RUISENDE
•PEUGD
De Langendijker
Groentenveilingen.
I U'T de OMGEVING
Alle uitkeKfltaa Tan de Inventari
satie nog niet bekend. Voor de
L.G.C. is die wel bekend. - Het is
er trenrlg mee gesteld. Spoedige
hnlp noodzakelijk. - Geringe aan
voeren over de heele linie. - Lage
prijs voor de verschillende soorten
aardappelen. - Prijzen van de ver
schillende koolsoorten zijn be
vredigend. - Eerste soort komt er
zoo goed als niet. - Ook voor twee
de kwaliteit redelijke prijzen. -
Slecht voor bloemkool. - Idem
voor nien, ondanks kleine aan
voeren. - Kleine bieten redelijke
prijs. - Te lage prijzen voor peen. -
Met andijvie gaat het buitenge
woon slecht. - Deels onverkoop
baar.
Het duurt vrij lang, eer alle uitkomsten van de
gehouden inventarisatie bekend zijn. Ze zijn althans
nog niet in zijn geheel gepubliceerd. Van de bij de
Langendijker Groentencentrale aangesloten tuinders
zijn ze bekend. De cijfers geven een treurig beeld
van wat de bladluizen dezen zomer hebben vernield.
Buitengewoon erg hebben deze diertjes huisgehou
den op de gele koolakkers. Aan gele kool schijnen
ze de voorkeur te geven. Als de normale oppervlakte
met dit product was beplant, en we nemen aan, dat
de teelt dezelfde zou zijn geweest, dan hebben ze voor
84 pet. vernield, daar er 16 pet. aanwezig is van wat
verleden jaar aan gele kool was geoogst. Met de roo-
dc kool staat het wat minder slecht en Deensche
witte heeft weer wat meer weerstand geboden. Doch
alles dooreen is toch maar 28 pet. aanwezig van wat
het vorige jaar aan bewaarkool in voorraad was. Dat
het er dus zeer bedroevend mee gesteld is, is duide
lijk en nog sterker springt dit in het oog, als men
weet, dat 't vorige jaar (of liever dit jaar) half April
nog evenveel aanwezig was als nu half November.
De jammerklachten van vele tuinders, die door
deze ramp in den grootsten nood verkeeren, zijn zeer
begrijpelijk en het is dan ook hoog noodig, dat in
dezen raad wordt geschaft. Het blijft echter maar bij
hopen, ofschoon we uit goede bron vernamen, dat de
kansen op hulp en ondersteuning in den vorm, als
door de gemeentebesturen is gevraagd, gunstig staan.
Hoe spoediger die hulp komt, des te beter dus,
want als we bovendien nagaan, hoe weinig er tegen
woordig door de duizenden tuinders, bij de veilingen
aangesloten, wordt aangevoerd, dan wordt de indruk
van een débacle in den tuinbouw nog versterkt. Een
zoo geringe aanvoer als tegenwoordig is bij men-
schenheugenis nog niet voorgekomen.
Van aardappelen werden weer verschillende soor
ten aangevoerd, doch de kwantums zijn zeer gering.
Schotsche muizen kwamen er in het geheel niet
meer. Van blauwe Eigenheimers werden nog de groot
ste hoeveelheden verhandeld. De prijzen waren nog
lager dan de vorige week. Er werd niet meer dan
12.40—f2.70 voor betaald. Blanke Eigenheimers
brachten niet meer op dan f212.30, een enkel par
tijtje bracht het tot f2.50. Blauwe aardappelen wer
den voor f2.80f3.10 verkocht. Zeeuwsche bonte
golden 12.90. Duken liepen van f 1.50 tot f 1.60, Beve
landers van fl.80f2.10. Voor Friso werd f 1.60 en
voor Robijn f 1.70 betaald.
Op 't laatst der week was de aanvoer van roode
kool iets beter dan in het begin. Mooie groote komt
er zoo goed als niet. Het gevolg ervan is, dat de prijs
ervan, in tegenstelling met den gewonen loop der
■oarkt, het hoogst is. Voor kool boven de 2 kilo, eer
ste soort wordt f 6.20—6.60 betaald, kool van 1—2 kg.
brengt f4.50—f5.50 op. soms loopen de prijzen van
f 5.5X>—f 6.20. Tweede soort werd verkocht voor f2.50
—f5, al naar de mate van afwijking. Stortgoed en
kleine f 150—f 2.50.
Geringer nog was de aanvoer van gele kool: Aan
de veiling van den Noordermarktbond komt het zelfs
voqr, dat er geen aanvoer van is. De prijzen waren
niet slecht. Eerste kwaliteit bracht f5—f5.50 op,
tweede soort f 1—f3, som9 nog meer, terwijl voor het
kleingoed f 1.50—f2.50 werd betaald, al naar gelang
van hoedanigheid.
Met den aanvoer van gewone witte is het gedaan,
'dat is ongeveer een maand vroeger dan gewoonlijk
Mooie, groote Deensche witte kool van 3—5 pond
werd voor f 4f 4.40 verkocht. Tweede soort liep van
flf2.50, kleine bracht 70—00 et op.
Buitengewoon slecht is het gesteld met de bloem
kool. Kwamen er in normale jaren nog verscheidene
duizenden stuks, deze week was het er 120! Eerste
kwaliteit bracht f3.90 en tweede soort f 1.60 op.
De beste teelt is dit jaar nog wel de uien. Door de
teeltbeperking van andere producten zijn er vrij
veel uien verbouwd. Toch wordt er maar weinig
aangevoerd. Men bewaart ze, in de hoop op betere
prijzen, waarvoor de vooruitzichten niet slecht zijn.
Nu lieten de prijzen nog veel te wenschen over. Al
leen voor nep was vrij goede vraag, zoodat f3.20
f4 werd besteed. Drielingen daarentegen brachten
60 cent tot f 1 op. Slecht was het ook voor de middel
bare uien: ze golden f2—f2.20, soms nog minder.
Grove uien werden voor f 2.40f 2.90 verkocht
Wat aan bieten werd aangevoerd behoorde voor
verreweg tot de kleinste soorten. Deze zijn goed in
trek en brachten f3—f3.60 op. Voor middelmaat werd
f 1.70—f 1.90 betaald. Groote werden niet aangevoerd,
iets beter was het met den aanvoer van peen. De
groote bracht f 1.30—1.50 op, voor kleine werd 70—
80 cent betaald, soms 1 of 2 dubbeltjes meer.
Met de andijvie liep het buitengewoon slecht. De
prijzen waren bijzonder laag, soms is niet alles te
verkoopen. Dat komt ook wel gedeeltelijk door de
slechte kwaliteit van verschillende partijen. Het
weer is dezen zomer niet bevorderlijk geweest voor
een gezonden groei van dit gewas. De hoogste prijs,
welke deze week werd gemaakt was 70 cent per 100
struiken. Voor zoover het andere verkocht werd,
bracht het 50 cent op. Waar er veel andijvie als na-
teelt is uitgeplant, is dit een ernstige tegenvaller.
OUDE NI EDO RP
St. Nicolaasfeest.
Vrijdagavond bracht St. Nicolaas met zijn knecht
zijn jaarlijksch bezoek aan Oude Niedorp, 't bezoek
waarop zeker alle kinderen met groot verlangen
hebben gewacht. Weken te voren werden St. Nico-
laasliedjes gezongen, In de school, in de huiskamer
en waar al niet.
De zaal van den he,r Feijs was feestelijk ver
sierd en was geheel gevuld met blijde kinderen en
gelukkige ouders. Direct wanneer men binnenkwam
kon men de St. Nicolaassfeer bemerken. Vele kop
pen warme chocolademelk werden rondgedeeld en
om den tijd te korten, zongen de kinderen de be
kende liedjes.
Eindelijk dan kwamen de goede Sint en zijn ijve
rige knecht binnen.
De heer Buddendorf, hoofd der school, heette de
Sint en zijn knecht hartelijk welkom en liet ver
volgens aan hem het woord. Al spoedig luisterden
de kinderen met groote aandacht. De Sint vertelde
van zijn voorspoedige reis en had Piet last gegeven
vooral de zak mee te nemen. Je kon nooit weten.
De kinderen kregen reeds een bang vermoeden en
we zien enkelen een beetje achteruit schuiven. Het
duurde echter niet lang of Piet mocht de zak in de
hoek leggen.
Hierna werden de vele cadeaux die Sint Nicolaas
had meegebracht aan de kinderen uitgereikt. Ieder
kind kreeg wat en voor ieder kind had hij een
vriendelijk woord. Men kan zich indenken, hoe blij
de kinderen hiermee waren en uit dankbaarheid
zongen ze weer vele liedjes. Na het vertrek van
Sint Nicolaas werd op het tooneel de poppenkast
vertoond met Jan Klaassen en Katrijn, de lieve
lingen van de jeugd. Het is verwonderlijk, zooals de
kinderen met hen medeleven.
Vervolgens leerde de meneer uit Rotterdam een
paar aardige liedjes aan de kinderen en liet hen
daarna op het tooneel bellen blazen. Wie de mooi
ste bel blies, kreeg een verrassing. Er waren er bij
die mooie resultaten bereikten, tot groot vermaak
van de kinderen.
Tot slot volgde nog een poppenkast-vertooning,
die verhaalde de lotgevallen van een kabouter, die
mensch wilde worden. Deze had zich echter de
wereld veel mooier voorgesteld, dan zij in werke
lijkheid was en aan het einde van de geschiedenis
keerde de kabouter dan ook op raad van de goede
fee spoedig naar zijn kameraadjes terug.
Het was al laat geworden en kinderen kregen
slaap. Spoedig na de verloting, die hierna werd
gehouden ten bate van de melk voorziening op
school, waarvoor groote animo bleek te bestaan, is
men dan ook naar huis gegaan.
Het was een gezellige, genotvolle avond.
NIEUWE NIEDORP
Algemeene vergadering van de vereeniging Zie-
kenhuisverpleging in de Prins Maurits alhier.
Aanwezig 20 leden.
Na opening door den Voorzitter, den heer P.
Pluister, volgt lezing der notulen, welke worden
goedgekeurd.
Uit het jaarverslag vermelden wij het volgende:
Aan het einde van het boekjaar 1934 waren in
geschreven, afd. lig- en verpleegkosten, 384 gezins
hoofden, met 926 betalende en 321 van betaling vrij
gestelde leden, alzoo te samen 1247 leden. Een to
tale vooruitgang van 40 leden is hiermede te boeken
Het ledental der afd. operatiekosten steeg met 10
en bedroeg einde 1934 603 leden. Het aantal be
handelde gevallen bedroeg over 1933 en 1934 precies
evenveel en wel 41. Het aantal verpleegdagen be
droeg echter over de beide jaren respectievelijk 363
en 752. Aldus een opvallend verschil. De uitgaven
over 1934 hebben die van alle voorgaande jaren
dan ook belangrijk overtroffen. De kosten hebben
over de laatste 3 jaar bedragen: ligkosten f 1672.50
f 1050.— en f 2081; operatiekosten f 695.f 556.—
en f 1096; vervoerkosten f 145.20, f 255 en f 120. De
ontvangen premiegelden hebben over die jaren be
dragen f 2124, f 2278 en f 2426. Dat de reserve der
vereeniging hierdoor belangrijk terug is geloopen is
alleszins verklaarbaar en de destijds kleine ver
hoogde premie is in elk opzicht te billijken, de pre
mie voor de afd. ligkosten werd slechts verhoogd
van f 1.80 op f 2.dus een verhooging van 20 ct.
per jaar. De secretaris laat in zijn verslag uitko
men, dat genoemde verhooging enkele leden helaas
heeft doen besluiten hun lidmaatschap op te zeg
gen, en vermeldt zeer terecht, dat een dergelijke
opvatting inderdaad is te betreuren.
Het is dan ook zeer jammer, dat nog niet meer
deren het groote belang van verzekering tegen
ziekenhuisverpleging en operatiekosten inzien. Dik
wijls als het te laat is zou men nog spoedig lid
willen worden, men is dan echter aan een wacht
tijd van een jaar gebonden.
Door den heer Rempt wordt namens de controle
commissie verslag uitgebracht over de rekening
van den penningmeester. Voorgesteld wordt de re
kening goed te keuren en den penningmeester te
dechargeeren, onder dank aan den penningmeester
voor het beheer en aan de controlecommissie voor
de bemoeiingen. Het blijkt dat 1934 een zeer on
gunstig jaar voor de vereeniging is geweest. De uit
gaven hebben bedragen voor de afdeellng lig- en
verpleegkosten f 2435. De ontvangsten bedroegen
f 1568, een verlies dus van f 867; de reserve hier
voor bedroeg f 620, zoodat thans een tekort bestaat
van f 247.
De uitgaven voor operatiekosten bedroegen f 1195,
de ontvangsten f 818, zoodat hier een tekort was
van f 377. De reserve dezer afd. bedroeg f 1116,
zoodat deze thans nog f 739 is.
Door de controlecommissie wordt voorgesteld
middelen te beramen een sluitende rekening te
krijgen. Voorzitter licht echter toe, dat het jaar
1935 tot nog toe (en het is bijna om) een veel
gunstiger verloop heeft gehad. De uitgaven worden
voor beide afdeelingen door de ontvangsten gedekt.
De vergadering keurt hierna goed, dat de tarieven
voor 1936 ongewijzigd blijven. Men betaalt thans
per persoon f 2.per jaar, kinderen beneden 14
jaar zijn vrij van betaling, doch hebben dezelfde
rechten, ten hoogste worden 42 ligdagen a f 3 ver
goed. Bij de afd. operatiekosten zijn de tarieven
evenhoog, vergoed worden operatiekosten en kos
ten van operatiekamer.
Bij de rondvraag wordt onder meer de wensche-
lijkheid naar voren gebracht om te komen tot
verlaging der tarieven van specialisten en of mis
schien beperking van het verblijf der patiënten in
het ziekenhuis mogelijk is. Ook de mogelijkheid
voor het verkrijgen van speciale tarieven voor de
vereeniging wordt naar voren gebracht. Een en
ander zal nader door het Bestuur onder de oogen
worden gezien.
Hierna sluit voorzitter met de wensch dat het de
vereeniging goed moge gaan, wat insluit dat wei
nig menschen de meestal zware gang naar het
ziekenhuis behoeven te doen.
BARS1NGERHORN
Zaterdagavond trad voor de vereeniging „D.O.G." de
Kon. Letterl. Vereeniging „J. J. Cremer" uit Haar
lem op, met „Najaarsstormen", een comedie in drie
bedrijven van Christien van BommelKouw en Henk
Bakker. De gunstige indruk, welke deze vereeniging
steeds heeft nagelaten, werd ook nu weer bevestigd.
Najaarsstormen is een vervolg van „Robbedoes", dat
dezelfde vereeniging vorig jaar voor het voetlicht
bracht. Dit stuk speelt ruim drie jaar later en Robbe
does is getrouwd. Het eerste jaar van het huwelijk
is zij gelukkig, het tweede iets minder, maar in het
derde voelt zij verschillende tekortkomingen, wat leidt
tot verschil van meening met haar man, die voor
zich zelf de overtuiging bezit, dat hij haar alles geeft,
wat zij ook maar zou kunnen verlangen. In zome
ren zin is dat ook zoo, doch de wijze waarop cn waar:
in hij haar tegemoet komt, bevredigen haar niet
meer. Terlaet gevoelt niet voor het meer moderne
leven, waar zijn jonge vrouw behoefte aan heeft en
hij is niet te bewegen van zijn inzichten en princi
pes afstand te doen. Een jonge man, van Niverden,
komt in het leven van Bob, iemand, die veel gereisd
heeft, de wereld kent en er van weet te vertellen op
onderhoudende wijze. Hij past zich gemakkelijk aan,
hij kan omgaan met ieder mensch en met de vrou
wen niet het minst. Hij is een charmeur. Veel vrou
wen komen onder zijn bekoring en ook Bob. Hij leert
Bob van naderbij kennen èn waardeeren, hetgeen al
les bijeen genomen leidt tot echtelijke „najaarsstor
men" tusschen Bob en haar man, Terlaet. Tante
Guusje, de liefderijke, zorgzame tante, slaagt er even
wel in Bob, zoowel als haar man tot nadenken te
stemmen en als dan tenslotte van Niverden, uit de
mond van Bob zelf verneemt, dat zij toch nooit zijn
vrouw zal kunnen worden, omdat zij ondanks alles
van haar man houdt, en hij, van Niverden, Terlaet,
zijn dwalingen op ondubbelzinnige wijze heeft duider-
lijk gemaakt, waarbij hij evenwel steeds „de gentle
men"' blijft, en hem aan het verstand heeft gebracht
wat zoo'n vrouw beteekent, vinden Bob en Terlaet
elkander weer.
Als wij bij deze korte uiteenzetting alleen de hoofd
personen hebben genoemd, dan is dat niet, omdat wij
de meer ondergeschikte rollen van geen belang ach
ten. Integendeel, alle hebben ze haar waarde en vor
men met de genoemde hoofdpersonen een stuk dat
boeit Najaarsstormen vinden wij mooier, we zouden
haast zeggen, beter dan „Robbedoes". De vlotte dia
loog, maar bovenal de figuur van Van Niverden in
dit stuk, maken het werk buitengewoon aantrekkelijk.
Over de vertolking kunnen wij kort zijn. Dit was,
zooals wij dat gewend zijn, ook nu weer prima ver
zorgd. De grootste tot de meest ondergeschilctste rol,
kreeg haar waarde, waardoor een prachtig geheel
werd verkregen.
Het publiek, de zaal was geheel bezet, was zeer
voldaan en toonde dit door een spontaan applaus,
eenmaal zelfs een open doekje, terwijl het na het der
de bedrijf aangroeide tot een ovatie. Het was dank
baar en terecht.
De voorzitter van D.O.G., Dr. J. J. Wemer, dankte
na afloop „Cremer" voor het gebodene. Het zou spr.
niet verwonderen, indien na „Robbedoes" en „Na
jaarsstormen" nog een tweede vervolg het daglicht
zou zien.
Een gezellig bal besloot deze uitstekend geslaagde
tooneelavond.
WOENSDAG 4 DECEMBER.
HILVERSUM (1875 M.)
NCRV.-uitzending. 8.00 Schriftlezing; 8.15—9.30
Gramofoonplaten; 10.30 Morgendienst; 11.0012.00
Sopraan en plano; 12.15 Gramofoonpl.; 1.00 Het
Hollandsch Harpkwintet; 2.30 Postzegelpraatje; 3.15
Gramofoonpl.; 4.00 Het Hendriks-trio; en gramo
foonpl.; 5.00 Kinderuur; 6.00 Landbouwcauserie;
6.30 Afgestaan; 7.00 Berichten, reportage, causerie;
berichten; 8.05 Dameskoor (Om 8.30 Causerie); 9.10
Causerie; 9.30 Gramofoonmuziek; 9.35 Kwintetcon-
cert; 10.00 Berichten; Causerie; Vervolg concert;
10.5011.30 Gramofoonplaten.
HILVERSUM (301 M)
VARA-uitzehding. 8.00 Orgelspel; 8.30 Gram.pl.;
9.30 Kookpraatje; 10.00 Morgenwijding VPRO; 10.15
Lezing, radiotooneel en concert; 12.00 Gramofoon
platen; 12.3 VARA-Orkest; 1.30—1.45 Gramfoonpl.;
2.00 Voor de vrouw; Gramofoonpl.; 3.00 Voor de
kinderen; 5.00 Orgelspel; 6.00 Het Residentie-orkest
(Om ?.50 Sportuitzendimg)7.35 Causerie; 8.00 Be
richten; Lezing; 8.26 „The Vagebond King", ope
rette van Friml; 11.00 Nieuwsberichten; 11.05 Cym-
baal en piano; 11.1512.00 Gram.pl. en piano.
DROITWICH (1500 M.)
11.2011.50 Gramofoonpl.; 12.05 Orgelspel; 12.50
Orkestconcert; 1.502.20 Gramofoonpl; 3.10 Pia
norecital; 3.35 Sted. Orkest Bournemouth en so
list; 5.05 BBC-Welsh-orkest; 5.35 Kwintetconcert;
6.20 Berichten; 6.50 Schütz-concert; 7.10 Lezingen;
7.50 BBC-orkest mmv. solist; 8.35 Dansmuziek; 9.20
Mickey-Mouse-programma; 9.50 Berichten; 10.20
Trioconcert en solisten; 11.3512.20 Dansmuziek.
7.20 en 8.20 Gramofoonpl; 12.35 Het Nationaal or
kest; 4.20 Kamerconcert; 5.50 Orkestconcert; 9.05
Radiotooneel; 11.0512.35 Dansmuziek.
KEULEN (456 M.)
5.50 Orkestconcert; 10.05 Concert; 11.20 Orkestcon
cert; 12.35 Militair orkest; 4.30 Gevarieerd program
ma, mmv. orkest en solisten; 7.35 Rijkszending;
8.05 Voor oud-strijders; 9.50 Kleinorkest, kwintet en
solisten.
door
MARGARET PEDDLER.
Feuilleton
44.
HOOFDSTUK XXVm.
De bedevaart.
Den volgenden dag was het weer vol beloften. Er
hing vroeg in den morgen een lichte nevel over het
land, welke weldra optrok. De zon verscheen stra
lend aan den hemel, en hulde het land en de zee
fn de wondermooie kleurenpracht.
Phil, die bijna om regen en storm gebeden had,
zoodat de picknick niet zou doorgaan, keek met
een verdrietige uitdrukking in haar oogen naar bui
ten. De schoonheid van den dag leek haar te be
spotten. De zee wedijverde in kleur met den hemel,
evenals op dien dag toen zij en Terry naar het
eiland waren getrokken. Maar dat was al zoo lang
geleden... eeuwen terug! Zo was toen jong geweest,
wérkelijk jong. En nu voelde ze zich vaak als een
oude vrouw. Er lag niets meer in de toekomst,
waar ze tegen aan kon kijken en dat was toch wel
het grootste bewijs dat men oud werd, oordeelde ze
Vanaf het terras steeg 't geluid van blijde, lachen
de stemmen omhoog. Begroetingen en vreugde! Er
was afgesproken dat de ontmoeting op „The Grange"
zou plaats hebben, daar het huls dichter bij de baai
lag dan Hedcroft. Zoo nu en dan onderscheidde Phil
duidelijk Nell's lieven lach, die aan het geluid van
een nachtegaal in het voorjaar deed denken. Niette
genstaande Nell meer dan tweemaal Phil's leeftijd
had, was ze ongelooflijk jong In haar optreden en
opvattingen en ze straalde altijd van geluk. Phil
veronderstelde dat Nell's groote liefde voor piek
haar zoo jong had gehouden: haar liefde voor hem
en zijn liefde voor haar.
Weer drong het geluid van stemmen tot haar door.
Doch ditmaal werd er ongeduldig om haar geroe
pen. Men wachtte blijkbaar op haar. Er viel dus
aan geen ontvluchten meer te denken... Ze moest
mee naar het eiland, hetwelk het korte geluk dat ze
had mogen smaken, gezien had, en nu het einde
daarvan zou meemaken.
Vaag herinnerde ze zich op dat oogenblik wat
Guy eens tegen haar gezegd had: „In dit leven val
len de dingen die er nu eenmaal gebeurd zijn, niet te
veranderen, dus is het maar het beste er verder van
te maken wat er van te maken valt." Hij had dit een
nuttige raadgeving gevonden. In gedachten zag ze
zijn cynischen glimlach nog vóór zich, terwijl hij die
woorden uitsprak. En thans, nauwelijks een jaar la
ter, leerde ze de bittere waarheid kennen, welke ach
ter die achteloos uitgesproken woorden verborgen
lag. Met een zucht wendde ze zich van het venster
af, zette een hoed op, en liep de trappen af naar het
terras.
Verschillende lunchmanden stonden al klaar: Jas
sen en mantels lagen op een hoop op een der stoe
len, en de heele atmosfeer scheen zon en geluk, te
ademen.
„Daar is ze eindelijk en ten laatste!' klonk het
„Stralend weer, vind je niet, Phil?"
Het wordt tijd om op weg te gaan."
Het volgende oogenblik stond Terry naast haar
en keek haar lachend in de oogen. „Ik dacht dat je
op het laatste oogenblik zou probeeren er tusschen-
uit te komen", fluisterde hij. Phil keek hem met
verwonderde oogen aan. Hoe was het mogelijk dat
hij in zulk een blijde, opgewekte stemming verkeer
de, vroeg ze zich onwillekeurig af. Beteekende het
dan totaal niets voor hem opnieuw een bezoek aan
het eiland te brengen? Liet de herinnering zich hij
hem niet op een wreede manier gelden?
Ze was blij toen ze Luke Brodie's warmen hand
druk voelde.
„En hoe staat het met de kleine Phil?" vroeg hij
glimlachend. „Is het geen schitterend voorstel van
de Mathesons? Ik voel me als een kind dat een dag
vrij van school heeft gekregen."
Het gelukte het jonge meisje een glimlach te voor
schijn te roepen.
„En wat moet er met al Uw patiënten gebeuren,
terwijl U weg is? Laat U ze kalm sterven, als ze er
lust in hebben?"
„Groote goedheid, nee! Ik kan het werkelijk niet
bekostigen patiënten op een dergelijke engrosmanier
kwijt te raken. Ik liet ze aan de teedere zorgen van
mijn assistent over. Ik hem hem gezegd dat hij zich
nu maar eens buitengewoon verdienstelijk moest ma
ken," eindigde hij grinnikend.
Er kwam een zachte uitdrukking in Phil's oogen.
Meermalen was het voorgekomen dat een volkomen
overwerkte en minder met aardsch slijk bedeelde
dokter uit het sombere East-End van Londen in
den zomer eenige weken een gastvrij tehuis had ge
vonden bij Luke. En dan noemde hij een dergelijk
iemand altijd heel vriendelijk „mijn assistent", niet
tegenstaande hij hem vrijwel onafgebroken liet uit
rusten.
Een kwartier later zette het gezelschap zich in
beweging. Aan het einde van het strand bij de klei
ne baai wachtte een motorboot op hen, waarmede ze
naar het eiland konden komen. Als in een droom
stapte Phil in het roeibootje, dat hen naar de mo
torboot zou brengen, en tot haar verlichting merkte
ze dat Terry geenerlei pogingen aanwendde naast
haar te komen zitten. Hij zat tusschen Elspeth en
Budge in aan het andere einde van de boot. Al heel
gauw moest ze evenwel ontdekken, dat niettegen
staande hij onafgebroken praatte en lachte met de
anderen, zijn oogen toch voortdurend op haar gericht
waren.
Het leek haar toe alsof hij zijn uiterste best deed
uit te vinden wat er nu in haar gedachten omging en
op die manier te kunnen peilen met welke gevoelens
ze naar het eiland dat zooveel voor hen beteekend
had terugkeerde. Oh, waarom wilde hij toch niet
een anderen kant uitkijken en haar hierdoor met
rust laten?
En toen maakte ineens een gevoel dat veel op
wanhoop geleek zich van haar meester. Waarom lag
er zulk een eigenaardige, zegevierende glimlach om
Terry's lippen? Wat ging er in hem om? Dacht hij
werkelijk dat ze samen het verloren geluk konden
terug vinden? En weer klonken haar Guy's woorden
in de ooren. „Men kan nu eenmaal niet meer ver
anderen wat er gebeurd is." Nee, ze konden nooit
meer bij elkander komen. Dat was haar thans heel
duidelijk. Er was zooveel gebeurd in dien tijd dien
ze van elkander gescheiden waren geweest. Nee, Ter
ry moest voor goed buiten haar leven blijven: ze
diende hem daaruit met geweld te verbannen.
„Hallo wordt eens wakker Phil", Budge's vroolijke
stem wekte haar uit haar gepeins op. „Wanneer je
niet langer zoo vreemd in de verte staart als de
dorpsidioot, zal het je wellicht interesseeren te hoo-
ren, dat wij al dicht bij het eiland zijn."
Een overweldigend gevoel van smart maakte zich
van haar meester toen ze de kade ontdekte, dezelfde
kleine kade, waaraan zij met Terry de boot had vast
gemaakt... „De laatste Hoop." Met een ongeduldig
gebaar wreef ze over haar oogen alsof ze die hinder
lijke herinneringen wilde verdrijven... tot eiken prijs
verdrijven. Het bezoek aan het eiland" was inder
daad zoo diep tragisch voor haar als ze wel gevreesd
had. Ze moest zich echter geweld aandoen om hier
van niets aan de anderen te laten merken. Zo mocht
zich niet aan herinneringen overgeven.
Wordt vervolgd.
