EN NIEUW SEIZOEN,
EEN NIEUW GELUID
Zaterdag 9 November 1935.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 9847
De zwarte kameraad
kleedinqstukje
geworden
De bandietenplaag in Mexico.
De laatste
Herf stmode
is alweer een
historisch
Om gerechten van kippenvleesch
smakelijker en voordeeliger te maken.
Mijn vriend, de zwarte kameraad,
Die 's zomers op den zolder staat,
Heel stil, met afgewend gelaat,
Is eind'lijk weer beneden.
Ik heb hem vriendelijk begroet,
Hij was alweer vol nieuwen moed,
En T weerzien deed me waarlijk goed,
Dat heeft dan ook zijn reden!
Hij staat bescheiden voor de schouw,
Hij is niet van den nieuwsten bouw,
Maar toch steeds warm gestemd en trouw,
Al moet ik hem soms porren.
Ik voel me thuis in zijn gebied,
Dan tel ik vaak mijn zorgen niet,
Wat haalt er bij zijn vroolijlc lied,
Wanneer hij staat te snorren?!
Hij past niet meer in mijn salon,
't Is geen moderne warmte-bron,
Compleet met een garantie-bon,
Die deftig staat te gloeien,
Maar toch, wat heeft hij me verwend,
Hij, zoo vertrouwlijk en bekend,
En 'k zie, als ik me tot hem wend,
Weer 't ver verleden groeien!
maar niet mager, die van nature iets ferms en be
slists in haar houding, in haar loop en haar geba
ren heeft, en wier •goedontwikkelde vormen voor
het mannelijk karakter van haar uitmonstering een
behoorlijk tegenwicht vormen.
Deze mode is amusant en voor sommigen uiterst
flatteus. Maar zij zal vooral nu er zoo overdreven
wordt niet lang duren. Het is vermoedelijk niet
eens de moeite waard veel geld aan de uniform ten
koste te leggen. Wilt u van de weinige weken, die
resten, toch profiteeren dan raad ik u op een oud
costuum brandebourgs en epauletten te naaien. Dan
kan uw oude pakje opnieuw goede diensten doen en
voor hoog-modern doorgaan bovendien. Ook „corde-
lières" zijn op oude kleedjes gemakkelijk aan te
brengen. Op een zwarte japon staat een aluminium-
of citroenkleurig knoopsnoer prachtig en op een
bruine doet een staalkleurige „cordelière" het bij
zonder goed. Laat ons practisch zijn!
Brussel. GERTRUDE.
CROQUETTEN VAN GEKOOKTE KIP.
Het vleesch van een gaargekoolcte kip, 2 kop
jes kokend water, 2 Maggi's Bouillonblokjes,
een stukje boter, 2 eetlepels bloem, 2 eierdooiers
wat zout en nootmuscaat en wat fijngehakte
peterselie, eiwit, paneermeel, vet.
Aanval op station.
GEEN ochtend gaat er
nu voorbij of ik vind
in de brievenbus een
briefje van een couturier,
waarin hij meedeelt, dat zijn
nieuwe half-seizoen-collectie
gereed is, dat zij tweemaal
per dag, 's morgens en 's mid
dags, „gepresenteerd" zal
worden en waarin hij ten
slotte verzoekt wel van be
langstelling in de parade te
willen blijk geven. Als je zoo
iets leest, ben je toch een
oogenblik uit het veld gesla
gen. Hoe? Nauwelijks begin
je te wennen aan'wat de
herfst op modegebied aan
nieuws gebracht heeft of je
ontdekt niet zonder schrik
dat je gloednieuwe na-
j aars japon, waarvan je dacht
dat zij wekenlang een voor
beeldig staal zou zijn van
wat een moderne vrouw
draagt dragen kan en dragen
durft, eigenlijk alweer „vieux
jeu" is. Je nieuwe japon,
nauwelijks klaar, is er een...
van het vorige seizoen. Zij
dateert van den herfst, die tot
het verleden behoort; zij is,
in de oogen der coutu
riers een historisch kleedingstuk geworden. En, boos,
frommel je den keurigen brief, die de vriendelijke
uitnoodiging behelst het nieuwste van het nieuwste
te komen zien, in elkaar... om hem vijf minuten later
Weer zorgvuldig glad te strijken. Want dl je opstan
dige balsturigheid belet niet dat je gaan zult. Je
nieuwsgierigheid behoudt, in laatste instantie boven
ieder ander gevoel de overhand. .En heb je, als je
over mode schrijft, niet den plicht op de hoogte te
blijven? Moet je je lezeressen niet inlichten over de
jongste modellen, die de modezon beschijnt? Er is
onder die zon altijd iets nieuws. En zoo ga je dan,
verontwaardigd, maar popelend van nieuwsgierig
heid, de modehuizen af. Je drinkt er ontelbare kop
jes thee, je knabbelt er een blik vol beschuitjes leeg,
bederft er je tanden met dozijnen petit-fours, en je
kijkt, bewondert, applaudisseert, of je haalt je schou
ders op, veroordeelt, en wendt je tot je buurvrouw
om haar in het oor te fluisteren: „Niet voor niets
zou ik het willen dragen!"
De halfseizoen-collecties zijn de voorboden van de
komende lentekleeding. De couturiers voelen in deze
dagen den vrouwen de pols. Ze laten proefballon
netjes op. Ze brengen veel verscheidenheid, verken
hen zoo het terrein, willen weten in welke richting
ze een goede kans maken. De winter is heel kort.
In Februari moeten de voorjaarscollecties kant en
klaar zijn en het is dus zaak onmiddellijk aan het
werk te gaan. Maar een basis is onontbeerlijk. Die
basis wordt thans gelegd. Op dit oogenblik wordt
eigenlijk reeds beslist over het karakter, dat de
mode in de lente dragen zal. En zoo is het volstrekt
niet onmogelijk reeds nu te veronderstellen, dat de
voorjaarsmode zelfs al is er van lentemodellcn
in den eigenlijken zin nog geen sprake zeer zeker
de silhouet van de vrouw opnieuw een radicale ver
andering zal doen ondergaan.
De nieuwe collecties toonen ons rokken, die nog
flink wat korter dan die van het vorige seizoen zijn;
zij brengen ons daarenboven jongmakende costuums,
die om een meisjesachtige gestalte vragen. De nieu
we dracht heeft niets gemeen met de gedrapeerde ja
ponnen, die een paar maanden geleden toch zoo
groote bewondering gaande maakten. Vele vrouwen
hebben er zich over beklaagd dat die japonnen haar
oud maakten. En de couturiers hebben zich natuur
lijk gehaast pakjes te ontwèrpen, waarvan de voor
naamste verdienste is dat zij de jeugd geven wat haar
toekomt en de dame van ietwat rijpen leeftijd iri
een „ingénue" veranderen..
Ook op het gebied van avondtoiletten is er een
ópmerkelijke verandering vast te stellen. De najaars
avondtoiletten waren ingewikkelde machines, waar
mee zelfs de mannequins, wier taak het toch is een
toilet op zijn voordeeligst te dragen, niet altijd weg
wisten. Voor de rest van den winter zullen de
avondtoiletten veel eenvoudiger zijn. Daarenboven
worden de décolleté's veel lager in een enkele
collectie werd op dat stuk zeker de grens der toelaat
baarheid bereikt.
Zooals ik reeds zeide verkort de rok zich meer en
Het is zonderling, dat in ons land, waar viermaal
zooveel kippen als menschen leven en elk jaar al
leen aan oude hennen ca. 8 millioen stuks voor de
slacht worden opgeruimd, het eten van kippen
vleesch toch zóó weinig populair is, dat het aller
grootste deel daarvan voor consumptie naar het
buitenland wordt uitgevoerd.
De reden ervan? Men schijnt in het algemeen hier
te lande van een kip niet die lekkere hapjes te kun
nen maken, waarvan b.v. de Fransche keuken de
knepen 'kent.
Toch zijn, door iedere huisvrouw met eenvoudige
middelen verschillende smakelijke gerechten van
deze dieren te maken, die hetzij ze iets meer of min
der vet zijn, als braad- of als soepkip verkocht wor
den.
Thans is het de tijd, dat deze' hennen, die met leg
gen opgehouden zijn, voor de slacht worden ver
kocht en het groote aanbod maakt ze goedkoop;
daarom is het nu ook tijd om kippen te gaan eten.
Nu is het de vraag, hoe maken we deze kip, die
toch minstens V/2 jaar is, doch meestal ouder, sma
kelijk klaar, want in heel veel gevallen zijn deze
oude kippen taai. Juist hierom zijn ze minder ge
schikt om gebraden te worden en we koken er dus
soep van, die heel smakelijk kan zijn, wanneer niet
door de grootte van het gezin „de spoeling te dun"
gemaakt moet worden. In dit geval, en ook als men
voor 2 of meer dagen kippensoep wil hebben, kan
men met behulp van een paar Maggi's Bouillonblok
jes op voordeelige wijze den slappen smaak van de
soep verlevendigen.
Met hetzelfde hulpmiddel wordt het gekookte kip
penvleesch, dat altijd eenigszins flauw is, wat smaak
bijgebracht.
Het is dan ook niet aan te bevelen om diï betrek
kelijk smakelooze vleesch, waarvan de geur in de
soep is achtergebleven, zonder meer te eten. Het
eiwit, de belangrijkste voedingsstof, is er vrijwel
geheel in achtergebleven en het loont dus zeker de
moeite, om er met een klein beetje werk iets smake
lijks van te maken.
De recepten, die hier volgen, hebben dan ook alle
betrekking op kippenvleesch, waarvan vooraf soep
gekookt is. Vooral, wanneer men met een taai exem
plaar te doen heeft, kan men met het gehaktrecept
veel bereiken.
KIPPENSOEP (10 12 pers.)
1 oude kip, 4 L. water, 6 Maggi's Bouillonblok
jes, 2 preien, een bosje selderie en peterselie,
2 kopjes rijst, 1 groote eetlepel vol zout.
Snijd de schoongemaakte kip in stukken en kook
ze in het water met zout zachtjes gaar, gedurende
3 uren. Voeg, wanneer de kip 2y2 uur gekookt heeft,
de gewasschen en in stukjes gesneden prei, de selde
rie en de gewasschen rijst toe en ook de in het wa
ter opgeloste Maggi's Bouillonblokjes. Kook alles
samen nog y2 a uur. Neem de kip er dan uit,
snijd eenige stukjes vleesch van het borstbeen en
doe dit weer in de soep. Roer er ook de zeer fijnge
hakte peterselie door.
Een kamer In den schemerschijn,
Twee warme knuistjes, teer en klein,
Twee menschen, die gelukkig zijn
Met 't wonder hun gegeven.
En even dan dat rosse licht,
Dat speelde langs hun blij gezicht,
Het deurtje open, 't deurtje dicht
Hoe warm was dan het leven!
Jij, oude, trouwe kameraad,
Die steeds nog op dat plekje staat,
Waarlangs .een blij verleden gaat,
Jij bent niet te verdringen!
Je geeft ons vol eenvoudigheid,
Jij, die nog steeds je warmte spreidt,
Uit d' allermooisten levenstijd,
Zooveel herinneringen!!
November 1935. KROES.
(Nadruk verboden).
GEHAKT VAN GEKOOKTE KIP (6 8 pers.)
(aan te bevelen, wanneer de kip taai is).
1 gaargekookte soepkip, 2 sneden oud witte
brood, 2 Maggi's Bouillonblokjes, 1 a 2 eieren,
1 kopje kokend water, peper, zout, noot, vet
of boter om te bakken, een beetje paneermeel
of bloem.
Neem al het vleesch van de goed gaargekookte kip
en draai dit door den vleeschmolen of hak het goed
fijn. Los de Maggi's bouillonblokjes op in het ko
kende water, week in deze bouillon het wittebrood
en doe het dan bij het vleesch. Voeg de geklopte
eieren toe, peper, zout en noot en maak er met de
hand een groote gehaktbal of kleine balletjes van.
Wentel deze door paneermeel of bloem. Maak een
stuk vet of boter warm in een braadslee of diepe pan
en bak hierin de gehaktbal aan alle kanten bruin
en gaar. Snijd hem daarna in plakken.
JUS BIJ BOVENSTAAND GEHAKT.
Een stukje boter of vet, een eetlepel vol bloem,
y2 L. kokend water, 2 Maggi's bouillonblokjes.
Doe in de braadslee of pan, waarin het gehakt ge
braden is nog een stukje boter of vet en voeg de bloem
toe. Laat deze, onder roeren lichtbruin worden
Los de Maggi's Bouillonblokjes op in een y2 L. ko
kend water en doe dezen bouillon, onder roeren bij
de gebrande bloem. Laat het sausje nog even door
koken. Is de saus niet bruin genoeg geworden, voeg
dan een y2 lepeltje koffiestroop toe.
GESTOOFDE KIP (6 pers.)
1 gaargékookte soepkip, y2 L. kokend water, 2
Maggi's Bouillonblokjes, 40 gram boter of vet
van de kip (vet dat op de soep drijft) 2 eet
lepels bloem, wat zout en fijngehakte peterse
lie.
Snijd de gaargekookte kip in stukken, verwijder
het karkas. Smelt de boter of het vet van de kip en
roer er de bloem door. Los de Maggi's Bouillonblok
jes op in het kokende water en giet deze bouillon,
roerende bij de bloem. Laat het sausje even door
koken. Stoof hierin de stukken kip nog pl.m. 10 mi
nuten. Voeg, indien noodig nog een beetje zout toe
en roer er de fijngehakte peterselie door.
Hak het gaargekookte vleesch goed fijn. Smelt de
boter en roer er de bloem door. Los de Maggi's Bouil
lonblokjes op in het kokende water en giet deze
bouillon, roerende bij de bloem. Doe er het fijnge
hakte vleesch bij, wat zout en noot, de fijngehakte
peterselie en de eierdooiers. Laat deze massa goed
koud worden. Vorm er dan met de hand croquetten
van, rol deze door het even los geklopte -eiwit en
vervolgens door paneermeel en bak ze mooi bruin
in een diep pannetje met heet vet, Men kan ze ech
ter ook in de koekepan bakken. Maak dan het vet
eerst goed heet in de koekepan en doe er dan pas
de croquetten in. Ze worden aan alle kanten don
kerbruin gebakken.
EEN COIFFURE VOOR HET UITZOEKEN. De
nieuwste creaties der Duitsche figaro's, geïnspireerd
door de karakteristieke haardrachten uit den tijd der
renaissance. w_
Mexlco-City. Donderdagmiddag hebben bandie
ten een overval gepleegd op het station Sanandres,
gelegen aan den spoorweg Mexico Citv Vera Cruz.
Zij staken het gebouw in brand, doch hébben geen
geld kunnen vinden. Een der beambten werd ge
dood.
Tusschen Maltrata en Alta Luz, aan denzelfden
spoorweg, hebben onbekende daders de rails opge
broken, doch de nachttrein kon tijdig tot staan wor
den gebracht.
Bij Teocaltiche hebben bandieten een postauto
overvallen. Zij plunderden de reizigers en. de post,
meer. Zelfs soirée-toiletten die van Maggy Rouff
b.v. laten de enkels zien. Molyneux gaat niet zoo
ver, maar de gekleede middag japonnen van dit
toonaangevende modehuis dalen in geen enkel geval
beneden den enkel en blijven er meestal eenige cen
timeters boven. Van sleepen is geen sprake meer.
Ik geloof niet dat ik één sleep gezien heb. Vóór een
paar maanden was dat toch anders. Het aantal slee
pen was wel niet groot, maar ze waren er toch. Nu
schijnt de sleep definitief bij de oude manen te zijn
opgeborgen.
Voor overdag speelt het wollen pakje een groote
rol het fluweel is naar de tweede plaats ver
huisd en voor den avond is zijde het geliefkoosde
materiaal. De taille schijnt zich naar boven te ver
plaatsen. In een paar collecties werden japonnen
gepresenteerd, die van achteren zeker zes of zeven
centimeters lager dan van voren hingen. Deze ja
ponnen werden met zeer korte bolero's gedragen.
De nieuwste hoeden vertoonen neiging zich naar
het achterhoofd te verplaatsen. Bij deze hoeden
worden voiles geleverd, waarvan het net uit wollen
draden bestaat. Deze voiles worden óf enkel over het
bovengedeelte van het gelaat óf ook over het ge-
heele gezicht gedragen en dan met een lint onder de
kin vastgestrikt. Tenslotte kan men ze ook over de
schouders dragen, maar in dat laatste geval wordt
de hoed op de voile gedragen en niet andersom.
In afwachting van wat ten slotte uit den brouw
ketel van de mode voor de komende lente zal te
voorschijn komen, kan ik niet laten er even op te
wijzen, dat de pseudo-militaire costuums over de ge-
heele linie een groote victorie behaald hebben. Wat
al uniform! Wat al brandebourgs; hooge leeren cein
tuurs, sjerpen, koperen knoopen, epauletten en sol
dateske hoofddeksels! Wie zich een min-of-meer mi
litair pakje aanmeten laat is op dit oogenblik volko-'
men „in de noot."
Maar twee opmerkingen zou ik willen maken. In
de eerste plaats deze: lioedt u voor overdrijving! De
kleine couturières hebben zich met zekeren harts
tocht op de militaire modellen der groote modehui
zen geworpen en die zóó „vermilitairiseerd", dat alle
vrouwelijks uit de pakjes verdwenen is. Het is nooit
de bedoeling der modescheppers geweest ons in ope
rettesoldaten of in marketentsters te veranderen, zij
hebben ons slechts iets gedecideerds en kranigs wil
len geven.'
En in de tweede plaats: draag niet 'Zoo'n mi
litair pakje, als het u niet staan kan. Een gezette
dame van rijperen leeftijd ziet er met epauletten en
brandebourgs kaï'ikaturaal uit. En het frêle blondje,
het meisje van de droomerige romantiek, bederft
haar charme als ze zich in een volgelinge van Mars
herschept. Het allerbest kleedt de uniform de jonge,
niet te groote, niet te kleine vrouw, die slank is,
Avondjapon van iriskleurige zijde.
Creatie: Jean Patou, Parijs.
Gedeponeerd model P.A.I.S. (Reproductie verboden).
