De Sirenes op het strand
te Callantsoog
12 PAGINA'S.
Den geheelen
pacht stuurloos
rondgedreven -
Een onderhoud
met de bemanning
KIJKEH is KOOPER bij CLOECK
Vlaggen te Zaandam
Woensdag 9 September 1936
Postrekening
No. 23330
Dit; blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij Inzending tot
's morgens 8 uur, wordeD Advertentiën nog zooveel mogelijk in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
79ste Jaargang. No. 10059
COURANT.
Int. Telef.
No. 20
Uitgave der N.V. v.Ü. P. Trapman Co., Schagen
Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
aanvankelijk 15 leden der
bemanning met behulp van
de broek aan wal gebracht.
CALLANTSOOG. Na den geheelen
nacht stuurloos te hebben rondgedreven tus-
schen IJmuiden en Den Helder is dus het
Noorsche kolenschip „Sirenes" zooals we
reeds in ons nummer van gister uitvoerig
meedeelden tenslotte op het strand te Cal
lantsoog vastgeloopen. Het middenschip werd
met den kop naar het Noorden evenwijdig
aan de kust op het strand gezet, nog geen
honderd meter van den duinenrand af. De
voorsteven is vastgeloopen op een strekdam.
In de vroege morgenuren stonden reeds
honderden in den stroomenden regen op de
duinen te kijken.
Te ongeveer half negen werd door middel
van het Wipper-toestel (de z.g. „broek"), ver
binding met de „Sirenes" verkregen.
Te kwart voor tien waren reeds vier leden
der bemanning aan land gebracht, die bij
Café de Haan werden ondergebracht, waar
zij van droge kleeren en voedsel werden voor
zien.
Toen het 10 uur was, waren reeds twaalf man van
de hit. 35 koppen bestaande bemanning aan wal ge
bracht.
Intusschen sloegen de hooge zeeën nog steeds over
hot schip. De bemanning wilde desniettemin een
eigen reddingsboot uitzetten, wat ongetwijfeld een
hachelijke onderneming was.
Op advies van den schipper van de Egmondsche
reddingboot „Jan van der Plas" werd hun door sei
nen vanaf de duinen kenbaar gemaakt, geen boot
te strijken.
De positie van het schip is verre van gunstig. Daar
het zeer dicht op de kust zit, diep met den kiel in
het zand, moet het wel haast onmogelijk geacht wor
den, het schip te bergen. Het moet vermoedelijk als
verloren worden beschouwd.
Een defect aan de stuurinrichting.
Het stranden van het s.s. „Sirenes" moet geweten
worden aan een defect aan de stuurinrichting.
De positie van het schip leverde geen onmiddellijk
gevaar op, zoodat gistermiddag voorloopig geen op
varenden meer van boord gingen. Op dat oogenblik
waren vijftien van de uit 35 koppen bestaande be
manning aan wal gebracht. De overigen, w.o. de ka
pitein, die ziek is, zijn aan boord gebleven. Als het
weer wederom slechter werd, zouden ook dezen met
behulp van de broek aan wal worden gebracht. De
verbinding met de kust blijft in stand.
EEN NIET TE NEMEN HINDER
NIS. DANSENDE SCHIPBREU
KELINGEN. HET SCHIP HEEFT
WEINIG AVERIJ BEKOMEN.
Gistermiddag even over vieren kregen wij een
seintje uit Callantsoog om even te komen, daar de
kapitein van de gestrande „Sirenes" waarschijnlijk
om half vijf van boord zou komen.
Een interview!
U begrijpt dat wij ons niet lang bedachten, maar
al spoedig de steven van onze auto naar het westen
wendden om een kansje te wagen van den Noorschen
kapitein iets te vernemen over zijn wedervaren in
den afgeloopen nacht.
,'t Is slechts 'n korte weg van Schagen naar Callants
oog, tenminste als de meer dan schandelijke hinder
nis bij Stolpervlotbrug geen ontijdig einde maakt aan
band of veer van de arme automobiel, die met een
schok en een smak, de slecht verzorgde overgang
daar ter plaatse „neemt".
Wij waren gelukkig; ons wagentje nam een gezel
lig sprongetje en weldra suisden we ons oude Cal
lantsoog binnen.
Wat een drukte!
Reeds onderweg waren we tal van auto's, fietsen
en andere vehikels gepasseerd, maar in het dorp
zelf bleek eerst recht, dat er wat bijzonders aan de
hand was.
Daar komt nog 'bij, dat het kermis is, dus al met
al een komen en gaan, dat prettig aandeed.
Door keurige, inderhaast geschilderde bordjes
geleid kwamen we al spoedig,1 angs den gewonen
weg, bij de zee, waar de „Sirenes" vlak tegenover
het dorp hoog op het strand ligt.
Veel doet de situatie denken aan de stranding
van de „Kerkplein" te Egmond aan Zee. Dit schip
was iets grootcr dan de „Sirenes", maar veel is het
niet en het te Callantsoog gestrande schip steekt
ook zeker wel een 10-tal meters boven het strand
uit.
Vol verwachting keken we naar omhoog, naar dien
steilen, hoogen wand, waarlangs ons slachtoffer
straks zou afdalen.
Het mocht niet zijn.
Al spoedig vernamen wij, dat de kapitein onge
steld was en niet van boord zou komen.
Wat nu?
Trachten aan boord te komen?
Erg aanlokkelijk ziet de uitgeworpen touwladder
waarlangs de matrozen af en aan klimmen, er niet
uit. en eerlijk willen wij erkennen wel een beetje blij
te zijn geweest, tften bleek dat de „Sirenes" zijn deur
voor persmenschen gesloten hield, want we betwijfe
len het of onze landbeenen in staat zouden zijn ge
weest deze slingerende en zwaaiende hindernis te ne
men.
Wij konden ons, zooals gezegd, deze moeite bespa
ren, daar niemand aan boord werd toegelaten.
Eigenlijk toch wel een teleurstelling! Enfin, het
pad van een krantenman gaat nu eenmaal dikwijls
langs doornen en toen wij dan ook eenige malen iet
wat nijdig naar den ijzeren reus gekeken hadden,
die zoo ongastvrij onze journalistieke nieuwsgierig
heid afwees, zijn we maar het dorp op „roof" inge
gaan. En gelukkig met beter succes!
Allereerst gingen we eens een kijkje nemen in Ho
tel De Haan, waar de achttien leden van de beman
ning, die aan wal waren gegaan, zijn ondergebracht.
We troffen het, want nadat we de gelagkamer,
welke geheel gevuld was met kermishoudende dans-
lustigen, waren doorgeworsteld, troffen we een acht
tal Noren aan, die juist bezig waren zich te goed te
doen aan flinke boterhammen en een warm bakje
troost.
We schoven wat aan en kregen al spoedig van den
Engelscli sprekenden stoker de verzekering, dat alles
lekker smaakte en men oyer de verzorging zeer te
vreden was. De forsche boy vertelde dat hij, ondanks
de luide dansmuziek, den geheelen dag heerlijk had
geslapen en zich thans weer patent gevoelde.
Uit den aard van de zaak is een stoker al een zeer
slechte bron van informatie, als men iets weten wil,
van dat wat op het dek van het schip was gebeurd,
maar helaas waren de officieren aan boord gebleven,
dus voor ons onbereikbaar en spraken de andere ma
trozen slechts Noorsch. Een taal, die wij nu een
maal niet machtig zijn.
Toch vertelde de stoker ons van de doorgestane el
lende en de wanhopige strijd tegen den storm, die
met geweldige kracht het schip naar de gevaarlijke
Hollandsche kust dreef.
Door het onklaar geraken van de stuurinrichting
kon met het schip niet langer worden gemanoeu
vreerd en toen dit euvel was hersteld, zat men vlak
op de kust.
Onafgebroken heeft de bemanning tegen de ele
menten geworsteld, steeds nog maar hopend bij Hel
der te kunnen binnenloopen, doch tenslotte moest
men capituleeren en liep bij Callantsoog vast.
De stoker vertelde nog dat zij, om het schip gemak
kelijker bestuurbaar te maken met de ballasttanlcs
en het ruim 4 vol water goedsmoeds uit IJmuiden
waren vertrokken, met bestemming New Cast.Ie, waar
lading zou worden ingenomen voor Zuid-Afrilca.
Het mocht niet zijn!
Inplaats van zijn anker uit te werpen in de En-
sche kolenhaven heeft de „Sirenes" thans tot lig
plaats het verraderlijke strand van onze barre kust.
Wij wenschten den stoker en zijn makkers nog ver
der een prettigen maaltijd en trachtten al laveerend
langs de dansende paartjes weer de buitendeur te
bereiken, toen wij opmerkzaam werden gemaakt, op
een tweetal danseurs, die met gratie hun dan->"<;
rondgeleidden en... tot de gestranden behooren.
Jeugd vergeet gauw en als blonde schoonen lok
ken, valt alle doorgestane leed weg om plaats te
maken voor jolijt en plezier.
Nog eens verder probeeren iets aan de weet te
komen, dat de lezers van de Schager zal interessee
ren. Gemakkelijk is dat niet!
Hoe het schip langs onze kust is voortgejaagd,
hadden wij reeds gemeld. En herhalen. Foei! Niets
is bedenkelijker.
Nieuws! Nieuws! Waar halen we dat vandaan?
Maar alweer was het geluk met ons en kwamen
wij van volkomen betrouwbare zijde te weten dat de
vertegenwoordiger der verzekeringsmaatschappij, de
heer Andersen te Rotterdam zoo juist een bezoek
aan den kapitein had gebracht. Deze had besloten
met het overige deel der bemanning vannacht aan
boord te blijven. Ook deskundigen verzekerden ons
later hierbij, dat zelfs al zou de storm opnieuw op
steken, er geen gevaar was.
Op onze leekenvraag of hij daar wel zeker van
van was, kregen wij tot antwoord: „Daar, op dat
schip, slaapt U veiliger dan thuis in Uw bed!"
Of de „schuit" zou worden losgosleept, kon de
heer Andersen niet zeggen.
Oogenschijnlijk had ze weinig schade heloopen.
Slechts een klein lek in ruim vier. Veel zal afhan
gen hoe het weer zich in de komende dagen houdt.
Wordt dit ruw en gaat het vaartuig „rijden", dan
is het niet onmogelijk, dat de kiel zoo ernstig be
schadigt, dat het schip wrak wordt gegeven.
Het is n.1. 23 jaar oud en ongeveer 3 jaar geleden
gekocht voor 10.000. pond sterling.
Als een nieuwe ltiél moet worden gelegd, kost dat
7000 a S000 p. st., zoodat het dan wel voordeeliger
kon worden de boot ter plaatse te sloopen.
De „Sirenes" is. eigenlijk geen kolenboot, maar
evenals de „Kerkplein" een schip, dat 's zomers
hout vervoert en de rest van het jaar kolen en der-
gelijken.
Dit soort schepen heeft vrij kleine ballasttanks
en zijn daarom in niet geladen toestand ietwat
moeilijk bestuurbaar.
De heer Andersen was vroeger zelf kapitein op
een dergelijk schip geweest en roemde overigens de
zeewaardigheid.
De .Sirenes" had juist een drietal weken in Am
sterdam gedokt en was geheel opgeknapt en nage
zien.
Indien tot afbrengen zal worden overgegaan, dient
men eerst met kabels het schip van den dam, waar
op het is vastgeloopen, af te halen en het daarna
om te zwaaien met den achtersteven naar zee toe.
Dan pas komt er werk voor de sleepbooten, die
dan bij hoogwater moeten trachten de „Sirenes"
vlot te krijgen.
Naar schatting is hier zeker een drietal weken
werk aan, zoodat het stoomschip nog wel lang een
attractie, op hét Gallantsooger strand zal blijven
vormen.
Wordt tot berging overgegaan, dan zal dat worden
opgedragen aan Wijsmuller, IJmuiden en Doeksen,
Terschelling, voor gemeenschappelijke rekening.
Alvorens weer *iaar onze Heimath terug te kee-
ren zijn we nog even gaan kijken.
Het was laag water en men kon zonder vrees voor
natte voeten langs de. steenen dam tot bij het schip
loopen.
De voorsteven zit als het ware vastgeklonken in
de hardsteenen keerdam, waarvan ze alle heipalen
als luciferhoutjes heeft afgeknapt, om daarna in de
ze harde bedding een gleuf te slijpen, waar ze de
spitse boeg in kon laten rusten.
Dat het schip hierdoor niet sterker is beschadigd is
bijna onbegrijpelijk.
Het is nu maar te hopen, dat het weer meewerkt.
De weerberichten luiden niet gunstig, maar geluk
kig komen die altijd ook niet precies uit en dus heb
ben we ook ditmaal een kansje.
Want als het werkelijk stormen gaat, ja, dan kan
het nog leelijk worden.
Alles is thans echter gedaan om verder onheil te
voorkomen. Sterke kabels verbinden het schip met
de wal, alle ballasttanks zijn vol water, terwijl ook
de ruimen 4, 3 en 5 voor den nacht nog zullen wor
den volgepompt, om het schadelijke „rijden" of „dom-
pen" te voorkomen.
Wat menschen konden doen om verdere ongeluk
ken te voorkomen, werd gedaan en nuWelte
rusten „Sirenes".
Good night.
Een aanbod van „De Princevlag".
Naar aanleiding van het in de pers voorgekomen
bericht, dat het dagelijksch bestuur van Zaandam
op 31 Augustus jl. uit bezuinigingsoogpunt alleen
van het gemeentehuis de vlag deed uitsteken, heeft
het hoofdbestuur van de vereeniging „De- Princevlag"
aan B. en W. van Zaandam een schrijven gericht.
Daarin wordt medegedeeld, dat het hoofdbestuur, de
houding van het gemeentebestuur van Zaandam
betreurend, met algemeene stemmen besloot voor
volgende nationale gedenkdagen een onbeperkt aan
tal vrijwilligers aan te bieden teneinde in Zaandam
de vlaggen aan de gemeentegebouwen te komen uit
steken. Bovendien verklaart de vereeniging zich be
reid, indien dat noodig mocht zijn vlaggen in bruik
leen af te staan.
ontdekking in een leidsche kerk.
Schilderijen van Joris van Schooten, een
van de leermeesters van Rembrandt.
Bij een inwendige restauratie van het kerkge
bouw der Evangelisch Luthersche gemeente te Lei
den, is een negental schilderijen van onder een
verflaag te voorschijn gekomen. Sommige zijn vol
uit. gesigneerd door Joris van Schooten (Leiden 1587
1651), een van de leermeesters van Rembrandt.
De directeur van het Stedelijk Museum de Laken
hal, Koert, is van meening, dat alle doeken van de
zelfde hand zijn, zoodat hiermede een waardevolle
ontdekking is gedaan.
De schilderijen zijn gerestaureerd en zullen in de
k^rk worden opgehan^T,
