et huis Stalin in een kogelvrije Het Wereldyredescongres. Rolls Royce. met de jljjj HOE DE EENZAME IN HET KREM LIN LEEFT. ACHTER ELECTRL SCH HOOGSPANNING EN ON ZICHTBARE STRALEN. SPOOR WEGINGENIEUR ALS DUBBEL GANGER. Moskou, Augustus 1936. Reeds gedurende het Zinowjew-Kame- new-proces werd de bewaking van den hcerscber der Sovjet-Uni, Josepb Sta lin, verdubbeld. Zonder twijfel is bij op het oogenblik de best bewaakte man ter wereld. IN December van het jaar 1933 zag men Iwan Iwanowitsj voor het laatst. Indertijd was hij nog ingenieur in een der werkplaatsen van de spoorwegen. Dikwijls werd hij er door zijn collega's mede geplaagd, dat hij zoo veel op Stalin geleek. Op een morgen verscheen hij niet in de werkplaats. Bij navraag aan zijn woning bleek, dat hij 's avonds niet naar huis was teruggekeerd. Men stelde direct de politie en de GPOe van een en ander op de hoogte. Na een paar dagen liet men we ten, dat het onderzoek in de zaak Iwan Iwano witsj gestaakt moest worden. Sindsdien yertelt men in Moskou, dat de man die de troepen bij de parades inspecteert en af cn toe in een auto door de stad rijdt, niet Stalin, maar Iwan Iwanowitsj is a s Een cordon van vier rijen dik. Het moet op het oogenblik voor den beroemden kameel gemakkelijker zijn, door het oog van een naald te kruipen, dan voor een onbevoegde, het Kremliö binnen te dringen. Daar is in de eerste plaats de Georgische Garde, een troep reusachtige mannen, die uit dezelfde sreek stammen als Stalin zelf. Zij zijn hem trouw tot in den dood. Achter hen ligt een met electrischen stroom gela den draad, waarin een ieder verstikt raakt, die niet door speciale wachtposten door geheime gangen ge voerd wordt. Daarop volgt de allermodernste bevei liging, de onzichtbare stralen. Loopt men door deze onzichtbare stralenkrans heen, dan wordt er een alarmklok in werking gebracht, die een bijzondere wacht waarschuwt. Nog steeds is men dan nog niet in het „allerhei ligste". In het Kremlin hebben de deuren geen krukken. Zij openen zich van binnen en van buiten slechts dan, wanneer zekere electiische contact knoppen ingedrukt worden. De contactknoppen van de deuren, die onmiddellijk naar Stalin's vertrek leiden, bevinden zich op het bureau van den dic tator zelf. Alle gerechten moeten eerst gekeurd worden. De woning van zes kamers, die Stalin in het Krem lin voor zich liet inrichten, beteekent voor hem een afgesloten wereld. Hier heeft hij om zoo te zeggen een stad voor zichzelf opgebouwd. Hier kijkt hij naar de films, waarvoor hij zich interesseert, hier speelt men voor hem en zijn beste vrienden tooneel en zelfs het optreden van een groep balletgirls vindt van tijd tot tijd de belangstelling van den Sowjet- heerscher. Een Georgische kok bereidt alle spijzen voor hem. Maar Stalin raakt geen gerecht aan, dat niet eerst voor zijn eigen oogen door een ander geproefd Is. Zelfs geen Georgische lamscotelet zijn lievclings- maal. 150o GPOe-agenten onder de jubelende massa. Of het nu Iwan Iwanowitsj of Stalin zelf is, die In de Rolls Royce zit de vensters zijn van dik glas, zijn kogelvrij. Drie auto's rijden voor den wa gen, drie er achter. Bovendien wordt de wagen be geleid door 12 speciale ambtenaren van de GPOe op motorfietsen, 6 links en 6 rechts. Bij een optreden in het openbaar van Stalin re kent men er op, dat er 1500 GPOe-agenten op de been zijn, die zich in zijn nabijheid en vooral ook onder de „jubelende menigte" opstellen. Al deze agenten hebben geladen revolvers in hun zak. SUdart zijn hand Nog slechts enkele maanden geleden gold Stalin ala een „expert" in het pistoolschieten. De laal£te H FEUILLETON Naar het Engelsch door A. E. W. Mason 73. Zij was het, diie Thevenet en zijn maitresse moest onderhouden. Espinoza met zijn auto en zijn huishouding. Jeanne Leclerc met haar weelde. Aldus worden de anonieme brieven vah zélf dreigbrieven om geld. Maurice Thevenet kent alle politieschandaaltjes van Dijon en van den omtrek. Jeanne Leolerc heeft een zullen wij hem maar vriend noemen? in den Direc teur van een Verzekerings Maatschappij, on geloof mij. voor den schrijver van dreigbrieven is niets van moer waarde, dan juist te zim in gelicht over de financieele draagkracht van zijn cliënten, zullen wij zeggen. Zoo werd bet spelletje dus vroolijk voortgezet tot er geld moest wezen en dit niet kwam. Betty Harlowe liet haar blikken in het rond gaan om Difon. Voor het oogenblik was er niemand, van wien iets te halen viel. Jawel, één persoon! Laat ons Betty deze rechtvaardigheid laten geschieden, dat het denkbeeld niet van haar afkomstig was. dooh van dien veolbel oven den politieman Mau rice Thevenet! En wie zou die persoon geweest zijn, denkt u, mijnheer Frobisher?", STALIN. maanden hebben hem echter klaarblijkelijk nerveus gemaakt. Het gerucht doet namelijk de ronde, dat Kaganovitsji, zijn „rechter hand", op het oogenblik beter schiet dan hij. Kaganovitsj moet nu zoo lang zamerhand ook elk. nachtelijk schaakspelletje win nen, dat Stalin met hem speelt. Voor de slaapkamer van Stalin staan 12 Georgiërs met gevelden bajonet, om voor de nachtrust van den „Eenzame van het Kremlin" te waken voor opgesteld dan, dat hij, met het oog op wat er om hem heen gebeurd, den slaap des vredes vermag te vinden. (Auteursrecht V.P.B.) (Nadruk verboden.) Strafzitting van Vrijdag 28 Augustus. Bergen a. Zee. BARBERTJE ZAL OP ALLE MANIEREN MOETEN HANGEN. De beruchte Bergen aan Zeesche parkeerzaak was blijkbaar nog altijd niet juridisch uitgeknokt, want opnieuw prijkte de naam van den Belg van Dappe ren op de rol en maakte veldwachter Boltjes zijn en tree in de salon van madamme Justitia, thans om te getuigen, dat mijnheer van Dapperen met een vrachtauto van te hoog gewicht een weg was ingere den die krachtens artikel 461 wetb. v. strafrecht, de beroemde Egmonder padovertreding, voor dit ver keer verboden is. Op die manier is de Belg mis schien toch nog de piel in het gastvrije Nederland! Heel hoog liep meneer de ambtenaar echter vermoe delijk ook niet met dit chicaneuse geklungel en eischte hij het minimum, 50 ct. boete of 1 dag. Wordt een veroordeeling uitgesproken, dan zal de weg ge heel het karakter van openbaarheid verliezen. Zoo rijzen opnieuw telkens verrassende problemen en het is dan ook te begrijpen, dat de kantonrechter, alvorens te beslissen, eerst het orakel van Delphi eens wil consulteeren en dus over 14 dagen schrif telijk vonnis zal wijzen. DE MACHINIST MOEST ER TOCH EERST NOG HARING OF KUIT VAN HEBBEN. Een extra lange mijnheer, zomers uitgedoscht in een piekfijn lichtkleurig flanellen saisoenkloffie, zoo dat we oorspronkelijk niet konden beslissen of het de koning van Denemarken of do nieuw-benoemde gou verneur van Indië was, bleek dan tenslotte te zijn de machinist Gerrit Hoogerwerf, in dienst van de Ne- derl. spoorwegen, welke heer den grondwerker Mi- chels op de Handelskade van de sokken had gereden en deswege tot f 6 boete of 4 dagen, plus schadever goeding van 2 knaken aan Michcls wegens schade aan diens kniebroek en fiets, wa§ veroordeeld. De machinist was keurig behandeld, doch scheen toch wel geneigd zich er zoo mogelijk onderuit te wur men en althans een deel van de schuld in Michels' z'n schoenen tc schuiven, zoodat hij in verzet was gekomen. Het mocht hem wel niet gelukken doch wél bleek onze goedhartige kantonrechter alsnog be reid om 1 gulden te laten vallen op de boete, terwijl hij tevens de machinist aanspoorde, den arbeider Mi chels niet te lang op z'n 5 pegels te laten wachten (Die wil ook wel eens liever in 'n mooi zomer pakje loopen dan in een gelapte broek) De heer Hoogerwerf beloofde de schade zoo spoe dig mogelijk te regelen Minister van Schaik kan nog wel eën week of 6 wachten WEEST SLIM EN DOET NIET ALS GLIM Deze varinant op een slagwoord ter aanbeveling van een bekend poetsmiddel, willen we ook eens be zigen in verband met den persoon van Jan Glim, 'n bakkersknecht op nonactiviteit te Beverwijk, die tc Akersloot in het NH Kanaal zonder acte had gc- Zelfs op dl't oogenblik wa5 Frobisher niet in staat, de waarheid te gissen, niettegenstaande Hanaud hem zoo dicht daarbij had gebracht. „Welnu dan, mevrouw Harlowe zelve im mens!" hervatte Hanaud. en toen Jim Frobisher uit afschuw en ongeloovigheid achteruit deinsde ging hij voort: „Ja, het is zoo! Mevrouw Har lowe ontving tegen etenstijd een brief, juist zoo als Ann Upcott, op den avond van het bal bij mijnheer de Pouillac. Ge zult u herinneren, dat zij dien avond dineerde in bed. De brief werd vertoond aan Jeanne Baudin. de verpleegster, die zich den inhoud zeer goed herinnert. Er werd een groote som gelds in geëischt. en ge zinspeeld op een aantal hartstochtelijke brie ven, die mevrouw Harlowe liever niet bekend gemaakt zou willen hebben geen sterke zin spelingen, wel te verstaan doch voldoende, om haar te doen begrijpen, dat de liaison, die tus- schen madame Raviart en Simon Harlowe had bestaan, aan den Geesel bekend was. Ik zal u nog eens iets vertellen, waarover u verbaasd zult staan mijnheer Frobisher. Die brief werd niet alleen vertoond aan Jeanne Baudin doch eveneens aan Betty Harlowe zelve, toen zij goe den dag kwam zeggen en zich liet zien in haar nieuw baltoilet van zilvergaas en haar zilveren schoentjes. Geen wonder, dat Betty Harlowe een weinig het hoofd kwijt raakte, toen ik in de boekerij een klein Valletje voor haar uitzette toen ik voorgaf, niet te willen lezen wat Me vrouw Harlowe tot Jeanne Baudin gezegd had, nadat Betty Harlowe naar haar bal was ver trokken. Ik had mij niet kunnen voorstellen, dat het zulk een onaangename val voor haar was!" ..Doch wacht eens even!" viel Frobisher in. „Indien mevrouw Harlowe dien brief het eerst van allen aan Jeanne Baudin toonde, en ver volgens aan Betty Harlowe in tegenwoordigheid vlscht met twee hengels, deswege door brigadier de Koekkoek en rijksveldwachter Gorter bij de kladden was gepakt en wiens zaak was aangehouden tenein de een der verbalisanten te hooren Vandaag had het feest dan plaats, natuurlijk tot schade van Jantje Glim, die tevergeefs trachtte de heeren aan 't verstand te brengen, dat hij alléén be zig was geweest een bij zijn officieelen hengel bchoo- rend stokje te repareeren. Tot zijn diepe teleurstel ling werd Glim veroordeeld tot 2 x 3 pop boete of 2x3 dagen logies, terwijl zijn hengel bovendien nog verbeurd werd verklaard. Alkmaar. WIE MOOI WIL ZIJN, MOET PIJN UITSTAAN. Een allerakeligst kruispunt voor weggebruikers in diverse vorm is voorzeker wel KerkpleinLange- straatLaurensstraat en zoo Weiter. Aan de eene zijde diverse elkander kruisende drukke straten, aan de andere zij de massieve groote kerk, het beroemde historische monument, dat zoo ongeveer in puin dreigt tc vallen en waarvan wel eens een brok is afgereden, maar die toch niet van wijken weet, zoo als van zoo'n verkeersbclcmmeringsolifant verwacht kan worden. De aanrijdingen zijn daar dan ook tal rijk, ondanks de inderdaad goede zorgen, door de politie ter verbetering aangewend en heden stond dan weer terecht een zekere mijnheer H. P. Bol, geen Alkmaarsche kaasbol, maar een koopman uit Rid derkerk, die een door den 16-jarigen loopknecht Gerard Levat bereden bakfiets een oplawaaier met zijn luxe auto had toegediend, waardoor Gerard met het heele stelletje van de sokken was geslagen. Geen persoonlijke ongelukken gelukkig, maar de bakfiets had f 9.10 schade bekomen. De Ridderker- kelijke Bol had direct ridderlijk schuld erkend en schadevcreffening toegezegd, doch scheen meer bij zijn positieven gekomen, aan zijn pantalon te hebben getrokken, althans toen hij heden terecht stond, scheen hij niet liet minste schuldbegrip te hebben overgehouden. Men hield zich echter ook nu maar aan zijn eerste schuldbewuste houding en .volgde ver oordeeling tot f 7.50 boete of 5 dagen, alsmede beta ling van de nota ad f 9.10, door den papa namens zijn minderjarigen zoon gepresenteerd. Alkmaar. WAAROM ALTIJD DAT NOODELOOZF. GEJAKKER? Het is ons inderdaad een raadsel, waarom zoovele automobilisten zóó worden bezield door den snel heidsduivel, een soort maniakkerij, die tallooze ern stige ongelukken veroorzaakt Bedenkt men niet, dat bij een eventueel ongeval, al die tijdwinning nutte loos is en wordt omgezet in een ongecomponeerdtijd verlies in een ziekenhuis of politiebureau? Dit ondervond ook de jeugdige kantoorbediende H. P. C. N. Moeskops, een nakomeling van het be roemde Medemblikker geslacht Moeskops, dat ge- loofspredikers, solisten, muziekdirecteuren, paedago- gen en beroemde sprinters heeft voortgebracht, toen hij op 25 April in het Burgemeesterskwartier Rep ping, Corf, Palingh en hoe al die ingekuilde burger vaders meer moge heeten, met zijn tot een buiten sporige snelheid opgevoerde auto den eerzamen boek houder Jan Visser, die in een diaconicgangetje een huishoudelijke brief aan tante Kaatje naar de Em- mastraatbus peddelde in de soep reed. De goede man schrok zoo hevig van het brullende monster, dat hij de kluts totaal kwijtraakte en geen gelegenheid meer kreeg eens kalm de verkeersregels te memorceren. Hij lag daar met zijn fiets, zooals men het noemt, voor jaffa, doch de inzittenden van de auto speelden correct de rol van den barmhartigen Samaritaan, na men den bijna bcwusteloozen en aan het been ge kwetsten man op cn brachten hem thuis ter verdere teederc verzorging. Thans, toen de jeugdige chauffeur terecht stond, was de heer Visser weer present, doch 'liep nog zeer moeizaam met behulp van een stok. Massage zal hem zijn vroegere vlugheid moeten hergeven, zegt dokter Hoogeboom! Wat de jongeheer Moeskops betreft, hij was rad ter tale en liet niets onbeproefd om de overtuiging te vestigen, dat hem wat de overrijding betrof, geen schuld trof, wél toegevende, dat hij casu quo te snel had gereden. De ambtenaar scheen nog al wat met dat Moeskopsi op te hebben en wilde, gelet op zijn goede reputatie, geen intrekking rijbewijs vorderen, wel een hooge boete, f 40 of 30 dagen, omdat oen dergelijke snelheidsontwikkeling niet getolereerd kan worden. A.s. week zal de kantonrechter zijn vonnis openbaren. De kansen op behoud van het rijbewijs staan niet bepaald slecht... imaar... quad vult Deus! Egmond a. Zee. GEEN OPENING VAN HET MODESEIZOEN, DOCH VAN 'T JACHTSEIZOEN. Droomen zijn toch maar bedrog, vermeende de ambtenaar, Mr. Bruys Tack, want ik had werkelijk gedroomd, dat alle konijnen uit de duinen waren vertrokken en 't stroopen alzoo was gebeurd en daar staat me nu weer zoo'n doorgewinterde stroo- per voor mij om te vertellen, dat 't wederom krioelt van konijnen en Arie Kok was zoo beslist in zijn zeggen. Och Arie heeft u dan maar wat op de mouw gespeld, aldus de verd., de 4l-jarige los-werk- man Jan Dekker Pz. van Egmond aan Zee, die op 14 Juli des nachts 1 uur met een brandende lan- van Jeanne Baudin, waarom sprak; Jeanno Baudin daarvan dan niet dadelijk tegenover den rechter, toen Waberski zijn aanklacht had ingediend? Zij zweeg er over. Ja, zij zweeg er over!" „En waarom zou zij niet?" gaf Hanaud ten antwoord. „Jeanne Baudin is een goed en een fatsoenlijk meisje. Voor haar, was mevrouw Harlowe in haar slaap rustig den dood inge gaan. juist de manier van sterven, die in een geval als het hare kon verwacht worden. Van de beschuldiging van Boris Waberski geloofde Jeanne Baudin geen woord. Waarom zou zij dan oude schandaaltjes oprakelen? Zii was zelve degene, die aan Betty voorstelde, met nie mand over den anoniemen brief te spreken" Jim Frobisher dacht over deze redeneering na en kon zich er mee vereenigen. „Ja thans be grijp ik haar standpunt", gaf hü toe, en Ha naud nam den draad van zijn verhaal weer op. „Nu, alzoo is Betty Harlowe naar het bal op den Boulevard Thiers vertrokken. Ann Upcott zit in haar zitkamer. Jeanne Baudin heeft dien avond niets meer le doen. Mevrouw Harlowe is alleen. En wat doet zij? Zich bedrinken? Neen dien avond niet! Zij zit op en denkt na. Wa ren er sommige van die brieven, welke zij en Simon Harlowe met elkander gewisseld hadden, vóór zij de vrouw van Simon Harlowe was, blijven bestaan? Zij meende ze alle vernietigd te hebben. Doch zij was een vrouw; zij kon er een paar achtergehouden hebben. En zoo ja, waar bevonden zich dan deze? Dan moesten zij in dat huis zijn, aan het andere einde van de geliei me gang Dergelijke gedachten moeten haar door het brein zijn gegaan. Want zij stond van haar lied op. schoot een peignor en haar pan toffels aan, ontsloot de gemeenschapsdeur tus- sohen haar slaapkamer en de schatkamer- en Zal het een tijdperk van vrede inluiden 1 Van 3 tot 6 September a.s. zal te Brus sel een internationaal congres voor den. vrede plaats vinden. „Er is nog nimmer zooveel over oorlog gesproken, dan sedert het bestaan van den Volkenbond", die ons de eeuwige vrede bezorgen zal". Deze ironische be merking is juist, al richt haar kritiek zich in feite meer tegen den oorlog dan tegen den Volkenbond. Vóór de catastrophe van 19141918 scheen ons de oorlog als een fataal kwaad, waaraan men ten slotte toch ontkwam, daar het meestal den anderen trof en gelegenheid gaf tot spannende lectuur. Van daag de dag staan de zaken er anders voor. Iedere spanning in de wereld, zij het in Spanje, in Danzig, of in Abessinië of in Mongolië, kan aanleiding ge ven tot een wereldoorlog, waarin tenslotte ook ons land betrokken kan worden. Zoodoende is het alter natief: „oorlog of vrede" een dagelijksche kwelling geworden, welke men niet ontwijken kan en die ieder volk. ook het neutraalste ter wereld, aangrijpt. Zoo gaat het ook met de R.U.P. (Rassemblement universel pour la paix), waarvan het eerste congres van 3 tot 6 September te Brussel zal plaats vinden. Waar de eerste idee der R.U.P. ontstond, valt moeilijk te zeggen; deze organisatie werd eigenlijk pas goed bekend, door den vorm, die Lord Cecil er aan gegeven heeft. Zij heeft ten doel het volgende: 1. Redding van den officieelen gouvernementeelen Volkenbond, door middel van de medewerking der volken. 2. Het putten van nieuwe krachten uit alle vol ken, alle klassen en alle partijen. 3. Het verplichten van alle deelnemers tot de belangrijkste grondslagen van den Volkenbond. 4. Organiseering van de thans nog versplinterde vredesbewegingen. Zouden de Volkenbondsvereenigingen aan een dergelijk programma haar medewerking willen ont zeggen? Om deze heen hebben zich geleidelijk na tionale groepen gevormd en naast deze traden ook internationale vereenigingen op. Van de binnenlandsche wrijvingen zal tijdens dit congres niet gesproken worden. Het belangrijkste vraagstuk was: Massacongres of studiecongres. Ofschoon Lord Cecil besloten heeft tot de tweede oplossing, zou men allicht geneigd zijn te zeggen, dat men reeds genoeg studie-congressen heeft ge had. Do Volkenbond zelve is een studiecongres en met welke resultaten? Doch ditmaal zal de wil der volken tot uiting komen en de regeeringen dienen te weten, dat het geduld ten einde is. Deze demo cratische eisch is op zichzelf zeer sympathiek, want is immers niet de geheel volkenbond een groot werk der democratie? In de laatste maanden is men tot de overtuiging gekomen, dat de overgroote meerderheid van de R.U.P. voor een positieve, scheppende vrede werken wil, en niet een avontuur ondernemen wil, dat ge heel Europa het lot van Spanje zal brengen: eën vreeselijke burgeroorlog. Tijdens de jongste zitting van de R.U.P. Is dan ook van verschillende zijden duidelijk hiertegen ge waarschuwd en deze waarschuwingen hebben uit werking gehad, want sinds eenige weken is er veel gedaan om het Congres te Brussel binnen de juiste lijnen te houden, ofschoon er nog veel van het suc ces van de zittingen zal afhangen. De groote massa is nu eenmaal „dynamisch";' daaruit kan een hymne op recht, vrede en vrijheid ontstaan, doch ook een strijdlied. Het gevaar voor een overrompeling is niet denkbeeldig en bestaat nog steeds. Nochtans gaan de verschillende dele gaties met de beste wil bezield naar Brussel, ten einde aldaar het belang van een opbouwende vrede voor een nieuw tijdperk te dienen. taarn was geweest in de Egmonder duinen. Jan Zw., zoetjes-aan een der meest hardnekkige stroo- pers, genoot de volle belangstelling, daar hij de eerste was in 't nieuwe lange seizoen van konij nen-ellende, zooals de ach en wee stamelende amb tenaar 't noemde. De goede man zag dan ook al angstige visioenen van lange zittingen der Egmond- sche strooperijen voor zich. De belangstelling kwam Jan anders niet ten goe de, want de straf die geëischt werd. f30 of 20 dagen met verbeurdverklaring der lantaarn, was lang niet malsch en zal z'n confraters wel danig de schrik' om 't hart slaan. Uitspraak f 15 of 10 dagen plus vernietiging der lantaarn. begaf zich door de geheime gang naar het le dige huis, het Hotel de Brebizart. En wat vindt zij daar, mijnheer? Een kamer die dagelijks wordt gebruikt, een bundeltje van haar brieven.- gereed liggende in het bovenste laadie van haar Empire-schrijfbureau, en op dat bureau de Co rona schrijfmachine van Simon Harlowe, als mede het papier en de enveloppen van de ano nieme brieven. Mijnheer, er is slechts één per soon, die toegang tot die kamer heeft weten te verkrijgen; het meisje, dat zii met weldaden, beeft overladen en voor wie zij op haar manier een genegenheid heeft opgevat. En te elf uur dien avond, wordf Francine Rollard opgeschrikt door het binnentreden van Tiaar slaaplkamer door mevrouw Harlowe. Een oogenblik ver beeldt Francine zich dat mevrouw stomdronken is. Zij werd zeer spoedig uit dien waan gehol pen. Men gelastte haar, op te staan, de thuis komst van Betty Harlowe. af te wachten, en deze terstond naar de slaapkamer van mevrouw Harlowe te brengen. Te één uur staat Francine in de donkere hal te wachten. Betty komt van. het bal thuis, en Francine brengt haar bood schap over. Aan geen van de beide meisjes is tot dusverre bekend, wat er van haar wanda den aan het licht gekomen is. D*ch in ieder geval iets. Betty Harlowe verzoekt Francine even te wachten en snelt de trap op naar haar slaapkamer Betty Harlowe had zich op ont dekking voorbereid. Zij had met vuur gespeeld, doch haar vingers wenschte zij niet te bran den. Het pülengif had zij gereed ja gereed voor zich zelve. Zij vulde het hypodermisch spuitje, en dit in de palm van haar handschoen verbergende, gaat zij naar beneden, haar wel doenster tegemoet. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 2