et huis
|»iji
GRATIS
Kantongerecht te Alkmaar.
SCHAGER
COURANT
met de
Nieuwe aanval op het
stratosfeer-vliegtuig-
record.
De zaak van den Abeele.
STRAFZITTING VAN 12 JUNL
Bergen.
ALLE VERANDERINGEN ZIJN VOOR IEDER
GEEN VERBETERINGEN.
Het steeds in deftigheid, mondainiteit toenemen
de Bergen permiteert zich thans ook de weelde
een naar de eischen des tijds ingericht woonwagen
park te hebben daargesteld. Echter is de onmisbare
verordening dienaangaande niet uitgebleven en bij
artikel 6 Bis geordonneerd, dat alle reeds in het
dorp gekampeerde woonwagens in bedoeld officieel
park moeten worden opgenomen. Van vrije liefde
is geen sprake meer.
Natuurlijk stond iedere woonwagenbewoner deze
bepaling maar matig aan, onder meer ook de
grondwerker Cornelis Houten, die reeds 7 jaar in
een keurig nette en goed onderhouden stulp op
wielen in een rustige buurt vertoefde en niet veel
lust gevoelde zich nu tusschen allerlei slag van
scharrelaars te moeten vestigen.
Hij voldeed dus niet aan de nieuwe bepaling en
was het gevolg een strafvervolging wegens over
treding van artikel 6 bis der gemeenteverordening,
de nieuwe parkeerregeling betreffende.
De man was niet verschenen, doch in zijn plaats
maakte Mr. Aron Prins zijn opwachting in kwali
teit van gemachtigde om, nadat de ambtenaar
vc-roordeeling tot f2 boete of 2 dagen had gevraagd
in het belang der goede orde, te verzoeken in dit
speciale geval wel veroordeeling uit te spreken,
doch geen straf op te leggen. Verdachte woonde
reeds tal van jaren in zijn keurigen wagen, zulks
uit nood, omdat hij met zijn gering inkomen, deels
verschaft uit steun of in werkverschaffing, dat zoo
ongeveer f 14 per week uitmaakte, niet in staat
was 'n weckhuur van f3.75 te betalen.
Het kwam dus mr. Prins in dit bijz. geval voor,
dat het aanbeveling verdiende, geen straf op te
leggen. De heer Ambtenaar 'bekeek echter de zaak
weer méér door een ambtcnaarsbril. Het was do
bedoeling geweest het woonwagenvraagsfuk in goe
de banen te leiden en 'n goed ingericht kamp aan
geboden, zoodat. daarvan dan ook gebruik moest
worden gemaakt en de ambtenaar dus vermeende,
dat een geringe straf toch wel behoorde te worden
opgelegd, teneinde het saboteeren van het desbe
treffende artikel te voorkomen.
Mr. Prins, dupliceerende, kon natuurlijk niet
ontkennen, dat het feit op zich zelf strafbaar was,
maar merkte op, dat het toch met het oog op de
zeer bijzondere omstandigheden wel aanbeveling
verdiende, geen straf toe te passen, teneinde een
gezin, dat reeds 7 jaar op dezelfde plaats vertoefde,
en geen aanleiding gaf tot cenige'klacht, mogelijk
te maken, deze standplaats te mogen blijven in
nemen.
Schriftelijk vonnis a.s. week.
Een eenigszins analoge zaak werd even later be
handeld contra 'n woonwagenbewoner, genaamd
Ilof, die ook al de nadeelen ondervond van de om
standigheid als 'n dorp tot Metropool wordt gepro
moveerd.
S t.-M aartensvlot b r ug.
WEE DEN WOLF, DIE IN EEÜ KWAAD
GERUCHT STAAT.
Een te Limmen resideerende, welgedane bollen-
kwecker Johannes Nuyens, genoot de dubieuze
eer voor den kantonrechter te comparéeren, omdat
hij op 21 April op den Rijksweg te Zijpe, onder de
St. Maartensvlotbrug, 'n aanrijding had veroorzaakt
door niet behoorlijk uit te wijken, waardoor de
chauffeur B. Planjé uit Den Helder de harlekijn
werd en zijn wagen een schade van f 12.60 bekwam.
De heer Nuyens, die alles „natuurlijk" scheen te
vinden, zoodat ten slotte ook onze Kantonrechter
al naturalistische bevliegingen begon te krijgen,
protesteerde met kracht tegen hetgeen hem door
getuigen in de schoenen werd geschoven en ver
meende dat het gebeurde sterk overdreven was
voorgesteld. Echter de boeken der gerechtigheid
liegen niet en nu had de ambtenaar nagesnuffeld
dat Nuyens voor eenige jaren te Wognum ook 'n
aanrijding had veroorzaakt en dus nu juist niet
achter het stuur als „seef" kon worden beschouwd
en op grond van een en ander vermeende de amb
tenaar gerechtigd te mogen zijn f20 boete of 20
dagen plus toewijzing der civiele vordering te
kunnen eischen.
Jan Nuyens was niet erg gesticht, doch de kan
tonrechter plengde wat water in den zuren wijn van
mr. Tack en veroordeelde hem tot f 15 boete of 10
dagen, maar schadeloosstelling tot een bedrag van
f 12.60.
Heerhugowaard.
DE CONTROLEUR WAS WEER DE BELAGER VAN
DEN SLAGER VAN VET EN MAGER.
Sinds geruimen tijd hadden we niet het genoegen
een slager voor den kantonrechter te zien verschijnen
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
A. E. W. Mason
18.
„Dank U", zeide Betty. „U zult zeker uw ba
gage uit het hotel hier laten brengen en hier
uw intrek nemen niet waar?"
Jim gevoelde er veel voor, deze uitnoodiging
aan te nemen. Doch van den anderen kant zou
het kunnen gebeuren, dat hij Hanaud in de
Grande Taverne zou wenschen te ontmoeten, of
Hanaud hem, en dergelijke ontmoetingen moes
ten stipt geheim blijven. Het was beter, dat hij
een volmaakte vrijheid van beweging behield.
„Dien last mag ik je niet aandoen, Betty".
antwoordde hij dus. „Er bestaat geen reden ter
wereld waarom ik het wel zou doen. Eén tele
foontje, en binnen vijf minuten ben ik aan je
zijde".
Betty Harlowe scheen in twijfel of zij hem zou
aanmoedigen haar uitnoodiging aan te nemen,
of niet.
„Het zou zoo weinig gastvrij van mijn kant
lijken", begon zij te zeggen, doch de deur werd
geopend en Hanaud kwam weer binnen.
„Ik heb mijn lioed en stok hier laten liggen",
zeide hij. Hij nam heide op en maakte een bui
ging voor de twee meisjes.
„Heeft u alles hekeken, mijnheer Hanaud?
vroeg Betty.
om z'n vet te krijgen, omdat hij zijn handel in spijs-
vet op onrechtmatige wijze zou hehben uitgeoefend.
Heden kregen we echter weer zoo'n spijsvetwet-
opisode, waarin de- slager' Ilendr. Joh. Grquter uit
I-I.H.'Waard nu de hoofdrol was toegedacht.
Hij zou namelijk op 30 April 5 Kg. gedraaid scha
penvet in voorraad hebben gehad, een misdaad, die
door geen enkele controleur in deze malle tijden
door de vingers wordt gezien. Het vet was dus in
beslag genomen en slager Jan voor den rechter ge
daagd.
Hij ontkende echter heden hij kris en kras, dat hij
dergelijk soort vet in voorraad had gehouden, bracht
zijn knechtje naar voren als getuige a décharge om
de waarheid zijner verklaring te bevestigen. Hij had
dergelijk vet niet in huis en zou zulks kunnen be
schouwd worden" als een poging om zijn klanten te
bedriegen. Graag zou hij het verdachte vet hebben
willen laten keuren, doch deze keuring door den
keuringsdienst kostte maar even f 10, die hij zelf zou
moeten betalen en daar had hij geen tabak van.
De ambtenaar was direct bereid de overtreding be
wezen te verklaren en rcquirccrde f 20 of 15 d.
Volgende week uitspraak in deze spijsvetwetcon-
trolefilm.
Oud karspel.
Z'N BEROEP OP OVERMACHT MET SUCCES
BEKROOND.
Op Zondag 29 Maart werd te Oudkarspel de Koe-
dijker tuinder Jan de Waal bekeurd toen deze werk
verrichtte op z'n land en hiervoor een cultivator, dit
is een zoogenaamde gronddoorwoeler, gebruikte. Jan
had echter een speciale ontheffingsvergunning van
B. en W. van Koedijk en niet van die van Oudkars
pel. Met succes voerde hij aan dat de eene burge
meester wat de Zondagswet aangaat toch net zooveel
heeft te ontheffen als de ander.
De ambtenaar verklaarde verd. wel schuldig, maar
wilde geen straf eischen. Uitspraak conform.
Bergen.
EEN SALOMONS OORDEEL GEVRAAGD.
In Bergen is een woonwagenpark, dat als een zeer
nuttige verordening genoemd mag worden en toch
valt het wel eens moeilijk dit park te betrekken.
Luister maar: De 44-jarige arbeider te Bergen, Bern.
Hof, heeft speciaal ten gerieve van z'n oude vader,
een plaatsje gezocht op diens erf. maar kwam nu in
conflict met, de woonwagenverordening. Verd. voer
de aan, dat indien hij van standplaats moest veran
deren, z'n oude vader aangewezen was op een huis
houdster ,die echter uit financieel oogpunt een on-
overkomenlijk bezwaar vormde.
Ja, dat was wat, zei de ambtenaar, ik zal dan maar
de minimum boete van f 0.50 of 1 d. vragen.
Nou Edelachtbare, liever heelemaal geen straf,
want dan moet ik weg, diende verd. van repliek.
Do kantonrechter zal a.s. week schriftelijk dit Salo-
mon's oordeel vellen.
Alkmaar.
HIJ EET, DRINKT EN IS VROOLIJK VOOR f 12.—
PER WEEK!
Sinds eenige tijd is het verboden de fietsen tegen
Wie zich vanaf heden
,PP.4e ,MX-«
abonneert, ontvangt alle
in de maand Juni
verschijnende nummers
„Alles, mademoiselle. Ik zal u niet weer las
tig vallen, tot het rapport over de analyse in
mijn bezit is. Ik wenseh u goedenmorgen"
Betty liet zich van de vensterbank glijden en
vergezelde hem tot in de hal Het leek Jim, dat
zij haar kwaden luim eenigszins goed wilde
maken; en toen hij haar stem hoorde, meende hij
daarin een toon van verontschuldiging te ont
dekken.
„U zoudt mij groot genoegen doen, wanneer
u mij den uitslag van dat rapport zoo spoedig
mogelijk wilt laten weten", pleitte zij. „Beter dan
wie ook, zult u begrijpen, dat dit zeer moeilijke
uren voor mij zijn.
„Ik begrijp het best mademoiselle" antwoord
de Hanaud ernstig. „Ik zal zorgen, dat deze
uren niet noodeloos gerekt worden.
Terwijl Jim hen door de geopende deur na
keek, en hen in de door de zon verlichte hal zag
gaan. voelde hij een uiterst lichte aanraking
op zijn arm. Snel keerde hij zich om. Ann Upcoft
slond naast hem. Alle leven en zelfs alle teere
kleuren waren uit haar gelaat geweken en een
wanhopige smeekbede stond in haar oogen te
lezen.
„U komt hier en blijft logeeren? Ocb, als 't
u blieft, doe het!" lispelde zij.
„Ik heb dat aanbod juist afgeslagen" ant
woordde hij. „U hoorde bet".
„Dat weet ik" hernam zij, terwijl de woorden
haar hakkelend over de lippen kwamen. „Doch
neem uw weigering terug. Och. toe! O, ik ben
angstiger dan ik u zeggen kan. Ik ben zoo doo-
dclijk beangst!" En smeekend vouwde zij haar
handen samen. Jim had nooit zulk een sterke
uiting van angst gezien, neen, zelfs niet in
de oogen van Betlv. een paar minuten geleden.
Zij berccfde baar fraaie gelaat van al zijn
schoonheid, en deed het in een seconde oud
en ontdaan schijnen. Doch alvorens hij kon ant
woorden, hoorde hij een wandelstok kletterend
de trottoirband te zetten, toen dan ook de 33-jarige
bankwerker Ghristiaan Vonk, zulks de 6e Juni toch
deed, was hij spoedig de sigaar. Chris beriep zich er
.op dat hij door werkloosheid geen courant meer
leest en niet op de hoogte was van de nieuwe ver
ordening.
De ambtenaar eischte f 0.50 of 1 d. Bar hevig, vond
verdachte, die 't zeer moeilijk vond, om met vrouw
en 7 kinderen van f 12 per week te moeten drinken,
eten en vroolijk zijn. Maar ja, de kantonrechter kon
toch niet onder de minimumboete gaan, weshalve
veroordeeling conform de eisch.
HOE HOOG KAN DE MENSCH
VLIEGEN?
In de nabijheid van Biistol is in alle
stilte een vliegtuig geconstrueerdwaarmede
binnen korten tijd een vlucht naar den stra
tosfeer zal worden ondernomen. Over de
15.000 meter is het paroolverovering
van den stratosfeer het doel.
Negen jaren is 't' geleden, dat kolonel Gray een
van de beste Amerikaansche vliegers, zich met
zijn ballon 12.000 meter boog waagde. Hij was
slecht uitgerust en half waanzinig, toen bij de
ballonklep opentrok, om zoo spoedig mogelijk
te dalen. Maar hij had veel geleerd.
Eenige maanden later steeg hij weer op. Zijn
zuurstofapparaten waren uitstekend. Helaaj?
bevroren op groote hoogte de meters die de
hoeveelheid nog aanwezige zuurstof aangaven
en hieraan had Gray zijn dood te danken Men
schat, dat hij op deze vlucht een hoogte van
14.500 meter bereikte.
Na hem kwamen Picard en de Amerikanen.
Daarop volgden de Russen met hun sensatio-
neele vlucht in Januari 1934. De ballon was
enorm groot Volgens menschelijke berekening
was alles schitterend voorbereid.
17.000 meter de radioberichten komen goed
door. 18.000 meter alles wel aan boord. 20.000
meter de ballon stijgt nog steeds. Opeens
zwijgt bet radio-apparaat. 300 kilometer van
Moskou verwijderd vangt een radio-amateur het
volgende bericht op:
„S.O.S." Hier spreekt Sirius. Wij komen in
de zone der atmosferische afgronden. Wij be
vinden ons in een hopcloozen toestand. Twee
kameraden zijn reeds dood
Zij waren in den stratosfeer, zonden uit den
stratocfeer berichten naar de aarde. Wat zou.
dat beteekenen „atmosferische afgrond"?
Geen van de Russen kwam levend op de aarde
terug Geen kon vertellen wat daarboven ge
beurde. De eerste veroveraars van de stratos
feer waren dood.
En thans willen de Engelschen met een vlieg
tuig het stratosfeer-record verbeteren Het vlieg
tuigrecord ligt op een hoogte van 14.200 meter.
Ih ieder geval wil men thans met het vlieg
tuig een hoogte van meer dan 15.000 meter
bereiken Voor de vlucht neemt men jonge onge
huwde niloten, die zich vrijwillig voor deze taak
aanmelden
Niemand weet, of de motoren daarboven zul
len werken. Niemand kan zeggen, of de piloot
het er levend af zal brengen.
Wiley Post heeft eens gezegd, dat de stratos
feer (hij zelf heeft vier stratosfeervluchten on
dernomen) met offers gekocht moet worden:
mensohen en machine-offers. En het is te ver-
wahten, dat de stratosfeer nog meer helden en
martelaars zal opeischen.
op den marmeren vloer van de hal vallen, en
heide schrikten op, als van den knal van een
pistoolschot
Jim keek door de deuropening Hanaud bukte
om zijn stok op te rapen. Betty had zich even
eens gehukt, doch Hanaud was haar te vlug
af, en hield den stok reeds weer in zijn hand.
„Tk dank u, mademoiselle, doch ik kan nog
altijd mijn teenen aanraken. lederen morgen
doe ik vijf minuten gymnastiek in mijn pyama"
en lachend ging hij een paar treden af, die naar
den voortuin voerden en met zijn eigenaardigen
vluggen pas, was hij in een oogwenk in de Rue
Oharlets Rohert verdwenen. Toen Jim zich we
derom tot Ann Upcott keerde, was alle angst
z?.° yolmaakt baar trekken verdwenen, dat
hij zijn oogen nauwelijks kon gelooven.
„Betty, hij blijft hier!" riep zij deze opge
ruimd toe.
„Daar had ik een voorgevoel van", antwoord
de Betty met een zonderling lachje, toen zij in de
kamer terugkeerde,
HOOFDSTUK VII.
Waberski af.
Dien dag zag noch hoorde Jim Frobisher niets
meer van Hanaud. Hij liet zijn bagage uit het
hotel weghalen en bracht den avond met Betty
Harlowe en Ann Upcott in Maison Grenelle door
Na het diner gebruikten zij de koffie in den tuin
achter het huis, waarheen zij zich begeven had
den langs een korte steenen trap van een paar
treden, door een groote deur aan de achterzijde
van de hal. En alsof heteen stilzwijgende af
spraak tusschen hen was, werd met geen woord
over de beschuldiging van Waberski gesproken
Zij haddenthans niet anders te doen. dan te
wachten op het rapport van den analist. Doch
de lange rij hooge, gesloten luiken, juist hoven
LANGB'N Dl J K
AMBTENAAR BIJ DE GEMEEN
SCHAPPELIJKE LICHTBEDRIJ-
VEN EN RAADSLID VAN NOORD
SCHARWOUDE.
Gelijk indertijd werd meegedeeld, is aan den heer
J. van den Abeele, ambtenaar bij de Gemeenschap
pelijke Lichtbedrijven voor Langendijk en St. Pan-
cras, en het vorige jaar benoemd tot lid van den
gemeenteraad van Noordscharwoude, van de zijde
van het Bestuur dier Lichtbedrijven te kennen ge
geven, dat het ongcwcnscht werd geacht, dat hij lid
van den gemeenteraad van Noordscharwoude was
en tegelijkertijd ambtenaar van de Lichtbedrijven
Zijn we goed ingelicht, dan werd deze zienswijze
gemotiveerd o.m. door het feit. dat een raadslid
benoembaar is als lid van de Commissie van Be
heer der Lichtbedrijven en als zoodanig in de ge
legenheid eventueel kennis te nemen van zaken,
die wel des commissielids, maar niet des ambte
naars zijn. Natuurlijk is op dat stramien nog
meer geborduurd, zoodat afgesproken werd, dat de
heer Van den Abeele het Bestuur van zijn beslis
sing in kennis zou stellen, welke al of niet met
die zienswijze in overeenstemming zou zijn.
Sedert zijn cenige maanden verloopen en tot nu
toe heeft die beslissing liet Bestuur, naar ons uit
goede bron werd meegedeeld, niet bereikt.
Voor den heer Van den Abeele is bet dilemma,
waarvoor men hem heeft gesteld, ongetwijfeld zeer
moeilijk. Goed beschouwd toch, mag men aanne
men, dat het Bestuur deze zaak niet „zoo maar"
heeft aangesneden, maar dat bij een cvcntueele
weigering van den heer Van den Abeele, zijn raads
lidmaatschap er aan te geven, consequenties aan
dit besluit zullen worden verbonden. De brand
vraag lijkt ons hier aan de orde te zijn gesteld!
Het is toch inderdaad, een gekke geschiedenis.
Ons hoogste rechtscollege zegt, dat op
grond van de Wet de heer Van den Abeela
als raadslid behoort te worden toegelaten,
terwijl het Bestuur van de Lichtbedrijven
daartegenover stelt, dat het ongewensoht is,
dat een ambtenaar dier bedrijven tevens lid
van den raad eener gemeente is, die mede
die Lichtbedrijven exploiteert.
Zoo zou het ongetwijfeld niet moeilijk vallen
nog meer onwenschelijkbeden te signalccrcn, doch
met deze handelwijze gaat het Bestuur zich toch
wel een beetje boven de Wet stellen. In het be
treffende artikel van de Gemeentewet worden de
voorwaarden genoemd, waaraan een raadslid moet
voldoen, en wordt opgesomd, wie geen raadslid zijn
kan. Aan dat lijstje van voorwaarden wordt er nu
practisch één door het Bestuur der Lichtbedrijven
toegevoegd. Wij weten niet, of, mocht deze zaak
onverhoopt in de Commissie van Beheer worden
behandeld, daar een meerderheid voor de ziens
wijze van het Bestuur zou zijn te vinden. We ge
looven het echter wel. Maar nemen we eens aan,
dat de heer Van den Abeele zich houdt aan de
uitspraak van het hoogste rechtscollege en dus,
terwijl hij ambtenaar van de Lichtbedrijven blijft,
ook het raadslidmaatschap van Noordscharwoude
blijft uitoefenen. En de Commissie zei hem voor de
keuze: bedanken of ontslag, terwijl de heer Van
den Abeele niet bedankt, noch als ambtenaar, noch
als raadslid. Wat dan? Wij twijfelen er geen oogen-
hlik aan, of bet Ambtenarengerecht zou de beslis
sing van de Commissie desavoueeren en den heer
Van den Abeele in het gelijk stellen. Ware het an
ders, dan zou men toch de vraag mogen stellen, of
er in Nederland nog recht is.
Of het zoo ver zal komen, weten we niet. De tee
kenen wijzen wel in die richting. Maar dit is zeker,
dat, mocht de gang van zaken zijn, als hiervoren
is aangegeven, de eventueele voorstellen heel wat
beroering zullen wekken.
Wij stellen ons zelf de vraag of de Licht
bedrijven er niet meer schade dan voordeel
bij zullen hebben, want van verschillende
zijden hoorden we geruchten, die er op we
zen, dat men, in het bijzonder van arbeiders
zijde, dit niet zonder meer zou laten pas-
seeren.
Het is te verwachten, dat spoedig zal blijken,
welken kant het met deze zaak zal uitgaan. Dat
de belangstelling ervoor groot is, is te begrijpen,
omdat velen er in zien een geste, gericht tegen
een bepaalde politieke overtuiging. Van bestuurs
zijde wordt dit echter ten stelligste ontkend.
hun hoofden, de vensters van de ontvangkamers
verbood hen, het onderwerp te vergeten, en hun
onderling gesprek kenmerkte zich door langdu
rige gapingen. Het was koel, daar buiten in den
donkeren tuin, koel en zeer stil.
Jim merkte op, dat Ann Upcott een of twee
raaien snel voorover leunde en over de donkere
grasperken en glinsterende voetpaden heen,
naar het breede gordijn van hooge boomen gluur
de, als hadden haar oogen eenige beweging tus
schen de stammen opgevangen. Doch bij geen
enkele gelegenheid zeide zij iets en zij zonk met
een bijna onhoorbaar zuchtje in haar stoel te
rug.
„Is hier een deur van destraat in den tuin?"
vroeg Jim Frobisher en Betty gaf hem het ant
woord.
„Neen". Er is eengangetje aan het einde van
het huis onder de ontvangkamers, van den voor
tuin uit, en daarvan maken de tuinlieden ge
bruik. De eenige andere ingang is van de hal
uit achter ons, Dit oude huis werd gebouwd
in de dagen toen iemands huis waarlijk zijn
kasteel was, en hoe minder ingangen, hoe vei
liger men sliep.
De klokken van die stad der klokken sloegen
het uur van elven, en wierpen hun klanken voor
en achterwaarts in een soort van wedijver over
de tinnen en gevelspitsen. Betty was opgestaan.
„In ieder geval, dat is alweer een dag voor
bij", zeide zij. en met een zucht van verlichting
stemde Ann Upcott met deze opmerking in. Het
scheen Jim een jammerlijk ding, dat deze twee
meisjes, voor wie iederen dag een aaneenschake
ling behoorde te zijn van uren, die slechts te
snel voorbij vloden, zich rustig, bijna dankbaar,
moesten verheugen, dat er wederom een dag tot
het verleden behoorde.
(Wordt vervolgd.)
