De grootste verrassing in Abessinië. Bommenwerper op de lié" Het onverwachte einde. Politiek op het sportveld Vader vermoordde zijn dochtertje KIJKEfl is KOOPEn yj CLOECK Dinsdag 23 Juni 1936. Postrekening No. 23330 SGHAGEB 79ste Jaargang. No. 10003 COURANT. Int Iele! No. 20 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij inzending tot rs morgens 8 uur, worden Advertentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst Uitgave der N.V. v.h. P. Trapman Co., Schagen 8 PAGINA'S. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend ZOO GUNSTIG. ALS DE TOESTAND VOOR ITALIË WORDT AFGESCHIL DERD, IS ZIJ ECHTER NOG NIET. De zucht tot plunderen werd den Abessijnen noodlottig. DIRéDAWA. In Mei. HET allerverrassendste van den oorlog vol verrassingen in Ethiopië was het onverwachte einde, waarop niemand rekende. Nog den lsten Mei meende men algemeen, dat de strijd nog maanden zou kunnen duren. Zeer langzaam ging de opmarsch der Italianen van Dessié naar Adl dis Abeba en halfweg tussohen deze beide steden bood het bergterrein met nauwe pas sen den Ethiopiërs gelegenheid tot een moei lijk te overwinnen tegenstand. Het regensei zoen naderde en zou den toestand voor de Italianen met hun steeds langer wordende verbindingsliniën uitermate bezwaarlijk kun nen maken. Indien echter Addis Abeba ge nomen zou worden door de Italianen, dan kon door de Ethiopiërs in het westen de strijd nog worden voortgezet in een voor hen zeer gunstig terrein, waar-ze vanuit Soedan steeds konden rekenen op den aanvoer van wape nen en munitie. In het zuiden was de toe stand voor de Ethiopiërs volstrekt niet on gunstig. Dien len Mei kawm de negus negèstl plotseling van het noordfront te Addis Abeba aan. Dit ge schiedde 's morgens in de vroegte. Het eerst reed hij aan bij het Engelsche gezantschap, waar hij een urenlang onderhoud had met den Engelschen ge zant, Daarna bracht de keizer twee-en-een-half uur biddend door in de kerk St. George. 's Middags had onder zijn voorzitterschap in het paleis een minis terraad plaats, doch in dit alles was ten slotte niets ongewoons, dat tragisohe beslissingen kon doen .verwachten. Dien avond van den len Mei, den nationalen Duit- •schcn feestdag, waren in. het Duitsche gezantschap alle Duitschers tezamen in vroolijke stemming. Aan dreigende gevaren of groote veranderingen dacht niemand. Tegen twaalf uur 's nachts gingen de meeste feestvierders naar huis, doch enkelen ble ven nog naplakken. Tegen twee uur 's nachts schijnt de Duitsche gezant de eerste verontrustende mede deel ingen te hebben ontvangen. Ten minste op dat oogenblik raadde hij zijn nog nagebleven gasten aan met het oog op hun veilig heid het gezantschap niet meer te verlaten. Onge veer twee uren later verliet de keizer als vluchteling zijn hoofdstad en ongeveer vier uur later begon de plundering van Addis Abeba en de belegering der gezantschappen. Zelfs de diplomaten te Addis Abe ba (misschien met uitzondering van den Engel schen) wisten dus op 1 Mei nog niet wat Ethiopië boven het hoofd hing. Het plotselinge (voorloopige?) einde van den oor log kan men echter moeilijk als een groot militair succes der Italianen beschouwen. Daarvoor hebben bij dit einde veraad en omkooping een te groote rol gespeeld. De eerste groote nederlaag der Ethiopiërs, die aan het gelieele verloop van den oorlog geen andere wen ding gaf, was de slag van Tembiën in Februari, waar raz Kassa door de Italianen volkomen werd verslagen. Het waren de Ethiopiërs, die hier als aanvallers optraden. De eerste linie der Italianen was bezet met troepen- uit Erythrea, die door afstam ming en godsdienst als echte Ethiopiërs zijn te be schouwen. Deze Erythreërs in Italiaanschen dienst staken bij de nadering der Ethiopiërs de kolven van hun geweren in de hpogte, ten teefcen, dat zij niet wenschten te vechten. Van hun zijde viel geen schot. Hierin was niets bijzonders, want gedurende den oorlog zijn duizenden Erythreërs met pak en zak naai de Ethiopiërs overgeloopen. Zonder eenigen tegen stand te ontmoeten passeerden de Ethiopiërs dus deze eerste linie en drongen onstuimig op naar de tweede Italiaansche linie, die door Europeesche troe pen was bezet. Toen hier 't gevecht zich had ontwik keld openden de Erythreërs plotseling het vuur in den rug der Ethiopiërs. De overgave der Erythreërs was slechts een laaghartige comedie geweest en deze comedie werd de oorzaak van raz Kassa's nederlaag. Over de verovering van Dessié der in dienst v. Italië staande wilde stammen dèr Galla Raja schreef ik reeds vroeger. De Italianen konden drie dagen later zonder een schot te lossen deze stad in bezit nemen. Door de verovering van Dessié was het geheele ver- üedigingsstelsel der Ethiopiërs in het Noorden ern stig geschokt. Toen de strijd daar ontbrandde bevond de Nederlandsche ambulance zich ter plaatse, maar de heeren der ambulance hebben toch niet kunnen overzien van welken beslissenden invloed de ge vechten daar voor het verdere verloop van den oorlog zouden worden. In Europeesche bladen, die me in handen kwa men, heb ik gelezen dat Italië thans een derde deel (andere bladen spraken zelfs van twee-vijfden) van Ethiopië heeft bezet. Zoo gunstig is de toestand voor Italië echter niet. In de macht van Italië bevinden zich enkele opmarsch wegen, een in het noorden, van Kakkala over Dessié naar Addis Abeba; een in het zuiden, van Wal-Wal over Djigdjigga en Harrar naar Dirédawa en dan de spoorweg van de grens van Fransch Somaliland naar Addis Abeba. De lengte dezer wegen tezamen bedraagt tusschen de 2500 en 3000 kilometer. Nemen we aan, dat de macht der Italianen zich uitstrekt drie kilometer ter weerszij den dier wegen, dan is dit zeer ruim berekend. Naar dezen grondslag komen we tot de slotsom, dat Italië in het geheel 15000 a, 18000 vierkantekilometer van Ethiopië heeft bezet, dus, aangezien de geheele op pervlakte van Ethiopië ruim een millioen vierkante kilometer bedraagt, ongeveer anderhalf ten honderd. Het is waar, in dit bezette gebied liggen belangrijke plaatsen, maar ook dit moeten we niet overdrijven, Djigdjigga en Dessié zijn naar Epropeesche begrip pen niet meer dan onaanzienlijke dorpen. Harrar is een stad, maar geen echt Ethiopische. De bewoners zijn er Hax*rari, de werkelijke Ethiopiërs vormen er een geringe minderheid. Addis Abeba is een stad, maar een Europeesche stad met daarbij aangesloten een Ethiopisch dorp en voor Dirédawa geldt in klei ner maatstaf hetzelfde. De Ethiopische hoofdstad heeft bovendien voor het nationale leven niet dezelf de beteekenis als eenige hoofdstad van Europa. Herhaaldelijk heb ik er in mijn artikelen op gewe zen, dat het heil voor Ethiopië slechts kon liggen in een hardnekkige verdediging, waarbij van de tal- looze terreinmoeilijkheden een nuttig gebruik moest worden gemaakt. Huin zeer onvoldoende bewapening stelde de Ethiopiërs niet in staat tot een aanvallend optreden, zeer zeker niet tegen bevestigde stellin gen. Alle zich in Ethiopië bevindende militaire des kundigen waren dezelfde meening toegedaan, en toch gingen de Ethiopiërs telkens weder tot den aanval over, wat mij in den aanvang ten zeerste verwon derde. Later heb ik begrepen, de verdediging ligt den Ethiopiërs niet in het bloed. Voor den Ethiopiër be- teekent oorlog voeren in de allereerste plaats „buit maken". Bij een zuivere verdediging valt echter geen buit te veroveren, dus moesten de aanvoerders (dié daarbij ook bun eigen neiging volgden) telkens tot den aanval overgaan, daar zij anders door hun man nen in den steek zouden zijn gelaten. Krijgstucht bestond er in de Ethiopische weermacht niet, zoo als er ook alle organisatie ontbrak. Herhaaldelijk is er in officieele berichten van de Ethiopische regee ring en in de Europeesche pers gesproken van een „eerste" een „tweede" en van een „algemeene" mobi lisatie, maar ook deze mobilisaties kan men niet vergelijken met mobilisaties in Europa. „Ingeschre ven" zijn de krijgslieden nimmer geweest. Een „bur gerlijke stand" bestaat, er in Ethiopië niet. Onder de wapenen gekomen zijn slechts de krijgslieden die dit wilden. Gedurende den gekeelen oorlog kon men overal jonge menschen zien, die er niet aan dachten naar het front te trekken en die door niemand wer den lastig gevallen. In ons hotel bij voorbeeld heb ben we nooit (behalve op de dagen van luchtge- vaar) gebrek had aan jonge kellners in dienst plichtigen leeftijd. Ik heb den indruk gekregen, dat zeer zeker bij lange niet de helft van de beschik bare mannen onder de wapenen is gekomen. En zoo als overal: de mannen, die er niet aan dachten hun leven in. de waagschaal te stellen voer hun land en de vrijheid, schreeuwden het hardst en toonden zich het meest onverdraagzaam tegenover alle Euro peanen. De neiging tot „buit maken" heeft voor de Ethio piërs eenige malen zeer noodlottige gevolgen gehad. In het zuiden, waar de Turksche generaal Weheb pasja de verdediging uitstekend had georganiseerd, heeft op zekeren dag de Ethiopische aanvoerder raz Makonnen met al zijn troepen de hem aangewezen stellingen verlaten om de Italianen op te gaan zoe ken. Alle bevelen en smeekbeden van den Turkschen generaal Weheb pasja konden hem hiervan niet te rughouden. Veertien dagen later bestond het leger van raz Makonnen niet meer. Het had gebrek aan munitie gekregen en was door de Italianen uit el kander geslagen. Raz Makonnen heeft toen met slechts weinige mannen de Ethiopische stellingen nog weten te bereiken, In Januari, toen ook in het noorden de toestand voor de Ethiopiërs nog gunstig was, deed raz Kassa met zijn leger een onverwachten aanval, die al dade lijk met groot succes werd bekroond. Hij veroverde een Italiaansch kamp, waarbij duizenden Italianen het leven lieten. De weg naar het noorden lag voor de Ethiopiërs open, maar de Ethiopische krijgs lieden wilden niet verder rukken, daar ze eerst het veroverde kamp grondig wenschten te plunderen. Daarmede ging een dag verloren. Intusschen kon den de Italianen hun maatregelen nemen en een nieuwen tegenstand organiseeren. Na de plundering waren alle Ethiopische krijgslieden zwaar beladen met buit van allerlei soort, bussen levensmiddelen, wapenen, kleederen, horloges, munitie en deze krijgs lieden dachten er niet aan verder voor hun vader land te strijden alvorens ze hun buit in veiligheid hadden gebracht. Een schitterend succes, dat den geheelen oorlog een ander aanzien had kunnen geven, werd hierbij verspeeld. J. K. BREDERODE. HET TOESTEL STORTTE ÉET VOORSCHIP NEER OP Reuter seint uit Londen Toen het van New York komende luxe-mailschip Nor- mandiezich ter hoogte van het eiland Wight bevond is een Britsch bombardements vliegtuig, dat in de marinevlieghaven Gos- port thuis hoorde, op het voorschip neer gestort. Verschillende watervliegtuigen cirkel den rond het schip en een hiervan, dat be stuurd werd door luitenant Horsen, kwam in aanraking met een auto, die juist op het schip werd geladen. Tengevolge van de botsing viel de auto neer op het schansdekHet vliegtuig schoof eenige tienlallen nieters voort en maakte daarbij een slag rond. Volgens een ooggetuige viel het toestel zoo, dat het een goede landing scheen te hebben ge maakt. De piloot, die geenerlei letsel opliep, verliet bijna onmiddellijk na het ongeval weer het schip, om aan zijn overheden verslag te gaan uitbrengen over zijn wedervaren. Aan de neergestorte auto werd geenerlei schade aangericht, evenmin als aan het hek van de „Normandië". Kort na het vliegongeval vertrok het schip naar LeHavre met aan boord 't verongelukte toe stel, waarvan de onderbouw ernstig beschadigd Aardverschuivingen in Brazilië Vele huizen verwoest. 12 dooden. 12 gewonden. Reuter seint uit Recife (Brazilië): Wolkbreuken hebben een sterken was der rivie ren en in verband daarmede verscheidene aardver schuivingen ten gevolge gehad waardoor tal van huizen zijn ingestort. Gemeld wordt, dat twaalf per sonen in de omgeving van Recife gedood zijn en twaalf ernstig gewond. Ernstige anti-Italiaansche betoogingen bij een voetbalmatch. Socialisten en nazi's roeren zich. De „Daily Telegraph" deelt mede, dat het eergis- steren en gisteren in Weenen tot demonstraties van nazi's1 en socialisten is gekomen, welke tegen de re- geering gericht waren. Ze waren eeensdeels uitge lokt, doordat de regeering de propaganda der Habs- burgers aanmoedigt en andersdeels door haar pro- Italiaansche politiek. Bij den voetbalwedstrijd, welke Zondagmiddag tus schen Weenen en Rome werd gespeeld en waarin Italië met 41 werd geslagen,n am de menigte van het oogenblik af, dat de Italianen den fascistengroet brachten, een zeer vijandige houding aan. Van alle kanten van het stadion klonken kreten als: „Schan de" en „Weg met het fascisme!" en deze werden ge durende de geheele match herhaald. Tijdens de rust ontplofte een bom en werden dui zenden kleine hakenkruizen over het veld uitge strooid. De socialisten beantwoordden den fascistischen groet aan het einde met een gehoon, dat voortduur de tot de politie ingreep en een groot aantal ar restaties verrichtte. Het water in een zwembad in één der voorsteden van Weenen was door een chemisch preparaat dat er waarschijnlijk door socialisten was ingegooid, donkerrood gekleurd. Optreden van een Belgische Burgemeester ZOU DE HAVENARBEIDERS VAN TERNEÜZEN HEBBEN AANGESPOORD OM OOK IN STAKING TE GAAN. 's-Gravenhage Het tweede kamerlid Boon heeft aan den minister van binnenlandsche za ken de volgende schriftelijke vragen gesteld: 1. is het juist, dat de burgemeester der Belgi sche gemeente Selzaete, de heer Schalmette, o.a. op 10 en 11 Juni in Ter neuzen is geweest, waar hij de Nederlandsche havenarbeiders heeft aan gespoord om te staken uit solidairiteit met de havenarbeiders te Antwerpen. 2. indien vraag 1 in bevestigenden zin wordt beantwoord, is de minister dan niet van oordeel dat een dergelijke actie van buitenlanders niet geduld kan worden en wil de minister na overleg met zijn ambtgenoot van Justitie de burgemeesters instrueeren, dat een vreemdeling die zich aan dergelijke handelingen schuldig maakt, onmiddellijk over de grens moet worden gezet. AFSCHUWELIJK MISDRIJF OP WIERINGEN NA EEN JAAR OP- GEHELDERD. Dader legt een volledige bekentenis af (Van onzen correspondent.) DEN OEVER (Wieringen), 22 Juni. Op 30 Mei 1935 is, oogenschijnlijk onder nor male omstandigheden, het circa 1-jarig doch tertje Sytske nit het gezin K. alhier overleden en op de begraafplaats te Westerland ter aar de besteld. Thans heeft de vader bekend dat hij zijn kind heeft vermoord. De wederzijdsche betrekkingen tusschen man en vrouw nit het gezin K. waren niet gelukkig. Het eenige uit het huwelijk voort gekomen dochtertje was ongelukkig en leed aan een rnggemergziekte, welke haar onher roepelijk ten grave zou sleepen. De vader heeft, nu ruim een jaar geleden het proces willen verhaasten, onder welke motieven is nog niet bekend, en heeft zijn ongelukkig kindje den verstikkingsdood doen sterven door het den mond met stukken brood vol te proppen en daarna over den mond een kussen te binden. Waar het bekend was dat het kindje ongeneeslijk ziek was bestond er geen aanleiding argwaan te koesteren en is als doodsoorzaak de ziekte van het kind vast gesteld. Veertien dagen na zijn afschuwelijken daad is de echtgenoote van K. van haar man weg- geloopen en K. zelf vertoeft momenteel in de strafgevangenis te Leeuwarden, waar hij, waarschijnlijk uit wroeging, zijn daad te genover een mede-gedetineerde heeft verteld. Als gevolg hiervan kwam de justitie achter het misdrijf. Zij heeft gisterochtend het lijk je doen opgraven, waarop door Dr. Hulst sectie is verricht. K. heeft een volledige bekentenis afgelegd. Mijngas=ontploffïng in Spanje 12 dooden, 4 gewonden. Sevilla. In een mijn te Villa Nueva de la Nias heeft een buitengewoon hevige mijngasontploffing plaats gehad, Er zijn twaalf dooden te betreuren, terwijl 4 personen zwaar gewond werden. EEN OUD GEBRUIK IN ENGELAND Op den weg tusschen Brighton en Londen wordt elk jaar in Engeland een merkwaardige mara thon verreden, n.l. de marathon der postkoetsen Hierboven ziet men een der deelnemers van dit typisch oud gébruik met zijn vierspcm de Hammersmith-brug passeeren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 1