De bisschop va
de Noordpool
De stem uit
het graf
VARIA.
SCHAGER
ROOSJES
TRAPMAN 4 Co.
Een zwaar werk
A. METZELAAR-Bakker,
Mevr. A. METZELAAR-Bakker,
Mevr. A. METZELAAR-Bakker,
Huishoudster,
Onder buitengewoon moeilijke omstan
digheden verbreiden Katholieke geestelij
ken onder4 de Eskimo's de leer van
Christus.
(Van een V.D.-correspondent.)
Een bisschop aan "de Noordpool? Zoo woordelijk
moet dat natuurlijk niet opge.vat worden, want ten
slotte wonen er aan de Noordpool geen menschen en
bestaan er dus ook geen geloovigen, die de bijstand
van een geestelijke noodig hebben. Maar in admini
stratief opzicht is deze benaming juist, want de dio-,
cese aan de Hudsonbaai, aan wier hoofd een bis
schop staat, omvat ook de Noordpool.
Deze bisschop aan de Hudsonbaai is een priester
van Franscbe nationaliteit. Hij heet Turquetil en
werkt reeds sedert twee jaar in het hooge Noorden
van Canada aan de grenzen van de Poolzee. Het is
«sen moeilijk en opofferend beroep, dat deze missiona
ris met zijn collega's, waarvan de éen in de grijze
woestenijen van Alaska, de andere aan de monding
van de Mackenzierivier werkzaam is, maand voor
maand' eii jaar voor jaar'in het eeuwige ijs, uit
oefent.
De moeilijkheden van de werkzaamheid aan de kus
ten van de Noorpoolzee'spruiten niqt zoo zeer voort
uit de overvloed aan werk, dat té verrichten is, als
wel üit de omstandigheden waaronder dit verricht
moet worden. Daar.al deze menschen, die bekeerd
moeten worden, of gedoopt of die een preek willen
hoor en over dit ontzaglijke gebied geheel verstrooid
leven,'moeten de geestelijken'steeds met sleden on
ierweg zijn. Soms leiden dergelijke tochten honder
den kilometers lang .dóór streken, die nog nooit door
een -mensch betreden zijn. Zoo ver het oog reikt
ziet het niets anders dan sneeuw en ijs, ijs en sneeuw,
'of in de drie maanden, waarin hier de zomer heerscht
rle eindelooze eentonige steppen, waar het schamele
•gras groeit.
Het eerste wat de missionarissen aan de Poolzee
te leeren hebben is zich aan te passen aan de troos-
telooze natuur en het buitengewone klimaat. Tempe
raturen van zestig graden onder nul behooren in deze
gebieden niet tot de uitzonderingen. Ze moeten dus
leeren zich te beschermen tegen storm en koude, de
slede té mennen zonder de richting kwijt te raken,
hetgeen een .zekere dood zou beteekenen, en honger
ontberingen te dragen. Daartoe is niet alleen een
-erk lichaam'en een ijzeren wil noodig, maar ook
een vast geloof en een heilige overtuiging.
De plicht heeft den bisschop van de Noordpool reeds
herhaaldelijk buiten de Poolcirkel geroepen. Eén
keer moest hij zelf op den 78sten breedtegraad een
mis lezen. En wel op Haffinland, de reis er heen
'«vas uiterst gevaarlijk. Maar de Eskimo's, die ei- wo
nen, hadden den wensch geuit hun nieuwen bisschop
te hooren preeken. Op een bitter kouden dag in Maart
bereikte Turquetil zijn doel en terwijl hij de aan
dachtig luisterende Eskimo's het woord Gods ver
kondigde, dartelden op de drijvende ijsschot3en zee
honden en ijsberen.
Het-Noordelijkste mis9iestatïon bevindt zich-in de
nabijheid van Pond Inlet. Het leven is er moeilijk en
vol ontberingen. Op al deze missiestations of zij nu
meer naar het Noorden of meer naar het Zuiden lig
gen, zijn de dappere Europeanen geheel van de bui
tenwereld afgesloten. Zij leven geheel geisoleerd te
midden der eenvoudige inboorlingen, die aan hun
zorgen toevertrouwd zijn. Een schip komt slechts zel
den in deze eenzame streken en' slechts één keer in
het jaar kunnen de missionarissen er vrij zeker van
zijn, dat een stoomboot hun de noodige levensmidde
len,'werktuigen en kleedingstukken brengt. Indien ze
geluk hebben dan is er misschien wel post bij uit het
verre vaderland.
Hoog in het Noorden van Canada, nauwelijks twaalf
kilometer van de Poolcirkel verwijderd, in de nabij
heid van Fort Goede Hoop, heeft men maanden gele
den een der mooiste kapellen gebouwd, die er ter
wereld bestaan. Het was een moeizaam werk. Iedere
balk, iedere plank, iedere ruit, ieder, stukje metaal,
het-geheele gereedschap, alles moest op ranke vlotten
'getransporteerd worden. Maar men liet zich niet ont
moedigen, want men wilde de korte weken henutten,
waarin de dooi is ingetreden. De Eskimo's hielpen
ijverig mee en zwoegden van vroeg tot Iaat. Zij toon
den, dat zij inderdaad intelligente schepselen Gods
zijn. Toen de kleine kapel klaar was verheugden de
Eskimo's zich als groote kinderen.
Met dezelfde ijver, waarmee zij aan den bouw van
hun kerk geholpen hadden, wijdden zij zich ook aan
de versiering er van. De houten balken werden met
snijwerk versjerd, dat een getuigenis aflegt van de
artistieke aard der Eskimo's. Alles wat zij* aan kost
baarheden bezaten, sleepten zij naar het godshuis.
Ook de Eskimo vrouwen zaten niet stil. Zij looiden
huiden, waarmee de wanden bedekt moesten worden
en naaiden bontwerk, dat in de kerk opgehangen
moest worden, opdat het er toch maar goed warm
zoii zijn.
Toen het kerkje klaar was, kwam de bisschop zelf
om haar in te wijden. In den nacht, die vooraf ging
aan' deze gebeurtenis, had het zoo gestormd en was
er zooveel sneeuw gevallen, dat de kapel onder de
sneeuwmassa's bedekt was en de brave Eskimo's
moesten hard werken om tenminste den ingang vrij te
krijgen.
Dat was eén droevig bericht, dat ik hij mijn aan
komst in 't kleine hotelletje, waar ik ieder jaar een
deel van mün vacantie. doorbracht, te hooren kreeg:
de oude Muller hhd hét tijdelijke met het eeuwige
•verwisseld. Ik had den kostelijken, ouden baas, die
achter zijn isegrimmig uiterlijk een warm voelend
hart. en een groote portie levenswijsheid verborg, al
tijd graag mogen lijden en de gesprekken, die wij
hier eiken zomer met den waard van den Vergulden
Leeuw hadden gevoerd, hadden mijn verblijf hier
.altijd op de meest aangename wijze gekruid.
,,'t Is alles heel vlug in zijn werk gegaan", vertel
de de waard. „En hij heeft precies geweten, wanneer
het met hem afgeloo-
pen zou zijn. Acht da
gen tevoren ging hij
nog naar Rotterdam en
daar kwam hij'heel ge
heimzinnig met een
pakje -vandaan. Hij
heeft toen bij mij nog
een bittertje gedronken
en daarbij zat hij al
maar naar dat pakje te
kijken en in zichzelf te
mompelen. En toen ik hem vroeg: „Muller, wat heb
je daar toch. meegebracht uit de stad in dat pakje?'.'
toen barstte hij in lachen uit' en zei: „Da!t is iets
heel nieuwerwetseh, dat krijgen mijn erfgenamen."
Den volgenden dag bleef hij in bed liggen en een
paar dagen later was het met hem gedaan."
„'t Is jammer", zei ik, „jammer van zoo'n pracht--
kerel Nu zullen al de neven en nichtjes zich zeker
wel in hun handen wrijven. Wat' konden ze hem met
hun- kwasi-belangstellend gedoe altijd öp stang ja-
.gen! Nu, hij'zal hun zeker wel een. aardig duitje
hebben nagelaten."
„Dat heeft hij zeker!'- lachte de waard uit „den
Vergulden Leeuw". „Maar de erfgenamen hebben er
niet-veel plezier van beleefd, daar heeft hij wel voor
geiorgd, de oude."
„U weet, hoe al die neefjes en nichtjes van hem
altijd om hem heen hingen; elk oogenblik kwamen ze
uit de stad aangezet, om te kijken hoe het met hun
lieve oom ging. Ze brachten altijd cadeautjes voor
hem .mee, goedkoope prullen of oude rommel, waar
ze zelf geen raad meer mee wisten. En toen de oude
Muller op een keer van een buurman, die hard om
geld verlegen zat, om' hem te helpen een oude gra-
mofoon had overgenomen, tóen dachten de neven en
nichten, die dat ding in zijn huis zagen, dat hun lie
ve oompje zoo dol op gramofoonmuziek was en van
af-dien dag kwamen ze allemaal aanzetten met hun
versleten gramofoonplaten, om hun oom nog méér
plezier te doen en het gaf hem niets of hij al zei, dat
hij die krassende dingen niet kon uitstaan. Daar
lachten ze maar wat om en zeiden, dat Oom zich
heusch niet hoefde té geneeren, hij kon het gerust
aannemen, 't was hem van harte gegund.
Zoo is dat éen heel jaar lang- gegaan, tot de oude
er razend van werd, maar of hij al hoog- of laag
sprong, 't gaf allemaal niets, hij kon zijn lieve fa
milie niet tot andere gedachten brengen. Zoo vaak
je in dien tijd langs het huis van den ouden Muller
kwam, altijd hoorde je 't gejengel van de gramo-
foon en dan wist je wel hoe laat 't was: et was
weer familie bij hem op bezoek."
De waard van den „Vergulden Leeuw" nam een
indrukwekkende slok-en ging toen voort: „Toen hij
gestorven was, de oude Muller, toen kwamen ze al
lemaal, de familieleden, om tegenwoordig te zijn bij
de opening van het testament. De notaris maakt de
brief open en leest. En daar opeens begirtt hij me1
te lachen, te lachen, zoódat hij bijna niet verder kan.
lezen; want daar heeft de oude Muller geschreven:
als dé erfgenamen willen weten, hoe hij over zijn
vermogen, beschikt heeft, dan moeten ze eerst alle
gramofoonplaten, die in de grooté kist liggen, een
voor een doorspelen en hef allerlaatst die, welke
heelemaal "Onderin ligt in een verzegeld pakje, en
dat alles moest onmiddellijk gebeuren, qnder toezicht
van den notaris!"
De waard keek mij vol heimelijke pret aan: „Eerst
hebben de erfgenamen natuurlijk willen protesteeren,
maar 't gaf hun niets, er was niets aan te verhel
pen. Toen haalden ze de koffer voor den dag en toen
ze hem openmaakten, lagen daar zoo om en nabij
tweehonderd gramofoonplaten, alles wat ze hem in
dén loop v.an een jaar op zijn dak hadden gescho
ven. En toen begon het gejengel, de eene plaat na
de andere en de neefjes en nichtjes moesten al hun
afgedankte, krasserige rommel aanhooren, de shim-
mies en de fox trotta en Sarié Marijs en Marie, die
mjt met één huzaar en al zulk soort dingen. Tegen
den avond hebben ze een kleine pauze gehouden en
toen, ging het er weer op los, den heejen nacht door.
Ik geloof, als de oude eens had kunnen zien, wat 'n
zure gezichten zijn erfgenamen zetten, dat hij had
krom gelegen van de lach. Tegen den roo-gen waren
ze er eindelijk doorheen. Toen werd het verzegelde
pak geopend en wat zat er in? Nog een gramófoon-
plaat, maar een blanke, van aluminium En toen ze
die .lieten spelen, sprongen ze allemaal .van schrik
overeind, want het was de oude Muller' die daar
sprak en die plaat had hij indertijd in Rotterdam,
toen hij zijn einde voelde naderen, van zichzelf laten
maken. En alles, wat hij bij zijn leven niet zoó had
willen of durven zeggen, dat Had hij nu eens eventjes
uitgepakt, gescholden heeft hij de lui, dat de stuk
ken er af vlogen en tot slot zei hij, dat hij er erg
blij om was, dat ze hun oude jengel-platen, waarmee,
ze hem het leven tot een hel hadden gemaakt, nu eens
rustig en met alle aandacht hadden kunnen genieten
en ze mochten ze meenemen als aandenken aan hun
lieve, oude Oom en wat het echte testament betrof,
dat lag in Rotterdam, bij Notaris Kleij, maar ze hoef
den er geen moeite voor te doen, want hij had al zijn
geld aan instellingen van liefdadigheid vermaakt."
De waard van den „Vergulden Leeuw" schudde
van het lachen. „En toen hebben ze met z'n allen de
gramofoonplaten uit het raam gesmeten, de heele
bende, een gejoel als op een bruiloftsfeest was 't, het
heele dorp heeft .erom gebruld, en toen zijn ze weg?
gereden en ze hebben zich nooit meei' laten zien. Zoo
is dat gegaan, Mijnheer, en laten wij er nu nog eens
eentje op den ouden Muller drinken."
'ALFRF.D BALTE.
N.V. DE HELDERSCHE GRAAN- EN
KUNSTMESTHANDEL,
voorheen G. R. KEYSER Co.
Binnenhaven 64 DEN HELDER - Tel. 106.
Vrijblijvende noteéring af magazijn:
Laplatamais f5.35
Maismeel 5.65
Gerstemeel, van zware Inlandsche gerst 5.80
Voerroggenjeel 5.20
Paardenboonenmeèl 6.50
Voertarwe, Inlandsche 6.70
Haver,' Geplet f 7.10 -650
Ch'e val iergerst, geschoond 5.50
Voerrijst incl. 7.20
Gemengd Kippenvoer 6.20
OCHTENDVOER CRI^. incl. 8.00
Varkensmeel, A. 6.40
Varkensmeel, B. 6.00
Kalvermeel, A. 8.50
Kal vermeel, B. 8.30
Koeienmeel, 2022 z.v., eiwit, 57 vet 6.60
Murwe Lijnkoek W.L., in kisten, netto 8.20
Gem. Koekjes W.L., 35^37 eiwit en vet, incl. 7.10
L.B. KOEKIES „DE PI|L" Met voederzouten incl. 7.10
Gebr. Zaansche Voorslaglijnkoek, (vette f 7.50) 6.90
LijnzaadscÜilfers. SYPESIEYN incL 7.10
Gebr. Grondnotenkoek, 55 6.70
Gebr. Cocoskoek, blanke MEXO 6.80
Soyaschroot. Inlandsch. incl. -6.30
Gebr. Palmpitkoek 5.40
Gebr. Sesamkoek. het voer voor JONGVEE 6.70
Protospulp 35% suiker incl. 4.90
Tarwezemelen en Tarwegrind, incl. 6.10
Vleeschbeendermeel. incL 6.50
Vischméel 65% eiwit. 8-10% vet incl. 10.00
Carnarïna, N.S - incl. 10.00
Diermeel, SCHAGEN incl. 8.00
Phosforzure Voederkalk.' DELFTSCHE, incl. 7.00
TURFMOLM fijn per pak 1.80
Alles per 100 K.G. Gemalen en gebroken bruto voor
netto, Emballage op rekening. Betaling contant en
verder AHV.. en onze bekende- condities. -r
Maalloon granen f 0.40 per 100 Kg.
Pletloon granen f 0.40 per. 100 Kg.
Bij partij prijs op aanvraag
DE DADEL IN DE ALGERIJNSCHE
SAHARA.
De dadelpalm, in Algiers Kort
weg „palmier" geheeten, Is de ko
ning derSahara. De dadel vormt
het hoofdvoedsel der bewoners van
de fifahara-woestijn. De vrucht is
zijn spijs, het hout levert de noo
dige bouw- en brandstoffen. Zon
der de dadelpalmen zouden zij
niet kunnen leven. Een Arabisch
spreekwoord zegt van den boom:
de kruin in het vuur, dè voet in
het water. .Inderdaad heeft de
boom om goed te gedijen, zoowel
veel water als veel zon" noodig.
Nachtvorsten van. eenigè graden
verdraagt de palm intusschen zeer
goed, evenals een zonnehitte van 50
gr. Celsius.
De boom bereikt een hoogte van
twaalf tot zestien meter en geeft
na vier of vijf jaar de eerste vruch
ten. Voor elkén palm wordt be
lasting betaald, wisselend tusschen
25 en 50 centimes per jaar. De da
dels worden gewoonlijk verkocht
per regime (Ast) van 16 tot 20 Kg.
De fijnste dadels zijn die van
Souf; dan komen die van Metlili,
Quargla en Tuggrufh. Eert groot
deel der vruchten, in de laatstge
noemde stréken geoogst, wordt
over Biskra naar Europa gebracht;
doch ook hierin vindt men verval-
sching en menige zoogenaamde da
del-van Biskra heeft nimmer die
plaats gezien.
DE GEWAANDE RIDDERS
OF HET WEDERZIJDSCH
TITELBEDROG.
Een bende internationale Zwen-
delaans heeft.de ponjunctuur van
de laatste weken meesterlijk uitr
gebuit door sprookjesachtige titels
en ridderorden aan den mail te
bfengep.
In Frankrijk hebben eenige ar-
rèstaties plaats gehad, 'namelijk
te Marseille en Parijs. Men heeft
het schandaal kunnen volgen over,
Brussel, Amsterdam en Dultsch-
land tot aan .Genève.
De bedriegers gaven voor, ïn
dienst van den koning der konin
gen te staan, die bereid was aan
personen, wier sympathie voor
Abessinië zich in klinkènde munt
uitte," oude titels te verleenen. De
belangrijkste en duurste daarvan
was die van K.C.K.K, hetgeen zoo
veel beteekent als „schildknaap
van den negus" Deze eerenaam
werd tegelijk met een fraai opge
maakt document en eenige hals
snoeren tegen een vergoeding van
vijftienduizend Zwitsersche fran
ken aan belanghebbenden afge
staan Tevens kreeg men er een
knippatroon bij cadeau van het
uniform, dat de ridder gerechtigd
is te dragen.
Het aantal slachtoffers van
deze gauwdieven kan naar de
politie verklaart niet geteld
worden, evenmin als „hetgeen ont
breekt" (volgens den Prediker).
EEN MAN, WIENS HUMOR
GOUD WAARD BLEEK.
Te New York heeft de beroeps
komiek Rack een som van drie
millioen dollar geërfd. Eenige we
ken tevoren kon hij zich nauwe
lijks bedruipen en hij legde" nooit
een cent over,
Toen hij een bericht van de jü-
stitie kreeg, dat hij verschijnen
moest in verband, met een- hem
ten deel gevallen erfenis, (jacht
hij, dat zijn collega's zich een
grap permitteerden Toen het ver
zoek evenwel' doore en dringende
herhaling werd gevolgd (men zou
kunnen zeggen: een aanmaning)
besloot Rack het gevaar, zich be
lachelijk te maken, te trotseeren.
Dies wachtte hij het dwangbevel
niet af en begaf zich naar het'op
gegeven bureau Daar bleek hem,
dat de koopman John Ra've hem.
zijn geheele fortuin had nagela
len in verband met een vroolijke
avond, die Rack den erflater be
zorgd had. .Rack heeft verklaard,
zijn beroep niet op te geven. Zijn
nieuwste mop luidt:' „Ik zou niet
weten, waarom ik er mee op zou
houden Zelfs als men drie millj-
oen dollar bezit, kan men nog wel
lachen.?
HET NUT VAN OORVEGEN EN
MUILPEREN.
Voor den landman waren 'de
grensscheidingen vroeger van groot
gewicht. Zij vprmden de aanwij
zing voor de grootte van. de
hoeve, de afzonderlijke akkers én
weiden. Op haar verplaatsing wa
ren de zwaarste straffen gesteld,
en hét was een oud, wijdverbreid
geloof, dat degenen, die zich aan
het misdrijf van verplaatsing der
grensscheidingen hadden schuldig
gemaakt, na hun dood, moesten
wandelen op het stuk land, dat zij
aangerand hadden. Geen wonder,"
dat men zich moeite gaf, de plaats
waar men een grenssteen had, in
tegenwoordigheid van getuigen
voor latere tijden in ieders herinne
ring vast te leggen. Maar de getui
gen konden sterven; vooral als rij
bejaard waren, moest men Hier
mee rekening houden.
Onze voorouders wisten zieh ech
ter te helpen. Men nam de jeugd
om bij het zetten der steenen getui
ge te zijn. Daar echter de jongelui
in den regel volstrekt niet door
drongen waren van het hooge ge
wicht der zaak, waarvoor zij ge
bruikt werden, moest men andere
middelen te baat. nemen. Midden
onder de plechtigheid, zoodra het
gat gegraven was, waar een steen
geplaatst werd, gaf mèn' den jon
gen, die aan niets kwaads dacht,
een oorveeg of te wel muilpeer, dat
hem hooren en zien verging. Dat
moest hem een „gedenkcedel" zijn,
dat hier de steen gezet was gewór
den. En zoo ging het verder.
Tegenwoordig is zoo iets niet
meer noodig. Nu wordt alles "^et
papier en inkt nauwkeurig beschre
ven en, zoo noodig, in kaart ge
bracht.
Heden overleed, nog onver
wachts, mijn lieve-Vrouw, Moeder,
Behuwd- en Grootmoeder, Mevr.
in den ouderdom van 54 jaar.
SchoorI»
F. METZELAAR.
Anna Paulowna.:
L. METZELAAR.
METZELAAR-Waiboer.
en ANNIE.
Schoort, 19 Oct. 1935.
Ter-aarde-bestelling Dinsdag 22
Oct, 2 uur n.m., te Wieringer-
waard.
Geen bezoek.
Heden overleed, zacht en kalm,
onze lieve Dochter, Schoonzuster
en Tante
in den ouderdom van 54 jaar.
SchoorI, 19 Óct. 1935.
Alkmaar,
M. METZF.LAAR-de Veer.
Wieringerwaard,
A. METZELAAR-Kaan.
W. METZELAAR.
Heden overleed zacht en kalm,
onze. lieve Zuster, Schoonzuster
en Tante
in den ouderdofn van 54 jaar,
SchoorI, 19 Oct 1935.
Wieringerwaard:
I. A. BAKKER.
M. BAKKER-Kaan.
Alkmaar:
A. BAKKER—Bakker.
H. BAKKER.
Anna Paulowna:
f. STAM MES-Bakker
D. STAMMES
Kei.nsmerbrug
V. BAKKER
A. C. BAKKER-Kisjemaker
Schagen:
M. TIMMERMAN-Bakker.
D. P. TIMMERMAN
En Kinderen.
.Gevraagd
P.G., léeftijd 20-25 jaar, bij heer al
leen, zakenman. Brieven oiider letter
B, Bureau van dit blad.
Soc. Burgerkring
Oudesluis
Alg. Ledenvergadering
op Woensdag 23 Oct. a.s.
Beste Schrammen
te koop bij C. GOOTJES, Schagen.
Te huur gevraagd:
p.m. 50 R.R. Teeltvergunning
voor tulpen, tevens gevraagd een joij-
gen om bollen te planten. G. BAKEN
Gz., Boermansweg, Anna Paulowna.
Te koop gevraagd: Een
Indian Scout
voor sloop, liefst losse kop. Brieveq
met prijsopgaaf onder No. 62 Bureau
van dit blad.
Te koop:
Fijne Handperen,
5 en 7 cent per pond.
D. PORTEGIES, Kweekerij .„Tuinr
lust", Schagen.
Te huur:
WOONHUIS,
Elft No. 3. Te bevragen bij HIS
WILMS, Hippolytushoef.
Gevraagd: Een flinke
nette Bakkersleerling
of Halfwas. Brieven onder letter G.
Bureau- van dit blad.
Te koop:
IMPERIAL ZAAITARWE
f12.— per 1*00 Kg. inclusief. C.
SCHENK, Kreil, Wieringerwaard.
Gevraagd:
een net meisje,
voor de morgenuren e.n Vrijdags den
geheeleh dag.
R. BRUGMAN, Torenplein 78a,Schagep
Gevraagd: Een
Hulp in de Huishouding,
voor d. of d. en n. Brieven lett. A.B..
Poststation Oudesluis.
