen omvang aannam, verspreidde het smeulende isolatiemateriaal dei* electrische kabels een zoodanige rook, dat ongeveer 300 personen van de bovenste verdiepingen naar be neden vluchtten. Tengevolge van het defect aan de liften konden degenen, die van de bovenste verdie pingen wilden vluchten, na korten tijd de liften niet meer gebruiken en moesten zij 26 trappen naar bene- den loopen, waar zij op de 24ste étage liften vonden die hen naar den beganen grond konden- brengen. De brandweer was er echter nog erger aan toe, want de brandweermannen met hun zware bepakking moesten van de 24o étage af naar boven loopen. Het gevolg was dat het vuur op de 48ste étage zich be langrijk kon uitbreiden en voor ongeveer 50.000 dollar schade aanrichtte. SCHAGEN. 25 Juli 1935. 70 Paarden f150400. 7 veulens fS0-rl20. 10 gelde- koeien, magere f S0130. 55 idem vette f 140187.50, 9 kalfkoeien f 110—160. 89 nuchtere kalveren f 5—12, 40 magere schapen f 1114. 18S idem vette f 1216, 126 lammeren f 57. magere varkens f 1619. 28 idem vette per Kg. 3739 ct.. 99 biggen f 1115._ko- niinen f 0.151. 30 kippen 3050 ct.. haantjes 15-35. SCHAGEN, EIERVEILING, 25 Juli. Aanvoer: 65 part. 65000 kipeieren, 2 part. 1000 eend eieren; 2 part. 35 kalkoeneieren. Prijzen: kipeieren, f 3.05—3.10r eendeieren f 1.85—1.90, kalkoeneieren f 3.60—3.75. De veiling duurt voort. Zie voor volledig bericht in het nr. van a.s. Zaterdag. NOORDSCHARWOUDE, 25 Juli. 185000 Kg. aardappelen: Schotsche muizen f 3—3.30! grooten f 2—2.60, eigenh. f 3.203.40, bi. dito f 3— 3.10, driel. f 1.602.30, uien drielingen f 2.30, gele nep f 5.605.70, zilveruien f 1.301.50, drielingen f 2.80— 3.20, zilvernep f 5.70—6.40, spercieboonen f 6.10—7, tuinboonen f 1.502.10, witte kool f 1.50. BROEK OP LANGENDIJK, 25 Juli. i 220.000 Kg. aardappelen: Schotsche muizen f 3 3.80, eigenh. f 3—3.20, bl. dito f 3—4, driel. f 1.50— 2.10, 1200 Kg. zilveruicn f 2, driel. f 2.80—3.10, nep f 5.60—6.10, 800 Kg. peen f 2.50, 2500 bos id. f 2, 900 Kg. spercieboonen f 6.708.10. Tomaten A 10.80—11.50. B 12.20, C 9.S0. CC 4.90 5. roode kool 1.201.80. gele kool 2.50—2.80. bloem kool 16.60—18.20. 2e soort 4.50-6.10. AMSTERDAM, 24 Juli. Ter veemarkt waren aangevoerd: 251 vette kalve- ren: le kw. 46-7-52, 2e kw. 4045, 3e kw. 34—38 ct, per Kg. levend gewicht; 64 nuchtere kalveren f 3 6.50, 281 varkens: vleeschvarkens 90110 Kg. 4344 (een enkele hooger); zware varkens 4142, vette varkens 39—40 ct. per Kg. slachtgewicht; 3 wagons geslachte runderen uit Denemarken. Overzicht: Vette kalveren korte aanvoer, stugge handel met hoogere prijzen; varkens voor den Woens dag behoorlijken aanvoer, vleeschvarkens willige* handel, prijzen stijf, duur cn andere prijshoudend. ALKMAAR, 24 Juli. Aardappelen f 3.50—4.90, roode kool f 2.603 pen 100 Kg., aardbeien per slof 5680 ct.; aalbessen f 4 10, augurken f 6, doperwten f 210, druiven f 2024, snijboonen f 511, dubb. slaboonen f 2.504; tuinboo nen f 13.50, tomaten f 4.508.50, zwarte bessen f G —8 per 100 pond, spinazie 40—70, postelein 2446 ct. per bak; wortelen f 2—4, uien f 2.904.50, selderie f 0,501.40, rabarber f 13, peterselie f 5 per 100 bos, andijvie f 0.502.20, bloemkool I f 917.50, II f 36, groene kool f 3, kropsla f 0.501.80, komkommers f 11.50, meloenen f 1230, perziken f 4.509 pen 100 stuks. WARMENHUIZEN, 24 Juli. Schotsche muizen f 3.503.80, grove f 33.10, drie lingen f 1.60—2.40, eigenheimers f 4.10—4.40, drieL f 1.90, zilvernep f 5.50. Aanvoer: 42000 Kg. aardappe len, 300 Kg. zilveruien. WINKEL. 24 Juli 1935. Aalhessen f 311. kruisbessen f 2—6. frambozen: f 1728. aardbeien f 1617. tomaten f 5—6, snijboo nen f 6—10. aardappelen f 1.50—2.40. tuinboonen fl.401.50. alles per 100 pond: komkommers f2—4» kropsla f 1.201.40, per 100 stuks» «J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1935 | | pagina 3