E
conomische Kroniek
Vijftig menschen in een
ruim gestort
Als Abessynië
slagveld wordt
Geldgebrek als oorlogverhoeder.
Ernstig ongeluk bij de opening
van het Julianakanaal.
Café annex boerderij uitgebrand.
Gebrekkige medische dienst.
De proeven met een post-raket.
VIERËtMT
De Bilt seint
WIE IS DE RIJKSTE MAN
TER WERELD?
Groeien we naar een nieuwen oorlog?
Velen onzer ligt het nog versch in het geheugen,
hoe, toen 11 November 1918 zich de blijde boodschap
over de aarde verspreidde, dat de wapenen waren
neergelegd, dat het weer vrede was geworden, tevens
de overtuiging post vatte, dat dit geweest zou zijn
dé laatste aller oorlogen.
De raderen van den tijd zijn verder gedraaid. De
•verschrikkingen van het slagveld, waarvan de mensch
in de laatste dagen van 1918 nog vol was, zijn al
lengs op den achtergrond gedrongen. Ze hebben
plaats gemaakt voor latere, ze zijn vergeten. ITet
mensehdom is tot op zekere hoogte uitgerust van den
oorlog. En groeit daardoor successievelijk toe naar
een volgende.
Nog altijd zijn er verstandigen, die de heethoofden
en de doordrijvers vermanen, echter, niet steeds met
even groot succes. De malaise kweekt onverschilligen.
Daarenboven herinneren velen zich de economische
bloei, uit de periode 19141918. Wanneer een nieu
we oorlog eenzelfde opleving zou te weeg brengen,
welnu, dan zoo vinden sommigen moest die
maar komen.
Inderdaad lijkt het soms of we aardig op weg zijn
'daarheen. Het Italiaansch—Abessynische geschil be
gint zich meer en meer toe te spitsen en welkè ge
volgen dat voor Europa en een groot deel van de
verdere wereld zal hebben, is met geen mogelijkheid
le overzien. Inderdaad, het oorlogsspoolc waart over
ons werelddeel.
De oorlogen worden duurder.
r Zoo schijnt het of de blijkbaar nooit verstandig wor
dende menschheid met snelle schreden haar onder
gang tegemoet gaat, tegemoet wil. Want steeds he
viger en verdelgender, sloopender en verwoestender
worden de uitbarstingen, steeds geraffineerder de
voortbrengselen van den menschelijken geest ge
richt op vernietiging.
Inderdaad zou het er treurig uitzien, indien niet
andere omstandigheden maakten, dat tegenover deze
toenemende heftigheid iets anders stond, waardoor
ze moeilijker worden gemaakt. Zoo is het trouwens
altijd in de wereld. Iedere vooruitgang in een ze
kere richting bergt de kiemen van de eigen ondergang
in zich. Zooals de beweging van een trillende veer
in één richting eerst toeneemt, haar hoogtepunt be
reikt, dan afneemt, om ten slotte dood te loopen en
om te slaan in een beweging in juist tegenovergestel
de richting, zoo ongeveer gaat het met alles.
De vernietigende kracht dus van een ooidog neemt
in hevigheid toe. Maar daarmee ook en men moet
daarover niet te .licht denken! de kosten.
Dat de opofferingen, die een land zich moet ge
troosten om een oorlog te voeren, in den loop der
eeuwen op waarlijk enorme wijze zijn gestegen,
wordt op treffende wijze weergegeven door het vol
gende staatje, waarin de totale staatsschulden van
alle landen ter wereld zijn aangegeven, telkens nadat
een groote oorlog, achter den rug was.
De cijfers, die 'we al eens vroeger hebben aange
haald, werden verscheiden jaren geleden gepubli
ceerd door de National City Bank te New York en
bedragen, omgerekend in guldens, voor de jaren:
Ï713, na den vrede van Utrecht 4 milliard
1793, voor de Napoleontische oorlogen 6 milliard
.1816, na de Napoleontische oorlogen 17 milliard
1848, bij het begin van den Krimoorlog 20 milliard
1862, bij het begin der Sécessieoorlogen 32 milliard
1873, na den Fransch-Duitschen oorlog 51 milliard
1897, vóór den Spaansch-Amerikaan-
schen ^oorlog 72 milliard
1914, eerste jaar van den wereldoorlog 106 milliard
3920, na-oorlogstijd 612 milliard
De betrekkelijkheid dezer cijfers.
Nu zeggen deze gegevens niet zooveel, als ze schij-
ïien te doen. In de eerste plaats zijn het natuurlijk
zeer globale ramingen. Daarnaast is een gulden liit
1713 lang niet hetzelfde als een gulden uit 1920 en
zulks vooral niet, wijl deze laatste representeert een
mengelmoes van allerlei min of meer gedeprecieerde
[valuta. Echter, op het oogenblik, dat de leeningen
werden gesloten, waren de geldeenheden toch nog
meer of minder volwaardig. En al zou men van de
612 milliard een paar honderd milliard moeten aftrek
ken, dan blijft altijd de totaal-indruk dezelfde. De
laatste oorlog was een wereldoorlog! Zeker, maar
waren de Napoleontische oorlogen in dat opzicht zoo
iheel veel anders? Bovendien duurden ze veel lan
ger, De kosten echter waren, vergeleken bij het eve
nement, dat zoovelen van ons hebben meegemaakt,
bepaald minimaal te noemen.
iWanneer we nu verder nog vaststellen, dat leenen
JBeieckent, dat men de beschikking verkrijgt over goe
deren, die door anderen zijn geproduceerd, doch die
niet. onmiddellijk worden verbruikt, dan is het dui
delijk, dat leenen in een omvang, zooals dat is ge
schied in de jaren van 1914—1920 slechts mogelijk is
in een maatschappij, waar de voortbrenging is ge
ïndustrialiseerd, zooals in de onze het geval is. Zonder
de moderne vorderingen van de techniek, zou het een
uitgesproken onmogelijkheid zijn geweest de beschik
king te krijgen over bedragen van honderden mil-
liarden, hetgeen dus wil zeggen over de massa goe
deren, die daar tegenover staat.
De verdwenen rijkdommen van weleer.
ïn den laatsten oorlog is het aangaan van deze
Teeningen zonder bezwaar gegaan. In den loop van de
laatste tientallen van jaren had de wereld reusachtige
schatten verzameld. Degenen, die er de beschikking
over hadden, die de gevolgen van de krachtsontwik
keling, welke op de slagvelden plaats greep, ook niet
konden overzien, waren maar al te bereid hun rijk
dommen aan een zoo soliede persoonlijkheid als de
staat ter beschikking te mogen stellen. Trouwens,
degenen, die dit niet wilden, werden er toe gedwon
gen.
We weten, wat de oorlogvoerenden er mee deden: ze
werden aan de vernietiging prijs gegeven. De opge
spaarde rijkdommen van de wereld werden verteerd.
Nu is het onverschillig of dit tot uitdrukking is ge
komen in latere inflaties, in het annuleeren van
schulden en dergelijke. De goederen waren vernie
tigd en daarmee was de grootte van de schuld die
toch niet kon worden terugbetaald denkbeeldig
geworden.
Berooid en verarmd trad de wereld uit den oorlog
te voorschijn. Dat wist ze nauwelijks! Ze rekende zich
nog rijk aan geldswaarden, obligaties, rentebewij
zen, enz., enz. Maar die dingen waren voor een goed
deel slechts scheurpapier. Eerst langzamerhand be
gon men den toestand te beseffen.
Het productieapparaat functioneert niet.
We willen hier geen overzicht geven van wat er
alles sedert dien is gebeurd, hoe de menschheid zich
in een ander vuur legde, om de verloren gegane
schatten terug te verwerven. Vermoedelijk heeft ze
dat te vlug willen doen in een soort handomdraaien.
Waarbij ze zich te buiten meende te moeten gaan
aan allerlei kunstjes: beschermende rechten, deva
luatie. enz. enz. Daarbij kwamen allerlei verander
do omstandigheden, b.v. sociale maatregelen, veran
derde verhoudingen tusschen werkgevers en werk
nemers, enz. enz. Het ligt voor de hand dat daardoor
alleen het verbruikte niet werd terugverkregen. In
plaats van zich met alle krachten te geven aan de
productie, kon het apparaat, dat daarvoor moest die
nen, slechts ten deele in werking worden gesteld. We
aanschouwen dat dagelijks in de alom heerschende
werkloosheid.
De groei naar den oorlog nog onvoldoende.
Zoo staan we dus in een berooide wereld. De oor
logen beloven weliswaar vernietigender te zijn, ze
worden vermoedelijk nog steeds duurder.
De overvloed echter, waaruit men in 1914 kon
putten, is verdwenen.
Wanneer Mussolini enkele weken terug door ver
schillende financieele maatregelen feitelijk beslag
legde op buitenlandsche bezittingen en vorderingen
der Italianen, dan kau men daarin slechts een ge
tuigenis zien van het feit, dat zijn avontuur in Abes-
synië onder geheel andere omstandigheden wordt
begonnen dan in 1914 de wereldoorlog.
Om oorlog te voeren moet er geld zijn! Om te ver
nietigen moet er immers iets zijn, wat men kan ver
nietigen. Dat echter is slechts in beperkte hoeveel
heden aanwezig.
De geest van de menschheid mag uitgerust zijn,
mag den vorigen oorlog vergeten hebben, sommigen
mogen den bloei uit de periode 19141918 terug wen-
schen duiden de hooge prijzen echter niet op ge
brek? trots dat alles is de wereld nog niet klaar
voor een nieuw treffen. Het is stellig geen ongerijmd
heid om aan te nemen, dat het juist de armoede
is van deze tijden, die. maakt, dat het nog niet tot
een nieuw bloedbad is gekomen. En zoo het niet
de eenige factor is, een belangrijke is het stellig.
Waaruit men zou mogen besluiten, dat ook ar
moede zijn voordeelen heeft. Iets wat overigens stel
lig waar is.
Door het bezwijken van een dwarsbalk op
een Rijnaak - Negen personen lie
pen verwondingen op.
Bij de opening van het Julianakanaal is gister
middag te Maastricht een ernstig ongeluk gebeurd,
dat echter, gezien de omstandigheden, nog betrek
kelijk gunstig is afgeloopen.
Langs de oevers van de Maas hadden zich duizen
den menschen opgesteld om het vaartuig Prins Hen
drik, aan boord waarvan zich Koningin Wilhelmina
en Prinses Juliana bevonden en de volgbooten te
zien passeeren. Verscheidene schippers hadden plaat
sen op hun vaartuigen tegen betaling voor belang
stellenden ter beschikking gesteld.
Op een gegeven oogenblik is van een Rijn
aak, op welker dek zich vele toeschouwers
had opgesteld, een dwarsbalk bezweken, met
het gevolg, dat het dek gedeeltelijk inzakte,
ongeveer vijftig menschen vielen twee
drie meter naar beneden en kwamen in het
ijzeren ruim terecht.
Dit ongeluk bracht, zooals te begrijpen is,
onder de wachtenden groote ontsteltenis te
weeg. Degenene, die zich nog op het dek be
vonden, haastten zich van hef schip af en in
de buurt van de ligplaats ontstond eenige
verwarring, zoodat de politie regelend moest
optreden.
Er was direct geneeskundige hulp aanwezig. Het
eerst was Roode Kruispersoneel ter plaatse, waarna
spoedig ook de geneeskundige dienst verscheen. Het
bleek, toen de consternatie eenigszins bedaard was,
dat negen personen verwondingen van vrij emstigen
aard hadden opgeloopen. Dezen werden onmiddellijk
in het ruim op brancards gelegd, die daarna door
middel van een kraan uit het schip werden gehe-
schcn en in auto's van den geneeskundigen dienst
werden gebracht. Zij werden naar het ziekenhuis
Calvarienberg vervoerd. De meeste van hun hadden
arm- of beenfracturen opgeloopen.
Vier van de patiënten konden echter, na in het
ziekenhuis behandeld te zijn, naar hun woning wor
den gezonden; vijf bleven in het ziekenhuis. Deze
laatsten zijn mevr. Timmers, mevr. Jacobs, 'mej.
Mays, mej. Heynen en de heer Huynen uit Heer. Voor
geen van hen bestaat eenig levensgevaar.
De politie heeft onmiddellijk een onderzoek inge
steld in verband met dit ongeluk, en het zal daarbij
moeten blijken of de schipper aan het ongeval schuld
heeft, doordat hij teveel toeschouwers op het dek
van zijn schip heeft toegelaten.
Jongen gewond bij het redden van een paard.
Gisteravond is te Nutter nabij Ootmarsum het ca
fé annex boerderij van den heer H. Kamphuis, door
onbekende oorzaak afgebrand.
Aangewakkerd door den feilen wind. stond het
oerceel spoedig in lichter laaie, zoodat aan redding
niet viel te denken. De bewoners konden zich in al
lerijl in veiligheid stellen. Een paard en twee kal
veren kwamen in de vlammen om. De geheel e in
boedel, alsmede een groot deel van den oogst ver
brandde. De brandweer van Ootmarsum kon door
gebrek aan bluschwater niet veel uitrichten. Alles
was verzekerd.
Een buurjongen, zekere Veldschoten. wilde trach-
fcn het paard te redden. Hij kwaim daarbij in aan
raking met een draad van het electrisch net en
verd tegen den grond geslagen. Pogingen hem van
le draad af te halen faalden. Tenslotte zijn de dra
len met een bijl doorgehakt. De jongen, die toen
reeds geruimen tijd bewusteloos was. is na het toe-
Dassen van kunstmatige ademhaling weer bii kennis
gekomen. Hij heeft aan beide beenen ernstige brand
wonden bekomen. Later maakte hij het vrij goed.
„De toestand der gewonden op het strijdtoo-
neel zon alle beschrijving tarten."
Reuter meldt uit Londen:
Over de gruwelijkheden van een slagveld in Abes
synië schrijft dr. John Melly ontstellende dingen in
het Britsche tijdschrift Xancet'.
Dr. John Melly is chirurg, en in die hoedanigheid
verleent hij zijnd iensten bij het organiseeren van
een Britsohen ambulance-dienst voor het Abessyni
sche leger.
JDe toestand van de gewonden op het slagveld zou
alle beschrijving te boven gaan," verklaart dr. Melly
„Het geheele land is overstroomd met hyena's en
jakhalzen, afgezien van de grootere wilde dieren,
en er valt niet aan te twijfelen, dat de gewonden,
die bij het invallen van den nacht niet geborgen
zijn, ten prooi vallen aan deze beesten.
De inlandsohe artsen hebben geen opleiding geno
ten in de Europeesche beteekenis van het woord
De geheimen van hun geneesmiddelen worden angst
vallig bewaakt en gaan over van vader op zoon.
Ongetwijfeld bezitten zij goede, aan planten ont
trokken, medicijnen, maar deze worden steeds ver
keerd gebruikt en doen dikwijls meer kwaad dan
goed. Te Addis Abeba heeft de negus uit eigen mid
delen een klein hospitaal laten bouwen met een
moderne operatiekamer en inrichting voor X-stralen
behandeling. In totaal echter zijn er in het land
hoogstens 500 ziekenbedden beschikbaar voor de be
volking van tien millioen menschen.
De meest verspreide ziekte is typhus-koorts. In 't
laagland komt veel malaria voor en de volwassenen
lijden vaak aan lintworm wegens het eten van
rauw vleesch. Te Addis Abeba sterven 50 percent
van het aantal kinderen beneden 1 jaar.
Het Abessynische leger is geheel verstoken van
een medischen dienst. Het personeel van het thans
opgerichte Roode Kruis bestaat uit een of twee art
sen, die moeilijk in de ziekenhuizen gemist kunnen
worden, alsmede ut een tiental Ethiopische meisjes,
die voor verpleegster opgeleid zijn. Uit menschelijk
oogpunt en zonder politieke bedoeling wordt daar
om een ambulance-dienst voor Ethiopië georgani
seerd. Het internationale Roode Kruis-comité te Ge-
nève is herhaaldelijk geraadpleegd."
Bij Calais verboden.
De Parijsche corr. van de N.R.Crt. meldt:
Voordat de politie aan het strand bij Calais onzen
landgenooten op last van den Franschen minister
van binnenlandsche zaken verbood, de bekende proe
ven met 'n raket te nemen, welke zonder incidenten
in Nederland, België en Luxemburg hun beslag zou
den hebben gekregen, en wel met het oog op gevaar,
dat kan ontstaan, als het toestel op een vaartuig
neerkomt, had de heer Thoolen den correspondent
van de Petit Parisien gezegd, journalist en met den
uitvinder meegekomen te zijn, om diens experiment
te volgen. De heer Roberti is de afstammeling van
een Poolsche familie, die zich tegen 1660 in Neder
land gevestigd moet hebben. Na bet door de politie
uitgesproken verbod is onder protest het materiaal
men was met behulp van arbeiders bezig in de
duinen een stellage te bouwen tot plaatsing van het
„kanon" weer ingepakt en zijn beiden naar ons
lad teruggekeerd.
IETS KOUDER,
Verwachting: Stormachtige tot krachtige, Zui
delijke tot Westelijken wind, betrokken tot
zwaar bewolkt, later opklarend, regenbuien,
iets okuder.
Verdere vooruitzichten: afnemende wind.
Hierboven
BAROMETERSTAND VAN HEDENMORGEN
8 UUR: 742.
Het dunne pijltje geeft den vorigen stand aan
TEMPERATUUR 14.5 gr. C. 58 gr. F.
UW BRIL STUK?
Opticien TERLEP repareert ze vlug, goed en
goedkoop.
TERLEP'S DROGISTERIJ, Hoogzijde 103, Schagen.
MACHINIST KRANKZINNIG GEWORDEN.
ERNSfflG ARBEIDSONGEVAL.
Gistermorgen kwart over tien heeft in de in aan
bouw zijnde kabelloods van het Provinciaal Elcc-
ti'iciteitsbedrijf Noord-Holland te Zandvoort, gelegen
aan het einde van de spoorbaan, een ernstig onge
luk plaats gehad. Door tot dusver onopgehelderde
oorzaak is de 25-jarige schilder A. van Duyn van 4
meter hoog gevallen en op den betonnen vloer te
rechtgekomen. De man is met groote hoofdwonden
en een hersenschudding per politiebrancard naar
de ouderlijke woning vervoerd.
Reed door alle seinen,
Warschau. 16 Sept. In de nabijheid van Stanis-
lau (Polen) is een treinmachinist tijdens de reis
krankzinnig geworden. Zonder op seinen te letten
liet hij den trein met steeds grooler snelheid voort
razen. Gelukkig slaagde de stoker er in den machi
nist te overweldigen en zoolang in bedwang te bou
de tot hij den trein tot staan had gebracht.
469e STAATSLOTERIJ
'Niet officieel)
5de kla^e, 1ste Ijjst
Trekking van Maandag 16 September 1935
Hooge Prjjzen
f 400.- 3242 19211 20503
f 200.- 16070 16221 17579 20203
f 100— 2527 4372 5125
Prijzen van 70.
87 272 314 390 406 468 814 907
1309 1466 1602 1654 1818 1872 1990 2022
2185 2193 2248 2261 2327 2355 2391 2394
2404 2796 3231 3395 3435 3612 4085 4093
4170 4358 4432 4747 4863 5262 5299 5322
5327 5393 5535 5541 5684 5743 5751 5786
5806 5877 5992 6108 6109 6198 6335 6396
6426 6533 6594 6605 6777 6977 7098 7141
7157 7230 7257 7336 7592 7797 7829 7843
8105 8185 8193 8213 8388 8529 8531 8515
8744 8972 9053 9160 9269 9351 9505 9585
9724 9739 9861 10386 10573 10669 10757 10384
11061 11167 11230 11305 11317 11319 11490 11539
11690 11752 11964 12141 12160 12177 12796 12351
13245 13251 13471 13636 13728 13766 13783 13963
23994 14246 14269 14324 14542 14785 14787 153S0
15521 15642 16063 16101 16228 16309 16311 16330
16473 16529 165S9 16654 16761 16867 16997 17026
17477 17494 17835 18032 18179 18779 18844 18890
18901 19304 19469 19665 19707 19909 19959 20007
20126 20341 20413 20431 20439 20452 20680 20820
20827 20919 20955 20996
NIET FORD, MAAR OOK NIET ROCKEFELLER.
In tegenstelling tot de algemeene opinie,
dat in Amerika de rijkste mannen wo
nen, moet men de geldkoningen in Japan
zoeken en wel onder de leden van het
huis Mitsoei.
Sedert onze jeugd zijn wij gewend de Amerikaan-
sche multi-millionairs Rockefeller, Ford en Morgan
te beschouwen als de incarnaties van macht en rijk
dom. De Amerikanen zelf hebben alle mogelijke moei
te gedaan de nimbus van hun geldkoningen te ver-
grooten en het geloof aan hun onoverwinnelijkheid
te versterken. Gedurende langen tijd is misschien ook
wel de faam van dit drietal te rechtvaardigen ge
weest. Wie de geweldige fabrieksstad van Henry Ford
te Detroit met zijn leger van 200.000 arbeiders ge
zien heeft, wie de wereldomvattende macht van het.
Rockefeller-concern heeft leeren kennen, wie de over
weldigende invloed van het huis Morgan op de poli
tieke en economische wereld erkend heeft, zal zijn
respect voor genoemde heeren niet onder stoelen of
banken kunnen steken. Op de ranglijst der kapitalis
ten van Amerika staat de oude John D. Rockefeller
nog steeds op de eerste plaats en zijn vermogen
wordt ondanks de schade, die het door de crisis ge
leden heeft, op ruim een milliard dollar geschat.
En toch heeft zich in den laatsten tijd in het rijk
van het goud een buitengewoon groote verandering
voltrokken. John. D. Rockefeller is lang niet meer de
rijkste man ter wereld. Sedert men op het „gele ge
vaar" attent geworden is, sedert de paleizen der In
dische vorsten toegang verleenen aan den Europeaan,
heeft de voorstelling van de rijkdom en macht der
ongekroonde heerschers der wereld zich veranderd
Er bestaat een man, die over een vermogen be
schikt, waarbij dat der Amerikaansche magnaten in
het niet zinkt. De rijkdom van den Nizzam van
Haidarabad wordt door ingewijden op het tienvoudige f
van Rockefellers kapitaal geschat. Vooral de sprook j
jesachtige juweelen stempelen dezen Tndischen vorst i
in de ware zin des woords tot een Nabob. Door de i
eeuwen heen hebben de voorvaderen van den J
Nizzam de prachtigste goudschatten en edelgesteen
ten van Engelsch-Indic opgehoopt. In onderaardsche
gewelven, die grootendeels zoo zijn aangelegd, dat
behalve de vorst slechts een paar vertrouwelingen den
ingang kennen, liggen ongelooflijke waarden opgesta
peld. Zij zouden hun eigenaar zonder meer in de ge
legenheid stellen half Europa te koopen.
Sommigen achten den maharadja van Bhopal nog
rijker dan den nizzam van Haidarabad. Zeker is wel
dat de vorstin van Bhopal dc rijkste vrouw ter wereld
is. Haar behooren namelijk acht en dertig diamant
mijnen, die in het land liggen.
Zoo groot is het vermogen van de maharani, dat
zij er van afziet de schatten der mijnen uit te huiten.
Alleen wanneer zij een groot aantal edelsleenen voor
een of ander doel noodig heeft, wordt er in een der
mijnen gewerkt. Zulks was 't geval naar aanleiding
van het jubileum van koning George van Engeland.
Indertijd bracht het vorstenpaar naast andere ge
schenken een diamant van onschatbare waarde naar
Londen.
Maar ook de sprookjesachtige rijkdommen der
maharadaia's verzinken in het niet. vergeleken bii do
macht en de rijkdom van de Japanscho familie
Mitsoei. De chef van het huis Mitsoei, Baron Tala-
kimi, geldt als de ongekroonde koning van het Verre
Oosten. De familie Mitsoei is een wereldmacht,
waarmee geen Rockefeller of Ford zich kan meten.
Haar ondernemingen vormen een concern, dat let
terlijk de geheele aardbol omspant. Van New-York en
Londen, van Berlijn en Parijs, van Buenos-Aires en
Kaapstad uit leiden de filialen van het huis Mitsoei
die geweldige, economische veldtochten, die langza
merhand de geheele wereldmarkt onder Japansche
invloed brengen. Onder de controle van het kuis
Mitsoei staan banken en warenhuizen, plantages en
mijnen, wapenfabrieken en textielindustrieën. Het
heeft in zijn handen een groot deel van de katoen-
handel en beschikt in iedere belangrijke stad van de
wereld over vertegenwoordigers en vertrouwens
lieden.
Men zou denken, dat de overweldigende positie
van een dergelijke financieele macht geen plaats
meer liet aan concurrentie. En toch vindt men nog
in Japan een tweede geldmac* t, de firma Mitsoe-
bisji, die de invloed van het huis Mitsoei op de we
reldmarkt tracht te beknotten. De Japansche politiek
in de laatste jaren wordt niet voor het geringste
deel door deze kapitalisten bepaald. Terwijl Mitsoe-
bisji, die de banken controleert, in de bres springt
voor een voorzichtige en verzoeningsgezinde politiek,
eischen de Mitsoeis. op zoek naar nieuwe grondstof-
gebieden, dc radicale politiek der nationalisten. Het
ïuis Mitsoei ondersteunt ook do militaire partij. Tot
nu toe heeft het nog steeds gewonnen. Het blijft de
grootste en invloedrijkste geldmacht ter wereld.