Uit bet Kuis met de hooge trap.
ALKMAAR
INGEZONDEN
/TIJKKEN
WUPPERT AL.
DE RAADSVERGADERING
WAS NIET NOODIG MEEN
DE DE HEER BAKKER
Mr. LEESBERG HOUDT EEN
LANG JURIDISCH BETOOG
MAAR BLIJFT ALLEEN
STAAN -
EEN AGENDA WAAR WEI
NIG MUZIEK IN ZIT
EEN PANISCHE SCHRIK
BIJ B. EN W. MAAR WET
HOUDER BONSEMA SCHROK
NIET BEWUST
DE KAMERAAD VAN DEN
HEER APPEL - - MAAR AL
LEEN IN DE COMMISSIE
VOOR OPENBARE WERKEN
Donderdagmiddag om één uur kwam de Raad
dezer gemeente in openbare zitting bijeen onder
Voorzitterschap van Burgemeester Jhr. F. H.
van Kinschot.
De heeren Vogelaar en Venneker hadden be
richt gezonden van verhindering.
Waarom zaten we er eigenlijk?
Het begon nog al grappig! Prachtig weer en
eigenlijk zonde om in de Raadszaal te zitten, al
scheen er de zon den ook nog zoo vrooiijk
naar binnen.
En toen opeens kwam de heer Bakker (S.D.A.P.)
vertellen, dat we er eigenlijk heelemaal niet hoef
den te zitten. Want, aldus betoogde deze Sociaal-
Democratische afgevaardigde - deze vergadering'
was alleen noodig om een verzoek te behandelen
van het Christelijk Schoolbestuur, dat een Cen
trale verwarming in een zijner scholen verlangde
en nu maar heel lichtvaardig dat verzoek had in
getrokken Allemaal kosten voor niets en een ver
loren middag, ja waarom zaten we er eigenlijk!
Maar we tuurden toch met een schuin oog naar
de 17 agendapunten en we begrepen niet. Als de
vergadering er nu niet was geweest, dan had ik
haar de volgende week uitgeschreven antwoord
de de voorzitter. En de Burgemeester dacht er
blijkbaar niet aan, dat het dan misschien pijpen
stelen had kunnen regenen en het guur had kun
nen zijn, zoodat het goed zitten was onder..dia
omstandigheden, in de goed verwarmde raads
zaal.
Was het wonder, dat de Christelijke afgevaar
digde, de heer Hoytink opveerde van zijn gemak-
kelijken zetel en het verregaand noemde, dat er
zoo maar over lichtvaardigheid van zijn School
bestuur werd gesproken?
De vergadering was heelemaal niet overbodig
sneerde de voorzitter en hij klopte óp den op-
roepinsbrief. Ze zijn heelemaal overbodig meende
de heer Appel (R.S.A.P.) en weer dachten we:
waarom zitten we er dan?
Uit het oogpunt van .bezuiniging trokken we
voorloopig althans, het verzoek in, zeide nog de
heer Hoytink, maar 't is best mogelijk, dat we
er over veertien dagen weer mee komen en dan
hebben we weer een extra-vergadering. Tot lee
ring en de vermaak voegde de heer Appel eraan
toe en zelfs de heer Bakker lachte!
Een lang juridisch betoog.
Na dit vroolijke begin ging de heer Mr. Lees
berg (R.K) ervoor zitten om een lang juridisch
betoog te houden.
Hij deed dit naar aanleiding van een brief
van de N.V. My. tot expl. v. Onroer. goed. „Nooit
Gedacht" waarin werd verzocht nu het bij Raads
besluit vastgestelde uitbreidingsplan „Overdie en
Ach termeer" niet is goedgekeurd, te voldoen aan
het bepaalde bij het 2e lid van art. 30 der wo
ningwet, om binnen den daarbij vastgestelden
termijn een nieuw plan aan de goedkeuring van
Ged. Staten te onderwerpen.
Waarom stellen B. en W. voor dit verzoek
voor kennisgeving aan te nemen? vroeg Mr.
Leesberg. Een dergelijke behandeling van een
ernstig stuk als dit getuigt van een gebrek aan
differentie! Directe behandeling achtte sp. noodig
en gewenscht.
Wij zullen Mr. Leesberg in z'n lang juridisch
betoog niet op den voet volgen.
Spr. vroeg of het waar was. dat wanneer de
Raad binnen de 12 maanden na den laatsteu
brief van gedeputeerden niet met een nieuw plan
komt, Alkmaar het recht verliezen zou om met
een uitbreidingsplan te komen en dat Ged. Sta
ten dit dan zouden vaststellen.?
B. en W. hadden wel neen gezegd, maar Mr.
Leesberg hechtte daaraan geen waarde. Hebben
B. en W. zekerheid? Neen, betoogde het rechts
geleerde raadslid.
Maar Wethouder Klaver (R.K.) dacht er veel
anders over, meende dat de Raad handelde in
het belang van „Nooit gedacht" door het advies
van B. en W. te volgen. Zooals de zaak nu staat
is er geen goed- en geen afkeuring over het plan
uit Haarlem gekomen.
De voorzitter merkte nog op. dat op grond van
gegevens uit Haarlem, Alkmaar bevoegd is het
uitbreidingsplan vast te leggen. Binnenkort
wordt het plan weer ter visie gelegd.
Al denken Ged. Staten er zoo over, de Kroon
kan heel anders beslissen, merkte de voorzichtige
Mr. Leesberg op en bleef deze afdoening gevaar
lijk vinden
Maar het juridische raadslid bleef met z'n ju
ridische bezwaren alleen staan, zelfs zijn collega
van den overkant reikte hem niet de behulpza
me hand en zweeg.
Alleen de heer Appel bleek aan Mr. Leesberg's
zijde te staan toen 't advies van B.enW. in stem
ming kwam. Waarom? Daarover liet het uiterst
linksche raadslid zich niet uit.
Het was inmiddels ruim twee uur geworden.
Toen eindelijk kon aan de behandeling der
agenda worden begonnen. Daar zat al bitter
weinig muziek in en liep nog tamelijk vlot van
stapel. Eerst werd gestemd over de benoeming
van een lid der commissie van toezicht op het
Stedelijk Muziekpark. Mr. J. P. Bosman ging
als eerste over de eindstreep met eenige neus
lengten voorsprong' op z'n tegenstander, den
heer P. W. Groot. En de fanfares schetterden!
Klein goed.
De bijzondere lagere Scholen kregen de ge
bruikelijke voorschotten op de gemeentelijke ver
goeding over 1936 en de rechten van gedeelten
der Schulpvaart werden aan den Staat overge
dragen.
Een voorstel tot afwijzing van een adres van
bewoners der Druivenlaan inzake de verbreeding
van die laan werd afgewezen.
De commissie van bijstand voor Gem. Werken
had deze zaak moeten bekijken „maar de Al
machtige directeur van Gemeentewerken heeft
hier advies gegeven", merkte hatelijk de heer Ap
pel op. Stuur het terug om advies aan de com
missie raadde spr. aan, maar niemand wilde er
aan.
Niet noodig oordeelde Wethouder Klaver „het
kost liefst een sommetje van f 17000.Dat is
veel te veel daar de Commissie die kosten niet
kan wegmoffelen heeft ze ook geen advies erover
uit te brengen, oordeelde de Wethouder.
Het ging verder vlot tot punt 9.
Eenige straatgedeeltenwerden aan de Ver.
voor Volkshuisvesting in erfpacht uitgegeven,
er werd een voorstel aangenomen tot wijziging
van de met de gemeente EgmondBinnen, Dim
men en Ursem gesloten overeenkomsten inzake
uitvoering der Vleeschkeuringswet en de wik.- en
weegloonen voor het wegen van kaas in de Stads
waag werden tijdelijk verlaagd.
Bravo, zeide de heer Keysper (R.K.) en, hij
sprak ook namens den heer Grondsma (G.H)
De nood der Koffiehuishoudersmaar
er is nu niets aan te doen.
Bij de behandeling van het voorstel over het
verhuren van gemeentegebouwen of lokalen, vond
de heer Stoutjesdijk (V.B.) gelegenheid te wijzen
op den nood der Koffiefiuishouders en drong
aan op verlaging van biljart- en muziekbelasting
Maar de afgeA-aardigde van den Vrijheidsbond
vergat, dat zooiets maar niet ineens kan en een
zaak is welke bij een begrootingsbehandeling
thuis hoort, zooals de Voorzitter natuurlijk op
merkte.
Wij mogen eenvoudig niet lager gaan zeide
Wethouder v. Slingerland (R.K.), al pinkte ook
hij een traan weg, begaan als hij was met het lot
van hen die inderdaad op veel te zware lasten
zitten.
Waarom komen rapporten van óffici-
eele instanties niet bij den Raad?
Omdat het ongunstig luidde, meent Mr.
Leesberg
Bij het voorstel medewerking te verleenen voor
den bouw van een '14-tal goedkoope woningen
aan den Uitenboschstraat aan do Ver. voor
Volkshuisvesting „Alkmaar" gooide alweer Mr.
Leesberg den knuppel in het hoenderhok, door
er tegen te protesteeren, dat het rapport van
den Directeur van Woningtoezicht niet bij de
stukken was gevoegd Enkel en alleen omdat deze
commissie adviseerde die woningen niet te bou
wen. Spr. verzette zich tegen den bouw dezer wo
ningen, le omdat ze te klein waren, 2e omdat de
Directeur beweert dat er nog goedkoope wonin
gen leeg staan en 3e omdat er geen behoefte aan
is.
Maar de heeren Govers, Bulens en Appel*
lachten er ganscli anders over en de heer Siets-
ma wilde alsnog kennis nemen van het advies
van genoomden directeur.
De Wethouder las het advies voor en stelde
tegenover diens bezwaren de navolgende voor-
deelen, le de lage huur, 2e de fraaie afsluiting
van den hoek daar ter plaatse en 3e het geringe
aantal goedkoope woningen in de gemeente.
Bij de stemming moest Mr. Leesberg het al
weer verliezen, „vond ook nu weer den heer Ap
pel aan zijn zijde'maar tevens ook de h. Gronds
ma die z'n stem motiveerde door te zeggen, dat de
woningen te klein waren en de menschen er
toch uit zouden loopen.
Weer ging het even gesmeerd toen de voor
stellen tot goedkeurig van de rekening en der Alk-
maarsche kleuterscholen en van eenige rekenin
gen over 1934- onder den hamer doorgingen,
maar bij punt 13 stopte de machine weer.
Alweer een advies niet bij de stukken
Panische schrik bij hef collegemaar
Wethouder Bonsema schrok niet be
wust
Ten aanzien van de subsidieverleening aan
Kleuterzorg, was het voor de tweede maal dat
Mr. Leesberg wijzen moest op een advies, dat
niet bij de stukken was gevoegd. Immers: de Ar
menraad had ongunstig geadviseerd.
Komt er wat op aan, smaalde Wethouder
Bonsema, loopende deze begrooting behoeven we
ons daaraan niet te storen.
Toch beving het college een panischen
schrik merkte Mr. Leesberg op.
Ik ben me van geen schrik bewust, kaatste de
Wethouder den bal terug.
Maar je kunt ook „onbewust" schrikken,
meende de heer Appel en gelijk had hij.
Hierna werd de rechtsverhouding der brand
weer tot de gemeente gewijzigd en sprak de heer
Grondsma er zijn spijt over uit, dat B. en W.
blijkbaar geen modes hadden gevonden den
commandant der brandweer, den heer Ringers
tot lid van den Raad toe te laten.
De voorzitter betreurde dit evenzeer, doch
merkte op, dat de gemeentewet het niet mogelijk
maakt, dat de commandant der Brandweer lid
is van ons „hooggeacht college".
Vervolgens werd een overeenkomst aangegaan
inzake per'ceelsscheiding en het maken van licht
ramen bij den bouw van het nieuwe politiebureau
En toen kwam het laatste punt, n.1. den aan
koop van het Stationsgebouw en van grond van
de N. Z. Hollandsche Tramweg Mij. aan den
Tienewal.
De kameraad van den heer Appel
Met het bedrag voor den aankoop van grond
zijn we daar nog niet klaar, meende de heer
Stoutjesdijk we hebben diuzenden meters grond
voor woningbouw liggen en hebben die grond
daar niet noodig. Veel te duur, oordeelde spr.
Ik ben het met m'n kameraad niet eens, zeide
de heer Appel
Geroep: Kameraad: wat nou?
De heer Appel: Ja, m'n kameraad in de com
missie van Openbare Werken en daar m'n rech
terhand. Die prutsloot aan den Boezemsingel
moet weg!
Geroep: Prut, hé, hé!
De heer v. Drunen, Sfcaatsgracht bedoelt ie.
De heer Stoutjesdijk, Boezemwater.
De heer Appel, nog mooier, boezemwater ook
goed!
Het voorstel kwam er door. nadat de wethou
der verklaard had, dat de grond niet te duur
was en de aard der bebouwing later ter sprake
kwam.
En toen stonden we weer op straat in de zonl
Anna Paulowna, 21 Febr.
Mijnheer dé Redacteur.
Gaarne zou ik eenige regels in uw veelgelezen blad
plaatsen, bij voorbaat mijn dank. Het geval is n.1.
deze:
Wij zijn als arbeiders werkzaam aan het sloopen
van de sluis, en het droogmaken van de put, die er
naast ligt in de Oosthoek, let wel in werkverschaf
fing'. Bij het droogkomen van deze put, kwamen wij
tot de vreugdevolle ontdekking dat er voor ons een
aardig maaltje paling te voorschijn kwam. Nu is dat
in deze benarde omstandigheden een aardige ver
rassing, voor menschen, waar de slager wel vrien
delijk knikt, maar doorrijdt. Maar geachte lezers,
er was door ons te vroeg gejuicht.
De polderopzichter Taillie kwam en eïschte de paling
op, als zijnde eigendom van de polder; deze lekker
nij aphtte hij zeker voor de arbeidersmagen te mach
tig. Hij wist nog te vertellen dat deze paling een
waarde had van 25 gld. en liet ze door een man naar
huis brengen.
Nu zal het ons benieuwen of bij de a.s. begrooting
25 gld. zal staan van door werkloozen gevangen pa
ling. De opzichter gaat zeker van het standpunt uit:
jullie mogen ze wel zien, en vangen, maar opeten
dat zullen anderen wel doen.
Dankend voor de verleende plaatsruimte.
De arbeiders werkverschaffing Oosthoek,
Anna Paulowna.
Geachte Redactie,
Beleefd verzoek ik U het hiervolgënde antwoord
aan Astor en anderen nog te willen opnemen. Bij
voorbaat hartelijk dank.
Wanneer een nationaal-socialist in de provinciale
pers voor zijn meening uitkomt, dan werkt dat. steeds
als de bekende knuppel in het hoenderhok. Er ont
staat een geweldig spektakel onder het gedierte; dat
echter in dit geval wel mooi roode kammen heeft,
maar geen eieren legt.
Dat er inderdaad spektakel was, bewijst het on
derschrift van de redactie bij het stuk van Astor,
waarin zij zegt nog talrijk vele ontboezemingen uit
haar lezerskring te hebben ontvangen, die instem
ming met Astor betuigen.
Dat verheugt ons. Want het nationaal-socialisme
is in den aanval! Onze kameraden hebben geen tijd
om bewijzen van instemming te zenden; ieder hun
ner heeft het druk genoeg met de taak, die hem is
toegewezen en allen werken ze, en vechten. De
Marxisten zijn in de verdediging gedrongen en zet
ten daarom een keel open; ze voelen, dat het, ver
keerd gaat met hun „zaak"; maar ze zijn menschen
en dus conservatief, zo houden vast aan het oude,
niettegenstaande het heeft afgedaan, omdat liet be
wezen heeft slechts tot. ellende te voeren. Ze houden
er aan vast, zooals de arbeiders vroeger de partij
opnamen voor het liberalisme, dat hen toe uitbuitte.
Ze zongen toen: „Weg met alle socialen", en toch, de
„socialen" die er toen waren, meenden het eerlijk
en goed met hen. Dat het systeem kon verworden tot
een regime van vrijgestelden-parasieten, tot een dicta
tuur van bonzen zooals wij die thans kennen, ligt aan
de anti-christelijke basis van het marxisme en aan
het materialisme. De jongelingen met wilde haren
en flodderdasjes, die vroeger op arbcidersvergaderin
gen redevoerden, zijn nu geworden tot bezadigde bur-
gerheeren met buikjes en verzorgde nagels, patertjes
goed-leven, die voor zichzelf het sociale vraagstuk
hebben opgelost en de zaken graag houden zooals
ze nu loopen. Het gaat hun naar den zin. De arbei
der betaalt contributie, stempelt en kankert, en zijn
leiders zeggen: „Blijf in Godsnaam kalm, jongen, al
gaat het jè slecht, want wij hebben wat voor je in
het vet". Ze kwamen nu nfet het Plan van den Ar
beid, zooals ze in 1919 kwamen met een socialisatie
rapport! Dat het Plan in den niet-fascistischen par-
tijenstaat niet uitgevoerd kan worden, weten de plan
nenmakers zelf het beste. Het is dan ook slechts be
doeld voor de verkiezingscampagne van 1937. Veel
beloven en weinig geven, doet de gekken in vreug
de leven. Als de heeren straks weer voor 4 jaren vast
zijn aangenomen en wie weet, Albarda kans krijgt op
een ministerzetel nou dan mag Jan met de pet
weer rustig verder op zijn houtje bijten.
Niettegenstaande dit alles zoo ontzettend duide
lijk is, blijven vélen toch met gesloten oogen achter
Albarda aanloopen. Ze zien hem als een kameleon
elk oogenblik van kleur veranderen. Ze vernemen,
dat hij dc „dappere ongehoorzaamheid" liet vallen,
ze zien den republikein in een oranjeklant veran
deren, ze hooren hoe in „de Sociaal-Democraat" het
Wilhelmus voor de roode partij wordt opgeëischt
en ze merken niet hoe in dit alles geen oprechtheid
is en hoe Albarda lijdt aan die bekende koolziekte
draaihartigheid.
Het niet-roode en niet-fascistische gedeelte van
bet publiek onthouden zich van bewijzen van in
stemming. Maar als de redactie van de Schager Cou
rant iets zou voelen voor Amcrikaansche methoden,
dan zou ze een enquête onder haar lezers kunnen
houden en hun vragen: „Welke richting zoudt gij
kiezen, als ge slechts de keus hadt tusschen de rich
tingen Astor en J. S.?" De redactie zou verbaasd zijn
over het-resultaat, want veel harder nog dan het
ledental der N.S.B. groeit de geest van het nationaal
socialisme!
En toch is het. deze keus alleen, die tenslotte zal
overblijven! (Astor moge m'j vergeven, dat ik hem
hier^als communist voorstel, wat hij niet geheel is
-in den Russischen zin die nu aan dat woord moet
worden gehecht.)
De eindstrijd nadert snel in dc wereld en zal gaan
tusschen communisme en fascisme. Al het andere
valt weg!
Het bloedfront, Frankrijk België natuurlijk), Rus
land, Tsjecho-Slowakije, Yoego-Slavië en Roemenië is
gevormd tegen het Duitschland van Adolf HitlerS
Al wat rood is hitst, lieden ten dage op tot. oorlog,
vooral ook tegen Italië. Na de laatste overwinningen
der Italianen in Abessinië vraagt „Het Volk" in een
hoofdartikel: „Mogen wij berusten?" Ze zouden zoo
graag door uitbreiding der sancties tot petroleum een
oorlog forceeren, niet uit menschel ij lcheid, niet uit
medelijden met het Abessynische negerrijk, maar
uit angst voor het verlies van hun invloed op do
massa, voor liet verlies van hun posten als betaal
de (mis)leiders der arbeiders! Die massa zou dan
haar zonen moeten offeren, ook nog, en waar voor?
Vragen de arbeiders wel ooit eerlijk aan zichzelf dit:
„Waarvoor?"
De ontwikkeling in de toekomst is volkomen dui
delijk. En dc Nederlander heeft tenslotte ook slechts
te kiezen tusschen Musscrt en David Wijnkoop! Wij
zijn niet bang hoe die keus uit, zal vallen!
Geachte Redactie, dit was een vrij lang woord
vooraf; U moge mij dat ton goede houden, er heerscht
zoo ontzettend vqel wanbegrip.
Astor heeft mij verwezen naar het 23ste hoofdstuk
van het Evangelie van Mattheus en ik heb dat weer
gelezen. Wij N.S.B.ers nemen vooral de verzen 26 en
27 ter harte.
Wanneer ik nu mijnerzijds ook naar den bijbel
mag verwijzen, dan zou ik zeggen: Lees spreuken
26. vers 4. Dit zeg ik niet. tot Astor, maar tot „een
anti-fascist tc S", die ook een ingezonden stuk
schreef. Voor mijn gevoel is dit. als antwoord vol
maakt voldoende voor iemand, die schijnt te dwepen
met het Rusland van hede^i. Het is- dan ook minder
tot dezen anti-fascist, dan tot de overige lezers, dat
ik hier over Rusland kort eenige feiten meedeel.
In dit paradijs der arbeiders en hoeren zijn mil-
lioenen slachtoffers gevallen door den kogel, den
strop, den bijl of den honger. Men heeft den boeren
liet land ontnomen en men bewerkt het collectief,
met, domme uilsluiting van elk persoonlijk initiatief.
Hongersnood cischt, jaar voor jaar slachtoffers, geen
honderdtallen, maar honderdduizenden in den „ko
renschuur van Europa". In mijn bezit zijn origineele
foto's van verhongerde boeren. Dc export wordt tot
eiken prijs op peil gehouden om het roode leger tc
kunnen voorzien van alles wat noodig is om aan de
wereld straks de zegeningen té kunnen brengen van
het systeem der goddeloosheid onder leiding van
misdadigers. De kerken werden gesloten of gemaakt
tot bioscopen en paardenstallen. De priesters wer
den vermoord, aan het volk heilige relequieën door
den modder gesleept. De vrouw is koopwaar gewor
den, die van hand tot hand gaat. Havelooze, bede
lende, uitgehongerde kinderen dwalen langs de land
straten en zijn soms opgeruimd met behulp van ma
chinegeweren. Millioenen arbeiders krijgen honger-
looncn en daarnaast heerscht in de groote frotels van
Moskou een luxe, die voor de duurste Parijsche eta
blissementen niet onder doet.. Dat. alles gebeurt on
der de dictatuur van een paar lieden. De dictator
Stalin overviel in 1907 een geldtransport van do
staatsbank te Tiflis. Dertig menschen kwamen daar
bij om het, leven. Er werden 250.000 roebel geroofd.
De jood Wallach Meyer werd gearresteerd in Pa
rijs toen hij daar het geroofde geld wilde uitgeven.
Deze Wallach Meyer heet nu Litwinof en is volks
commissaris van buitenlandsche zaken en voert iu
Genève het hoogste woord.
De arbeidersmassa werkt nu volgens het Stacha-
nof-systeem, waarbij alles eruit gehaald wordt wat er
in zit. Het is zooicts als het Amerikaansche Taylor-
systeera, waarop vroeger de rooden het hardst schol
den. De verdubbeling van den transsiberischen spoor
weg wordt uitgevoerd door honderdduizend dwang
arbeiders! En naar alle landen der wereld vloeit
het uit het arme Russische volk geperste goud, dat
moet dienen voor dc propaganda zooals die wordt
gevoerd, onder leiding van Dimitrof, den chef der
Komintel-n.
Ilct bovenstaande is slechts een korte bloemle
zing! Rusland is een hel! En slechts zij komen er
tevreden vandaan, die een reis hebben gemaakt
met Intourist. Dan is alles van tevoren voor do be
zoekers klaar gemaakt. De Potemkinsche dorpen
worden nog steeds in Rusland opgetrokken! Wij heb
ben gegevens van vele zeelieden, die er waren en
van reizigers van houtfirma's!.
In het onderschrift .bij zijn „Geestelijk Leven"
spreekt Astor van het boek „Oranienburg", geschre
ven door den vroegeren rijksdagafgevaardigde Ger-
hard Seeger. Van dit boek is bewezen, dat het vol
leugens staat. Het boek van Langhoff „De veensol-
daten" ken ik niet, maar ik las de recensie in het
Vaderland door Menno ter Braak Deze schrijver is
vol lof over het boek en dat zegt bijna alles. Ik neem
mij voor op deze beide boeken nog terug te komen;
maar het ware tc vvenschen, dat menschen als As
tor en „de anti-fascist" eens een vaeantie in Duitsch
land doorbrachten. Ze zouden daar overal vrijelijk
toegang hebben en zich dan een eigen oordcel kun
nen vormen!
Het ingezonden stuk van Astor gaat in het alge
meen aan den kern van mijn betoog voorbij. Wan
neer hij zegt, dat Mr. Frans Caenen en Jkhr. Nico
van Suchtelen geen verblinde fanatici zijn, dan ver
eist hij zich. Ze zijn dat wel omdat zij alles klak
keloos doorgeven wat gevluchte emigranten ons
hier als waarheid over Duitschland believen door te
geven of erger aan ons in boekvorm trachten te
verkoopen.
Henriëte Roland Holstvan der Schalk is zeker
groot als dichteres In de politiek heeft zij alle scha
keeringen van rose tot bloedrood en weer terug naar
rose doorgemaakt. Pen gefundemde meening en kijk
op de werkelijkheid heeft deze vrouw zeker niet
Het is waar, dat die predikant in West-Friesland,
geroepen om het evangelie van de lieTde te predi
ken, dat van de haat bracht. Het is ook waar, dat
hij de grooten en voornamer niet ontzag. Maar hij
trachtte niet die grooten en voornamen tot inkeer
te brengen. Hij scheen aan te nemen, dut zij onver
beterlijk waren en hitste de arbeidersmassa tegen
hen op. Het nationaal socialisme wil geen klassen-
