Mn Landon maakt zich populair* Doodelijk ongeluk te Heiloo Vier dooden in Ik start met de „WEDLOOP TUSSCHEN DE HAAS EN DE SCHILDPAD." ROOSEVELT HEEFT DE BESTE KANSEN. WASHINGTON, Juli 1936. Met den grooten wedloop in de Vereenig- de Staten met als einddoel de presidents zetel in het Witte Huis, is een aanvang gemaakt. Roosevelt is in deze strijd fa voriet. De weddenschappen staan op het oogenblik 8:5 in zijn voordeel. „Wedloop tusschen de haas en de schildpad" noemt men in de U.S,A. de komende presidentsver kiezing. De „haas" is Franklin D. Roosevelt, de hui dige president, die zijn land met veel energie en veel handigheid langs den rand van de eindelooze crisis stuurt. De langzame „schildpad" dat is Alf Moss man Landon, de lieveling van den door hem bestuur- Mr. LANDON. den staat Kansas. Hij is de man met de ouderwetsche losse manchetten en liet eenvoudige lusteren jasje, waarvan men nimmer gedacht had, dat hij als ver tegenwoordiger van de republikeinen den strijd tegen zijn machtigen democratischen rivaal zou opnemen. Kansas-City iet of wat in de war. Toen Amerika eenigen tijd geleden hoorde, dat de „schildpad" Landon de candidatuur voor de presi dentswaardigheid had aanvaard, vroegen vele Ameri kanen zich verwonderd af: „Wat is dat voor een man?" Nog nooit had men van een sollicitant naar de hoogste waardigheid in de Vereenigde Staten zoo weinig afgeweten, als ditmaal. Gouverneur Alf Lan don was intusschen weinig ónder den indruk van dit alles. In zijn blauw luster jasje betrok hij het hoofd kwartier van zijn propaganda-comité en zei niets meer dan: „Het zal een harde strijd worden maar wij kunhen hem winnen!" Bestaat er dan werkelijk een mogelijkheid, dat de „schildpad" de „haas", die alle voordeelen aan zijn zijde heeft, overwint? Wanneer men in Kansas zelf het antwoord op deze vraag tracht te vinden, denkt men in een krankzinnigengesticht aanbeland te zijn. In dezen staat namelijk, waar „Alf" in het jaar 1932 gouverneur werd, zweert men bij hem. Duizenden hebben zich vrijwillig ter beschikking gesteld, om in de andere staten voor Landpn propaganda te maken, de straten zijn versierd, aan alle huizen hangt de vlag uit, orkesten spelen op de hoeken van de stra ten, men strooit confetti, men draagt de meest vreem de narrcncostuums en danst op de straten en dit alles, omdat Landon presidentschapscandidaat is ge worden. Ongetwijfeld zal Landon in Kansas een over weldigende stemmenmeerderheid krijgen. Daarop steunende, is hij thans bezig, zich voor November ook in de andere staten een groote hoeveelheid vrienden te maken. Dat zal niet zoo gemakkelijk gaan, daarom blijft Roosevelt favoriet voor den wedstrijd en hij noch zijn aanhangers twijfelen er aan, dat de „man met het luster jasje" een jammerlijke nederlaag zal lijden. Het hoofd van de anti-lawaai campagne. Wat men in de Staten van Landon tot voor kort wist, was: Hij is leider van de Amerikaansche anti- lawaai campagne. Dat is niet veel. Nu echter begint de propaganda haar werk te doen en er bestaan een paar heldendaden, waarmede Roosevelt's tegenstan der kan geuren, die hun uitwerking op breede massa's van het volk niet zullen, missen. „Alf" is gouverneur van den eenigen staat van U.S.A., die geen schulden heeft. In gevallen, waarin Washington de belasting- schroef moest aandraaien, kon Landon in zijn staat de belastingen aanzienlijk verlagen. Toen hij tot gouverneur gekozen werd, feliciteerde zijn geslagen voorganger hem, die met een blik op de rapporten over de steeds kleiner wordende staatinkomsten zei- de: „Je hebt je een schitterenden tijd voor je gouver neurspost uitgezocht, Alf!" Landon lachte slechts. Twee jaren later waren de financieele aangelegenheden van Kansas in orde ge bracht. Dat imponeert den Amerikanen buitengewoon, maar zij willen ook iets over het particuliere leven van Landon weten. In de U.S.A. mag men dergelijke dingen niet verborgen houden, indien men populair wil worden. Men moet het publiek zijn geheele fami lieleven vertellen, met inbegrip van het dagelijksch menu en zijn liefhebberijen in den vrijen tijd. „Alf" oefent ijverig voor radio-redenaar. In dit opzicht is „Alf" een echt Amerikaan en dat is eerder goed dan slecht voor hem. Zoo luidt zijn biografie, die men den kiezers voorzet: Hij is 48 jaar oud, heeft grijs haar en draagt een hoekige bril. Hij houdt van zeer goed eten, zijn lievelingsgerecht is rauw vleesch, met uien, peper en zout. Hij kent geen valsche trots iedereen in den staat Kansas moet hem „Alf" noemen, de bewoners van andere staten „Alfred". Hij vertoont aanleg voor een buikje en maakt daar allerlei grapjes over, terwijl hij de kof fers van zijn gasten zelf naar het station brengt, om slank te worden. Hij gaat steeds te voet naar zijn kantoor, niet uit slankheidsoverwegingen, doch uit spaarzaamheid. Zijn spaarzaamheid is spreekwoor delijk, thuis zoowel als in de politiek. Onlangs stuur de hij een bediende naar een winkel, om twee stel ondergoed van 1 dollar per stel voor hem te koo- pen. Hij gaf den man 1 Vfc dollar mede en zei: „Bij grootcre inkoopen moet men korting geven". Een der gelijke geschiedenis slaat in bij de Amerikanen. Het slaat ook in, indien men van al zijn kiezers een ci- garet leent en hen bij den voornaam noemt. Ontel bare voornamen heeft „Alf" uit het hoofd geleerd en bovendien les genomen in het spreken voor de radio, daar hij een ietwat onaangenaam stemgeluid heeft. Landon is geen goed redenaar, hij spreekt vier uren achtereen, zonder dat men een enkele maal lachen moet. Het valt zelfs niet te ontkennen, dat zijn aan hangers dikwijls geeuwen, indien hij spreekt. Dat weet Landon, maar het kan hem niets schelen. (Auteursrecht V.P.B.) (Nadruk verboden.) BOKSEN. DE MATCH BRABDOCK—SCHMELING. B e r 1 ij n. De onderhandelingen inzake de boksmatch om het wereldkampioenschap zwaar gewicht tusschen den titelhouder Willy Braddock en Max Schmeling zijn thans zoover gevorderd, dat het contract met Madison Square Garden kon wor den onderteekend. Volgens deze overeenkomst zal de ontmoeting in Madison Square Garden tusschen 25 en 30 September van dit jaar plaats vinden. Max Schmeling zal op 16 Augustus naar Amerika vertrekken. 20-JARIGE MOTORRIJDER BIJ 'N BOTSING OM HET LEVEN GEKO MEN. Maandagavond te omstreeks twaalf nar heeft bij de kruising Stationsweg-Rijksweg te Hei loo een ernstig motorongeluk: plaats gehad. De 20-jarige motorrijder Sieverink uit Alk maar is in volle vaart in botsing gekomen met een personenauto. De motorbestuurder en de duorijder werden op den weg geslin gerd en bloedend verwond. De motorbestuur der is met een schedelbasisfractuur in het ziekenhuis te Alkmaar opgenomen. Gister morgen is hij daar overleden. De duorijder, zekere Scheyt uit Egmond- Binnen, kreeg ernstige inwendige kneuzin gen. Ook hij is in het ziekenhuis te Alkmaar opgenomen. Het motorrijwiel en de auto werden ernstig beschadigd. Op auto-racebaan venvondingen opgeloopen. De kermisdagen te Heiloo zijn verder niet geheel zonder ongevallen verloopen. Nadat Zondag eenige bezoekers van de auto-racebaan verwondingen van niet ernstigen aard hadden opgeloopen, hebben twee leden van het personeel Maandagavond dusdanige verwondingen bekomen, dat zij niet meer in staat waren hun werkzaamheden verder te verrichten. Toen de beide mannen zich op de baan bevonden, konden zij op een gegeven oogenblik de aankomen de wagentjes niet tijdig uit den weg gaan. Zij wer den aangereden en daarbij ernstig aan de voeten gewond. Een hunner werd daarbij de Achillcs-pecs doorgesneden. De man is ter verpleging in het zie kenhuis te Alkmaar opgenomen. De andere persoon moest ter verpleging naar zijn woning worden over gebracht. Later op den avond kwam een zevenjarig meisje op de auto-racebaan te vallen, waarbij ook zij verwondingen opliep. bruinkolenmün Tengevolge van gasvergiftiging. In een Duitsche bruinkolenmijn nabij Breit- scheid zijn door de uitlaatgassen van een in den mijn opgestelden benzinemotor 4 arbei ders gedood. Drie anderen liggen met zware vergiftigingsverschijnselen in het ziekenhuis. DE 40-UREN WEEK IN DE PRACTIJK. Parijsche winkels 's Maandags gesloten. In verband met de invoering van de veertigurige werkweek zullen in het vervolg de levensmiddelen winkels 's Maandags gesloten blijven. Tot nu toe ble ven deze winkels de geheele week open. Alleen 's Zondagsmiddags waren zij gesloten, doch nu de werkweek van 40 uur is ingevoerd is dit niet meer mogelijk. De slagers, kruideniers, vischwinkels en groenten- winkels hebben besloten op Maandag te sluiten, de andere winkels sluiten op andere dagen van de week. De huisvrouwen ziin evenwel nog niet gewend aan deze nieuwe regeling en meermalen vergeten zij voor Maandag een voldoende voorraad levensmiddelen in huis te nemen. „Daar moest de politie op letten!" Waarop? Nu, natuurlijk op de verkeersfouten, die de ge achte lezer van deze regelen maakt ais hij weet, dat er geen agent in de buurt is zijn eerste vlucht met goed gevolg eraf te brengen. Doet men alles niet precies, zoo als is aangegeven, dan loopt men. kans drie seconden in levensgevaar te verkecren en bij het ontwaken nog een rekening van ca. 20 Pond gepresenteerd te krijgen! Dat men zelf gewond wordt bij deze eerste panne, is onwaarschijnlijk: hoeveel van dergelijke ongelukken gebeu- den er niet, toen met het ding nog werd geexperimenteerd?! Maar... met een „Vloo" moet men geduld hebben! Bouw hem zorgvuldig, laat hem door een vakman controleeren cn nazien! Oefen urenlang op den grond, tot ge precies weet, hoe ge ermede moet omgaan. Laat er een proefvlucht mee maken. Laat an deren sturen, voordat je het waagt met hem op te stijgen. En in de eerste plaats wees niet gehaast! Luehtvaardigheidsdiensf zegt: „Niet veilig!" Tot waarschuwing voor de vele amateurs, die in Engeland zelf aan een babyvliegtuig var. het ty pe der „vliegende vlooi" werken, cn daarmede zonder voorafgaand on derzoek willen starten, heeft de luchtveiligheidsdienst een bulletin gepubliceerd, dat door de techni sche afdeeling van de universiteit Toronto (Canada) werd afgegeven. Daarin zijn de resultaten gepubli ceerd over de eerste wetenschappe lijke onderzoekingen omtrent de Lichtvaardigheid van de „vloo". Daarin staat o.a.: „De vliegende vloo, die niet nauw keurig volgens de omtrent dit type vastgestelde maten en gewichten is, kan nooit veilig zijn!" Het zwaartepunt van dit toestel moet precies op de juiste plaats liggen: een centimeter verschil be teeken t: val! De Lucht-Liga van het Britsclie rijk heeft thans het luchtvaartmi nisterie verzocht dadelijk proeven te nemen, teneinde het standaard type van den „Vliegende Vloo" vast te stellen. De „Vliegende Vloo", zoo luidde namelijk een recentere mededee- ling van het luchtvaart-ministerie, wordt door de verschillende ama teurs in zooveel verschillende en afwijkende typen geconstrueerd, dat het onmogelijk zou zijn een bewijs van luchtvaardigheid af te geven, daar ieder toestel op zich zelf een opvatting vertegenwoor digt. De amateurs hebben nu ge- ëischt, dat het luchtvaart-ministe rie zélf een standaard-type zou uitwerken, waarvan geen construc teur zou mogen afwijken en dat dan een bewijs van luchtvaardig heid zou krijgen. «Vliegende Vloo" EEN GEVAARLIJKE BRÏTSCHE LUCHTSENSATIEBEREKE NING VAN HET ZWAARTEPUNT VAN HET ALLERGROOTSTE GEWICHT! De „Vliegende Vloo" is het nieuwste type babyvlieg tuig, dat in Engeland ge construeerd is. Hieronder bericht een Britsche sport vlieger George W. Winn- ham over zijn ervaringen met deze machine. Iedere twee dagen komt er in Engeland een „Vliegende Vloo" klaar. Wie zes maanden aan zoo'n vloo heeft gewerkt en daarvoor ongeveer 100 pond Sterling heeft neergeteld, heeft natuurlijk maar één wensch: zoo spoedig mogelijk te starten! Verleden week besloot ik ook eens in zoo'n „Vliegende Vloo" te kruipen. Op het vliegveld Heston stelde de vroegere legerpi- loot Putman thans vliegtuigcon structeur een PAC-vloo ter be schikking. Op zekeren dag,\ toen de wind tamelijk sterk was, ondernam ik mijn start. Voordat ik in Putman's machine klauterde, hadden reeds twee anderen heel mooie vluchten met dit toestel gemaakt. Een kwar tier reed ik het vliegveld op en af en noteerde in mijn geheugen de bijzonderheden omtrent de start baan. Steeds repeteerde ik de aan wijzingen, die mijn leeraar mij ge geven had. Toen startte ik voor de cerstq vlucht! Machine aangeslagen... hefboom naar voren... Hobbelend taxiede mijn machine over het gras. Van mijn zitplaats uit, leek het wel een voorwaartsscliuivende, groene vlek... Toen de machine ongeveer 40 kilometer snelheid had bereikt, trok ik de stuurknuppel naar mij toe, in de hoop nu langzaam om hoog te glijden. Maar niets van dien aard had plaats! Alleen een geweldige sprong in de lucht en een doffe val op den grond. Ik remde, startte nog eens. Ditmaal maakte ik zelfs twee sprongen! Brommerig draaide ik de machi ne en reed terug naarm ijn leeraar. Waarom de start niet geslaagd was... wilde ik weten. Deze ant woordde mij: „Als U zoo snel over het veld rijdt, moet U den hefboom met een ruk naar U toetrekken!" Vastbesloten startte ik opnieuw, deed zooals hij mij had aangeraden. Ik kwam prachtig van den grond! En toen, op een hoogte van vijftien voet, beleefde ik mijn Waterloo! Ik schoot voorbij een groote hangar... cn toen ik een draai wilde maken om den hoek, kwam een scherpe windvlaag! De rechtervleugel sloeg onmiddellijk omlaag... de linker vleugel zwierde dreigend naast mij omhoog! Wanhopig trok ik den stuurknuppel naar links, om het evenwifcht te herstellen en te laat bedacht ik, dat deze manoeuvre bij een vloo niets helpt!... Het had slechts tengevolge, dat het rich- tingsstuur scherp naar links draai de. De aarde schoot rechts naar mij toe. De horizont stond angstwek kend scheef naar links. De heele wereld begon te draaien! Nu, vijftien voet te vallen, is niet erg, al vliegt men met een snelheid van 60 kilometer per uur. Eerst raakte de rechtervleugelpunt den grond, toen boorde de neus van de „vloo'1 zich in den grond, de propeller vloog eraf, toen sloeg het toestel op de linkervleugel om... de voetplank werd versplinterd... nog een zwenking en ik lag op den grond. Neen, gekwetst was ik niet, zij het dan alleen mijn trots! Een auto kwam aansuizen. „Le ve de luchtsport!" riep een van de instructeurs mij hoonend toe... En daarbij had ik verleden jaar nog gezien, hoe hij zelf bij zijn eer ste start een gat in den grond sloeg! Dat zal ook iedereen doen, die nieuweling is op een „vloo". Eerst moet hij lange ritten over den grond maken, dan moet hij kleine sprongen maken en eindelijk een volmaakt-windstillen dag uitkiezen voor zijn eerste start. Voorts moet hij de gedragsregels, hem door zijn leeraar ingeprent, zoo in het hoofd hebben, dat hij onder alle omstan digheden weet hoe te handelen. Pas dan heeft hij een geringe kans Visscherslatijn

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 7