et huis
Stalin in een kogelvrije
Het Wereldyredescongres.
Rolls Royce.
met de jljjj
HOE DE EENZAME IN HET KREM
LIN LEEFT. ACHTER ELECTRL
SCH HOOGSPANNING EN ON
ZICHTBARE STRALEN. SPOOR
WEGINGENIEUR ALS DUBBEL
GANGER.
Moskou, Augustus 1936.
Reeds gedurende het Zinowjew-Kame-
new-proces werd de bewaking van den
hcerscber der Sovjet-Uni, Josepb Sta
lin, verdubbeld. Zonder twijfel is bij op
het oogenblik de best bewaakte man ter
wereld.
IN December van het jaar 1933 zag men Iwan
Iwanowitsj voor het laatst. Indertijd was
hij nog ingenieur in een der werkplaatsen
van de spoorwegen. Dikwijls werd hij er
door zijn collega's mede geplaagd, dat hij zoo veel
op Stalin geleek. Op een morgen verscheen hij niet
in de werkplaats. Bij navraag aan zijn woning bleek,
dat hij 's avonds niet naar huis was teruggekeerd.
Men stelde direct de politie en de GPOe van een en
ander op de hoogte. Na een paar dagen liet men we
ten, dat het onderzoek in de zaak Iwan Iwano
witsj gestaakt moest worden. Sindsdien yertelt men
in Moskou, dat de man die de troepen bij de parades
inspecteert en af cn toe in een auto door de stad
rijdt, niet Stalin, maar Iwan Iwanowitsj is a s
Een cordon van vier rijen dik.
Het moet op het oogenblik voor den beroemden
kameel gemakkelijker zijn, door het oog van een
naald te kruipen, dan voor een onbevoegde, het
Kremliö binnen te dringen.
Daar is in de eerste plaats de Georgische Garde,
een troep reusachtige mannen, die uit dezelfde
sreek stammen als Stalin zelf. Zij zijn hem trouw
tot in den dood.
Achter hen ligt een met electrischen stroom gela
den draad, waarin een ieder verstikt raakt, die niet
door speciale wachtposten door geheime gangen ge
voerd wordt. Daarop volgt de allermodernste bevei
liging, de onzichtbare stralen. Loopt men door deze
onzichtbare stralenkrans heen, dan wordt er een
alarmklok in werking gebracht, die een bijzondere
wacht waarschuwt.
Nog steeds is men dan nog niet in het „allerhei
ligste". In het Kremlin hebben de deuren geen
krukken. Zij openen zich van binnen en van buiten
slechts dan, wanneer zekere electiische contact
knoppen ingedrukt worden. De contactknoppen van
de deuren, die onmiddellijk naar Stalin's vertrek
leiden, bevinden zich op het bureau van den dic
tator zelf.
Alle gerechten moeten eerst
gekeurd worden.
De woning van zes kamers, die Stalin in het Krem
lin voor zich liet inrichten, beteekent voor hem een
afgesloten wereld. Hier heeft hij om zoo te zeggen
een stad voor zichzelf opgebouwd. Hier kijkt hij
naar de films, waarvoor hij zich interesseert, hier
speelt men voor hem en zijn beste vrienden tooneel
en zelfs het optreden van een groep balletgirls vindt
van tijd tot tijd de belangstelling van den Sowjet-
heerscher.
Een Georgische kok bereidt alle spijzen voor hem.
Maar Stalin raakt geen gerecht aan, dat niet eerst
voor zijn eigen oogen door een ander geproefd Is.
Zelfs geen Georgische lamscotelet zijn lievclings-
maal.
150o GPOe-agenten onder de
jubelende massa.
Of het nu Iwan Iwanowitsj of Stalin zelf is, die
In de Rolls Royce zit de vensters zijn van dik
glas, zijn kogelvrij. Drie auto's rijden voor den wa
gen, drie er achter. Bovendien wordt de wagen be
geleid door 12 speciale ambtenaren van de GPOe
op motorfietsen, 6 links en 6 rechts.
Bij een optreden in het openbaar van Stalin re
kent men er op, dat er 1500 GPOe-agenten op de been
zijn, die zich in zijn nabijheid en vooral ook onder
de „jubelende menigte" opstellen. Al deze agenten
hebben geladen revolvers in hun zak.
SUdart zijn hand
Nog slechts enkele maanden geleden gold Stalin
ala een „expert" in het pistoolschieten. De laal£te
H
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
A. E. W. Mason
73.
Zij was het, diie Thevenet en zijn maitresse
moest onderhouden. Espinoza met zijn auto en
zijn huishouding. Jeanne Leclerc met haar
weelde. Aldus worden de anonieme brieven vah
zélf dreigbrieven om geld. Maurice Thevenet
kent alle politieschandaaltjes van Dijon en van
den omtrek. Jeanne Leolerc heeft een zullen
wij hem maar vriend noemen? in den Direc
teur van een Verzekerings Maatschappij, on
geloof mij. voor den schrijver van dreigbrieven
is niets van moer waarde, dan juist te zim in
gelicht over de financieele draagkracht van zijn
cliënten, zullen wij zeggen. Zoo werd bet
spelletje dus vroolijk voortgezet tot er geld
moest wezen en dit niet kwam. Betty Harlowe
liet haar blikken in het rond gaan om Difon.
Voor het oogenblik was er niemand, van wien
iets te halen viel. Jawel, één persoon! Laat ons
Betty deze rechtvaardigheid laten geschieden,
dat het denkbeeld niet van haar afkomstig was.
dooh van dien veolbel oven den politieman Mau
rice Thevenet! En wie zou die persoon geweest
zijn, denkt u, mijnheer Frobisher?",
STALIN.
maanden hebben hem echter klaarblijkelijk nerveus
gemaakt. Het gerucht doet namelijk de ronde, dat
Kaganovitsji, zijn „rechter hand", op het oogenblik
beter schiet dan hij. Kaganovitsj moet nu zoo lang
zamerhand ook elk. nachtelijk schaakspelletje win
nen, dat Stalin met hem speelt.
Voor de slaapkamer van Stalin staan 12 Georgiërs
met gevelden bajonet, om voor de nachtrust van
den „Eenzame van het Kremlin" te waken voor
opgesteld dan, dat hij, met het oog op wat er om
hem heen gebeurd, den slaap des vredes vermag te
vinden.
(Auteursrecht V.P.B.) (Nadruk verboden.)
Strafzitting van Vrijdag 28 Augustus.
Bergen a. Zee.
BARBERTJE ZAL OP ALLE MANIEREN
MOETEN HANGEN.
De beruchte Bergen aan Zeesche parkeerzaak was
blijkbaar nog altijd niet juridisch uitgeknokt, want
opnieuw prijkte de naam van den Belg van Dappe
ren op de rol en maakte veldwachter Boltjes zijn en
tree in de salon van madamme Justitia, thans om
te getuigen, dat mijnheer van Dapperen met een
vrachtauto van te hoog gewicht een weg was ingere
den die krachtens artikel 461 wetb. v. strafrecht, de
beroemde Egmonder padovertreding, voor dit ver
keer verboden is. Op die manier is de Belg mis
schien toch nog de piel in het gastvrije Nederland!
Heel hoog liep meneer de ambtenaar echter vermoe
delijk ook niet met dit chicaneuse geklungel en
eischte hij het minimum, 50 ct. boete of 1 dag. Wordt
een veroordeeling uitgesproken, dan zal de weg ge
heel het karakter van openbaarheid verliezen. Zoo
rijzen opnieuw telkens verrassende problemen en
het is dan ook te begrijpen, dat de kantonrechter,
alvorens te beslissen, eerst het orakel van Delphi
eens wil consulteeren en dus over 14 dagen schrif
telijk vonnis zal wijzen.
DE MACHINIST MOEST ER TOCH EERST NOG
HARING OF KUIT VAN HEBBEN.
Een extra lange mijnheer, zomers uitgedoscht in
een piekfijn lichtkleurig flanellen saisoenkloffie, zoo
dat we oorspronkelijk niet konden beslissen of het de
koning van Denemarken of do nieuw-benoemde gou
verneur van Indië was, bleek dan tenslotte te zijn de
machinist Gerrit Hoogerwerf, in dienst van de Ne-
derl. spoorwegen, welke heer den grondwerker Mi-
chels op de Handelskade van de sokken had gereden
en deswege tot f 6 boete of 4 dagen, plus schadever
goeding van 2 knaken aan Michcls wegens schade
aan diens kniebroek en fiets, wa§ veroordeeld. De
machinist was keurig behandeld, doch scheen toch
wel geneigd zich er zoo mogelijk onderuit te wur
men en althans een deel van de schuld in Michels'
z'n schoenen tc schuiven, zoodat hij in verzet was
gekomen. Het mocht hem wel niet gelukken doch
wél bleek onze goedhartige kantonrechter alsnog be
reid om 1 gulden te laten vallen op de boete, terwijl
hij tevens de machinist aanspoorde, den arbeider Mi
chels niet te lang op z'n 5 pegels te laten wachten
(Die wil ook wel eens liever in 'n mooi zomer
pakje loopen dan in een gelapte broek)
De heer Hoogerwerf beloofde de schade zoo spoe
dig mogelijk te regelen Minister van Schaik kan nog
wel eën week of 6 wachten
WEEST SLIM EN DOET NIET ALS GLIM
Deze varinant op een slagwoord ter aanbeveling
van een bekend poetsmiddel, willen we ook eens be
zigen in verband met den persoon van Jan Glim, 'n
bakkersknecht op nonactiviteit te Beverwijk, die tc
Akersloot in het NH Kanaal zonder acte had gc-
Zelfs op dl't oogenblik wa5 Frobisher niet in
staat, de waarheid te gissen, niettegenstaande
Hanaud hem zoo dicht daarbij had gebracht.
„Welnu dan, mevrouw Harlowe zelve im
mens!" hervatte Hanaud. en toen Jim Frobisher
uit afschuw en ongeloovigheid achteruit deinsde
ging hij voort: „Ja, het is zoo! Mevrouw Har
lowe ontving tegen etenstijd een brief, juist zoo
als Ann Upcott, op den avond van het bal bij
mijnheer de Pouillac. Ge zult u herinneren, dat
zij dien avond dineerde in bed. De brief werd
vertoond aan Jeanne Baudin. de verpleegster,
die zich den inhoud zeer goed herinnert. Er
werd een groote som gelds in geëischt. en ge
zinspeeld op een aantal hartstochtelijke brie
ven, die mevrouw Harlowe liever niet bekend
gemaakt zou willen hebben geen sterke zin
spelingen, wel te verstaan doch voldoende, om
haar te doen begrijpen, dat de liaison, die tus-
schen madame Raviart en Simon Harlowe had
bestaan, aan den Geesel bekend was. Ik zal u
nog eens iets vertellen, waarover u verbaasd
zult staan mijnheer Frobisher. Die brief werd
niet alleen vertoond aan Jeanne Baudin doch
eveneens aan Betty Harlowe zelve, toen zij goe
den dag kwam zeggen en zich liet zien in haar
nieuw baltoilet van zilvergaas en haar zilveren
schoentjes. Geen wonder, dat Betty Harlowe
een weinig het hoofd kwijt raakte, toen ik in
de boekerij een klein Valletje voor haar uitzette
toen ik voorgaf, niet te willen lezen wat Me
vrouw Harlowe tot Jeanne Baudin gezegd had,
nadat Betty Harlowe naar haar bal was ver
trokken. Ik had mij niet kunnen voorstellen, dat
het zulk een onaangename val voor haar was!"
..Doch wacht eens even!" viel Frobisher in.
„Indien mevrouw Harlowe dien brief het eerst
van allen aan Jeanne Baudin toonde, en ver
volgens aan Betty Harlowe in tegenwoordigheid
vlscht met twee hengels, deswege door brigadier de
Koekkoek en rijksveldwachter Gorter bij de kladden
was gepakt en wiens zaak was aangehouden tenein
de een der verbalisanten te hooren
Vandaag had het feest dan plaats, natuurlijk tot
schade van Jantje Glim, die tevergeefs trachtte de
heeren aan 't verstand te brengen, dat hij alléén be
zig was geweest een bij zijn officieelen hengel bchoo-
rend stokje te repareeren. Tot zijn diepe teleurstel
ling werd Glim veroordeeld tot 2 x 3 pop boete of
2x3 dagen logies, terwijl zijn hengel bovendien nog
verbeurd werd verklaard.
Alkmaar.
WIE MOOI WIL ZIJN, MOET PIJN UITSTAAN.
Een allerakeligst kruispunt voor weggebruikers in
diverse vorm is voorzeker wel KerkpleinLange-
straatLaurensstraat en zoo Weiter. Aan de eene
zijde diverse elkander kruisende drukke straten, aan
de andere zij de massieve groote kerk, het beroemde
historische monument, dat zoo ongeveer in puin
dreigt tc vallen en waarvan wel eens een brok is
afgereden, maar die toch niet van wijken weet, zoo
als van zoo'n verkeersbclcmmeringsolifant verwacht
kan worden. De aanrijdingen zijn daar dan ook tal
rijk, ondanks de inderdaad goede zorgen, door de
politie ter verbetering aangewend en heden stond
dan weer terecht een zekere mijnheer H. P. Bol, geen
Alkmaarsche kaasbol, maar een koopman uit Rid
derkerk, die een door den 16-jarigen loopknecht
Gerard Levat bereden bakfiets een oplawaaier met
zijn luxe auto had toegediend, waardoor Gerard met
het heele stelletje van de sokken was geslagen.
Geen persoonlijke ongelukken gelukkig, maar de
bakfiets had f 9.10 schade bekomen. De Ridderker-
kelijke Bol had direct ridderlijk schuld erkend en
schadevcreffening toegezegd, doch scheen meer bij
zijn positieven gekomen, aan zijn pantalon te hebben
getrokken, althans toen hij heden terecht stond,
scheen hij niet liet minste schuldbegrip te hebben
overgehouden. Men hield zich echter ook nu maar
aan zijn eerste schuldbewuste houding en .volgde ver
oordeeling tot f 7.50 boete of 5 dagen, alsmede beta
ling van de nota ad f 9.10, door den papa namens
zijn minderjarigen zoon gepresenteerd.
Alkmaar.
WAAROM ALTIJD DAT NOODELOOZF. GEJAKKER?
Het is ons inderdaad een raadsel, waarom zoovele
automobilisten zóó worden bezield door den snel
heidsduivel, een soort maniakkerij, die tallooze ern
stige ongelukken veroorzaakt Bedenkt men niet, dat
bij een eventueel ongeval, al die tijdwinning nutte
loos is en wordt omgezet in een ongecomponeerdtijd
verlies in een ziekenhuis of politiebureau?
Dit ondervond ook de jeugdige kantoorbediende
H. P. C. N. Moeskops, een nakomeling van het be
roemde Medemblikker geslacht Moeskops, dat ge-
loofspredikers, solisten, muziekdirecteuren, paedago-
gen en beroemde sprinters heeft voortgebracht, toen
hij op 25 April in het Burgemeesterskwartier Rep
ping, Corf, Palingh en hoe al die ingekuilde burger
vaders meer moge heeten, met zijn tot een buiten
sporige snelheid opgevoerde auto den eerzamen boek
houder Jan Visser, die in een diaconicgangetje een
huishoudelijke brief aan tante Kaatje naar de Em-
mastraatbus peddelde in de soep reed. De goede man
schrok zoo hevig van het brullende monster, dat hij
de kluts totaal kwijtraakte en geen gelegenheid meer
kreeg eens kalm de verkeersregels te memorceren.
Hij lag daar met zijn fiets, zooals men het noemt,
voor jaffa, doch de inzittenden van de auto speelden
correct de rol van den barmhartigen Samaritaan, na
men den bijna bcwusteloozen en aan het been ge
kwetsten man op cn brachten hem thuis ter verdere
teederc verzorging.
Thans, toen de jeugdige chauffeur terecht stond,
was de heer Visser weer present, doch 'liep nog zeer
moeizaam met behulp van een stok. Massage zal hem
zijn vroegere vlugheid moeten hergeven, zegt dokter
Hoogeboom!
Wat de jongeheer Moeskops betreft, hij was rad
ter tale en liet niets onbeproefd om de overtuiging
te vestigen, dat hem wat de overrijding betrof, geen
schuld trof, wél toegevende, dat hij casu quo te snel
had gereden. De ambtenaar scheen nog al wat met
dat Moeskopsi op te hebben en wilde, gelet op zijn
goede reputatie, geen intrekking rijbewijs vorderen,
wel een hooge boete, f 40 of 30 dagen, omdat oen
dergelijke snelheidsontwikkeling niet getolereerd
kan worden. A.s. week zal de kantonrechter zijn
vonnis openbaren. De kansen op behoud van het
rijbewijs staan niet bepaald slecht... imaar... quad
vult Deus!
Egmond a. Zee.
GEEN OPENING VAN HET MODESEIZOEN,
DOCH VAN 'T JACHTSEIZOEN.
Droomen zijn toch maar bedrog, vermeende de
ambtenaar, Mr. Bruys Tack, want ik had werkelijk
gedroomd, dat alle konijnen uit de duinen waren
vertrokken en 't stroopen alzoo was gebeurd en
daar staat me nu weer zoo'n doorgewinterde stroo-
per voor mij om te vertellen, dat 't wederom krioelt
van konijnen en Arie Kok was zoo beslist in zijn
zeggen. Och Arie heeft u dan maar wat op de
mouw gespeld, aldus de verd., de 4l-jarige los-werk-
man Jan Dekker Pz. van Egmond aan Zee, die op
14 Juli des nachts 1 uur met een brandende lan-
van Jeanne Baudin, waarom sprak; Jeanno
Baudin daarvan dan niet dadelijk tegenover
den rechter, toen Waberski zijn aanklacht had
ingediend? Zij zweeg er over. Ja, zij zweeg er
over!"
„En waarom zou zij niet?" gaf Hanaud ten
antwoord. „Jeanne Baudin is een goed en een
fatsoenlijk meisje. Voor haar, was mevrouw
Harlowe in haar slaap rustig den dood inge
gaan. juist de manier van sterven, die in een
geval als het hare kon verwacht worden. Van
de beschuldiging van Boris Waberski geloofde
Jeanne Baudin geen woord. Waarom zou zij
dan oude schandaaltjes oprakelen? Zii was
zelve degene, die aan Betty voorstelde, met nie
mand over den anoniemen brief te spreken"
Jim Frobisher dacht over deze redeneering na
en kon zich er mee vereenigen. „Ja thans be
grijp ik haar standpunt", gaf hü toe, en Ha
naud nam den draad van zijn verhaal weer op.
„Nu, alzoo is Betty Harlowe naar het bal op
den Boulevard Thiers vertrokken. Ann Upcott
zit in haar zitkamer. Jeanne Baudin heeft dien
avond niets meer le doen. Mevrouw Harlowe is
alleen. En wat doet zij? Zich bedrinken? Neen
dien avond niet! Zij zit op en denkt na. Wa
ren er sommige van die brieven, welke zij en
Simon Harlowe met elkander gewisseld hadden,
vóór zij de vrouw van Simon Harlowe was,
blijven bestaan? Zij meende ze alle vernietigd
te hebben. Doch zij was een vrouw; zij kon er
een paar achtergehouden hebben. En zoo ja,
waar bevonden zich dan deze? Dan moesten zij
in dat huis zijn, aan het andere einde van de
geliei me gang Dergelijke gedachten moeten haar
door het brein zijn gegaan. Want zij stond van
haar lied op. schoot een peignor en haar pan
toffels aan, ontsloot de gemeenschapsdeur tus-
sohen haar slaapkamer en de schatkamer- en
Zal het een tijdperk
van vrede inluiden 1
Van 3 tot 6 September a.s. zal te Brus
sel een internationaal congres voor den.
vrede plaats vinden.
„Er is nog nimmer zooveel over oorlog gesproken,
dan sedert het bestaan van den Volkenbond", die ons
de eeuwige vrede bezorgen zal". Deze ironische be
merking is juist, al richt haar kritiek zich in feite
meer tegen den oorlog dan tegen den Volkenbond.
Vóór de catastrophe van 19141918 scheen ons
de oorlog als een fataal kwaad, waaraan men ten
slotte toch ontkwam, daar het meestal den anderen
trof en gelegenheid gaf tot spannende lectuur. Van
daag de dag staan de zaken er anders voor. Iedere
spanning in de wereld, zij het in Spanje, in Danzig,
of in Abessinië of in Mongolië, kan aanleiding ge
ven tot een wereldoorlog, waarin tenslotte ook ons
land betrokken kan worden. Zoodoende is het alter
natief: „oorlog of vrede" een dagelijksche kwelling
geworden, welke men niet ontwijken kan en die
ieder volk. ook het neutraalste ter wereld, aangrijpt.
Zoo gaat het ook met de R.U.P. (Rassemblement
universel pour la paix), waarvan het eerste congres
van 3 tot 6 September te Brussel zal plaats vinden.
Waar de eerste idee der R.U.P. ontstond, valt
moeilijk te zeggen; deze organisatie werd eigenlijk
pas goed bekend, door den vorm, die Lord Cecil er
aan gegeven heeft. Zij heeft ten doel het volgende:
1. Redding van den officieelen gouvernementeelen
Volkenbond, door middel van de medewerking der
volken.
2. Het putten van nieuwe krachten uit alle vol
ken, alle klassen en alle partijen.
3. Het verplichten van alle deelnemers tot de
belangrijkste grondslagen van den Volkenbond.
4. Organiseering van de thans nog versplinterde
vredesbewegingen.
Zouden de Volkenbondsvereenigingen aan een
dergelijk programma haar medewerking willen ont
zeggen? Om deze heen hebben zich geleidelijk na
tionale groepen gevormd en naast deze traden ook
internationale vereenigingen op.
Van de binnenlandsche wrijvingen zal tijdens dit
congres niet gesproken worden. Het belangrijkste
vraagstuk was: Massacongres of studiecongres.
Ofschoon Lord Cecil besloten heeft tot de tweede
oplossing, zou men allicht geneigd zijn te zeggen,
dat men reeds genoeg studie-congressen heeft ge
had. Do Volkenbond zelve is een studiecongres en
met welke resultaten? Doch ditmaal zal de wil der
volken tot uiting komen en de regeeringen dienen
te weten, dat het geduld ten einde is. Deze demo
cratische eisch is op zichzelf zeer sympathiek, want
is immers niet de geheel volkenbond een groot werk
der democratie?
In de laatste maanden is men tot de overtuiging
gekomen, dat de overgroote meerderheid van de
R.U.P. voor een positieve, scheppende vrede werken
wil, en niet een avontuur ondernemen wil, dat ge
heel Europa het lot van Spanje zal brengen: eën
vreeselijke burgeroorlog.
Tijdens de jongste zitting van de R.U.P. Is dan
ook van verschillende zijden duidelijk hiertegen ge
waarschuwd en deze waarschuwingen hebben uit
werking gehad, want sinds eenige weken is er veel
gedaan om het Congres te Brussel binnen de juiste
lijnen te houden, ofschoon er nog veel van het suc
ces van de zittingen zal afhangen.
De groote massa is nu eenmaal „dynamisch";'
daaruit kan een hymne op recht, vrede en vrijheid
ontstaan, doch ook een strijdlied. Het gevaar voor
een overrompeling is niet denkbeeldig en bestaat
nog steeds. Nochtans gaan de verschillende dele
gaties met de beste wil bezield naar Brussel, ten
einde aldaar het belang van een opbouwende vrede
voor een nieuw tijdperk te dienen.
taarn was geweest in de Egmonder duinen. Jan
Zw., zoetjes-aan een der meest hardnekkige stroo-
pers, genoot de volle belangstelling, daar hij de
eerste was in 't nieuwe lange seizoen van konij
nen-ellende, zooals de ach en wee stamelende amb
tenaar 't noemde. De goede man zag dan ook al
angstige visioenen van lange zittingen der Egmond-
sche strooperijen voor zich.
De belangstelling kwam Jan anders niet ten goe
de, want de straf die geëischt werd. f30 of 20 dagen
met verbeurdverklaring der lantaarn, was lang niet
malsch en zal z'n confraters wel danig de schrik'
om 't hart slaan.
Uitspraak f 15 of 10 dagen plus vernietiging der
lantaarn.
begaf zich door de geheime gang naar het le
dige huis, het Hotel de Brebizart. En wat vindt
zij daar, mijnheer? Een kamer die dagelijks
wordt gebruikt, een bundeltje van haar brieven.-
gereed liggende in het bovenste laadie van haar
Empire-schrijfbureau, en op dat bureau de Co
rona schrijfmachine van Simon Harlowe, als
mede het papier en de enveloppen van de ano
nieme brieven. Mijnheer, er is slechts één per
soon, die toegang tot die kamer heeft weten te
verkrijgen; het meisje, dat zii met weldaden,
beeft overladen en voor wie zij op haar manier
een genegenheid heeft opgevat. En te elf uur
dien avond, wordf Francine Rollard opgeschrikt
door het binnentreden van Tiaar slaaplkamer
door mevrouw Harlowe. Een oogenblik ver
beeldt Francine zich dat mevrouw stomdronken
is. Zij werd zeer spoedig uit dien waan gehol
pen. Men gelastte haar, op te staan, de thuis
komst van Betty Harlowe. af te wachten, en deze
terstond naar de slaapkamer van mevrouw
Harlowe te brengen. Te één uur staat Francine
in de donkere hal te wachten. Betty komt van.
het bal thuis, en Francine brengt haar bood
schap over. Aan geen van de beide meisjes is
tot dusverre bekend, wat er van haar wanda
den aan het licht gekomen is. D*ch in ieder
geval iets. Betty Harlowe verzoekt Francine
even te wachten en snelt de trap op naar haar
slaapkamer Betty Harlowe had zich op ont
dekking voorbereid. Zij had met vuur gespeeld,
doch haar vingers wenschte zij niet te bran
den. Het pülengif had zij gereed ja gereed
voor zich zelve. Zij vulde het hypodermisch
spuitje, en dit in de palm van haar handschoen
verbergende, gaat zij naar beneden, haar wel
doenster tegemoet.
(Wordt vervolgd)