Met de nachtluchtpost
naar Keulen
Een tocht
heen en weer
Mislukte hongerstaking
in gevangenis
Dwalend in den mist
Een kok brengt uitkomst
Dc Jonker-diamant in
Amerika gekloofd
„Dc Volkerenbond is geen bond
der volkeren"
Woensdag 29 April 1936.
Postrekening
No. 23330
SCHAGER
79ste Jaargang. No. 9966
COURANT.
Int. Telef.
No. 20
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij Inzending tot
's morgens 8 uur, worden Advertentiën nog zooveel mogelijk in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgave der N.V. v.h. P. Trapman Co., Schagen
12 PAGINA'S.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN*
TIëN van 1 tot 5 regels f 0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
nachtelijke uitwisseling
van post uit geheel europa
op het keulsche vliegveld.
ontmoeting met de „graf
zeppelin",
Amsterdam, 29 April, Toen op 19 April
Jl. bij het ingaan van den zomertijd in
West-Europa de groote luchtvaartmaat
schappijen haar zomerdienst invoerden,
werd daarmee tevens hervat de Europeesche
nachtpostdienst op Keulen, die verleden jaar
zulk een groot succes is gebleken.
Laat in den avond, als in de groote steden
de laatste postlichtirigen binnen en gesorteerd
zijn, verlaten de nachtpostvliegtuigen Lon
den, Berlijn, Parijs, Brussel, Muenchen en
Amsterdam. Zij hebben bovendien de post bij
zich, die aansluitende lijnen kort voor hun
vertrek hebben aangevoerd, uit Scandinavië,
uit de Baltische landen, uit Rusland, de Do-
naulanden, en het Verre Oosten, uit dé lan
den rondom de Middellandsche Zee, op som
mige dagen ook uit de Overzeesche landen.
Tusschen middernacht en des morgens half-
vier komt al deze mail op het vliegveld Keu
len aan, waar rappe handen in een mini
mum van tijd alles opnieuw sorteeren, rang
schikken naar zijn bestemming en geleide
lijk kunnen de groote postvogels, na enkele
uren oponthoud, met de voor hen bestemde
lading naar hun uitgangspunt terugkeeren,
waar zij zoo tijdig arriveeren, dat de meege
brachte post nog gesorteerd kan worden en
in de meeste hoofdsteden zelfs nog in de
eerste bestelling den geadresseerde kan be
reiken terwijl post voor verder afgelegen lan
den met de eerste lijntoestellen wordt doorge
zonden en in elk geval nog dicnzelfden dag,
meestal nog in den voormiddag, haar be
stemming bereikt.
MET HET K.L.M.-NACHTPOSTVLIEG-
TUIG NAAR KEULEN.
Een der voornaamste postbezorgers op het Keul
sche vliegveld is het nachtpostvliegtuig van de
K.L.M., dat dikwijls per nacht 600 Kg. post aanvoert.
In den nacht, van Maandag op Dinsdag heeft een
speciale verslaggever van A.N.P. deze nachtvlucht
als passagier mogen meemaken, niet zoozeer om de
nachtvlucht zelf, als wel om een indruk te krijgen
van het nachtelijk bedrijf op de Keulsche luchthaven.
Hij vertelt daarvan als volgt:
Te ruim 10 uur zwenkt dc postauto met de zware
mailzakken het platform van Schiphol op. Men heeft
in de stad nog juist tijd gehad om te sorteeren en
op de begeleidende formulieren staat, nauwkeurig in
gevuld: zooveel kilogram voor Berlijn, zooveel voor
Londen, voor Leningrad, Moskou, Saloniki, Sofia,
Frankfurt en tal van andere steden.
De groote Douglasmachine staat in het donker te
wachten, gereed voor don start, want Tiplcer, de me
canicien, heeft de „Toekan" grondig geïnspecteerd en
alle tanks laten bijvullen alvorens de lucht in de
gaan. „Nachtvlucht is nachtvlucht", luidt zijn mo
tief, waarmee hij alleen maar wil zeggen, dat er over
dag verschillende mogelijkheden bestaan, waar men
des nachts geen gebruik van kan maken.
Maar inmiddels is het bijna half elf, de postzakken
zijn ingeladen en „vooruit dan maar", zegt gezag
voerder Stork. De P.H.A.K.T. rolt over het veld,
de landingslichten gloeien aan, en weg schuiven de
lichten onder ons. Het is een prachtige, heldere he
mel, met flonkerende sterren, die zich boven ons welft
en de halve maansikkel, die hoog aan den hemel
staat, doet de vleugels van de Douglas als zilver blin
ken en maakt in het landschap heneden elke sloot,
elke greppel zichtbaar als een donkere voor in de
licht beschenen aarde. Maar reeds minderen we toe
ren en zien we tusschen de heldere straatverlichting
van Rotterdam de fellere gloed rondom Coolsingel en
Blaak. Dan staan we op Waalhaven, waar men reeds
staat, te wachten met de post, die mee moet naar
Keulen en in de leege cabine wordt geworpen. Klaar?
Draaien en voort gaat het weer, over Dordrecht en
Tilburg, met links van ons de lichten van den Bosch,
en dan laag met een bocht over het vliegveld Eind
hoven, waar de nieuwe nachtverlichting is ontstoken
om door Stork beoordeeld te worden. Het veld baadt
in een zee van licht, en als we er laag over heen
scheren, blijkt, dat deze kwikdamplampen ondanks
hun lichtsterkte, niet verblinden.
ONTMOETING MET DE GRAF ZEPPELIN.
Het draailicht van het Eindhovensche vliegveld is
het laatste bakenlicht, dat we ontmoeten. Brabant
onder ons heeft zich ter ruste begeven, en slechts
hier en daar twinkelen enkele lichten. Bij het passee-
ren van de Maas zien we op eenigen afstand Venlo
liggen. Maar Stork vliegt rustig zijn koers, terwijl de
radio-telegrafist Stodick» druk bezig is, aanvankelijk
met Schiphol en Waalhaven, later al met Keulen,
dat desgewenscht peiling geeft. Al luisterend naar
Keulen hoort Stodick de roepletters van de EZ 127,
het luchtschip „Graf Zeppelin", dat Maandagavond
uit Friedrichshafen naar Zuid-Anierika is vertrok
ken. Hij vliegt op dat oogenblik boven Coblenz en
zal over het vliegveld van Keulen komen. Over ons
land, via Venlo en Vlissingen, zal het vliegtuig naar
zee koersen.
Doch reeds naderen we Keulen. Rechts van ons
zien we een baken van de nachtverlichting Brussel-
Keulen, links van de route HannoverKeulen. Onze
niet-ibebakende koers deelt de hoek tusschen beide
routes bijna middendoor en recht vooruit zien we
dan ook het roode knipperlicht van Keulen. Even
later zijn we boven het vliegveld met zijn primitieve
verlichting. De landingsrichting is met lantaarns
op het vliegveld uitgezet en het is precies half een
Duitsche tijd, als Stork de „Toekan" neerzet op het
platform, dat nat is van den regen, die hier geval
len is. Londen is juist binnen, een machine voor Ber
lijn staat gereed, en even na ons verschijnen de na-
vigatielichten boven het veld van de machine Parijs-
Brussel, die aanvankelijk zou worden gevlogen door
de Belgische Sabena, maar na het droeve ongeluk
op den openingsdag verleden week voorloopig door
de Lufthansa wordt waargenomen.
De aandacht wordt echter afgeleid, want te kwart
voor een wordt hot gedaver der motoren van de lan
dende machine overstemd dor een veel zwaarder en
dieper motorgeronk, dat uit Zuid-Oostelijke richting
komt. Alle blikken wenden zich naar dien kant en
dan verschijnt laag boven het vliegveld het reus
achtige donkere gevaarte van de „Graf Zeppelin", in
den nacht imposanter dan ooit. Slechts de stuurgon-
dels zijn verlicht, doch dan zien we midscheeps een
flikkerlicht waarmee blijkbaar raorse-teekens wor
den gegeven. Marconist Stodick spelt mee: g-u-t-e
n-a-c-h-t. En met deze groet verdwijnt het luchtschip
in de richting van de Nederlandsche grens.
HET NACHTELIJK SPITSUUR.
Inmiddels wordt er in het stationsgebouw van het
vliegveld gewerkt. De door ons meegebrachte post
zakken zijn uitgeladen en reeds is de inhoud op
nieuw gesorteerd. Overal hangen in rekken de ge
opende postzakken gereed, die aanstonds mee te
ruggaan naar Londen, Berlijn, Parijs of Frankfurt.
Uit elke binnenkomende mailzak wordt een deel
van den inhoud over deze zakken verspreid. Er
wordt snel cn zwijgend gewerkt, want om een uur
vertrekt reeds de eerste machine met een deel van
de post naar Berlijn, en tegen half drie komen Ber
lijn en Frankfurt binnen met de post van Oost-,
Noord- en Zuid-Europa, die binnen drie kwartier
verwerkt moet zijn, omdat tegen kwart over drie
de meeste machines weer vertrekken.
In primitieve barakken, die het stations- en post-
gebouw op het Keulsche vliegveld vormen, zitten
de bemanningen der postvliégutigen bijeen. Passa
giers zijn er bijna nooit en dus kan men vertrekken,
zoodra de post klaar is. Soms valt het mee, maar
meestal is het precies op het vastgestelde vertrek
uur. Het is dan ook kwart over drie als de post
voor Waalhaven en Schiphol is ingeladen en de
„Toekan" zich weer in de lucht verheft. De klok in
de cabine, die Hollandsche tijd aanwijst, staat tien
over half drie. Tegen kwart voor vier kunnen we
terug zijn op Waalhaven en om vier uur weer
thuis op Schiphol.
De weerberichten melden, dat de lucht boven Ne
derland betrokken is, en dat hier en daar lage wol
kenflarden. drijven, en welgemoed zet Stork koers
naar Waalhaven. Over anderhalf uur kunnen we
allen van onze welverdiende rust genieten.
TERUGGEDREVEN DOOR DEN MIST.
De natuur echter wil het anders en stoort zich al
lerminst aan de vernuftig door menschenhan den in
elkaar gezette dienstregelingen. Reeds boven Bra
bant blijkt, dat de wolkenflarden zich 'in verbazing
wekkend korten tijd hebben aaneengevoegd tot een
dicht wolkendek, waardoor elk uitzicht op den grond
verloren gaat. „Hochnebel" noemt het Duitsche weer
bericht dat Stodick opvangt, deze damplaag, die op
eenige honderden meters hoogte gevormd wordt
door inversie van vochtige luchtlagen, die door op
stijging afkoelen. Het beroerde is echter, dat deze
hooge nevel door zijn gewicht weldra zakt en den
bodem zoo dicht nadert, als ware het een grondmist.
Als we Waalhaven genaderd zijn, is het duidelijk,
dat er geen enkele doorgang in het wolkendek te
vinden is, en boven Schiphol evenmin. Wie op een
fraaicn zonnigen dag wel eens genoten heeft van een
vlucht boven de wolken op 1000 of 2000 meter hoogte,
kan zich geen voorstelling maken van de ijzige,
vijandige verlatenheid van het onafzienbare wolken-
vlak in het vale, grauwe licht van het eerste och
tendgloren, vooral als dit oppervlak hangt op een
hoogte van 100 a 150 meter. Kan men hier nog
doorheen komen? Stodick zit druk te werken met
Schiphol en Waalhaven. Stork zal het probeeren
met behulp van het radiobaken.
Hij zét de reserve-koptelefoon op en mindert toe
ren. De machine zakt weg in de grauwe natte wol
kenmassa. De hoogtemeter loopt terug: 100 meter,
75 meter, 50 meter, Met de hoofden buiten boord
wordt scherp uitgekeken. Dertig meter, en nog steeds
onder ons ondoordringbare grauwe mist. Het kan
niet, het is te gevaarlijk, en met volle toeren trekt
Stork het gevaarte weer omhoog, boven het wolken
dek, die een wereld verbergt, welker aanwezigheid
men weet, maar die men zich nauwelijks kan voor
stellen in de kleine, besloten ruimte, die zich van
deze wereld heeft losgemaakt cn er niet op kan te
rugkeeren. Het land ligt dicht en de ondeskun
dige passagier kan licht den indruk krijgen, dat men
doelloos boven de wolken ronddwaalt. Stork vraagt
instructies. Stodick seint, Tipker controleert benzine
toevoer en oliedruk van zijn motoren. Nog driemaal
probeert Stork met een duikvlucht boven Schiphol
door den nevel heen te komen, maar het gaat niet.
Dan wordt opnieuw koers gezet naar het Oosten,
waar boven Twente eenig zicht gemeld is. Maar
juist als we een glimp van Enschede opvangen, trekt
het wolkengordijn dicht en is ook deze kans verke
ken. Verder Oostwaarts dan maar .tot we weer zicht
krijgen boven Duitsch gebied, en aangezien toch er
gens geland moet worden, kiezen we de dichtstbij
zijnde open luchthavenKeulen. Onze klok slaat
half zes, als we er weer op den grond staan, met de
post.
En het is bijna half acht als de Hollandsche weer
berichten melden, dat er boven Waalhaven en Schip
hol weer zicht isen dus probeeren we het nog
eens. Tegen half negen blijkt Waalhaven nog geheel
„in de watten" te zitten. Ter hoogte van Alfen neemt
Stork- dan een duik, van circa 500 meter af. Dwars
door grauwe dampwolken zakken we tot 100, tot 50
meter, maar gelukkig ,dan zien we onder ons ook de
koeien en kippen van de Haarlemmermeer uiteen
stuiven voor het gevaarte, dat laag over hen heen
davert, om even later op Schiphol te landen. „Nacht
vlucht is nachtvlucht", maar niet elke nachtvlucht
is een lyrisch verhaal van zilveren maan en flonke
rende sterren. Moeilijk en hard is vaak het werk
van de kranige kerels, die des nachts uit alle dee-
len van Europa de post vliegen, en alles wordt ge-
ëischt van hun bekwaamheid, hun zenuwen en hun
verantwoordelijkheidsbesef. Rustig en kalm doen zij
hun werk als het kan, stipt op de minuut, als de om
standigheden tegenwerken zich inspannend „to ma-
ke the best of it."
En zoo kon het gebeuren, dat u gisteren de brie
ven, die u des ochtends verwacht had, pas in de
middagbestelling hebt ontvangen, maar wij consta-
teeren met voldoening, dat ze er toen al waren.
EEN TRAGI-COMISCH CONFLICT
NA EENIGE DAGEN ALLE GE
VANGENEN VRIJWEL UITGEPUT
OP HUN BRITS
Philadelphia 28 April (A.N.P) In de Cas
téra gevangenis heeft zich een tragi-comisch
conflict afgespeeld. 140 gevangenen waren in
hongerstaking gegaan uit verontwaardiging over
het feit, dat een gevangene, die wegens inbraak
tot een vrij lange straf veroordeeld was, geen ge
legenheid verleend was een laatste bezoek te bren
gen aan zijn vrouw, die doodelijk ziek lag. Wel
werd den man een dag verlof verleend om aan
de begrafenis van zijn vrouw te kunnen deelne
men. Hij weigerde toen de gevangenis te verla
ten en den volgenden dag vingen niet minder
dan 140 gevangenen een hongerstaking aan.
Aanvankelijk zag de gevangenis-directie de zaak
niet ernstig in, maar toen na eenige dagen vrij
wel alle gevangenen volkomen uitgeput op huu
brits lagen, en desondanks allen weigerden eenig
voedsel tot zicb te nemen, begonnen de autori
teiten zich ongerust te maken. De gevangenis
dokters lieten reeds weten, dat zij voor den ge
zondheidstoestand der gevangenen geen verant
woordelijkheid meer wenschten te dragen. Toen
de zaak zoo ver gekomen was, nam de tragedie
een wending naar het tragi-comische. Er meldde
zich n.1. een kok aan, die den gevangenisdirec
teur een weddenschap voorstelde om een bedrag
van 100 dollar met de bewering, dat hij erin
zou slagen binnen een lialven dag de hongersta
king te breken. De directeur aanvaardde zijn
weddenschap en den volgenden morgen zette de
kok zich aan het werk ter uitvoering van zijn
voornemens. Met alle hem bekende zorgen be
reidde hij uit de voortreffelijkste ingrediënten
140 maaltijden, waarvan het piece de resistance
bestond uit twee malsche biefstukken per per
soon Opgediend in een appetijtelijke saus. De
schotels met de spijzen werden toen in de cellen
der uiterst verzwakt en krachteloos op de brit
sen liggende gevangenen gezet. Ondanks de prik
kelende geuren, die zich döor het geheele gebouw
verspreidden, duurde het nog geruimen tijd voor
ze voor de hongerstaking bezweken De eerste had
echter nog niet lang zijn menschelijke zwakheid
laten zegevieren, of ook de 139 anderen begon
nen vorken en messen te gebruiken zoodat hier
mede de hongerstaking tot het verleden behoor
de. De kok had zijn 100 dollar verdiend.
SANEERING VAN MONTE CARLO.
Croupiers zullen worden ontslagen.
Parijs, 28 April (A.N.P.) Om de balans van
het Casino van Monte Carfo sluitend te kunnen
maken, zal de directie van dit etablissement waar
schijnlijk eenige croupiers moeten ontslaan. Van
daag zal de definitieve beslissing worden genomen
in de bijeenkomst van de raad van bestuur der
Casino-exploitatiemaatschappij.
De directie zal in geen geval dividend over het
laatste jaar kunnen uitkceren.
Door het invoeren van drastische bezuinigingen
hoopt men evenwel het bedrijf weer op gezonder
basis te brengen.
Reuter meldt dat gisteren de grootste en mooi
ste ongesneden diamant ter wereld, de Jonker
diamant, in drie stukken is gekloofd. Later zal
de steen in twaalf stukken worden gespleten, en
de eigenaar de New Yorksche diamanthandelaar
Harry "Winston, hoopt deze voor twee millioen
dollar te koopen en er een diamanten halsket
ting van te doen vervaardigen. Het kloven van
den steen was een zoo delicaat werkje, dat Wins
ton er niet hij tegenwoordig wenschte te zijn doch.
het karwei is uitstekend gelukt, De belg Lazare
Kaplan verklaarde later: „Ik was tevoren zoo
zenuwachtig, daar ik voelde dat de geheele we
reld mij hij dit werk zou gadeslaan, dat ik drie
dagen op de forellenvangst ben gegaan-
De eigenaar Winston zeide, dat, ofschoon de
ongesneden steen voor een millioen dollars ver
zekerd was, er geen verzekeraar was te vinden,
die het kloven wilde verzekeren, daar de risico
te groot werd gevonden.
Lord Queensborough afgetreden als pen
ningmeester der volkenbondsvereeniging
Reuter seint uit Londen, dat Lord Queensborough
is afgetreden als voorzitter der financieele commis
sie en als penningmeester van de volkenbondsver
eeniging. Hij heeft deze beide functies ongeveer zes
tien jaar bekleed. In den brief waarin hij van dit
aftreden kennis geeft, verklaart Lord Queenborough
„De Volkenbond is niet langer een werkelijke bond
der volkeren en ik zie ook niet in. hoe hij op het
oogenblik ook nog als een werkelijk instrument tot
vestiging van den vrede zou kunnen optreden."
NOODLOTTIGE DOODENWACHT
Ankara Te Mersina zijn zeventien menschen
die de wacht hielden bij een do ode, door de in
zakkende vloer gevallen. Eenigen hunner werden
gedood de overigen gewond.
BOERDERIJ.
Vereeniging van veeweiders
en mesters.
Toezegging van den regeeringscommis-
saris.
's-Gravenhage, 28 April. Dc vereeniging
van veeweiders en mesters verzoekt het vol
gende te melden:
Er heeft gisteren een bespreking plaats ge
vonden tusschen een door de vereeniging van
veeweiders en mesters gekozen commissie
en den regeeringscommissaris den heer Lou-
wes. In deze bespreking heeft de commissie
zich beijverd aan te toonen dat, indien er
geen maatregelen worden genomen, het ge
vaar dreigt dat binnen 2 jaar hier te lan
de een tekort aan rundvleesch zal ontstaan
en ons volk op invoer van buitenlandsch
vleesch zal zijn aangewezen.
Verder werd overhandigd een nota behelzende de
wenschen van de leden der vereeniging en waarin
erop wordt gewezen dat de bloei welke in de land
bouw heeft geheerscht, slechts schijnbaar is geweest
en gepaard is gegaan met het uitleenen van milliar-
den guldens aan het buitenland. Hierdoor zijn vol
gens genoemde nota de binnenlandsche consumptie
prijzen abnormaal gestegen. Op de vraag van de re
geeringscommissaris hoe over de export van varkens-
vleesch wordt gedacht antwoordde de commissie,
dat de vereeniging tegenstandster van de varkens
export is indien deze niet rendabel voor den land
bouw en economisch niet verantwoord is.
De regeeringscommissaris heeft goedgevonden dat
tot de veeweiders, die steun zullen ontvangen ook
die categorie zal worden gerekend te behooren, die
droog drachtig vee (fokvee) heeft geweid.
