Schager II
Roosjes I
IHOOPER
hebben succes
KIJKEN is
KOOP
EN bj Cl
.OECK
Kantongerecht
te Alkmaar*
Geheim stemrecht
in Hongarije?
VARIA
Feuilleton
Vrijdagzitting van 2 October.
A 1 km aar.
MEESTER SCHOLTEN IN ZIJN ELEMENT
De eerste zaak, die wegens restauratie van
het Kantongerecht, ditmaal in de grooie
rechtzaal werd gehouden, die van de 101
strafprocesjes aan de orde was gesteld, was
een eerste klas snertzaak, overtreding van
het parkeerverbod in de Alkmaarsche Lan-
gestraat door zekeren meneer A. V. uit
Den.Haag, die op Maandag 21 Sept. in z'n
auto vanuit de Achterstraat in de Lange-
straat was gekomen en aan de op dien dag
.verboden zijde te lang had geparkeerd.
Mr. Herman Scholten, de bekende jurist,
verscheen als gemachtigde, mede ten be
hoeve van den A.N.W.B., die het met dit
Alkm. parkeergegoochel niet eens was en
nu eens wilde uitgekiend zien, waaraan
men zich te houden had.
Aan de hand van verschillende wcts- en
verordeningsartikelen trachtte nu mr. Schol
ten eens aan te toonen, dat de parkeer--
borden niet voldoen aan de gestelde eischen
en ook niet aan de hoeken der verschillen
de zijstraten waren aangebracht, zoodat niet
ingelichte belanghebbenden daardoor mis
leid werden.
Ook werden hier, waar men te doen
heeft men een afwisselend parkeerverbod,
de gewenschte omklapborden gemist.
Het zou misschien wel nuttig zijn, radio
horden met enorme luidsprekers aan te
brengen, die de heele Langestraat door-
■biilderen om de onkundige autobestuurders
op de hoogte van den toestand te houden!
In ieder geval, de ambtenaar, mr. Tack,
<3ie van uit zijn mooie vacantiewandelingen
opeens met zijn aristocratische neus in dit
juridische parkeervet viel, waagde het er
maar op f 1 boete of 1 dag te vorderen,
't Was toch 'n juridische kwestie, die wel
hooger op zal gezocht worden.
Mr. Herman Schollen bleef natuurlijk bet
antwoord niet schuldig en achtte de verorde
ning op grond van onvoldoende vorm en
plaatsing der borden niet verbindbaar. Het
is natuurlijk duidelijk, dat de voorzichtige
Mr. Boerrighter niet over één nachtijs gaat
hobbelen, maar eerst a.s. Vrijdag principieel
uitspraak zal doen.
j£ u d o r p.
DE ALKMAARSCHE KAASKOPPEN
HOUDEN VAN NETHEID EN ORDE.
Dit loffelijk beginsel werd ook op 27 Sep
tember den expediteur Gerrit K. te Oudorp
aan zijn overigens niet abnormaal verstand
gebracht, toen hij zoo slordig was, 'n vat
en 'n bus onbehoerd op het trottoir achter
te laten. Direct was er een gemeentelijke
gladde-knoopendragcr als de kip van v.
Santen bij om Gerrit bij zijn terugkomst liet
traditioneele prentje te overhandigen, een
activiteit die hem thans op 3 pop boete nf
1 'dag (bestemming welbekend) kwam te
staaru
Noordscliarwoud e.
TOON DACHT: IN 'T DONKER ZIJN ALLE
KATJES GRAUW.
Een elegant mannetje uit Zuidscharwoude,
*n arbeider, bij de Burgerlijke Stand bekend
als: Antoon J„ wien echter een degelijke
kuur met Silvikrin niet kwaad te pas zal
komen, bad in den avond van 17 September
te Noordscharwoude, zonder licht gepeddeld,
■wat echter den gemeenteveldwachter Leu
ring niet onbekend bleef, zoodat Toontje
voor zichzelf de gevolgtrekking kon maken,
dat hij de pisang was, 'n eer, die hem be
den met 'n knaak boete of 1 likdag in re-
koning werd gebracht.
Bergen.
EEN ZELDZAAM VERSCHIJNSEL VAN
WERKFIBER IN DEZE DAGEN.
Onze welbekende Berger waschfabrikant
'A. J. ter H. treft het altijd bijzonder met
zijn waschknotjes, die altijd maar per se
door willen werken, hoewel zij met verma
nende woorden door den patroon en fijn ega
worden gewaarschuwd, dat de handhavers
der arbeidswet steeds als bricschende leeu
wen, zoekende wie zij zullen opknabbelen,
rondwaren.
Ook op 25 September werd de goede heer
ten II. weer geplaagd door zoo'n volijverig
dametje, die nog maar steeds bleef doorwer
ken, hoewel liet arbeidswetklokje van ge
hoorzaamheid reeds was geslagen en 'me
vrouw v. H. reeds meermalen gejammerd
had tegen de blonde Eulalia: „Kind, kind,
hou toch op, wecst toch voorzichtig!"
Maar zonder resultaat, Eulalia bleef was-
schen en plassen, strijken, vouwen en man
gelen met gevolg, dat de al te toegeeflijke
waSchpatrpon weer de pisang werd en lot
1 gulden boete of 1 dag petoet werd veroor
deeld. De straf was niet zwaar, maar je
kunt er toch liever taartjes voor halen, niet
waar?
W armenhuizen.
HET MANKEERT STEEDS AAN DE
VIOOL OF AAN DE STRIJKSTOK.
Het leven van den vrachtautochauffeur
van het grootbedrijf is ook geen roos zon
der doornen. Altijd heeft ie poppekast met
de motor- en rijwielwet. Dan is zijn vracht
wagen te zwaar, dan weer te breed en deze
laatst genoemde onvolmaaktheid werd ge
constateerd bij den petroleumexpeditiewagen
uit Amsterdam, bestuurd door Petrus A. v.
d. II., toen hij werd aangetroffen op een
voor dergelijke motorrijtuigen niet geschik-
tcn rijweg te Warmenhuizen. De goede man
die het feit niet op eenigen redelijken grond
kon ontkennen, moest bloedon en werd ver
oordeeld tot f 3 boete of 3 dagen.
Akersloot.
JE MOET MAAR GESJOCHTE ZIJN!
Het Akerslooter koopmannetje, type van
'n crisis minimumlijder model 1936, Piet v.
T., had voorheen zaken gedaan met een
auto, maar die stos en weelde behoort reeds
lang tot het verleden. Thans snort hij met
veel geraas op een fiets met een 1 P.K.
hulpmotortje, waar hij bovendien geen rijbe
wijs voor heeft Tot overmaat van rampza
ligheid werd Pietje nog gesnord op de
Voormeer te Alkmaar en waar hij niet in
het bezit was van een rijbewijs C, waar hij
eerst nog voor moet studeeren en examinee-
ren, werd hij Vrijdag nog weer opgedoft
met 3 gulden boete of 3 dagen!
Het huilen stond den hulpmotormartelaar
nader dan het lachen, geloof dat maar ge
rust.
De hnidige kieswet leidt tot vele mis
standen.
Boedapest, 2 Oct. 1936.
Onmiddellijk voordat hij met verlof ging
heeft de Ilongaarschc minister president
Gömbps aan den voorzitter van de Kamer,'
Alexaüder Sztranyavsky een schrijven ge
richt, waarin hem verzocht werd, na de
heropening van de Kamer op 28 October
1936 de partijleiders tot een gemeenschappe
lijke bespreking bijeen te roepen'. Onderwerp
van de besprekingen zullen alle belangrijke
problemen zijn, waarmede de Kamer zich
in het komende zittingsjaar zal hebben be
zig te houden, en daaronder staat het pro
bleem van de hervorming van het kiesrecht
op de eerste plaats.
Het kiesrecht in Hongarije, dat eigenlijk
nog uit het jaar 1848 stamt, behoeft in do.
eerste plaats een hervorming, wijl het niet
geheim is. Het huidige kiesrecht heeft tot
een aantal misstanden geleid, die voor bree-
de kringen van de bevolking ondragelijk zijn
omdat de autoriteiten rectificatie van de
resultaten uit gemakkelijk te begrijpen over
wegingen meestal verhinderen. Dientenge
volge moest men verschillende malen zijn
toevlucht tot trucs.nemen: een advocaat van
de oppositie heeft op deze wijze het schijn
proces als middel van correctie van den
verkiezingsuitslag uitgevonden. Hij wist, dat
in zijn district eenige tientallen burgers,
wier stemmen voor de regeering waren ge
teld, op den dag der verkiezingen niet aan
wezig waren geweest. Toch weigerden de
autoriteiten het resultaat van de verkiezing
te herzien. Daarop klaagde de advocaat als
vertegenwoordiger van een met hem be
vriend restaurateur, die in dezelfde stad
woonde, alle „foutief gotelden" aan wegens
een schuld, die zij op den verkiezingsdag in
het restaurant van zijn vriend zouden heb
ben gemaakt. De aanklacht werd afgewe
zen, daar alle gedaagden door getuigen kon
den bewijzen, dat zij op den verkiezingsdag
niet in de stad waren geweest. Juist deze
rechterlijke uitspraak had de advocaat noo-
dig, om zijn bezwaren togen de gehouden
verkiezing te staven. Inderdaad had hij
daarmede succes.
Het Hongaarsche kiesrecht is meer her
vormd dan. een ander ter wereld, waarbij
in den loop der jaren een voortschrijdende
democratiscering viel waar te nemen. De
wet van 1848 schonk hót stemrecht voorloo-
BEHANDELING VAN KUILPRODUCTEN.
Door verschillende oorzaken maar vooral
wel door de teeltheperkingsmaatregelen is
do teelt van witlof in onze streken de laat
ste jaren nogal in belangrijkheid toegeno
men.
Te velde is het een gewas, dat niet veel
moeilijkheden geeft. Met ziekten heeft men
niet veel te kampen, hoogstens een weinig
niet het wit, dat. veelal echter niet zoo ern
stig wordt. Heel anders is dat echter met
de wortels die den winter over in kuilen
bewaard moeten worden. In die wortels
treedt de laatste jaren nogal veel rot op
en dat is soms zoo erg, dat het de moeite
loont eens uit te zien naar een middel dat
le voorkomen.
Dat, rotten wordt veroorzaakt door ver
schillende schimmels, o.a. Fusarium en
wellicht Botrytis, maar ook door verschil
lende soorten bacteriën. Het zijn geen din
gen die verband houden met plantenziekten
maar ze zijn veeleer te beschouwen als
voorraadschimmels of bacteriën. Te velde is
er dus niets aan te doen maar de wortels
worden in de kuil gebracht en zijn dan be
zet met sporen van de schimmels of bac-
terieën of met mycelium. Ook de grond,
die als dekmateriaal gebruikt wordt kan
de besmetting veroorzaken. Hoe dat ook zij,
het loont de moeite te trachten dat rot te
voorkomen. Nu zijn er in ons land nog
niet veel proeven genomen tegen dergelijke
bewaringsziekten. In andere landen echter
meent men met bet ontsmetten van de wor
tels voor het inkuilen wel succes te heb
ben. Soms ook strooit men dc ontsmettings-
stof gewoonweg tusschen de wortels in. Dat
is dus al heel gemakkelijk.
Als ontsmettingstof kan gebruikt worden
van de gewone ontsmettingsmiddelen die
wij in den tuinbouw en in den landbouw
gewoon zijn te gebruiken en daarvan zijn
Aretan, sublimaat, Germisan, enz. al zoo be
kend. dat daarover niet verder behoeft te
worden uitgeweid.
Wie veel wortels op te kuilen heeft doet
het beste zich even tot ondergeteekende te
wenden. Dan zal een proefplannelje worden
opgemaakt. Men moet namelijk niet verge
ten, dat het een proef moet zijn, wil men
eventueele resultaten kunnen vaststellen.
Dit ontsmetten van witlofwortels behoeft
niet beperkt te -blijven -tot dit arikel alleen.
Alle andere kuilartikèlen, b.v. voederbieten,
kuilaardappelcn. knolrapen, enz. kunnen
aan rotting onderhevig zijn en kunnen dus
voor hetzelfde doel worden gebruikt. Vol
gens Duitsche gegevens zouden ontsmette
knollen en bollen ook niet door muizen ge
zocht worden. Waarom zou hetzelfde niet
bij wortels het geval zijn. De geur van de
ontsmettingsstoffon zou de muizen n.1. af
schrikken. Zou dit het geval zijn, dan zou
het dubbel de moeite loonen, een dergelijke
proef op te zetten.
Ondergeteekende zal gaarne met raad en
daad bijstaan terwijl die ook wel voor de
ontsmettingsstoffen zorg kan dragen.
De Ambtenaar bij den Planten-
ziektenkundigen Dienst,
VAN HERWIJNEN.
pig slechts aan den adel; spoedig daarop
kregen ook grondbezitters, zakenlieden met
eigen kantoren en zij, die aan een hooge-
school een titel hadden gehaald, recht tot
stemmen. In 1874 kwam een wet tot stand,
die de kring dezer personen nog uitbreidde.
In 1899 werd de bepaling opgeheven, die
achterstallige belastingbetalers het stem
recht ontzegde. Onmiddellijk voor den oor
log zouden ook de laatste stembeperkingen
gesloopt worden, maar eerst in 1919 kreeg
ieder Hongaar van 24-jarigcn leeftijd, die 6
jaar in dezelfde gemeente had gewoond,
stemrecht. In 1922 onder het kabinet-Beth-
len zette men de klok terug en werd het
aantal stemgerechtigden door allerlei bepa
lingen met ongeveer een derde deel vermin
derd. Op het oogenblik geldt nog de weinig
bevredigende kieswet van 1925.
DE GEEST VAN
DEN BROCKEN.
Onder de vele natuurwonderen, die me
nigeen reeds schrik en angst hebben aange
jaagd, mag zeker wel genoemd worden het
„beruchte" spook van den Broeken of Bloks
berg, het hoogste punt van het Harzgeberg-
te. De toerist weet, dat dit punt een uit
zicht biedt op vele kilometers in het rond.
Op dezen top staande, overziet men een
oppervlak, dat bijna een tweehonderdste deel
beslaat van geheel Europa en dat een zie
lenaantal heeft van eenige millioenen.
Van de vroegste tijden af werd dit geberg
te door een deel der bevolking beschouwd
als de zetel en vergaderplaats van geesten
en heksen: in ons land heeft eens de Moo-
kerheide een soortgelijke reputatie bezeten.
Nog heden ten dage vindt men op den
Bloksberg de granietblokken, die bekend
staan als heksenstoel en altaar, als toove-
naarsfontein en andere door berggeesten
gebruikte plekjes. Zelfs de kleine, blanke
anemonen worden door vele bewoners van
het omringende land nog steeds beschouwd
als heksenbloempjes.
Waarschijnlijk hebben al deze benamin
gen haar oorsprong te danken aan de tij
den, toen liet Christendom voor het eerst
zijn invloed deed gelden in de midden-Euro-
peesche landen en de bewoners van deze
streken in het geheim hun goden aanbaden
op de hooge, eenzame toppen der bergen.
De duidelijkste beschrijving van den
berggeest, welke alleen bij zonsopgang zich
vertoonde, is geleverd door Hane, die het
„spook" van den Broeken op den 23stcn Mei
van het jaar 1797 persoonlijk waarnam. Na
dat hij dertigmaal zonder eenig resultaat op
den kruin van den berg had overnacht,
smgakte hij eindelijk de voldoening het
„spook" met eigen oogen te aanschouwen.
Om vier uur in den ochtend steeg de zon
bij helderen hemel uit do kim op, terwijl
de westenwind de ijle dampen, die zich nog
niet tot dikke wolken hadden samengepakt,
voor zich uit dreef. Om kwart over vier
Boven zijn theewater?
„U ziet niet dubbel, mijnheer, wij zijn
tweelingen."
„Wat? Alle vier?"
„Mensch, hoe kan je zoo'n groote klok
met je meesleepen. Je moet een armband-*
horloge koopen!"
ging Hane kijken of hij naar het Zuidwesten
een vrij uitzicht had, toen hij tot zijn groote
verbazing naar den kant van de Achter-
manns Höhe, een menschelijkc gedaante
van buitengewone afmetingen gewaar werd.
Toen Hane de hand uitstak naar zijn hoed,
om dien te beschermen tegen een flinken
rukwind, werd die beweging gelijktijdig uit
gevoerd door „het spook". Zoo ging het met
alle andere bewegingen die hij maakte. De
reusachtige berggeest, die niets anders was
clan een schaduw, bootste alles getrouw na.
Voor andere proeven was geen gelegen
heid, want plotseling was het spook ver
dwenen. Merkwaardig was het, dat, toen
Hane eenige minuten later met den waard
uit het berglogement terugkwam, zich niet
alleen twee schimmen vertoonden, die alle
bewegingen meemaakten, maar dat nog 'n
derde „spook" het tweetal gezelschap hield.
Spook nummer drie was minder duidelijk
waarneembaar en was, zoo concludeerde
Hane, een tweede schaduwbeeld van een der
beide personen of wel de weerspiegeling
van een der beide hoofdschaduwen. De drie
schimmen waren nu eens flauwer, dan
weer duidelijker te onderscheiden.
Het volgend jaar in 1798 dus, werd door
Jordan hetzelfde verschijnsel op den
Broeken waargenomen. Ook hij zag hij
zonsopgang het spook van den Bloksberg,
dat reeds zooveel eenvoudige zielen had
verschrikt en doen gelooven in heksen, die
woeste dansen uitvoeren en op bezemsteleij
wegrijden, over spleten en klooven.
POREUS AARDEWERK.
Een aardefabriek in de Ver. Staten maakt
gebruik van een eigenaardig middel om po
reuze producten te verkrijgen. Zij vermengt
de massa waaruit de artikelen vervaardigd
moeten worden, met naphtaline in een be
paalde verhouding. Daarna vindt het vor
men op de gewone wijze plaats. Bij het
bakken van het aardewerk vervluchtigt;
nu de naphtaline zonder te smelten en ont?
wijkt uit de oven, waarna zij weer wordt
opgevangen. Het aardewerk blijft, tengevol
ge van de tallooze gaatjes, waar de nanh-
talinedéeltjes gezeten hebben, poreus. Bo
vendien is de teruggewonnen naphtaline
door de bewerking gezuiverd, zoodat zij
verkocht kan worden tegen een hoogeren
prijs dan de ruwe stof heeft gekost.
„Integendeel. Ik verwonder me alleen over
je plotselinge bezorghei'd"
En dat deed ze. Gewoonlijk gingen hun meest
vertrouwelijke gesprekken niet verder dan: „doe
de deur eens dicht" of „geef me de krant eens
aan'.
Ralph kneep zijn oogen geërgerd dicht en
vestigde ze toen op de lieftallige lippen van zijn
Vlochter.
„Je gonn George" vervolgde hij ernstig „heeft
jaren lang een dubbel leven geleid .Ik beb altijd
getracht dat voor jon verborgen te houden,
maar door dezen droevigt-a samenloop van om
standigheden is dat niet langer mogelijk
Hij kuchte en bedacht, dat hij inderdaad een
en ander voor haar verborgen had trachten te
houden. Het was slechts de vraag, of hij daarin
geslaa;gd was. Barbara's glimlach deed hem
daaraan eenigszins twijfelen.
„George" ging Ralph haastig door. „is altijd
een wilde, ongedurige jongen geweest, maar de
hemel alleen weet. hoe bij tot zóóiets gekomen is
Ik en ook je andere ooms wisten wel. dat bij
duistere dingen uitvoerde, maar dit is toch de
eerste, en op een ongelukkige wijze ook de laat
ste keer geweest, dat bij., eh.. iets met de po
litie te maken bad".
Hij betreurde de lichtzinnigheid van een broer
die zijn familie zoo'n verdriet kon aandoen.
Dat was tenminste de indruk, dien hij trachtte
te wekken. Dat lukte hem niet al te best, zooals
hij wel aan. Barbara's gezicht zag.
„Z'n foto in alle kranten iemands naam
onteerd te zien en te weten, dat men in de
oogen der wereld voor altijd geschandvlekt is
dat is afgrijzelijk" zei Ralph, en zijn stem
vloeide over van deugdzame verontwaardiging.
Maar een onkinderlijke dochter nam de vrij
heid. haar braven vader in de rede te vallen:
„Oom George is gestorven, zooals hij geleefd
heeft", zei ze kort en bondig „als een boef'.
Haar wangen waren -iets -hooger van kleur
en haar oogen schitterden meer dan gewoonlijk
Die verschijnselen deden Ralph onprettig aan.
maar hij bracht toch een smartelijk „Barbaral"
uit. zooals 't in zijn rol te pas kwam.
Ze keek hem verachtelijk aan.
„Als je er zoo'n pleizier in hebt, te liegen,
ga je gang maar; als je maar niet denkt dat je
mij wat kunt wijsmaken. Ik weet heel goed Ge
orge Teyst een misdadiger was, net zooals ik
weet, dat jij er een bent. Dat heb ak al jaren
geweten. Het verrast me niet het minste".
Ralph deed een krachtige poging om dozo
verdachtmaking van de hand te wijzen.
„Mijn beste meisje, je denkt toch niet...."
„Dat denk ik zeker. Of meen je soms, dat ik
al dien tijd met je onder één dak kon wonen,
zonder door te krijgen wat voor een beroep
George. Dennis, Jan en jezelf hebben? Zet dat
maar gerust uit je hoofd."
Ralph fronste zijn wenkbrouwen.
„Dus je veronderstelt, dat ik een misdadiger
ben?"
„Nee, dat veronderstel ik niet, ik wéét bet.
Want dat is dan ook het eenige, wat je met de
andere drie gemeen hebt. Dat zijn tenminste
mannen".
Ralph kreeg een kleur, en had zich daarvoor
wol een schop willen geven. Hij was den toe
stand niet langer meester.
„Je weet niet wat je zegt" bracht hij uit.
„Maar al te goed Als er lui van Scotland
Yard hier komen en allerlei vragen doen, of me
trachten uit te hooren, denk ik niet, dat ze in
je gezondheid belang stellen".
Die kwam aan. Het kostte Ralph eenigen tijd
om zich met den vollen omvang van het nieuwe
gevaar vertrouwd te maken.
„De Yard? Hier? Me enje dat?"
Barbara keek hem recht aan en hij werd er
verlegen onder.
^Doe nu maar niet zoo verbaasd, en ga naar
je kantoor. Ze zouden je eens kunnen missen
Ik ga nog wat typen. Ik bad nog geen goed
type voor een echten ploert voor mijn nieuw
verhaal, maar nu heb ik er een".
Ralph's oogen flikkerden. Haar nieuw ver
haal! Naar de hel met haar geschrijf! Toch had
hü dadelijk spijt van die gedachte. Als ze er
eens succes mee had, zou ze zelfstandig willen
worden, en ze kon, wat hem betrof, niet gauw
genoeg ophoepelen.
Hij stond op en sloop de kamer uit. Dien gc-
beelen dag hing hii rond op plaatsen, waar hij
kans had Jan te ontmoeten, maar hij vond hem
nergens. Ook op zijn flat was hij klaarblijkelijk
niet, en Ralph's herhaaldelijk opbellen bleef on
beantwoord.
Het leven was erg moeilijk, vond Ralph en
tegen den avond was hij zoo ver, dat hij met
pleizier een van zijn broers zou hebben ver-
moord. Met dat onpleizierig thema was hij nog
bezig, toen hij bij zijn thuiskomst Barbara aau
haar schrijfmachine vond zitten, maar hij zag
er van af. eenig moorddadiger wapen te gebrui
ken dan een woedenden blik.
De verschijning van Keating. in de straat
beneden, kon hem ook niet bevallen, hoewel hij
inzag dat Keating waarschijnlijk alleen maar
een onschuldig wandelingetje maakte. Ralph
keek hem na tot hij om den hoek verdween, en
ging toen naar bed. Hij voelde zich niets be
haaglijk.
Hii zou zich nog minder behaaglijk hebben
gevoeld, als hii, om twee uur den volgenden
morgen, zijn zitkamer eens binnen had kunnen
gaan. Op dat uur zag die zitkamer er vreeswek
kend uit. De muren schenen in de duisternis op
gelost te zijn, en de kamer was drukkend stil
en vol schaduwen vooral bij het raam.
Daar hield zich een schaduw op die zich be
woog.
