Fornuisje.
vanT
□ENTETOOI
li
Persil bluft Persil
Zaterdag 7 Maart 1936.
SCHAGER COURANT.
Vierde Blad. No. 9929
Dit voorjaar geen
nieuws onder de zon.
1M
Namaak blijft Namaak!
DE REVOLUTIE, DIE HET WAAR-
LJIK-MODERNE TOILET VERWE
ZENLIJKEN ZAL, MOET NOG
PLAATS HEBBEN.
II.
WAT men ook van de nieuwe lentemode
zou kunnen zeggen, zeker niet dat zij
modern is. Alles wat zij brengt is, zij
het ook in eenigszins gewijzigden vorm,
„schon dagewesen". Hoeveel verras
sends de nieuwe collecties ook mogen opleveren,
hoeveel moois en elegants zij ook brengen, toch il-
lustreeren zij, slag op slag, het oude spreekwoord
dat er niets nieuws onder de zon is. De revolutie,
die het w&arlijk-moderne toilet verwezenlijken zal,
moet nog plaats hebben. Voor dit jaar, voor dit voor
jaar althans, is er van geen revolutie sprake. Niet
eens van een evolutie, of het moest een „achter-
waartsche evolutie" zijn.
De historische stijlen doen opgeld. Hier herleeft
het Empire-tijdperk met zijn lange handschoenen
van zijden tulle en zijn mouwlooze tunieken, die
onder de buste de lijnen van het lichaam nauwkeu
rig volgen; daar heeft de ontwerper zijn hart ver
pand aan hooge stijve boordjes, die wijlen Brummel
zeker in verrukking zouden gebracht hebben, maar
die een moderne vrouw met zeer gemengde of
liever: volstrekt niet gemengde gevoelens terug-
keeren ziet; elders wil een modehuis ons in Wat-
teaufiguren omscheppen. Maar voelen wij er iets
voor begraven te worden onder „godots" en vinden
wij hoeden, die den vorm van een schijf hebben en
die met een guirlande van bloemen op het hoofd
bevestigd worden, werkelijk zoo mooi?
De rokken zijn vaak heel nauw; zij sluiten ons
in een soort koker, waarin wij ons alléén bewegen
kunnen dank zij de gelukkige omstandigheid dat er
„slits" in aangebracht zijn, maar in evenveel geval
len hebben de modeleurs hun heil in den klok-vorm
gezocht. In mijn vorige artikel had ik het reeds
over de „robe-parachute" van mevrouw Schiaparelli,
die in elk geval op welkome wijze het nauwe rokje,
waaraan men ons in de laatste jaren heeft trachten
te wennen, afwisselt. Maar het huis Schiaparelli is
niet het éénige, dat een poging doet de wijde rok
opnieuw tot een graag-gevraagd en graag-gedragen
kleedingstuk te maken. Sommige andere modehuizen
zijn zóó ver gegaan rokken te ontwerpen, die een
volmaakten cirkel rond ons trekken. Een magische
cirkel zonder twijfel! Wie nog een rok van haar
grootmoeder bezit anno 1895 kan die uit de mot-
kist opgraven; met enkele geringe veranderingen
herschept zij die gemakkelijk in een „robe-1936."
Afgescheiden van die der mantelpakjes, die blijven
wat ze zijn, is er een algemeene tendenz de rokken
van onderen te verwijden, niet door middel van vo
lants of aan de buitenzijde aangebrachte ruches,
maar in veel gevallen door middel van een breeden
band van paardenhaar, die aan de binnenzijde van
de rok aangebracht is.
En gaan wij waarlijk naar de onderrok terug? Het
is ongelooflijk, en niettemin dringt men ons in die
richting een goede stap te doen. Als wij ook in dit
opzicht de gehoorzame dienaressen van de heeren
couturiers wilen zijn zullen zij ons weldra tot nog
grooter dwaasheden brengen. Ik denk aan de onder
rok, die onder de bovenrok uitkomt! Geloof niet dat
Ik overdrijf. Bij twee van de grootste Parijsche cou
turiers waren dezer dagen talrijke modellen van
diner-japonnen te zien, waarvan de betrekkelijk-kor-
„LONGCHAMPS".
Japon van zwarte wollen stof. De cape bestaat uit
drie blauwvossen. De ceintuur is met schitterende
steentjes versierd en de strik is van Schotsche tafzijde
Ontwerp: Lucien Lelong, Parijs.
De hoed is een Madame Suzzy-model.
Gedeponeerd model P.A.I.S. (Reproductie verboden).
te rokken klaarblijkelijk „niet in staat" waren de
laatste strook van de onderrok te bedekken. In wer
kelijkheid was er van een onderrok geen sprake; de
breede strook organdi, die te zien kwam, verlengde
zich niet naar boven. Maar als er werkelijk een on
derrok gedragen ware zou het effect niet anders ge
weest zijn.
Molyneux is een dier voorname modehuizen, die
het nooit in overdrijving en excentriciteiten zoeken.
Alle collecties van dit modehuis ademen steeds een
geest van rustige chic, die prettig aandoet.
Molyneux' wollen japonnen voor overdag zijn recht
en vrij nauw; zij maken de draagster langer. Dé
taille-lijn is verlaagd en de ceintuurs zijn gedra
peerd en bestaan uit hetzelfde wollen weefsel als de
japon of uit een stof in stérk-contrasteerende tint. De
jaquette, die op deze japonnen gedragen worden kan,
is ongewoon lang; zij reikt tot de heupen en houdt
zoo het midden tusschen een bolero en een drie
kwarts mantel. De mouwen van de meeste overdag-
te-dragen robes zijn aan de schouders lichtelijk ge
fronst. Verschillende weefsels zijn op origineele wijze
bedrukt. Zoo dienen de letters van den naam Moly
neux als siermotief. Dames, die graag het bewijs
leveren willen dat haar beurs haar toestaat zich bij
Molyneux te kleeden, zullen met deze „onderteeken-
de" weefsels wel in de wolken zijn; voortaan kan nie
mand haar beweringen meer in twijfel trekken.
Bloemen .worden in overvloed gebruikt. Voor over
dag gele en witte tulpen, die uit d<? ceintuur schijnen
te groeien; in andere gevallen vinden bloemen, die
in piqué uitgevoerd zijn, een plaatsje bij den hals.
I Voor den avond hebben rozen en waterlelies van or
gandi en tulle de voorkeur. Een zwart.-satijnen avond
japon, die met thee- of roode rozen versierd is, moge
niets „bijzonders" hebben, zij is niettemin verrukke
lijk chic.
De avondjaponnen vertoonen twee silhouetten. De
eene doet aan Griekenland denken, in 't bijzonder
aan Tanagra, de andere brengt een rok, die zich, in
pauwstaartvorm, langzamerhand verwijdt, terwijl
corsage nauw, zelfs zeer nauw is. Voor den avond is
de lage taille-lijn aanvaard. Ieder spoor van kunst
zijde is zooals ik eenige weken geleden reeds mee-
deelen kon uit deze collectie verdwenen.
De kleuren? In vele gevallen vinden wij twee
kleuren in één robe verwerkt; deze .kleuren vullen
elkaar dan op zeer gelukkige wijze aan. Zoo paart
Wie heeft een fornuisje voor arm gezin,
dat van alle warmte of kookgelegenheid
is verstoken, en waar eerstdaags uitbrei
ding van het gezin is te wachten.
(Advertentie.)
Ze woonden ergens achterhoven,
Waar bijna nooit een ander kwam,
Alleen de crisis ging er binnen
Met een vaak droge boterham.
Dan keken ze eens naar elkander,
Ach ja, de tijden waren slecht,
Maar 't was te dragen met z'n beiden,
Misschien kwam 't eenmaal nog terecht!
Zoo wisten ze dan te berusten,
Ze zwegen stil en wachtten af,
Ze hadden zelfs niet een fornuisje,
Dat nu en dan wat warmte gaf!
Maar toen iets teers in beider leven
Straks in vervulling stond te gaan,
Toen keken z'in hun kille kamer
Stil en verschrikt elkander aan!
Nu was er toch meer warmte noodig,
Al scheen soms nu en dan de zon,
Omdat in d'allerlaatste maanden
Hun kleintje daar niet buiten kon.
Hij liep van alles te bedenken,
Ze hadden zich nóg meer ontzegd,
En voor een kleine advertentie,
Had zij wat centjes uitgelegd!
Zoo'n heele kleine mededeeling
Spreekt duid'lijk soms van 't. groote leed,
Dat in de stilte wordt geleden,
En waar de wereld niets van weet!
Ik hoop voor jou, o kleine baby,
Al ben je dan zoo armzoo arm,
Dat je straks veilig wordt geboren,
Je voedsel klaar,... je wiegje warm!
Maart 1936.
(Nadruk verboden).
KROES.
zich een orchidee-paars aan een pruno-nuance, vio
let huwt zwart, changeante geel-roze tafzijde zingt
een duet met „tête de nègre" en donker lei-grijs
vormt een verrukkelijk geheel met diep-roze. De
kleuren zijn verder: paars alle nuances grijs,
bruin, zwart en donkerblauw. Ook Schiaparelli brengt
nogal wat bruin, een bruin, dat zij specerij-bruin
noemt, en lila, dat, dank zij het bezoek aan de Re
publiek der Sovjets, Russisch lila wordt. Een parel
moerachtig wit, helium geheeten, moet daarenboven
nog worden vermeld.
De vossen, die bij voorjaarstailleurs gedragen wor
den, vertoonen een amusante nieuwigheid. De plaats
van den vossekop wordt namelijk ingenomen door
een metalen masker. Deze maskers zijn van koper
kleurig of wit metaal en kunnen tevens als sluiting
dienen, niet alleen voor een vos of een boa, maar
De Ritz-sluiting is nog maar weinige jaren bekend,
doch het is merkwaardig hoe snel deze sluiting de
wereld veroverd heeft. En vooral ook de mode der
vrouwen heeft zich er al direct meester van gemaakt.
Bij sportieve Pull-overs, schoentjes, blouses en rok
ken wordt zij toegepast, en niet onopvallend, maar
met een kleurige band afgezet, opdat zij sterk in het
oog vallen.
Zelfs avondkleeding ziet men wel met een ritz-
sluiting uitgerust, indien de draagster deze kleine
extra-vagance en het bedekte lachen van den spot
vogel niet schuwt en er bovendien van houdt, dat de
japon goed modelleerend afkleedt.
Zeer vaak ziet men ze ook toegepast bij de lange
handschoenen, waarbij ze het mogelijk maken dat
slechts bij een enkele beweging de vrouwenhand vrij
komt.
ook voor „scarfs", die van wol of ander materiaal ver
vaardigd zijn. Op het gebied van het verven van
bont zijn nieuwe vorderingen gemaakt. Bij Max heb
ben wij vossen gezien met bleek-blauwe haren, an
dere die een amberklcur hadden gekregen, terwijl
ook het geheele gamma van smoky shades" vertegen
woordigd was. De uiteinden van de haren zijn don
kerder dan de wortels gekleurd. Hermelijn is ook ge
kleurd, vooral in een prachtige blauwe tint, van dat
blauw, dat men op Chineesche porcelcinen kan be
wonderen.
Laat ik er tenslotte op wijzen dat de „vogue" voor
gebreide kleedingstukken nog. volstrekt ..piet vermin
derd is. Alles kan tegenwoordig gebreid worden, tot
trouwjaponnen toe! De wolfabrikanten zullen er zich'
zeker niet over beklagen en dames, die graag het
gezellig getikkel van breinaalden hooren, evenmin.
Parijs. GERTRUDE.
Hanna®
ksels
rsil.
z'
Wanneer een artikel nagemaakt I
wordt, is zulks het beste bewijs voor
de buitengewone eigenschappen van
dat artikel I Hoe dikwijls heeft men niet
geprobeerd, Persil na te maken. Steeds
weer bleek het een mislukking te zijn. i
Wanneer Persil niet iets bizonders was,
dan had het niet zoo dikwijls als voor
beeld gediend voorde vele namaaksels, j
«Precies zoo goed als Persil» en «beter I
dan Persil» zijn redeneeringen, die I
niets bewijzen. Wanneer er werkelijk 1
iets beters was dan Persil, zouden
zoovele millioenen huisvrouwen geen
Persil gebruiken.
E. Oïterrrtann Co's Handel" Mij N.V., Amiterdai
m Fabriek te Jutpbaa» bij' Utrecht
