Brr! wat was 't gemeen weer
Het Gebrek
nieuwe
Dekens
SCHMALZ
Dames
Heren
In de Hoofdstad
van Ogaden*
RAPMAN
Groot Kledingbedrijf
kleedt U voor f 4.-
N.S.B. Nationaal Socialisme
Groote Openbare Vergadering
te Breezand,
Spreker: V L E K K E,
Drukwerk in
moderne
uitvoeringen
Heren!™
per maand. Op deze conditie leveren wij
aan personen met vaste werkkring, O.a.
WINTERJAS
REGENJAS
I 45-
Alles ook afzonderlijk te leveren. Er Is
prijsstijging op vele goederenmarkten.
Als U NU kleding koopt, betaalt U nog de
oude prijzen en U hebt het voordeel van
geleidelijke betaling. Uitsluitend beste
stoffen en uitstekende-pasvorm, óók voor
zware figuren. Strikte geheimhouding.
Coupeursbezoek met stalen aan huis.
Br. Bur. 28 van dit blad.
Alg. Leider: Ir. A. A. MUSSERT.
in de Groote Zaal van den Heer BORST,
op DONDERDAG 31 OCTOBER 1935.
Lid v. Prov. Staten van Noord-Holland.
Aanvang 8.15. Entrée 15 ct.
Voorverkoop kaarten bij P. MOLENAAR, Molenvaart 176 te
Breezand en bij de leden.
N.V. DE HELDERSGHE GRAAN- EN
KUNSTMESTHANDEL,
voorheen C. R. KEYSER Co.
Binnenhaven 64 DEN HELDER - Tel. 106.
Vrijblijvende noteering af magazijn:
Laplatamais f5.25
Maïsmeel 5.55
Gcrstemeel, van zware Inlandsche gerst 5.70
Voerroggemeel 5.20
Paardenboonenmeel 6.30
Voertarwe, Inlandsche B 6.60
Haver, Geplet f 7.00 6.70
Chevaliergerst, geschoond 5.40
Voerrijst incl. 7.20
Gemengd Kippenvoer 6.10
OCIITENDVOER CRK. incl. 8.00
Varkensmeel, A. 6.40
Varkensmeel. B. 6.00
Kal vermeel. A. 8.50
Kalvermeel, B. 8.30
Koeienmeel. 2022 z.v., eiwit, 57 vet 6.60
Murwe Lijnkoek W.L., in kisten, netto 8.30
Gem. Koekjes W.L., 35-37 eiwit en vet, incl. 7.10
L.B. KOEKJES „DE PIJL" Met voederzouten incl. 7.10
Gebr. Zaansche Voorslaglijnkoek (vette f 7,50) 6.90
Lijnzaadschilfers. SYPES1EYN mcl. 7.10
Gebr. Grondnotenkoek, 55 6.70
Gebr. Cocoskoek. blanke 6.80
Soyaschroot. Inlandsche incl. 6.30
Gebr. Palmpitkoek 6.00
Gebr. Sesainkoek voor JONGVEE 6.70
Protospulp 35% suiker incl. 4.90
Tarwezemelen en Tarwegrïnd, incl. 6.10
Vleeschbeendermeel. incl. 6.50
VischmeeJ 65% eiwit. 8-10% vet incl. 10.00
Carnarina. N.S incl. 10.20
Diermeel. SCHAGEN incl. 8.00
Phosforzure Voederkalk, DELFTSCHE, incl. 7.00
TURFMOLM per pak 1.80
Alles per 100 K.G Gemalen en gebroken bruto voor
netto. Emballage op rekening. Betaling contant en
verder AHV- en onze bekende condities.
MAAL- EN PLETLOON van granen f 0.40 per 100 K.G.
Bij partij prijs op aanvraag
Gelukkig hadden we net een stuk
of wat
gekocht bij
Dus fijn geslapen, niks geen last
van de kou en toch zoo goedkoop
H Moet je ook doen 1
Gevraagd:
voor de verkoop van Koffie, Thee,
van oude firma. Ook H.H. Winke
liers voor de alleenverk. in ver
schillende dorpen. Hoge provisie.
Brieven letter T22 Bur. van dit
blad.
Te koop: voor niet duur
een flink Hondenhok,
bij J. K. B O O N T J E S, Marktplaat^
Schagen.
Te koopi
Fijne Handperen,
5 en 7 cent per pond.
D. PORTEGIES,
Kweekerij .Tuinlust", Schagea,
Residentie van Gouverneur
Nasiboe.
i'ot nu toe hebben de gevechten zich
voornamelijk, in het Noorden van Abes-
sinië afgespeeld. Weldra zal een begin
gemaakt worden met het offensief in 't
Zuiden, in de provincie Ogaden.
Harrar is een oeroude Mohammedaansche stad,
uie, zestig kilometer van de Ethiopische spoorlijn
verwijderd, op een hoogte van bijna tweeduizend me
ter in een weelderig berglandschap ligt.
Het uiterlijk van de eigenlijke stad is waarschijn
lijk in de laatste eeuwen nauwelijks veranderd. In
nauwe, smerige stegen staan afgrijselijke huizen,
die volgens onze begrippen eerder met geitenstallen
dan met woningen vergeleken kunnen worden. Hier
leiden ongeveer dertigduizend menschen een armoe
dig bestaan, terwijl buiten de stad groote vruchtba
re gebieden onbebouwd gelaten worden.
De oude moskee werd ongeveer vijfhonderd Jaar
geleden gebouwd. De drie Christelijke Koptische ker
ken zijn van recentere datum. Zij worden door een
groot aantal priesters bezocht, terwijl het volk zelf
overwegend Mohammedaansch is. Voor ras Makon-
nen, den vader van den tegenwoordigen keizer, die
deze stad voor Abessinië veroverde, wordt een ge
weldig mausoleum opgericht. Dit zou eenigc jaren
geleden door de bevolking nog als een provocatie
beschouwd zijn. Sedert Haile Selassie zich ten op
zichte van Harrar als een milde heerscher toonde,
en de Islam dezelfde vrijheden toestond als de Chris
telijke godsdiensten, voltrok zich in de houding der
bevolking ten opzichte der Abessinische meesters
een gunstige verandering. Tegenwoordig zijn er
slechts zeer weinigen, die den vader van den negus
een gedenkteeken te Harrar misgunnen.
Niet alleen de verhouding tusschen Harrar en de
regeering te Addis Abeba is in de laatste maanden
zoo enorm verbeterd. Ook de tegenstellingen in gods
dienstig en politiek opzicht spelen sedert den oorlog
geen belangrijke rol meer. Wij waren getuige van
een volksverzameling, waarbij de geheele mannelijke
bevolking met geschouderd geweer, voor het groot
ste deel gekleed in khaki-uniformen, opmarcheerden
Mohammedanen, Christelijken en Heidenen, Galla,
Somali's en Abessiniers zwoeren trouw aan den kei
zer en het land. In een rede wekte Nasiboe, de te
Harrar resideerende gouverneur van de provincie
Ogaden, de inwoners op de rust te handhaven en
zich niet te laten verleiden tot onvoorzichtigheden.
Na deze bijeenkomst ontving de gouverneur de
hoogwaardigheidsbekleeders en de rijke heeren van
het land. Mij viel de eer te beurt samen met de
hoogste Mohammedaansche geestelijken plaats te ne
men op de gouden stoelen. Weldra ontspon zich een
zeer geanimeerde conversatie, waarbij duidelijk
bleek, dat de nog jeugdige gouverneur over buiten
gewoon veel kennis beschikte. In de loop van het
gesprek verklaarde hij, dat hij alles in het werk
stelde om de bevolking te doen beseffen, dat niet
iedere blanke een tegenstander van Abessinië was,
maar dat er talrijke waren, die voor de onafhanke
lijkheid van het zwarte rijk in de bres sprongen.
Succesloos was zijn werken in dit opzicht niet. Tij
dens mijn verblijf van veertien dagen te Harrar be
jegenden mij de inboorlingen geenszins hatelijk.
Behalve zijn regeeringsfuncties heeft Nasiboe ook
het opperbevel over de troepen in Ogaden. Hij laat
zijn soldaten volgens Europeesch voorbeeld opleiden
Aan munitie is, tenminste te Harrar, geen gebrek.
Dagelijks komen nieuwe transporten. Waar vandaan
kon ik niet te weten komen. Mijn gesprek met Na
siboe werd af en toe door een gebeurtenis onder
broken, die ik niet geheel begreep. Een der hooge
heeren stond van zijn plaats op, schreed .plechtig
naar den gouverneur, fluisterde hem iets in het oor
en terwijl hij weer naar zijn plaats terug ging
klapte de gouverneur in zijn handen, welk voorbeeld
door de andere aanwezigen werd gevolgd. Nadat de
ze ceremonie zes keer herhaald wordt, werd mij
verklaard, dat deze heeren den gouverneur er van
op de hoogte gesteld hadden, dat zij aan het Roode
Kruis een gift wilden geven. De groote heeren zijn
niet al te vrijgevig. Daar iedereen zijn eigen legertje
heeft en zich generaal voelt, beschouwen zij het
rijksleger als een onrechtmatige concurrentie, die zij
niet financieel wenschen te steunen. Hun sympathie
voor het Roode Kruis is des te merkwaardiger, daar
zij tegen de Europeesche beschaving zeer gekant
zijn. „Het Roode Kruis," aldus de gouverneur, „heeft
in alle lagen der Abessinische bevolking groote sym
pathie gevonden. Iedereen draagt het zijne er toe
bij en bij honderden melden de meisjes zich als vrij
willige helpsters aan. Wat wij missen zijn de ge
schoolde Europeesche krachten, maar naar wij juist
vernemen, zullen wij daarover weldra kunnen be
schikken. De wil ontbreekt ons zeker niet om de
wreedheden van den oorlog zoo veel mogelijk te be
perken."
BIJ het aanflitsen van het licht in de kleine
bioscoop werd weer Lisa's aandacht getrof
fen door het open, eerlijke profiel van den
jongen, die schuin voor haar zat. Hij was haar al
opgevallen toen ze buiten wachtte. Ze hadden elkaar
een oogenblik aangezien en het had haar getroffen,
dat zijn blik zoo anders was dan die van andere
menschen, die haar aanstaarden en hun oogen mee
warig langs haar leege linkermouw lieten glijden.
Dit medelijden kwelde haar en ze haatte de men
schen erom. Sedert het ongeluk gebeurd was, had
ze zich meer en meer van alles teruggetrokken. Drie
jaar was ze nu zoo met zich zelf alleen zwijgend
leefde ze voort, met afwijzende oogen en gebaren.
Ze verdiende op een
advocatenkantoor een
flink salaris, woonde
op zichzelf, ontving
niemand en ging ook
nergens heen. Want ze
vreesde de vragen,
maar meer nog de blik
ken der menschen.
Zorgeloos had ze ge
leefd, gewerkt, ze ken
de vele menschen, was
vroolijk en uitgelaten tot den dag, waarop de vracht
auto met den dronken chauffeur haar had aange
reden. Nooit zou ze den dag vergeten, dat ze met
één arm het leven weer inging...
Lisa keek naar den jongen, die voor haar zat. Hij
had het hoofd omgewend en terwijl het weer donker
werd en de muziek van de film inzette, zag ze nog
hoe hij glimlachte.
Later hoorde ze hem vroolijk lachen, zij zelf ook
ging volkomen op in de film, leefde van harte mee
in de vreugde van lachen en zingen, en het speet
haar, toen de film was afgeloopen.
Toen de held en heldin met een laatste dans en
lied de film besloten, stond Lisa op en wilde vlug
de zaal verlaten, doch de heer, die naast haar zat,
kon zijn hoed niet vinden, zoodat ze even moest
wachten. Toen gingen de lichten aan en wat ze had
willen vermijden, gebeurde. De jongen stond op,
draaide zich om en keek kalm, als in afwachting,
naar Lisa. Hij stak zijn kin een beetje vooruit en
zei doodkalm: „Loopt u nog niet direct weg!" Hij
liep vlug de rij langs naar bet gangpad en wachtte
haar daar op. Hij sprak niet, toen hij naast haar
liep' een oogenblik voelde ze nog zijn hand op
haar rug, toen hij haar in het gedrang van dé uit
gaande bioscoop beschermde.
Lisa zag, hoe hij het hoofd een weinig gebogen
hield, hij scheen te glimlachen. Toen ze het gebouw
uitkwamen, merkte ze, dat het regende, de straat
lag zwart en glimmend in het schemerige avond
licht. „U hebt geen paraplu waar wilt u naar
toe?"
Rustig, zacht bijna, sprak hij over de film, toen ze
de lange straat uitliepen. Hij schertste en spotte wat
en liep met beide handen diep in de zakken gedo
ken. Lisa was verbaasd over zichzelf ze hoorde
zichzelf praten en merkte met verwondering dat het
niet gedwongen, niet hard en afwijzend klonk, zoo
als anders. Ze sprak, alsof ze dezen jongen haar
leven lang gekend had.
De regen droppelde staag uit den zwarten hemel,
sproeide door de lichtkegels van de straatlantaarns
en de enkele, auto's die voorbij kwamen, joegen het
water hoog op. Lisa liep naast den jongen voort.
Ze zwegen het was een zwijgen, dat vertrouwd
was, ze waren zeer dicht bij elkander en voelden het
beiden.
Ze sloegen een straat in, waar de vensters van
winkels en café's nog verlicht waren. Het had nu
opgehouden te regenen en er liepen nog vele men
schen in die straat. Voor de hel verlichte etalage
van een rotograaf bleef hij staan en vroeg Lisa,
terwijl hij op een foto van een klein, stralend wit
I
N.V.
SCHAGEN
Couranten - Folders
Systeemkaarten
Brochures - Precisie- en
Stanzwerk - Kleurendruk
Schitterend geoutilleerde
drukkerijen in WËS^Êè
Schagen en Alkmaar
Kom Hansje, sta op en biedt die damg
je plaats aan!
slot wees: „Bent u daar wel eens geweest?.* 17rl
„Neen."
„Dan zullen we daar eens gauw heengaan.*
Hij lachte Lisa toe zij fronste de wenkbrau
wen: „Zeg eens, wat denkt u eigenlijk wel van me?,
U spreekt me maar aan en beschikt over me hoe
oud bent u eigenlijk wel?"
De jongen leunde met zijn schouder tegen d?
vensterruit, open en eerlijk keek hij haar in dg
oogen: „Vier en twintig".
Heel langzaam verdween de glimlach van zijn,
gelaat, hij boog het hoofd een weinig: „We ken*
nen elkaar nog wel nauwelijks, maar neemt u voor
mij dat pantser van uw hart."
Lisa keek op, ze waren elkander nu heel naj toep,
zei hij: „Ga mee".
Ze liepen weer straten door en hij vertelde haar
van een boek. Lisa bemerkte, dat hij haar wilde
afleiden en toen hij haar ten slotte vroeg, nog een
oogenblik in een café aan den overkant te gaap
zitten, weigerde ze niet.
Hij was het, die praatte en vertelde. Hij kende
een massa menschen in het café en wist van velen
wat te vertellen. Die daar was een schrijver, die
aan grootheidswaanzin leed en daarginds zat een
bekend schilder en die aan het tafeltje in dep
hoek was een verloopen musicus.
Toen vroeg ze hem, wat hij was en hij zei -=r
„niets".
Dat was dom van hem, want geheimzinnigheid
kon Lica niet uitstaan en scherper dan ze bedoelde
vroeg ze daarom: „Wat wilt u eigenlijk van me?"
De jongen keek langs haar heen en het was Lisa^,
alsof er iets in haar losscheurde: „Waarom vraagt
u niet, waar en wanneer ik mijn arm verloren heb?
Waarom vraagt u me niet, of ik er veel last vap
heb, of ik nu even goed kan leven en werken als
met twee armen?"
Ze voelde zijn hand op de hare, heel stevig druk
te hij haar op het koele marmer, al het jongens
achtige was nu uit zijn gezicht verdwenen, hij
maakte een lichte hoofdbeweging „waarom zou
ik u daarnaar vragen? Als u er behoefte aan ge
voelt, dan vertelt u het mij vanzelf wel." En na 'a
kleine pauze: „U vraagt, wat ik van u wil niets
anders, dan dat u vergeet, zoo iets ooit weer te
vragen".
Lisa zuchtte smartelijk en een oogenblik later
sprak ze: Vergeeft u 't me maar, het ging niet
meer."
Nog steeds lag zijn hand op de hare, die ze heia
gewillig liet en zacht vertelde ze van zichzelf, van
den tijd, die achter haar lag ,ik was haast ver
geten, dat er nog mènschen bestaan."
Vele, kleine woorden van .elkaa.r ontdekken" vlo
gen nog over en weer, de smart en de kramptoe
stand van maanden smolten weg onder de warmte
van deze hand, die de hare nog steeds omvat hield.
En het lieve, kleine gelaat van het meisje her
vond de zachte uitdrukking, die het eigen was,
doch die in de harde strengheid van het gekwelde
hart teloor was gegaan.
.Karei Leeman.
