P
7 UW FILMS
Zoo veroverden wij de „Blauwe Wimpel"
ien nieuwe
Cuerfst...
M. MEIJER 8 ZOON
Herfstmodel len
Zaterdag 5 September 1936.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 10056
Nooit heeft de mode
ons zooveel vrij
heid gelaten
de nieuwe
Aan boord van
de „Queen Mary'
VOOR DE VROUW
ALS ik den indruk dien de drie of vier
duizend modellen der naiaarscollecties
op me gemaakt hebben in enkele woor
den zou moeten saamvatten zou ik zeggen:
Nooit heeft de mode ons zooveel vrijheid gelaten
als dit jaar. Alles kunnen we dragen, mits het
ons staat. Wie van korte nauw-sluitende sport
jasjes houdt ziet haar wenschen evenzeer ver
vuld als zij die aan wijde omwikkelende man
tels de voorkeur geeft. Wie zich naar den
schouwburg of het bal gaarne in een lange den-
grond-rakende robe kleedt heeft volkomen vrij
heid zoo'n ietwat plechtstatig kleedingstuk te
dragen, maar zij, die haar rokken liever niet la
ger dan tot den enkel dalen laat. behoeft vol
strekt niet te denken dat zij minder in de mode
is. De mode beweegt zich tusschen de korte rok
en de sleep. De „haute couture" heeft ditmaal
aan alle vrouwen tegelijk gedacht en daarvoor
verdient ze onzen dank, want hoevéél seizoenen
hebben wij niet beleefd, die slechts een bepaalde
categorie van vrouwen de volle maat der nieuw
modische aantrekkelijkheid gaven, terwijl de
groote rest op haar nagels bijten mocht. Nu is
daarvan geen sprake. De vrouw-van-smaak be
hoeft zich door geen enkele fantasie te laten
weerhouden.
Wat de herfstmocle aan nieuws brengt is al
gemeen-toepasselijk. Een der aardigste vondsten
bestaat wellicht in het „empiècement", dat een
helder en origineele noot ook aan het eenvou
digste japonnetje geven kan.
Daar is bij voorbeeld een robe van zwart
crêpe, die er wat somber zou uitzien ware het
niet dat een vierkant borststuk van rood flu
weel onmiddellijk iedere treurige gedachte op
de vlucht joeg. Dergelijke inzetsels worden al
tijd van een andere stof gemaakt dan die van
welke de japon vervaardigd is. zij slagen er ze
ker in ook aan het vaalste kleedje leven en gloed
te geven.
Vervr ooi ijkt worden alle robes ook, en in hoo-
ge mate. door de amusantste zakken, die ik ooit
zag. De zakken nemen dit seizoen alle denkbare
vormen aan. De meest-opvallende hebben den
vorm van handschoenen. Eigenlijk is er dus
sprake van vijf zakjes, waarin de vingers en de
duim juist passen. Deze vijf-vinger-zakjes zijn
haast elkaar op den mantel of de japon gestikt,
zoodat de vingers elkaar niet raken kunnen,
evenmin als in een handschoen. Onnoodig te
zeggen dat deze zakjes als bergplaats verder
geen nuttige rol spelen kunnen; ook het klein
ste artikeltje vindt er geen ruimte. Verder zijn
er zakken, die op kleine paraplutjes lijken, an
deren die aan orgelpijpen denken doen, weer
andere, die aan bootjes herinneren. Tallooze
mantels en jasjes hebben grappige zakjes als
éenig ornament. Alleen uit decoratief oogpunt
moeten ze beschouwd en beoordeeld worden,
want nuttig zou men ze bezwaarlijk kunnen noe
men. Het is met deze zakjes als met sommige
vrouwen, die er met zorg gekleed in gezelschap
heel aardig uitzien, maar die zelfs niet behoor
lijk een biefstuk zouden kunnen bakken. Oma-
mental but not useful....
Gekleede namiddag-japonnen kunnen ver
gezeld gaan van een „schortje" om niet te
zeggen: een slabbotje dat met twee sierlijke
knoopen aan het corsage gehecht wordt. De
kleur van dit schortje contrasteert met die van
de japon. Op een lang-gemouwde zwart-satijnen
robe zal men bij voorbeeld met goed resultaat
een vuurkleurig satijnen schortje hechten kun
nen of zelfs een van lamé, want het is volstrekt
De indruk van
3000 of 4000
modellen der
N ajaarscollecties
niet noodig dat het ..schortje" en de japon van
hetzelfde weefsel zijn. Deze dracht heeft een
voordeel, n.1. dit, dat u op eenzelfde robe ver
schillende schortjes dragen kunt, zoodat u er
voor heel weinig geld toch altijd anders kunt
uitzien.
Het algemeene type van de avondjapon va
rieert tusschen de robe„a l'odaliscnie", gedra
peerd tot de enkels en dikwijls voorzien van aan
de polsen sluitende mouwen, en de ronde wijde
japon, die een Francaise, welke haar geschiede
nis niet geheel vergeten
is, onmiddellijk aan de
kleederdracht tijdens 't
Tweede Keizerrijk den
ken doet. Voor den
avond belooft de tul
len of mousselinen
sluier, die losjes over
het kapsel geworpen
wordt, in vele varia
ties onder de licht
kronen te komen.
De pyama die eeni-
ge jaren verlaten was
herleeft. De nieu
we pyama's hebben met
de oude evenwel wei
nig gemeen. Ze be
staan uit een zeer
lange tuniek, die
vrii sterk getaillerd is.
zich daarna verwijdt en tot ver over de knieën
reikt. Van de pantalon, die er bij gedragen
wordt, is dus niaar een klein-stukje te zien. Het
lijkt me lang niet zeker dat dit kleedingstuk veel
opgang maken zal. Het is veel onpractischer
dan de oude pyama, die toch ook niet alleen
deugden had.
De sportrokjes zijn simpel en practisch. Vaak
zijn ze geplisseerd, maar soms ook hebben ze
„CONCERTO".
De rok van dit najaarspakje
is van indigo-blauwe wol.
De blouse van jersey heeft
dezelfde kleur. De breede
ceintuur en de mouwomsla
gen zijn donkerrood. De bo-
lero van zwart astrakan is
met hetzelfde donkere rood
gevoerd. De vilten hoed is
een Suzy-model.
Ontwerp: Lucien Le-
long, Parijs.
Gedeponeerd model P.A.I.S.
(Reproductie verboden).
slechts twee plooien, op ieder been één. Dat doet
deze rokjes dan levendig aan den pantalon van
de heeren der schepping denken.
Zooals reeds de hoog-gebolde hoeden de klei
ne vrouw ten goede komen zoo profiteert zij
ook van de „lijn", die in de mode. vooral voor
den avond, schijnt te zullen domineeren en die
de silhouet verlengt. Vele avondjaponnen be
staan voornamelijk uit een zeer lange tuniek die
■|||HI Laat
vakkundig ontwikkelen, afdrukken en vergrooten
Ons speciaal werk is een waarborg voor de beste
resultaten. Vlug en goedkoop. Ver zending dage
lijks. Alle merkartikelen, films, papieren, came
ra's enz. in voorraad. 1
FotogrAtelier en Fotoh. Arpad Moldovan
0 Nieuwe Niedorp
zich niet verwijdt maar de lichaamsliin volgt,-
waardoor een slank- en dus langmakend effect
verkregen wordt. Verschillende materialen wor
den met voorliefde in één japon verwerkt'» flu
weel paart zich met laken en taf zijde met kant
Geen enkele denkbare combinatie ontbreekt. Als
garneering doen voor avondjaponnen opnieuw
bloemen dienst, voornamelijk chrysanten, dah
lia's en anturiums. Avondmantels zijn voor een
goed deel van fluweel.
Van bont is voor wintermantels op ruime
schaal gebruik gemaakt. Nu eens is alleen voor
het front bont gebruikt terwijl de rug uit zware
zijde bestaat, dan weer begint het bont eerst
onder de taille, zoodat de indruk gewekt wordt
dat de draagster tot een bontschorfje haar toe
vlucht genomen heeft. Heel flatteus is ook
een bont-bolero, die naar verkiezing al of niet
over een wollen wintermantel gedragen worden
kan. Zulk een bolero, die met zeer groote bont-
knoopen gesloten worden kan, geeft op koude
en vooral op winterige dagen afdoende bescher
ming.
De modekleur schijnt vooral paars te zullen
zijn paars in vele nuances. Talrijke andere
tinten zullen eveneens gedragen kunnen wor
den, maar als u paars kiest kunt u er vrijwel
zeker van zijn dat u op een der winnende paard
jes wedt.
Parijs
GERTRUDE
Wij étaleeren reeds
MANTELS
COMPLETS
JAPONNEN
HOEDEN
Elegante modellen - Moderne stoffen.
LAGE PRIJZEN
LANGESTRAAT 3—5.
ALKMAAR.
Tc
tOEN ik den avond voor het
vertrek van Southampton
mijn bagage aan boord van
de Queen Mary liet bren
gen, viel mij onmiddellijk een zekere
rierveusiteit op, die iedereen, vanaf
den kapitein tot den jongsten
scheepsjongen, ten toon spreidde.
Tot nu toe had ik steeds ondervon
den, dat de bemanning van een
schip opvalt door de merkwaardige
rust. Wat beteekende dan dit S.O.S.
der zenuwen voor de start? Record
koorts!
Hoewel het varende reuzenhotel
pas den volgenden dag vertrok, be
sloot ik de nacht aan boord door te
brengen. Allereerst liet ik mij door
een liftboy naar de kappersalon
brengen, want op zulk een schip, of
beter: vooral op zulk een schip,
Een onzer bijzondere medewerkers bevond zich aan
boord van de Queen Mary, toen dit reusachtige schip
in vier dagen, zeven uur en dertien minuten de tocht
over den Atlantischen Oceaan volbracht, daardoor
de Blauwe Wimpel veroverend, die in het bezit van
de Normandië was.
moet men „netjes" zijn. Bij de eer
ste haal met de kwast begint de
figaro al: „Ik hoop maar, dat we
het nu zullen klaar spelen heeft
mijnheer ook al gewed?" „Hoe zoo,
gewed?", vraag ik schijnbaar onver
schillig. De man is verbaasd over
mijn onwetendheid. „Weet U dat
dan niet. Dit keer willen wij toch in
ieder geval de blauwe wimpel ver
overen Nu was de praatgrage
meester van het scheermes niet
meer te houden. Hij vertelde, dat
reeds weddenschappen afgesloten
werden, die niet behoefden onder te
doen voor die welke tijdens een
boksmatch of paardenrennen, geslo
ten werden. Een rijk man, die ge
wed had, dat het record verbeterd
zou worden, beloofde de stokers
zulke hooge premies, dat een even-
tueele winst deze zeker niet zou
kunnen dekken.
Precies half een vertrok het schip
onder het gejuich van duizenden uit
de haven. Het traject Southampton-
Cherbourg is voor de race wel het
doode traject naar de eigenlijke
start, maar wat zich gedurende deze
korte overtocht afspeelde was de
moeite waard. Geen oogenblik had
de marconist rust. De stroom tele
grammen: „Goede reis, Queen Ma
ry", wilde geen einde nemen; ieder
Engelsch schip, dat wij passeerden,
Het reusachtige schip bij
aankomst in de Engelsche
haven
moedigde ons door vlaggenseinen
aan
Om vier uur 's middags lag Cher-
bourg reeds achter ons. Een lang-
aangehouden sirenesignaal kondig
de de start voor de recordpoging
aan. Aan alle dekken stonden opge
wonden disputeerende passagiers,
het leek wel alsof er geen ander ge
sprek ter wereld was, dan de
blauwe wimpel. Veel hilariteit ver
wekte een al te ijverig Amerikaan,
die de start met zijn stopwatch „ge
nomen" had en die nu urenlang op
de draaiende wijzers keek.
Toen ik mij wilde gereed maken
voor het diner, ontmoette ik den
tweeden stuurman, die met een
somber gezicht rondliep. „Is er iets
aan de hand", vroeg ik hem. „Bent
u niet tevreden met uw scheepje?"
Zijn antwoord was zeer mismoedig:
„Ik vrees dat wij het reeds verloren
hebben. Wij zijn te langzaam ver
trokken. Op de eerste twintig mijl
zijn wij belangrijk achter gebleven
bij de tijd van de Normandië". Deze
uitlating werd weldra bekend en
had een waarlijk schrikbarende uit
werking. De weddenschappen vie
len onmiddellijk op 6:1 ten ongun
ste van de Queen. Bij het avondeten
werd minder naar binnen gewerkt,
dan men had mogen verwachten:
algemeene depressie.
Donderdagavond verscheen op 'dek
plotseling een goedgekleede neger,
die kwiek en veerkrachtig, zijn
ochtendwandeling maakte. Onmid
dellijk stormden eenige jonge lie
den op hem af en schudden hem de
hand, terwijl zij hem voortdurend
vragen stelden. De zwarte passa
gier van de Queen Mary was nie
mand anders dan Jesse Owens, de
man met de drie gouden medailles.
Tijdens de lunch kon de kapi
tein, Sir Edgar Britten, ons de
heuglijke mededeeling doen, dat we
reeds voorlagen op de Normandië.
Vanaf dit oogenblik schenen de pas
sagiers niet meer uit de nabijheid
van het commandodek te willen.
Vergeten had men den zwarten
athleet, vergeten waren alle pessi
mistische uitlatingen van den twee
den stuurman, wij waren allen op
gewonden gelijk toeschouwers bij
een stierengevecht en verheidden
vol spanning die berichten die ieder
uur betreffend de positie van de
Queen Mary bekend gemaakt wer
den. Kenmerkend was voor de al
gemeene opwinding, dat het anders
zoo populaire shuffle-board-spel niet
beoefend werd. Wij hadden wel wat
anders aan ons hoofd
Zaterdag was het zeker, 'dat, be
houdens bizondere omstaridighe-
den, onze Queen Mary het record
zou verbeteren. Alle passagiers wa
ren zoo trotsch, dat men in de ver
leiding kwam te veronderstellen, dat
zij er zelf heel wat toe bijgedragen
hadden. Ondanks de zegesternmin-
gen, waren er ook nu nog enkele
overmoedigen, die op „baisse" spe
culeerden. Bij een ongeluk hadden
zij heel wat kunnen verdienen, want
de weddenschappen stonden thans
22:1 voor de Queen.
De geheele Zondag werd 'de aan
staande overwinning gevierd. Van
het tusschendek schalde eveneens
lawaai op. Wij informeerden naar
de oorzaak: de kapitein had zich
ook niet laten kennen en het ge
heele tusschendek op bier getrac-
teerd. Tijdens het diner bereikte
onze record-stemming het hoogte
punt. Plotseling werd gemeld: The
lightship of Ambrose. Wij stormden
aan dek. Heel in de verte zagen
wij een trillend licht. Het doel van
de recordreis.
Op dat oogenblik was er geen
man meer beneden dek. Toen wij
trotsch het lichtschip passeerden,
klonk wederom het sirenensignaal.
Na enkele minuten van spanning
betrad Sir Edgar Britten de com
mandobrug, naast hem de eerste en
de tweede stuurman, allen bleek
van opwinding en vermoeidheid. De
eene passagier schreeuwde nog
harder dan de ander. Het was een
lawaai als zou het schip ondergaan.
Toen hief de kapitein de arm op,
verzocht om stilte en zei toen plech
tig: „Ladies and gentlemen, zoo
juist heeft de Queen Mary de blau
we wimpel veroverd