De Langendijker Groentenveilingen.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES 6 voor lOct.
OOG
PLAAIENDE V LAMMEN
GRATIS
SCHAGER
COURANT
INGEZONDEN
STUKKEN
ELINOR GLYN
De steunuitkeering-. Het wachten op
een beslissing van den Minister om de
tuinders in eigen bedrijf te laten wer
ken geen groote aanvoeren aan de
veilingen voor roode, gele en Deen-
sche witte kool worden goede prijzen be
steed aanvoer bestaat grootendeels
uit tweede soort, die ook nog goede
prijzen oplevert weinig aanvoer
bloemkool lage prijzen idem voor
uien weinig vraag uit het buiten
land peen en bieten, ongeveer de
zelfde prijzen lage prijzen voor an
dijvie ruige gele kool brengt vari-
eerende prijzen op.
Binnen enkele dagen zullen de tuinders, aange
sloten bij de twee Langendijker Groentenveilingen
de L.G.C. en den Noordermarktbond, in het bezit
zijn gesteld van de hun toekomende gelden, ver
leend volgens de vierde steunuitkeering. Nu land-
huur, rente en andere jaarlijksche terugkomende
lasten weer moeten worden voldaan, zal deze uit-
keering dubbel welkom zijn en bij de meesten zal
zij wel onvoldoende blijken, om dit alles te betalen
Het is duidelijk, dat men daarom met belangstel
ling uitziet naar een spoedige beslissing van den
Minister op het verzoek van gemeenet'oesturen en
tuindersorganisaties, ten einde het mogelijk te ma
ken, dat zij, die in ernstige mate de nadeelige ge
volgen van misoogst hebben ondervonden, in eigen
bedrijf te werk worden gesteld. Die beslissing is tot
heden uitgebleven, ofschoon we weer flink opschie
ten in de richting van Nieuwjaar. De Minister, die
zich hier persoonlijk op de hoogte heeft gesteld van
den toestand, zal toch wel tot de overtuiging geko
men zijn, dat spoedige hulp hier zeer geboden is, te
meer, waar hij is voorgelicht door hen, die van zeer
nabij bekend zijn met den deplorabelen toestand,
waarin het grootste deel der tuinders hier verkee-
ren. De regeeringscommissaris heeft bovendien een
onderzoek in loco ingesteld, terwijl enkele Kamer
leden van diverse politieke partijen zich met eigen
oogen van den waren toestand hebben kunnen over
tuigen. Van alle zijden is de regeering dus op des
kundige wijze ingelicht, zoodat men zich met eenige
verwondering afvraagt, wat de oorzaak is, dat de
beslissing nog niet- is gevallen. Ligt die oorzaak
misschien in de mogelijk ernstige overweging door
den Minister van de door de standsorganisaties ge
vraagde bijzondere steunverleening voor Noord-
Holland, die dan meteen zou kunnen dienen, om de
gedupeerden door de moeilijkheden heen te helpen?
In de twee weken voor Kerstmis werd zelfs in
normale tijden niet buitengewoon veel aangevoerd
aan de Langendijker groentenveilingen. Daarin
komt dit jaar met normale overeen. Daar
de 'voorraden aanmerkelijk kleiner zijn dan ge
woonlijk, kunnen dus ook nu geen groote aanvoe
ren worden verwacht. Toch zijn er reeds verschei
dene tuinders, die hun voorraad thans reeds gelei
delijk opruimen, daar de kwaliteit niet toelaat, op
straffe van groot gewichtsverlies, de kool lang te
bewaren.
De aanvoer van aardappelen was nog ongeveer
even groot als de vorige weken. Met de prijzen wil
het echter nog maar niet vlotten. De aangevoerde
Schotsche muizen brachten fl.30 op. Puike blauwe
Eigenheimers konden slechts voor den uiterst lagen
prijs van f2.40 tot f2.80 worden verkocht. Blanke
Eigenheimers brachten nog minder op, n.1. f2.30
f 2.60. Zelfs voor blauwe aardappelen kon niet meer
dan f2.80 worden bedongen. Robijn bracht nog fl
minder op en voor Bevelanders werd ruim f 2 be
taald. Tal van bouwers hebben nog belangrijke hoe
veelheden ingekuild in voorraad. De aanvoeren van
roode kool waren zeer afwisselend. Soms kwam er
heel weinig, op andere dagen weer een beteeke-
mende hoeveelheid. Er is goede vraag naar deze kool
zij overtreft den aanvoer. Er worden dan ook beste
prijzen besteed. Voor eerste kwaliteit met een ge
wicht van 3 tot 5 pond wordt van ruim f 6 tot ruim
f7 betaald, verschillende partijen gingen daar nog
boven uit en brachten van f 7.50f 8.50 op, soms
tot f9 op. Groote kool wordt bijna niet aange
voerd. Deze is anders zeer gewild en het duurst.
Voor tweede soort worden ook goede prijzen be
steed. Kleine brengen, al naar gelang van grootte
en aard der afwijking, f 1f 4 op, grootere f 4f 6;
sommige partijen gaan daar zelfs nog met f 1
f 1.50 boven uit.
Gele kool komt er nog minder dan de roode.
Ook voor deze worden goede prijzen besteed, zelfs
al behoort ze niet tot de eerste soort. Deze bracht
van f 5.50—7.80 op voor kool boven 3 pond gewicht;
enkele partijen brachten nog iets meer op. Als bij
zonderheid kan worden vermeld, dat er reeds f9
is besteed. Tweede kwaliteit werd voor fl tot f5
verhandeld, waarbij gewicht en hoedanigheid een
rol speelden.
De aanvoer van Deensche witte kool was nog het
grootst. Ook daarvoor is goede belangstelling, zoo
dat de prijzen zeer goed kunnen worden genoemd.
Eerste kwaliteit werd verkocht voor f 45, tweede
soort, die in hoofdzaak door de ^zuurkoolfabrieken
wordt aangenomen, bracht f 1flsoms iets meer op
De zwaarste zijn het duurst. Evenals bij de andere
koolsoorten, is deze vrij sterk door stip aangetast.
De aanvoer van bloemkool was nog geringer dan
de laatste weken. Ze bracht 2.50—5.10 op.
De prijzen voor uien beteed, zijn te laag om
grooten aanvoer te verwachten. De vraag uit het
buitenland is te gering. Grove uien werden met
f 2.40—2.80 betaald, middelgroote brachten f 22.60
op, drielingen f 0.90—1.10, enkele partijtjes tot f 1.30
a f 1.50, nep f 33.80. Van de laatste is de aanvoer
al zeer gering. Peen werd in het bijzonder aan de
Broeker veiling verhandeld. Kleine bracht ongeveer
f 1 op, groote f 1.401.70. De aanvoer van bieten
was niet groot. Voor grove werd gemiddeld f 1.50
betaald, voor kleine f 2.803.50. Verschillende par
tijen ruige gele kool kwamen aan de Broeker vei
ling. Al naar gelang van kwaliteit werden prijzen
van f 0.40—f 3.30 besteed. Aan dezelfde veiling
kwam heel wat andijvie, die 50 cent tot ruim f 1
opbracht.
Wij willen beginnen met de redactie van de
„Schager Courant" dank te zeggen voor de moge
gelijkheid, die zij ons biedt te repliceeren op de fi-
nantieele beschouwingen der Bellamyanen over het
Plan van den Arbeid.
Het ingezonden stuk is afkomstig van de Neder
landsche Unie van Bellamyanen. Doze Unie is een
afgescheiden groep van de officieele, reeds lang be
staande „Internationale Vereeniging Bellamy".
De officieele Nederlandsche Vereeniging van Bella
myanen staat tegenover het Plan van den Arbeid
dan ook geheel anders.
Een der leiders daarvan schreef in een ingezon
den stuk in „Het Volk', juist naar aanleiding van
bovenstaand, als manifest verspreid ingezonden
stuk:
„Geen vechter voor de toepassing van de economie
van Bellamy kan anders dan met lof over het Plan
spreken."
Het afgescheiden groepje denkt er anders over.
Dat is zijn goed recht. Maar wij willen dan toch de
vraag stellen, of het niet opmerkelijk is, dat, waar
de communisten het parool uitgaven „de actie voor
het Plan van den Arbeid te doorkruisen", de leiding
gevende figuur in dit groepje. Dr. Koch, 'n bekend
communist, is?
Wie zich vanaf heden
op de
abonneert, ontvangt alle
in de maand December
verschijnende nummers
Thans de inhoud van het fantastische stukje zelve.
De berekeningen zijn volkomen mis. Men vergeet
bij de arbeidsloonen maar even de geheele directe
en secundaire werkgelegenheid mede te tellen
om van de conjunctuur-opleving die het gpvnlg kan
zijn, maar heelemaal te zwijgen, terwijl men wel
aanneemt, dat de bezitter, na terug-ontvangst van
rente en aflossing, deze bedragen opnieuw „uitzet"
tegen rente. Dit laatste arbeidslooze inkomen dat
uit geheel anderen arbeid wordt toegeëigend
wordt maar mir nichts, dir nichts, opgeteld bij de
rente van de f600 millioen.
Wij ontkennen niet. dat het een nadeel is, dat er
in deze maatschappij voorloopig nog arbeidsloos in
komen moet worden betaald, hoewel zeker met alle
rente, als arbeidsloos inkomen mag worden be
schouwd. Dit is echter maar niet zoo te veranderen:
dat is een kwestie van langeren adem. Maar als de
Nederlandsche Unie van Bellamyanen op zulk een
onzinnige wijze aan het berekenen slaat, dan willen
wij deze rekenmeesters wel eens een sommetje op
geven. Zij zullen in het Plan vinden eischen tot
verlaging der huren f30 millioen), verlaging van hy
potheekrente (40 millioen) en pachten $0 millioen),
een totaal bedrag dus van f90 millioen per jaar, af
gezien nog van de verdere conversie van leeningen,
de gevolgen van de credietbeheersching, enz.!
Laten deze Bellamyanen eens berekenen hoeveel
voordeel dit beteekent, óók over een periode van 40
jaar met rente op rente, voor arbeiders, midden
standers en boeren, en hoeveel nadeel dit beteekent
voor de kapitaalbezitters. Het is in ieder geval „een
beetje meer", zelfs dan de f892 millioen waarvan
het genoemde stukje ten onrechte spreekt.
Wij zien met belangstelling de publicatie van de
juiste cijfers tegemoet.
U, Redactie nogmaals dankend voor de plaats
ruimte.
Hoogachtend,
Ir. H. VOS.
Aan de Redactie van de Schager Courant,
Mijnheer de Redacteur,
Het wekelijks artikel over Economische Kroniek
noopt me deze keer tot rechtzetting van eenige
beweringen. Het begin, de allereerste zin n.b., is al
zeer onjuist, 't Is niet mijn bedoeling om den schrij
ver van de E. K. hetr echt te betwisten om er
meeningen op na te houden, die niet strooken met
de meening van andere menschen, maar in zijn
argumenttie moet hij toch juist zijn. „De mensch
leeft van de opbrengst van zijn arbeid" is een gro
ve onjuistheid. Wij allen weten dat er in onze sa/-
menleving veel menschen zijn, die juist van den
arbeid van anderen leven. Als nu de schrij ver
van de E. K. zoo maar leukweg beweert dat de
mensch van zijn arbeid leeft, is hij dus schromelijk
onjuist. Dat „door een volk niet méér kan worden
verteerd dan het heeft voortgebracht" is ons allen
zeer duidelijk, dat echter door een volk veel min
der kan worden verteerd als 't voortbrengt en dat
deze manier van doen tot verergering van de hui
dige crisis leidt, staat eveneens vast. Het doet ons
echter genoegen, dat de schrijver de werkloozen
niet „volkomen" aan hun lot,wil overlaten. Veel
zou er nog te zeggen zijn over de vreemde conclu-
cies van de E. K.-schrijver. We zullen het hier
maar bij laten. Veel dank voor de plaatsing.
Schoorl.
J. POOL.
WOENSDAG 18 DECEMBER.
HILVERSUM (1875 M.)
NCRV.-uitzending. 8.00 Schriftlezing, meditatie;
8.159.30 Gram.pl; 10.30 Morgendienst; 11.00 Har
monium en sporaan; 12.15 Gram.pl; 12.30 Concert
en Gram.pl; 2.00 Tenor en piano; 3.15 Enkrateia-
kwartiertje; 4.00 Zang env looi; 5.00 Kinderuur; 6.00
Landbouwpraatje; 6.30 Afgestaan; 7.00 Berichten;
Reportage; 7.30 Gram.pl 7.40 Lezing; 8.00 Berichten
gram.pl; 8.15 Chr. Oratoriumvereeniging mmv. so
list; 10.00 Berichten; cauerie; 10.2011.30 Gr.pl.
HILVERSUM (301 M.)
8.00 Gram.pl.; 9,00 Orgelspel 9.30 Kookpraatje; 10.00
Morgenwijding VPRO; 10.15 Gram.pl en lezing; 12.00
Gram.pl; 12.30 VARA-orkest; 1.301.45 Gram.pl;
2.00 Voor de vrouw; 2.15 Solistenconcert; 3.00 Voor
de kinderen; 5.30 De Notenkrakers; 6.20 Zang en
orgel; 6.45 Sportuitzending; 7.00 Schubert-kwintet,
viool en piano; 7.30 Lezing; 8.00 Berichten; 8.20 E.
Wall en zijn orkest, en solisten; 9.45 Berichten; 9.50
Gram.pl; 10.15 Vervolg programma van 8.20; 11.00
12.00 Gram.pl.
DROITWICH (1500 M.)
11.20 Gram.pl; 12,05 Orgelspel; 12,50 Ch. Manning's
orkest; 1.35 Orgelconcert; 2.20 Gram.pl; 3.10 Piano
recital; 3.35 Sted. Orkest Bournemouth mmv. solist;
5.05 MacArthur-kwintet; 5.35 Hallis-kwintet en zang
6.20 Berichten; 6.50 Pianorecitla; 7.10 Lezingen; 7.50
Dnasmuziek; 8.20 Radiotooneel; 9.50 Berichten;
10.20,The December Revue", gevar. programma;
11.2012.50 Dansmuziek.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl; 12.35 Orkestconcert; 4.20 Gr.
pl; 5.50 Orkestconcert; 9.05 Radiotooneel; 11.05
Dansmuziek; 11.3512.35 Pop. concert.
KEULEN (456 M.)
5.50 Orkestconcert; 10.05 Gevar. concert; 11.20 Or
kestconcert; 12.35 Pfaltsch Kamerorkest; 1.35 Gr.
pl; 3.35 Zang en cembalo; 4.20 Gevar. programma;
6.20 Kwartet en piano; 8.35 Omroepkleinorkest;
9.5011.20 Omroepkleinorkest, kwintet en trio.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 Gram.pl; 1.302.20 Constantin-orkest
6.35 Zang en piano; 7.05 en 7.35 Gram.pl; 820 Om
roeporkest en radiotooneel; 10.3011.20 Danmuz.
484 M.: 12.20 Constantin-orkest; 1.30—2.20 Gram.
pl; 5.20 Dansmuziek; 6.10 Pianorecital; 6.50 Gram.
pl; 7.35 Dito; 8.20 „La vida breve", van de Falla;
9.40 Symphonieconcert; 10.30 Reportage; 10.50—
11.20 Dansmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.05 Concert; 9.20 Berichten; 9.50 Zang en piano;
10.05 Weerbericht; 10.2011.20 Dansmuziek.
Feuilleton
thans nog aantreffen op het koper- en marmerwerk,
hetwelk zulk een belangrijk gedeelte van dit lieflijke,
oude kerkje uitmaakt.
En door de eeuwen heen schenen dezelfde karak
tereigenschappen zich te blijven handhaven. De af-
stammemelingen van dit geslacht waren allen dap
per en knap; niettemin was het voorgekomen dat
er een zekere trek doorliep welke eigenlijk niet te
verklaren viel, tenzij de Moorsche schoone er voor
aansprakelijk kon worden gesteld, die, zooals de ge
schiedenis vertelt met Sir John Dayre van den
Kruistocht terugkeerde en om zich heen verwoesting
in alle mogelijke vormen had aangericht.
„De kinderen lijken als twee druppels water op
elkander", fluisterde Lord Charles. „Uit dat feit kun
nen later heel wat moeilijkheden ontstaan."
„Of het kan er voor zorgen dat ze juist uit de noo-
dige moeilijkheden geraken", vond Lady Pomeroy
hot noodig met een ondeugende uitdrukking in haar
e->gen op te merken.
De dienst werd voortgezet en het koor zong bij
zonder goed.
„De naam van het kind zal luiden..."
„John Courtenay Drax, ik doop U..."
In het jaar 1900 was een Hertog nog in alle op
zichten een wérkelijke edelman; dat viel niet te loo
chenen, en zijn eerstgeborene stond mijlen van an
dere, gewone kinderen verwijderd.
De tengere, achttienjarige Hertogin keek haar
DOOR
1900.
„Het is toch vreemd dat tien minuten zulk een
geweldig verschil te weeg kunnen brengen", fluis
terde Amelia, Lady Pomeroy, Lord Charles Andover
in het oor, terwijl de tweelingen gedoopt werden.
„De eene, de toekomstige Hertog van Ardayre, en de
andere... enkel maar een jongere zoon."
„En die hebben vaak het knapste uiterlijk" merk
te de oude charmeur op.
„De naam van het kind zal luiden..."
„Courtenay John Drax", gaf de deftige petemoei
duidelijk' verstaanbaar te kennen, terwijl ze naai
het lichtblauwe lint keek, hetwelk de verpleegster
die zich ten volle van haar waardigheid bewust was
om het polsje van den erfgenaam had gebonden,
teneinde dezen van zijn minder bevoorrechten broc
der te leunnen onderscheiden.
„Courtenay" en „John" en „Drax" waren de eeni
ge namen, die men op de graftomben der DavreV
kon lezen: het was een om haar groote halstnrrig
beid bekende familie, die vele ecuwen in Ardayre
in Dorseshire had gewoond. Deze namen kan men
knappen, blonden echtgenoot onafgebroken aan en
er lag een vochtige glans in haar mooie, blauwe
oogen. Die lieve, kleine jongens... het sprekend even
beeld van hun vader... haar aangebeden man. Niet
tegenstaande ze onbeschrijflijk bang was voor de
verpleegster, die op een kille, hautaine wijze tegen
haar optrad, zou het haar toch zonder twijfel toege
staan worden, veronderstelde ze, dat ze de babies
dikwijls in haar armen hield als ze sterker werd
of weer heelemaal herstelde en opnieuw paard rij
den en dansen kon, en nooit, nooit meer van haar
dierbaren echtgenoot gescheiden hoefde te zijn.
Haar lieve, onschuldige oogen richtten zich nu op
de tweelingen. Ze nam zich voor Courtenay, den
oudsten jongen, zelf te zullen dragen: het kinder
meisje kon dan met John volgen, en ze zou de kin
deren door de lange, breede gangen naar de gezelli
ge bibliotheek brengen, wanneer haar eigen groote
Courtenay 's winters van de jacht thuis kwam. En
misschien zou hij zich dan gedurende een half uur
niet vervelen. Honderden malen zou ze hem dan
vertellen hoe sprekend de jongens op hem leken,
en dat was enkel en alleen omdat ze hem zoo lief
had. Welke heerlijke, wonderbaarlijke toekomst
beelden!
En natuurlijk zouden de tweelingen wanneer ze
opgroeiden dagelijks meer aan hun vader doen den
ken; dat kón nu eenmaal niet anders, oordeelde het
jonge vrouwtje. Ze moesten eenvoudig volmaakt
zijn: daaraan twijfelde ze geen seconde.
In het jaar 1900 konden meisjes nog wérkelijk
liefhebben, en ze oefenden geenerlei critiek uit,
dat wil zeggen niet op zulk een scherpe, intellectu-
eele wijze als in den tegenwoordigen tijd geschiedt.
Er bestond zooiets als poëzie en aanbidding.
En dan zouden de dagen komen dat ze naar Eton
gingen of de Harrowschool bezochten. Ze was er
zeker van dat ze eerste klasse cricketspelers werden.
En Oxford? Gerald was daar nu, maar ze wist wer
kelijk nog niet precies of haar jongens iets voor die
Universiteit zouden voelen.
Ja, de toekomst was inderdaad wondermooi. En
zij, Angela, behoorde tot een van de gelukkigste
metofechenkinderen, welke er op de wereld konden
bestaan.
Er woei een kille Noordoosten wind en het kind
vrouwtje rilde terwijl ze het breede terras opliep
voor het huis. Een wind, die uit den Noordoosthoek
woei in Juni! Oh, waarom rilde ze toch zoo vreese-
lijk, niettegenstaande ze zich volmaakt gelukkig
voeilde? Zelfs Courtenay's hartstochtelijke kussen
konden haar niet verwarmen...
Jaren lang rouwde Courtenay, John Drax Dayre,
vijfde Hertog van Ardayre, over den dood van zijn
mooie, jonge vrouw, en iederen Zondag wanneer hij
in Ardayre was zat hij, aan eiken kant een molligen
kleinen jongen, in het kerkje, meermalen met een
uitdrukking van grenzenloos verdriet in zijn oogen
naar den steen starend die op Angela's graf was
aangebracht. Angela, welke in zijn geest voortleef
de, maar die hij niet langer in zijn armen kon hou
den.
En daarna kwam de oorlog. Een van zijn vrienden
welke dien laatsten dag dicht bij hem was geweest,
vertelde later dat er in zijn helblauwe oogen
even blauw als die van zijn verafgode vrouw
een stralende, gelukkige glans had gelegen, tenvijl
hij zijn manneri in 1915 aanvoerde. En toen ze zijn
verstijfd lichaam vonden lag er nog een glimlach om
zijn lippen heen.
Wie weet? Misschien zag hij door den helschen
rook van het slagveld heen het appelbloesem-gezicht
je van zijn kind-vrouwtje hem wenken.
Wordt vervolgd.
