Een boek over Wiltshire. Plelrose's Arrondissements-Reehtbank Vergelding Brieven over Engeland* te Alkmaar. Feuilleton Door een boer geschreven. 29 Februari 1936. HET is nóg niet zoo heel lang geleden, in elk geval nog geen volle maand na den datum, dien ik zoo juist boven dezen brief heb ge zet, dat ik het genoegen had mijn verjaar dag te vieren. Laat ik beginnen met te zeggen, dat ik dat genoe gen nu niet bepaald oen onverdeeld genot vind. Zonder zoo ver te gaan, als. de grooto schrijver van Gulliver's Reizen, Jonathan Svvift, die van elk van zijn verjaardagen een rouwdag' maakte, moet ik toch bekennen, dat ik blij ben, als die dag der da gen van het jaar weer achter den rug is. Driehon derd vijf en zestig dagen, waarop ik althans niet jarig zal, zijn. Eerst zullen alle anderen van den familiekring een beurt moeten krijgen, voor de zooveolsto Januari weer daar is, om mij het mid delpunt van de algemeene belangstelling te maken. En toch is er één ding ten nauwste met mijn vei*- jaardag verbonden, dat mij onverdeeld genoegen verschaft. U denkt misschien, dat dit het krijgen van cadeautjes is? MisJ Het is het uitzoeken van de cadeautjes, die ik wel graag zou willen hebben. Al lang van te voren komt de aanmaning: Krij gen we eens een verlanglijstje? Je doet dan eenigs- zins tegenstrevehd, mompelt, dat er nog tijd genoeg is, dat dat cadeautjes geven maar eens afgeschaft moest worden, en gaat dan zitten voor de heerlijkste bozigheid van het heele jaar: Het op maken van de verlanglijst, lk maak daar altijd veel werk van. Denk niet, dat die verlanglijst zoo maar een velletje papier is, waarop met potlood enkele namen van dingen zijn neergezet,. Verre van dat. De schrijfmachine komt er aan tc pas. Een keurige lijst wordt getikt, met drie of vier doorslagen. En niet alleen keurig ls de lijst. Ze is ook lang. Dat is het heerlijke er van. Al die dingen te zien, die ik graag zou willen hebben. De wetenschap, dat geen tien procent van al die verlangens in wer kelijkheid zullen worden omgezet, vermindert aan het genoegen van het opmaken van de lijst er van geen zier. Wat er op die verlanglijsten van mij zoo al staat? Dat is in één woord te zeggen: Boeken! Wat een genoegen, een zoo'n geheel gratis genoe gen, met behulp van tallooze catalogi, een prach tige verlanglijst van boeken op te stellen. Dunne hoeken, dure boeken, dikke boeken, goedkoope boe ken, boeken met en zonder illustraties, geleerde boeken en zuivere ontspanningslectuur. Boeken van tientallen guldens, boeken van enkele dubbel tjes, want er moet toch keus zijn. En voor keus zorg ik. Mijn lijst verschaft me zóóveel genoegen, dat ik er maar noode toe kan overgaan, haar uit mijn handen te geven. Ik verwonder er mij wel eens over, dat zij elk jaar verandert. Waarom eigenlijk? De negentig pro cent, die ik dit. jaar niet gekregen heb, zou toch een heel aardige lijst kunnen vormen voor het vol gende jaar, en nog een aantal daarna? Maar dat zou in de eerste plaats het genoegen van het opma ken van de nieuwe lijst wegnemen, en in de tweede plaats moot IT niet vergeten, dat elk jaar weer nieuwe wenschen meebrengt. Tk zou verleden nooit de lijst hebben kunnen op maken, die nu verschenen is. Want verleden jaar had ik In de maand Februari nog geen kennis ge maakt met het Engelsche graafschap Wiltshire. Ver leden jaar in Februari was Wiltshire slechts een naam voor me. Thans roept die naam herinnerin gen on aan een heerlijke zomervarantie, aan de pastorie van Marlborough, aan de Wiltshire Downs, aan Snlisburv, aan de Kennett, aan hondorden din gen, die twaalf maanden geleden nog niet het be gin van een bestaan haddon. En bet geluk merkte nu mee. Er waren In de ca talogi verschillende boeken over Wiltshire. Er wa ren er zooveel, dat de verlanglijst een ongekende lengte ging aannemen. Gelukkig, dat de goede ge- vors in elk geval één boek over Wiltshire hebben uitgezocht. Ik geloof, dat het wel enkelen van mijn lezers zal interesseeren, te vernemen, dat het boek, dat ik Oorspronkelijke Roman door ARTHIIR E, STRATTON 31. De pers de koningin der aarde?" Sir Char. lachte .schamper. ,Zij is tot de prostituee der aarde ge maakt! Laat 'n dir. z'n idealen handhaven tegen de commercieele manipulaties van zijn direc. in gaan, ook al is het recht volkomen aan zijn zijde in een ommezien van tijd ligt hij op de keien, mijn beste man! Voor hem tien, honderd anderen beunhazen, die in de journalistiek nooit een roe ping, eenvoudig een doodgewone broodwinning - en dan nog een héél onzekere zien!" „Neem het mij niet kwalijk, mijnheer Clifford", protesteerde Fenton, „maar uw opvatting lijkt me vreeselijk eenzijdig. Er zijn in' ieder geval uit zonderingen!" „Natuurlijk!" gaf Melrose toe. „Die zijn er! Maar hoeveel?;.. Kijk naar de socialistische pers! De redacties fulmineeren in haar kolom men tegen het kapitalisme als de grootste zonde van deze wereld; de directies bedelen of laten bedelen om de aankondiging van emissies voor haar advertentiepagina's Is dat schijnheiligheid hoerenbedrog of niet? Ik zeg geenszins, dat de zoogenaamde burgelijke pers een haar heter is integendeel! Ik constateer alleen feiten!" Op kalmen toon ging Melrose voort: „En om die redenen heb ik de oprichting van „The Obser ver" noodzakelijk geacht; ik wil daarmee aan heb gekregen, en op dit oogenblik bezig ben te lezen, door een boer uit Wiltshire geschreven is: A. G. Street, en de naam van het boek is: Country Ca- lendar. Nog maar heel enkele jaren geleden was A. G. Street een boer als alle andere, die ging zaaien, en molken, en ploegen, en oogsten als alle boeren om hom heen in Wiltshire, Het toeval maakte hem tot schrijver. Maar de schrijver bleef boer, en een boer, die zijn geheele hart aan zijn boerenbedrijf heeft verpand. Hij had goede jaren gehad, echte rijke, vette ja ren. Dat was vlak na den oorlog. Ongekende prij zen werden gemaakt, en Mr. Street, en de boeren om hem heen, zagen zich rijk worden. Ze gingen hun leven inrichten op een wijze, zooals hun vaders nooit gedacht hadden, dat de boeren van Wiltshire ooit zouden doen. Toen kwam 1922. Dat was een slecht jaar. Aan 't eind er van, merkte Mr. Street, dat hij ver boven zijn inkomen had geleefd. Maar dat brengt het boe renvak mee, niet waar? Wat geeft één slecht jaar? Andere jaren zouden volgen, die alles weer goed zouden maken, wat 1922 had bedorven. Die andere jaren bleven uit. In 1927, zoo schrijft Mr, Street, was zijn finantieele positie van dien aard geworden, dat hij 's nachts niet meer slapen kon. Hij was toen vijf en dertig jaar. Toen had hij een gelukje: hij werd ziek. Influ enza stuurde hem een dag of wat naar zijn bed. Hij knapte weer op, on kwam beneden. Er was nog geen sprake van, dat hij uit mocht gaan, dus hij zat in de huiskamer, eh hinderde zijn vrouw bij haar dagelijksche bezigheden. Vrouwen vinden het vervelend, als ze gadegeslagen worden, wanneer ze het stof, dat op de piano ligt, doen verhuizen naar het theekastje, en het stof van bet theekastje naar de piano. Daar hebben ze gelijk in. Mr. Street las do krant. Natuurlijk ergerde hij zich. Daar is do krant voor. En terwijl zijn vrouw druk bezig was, riep hij uit: „Waarom voor den drommel schrijft er niet eens iemand in de krant over het boerenvak, die er tenminste oenig ver stand van heeft?" „Als jij er zooveel verstand van hebt," zoi zijn vrouw, „waarom schrijf jij er dan zelf niet over?" Dat kon Mr. Street niet op zich laten zitten. Hij MEERVOUDIGE STRAFKAMER. Zitting van 3 Maart. Uitspraken. Willem Gr., monteur, Egmond aan Zee, (toebron- gen van zwaar lichamelijk letsel tengevolge van roekeloos rijden; aanrijding Hoeverweg 16 Dec. j.1.) eisch f 150. Uitspraak conform, subs. 60 dagen. L. H. C. S., directeur Zuivelfabriek, Hoorn, eenv. mishandeling; eisch f25 of 15 dg; uitspraak conf. Simon T., hooger beroep vonnis kantonrechter te Hoorn; eisch f 10, bevestiging vonnis kantonrechter; uitspraak conform. KI. N., Den Haag, Willem Br., Amsterdam, P. Kn., Th. J. O., Den Haag en L. M. Amsterdam, hazard spel te Schagen; eisch tegen de twee eersten resp. f200 of 60 dg en f75 of 35 dg. Uitspraak: vrijge sproken. Eisch tegen de andere drie vrijspraak; uit spraak conform. Adr. Nic. v. d. W., taxichauffeur, hooger beroep, vonnis kantonrechter f6 wegens niet voldoende links uithalen; eisch vonnis bevestigd; uitspraak conform. Reinier Kr., Egmond aan Zee, strooperij, hooger beroep vonnis kantonrechter eisch bevestiging van het vonnis f25 of 20 dg. Uitspraak f 15 of 10 dg. sierteeltcentrale-w.ee. Als een kweeker bij de Sierteeltcentrale een ver gunning heeft aangevraagd dan begint hij in den regel direct maar te teelen, want hij weet, dat op een antwoord uit Den Haag bijna niet te wachten valt. Zoo gebeurt het dan ook meestal, dat de gevraagde vergunningen afkomen, wan neer d hollen, waar de vergunning voor diende, al uitgebloeid, soms zelf al gerooid zijn. Ongeveer zoo verging het de jeugdige bollen- kweeker Piet J.K. uit Bovenkarspel, die met het oog op zijn trouwplannen in Dec. 1934 een ver gunning voor het teelen van bollen aanvroeg, in de hoop, dat als hij met Mei '35 in 't huwelijks- toonen, dat ook in onze dagen een courant nog wel degelijk een ideaal goed kan zijn. Zij zal de kritiek niet schuwen; in welke kringen van de maatschappij, in welke politieke partij wantoe standen heerschen, heeft „The Observer" den vinger op den wonde plek te leggen. AVaarhei<f en klaarheid zal haar leus zijn. Nu weet u zoo ongeveer, wat ik bedoel. En nu vraag ik u ook, mijnheer Fenton: bent u bereid, met mij in zee te gaan.?" Arthur Fenton kuchte. „Een dagblad op te richten is een heele onder neming, mijnheer Clifford", zei hij na een korte pauze. „Ik vind uw idealen mooi; ik gevoel er, op mijn woord van eer, zelfs héél veel voor. Maar om ze te kunnen verwezelijken „Morris' en Morris, Gbancery Lane, een oude, dóór en dóór solide firma, beheerde mijn vermo gen." Met deze woorden maakte Sir Charles een einde aan de overpeinzingen van zijn bezoeker. „Bij hen kunt u alle gewenschte informaties om trent mijn financieelo positie krijgen. Wilt u het op dit oogenblik doen de telefoon staat tot uw beschikking." „Dank u", weerde Fenton af. „Uw woord is mij voldoende. Ik verklaar mij in principe be reid, de leiding van „The Observer"1' op me te nemen. Het is uw plan, het blad den tweeden Januari te laten verschijnen nietwaar?" Sir Charles knikte. „Dan zullen we nog menigmaal dienen te confereeren, mijnheer Clifford, want het is kort dag' „U kunt mij dagelijks na vieren thuis vinden ging zitten, en schreef een stuk aan de krant over het boerenbedrijf. Toen hij klaar was, liet hij zijn pennevrucht aan zijn vrouw lezen. „Als je er alle leelijke woorden uit haalt," zei ze, „is het. nog zoo slecht niet." Mr. Street haalde er de leelijke woor den uit, voor zoo ver hij ze vinden kon, en stuurde het stuk naar de krant. Toen kwam de grootste verrassing van zijn leven. Die was, niet zoo zeer, dat de krant het stuk op nam, maar dat ze hem een cheque van f38.80 (drie guineas) thuis stuurde. Wel heb ik van mijn leven, dacht Mr. Street, f 38.80 voor een uurtje schrijven! Dat is drie maal f38.80, als ik drie uur op een avond schrijf. Zoo heb ik in een minimum van tijd mijn heele boeren bedrijf weer op de been. Het bleek niet precies te gaan, zooals hij zich had voorgesteld. Het eene artikel na het andere ging uit Wiltshire naar Londen,, en de post bracht 99 procent er van terug van Londen naar Wiltshire. Maar in 1931 had Londen toch voor f216 aan artikeltjes ge houden en in 1932 voor f264. De finantieele basis van Mr. Stroefs boerenbe drijf was door die kleine vijf honderd gulden nog niet geheel hersteld. Dat willen we graag aanne men. Maar toen had hij opnieuw een gelukje. Een goede kennis bracht hem een boek, dat door een stedeling, die boer geworden was, geschreven was over het boerenvak, en ried hem aan, dat boek te lezen, en dan zelf eens een boek te schrijven. Dien raad heeft Mr. Street opgevolgd. Hij schreef alles op, zooals zijn rijke ervaring hem ingaf, een voudig en voor de vuist weg. Heel hoog, waren zijn verwachtingen niet gespannen. Maar toen het ma nuscript klaar was, en naar Londen ging, bracht de post het niet terug. Na verloop van tijd kwamen er drukproeven, en ten slotte het eerste boek. Dat eerste boek is door meerdere gevolgd. Elk boek is een succes. A. G. Street, de boer uit Wilt shire, wordt thans door geheel Engeland be schouwd als de vertolker van het plattelandsleven. Hij vaart er wel bij. Laat ik eindigen met te zeggen, dat ik niet ge loof, dat iemand er berouw over zal hebben, wan neer hij zich Street's Countrv Calendar aanschaft. Het boek is uitgegeven door Evre and Spottiswood, en kost 7 shillings en sixpence. bootje zou stappen, de vergunning er zou zijn. Zooals algemeen gebruikelijk, begon hij alvast maar te teelen, in de goede hoop, dat de vergun ning zou af komen. Die kwam Ook af, maar te laat, pas in Juni '35, toen hij alreeds een pro ces- verbaal te pakken had voor het teelen zon der vergunning. De kantonrechter te Hoorn ver oordeelde hm deswege tot f300.- of 30 dagen, te gen welk vonnis de jonge kweeker thans in be roep kwam. De Officier betoogde, nadat de recht bank zich geruimen tijd in de ingewikkelde sier teelt-affaire vermeid had, dat hier hij de verd. niet voorzat een ontduiking der bepalingen, doch dat verd. inderdaad alle moeite gedaan had, om te doen, wat hij doen moest. De hooge geldboete achtte de Off. dan ook niet gemotiveerd; hij vroeg weliswaar bevestiging van het kantonrech- terlijk vonnis, maar met reduceering van de geldboete tot 115.- of 10 dagen, SLACHTOFFER VAN DE GLADDE WEG Op den eersten Kerstdag kwam de bus van de Waco, dienst Hoorn-Enkhuizen, bij den Over weg „De Buurt" te Venhuizen tengevolge van de gladde weg in aanraking met de motortram, die daar passerde De chauffeur in lossen dienst Corn. W. had op het laatste moment de tram zien aankomen, remde, doch door den gladden weg reed de autobus door met het bekende ge volg. Hem was ten laste, gelegd,, dat door zijn schuld gevaar was ontstaan voor ontsporing van de tram en gevaar voor de passagiers der beide voertuigen, Verd. heriep zich op den gladden weg en werd hierin gesteund door enkele gewone go- tuigen en getuigen a décharge, die verklaarden dat de weg glad was en dat dien Kerstmorgen niet gestrooid was! slechts de veldwachter Rus tenburg verklaarde het tegendeel. Verd. had kalm gereden. De trambestuurder reed met 5 K.M. snelheid en de Officier vroeg terecht, of deze niet had kunnen stoppen, toen hij den buschauffeur in moeilijkbeden zag. Do Off. trok grove schuld van den buschauffeur in twijfel, gezien de glad heid van den weg en vroeg derhalve vrijspraak. Misschien is het u bekend, dat ik mij nog al druk met de Beurs bezig houel Vandaag heb ik de zaken maar eens aan mijn secretaris overge laten en ik ben benieuwd, wat hij er van terecht gebracht zal hebben. Apropos, mijnheer Fen ton, ik had me voorgesteld, uw aanvangssalaris op vijftien honderd pond te bepalen. Het gaat, zooals vanzelf spreekt, mot ingang van 1 Decem ber in. Neemt u daar genoegen mee?" „Zeer zeker, mijnheer Clifford", antwoordde Fenton zakelijk. „Bevalt de werkkring u en blijkt het, dat ik mij in mijn keuze niet heb vergist waaraan ik trouwens niet twijfel", haastte Melrose zich, er met een glimlachje aan toe te voegen, „dan bedraagt uw salaris met 1 April achttien hon derd pond Verder geef ik u de vrije hand in het aanstellen van de medewerkers, die u noodig acht. Indien het eenigszins kan, kies ze dan uit- hen, die aan de Daily Wire verbonden waren; ik had graag, dat er door het overgaan van het blad zoo min mogelijk slachtoffers vallen. Een kleine, maar uitstekende redactie-staf dat is mijn ideaal". „Laat dat gerust aan mij over, mijnheer Clif ford!" Fenton stond op en nam zijn handschoe nen. ,Ik zend u vandaag nog bevestiging, dat ik mijn functie op de door u genoemde voorwaar den aanneem. Morgen zal ik een onderhoud zien te hebben met de journalisten, die aan de Daily Wire werkzaam waren, en uit hen een keuze doen. De voorwaarden, waarop zij in dienst kun nen treden bij The Observer, bespreek ik dan na tuurlijk nader met u", Sir Charles schelde. „Uitstekend", zei hij, eveneens opstaand. „U weet dus, wanneer u me in Albert Road kunt aantreffen. Indien er zich iets spoedeischends voordoet, bel mij dan op. Mocht ik niet thuis zijn, dan is mijn secretaris in ieder geval in slaat, u mee te deelen, waar ik te vinden hen. Max- NIET BEWEZEN Uit de getuigenverklaringen achtte de Officier niet bewezen de aan Ghr. H. K. te Den Helder tenlaste gelegde diefstal van een autoband op den Fortweg te Den Helder in Sept. *35, zoodat ook hier vrijspraak: werd gevraagd. Ten uitvoer werd gelegd de voorw. straf van 10 mnd. tegen D. H. PI. AANRIJDING OP DEN SCHAGERWEG In de middagzitting stond terecht de 21-jarige Fr. II. J. de Gr., chauffeur, uit Den Helder, wegens toebrengen van lichamelijk letsel; in den nacht van 24 op 25 Nov. had hü op den Schager- weg te Schagerbrug volgens de dagvaarding: te snel, roekeloos en onverantwoordelijk hard gereden met slecht verlichte auto, nadat hij in café „De Moriaan"' te Schagen in 2 uur tijd vijf citroeqbittertjes had gebruikt en tenge\ olge daarvan den arbeider G. Kuit aangereden, die daardoor kneuzingen aan enkel en heup on 'n hoofdwond opliep en geruimen tijd z'n werk niet kon doen. Uit het getuigenverhoor bleek ook, dat de rem men niet in orde waren. Dóór het slachtoffer Kuit was een eisch tot schadevergoeding inge diend tot een bedrag van ruim f 100.- Nadat de Pres. verd. wees op zijn tekortko ming ook tegenover zijn jong gezin, begaan hield de officier requisitoir, dat begrijpelijkerwijs niet malscb was. Verd. was door het gebruik van alcohol niet paraat; dit was te erger omdat verd. beroepschauffeur is. Na het ongeval was verd. doorgereden; evenmin als voor zijn gezin had hij gevoel voor z'n slachtoffer. Het was onverantwoordelijk rijden spr. recpii- reerde 3 mnd. hechtenis en 1 jaar ontzegging van rijbevoegdheid. Mr. Buiskool, toegevoegd verdediger achtte het mogelijk, dat het naar links uitwijken van een wielrijder, verd. heeft misleid. Hij' bepleitte clementie na erop gewezen te heb ben, dat drankmisbruik niet bewezen was. INBRAAK BIJ BIERDRAGER Voorts stonden terecht de beide gedetineerden Chr. Sch. 35 j. en S. H. K. 26 j, beiden uit Alk maar wegens inbraak met diefstal in den nacht van 18 op 19 Oct. jl. in het kantoor van de fa. Bierdrager, Houthandel te Alkmaar, waarbij een bedrag van f 213.89 werd vermist. Er bleek nog 'n 3de en 'n 4e in 't complot betrokken te zijn zekere B. en Br. de laatste, die onlangs in het gemeentehuis te Egmond had ingebroken. De beide verdachten gaven elkaar de schuld en deden elkaar verwijten. Ze verklaarden echter zich gaarne onder hoede van de reclasseering te willen stellen. Nadat de heer D. Kaaijk als get. was gehoord, wees de Off. er op dat hier geen voorw. straf paste; bij deze inbraak is de brandkast gefor ceerd. De Off. vroeg voor elk een jaar gevange nisstraf. Mr. v. d. Loos vroeg voor Sch. en Mr. Schuurman voor K. clementie, zoo mogelijk een voorw. veroórdeeling. VISSCHEN MET AALDOBBERS Door den Kantonrechter was St. H. V. uit Oudorp tot f 20.- subs. 18 dg. veroordeeld we gens het visschen met aaldobbers in verboden water. Na verhoor van H. Bleyendaal vroeg de Officier bevestiging, onder protest moest de schreeuwerige Steven de zaal uitgezet worden. AANRIJDING TE SCHAGEN Dezelfde verd. S. H. R. stond nogmaals terecht inzake de aanrijding op 16 Oct. te Schagen, waarbij een jonge vrouw werd gewond. De Officier had destijds 1 mnd. hechtenis en 1 jaar ontzegging van rijbevoegdheid gevraagd en ondanks het welwillend rapport van den reclasseerings-ambtenaar persisteerde hij hij zijn eisch, In allo zaken uitspraak 10 Maart. well, laat mijnheer uit. Adieu, mijnheer Fenton u excuseert me5 ik heb nog veel te doen. Tot spoedig weerziens". Toen zijn bezoeker weg was, ging Sir Charles weder aan zijn bureau zitten en steunde 't hoofd in de handen Hij gevoelde zich niet voldaan over den loop van het onderhoud. Terwijl hij zich voorbereidde op Fenton,s komst, was het hem zoo duidelijk geweest, wat hij tot hem zeggen zou, zakelijk, koel, uit de hoogte, als een werk gever, die den sollicitant eigenlijk een zeer groo- ten dienst bewijst, door hem op mooie condities in betrekking te willen nemen. En nu had hij zich aldus laten gaan! Melrose poseerde niet, toen hij Fenton zijn opinie over de journalistiek meedeelde; hij had inderdaad er een oprechte bewondering voor, welke reeds van betrekkelijk jeugdigen leeftijd dateerde. Wanneer de omstan digheden anders voor hem geworden waren, zou hij er ongetwijfeld naar gestreefd hebben', een eervolle plaats onder de Britsche journalisten in t nemen. En daarom hinderde het hem gewel dig, door middel van het vak, dat zijn volle res pect had, een vijand te moeten treffen; binnen korten tijd schuldig te zullen staan aan een han deling, welke hij in anderen zoo scherp af keurde, Maar hij had nu eenmaal geen andere keuze: honderd plannen, om met Arthur Fenlon in verbinding te kunnen komen, had hij ontwik keld en weer moeten verwerpen. Hij kende echter van vroeger, vóór het Rothermore-drama zich afspeelde, Fenton's onbetwistbare journalistioke gaven, zijn scherpe pen, ora wantoestanden te hekelen, den fraaien vorm, waarin hij ?ijn ge dachten wist weer te geven. Zijn haat iegens dien man zou nimmer dooven; dit wist Melrose zóó zeker, als hij maar van iets verzekerd kon zijn (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 6