RUISENDE
EUGD
De onheilspellende
Magneet.
Uit Bergen.
DE AMERIKAANSCHE GOUD
KLOMP. FRANKRIJKS NIEU
WE GELDZORGEN. DE KAPI
TAAL VLUCHT.
De Bank van Frankrijk, die eerst een
week geleden zijn disconto van 3 pet.
op 4 pet. gebracht heeft, verhoogde in
de afgeloopen week opnieuw de rente
voet met een vol procent om de aan
houdende kapitaalvlucht te remmen.
Er bestaat een bekende geschiedenis, waarin een
gierigaard, die goud opgehoopt, dit tot een klomp
gesmolten en deze in zijn tuin begraven had, zijn
kostbaar bezit ontstolen wordt. Een welmeenend
buurman, wien hij wanhopig en in tranen badend
zijn nood klaagt, geeft hem de raad, in plaats van
de klomp goud een steen van dezelfde grootte in
zijn tuin te begraven, want deze zou voor z ij n
doel hetzelfde nut hebben.
Deze parabel is niet slechts leerzaam en van
diepe strekking, hij heeft ook in de tegenwoordige
tijd zijn bevestiging als sociaal-economische wijs
heid gevonden. Want tegen het einde van de we
reldoorlog bestonden er twee zulke gierigaards: de
Vereenigde Staten, die, als gevolg van hun late
deelneming aan den oorlog, door krijgsleveranties
de crediteuren van bijna alle Europeesche landen
waren geworden en die hun betaling slechts in goud
ontvingen; en Frankrijk, dat door het spaarinstinct
van zijn bevolking, gedeelteijk voor eigen rekening
en gedeeltelijk als belangrijkste deelgenoot in de
reparatieleeningen, in het bezit van een groote hoe
veelheid gemunt en ongemunt goud, waarover de
wereld beschikt, hebben de Staatsbanken van de
V.S. een bedrag in hun bezit, dat gelijk staat met
9.767.434.000 dollar, terwijl de Bank van Frankrijk
70.389.000.000 frank bewaart. Dit is tezamen meer
dan zeventig procent van de wereldvooraad. Zoo
lang deze beide landen feitelijk de economisch-
financieele leiding van twee groote statenblocs
voerden (Amerika met zijn in waarde verminderde
en ten opzichte van het goud eenigszins elastische
dollar het zjg. sterlingblok, en Frankrijk het z.g.
goudblok) slaagden de beide mogendheden er in,
de weegschaal vrijwel in evenwicht te houden. Wel
was reeds gedurende langen tijd het overwicht van
het sterlingblok merkbaar, dat juist door zijn bij
zondere verhouding tot het goud bewegelijker was
dan de door Frankrijk geleide groep (waartoe
hoofdzakelijk Zwitserland en Holland behoorden),
maar in ieder geval Is laatstgenoemde groep er in
geslaagd zijn positie te handhaven, ofschoon er dit
jaar herhaaldelijk gevaarlijke baisse-aanvallen op
de Z'witsersché en Hollandsche valuta hebben
plaats gehad, die slechts met zware offers bezwo
ren konden worden.
Intusschén is de Belgische standaard van zulke
aanvallen het slachtoffer geworden. Evenals in
Tsjecho-Slowakije heeft men daar gedevalueerd.
En nu hebben zich deze vernielingspogingen, die
niet alleen voortkomen uit speculatiezucht, maar
ook een politieke en economische achtergrond heb
ben, op de sterkste der goudblokvaluta's, de Fran-
sche, geconcentreerd, nadat gebleken was, dat ook
ten opzichte van een relatief sterk goudblok de wet
van de aantrekkingskracht van gelijke metalen op
die plaats, waar de opeenhooping er van het
grootst is, zeer zeker geldt. Want in de eerste ne
gen maanden van dit jaar waren goudmassa's tot
een waarde van 339.000.000 dollar, dit is ongeveer
5 milliard frank, uit de kelders van de Banque de
France naar die van de Amerikaansche Federal
Reserve Board toegestroomd.
Kort tevoren, op den lOden Augustus, had de
Fransche Bank nog een verlaging van zijn sinds
Mei op 6 pet. gezet disconto (in etappes, tot op 3
pet.) voor mogelijk gehouden, daar zijn goudvoor
raad weer tot 76.6 milliard frank gestegen was.
Maar sindsdien heeft de bank meer dan 3 milliard
frank verloren, zoodat de bezorgdheid, die in de
discontoverhoogingen tot uitdrukking komt, volko
men gerechtvaardigd schijnt.
Daar het de overige goudbloklanden al niet veel
beter gaat, lijkt het bewijs geleverd, dat zelfs een
valuta zooals de Amerikaansche, waarvan de sta
biliteit niet door goudleveringsplicht gegarandeerd
is, een onoverwinnelijke aantrekkingskracht uit
oefent, als hij de groote goudklomp maar achter
zich heeft.
Het goudbezit alléén maakt echter evenmin ge
lukkig als een geringe gouddekking zonder meer
ongelukkig maakt. Blijkbaar bestaan er in beide
gevallen grenzen, waarbinnen datgene te vinden is,
wat de economische toestand het meest ten goede
komt. De Vereenigde Staten zijn reeds lang over
die grens heen. Zij kunnen de stroom niet meer
tegenhouden.
BERGER KUNSTKRING.
Gevaarlijke Bocht, 'n spannend stuk in
drie bedrijven van J. P. Priestley, door
het Rotterdamsch-Hofstad-tooneel in
de Rustende Jager.
Het begon zoo echt intiem en knusjes, een ge
zellig damesbabbeltje in een goed gemeubelde sa
lon. We verwachtten een zoet, degelijk society-stuk
met lange dialogen en met een ietwat weeig bij
smaakje. Maar ;t kwam heel anders uit!
Het werd een prachtig opgebouwd stuk, vol inten-
ses panning, waarnaar men met ingehouden adem
zat te luisteren, muisstil om zelfs het kleinste detail
niet te missen. Het werd een stuk vol intriges, dat
bij iedere minuut in waarde steeg en zijn climax
bereikte in II, juist op het moment dat het doek
zich voor de pauze sloot. Toen was er stof tot pra
ten, toen was er volop gelegenheid om naar de
ontknooping te gissen. En die ontknoooping leek zoo
vanzelfsprekend: zoo geheel voor de hand liggend,
dat men 't feitelijk jammer vond, het al vooruit te
weten. En alweer kwam 't heel anders uit!
O, die heerlijke onzekerheid in III; dat angstig
wachten, of 't nóg niet kwam, zooals het toch
komen moest. En dan plotseling: fel, maar ook rea
listisch zeker het onverwachte. Wie had Marten
Chatfield vermoord?
Maak geen slapende honden wakker en met dien
slapenden hond werd de waarheid bedoeld. De waar
heid welke tot een satyre werd, en beter door den
mantel der onwetendheid had bedekt kunnen blij
ven.
En dan die prachtige vondst aan het slot; dat
nogmaals herhalen van het begin, toen er geluk
heerschte tusschen een drietal echtparen. Al was
het dan ook een schijngeluk! De waarheid, alles
bedervend, alles vernielend, alles neertrappend.
Een kostelijk stuk, maar ook kostelijk gespeeld,
met een bewonderenswaardig tempo, met een ge
weldig élan. Want juist het tempo, dat moet het
doen, daarmede staat en valt dit spannende gebeu
ren. De aandacht mag geen moment verflauwen; de
toeschouwers moeten worden vastgehouden van het
begin tot het einde.
En dat de spelers van'het Rotterdamsch-Hofstad-
tooneel daarin geslaagd zijn, is buiten twijfel en
kan gerust tot een groote verdienst worden aange
rekend.
Ik heb genoten van het heerlijke spel van een Fie
Carelsen, geraffineerd en brutaal. Nu en dan leek
ze mij wat te zeer gewild dramatisch, maar af
breuk deed het toch niet. En wat een gratie van
bewegen, wat een mooi stemgeluid!
Waarom Vera Bondam als hoofdpersoon vermeld
was, heb ik niet begrepen. Er was feitelijk van een
hoofdpersoon geen sprake en Vera Bondam was het
zeker niet. Integendeel, het leek mij veeleer dat de
haar toebedeelde rol niet haar genre was; ze kon
er zich niet ten volle in geven.
Piet Bron was prachtig op dreef, speelde den
zelf-ingenomen, verwaten uitgever kostelijk en vond
keer op keer in Dirk Verbeek, 'n zeer sterk tegen
speler. Laatstgenoemde kon mij wel het best beval
len. Elke beweging was bestudeerd, elk gebaar af
tot in de puntjes. Cynisch vaak en dan ineens wèer
fel bewogen; vurig en hartstochtelijk. Dat was in
derdaad knap spel.
Paul Steenbergen vond ik minder goed; hij was
me te zwak hier en daar en bleef dan teveel aan
de oppervlakte. Vooral in III had ik van hem ster
ker spel willen zien.
Trouwens in het laatste bedrijf zakte op een mo
ment het geheel bedenkelijk en ontstond er even
een hinderlijke leegte. Gelukkig duurde dit maar
heel kort.
Joekie Broedelet noem ik het laatst, omdat ik
feitelijk nu nog niet weet, of ze tooneelspelen kan
of niet? Gek, maar waar! Ze speelde de rol van
het domme gansje, dat niet zoo dom is als het
schijnt. Was de onnoozelheid toeval, of was het
spel?'Ik had gedacht, dat ik haar in de slotacte
zou zien acteeren, omdat ik en met mij zeker velen
meenden, dat van haar de ontknooping komen zou.
Maar ze kreeg de gelegenheid ook toen niet en zoo
bleef haar kunnen voor mij verborgen. Jammer!
Ongetwijfeld heeft het bestuur van den Berger
Kunstkring met deze eerste uitvoering in het sei
zoen een goeden greep gedaan. Het publiek heeft
een mooien avond gehad, welke nog lang in her
innering blijven zal.
Na afloop werd er luid geapplaudiseerd. Wel
verdiend
Z IJ P E
BURGERBRUG.
Nutsavond.
Het departement Burgerbrug hield haar eerste
bijeenkomst in dit seizoen in café Langedijk alhier.
Door verhindering van den Voorzitter, nam de
heer Smelik deze bestuursfunctie waar en opende
met een hartelijk woord van welkom tot de aan
wezigen, die ondanks 't slechte weer in flinke ge
tale waren opgekomen. Omstandigheden in aan
merking genomen kon men tevreden zijn met de
opkomst. In 't bijzonder heette de waarn. voorzitter
de Zangvereeniging uit Eenigenburg vriendelijk
welkom. Verder liet spreker doorschemeren, dat 't
wenschelijk ware een samenvoeging van jonge
krachten te verkrijgen, om een club te vormen,
welke in de toekomst bijdragen zou kunnen ver-
leenen, aangezien attracties als comedie, films of
dergelijke in dezen tijd jammer genoeg tot ongeper
mitteerde luxe behooren. Overigens werd de avond
geheel gevuld met tooneelspel, zang, muziek en
vroolijkheid. Gaarne memoreeren we even een too-
neelstukje, „de Aardschok"; dit was een spel van
leugen en bedrog, wat zeer goed gespeeld werd,
doch niet zóó goed gespeeld kon worden of 't liep
op een hopelooze mislukking uit.
Ook 't éénactertje „Rosalie", werd keurig en
vlot opgevoerd. Mej. A. Kapitein gaf een aardig
zangnummertje ten beste, wat de aandacht waard
was. Hierna kregen we een stukje te hooren, wat
aan spel en voordracht wel wat te kort kwam,
doch er diende rekening mee gehouden te worden,
dat dit werd opgevoerd door twee jeugdige, onge
schoolde acteurs.
De Zangvereeniging uit Eenigenburg heeft keu
rige nummers laten hooren. We kunnen niet anders
dan lof uitspreken voor haar mooie zang. Haar Di
recteur, de heer J. Vlam van Warmenhuizen, komt
dienzelfd enlof toe, gezien de wijze waarop hij zich
van zijn taak. heeft gekweten en tevens de opoffe
ring getroost heeft door 't slechte weer heen te
komen met z'n echtgenoote op 't fietsie. Voorwaar
een schitterend bewijs van medeleven.
Vervolgens hield de heer Smelik een causerie
over 't boek Bartje, wat hij op aangename en dui
delijke wijze liet uitkomen en aandachtig gehoor
had.
Hierna volgde sluiting met een dankwoord voor
medewerking en medeleven.
K O E G R 4 S
JULIANADORP.
Sint Nicolaasfeest in de O. L. school.
Evenals vorige jaren zullen de kinderen van de
'O. L. school hun St. Nicolaasfeest vieren. Uit prac-
tische overweging zal dit Donderdagmiddag in de
gymzaal van de school gehouden worden. Door en
kelen is een tooneel in deze zaal gemaakt. Opgevoerd
zullen worden do kindcrt.ooneelstukjes „Jan Lustig"
en „Dr. Alwetend", terwijl verder een filmpje, waar
bij een vertelling past, zal worden vertoond. Het
ligt in de bedoeling ook kinderen, die nog niet
schoolgaan toe te laten, waarvoor zoo het eenigszins
mogelijk is de leeftijdsgrens van 5 jaar is gesteld.
Sint. Nicolaas komt natuurlijk, ook ons bezoeken.
Dezelfde opvoering zal Zaterdag 7 Dec. des avonds
8 uur voor de ouderen worden gegeven in de school
te Julianadorp.
Uitvoering der leerlingen van de Chr.
school te Koegras.
Tot het bijwonen van dezen avond, waren wij Vrij
dagavond naar de Kortevliet getogen. Er bleek nogal
wat belangstelling voor dezen avond te zijn en spoe
dig was dan ook het schoollokaal dicht bezet. Op de
ons gezonden uitnoodiging stond vermeld: zang,
voordracht, muziek, samenspraak echo, opstellen enz.
En toen wij het ons verstrekte programma eens door
keken bemerkten wij, dat dit niet minder dan zegge
en schrijve 93 nummers bevatte. Toch is dit heel
goed terecht gekomen, een paar nummertjes moesten
op het einde noodzakelijk vervallen, omdat het an
ders veel te laat zou zijn geworden, maar overigens
liep een en ander heel best.
DINSDAG 3 DECEMBER.
HILVERSUM (1875 M.>
KRO.-uitzending. 8.00—9.15 en 10.00 Gram.pl;
11.30—12.00 Godsd. halfuur; 12.15 Gram.pl. en or
kestconcert; 1.30 Schlagermuziek; 2.00 Voor de
vrouw; 3.00 Modecursus; 4.00 Gram.pl en Schlager
muziek; 6.00 Koorconcert; 6.30 Gram.pl; 6.40 Le
zing; 7.35 Gram.pl; 7.50 Zang en piano; 8.00 Be
richten, gram.pl; 8.20 Zang; 8.30 Populair concert;
In de pauze: Sportpraatje; 9.45 Hoorspel; 10.30 Be
richten; 10.35 Orkestconcert; 11.15—12.00 Gram.pl,
HILVERSUM (301 M.)
AVRO-uitzending; 5.30 VPRO; 6.30 RVU. 8.00
Gram.pl; 9.00 Omroeporkest; 10.00 Morgenwijding.
Gewijde muziek; 10.30 Vervolg Omroeporkest, 11.00
Causerie; 11.30 Gram.pl; 12.5 Kovacs Lajos' orkest
en Gram.pl; 2.00 Gram.pl; 2.15 Omroeporkest mmv
zangsoliste; 3.00 Kniples; 4.00 Zang en piano; 4.30
Kinderkoorzang; 5.00 Voor de kinderen; 5.30 Cau
serie 6.00 De AVRO-Decibels 6.30 Causerie; 7.00 Voor
de kinderen; 7.05 Zang en piano; 7.30 Engelsche les
8.00 Berichten; Gram.pl.; 8.20 Concertgebouworkest
olv. Mengelberg; 9.20 Gram.pl; 9.30 Radiotooneel;
10.iö Gram.pl; 10.20 Verslag Schaakmatch; 10.25
Bridgeles; 11.00 Berichten; 11.10—12.00 De AVRO-
Decibels,
DROITWICH (1500 M.)
11.20-11.50 Orgelspel S. Torch; 12.10 Gram.pl.; 1235
Trioconcert; 1.20—2.20 BBC-Schotsch orkest mmv
vioolsolist; 3.10—3.55 Gram.pl; 4.20 Lezing; 4.40
Strijkkwartetconcert; 5.35 Dansmuziek; 6.20 Be
richten; 6.50 Schütz-concert 7.15 Fransche les; 7.50
Lezing; 8.20 BBC-Theaterorkest mmv. koor en
zangsolist; 9.20 Pianorecital; 9.50 Berichten; 10.20
Voordracht; 10.40 BBC-Orkest m.m.v koor en cello
solist; 11.3512.20 Dansmuziek.
RADIO PARIJS (1848 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl; 12.35 Populair concert; 4.20
Orkestconcert; 5.50 Dito; 8.20 Uit Warschau: Euro-
peesch concert; 9.35 Zang; 11.0512.35 Dansmu.z.
KEULEN (456 M.)
5.50 Gevar. concert; 11.20 Omroepkleinorkest; 1.35
Gram.pl; 3.30 Pianorecital; 4.20 Omroeporkest,
militair orkest en solisten; 7.30 Pianorecital; 8.05
Omroeporkest.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 en 1.30—2.20 Gram.pl; 5.20 Salon
orkest; 6.35, 6.50 en 7.35 Gram.pl; 8,20 Symphonie-
orkest mmv zangsolist; 10.3011.20 Gram.pl; 484
M.: 12.20 Gram.pl; 12.50 Salonorkest; 1.50—2.20
Gram.pl; 5.20 Populair concert; 6.20, 6.50 en 7,35
Gram.pl; 8.20 Europeesch concert uit Warschau;
9.20 Gram.pl; 9.50 Reportage; 10.3011.20 Dans
muziek.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
7.30 Lezing; 8.20 Dansmuziek; 9.50 Berichten; 10.05
Weerbericht; 10.2011.20 Dansmuziek.
De heer G. H. Groot Enzerink, hoofd der school
opende met gebed en een korte toespraak en toelich
ting op het programma dezen avond.
De medewerking hieraan door de kinderen is ge
heel vrijwillig, er zullen tekortkomingen zijn, daan-
voor verzoek ik uwe clementie. Even memoreerde
spr. dat het precies een jaar is, dat hij hier kwam,
heelf een half jaar ziek geweest, anders had deze
avond er zeker eerder geweest. Hoevele er nog vol
gen zullen kan spr. niet zeggen, maar het is wel zijn
bedoeling er mede door te gaan.
Toen werd begonnen met de afwerking van het zoo
rijk voorziene programma, en we zeiden het reeds,
dat ging heel best. Wanneer we een overzicht zou
den geven van al deze tafreelen, dan zou dit zeker te
veel ruimte in beslag nemen, maar wij willen vol
staan met deze korte samenvatting. Het geheel stond
in het teeken van de historie van land en volk en
dus ook, in die van het Huis van Oranje. God, Ne
derland en Oranje één, dat was de draad die van
begin tot het einde zich hier doorheen weefde en we
zouden eigenlijk de geheele opvoering kunnen en
mogen betitelen „Vier Eeuwen Historie". De verbin
dende tekst tuschen al deze bedrijven werd gespro
ken door den heer Groot Enzerink, terwijl de leiding
van het geheel ook bij hem berustte. Alles liep goed
van stapel en de aanwezigen hebben met aandacht
geluisterd. Aan het einde sprak hij een woord van
dank toe aan allen die dezen avond hielpen slagen,
zoowel de medewerkenden als de belangstellenden.
De vice-voorzitter van het schoolbestuur deed dit ook
in het bijzonder aan den heer *G. E. en sloot met
dankgebed.
door
MARGARET PEDDLER.
Feuilleton
43.
„En wat had je te vertellen?" vroeg Phil glim
lachend, toen Timothy een stoel voor haar aanschoof
„We hebben de laatste plannen eens besproken",
antwoordde tante Jemina voor hem. „Timothy heeft
zoo juist bericht gekregen dat we het huis in Penn-
leven Street dezer dagon kunnen betrekken. Ik had
willen voorstellen er de tweede week van September
heen ie gaan. Dan hebben wij nog een paar weken
om alles in orde te brengen, nadat de logé's ver
trokken zijn."
„Dan zal ik in de stad wezen om U te verwelko
men", zei Terry met een verdachte beminnelijkheid.
Hij wierp Phil een veelzeggenden blik toe, waardoor
een lielroode blos haar naar de wangen steeg. „Ik
keer evenals de gasten einde van deze maand naar
Londen terug."
„Misschien wordt je door de firma weer naar bui
ten gestuurd", opperde Phil hoopvol. „Ik denk niet
dat je in Londen kunt zijn om ons te verwelkomen."
„Heb je op het oogenblik het een of ander groote
werk in het vooruitzicht?" vroeg Wing hem eens
klaps.
„Voor zoover ik weet, niet", zei Terry onverschil
lig.
„In dat geval," vervolgde Timothy, „zou ik graag
willen weten of je gelegenheid had teekeningen te
maken voor de veranderingen, welke Phil en ik aan
„The Grange" willen laten aanbrengen. Dit kun je
waarschijnlijk wel in j'e vrije uren doen. En wan
neer dat niet mogelijk mocht wezen, kun je de op
dracht aan je firma geven, en wordt het werk dan
toch door jou uitgevoerd, natuurlijk."
Timothy had dit voorstel op vricndelijken toon
gedaan. Het was duidelijk merkbaar dat hij den
jongen man een dienst wilde bewijzen, en in hoofd
zaak omdat hij een vriend van zijn aanstaande vrouw
was. Jemina's grijze oogen straalden! Wat zou Ter
ry trotsch wezen. Doch gelijk zoo vaak gebeurt met
een goede bedoeling, werd een en ander verkeerd
opgenomen.
Terry werd zóó bleek, dat zijn oogen als helblau
we vlammen daartegen afstaken.
„Ik zou U willen raden zich tot iemand te wenden
die beter voor dergelijk werk geschikt is dan ik",,
zei hij kortaf.
Wing merkte niet hoe bleek de jonge man was
geworden, doch het viel hem wèl op, dat er een
minder aangename klank in zijn stem was.
„Ik meende dat jij er juist de man voor was", zei
hij. „Denk er nog eens rustig over na en laat me
weten als je er toe bereid bent," zei hij vriendelijk.
Terry zweeg eenige seconden. Daarna merkte hij
hoe Phil's oogen met een smeekende uitdrukking op
hem gevestigd waren, en bracht hij een paar dank
woorden uit.
Eerst later, toen ze weer alleen waren, liet hij zijn
woede den vrijen loop.
„Dacht je nu heusch," barstte hij los, „dat ik toe
zal staan, hoe Wing een molensteen van dankbaar
heid voor „bewezen gunsten" om mijn hals hing?
Het is al erg genoeg dat jij er een moet torsen zou
ik zeggen."
„Hoe durf je dat te zeggen", riep Phil verbolgen
uit. „Je weet even goed als ik, dat hij het uit louter
vriendelijkheid deed. Je... je bent eigenlijk een beest
Terry." Hij veranderde dadelijk van houding, want
diep in zijn hart wist hij maar al te goed, dat hij on
redelijk w.as geweest.
„Vergeef het me", zei hij berouwvol. „Ik had even
wel met geen mogelijkheid van zijn aanbod gebruik
kunnen maken. Onverschillig wat er ook moge ge
beuren, ik moet mijn vrijheid behouden. Ik heb al
meermalen gezegd er niet over te denken jou op te
geven. En ik kan Wing niet bestrijden, wanneer ik
tegelijk gunsten van hem aanvaard. Bovendien was
hetzeker erg prettig voor me geweest plannen t<? moe
ten maken voor het huis, waarin hij zich voorheemt
met jou te gaan wonen." Hij liet een sarcastischen
lach hooren. „Een mooi idee, hè?"
Kort daarop verliet hij haar en verdween met een
grimmige uitdrukking om zijn mond in de richting
van het huis van zijn zuster.
Eenige dagen bleef hij uit de buurt van „The Gran-
ge". Op een middag verscheen hij evenwel weer in
gezelschap van de Mathesons en een zeker gevoel
van'hoop maakte zich van Phil meester. Zonder
twijfel zou hij vroeger naar Londen terugkeeren dan
hij aanvankelijk gedacht had en kwam hij nu af
scheid nemen. Ze werd echter al heel gauw ontgoo
cheld.
„We zijn hierheen gekomen om jullie allemaal
voor een picknick uit te noodigen", kondigde Nell
vroolijk aan. „Timothy en mevrouw Darnley ook.
En Luke Brodie gaat eveneens mee. Hij heeft het
trouwens al beloofd, zoodat alle menschen zijn uitge-
noodigd. Daar jullie zoo gauw weggaan, moeten we
nog .een genoeglijken dag met elkander doorbren
gen. Ik had willen voorstellen naar het eiland van
de Heilige Hubertus" te trekken ditmaal niet met
een zeil- tloch met een roeiboot" ,zei ze glimlachend,
terwijl ze Phil en Terry aankeèk.
Phil's hart klopte met doffe slagen. Ze wilden
naar het eiland gaan, waar zij zoo gelukkig was ge
weest. Oh, ze kon het niet! Het was onbestaanbaar!
Haar gestamelde tegenwerpingen over den gevaarlij
ken overtocht etc. of te verwachten slecht weer, wer
den dadelijk overwonnen.
Ze waren allemaal even enthousiast over het voor
stel, en zelfs Timothy, die nooit het eiland bezocht
had, doch natuurlijk het verhaal van Terry en Phil's
schipbreuk had vernomen, stond er op dat ze naar
dit avontuurlijke oord zouden trekken.
Alles was dus al gauw geregeld, en daar het weer
standvastig leek te zijn, werd besloten den tocht, op
den volgenden dag te bepalen.
Phil nam Terry op een gegeven oogenblik terzijde.
„Waarom heb je er niet voor gezorgd dat Nell
haar plan opgaf?" vroeg ze vol verwijt. „Ik geloof
niet, dat ik het zal kunnen verdragen. En... ik had
verwacht dat dit wel het laatste was, wat jij had
willen doen."
Hij keek haar uitdagend in de oogen en er was
een eigenaardige uitdrukking in.
„Als ik het kan verdragen, dan kun jij het ook",
zei hij kortaf. En toen voegden de anderen zich bij
hen en verdween Phil's laatste gevoel van hoop aan
dien tocht te kunnen ontsnappen.
Dien avond ging ze naar bed met.de wanhopige
gedachte dat ze den volgenden dag het eiland moest
bezoeken, waar ze zooveel geluk had gekend, en het
terugzien waarvan haar niets dan pijn en smart kon
brengen. Oh, het leven scheen den laatsten tijd vol
bittere ironie te wezen. Zonder twijfel lachte het
Noodlot in zijn vuistje.
Wordt vervolgd.
