s Charl
es Rex s=
D§ stad der dappere
stierenvechters
Het land dat geen winter kent.
RADIO
Goedgeloovigheid.
Ethel M. Dell.
MALAGA, DE GROOTE HAVEN
STAD VAN ZUID-SPAN JE, STAAT
BEKEND OM ZIJN HEERLIJK
KLIMAAT, ZIJN PRACHTIGE TUI
NEN EN ZIJN TROPISCHE PLAN-
TENGROEL
IN Andaloesië, tusschen Córdoba de stad met
de bekende Mosquita, die 856 zuilen heeft
en Babadille, het knooppunt van spoorwegen
in Zuid-Spanje, wordt het landschap gevuld door
weiden, heuvels en wijnbergen. Voorbij Bobadilla
komt de trein plotseling in én der machtigste berg
streken ter wereld: El Chorro. Een eindeloos diep
ravijn, door steile rotsen omsloten. Klaterende wa
tervallen, smalle bergpassen, donkere tunnels, over
brugde kloven, ziedaar wat de reiziger in een kwar
tier tijds meemaakt. Al met al, een prachtig stukje
natuurschoon, waarvoor men oogen te kort komt.
Doch de trein raast voort, de zee tegemoet. Nog een
half uur sporens en Malaga is bereikt. Reeds is het
landschap geheel veranderd. Hier bloeien de citroe
nen. De bergen zijn beplant met wijnstokken. In de
vlakte groeit suikerriet en wordt katoen verbouwd.
Doch dit is nog niet alles. Vijgenboomen, aman-
delboomen, granaatappelboomen bij de vleet. Voorts
olijven, bananen, mispelen, ja zelfs sinaasappelen
ontbreken hier niet. Vol trots spreken dan ook de
bewoners van deze streek van een aardsch paradijs.
Opeens... de zee! Diep blauw van kleur. In een
bocht staan witgepleisterde huizen. Dat is Malaga,
het Spaansche Nice. De Phoeniciers, de koene zee
vaarders der oudheid, die hier vóór de Grieken,
Carthagers, Romeinen, Gothen of Mooren voet aan
land zetten, noemden deze plaats „Malac", hetgeen
zoutkeet wil zegen. Zij stichtten hinr een depot voor-
gezouten visch. Het Malaga van heden ruikt echter
naar wijn en bloemen.
In de geheele wereld drinkt men Malaga-wijn, be
halve in Malaga zelf. Hetzelfde geldt voor de Sherry,
die te Jerez, een plaatsje tusschen Sevilla en Cadiz,
gemaakt wordt. De Spanjaard drinkt graag, doch
hij geeft de voorkeur aan zure wijn. Daarom drinkt
de Malagueno het liefst Manzanilla en laat de zoete
Pedro Ximenes of de Vino Rancio aan den vreemde
ling over.
Ook in December bloeien planten en boomen in
Malaga. De lucht is vervuld van de heerlijkste geu
ren, afkomstig van anjelieren, rozen, camelia's, mag
nolia's enz. Hier is het land van de eeuwige zomer.
Honderden Engelschen en Amerikanen hebben deze
stad uitgekozen om er een rustige levensavond door
te brengen, 's Zomers kan het er wel eens te warm
zijn, doch 's avonds brengt de zeewind weer koelte.
Een wandeling langs de zee, op de Paseo de Larios
onder de palmboomen is een genot, dat zelfs de alom
geroemde Fransche Rivièra niet geven kan.
De hoofdstraat van Malaga is de Calle del 14 avril,
die van de met platanen beplante Alameda naar de
Plaze de la Constitución loopt. Het straatbeeld ver
schilt niet veel van dat van andere steden. Veel
cafe's, eenige tientallen bedelaars, een halfhonderd
loterijverkoopers, een ontelbaar aantal chiquillos
straatbengels en even zooveel schoenpoetsers. Se-
noritas met groote schildpadden kam in het haar,
voorzien van de onafscheidelijke zwartkante voile
zijn op weg naar of komen van de kerk. Ergens uit
een zijstraatje klinkt het treurig gezang van een
„flamenco". Voor de café's zitten de menschen, die
niets te doen hebben en dat zijn er in Spanje nog
al wat en lozen „El Sol" of „A. B. C.", die per
nachttrein uit Madrid verzonden zijn. Des middags»
omstreeks vier uur komen de visschers uit de ha
ven en trachten hun „boquerones", een soort sar
dientje, aan den man te brengen. Voorts kan de
liefhebber van weekdieren hier zijn hart ophalen,
want de venters met kra'-'-m, langoustinos, en tal
van schelpdieren zijn hier o.
's Zondags trekt „le toui 'alaga" naar de Plaza
de Toros om de Corrida te aanschouwen. De arena
biedt een feestelijke aanblik, want meer dan in an
dere steden zijn de palcos (loges) versierd met
kostbare geborduurde sjalen. De Malagueno houdt
van het stierengevecht, want Malaga heeft veel,
zeer veel dappere toreros opgeleverd. Toch heeft het
stierengevecht de laatste jaren een geduchten con
current in koning voetbal gevonden, hetgeen echter
niet wegneemt, dat voor een bijzondere corrida nog
steeds fancy-prijzen voor een goede zitplaats be
taald worden.
VRIJDAG 23 AUGUSTUS.
HILVERSUM (1875 M.)
8.00 VARA. 12.00 AVRO, 4.00 VARA, 8.00 VPRO en
AVRO. 11.00—12.00 VARA. 8.00 Orgelspel C. Steiin;
8.30 Gram.pl.: 10.00 Morgenwijding: VPRO.; 10.15 De
clamatie R. Numan; 10.35 Gram.pl.; 11.00 Vervolg
declamatie; 11.20 en 12,00 Gram.pl.; 12.30 Kovacs
Lajos' orkest en Gram.pl.; 2.00 Voordracht L. de
Leeuwe; 2.20 Pianorecital L. Velleman; 2.40 Gram.-
pl.; 3.10 De AVRO-Decibels olv. E. Meenk; 4.00 De
Zonnekloppers olv. C. Steiin; 5.00 Voor de kinderen;
5.30 Orvitropia olv. Jan van der Horst; 6.15 Decla
matie C. Rijken; 6.30 De Flierefluiters olv. E. Walis;
7.00 C. SchaakeVerkozen: Hoe Russische kinderen
reageeren op een Hollandsche poppenkast: 7.20 Or
gelspel J. Jong; 7.50 Berichten. Herh. S.O.S.-bericli-
ten; 8.00 Lezing Ds. J. W. Samberg; 8.30 Uit het
Kurhaus te Scheveningen: Residentie-orkest olv. C.
Schuricht m.m.v. Mevr. G. StotijnMolenaar (so-
nraan") en Jaap en Haakon Stotijn (hobo): Om 9.15
Dr. G. Knuttel: Rembrandt en Vermeer; 10.15 H. W.
M. J. Kits Nieuwenkamp: Hebben familiewapens ons
iets te zeggen? 11.00 Jazzmuziek (gr.pl.); 11.3012.00
Gramofoonmuziek.
HUIZEN (301 M.)
Algemeen Programma, verzorgd door den K.R.O.
8.009.15 en 10.00 Gram.pl.; 11.30—12.00 Voor zieken
en ouden-van-dagen: 12.15 Gram.pl.; '12.30 Schlager-
muziek en Gram.pl.; 2.004.00 Gram.pl.; 4.15-Orkest
concert en Gram.pl.: 6.10 Lezing; 6.30 Gram.pl; 7.15
Causerie; Gram.pl.: 8.00 Berichten. Scblagermuziek;
8.45 Gram.pl.; 9.00 Solistenconcert; 9.30 Gram.pl.;
9.45 Orkestconcert: 10.15 Concert: 10.30 Berichten;
Vervolg concert; 11.1512.00 Gram.pl.
DROITWICH (1500 M.)
10.3510.50 Morgenwijding; 11.05 Orgelspel R. New;
11.50 Het Trocadero-Cinema-orkest olv. A. v. Dam:
12.50 BBC-Variété-orkest: 1.35 Gram.pl.: 2.20 J. Mar-
tin's orkest; 3.30 II. Darewski en ziin Band; 4.35 E.
Colombo's orkest: 5.35 Het Casani-Club-orkest olv.
Ch. Kunz; 6.20 Berichten: 6.50 Gram-pi.: 7.20 BBC-
Northern-orkest olv. McNair; 8.20 Het Serge Krish
Septet; 9 00 ..The Silver Spoon", comedie van H.
Ea-e mpt muziek van E. Ansell; 10.00 Berichten:
10.20 BBC-Symphonieconcert olv. Sir Henry Wood;
10.55 Zang door Jo Vincent (sonraanl en Viola-reci
tal door W. Primrose; 11.3512.20 Sydney Kyte en
zijn Band.
KALUNDBORG (1261 Ml
12.202.20 Strijkorkest olv. Andersen; 3.505.50 L.
Preil's orkest; 8.20 Blaasconcert (hobo en Eng, hoorn)
9.00 Oude dansmuziek: 1.35 Pianorecital V. Fischer;
11.4512.20 Vervolg orkestconcert.
KEULEN (456 MA
6.50 Orkestconcert; 10.30 Folkloristisch concert; 12.20
Concert m.m.v. orkest en solisten; 4.20 Kwartet: 5.20
Orkestconcert; 7.20 Het Omroepkwintet: 8.35 ..Der
Gott und die Baiadere". van Goethe. Muziek van
Unger; 9.05 Concert uit Stuttgart olv. W. Steffen;
11.2012.20 Het Weragkamerorkest olv. Hagestedt.
RADIO-PARIS (1648 M,>
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 12.35 Orkestconcert olv. Gail-
lard; 3.20 Gram.pl.; 7.50 Dito; 8.20 Zang; 8.35 Con
cert uit Vichy; 11.10 Dansmuziek; 11.20 Kamermuziek
ROME (421 M.)
9.00 Ama-dei-concert; 9.40 Concert door Dameskoor,
10.20 Dansmuziek.
BRUSSEL (322 en 484 Ml
322 M,: 12.20—2.20 Gram.pl.; 5.20 Dansmuziek; 6.20
Gram.pl.; 6.35 Concert.; 7.05 en 7.35 Gram.pl.; 8.20
Salonorkest olv. Walpot; 9.05 Voordracht; 9.20 Ver
volg concert: 10.3011.20 Dansmuziek; 484 M.: 12.20
Gram.pl.; 12.40 Zang; 12.50 Omroeporkest; 1.502.20
Gram.pl.; 5.20 Klarinet-recital; 5.50 Harmonicamu-
ziek; 6.20 en 6.50 Gram.pl.: 7.35 Zang; 8.20 Voor oud
strijders; 9.40 Zang; 10.00 Gram.pl.; 10.30—11.20
Gram.pl.
DEUTSCHLANDSENDER <1571 Vfl.)
8.35 en 9.05 Zie Keulen; 10.20 Berichten; 10.50 Om
roepkoor olv. Görner; 11.05 Scheepswccrbericht;
11.20—12.20 Dansmuziek.
ZATERDAG 24 AUGUSTUS.
HILVERSUM (1875 M.)
VARA-uitzending. 8.00 Gram.pl.; 10.00 Morgenwij
ding VPRO.; 10.15 Voor Arb. in de Continubedrijven;
12.00 Gram.pl.; 12.30 De Notenkrakers olv. D. Wins;
I.151.45 E. Walis en zijn orkest; 2.00 ..Hoe de Toon
kunst. groeide"; 2.20 „Rigoletto" Verdi (gr.pl.); 3.20
F. van Duin: Oude uurwerken; 3.40 Vervolg ..Rigo
letto"; 4.40 Declamatie Hetty Beek; 5.00 Orgelspel J.
Jong: 5.40 Literaire causerie S. van Praag; 6.00 Har-
ry Lew's Radio-Three: 6.50 Zang door Jessie Julsing;
7.15 Vervolg trioconcert; 8.00 SOS-berichten; Nieuws
berichten en VARA-Varia; 8.15 Avond Bonte Kunst
m.m.v. de Bohemians olv. J. van der Horst. Fanta
sia. E. Walis en zijn orkest, solisten en het VARA-
tooneel olv. W. van Cappellen: 9.45 Gram.pl.; 10.15
Vervolg Avond Bonte Kunst; 11.1512.00 Gram.pl.
HUIZEN (301 M.)
KRO-programma. 8.009.15 en 10.00 Gram.pl.;
II.3012.00 Godsd. halfuur; 12.15 Gram.pl.: 12.30 Or
kestconcert; 1.00 Gram.pl.; en berichten: 1.20 Schla-
germuziek; 2.00 Voor de jeugd; 2.30—2.45 Gram.pl.:
3.00 Kinderuur; 4.00 Sportreportage; 4.20 Concert en
gram.pl.; 5.30 Lezing; Concert; 6.00 Reportage. Cau
serie; 6.457.00 Gram.pl.; 7.15 Causerie en decla
matie; 7.45 Reportage; 8.00 Berichten; Declamatie;
8.15 Orkestconcert en gram.pl.; 10.30 Berichten; Gr.
pl.; 10.5012.00 Schlagermuziek en gram.pl.
DROITWICH (1500 M
10.3510.50 Morgenwijding; 11.05 Gram.pl.; 11.50 Pa-
vilion-Theaterorkest olv. Fr. Stokes; 12.50 Gram.pl.;
1.20 Commodore-Grand-orkest olv. Davidson; 2.20
Nox*thern-orkest; 3.20 Orgelspel H. Ramsav; 3.50 Man-
tovani's Tipica-orlcest; 4.35 Reportage van de Ulster
Grand Prix Motorrennen: 5.35 Geraldo en ziin Gau-
cho-Tango-Band; 6.20 Berichten; 6.50 Sport praat je
7.05 Zang door M. Thomas (sopraan); 7.20 Orkest
concert olv. Dyson; 8.20 BBC-Svmphonie-orkest olv.
Sir Henry Wood m.m.v. Jo Vincent en H. Nash
(zang) en I. Scharrer (piano): 10.00 Berichten; 10.20
Orkest olv. J. Clifford; 11.2012.20 Ambrose en zijn
Embassy-Cluborkest.
RADIO PARIS <1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 12.35 Orkestconcert; 7.05 Gram.
pl.; 9.05 Orkestconcert, zang en declamatie; 11.10
12.35 Dansmuziek.
KALUNDBORG f1261 M>
12.20—2.20 Strijkensemble olv. Bendix: 3.20 Zang;
3.40 Strijkensemble olv. Nielsen; 8.20 Henriquespro-
gramma; 9.00 „Leven in dezen tijd", van Kasfner-
Nick. Leiding: F. Mahler: 1055 Omroeporkest olv.
Mahler; 11.2512.35 Dansmuziek.
KEULEN (456 M
6.50 Orkestconcert: 10.40 Folkloristisch concert: 12.20
Dito; 4.20 Vroolijk programma m.m.v. solisten, en
strijkorkest olv. Kühn: 7.20 Sextet concert; 8.30 Uit
Munchen: Vroolijk programma; 11.20—12.20 Dans
muziek.
ROME (421 M.)
9.00 „La Ghibellina". opera van Bianchi.
BRUSSEL <322 en 484 MA
322 M,: 12.20 Gram.pl.; 12.502.20 Salonorkest en
gram.pl.; 4.20 Gram.pl; 5,20 Pianorecital en gram.pl;
6.35 Salonorkest en gram.pl 8.20 Radio-Svmphonie-
orkest olv. André; 10.30—12.20 Gram.pl.: 484 M.: 12.20
—2.20 en 4.35 Gram.pl.; 5.20 Orgelconcert; 6.20 Gram.
pl.; 6.50 Kwartet; 7.20 Gram.pl.: 8.20 Omroeporkest
olv. Douliez; 9.20 Radiotooneel; 9.35 Vervolg concert
10.30 Slavisch orkestconcert: 11.20 Gramofoonmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.30 Dansmuziek door C. Woitschach en ziin orkest,
en Hans Bund en zijn kapel: 10.20 Berichten: 10.50
Sopraan en cello: 11.05 Weerbericht; 11.20 Zigeuner-
muziek uit Boedapest; 12.20—1.15 Dansmuziek.
HET SPROOKJE VAN DE 43251 VASTGEHOUDEN
DUITSCHE KRIJGSGEVANGENEN
IN FRANKRIJK.
PARIJS. Men weet misschien, dat in Duitscb*
land wordt beweerd, dat zich in Frankrijk nog
steeds 43,251 Duitsche krijgsgevangenen moeten
bevinden, waarover men met geen mogelijkheid
eenige inlichtingen kan los krijgen. In het jaar 1932
nu was een van deze 43.251 ongelukkigen er in ge
slaagd, de Duitsche grens te overschrijden en den
bodem van zijn Heimat weder te betreden. Hij deel
de den Duitschen autoriteiten mede, dat de booze
Fransozen hem veertien jaar lang verborgen had
den gehouden en hem niet hadden willen laten,
gaan. Duizenden en nog eens duizenden landge-
nooten, die hij gezien had. ging 't evenzoo. verklaar
de hij aan de vertegenwoordigers van de Duitsche
pers, die zich haastten ziin woorden op te teekenen.
Toen hij verhaalde van ziin avontuurlijke vlucht,
waarop hij achtervolgd was door Algerijnsche scherp
schutters en tank-divisies, geraakte de openbare
meening in vuur en kregen de Franschen heel wat
onvriendelijks te hooren van gene zijde van den
Rijn. Doch in Frankrijk bleef men zwijgen.
Terwijl de vluchteling, wiens haren reeds begon
nen te grijzen aan de slapen, van de eene bijeen
komst naar de andere werd gesleept en eiken avond
vlammende resoluties liet aannemen, waarin werd
aangedrongen op de bevrijding van 'de duizenden
ongelukkige krijgsgevangenen en op een krachtig
optreden tegen den erfvijand, bleef Frankrijk zwijgen
Het ministerie van Buitenlandsche Zaken was al
bezig aan het opstellen van een nota aan de Ouai
d'Orsay. die niet mis was. en welke de ronde zou
doen door de geheele wereldpers; reeds had de vorst
van Hohenlohe-Sigmarken den braven, verdienste
lijken uit de Fransche hel ontsnapten ex-krijgsge
vangene eigenhandig een oaar ridderorden op de
dappere krijgsmansborst gespeld, in het bijzijn van
de voornaamste leden der regeering toen in
Straatsburg een of andere beambte van de Rijn-
politie ziin Duitschen collega aan de overzijde van
de Rijnbrug te Kehl telefoneerde, om te vragen,
„hoe het tegenwoordig eigenlijk met Daubmann
ging. „Met welke Daubmann?" vroeg de ander
verbaasd. „Wel," antwoordde de Straatsburger, „ik
bedoel Daubmann. die jullie zulke mooie verhalen
over ons vertelt, die hier uit de gevangenis is ge
vlucht. Daubmann uit Endingen in Baden bedoel
ik."
De politieman in Kehl knoopte deze woorden m
zijn oor en begon zich te interesseeren voor den
heer Daubmann. die inmiddels ridder van talrijke
Duitsche orden was geworden en voorzitter van een
groot aantal Verecnigingen ter Organisatie van de
Pogingen tot Bevrijding van Krijgsgevangenen en
een gaarne geziene gast was in de kringen van het
Duitsche bankwezen, groot-industrie en Iiooge auto
riteiten. Met het gevolg, dat Herr Daubmann op een
avond bij den kraag werd gegrepen en enkele weken
later veroordeeld tot een langdurige tuchthuisstraf.
Bij de behandeling van de zaak voor de rechtbank
bleek, dat dit. unicum nog nooit in ziin leven ecu
voet op Franschen bodem had gezet!
Het goedgeloovige Duitsche volk had het sprookje
van de 43.251 in Frankrijk vastgehouden krijgsge
vangenen geslikt. Het had alleen vergeten om Daub
mann te vragen, op welke plaats hij hen had gezien.
Maar dit verzuim kan men nog goed maken, wanz
Herr Daubmann houdt de eerstvolgende jaren ver
blijf aan een vast adres, waar hij te allen tijde te
bereiken is namelijk in het tuchthuis te Bruchsal.
DE GEVAARLIJKSTE VISCH.
Over het, algemeen houdt men een haai voor den
gevaarlijksten zeebewoner, met zijn vreeselijk gebit.
In de Zuidzee evenwel treft men een visch aan, die
nog veel wilder en gevaarlijker is, namelijk de z.g.
barracuda, die ongeveer zoo groot, wordt als een
twaalfjarige jongen en een ontzettend gebit heeft,
bestaande uit vier rijen tanden, waarvan ér twee
ver uiteen staan en zoo scherp zijn als dolken, ter
wijl de andere, kleinere tanden dicht op elkaar
staan en als het ware zagen. Deze visch vermaalt
zijn prooi dadelijk tot een bloedige brei. Alsof dit
nog niet genoeg is, schijnt deze waterroover ook nog
gifklieren te bezitten, want menschen, die door een
barracuda waren gebeten, doch die men had weten
te redden, stierven binnen enkele minuten onder de
hevigste vergiftigingsverschijnselen.
door
43.
„Zou je?" fluisterde Toby, „zou je?" Ze kwam
dichter bij hem en hij voelde dat ze van 't hoofd tot
de voeten beefde.
„Denk je dat 't mij niet zou lukken?" vroeg hij
tceder. „Denk je dat je er later spijt van zult heb
ben?"
„Dat weet ik niet," zei ze, ,ik denk het meest om
Jou!"
„Vraag je jezelf af of het wel goed voor me zou
zijn, als mijn hartewensch vervuld werd?" schertste
Benny. „Dacht je dat het teveel voor me zou zijn,
lieveling?"
„O neen, dat niet. Ik vroeg me alleen maar af,
of je wel het juiste wenscht en of, wat jij je harte
wensch noemt, wel dienstig zou zijn voor je geluk,
want dat is niet altijd zoo Benny. Zoo is 't leven nu
eenmaal!"
„Wat weet jij van 't leven!"
Ze schudde 't hoofd en keek voor zich. „O, maar
al te veel,' zei ze „maar al te veel!"
Benny zat op dat oogenblik doodstil, maar hield
haar stevig vast, wat haar een gevoel van rust
moest geven. Eindelijk trok hij haar langzamerhand
dichter naar zich toe.
Hij dacht dat ze hem zou weerstreven, maar ze
deed het niet.. Ze gaf toe, tot ze eindelijk met een
snik het toeliet dat hij haar in de armen drukte.
Ze zat nu naast hem en leunde met hot hoofd tegen
zijn schouder. Hij liet zijn wang op heur haar rus
ten en zweeg.
FEUILLETON
Toby snikte. Hij klopte haar kalmeerend op den
schouder, maar zei geen woord, tot ze met een zucht
zich tegen hem aanvleide en stil was.
Toen zij hij fluisterend:
„Toby, liefste, ik zal je eens wat. zeggen, dat pas
kort geleden tot me is doorgedrongen. Iets was ik
alleen maar vermoed, je behoeft me niet te ant
woorden, dat verlang ik niet ik wilde alleen
maar. dat ie wist. dat ik het weet. Je hart behoort
aan iemand anders; hij bekleedt, althans daarin een
veel grooter Plaats dan ik. tot nu toe. Neen. beefniet
zoo lieveling, 't is best. k weet het. Hij hoort tot
het soort mannen die de vrouwen niet kunnen weer
staan. Hij is bovendien een beste kerel en ik houd
veel van hem en heb dat altijd gedaan, maar luis
ter eens, liefste. Je moet je kleine hartje niet door
hem laten breken; je weet wel, dat dat nergens t.oe
dienen zou, is 't niet? Je weet althans tot op zekere
hoogte, hoe hij is, niet waar?"
Hij wachtte op antwoord, maar Tobv. die bevende in
zijn armen lag, bleef zwijgen. Hij legde zijn vrije
hand op haar hoofd en drukte het tegen zich aan.
„Hij zal nooit trouwen," zei hij, „daar heeft hij
geen plan op, dat heeft hij mij laatst nog verteld.
Maar Toby, hij stelt vriendelijk belang in jou en in
mij. Hij zou graag zien, dat we elkaar kregen en
denk je nu niet," ging hij eenigszins gekscherend
voort, „dat we juist om hem genoegen te doen, tot
een besluit, moesten komen? Misschien blijkt ons te
eeniger tijd. dat het vooro ns eigen geluk is geweest!
„Och, beste jongen," fluisterde Toby, ze sloeg een
arm om zijn hals, maar hief het hoofd niet op. Hij
drukte haar vaster tegen zich en ging zachties, voort:
„Ik houd genoeg van je om allereerst op jou ge
luk bedacht te zijn lieveling. Je bent nu niet geluk
kig, dat weet ik wel. maar je zult hef ziin dat
zweer ik je als je m'n vrouw bent. Je houdt toch
wel een klein beetie van me? En ie durft jezelf toch
wel aan me toe te vertrouwen?"
„O ja," zei Toby, „bang ben ik niet!"
„Wil je me dan de kans niet geven?" drong hij
vriendelijk aan, „en jou kleine handje in de mijne
leggen en me vertrouwen? Wil je, lieveling, wil je?"
Maar Toby zweeg.
„Wil je niet?" fluisterde hij.
Ze sloeg haar arm steviger om zijn hals en haalde
zenuwachtig gejaagd adem.
Over het water drong het gelach en gejuich en de
gedempte muziek van het orkest, dat aan boord van
„The Blue Moon" speelde, tot hen door. Vlak bij
hoorden ze alleen het geklots der golven die tegen
de klippen uiteen spatten. Ze dreven eenzaam op
het donkere water, op en neer gaande met de dei
ning, maar zonder eenigen vasten koers.
„Wil je niet?" vroeg Benny weer na een lange
stilte.
Plotseling hief Toby het hoofd op en zei:
„Ik zal alles doen wat ie verlangt!" Haar
stem trilde, maar er sprak geen aarzeling uit. Ze
keek hem stram aan en hij zag, dat haar oogen vol
tranen stonden, maar ze ontweek zijn blik niet en
trok ook niet terug, toen hij zijn lippen op de hare
drukte.
Ze sloeg ook den anderen arm om zijn hals en
fluisterde:
„Benny, zul je lief voor me zijn?"
En hij antwoordde ernstig:
,Ik zal lief voor je zijn, lieveling, zoo waarlijk
helpe mij God!"
HOOFDSTUK VIII.
De Tooverstai
Ik kan me toch niet herinneren waar ik dat meis
je ooit meer heb gezien," zei Sheila peinzend, ter
wijl ze met haar vingers op de reeling trommelde
en naar de schitterend verlichte baai keek. ,,Ze
heeft een gezichtje dat je niet licht vergeet!"
„Je zult haar nooit gezien hebben," zei Saltash als
terloops, terwijl hij de asch van zijn sigaret tikte.
„Ze heeft dat soort gezicht, dat door de oude Ita-
liaansche schilders wordt aangebeden en door som
mige moderne ook. Je zult 't op de een of andere
schilderij gezien hebben!"
Sheila had de wenkbrauwen samengetrokken. „Ik,
heb haar ergens gezien, als jongen verkleed. Kan
dat dan op een schilderij zijn geweest?"
„Ja, op een van Spentoli. Ik heb daar ergens een
plaatje van gezien. Het heet „het Slachtoffer", dat
stelt een jongen voor, met een gezichte als Larpent's
dochter, die met een luipaard vecht." Saltash sprak
met een overtuiging, terwijl. tzijn oogen rusteloos
rondzwierven, maar nooit gevestigd bleven op het
meisje naast hem. „Daar denkt u aan. 't Is een
vreemd soort schilderij en men vraagt zich af, wie
„het Slachtoffer" is. Maar zoo is Spentoli. Hij laat
iemand altijd in 't onzekere.
„Ja ik ken dat ding", zei Sheila peinzend. „Ja daar
lijkt ze op. Die jongen was natuurlijk het slacht
offer!" En ze keek hem bij die woorden plotseling
aan. „Daar valt niet aan te twijfelen! Dat wilde
beest heeft de tanden al in zijn hals. Ik vind 't een
vreeselijk schilderij-"
Saltash lachte. „Maar de bevrijder is soms dichtbij
en komt soms op 't allerlaatste oogenblik. Hebt u
zelf wel eens ondervonden, hoe zelden iets wat we
stellig verwachten, gebeurt?"
Sheila antwoordde eenigszins boos: ,,'t Is mis
schien veiliger niet te verwachten!"
„Misschien," stemde Saltash toe. „Die les heb ik
al lang geleden geleerd. Vooral als de beker vol is,
wenschen velen eruit te drinken en," ging hij voort,
„wanneer je al een teug kunt bemachtigen, blijkt de
wijn dikwijls zuur te zijri."
„Ja, dat kan ik aannemen," zei het meisje en
keek naar het water. Ze perste de lippen op elkaar
en Saltash, die naar haar keek, begon te lachen.
„Weet u, juffrouw," zei Saltash, „wat grappig is?
Dat u me ook in zeker opzicht aan Spentoli herin
nert. Ik weet niet of u en juffrouw Larpent dezelfde
eigenaardigheden hebt, maar ik geloof dat deze,
gegeven dezelfde omstandigheden, ook bij u tot
uiting zouden komen."
Wordt vervolgd.
