De verwisselde Jas.
De Russische Spoorwegen
Victor Emanuel III
Goede betrekkingen tusscben Australië
en Japan.
als strategisch probleem.
Algemeene Nederiandsche
Zuivelbond.
De tegenstanders van Huey Long
blazen verzamelen.
De hooge graanrechten drukken op de
pluimveehouders.
De staking in de wollen stoffemndustrie.
De Italiaansche dienstplichtigen in het
buitenland nog niet opgeroepen.
Kort
verhaal
Koning van Italië.
WELKE PLAATS NEEMT DE KONING IN DE
ITALIAANSCHE STAAT IN?
Nu Italië in liet brandpunt van de belangstelling
staat en ieder zich met angst en beve afvraagt wat
Mussolini ten slotte zal beslissen, dringt zich onge
twijfeld bij velen wel eens de vraag op welke plaats
nu eigenlijk de koning in de Italiaansche staat in
neemt.
Alles draait om den Duce en de Koning schijnt
niet in aanmerking te komen.
Hij vergenoegde zich met een plaats op de tweede,
misschien wel op de derde rang.
Niets is kenmerkender voor de bescheidenheid van
den Italiaanschen koning dan het feit, dat het vijf
en dertig jarig jubileum van zijn troonbestijging bij
na onopgemerkt voorbij ging. Als nauwelijks zesen-
zestigjarige heerscht Victor Emanuel III thans het
langst onder de koningen van dezen tijd.
Deze verbluffende bescheidenheid, het voortdu
rend op den achtergrond houden van den eigen per
soon, is typeerend voor alle koningen uit het betrek
kelijk jonge Huis Savoye. Reeds de stichter der dy
nastie. Victor Emanuel I hechtte weinig waarde aan
huldebetoon en publiciteit. Hij zeide zelf, dat hij de
tot stand gebrachte eenheid van Italië even goed
mogelijk geacht had in den vorm van een republiek
met hem als president. Hij vatte zijn „metier" op als
een staatsambt, dat hij met al zijn krachten had te
vervullen. Zijn nakomelingen bleven deze opvatting
trouw en vervulden hun koninklijke waardigheid
steeds bescheiden, eerlijk, zonder opzien en met vol
komen uitschakeling van alle pracht en praal en
reclame.
Toen Victor Emanuel III in het begin van deze
eeuw de troon besteeg, trok de beroemde Brahmaan-
sche waarzegger Manmath Bhatahaca te Calcutta de
volgende horoscoop. „De nieuwe koning van Italië is
onder een gunstig gesternte geboren. Op het uur van
zijn geboorte bevonden zich alle belangrijke sterren
beelden aan de hemel. Koning Victor Emanuel zal
voor alles een staatsman zijn, verstandig en machtig.
Onder zijn heerschappij zal Italië een nieuwe glans
verkrijgen, zijn grenzen zullen grooter worden en
de politieke invloed zal stijgen. De koning zal een
lang leven genieten en zijn onderdanen zullen zich
verheugen bij zijn gouden bruiloftsfeest, dat hij om
streeks 1950 met zijn trouwe gemalin zal vieren."
Met uitzondering van dit laatste punt, dat nog
verborgen ligt in de schoot der toekomst, is de pro
fetie van den Indischen wijze geheel uitgekomen.
Het Italiaansche koningspaar leeft gelukkig. Italië's
invloed is zeer groot geworden.
Afgaande op de schijn, zou men niet zeggen, dat
de koning veel presteert Maar in werkelijkheid
treedt deze bescheiden monarch, die zich zoo gaarne
op den achtergrond houdt, steeds zonder aarzelen en
met manlijke kracht op, zoodra het welzijn van het
•Rijk op het spel staat. Ondanks de anti-fascistische
meerderheid in het parlement, droeg hij de macht
over aan den Duce.
1 De koning, die zijn dynastie wist t,e handhaven in
de stormen der revolutie, leidt in het paleis t,e Rome
of op de koninklijke bezitting San Rossore, een stil,
teruggetrokken leven, hij geeft niets om hofetiquette,
vermijdt, ceremoniën en houdt er geen kostbare lief
hebberijen op na. Hij doet noch aan sport, noch aan
lacht. Onder de levende leden van het huis is prin
ses Jolande (thans gravin van Calvi di Bergolo) de
eenige hartstochtelijke jaagster.
Alleen op visschen is de koning verzot. Uren brengt
hij met de koningin en de kinderen aan het Sant
Anni di Valdiero in het mooie dal van Aosta. met
hengelen door.
De „Re soldato". de „Re Vittorioso"! Duizend vroo-
ïijke. daarbij nimmer hatelijke anecdotes doen onder
het volk de ronde over de kleine gestalte van den
koning. Het huwelijk van den kleinen man met een
groote vrouw, koningin Margherita, leidde tot een
buitengewoon gelukkig en harmonisch familieleven,
dat na veertig jaar even innig is als in de eerste
dagen. De koningin is een bewonderenswaardige
moeder, de haar leven aan den echtgenoot en de
opvoeding van haar zoon en vier dochters gewijd
heeft. Haar eenvoud harmonieert, met die van den
koning. Ook thans ziet men haar nog herhaaldelijk
alleen in haar auto, wanneer ze een der door haar
gestichte ziekenhuizen of liefdadigheidsinstellingen
bezoekt.
Alle teekenen wijzen erop dat ook de laatste pro
fetie van den Indischen waarzegger in vervulling zal
gaan en dat over tien jaar het Italiaansche konings
paar zijn gouden bruiloft zal vieren.
Jeanne Parden voelde zich gelukkig. Al neuriënd
zette zij zich op de pouffe voor de lage toilettafel en
poederde zich haastig het gelaat. Zij moest voortma
ken. Immers, zij zou Arthur Cooper ontmoeten in
Palace voor de lunch.
Juist wilde zij een flink gebruik maken van de
lippenstift, toen de deur achter haar driftig geopend
werd en Tom, haar echtgenoot, binnenstormde. Zij
wendde zich om.
—Lieve hemel, Tom, wat laat je me schrikken!
Hij stapte naar haar toe en hield haar met wild
gebaar een velletje napier voor.
„Misschien wil je zoo goed zijn te verklaren, hoe
dit briefje in den zak van mijn jas komt, vroeg hij
grimmig.
Ze keek naar het velletje papier en het was haar
of haar hart stilstond.
Het was het briefje, dat
zij den vorigen avond
in Arthur Coopers jas
had laten glijden.
Voor een oogenblik
was zij te verbaasd en
ook te verward om iets
te zeggen.
Dat is pech, hè?
In de verkeerde jas! Hij
wuifde driftig met het
briefje. Als je er
geen bezwaar tegen
hebt, zou ik gaarne wil
len weten voor wie het bestemd was.
Maar Tom
T En... hoever je al gegaan bent!
Maarheusch
En wat je van plan bent... Wil je echtschei
ding?
Echtscheiding? Ze sprong op, gooide de lippen
stift op de toilettafel en keek hem vastberaden aam.
Ze was bevreesd, maar zij zou het niet laten blijken.
Wat bedoel jc?
Sir John Latham heeft een redevoering uitgespro
ken, waarin hij uiteenizette, dat het onder de hui
dige omstandigheden moeilijk was een wereldsysteem
te doen functionneeren ten behoeve van actieve sa
menwerking. Te belangrijker achtte spr. het dat
thans de Australiërs op eigen gelegenheid zorg dra
gen voor het vestigen van vriendschappelijke be
trekkingen met de naties, waarbij zij het meest ge-
intereseerd zijn. Wij kunnen al onze betrekkingen
met andere landen, aldus zeide hij, niet te Genève
laten bepalen. Wij moeten zelf iets doen. Wij moe
ten met onze naburen verstandige, vriendschappelij
ke betrekkingen tot stand brengen. Het verheugt mij
dat Australië stappen gedaan heeft in die richting
Onze buitenlandsche betrekkingen zullen slechts be
vredigend zijn, wanneer men het belang inziet zoo
wel van zelfsrespect als eerbied voor elkander.
Deze rede werd uitgesproken voor de Vïctoriaan-
sche af deeling van de vereeniging JapanAustralië,
die een bijeenkomst belegd had voor het nemen van
afscheid van den Japanschen goodwill-afgezant De-
boetsji. Laatstgenoemde hield ook nog een toespraak,
waarin hij zeide, dat Japan in het Oosten, evenals
Engeland in het Westen een groote stahiliseerende
macht vormt. Hieruit volgt., dat de politiek van Ja
pan in het Oosten de handhaving van den vrede en
de gerc ;elde vooruitgang der mensohheid nastreeft
Japan en Australië hebben voor het grootste deel het
lot van den Stillen Oceaan in handen.
REIZEN VOOR PLEZIER ONMOGELIJK,
VOOR ZAKEN ZEER BEPERKT.
Men weet, dat de miserabele toestand, waarin de
Russische Spoorwegen verkeeren, reeds dikwijls het
onderwerp van besprekingen der Russische regee
ring is geweest endat ook tijdens het verblijf van
Laval te Moskou aan deze zijde van het Sovjet-
Russische verkeersprobleem groote aandacht is be
steed. Thans schijnt men nieuwe plannen gereed te
hebben om de spoorwegcrisis, die met het oog op de
landsverdediging groote gevaren met zich mede
brengt, te bezweren. Daarop wijst in ieder geval een
rede van den commissaris voor verkeersaangelegen-
heden Kaganowitsj, zooals bekend een bijzondere
vertrouweling van Stalin, die hij dezer dagen ge
houden heeft.
Op een groote vergadering van het Moskousche
spoorwegpersoneel sprak Kaganowitsj over de taak
van de spoorwegen en wat deze redevoering vooral
belangrijk maakte, is de omstandigheid, dat zij door
alle radiostations in Rusland werd uitgezonden. Ka
ganowitsj verklaarde, dat de „eerste machinist van
de Sovjet-Unie", d.w.z. Stalin zelf, het noodig oor-
deelt, dat er dagelijks in Rusland 80.000 wagons rij
den, daar zulks met de behoeften van het land
overeenkomt. Dit cijfer moet in de toekomst toon
aangevend blijven en er mag niets afgedaan worden,
indien men wenscht dat het economische leven
werkelijk goed zal functioneeren. Er wordt op het
oogenblik veel over oorlog gesproken, zeide Kaga
nowitsj verder, en inderdaad wordt Rusland van alle
zijden met oorlog bedreigd En juist deze om
standigheid, maakt een goed functioneerend spoor-
wegverkeer noodzakelijk. Een ieder kan zich voor
stellen, welke rol een goedgeregeld verkeer ten tij
de van oorlog speelt. Tot de bewapeningspolitiek,
die de Sovjet-Unie moet voeren, behoort ook de ver
betering van de spoorwegen.
Tot zoover Kaganowitsj. Het is duidelijk, dat de
verbetering van de spoorwegen in het kader van de
Russisch-Fransche mililaire overeenkomst een groore
rol speelt. Men zal zich nog herinneren, dat na de
onderhandelingen tussclien Laval en Stalin geruch
ten verspreid werden, dat Laval een crediet aan de
Sovjet- Unie had geweigerd en dat hij tot een lee
ning eerst dan toestemming zou geven, indien de
spoorwegen in Rusland wederom goed functioneer
den. Ook bij de besprekingen tusschen de Russische
en Fransche generaals heeft men aan het verkeers
probleem groote aandacht besteed. Nu brengen de
Russische couranten in den laatsten tijd artikelen,
waaruit men den indruk moet krijgen, dat de groot
ste moeilijkheden al reeds overwonnen zijn. In wer
kelijkheid heeft Kaganowitsj een zekere verbetering
in het goederenverkeer slechts kunnen bereiken
door een draconische beperking van het personen
verkeer. In geen enkel land ter wereld wordt den
menschen het reizen zoo moeilijk, ia in vele geval
len zelfs onmogelijk gemaakt als in Rusland. Indien
men thans in Rusland reizen wil, heeft men zelfs
een bewijs noodig, dat belangrijke zaken deze reis
noodig maken en dat deze zaken voor alles in het
belang van den staat zijn.
Hij lachte cynisch. Misschien wil je het wel
even inkijken, om je geheugen op te frisschen.
Hij duwde haar het velletje papier in de handen
en voor een oogenblik staarde zij er op met niets-
ziende oogen. Dan, opeens stonden de woorden met
vreeselijke helderheid voor haar.
„Beste jongen. Afgesproken, morgenochtend.
De oude beer ligt veilig aan den ketting. We
lunchen in Palace en daarna 'n matinée.
Ik laat het verder aan jou over. Wat hindert
het wat we zien, zoolang we bij elkaar zijn.
Als je eens wist, hoe ik er naar verlang."
Ze keerde het briefje om en om, wanhopig zoekende
naar een verklaring. En plotseling vond zij die. Zij
herinnerde zich, dat het briefje datum noch naam
droeg, geen enkele naam dan de hare. Ze lachte,
eerst zachtjes, dan luider.
O, Tom, hoe kan je zoo idioot doen!
Hij staarde haar verbaasd aan.
Het mag idioot lijken antwoordde hij, „maar
ik vind van niet. Wanneer een man bemerkt dat zijn
vrouw liefdesbrieven schrijft aan een ander
Ben je er zeker van dat dit briefje voor een
ander bestemd was?
Wat? Hij zweeg. De uitdrukking in haar oogen
verbaasde hem. Je wilt toch niet zeggen, dat het
voor mij bestemd was?
Natuurlijk... het is ongeveer een jaar geleden
geschreven... voor we trouwden,
Jeanne...
Herinner je je nog, dat ik bij oom Harry lo
geerde? en dat je telkens aankwam, en we dan
's avonds een wandeling maakten? En dat ik wel
eens briefjes in je zak stopte?
Ja, maar...
Je wilt toch niet zeggen, dat Je het nooit gelezen
heb.
Hij schudde het hoofd en voelde zich onbehage
lijk,
De enveloppe was gesloten.
Dus dan heb Je het niet gelezen!
Neen. Hij streek de hand door het haar.
Hoewel ik niet begrijp, dat het. al dien tijd in
mijn zak gezeten heeft, zónder dat ik het gevonden
hebt.
Och, dat is gemakkelijk verklaard. Zij zette zich
weer op de pouffe. Gisteren droeg je voor het
eerst sedert ons huwelijk die jas. Ik vond haar eenige
Een pleidooi voor uitschakeling van den
handeL
In het Concertgebouw „Tivoli" te Utrecht is onder
voorzitterschap van den heer L. F. Britzei de alge
meene vergadering van bovengenoemden bond bij
eengekomen. 0
De Secretaris, de heer J. A. Geluk, hield daar een
inleiding over de vraag: „In welke richting dient de
Coöperatieve Zuivelbereiding zich te ontwikkelen?"
Na een overzicht te hebben gegeven van de gewel
dige groei van het coöperatieve zuivelbedrijf, consta
teert spreker, dat, hoewel wij trots kunnen zijn op
de bereikte resultaten het toch allerminst tijd is om
op onze lauweren te gaap rusten.
Met nadruk wees spr. op het gevaar dat de verbete
ring van de techniek der zuivelbereiding tot gevolg
kan hebben, dat de zorg voor de melkwinning dien
tengevolge kan verslappen door de redeneering: „de
fabriek haalt alles, wat niet in de melk hoort, er toch
wel uit." Ook de onderlinge melkprijsconcurrentie
der fabrieken en de strijd om een melkleverancier te
winnen of te behouden noemt spr. als een der oor
zaken, dat aan de kwaliteit der melk niet genoeg
aandacht wordt besteed. Door een betere controle op
de winning en uitbetaling der. melk naar kwaliteit
kan hierin verbetering worden gebracht.
Naast de melkwinning en de techniek der berei
ding treedt thans sterk op den voorgrond de wen-
schelijkheid eener goede verkoopmogelijkheid. Het
Nederiandsche zuivelbedrijf is van oudsher een ex
portbedrijf en in overeenstemming daarmee heeft
zich hier te lande een vrij uitgebreide handel in zui
velproducten ontwikkeld. Voor den afzet harer pro
ducten hebben vele coöp. fabrieken zich bij den be-
staanden toestand aangepast en zijn aan den groot
handel blijven verkoopen.
De voortdurende toename van de stroom melk aan
de fabrieken, welke bovendien uitbreiding van het
aantal kaasmakerijen, melkproductenfabrieken en
coöp. melkinrichtingen tengevolge had, heeft het
vraagstuk van den verkoop der producten moeilijker
gemaakt en het streven naar den direct bereikbaren
hoogsten melkprijs heeft er tot op zekere hoogte toe
geleid, dat verschillende fabrieken niet te veel om:
slag met de producten maakten'en deze zop spoedig
mogelijk, mede om zooveel mogelijk risico's uit te
schakelen, aan den binnenlandschen groothandel
bleven verkoopen. Spr. acht deze eenvoudige manier
van verkoopen op den duur niet de meest rendabele
wijze van afzet voor de fabriek.
De wijze, waarop het verkoopapparaat dient të
worden verbeterd, zal elke fabriek, welke niet bij
een verkooporganisatie is aangesloten, voor zichzelf
moeten nagaan. Voor zoover zij niet bij een derge
lijke organisatie wil aansluiten, zal zij daarbij moe
ten letten op het vormen van een flinke reserve ter
dekking van het handelsrisico en naast de verpak
king zal zij ook de administratie behoorlijk moeten
verzorgen, omdat beide niet alleen het cachet, doch
tevens de kracht van een modern bedrijf vormen.
Spr. ging vervolgens uitvoerig de voordeelen van
het organiseeren van den verkoop na. Niet elke fa
briek behoeft dan haar verkoopapparaat uit te bou
wen en kan daardoor eenvoudiger in haar opzet
blijven.
Standaardiseering, verbetering en sorteering van 't
product is gemakkelijker door te voeren, zoodat men
beter voldoen kan aan de eischen van verschillende
markten. De zakelijke, technische en administratieve
leiding eener verkooporganisatie kan men perfection*
neeren, zonder dat dit per fabriek veel behoeft te
kosten.
Tenslotte vatte spr. zijn beschouwingen samen in
de volgende conclusies:
1. Aan de verbetering der grondstof, de melk, zoo*
wel wat de kwaliteit als de samenstelling betreft, is
in vele streken van ons land door de coöperatieve
zuivelbereiding, tot nog toe te weinig aandacht ge-»
schonken.
2. De inrichting en de techniek der coöperatieve
zuivelfabrieken en de vakkennis der zuivelbereiders
is in het algemeen zeer goed op peil.
3. Productie, bereiding en afzet moeten als één ge
heel worden gezien. In de toekomst zullen wij méér
aandacht aan den verkoop onzer producten hebben te
besteden. Overheidsinmenging hierbij is zeer onge*
wenscht. De fabrieken zullen zelf hebben na te gaan
hoe zij haar verkoopapparaat kunnen verbeteren en
men zal hebben te onderzoeken of deze uitbouw per
fabriek dan wel voor gezamenlijke rekening moet
geschieden. Georganiseerde verkoop biedt in dit op
zicht vele voordeelen en het is daarom van het groot*
ste belang, dat deze-wijze van afzet, onbevangen erf
zonder vooroordeel wordt bestudeerd. De ervaringen,
die met deze wijze van verkoop reeds zijn opgedaan,
kunnen daarbij tot leering strekken.
De politieke tegenstanders van senator Long zul
len binnen enkele dagen een „oorlogsraad" bijeen
roepen in Baton Rouge teneinde te beraadslagen over
de maatregelen, die genomen zullen moeten worden
om de macht in den staat uit handen van de aan
hangers van Long over te nemen. Een organisatie,
die zich zelf de „Square Dealers" noemt en zeventig
duizend leden telt, zal trachten door een snel optre
den, voordat de aanhangers van Long zich hersteld
hebben van het verlies van hun aanvoerder, de lei
ding over te nemen. De vice-voorzitter van deze or
ganisatie, Lester genaamd, deelde gisteravond me
de, dat er geen kans bestond, dat bij deze beweging
geweld zou worden gebruikt.
Het aantal stakers iets gestegen. Toe
stand zeer kalm.
In den stand van de staking in de Wollen Stoffen-
industrie is weinig verandering gekomen. Het aan
tal stakers is iets gestegen en bedraagt thans 4273,
tegen 969 werkwilligen.
Het stakingscomité heeft in de gisteravond gehou
den vergadering nogmaals verklaard tot onderhan-
len bereid te zijn. Het is zeer kalm in de stad.
AUTO TEGEN EEN BOOM.
Vier gewonden.
Dinsdagmiddag omstreeks half drie is op den weg
Breda—Antwerpen onder de gemeente Rijsbergen,
een auto, waarin gezeten waren de heer en mevrouw
van Freitag Drabbe en het echtpaar Smit, allen uit
Den Haag, op onverklaarbare wijze tegen een boom
gereden. De wagen werd grootendeels vernield en de
inzittenden werden allen gewond. Nadat ter plaatse
geneeskundige hulp was verleend, zijn de slachtof
fers naar het St. Ignatius Ziekenhuis te Breda over
gebracht. De beide heeren hadden slechts lichte ver
wondingen opgeloopen. De twee dames waren er ern
stiger aan toe. Zij vertoonden vooral hoofdwonden.
Gisterochtend was de toestand van de gewonden
gunstig.
dagen geleden in een kast op zolder.
Hij begon hoe langer hoe meer te twijfelen.
En... en die „oude beer"? Wie is dat dan? Oom
Harry?
Ach... Natuurlijk. Je weet toch wel hoe hij was.
En de moeite die wij hadden om hem kwijt te ra
ken?
Ja... Ja... Dat herinner ik mij.
En een glimlach verscheen op Toms lippen. De
laatste twijfel verdween.
Hij stopte het briefje haastig in zijn zak.
Je hebt gelijk. Ik ben 'n idioot. Hij deed een
stap naar Jeanne en vroeg: Kan je... wil je...
me vergeven?
Zij lag in zijn armen. Hij kuste haar voorzichtig
achter een van haar oortjes en zeide impulsief:
Zeg kindje, ik hoef vandaag niet naar de zaak.
Waarom zouden we niet doen wat er in dien brief
staat? Lunch in Palace... en dan 'n matinee... of
iets anders?
Ik zou het graag willen. Maar ik heb beloofd
bij mrs. Harding te lunchen en daarna met haar
te winkelen. Is dat jammer?
Morgen dan?
Afgesproken.
Zachtjes fluitend, en zijn gedachten nog steeds
bij het incident met Jeanne over den brief, stapte
hij het tennis-clubhuis binnen, waar hij in de hall
mrs. La tour ontmoette.
Zij glimlachte en kwam naar hem toe, een racket
luchtig in de hand zwaaiend.
Er is nog iemand, merkte zij vroolijk op, en
dan
O ja, weet U wel, dat U gisteren Arthurs jas
aangetrokken hebt?
Tom Parden werd doodsbleek. Het was hem of
zijn hart op hield met kloppen en hij kon nauwelijks
vragen: Van Arthur... Weet U dat zeker.
Hij staarde van Mrs. Latour, naar de jas welke hij
droeg. 'Ioe weet U dat deze jas van Arthur is?
Zij wees op een knoop.
Ziet U dien knoop? Ik heb dien gisteren aan
gezet. Ik had geen zwart garen bij de hand en ge
bruikte toen een draad roode zijde.
JACK ADAMS
Telegram aan den Minister van Land*
bouw.
Door het Bestuur der Algemeene Nederlandscha
Pluimveeteelt Vereeniging is aan Zijno Excellentie
den Minister van Landbouw een telegram ge
zonden van den volgenden inhoud:
„Het Bestuur der Algemeene Nederiandsche Pluim
veeteelt Vereeniging (A.N.P.V.), overwegende, dat da
Regeering zich, sinds de graanrechten ingevoerd
werden tot steun van den Nederlandschen akker
bouw op het standpunt heeft gesteld, dat deze
graanrechten een onbillijke en zware last op den
Nederlandschen pluimveehouder leggen, weshalve da
Regeering aan dé Pluimveehouderij een restitutie
voor de graanrechten gegeven heeft in den vorm van
een toeslag op de geëxporteerde eieren;
overwegende, dat de Regeering zich blijkens her
haalde uitingen bewust was, dat deze vorm van
restitutie slechts zoolang tot haar recht zoude komen*
zoolang van Engelsche zijde aan onzen eierexporfc
door contingenteeringsmaatregelen geen moeilijkhe
den in den weg gelegd zouden worden, immers een
exportpremie kan slechts zoolang den binnenland
schen eierprijs gunstig beinvloeden, en daardoor een
compensatie beteekenen voor de graanrechten, zoo
lang export in voldoenden omvang mogelijk is;
overwegende, dat thans niet alleen de gevreesde
contingenteeringsmaatregelen door Engeland geno
men zijn, doch dat de graanrechten bovendien op
nieuw verhoogd zijn, zoodat de reeds verarmde
pluimveehouder behalve wederom verzwaarde las
ten, deze thans tevens ten volle te dargen krijgt:
verzoekt Uwe Excellentie met grooten nadruk ten
spoedigste uitvoering te geven aan het voornemen
om de pluimveehouders een rechtstreeksche vergoe
ding uit te keeren en deze vergoeding met eventueel©
verhoogingen der graanrechten gelijken tred te laten
houden.
Het bestuur zegt U bij voorbaat dank ovor de
aandacht, welke Uwe Excellentie aan deze, voor d©
pluimveehouderij zoo urgente kwestie zal willen
geven en verzoekt U de betuiging zijner hoogachting
te willen aanvaarden."
De Italiaansche fascisten te Londen, wier hoofd
kwartier gevestigd is in Greek-Street, Soho, houden
zich gereed voor de uitvoering van instructies, die
uit Rome kunnen komen. Dit werd gisteravond ver
klaard door een vertegenwoordiger van de Italiaan*
sche fascistenvereeniging. Hij voeegde hieraan toe,
dat tot dusverre geen bevelen uit Rome waren ont
vangen. De Italiaansche ambassade heeft bevestigd,
dat nog geen dienstplichtigen uit Londen terugge
roepen zijn.
DE RADIOREDE VAN DE KEIZERIN
VAN ABESSINIë.
Opzettelijke storing?
Van deskundige zijde wordt opgemerkt, dat het er
allen schun van heeft dat de radiorede, die gister
avond door de keizerin van Abessinië is uitgespro
ken en die vervolgens vertaald is door prinses Tsjai.
hoogst waarschijnlijk door een onbekende opzettelijk
verstoord is. Het viel n.1. op. dat een halve graad
aan weerszijden van de golflengte waarop het Abes-
snnsche station werkte, alle seinen duidelijk door
kwamen^ terwijl daartusschenin niets anders te
hooren viel dan een reeks onduidelijke geluiden.
Deze storingsgeluiden hielden geruimen tijd aan, na
dat redelijkerwijs gesproken de toespraak van cte
keizerin geëindigd moest zijn. Men merkte echter op.
dat dit vermoedelijk ten doel had de aandacht af te
leiden van opzettelijke storing.
INENTEN MET RADIOMUZIEK.
De Mexicaansche regeering heeft zoojuist een ori
gineel middel aangegrepen om de plattelandsbevol
king in verafgelegen provincies te bewegen zich te
'aten inenten, daar deze lieden daarvoor tot nog toe
weinig schenen te gevoelen. De auto's, waarmede de
loctoren het land rondreizen, zijn met, radiotoestel-
'en uitgerust en daarmede geeft men in de verschil-
'ende nederzettingen radioconcerten. Toegang tof,
'eze concerten hebben slechts die inwoners, die zich
hebben laten inenten. Daar de radio in deze streken
nog zoo goed als onbekend is. hebben de meeste in
woners zich om hun nieuwsgierigheid te kunnen
bevredigen, laten inenten.
