Langendijker
TROOPER
Vrije Ziekenhuisverpleging
in Nederland
Feuilleton
Zal devaluatie voordeel brengen
de beletselen van het vrije ruilver
keer oorzaak slechten toestand
tuinders doen wat ze kunnen iets
betere prijzen voor aardappelen
lage prijzen voor roode kool alles
verkocht zeer lage prijzen voor
gele kool draait gedeeltelijk door
groote aanvoer van witte kool
de minimumprijs of 10 cent meer
groote aanvoer en iets betere prijzen
voor uien, in het bijzonder nep
lage noteering voor bieten ook
peen te laag minder aanvoer van
slaboonen sterk uiteenloopende
prijzen kwaliteitsverschil idem
snijhoonen te lage prijs voor
druiven weinig aanvoer en ge
ringe opbrengst voor tomaten
aanvoer sla andijvie in hoofd
zaak minimumprijs aanvoer ra
pen te lage prijs voor rammenas.
Het is voor onze tuinders te hopen, dat
de genomen monetaire maatregelen tot ge
volg hebben, dat er spoedig verandering
komt in den toestand op tuinbouwgebied.
Daarvoor zal noodig zijn, dat de dagen
van het vrije ruilverkeer weer terugkomen
en de staketsels van hooge invoerrechten,
contingenteeringen, clearingovereenkomsten
e.d. worden opgeruimd. Of de door de re
geering genomen maatregelen dit tot gevolg
zullen hebben, is nog niet te zeggen, doch
dat zij er een der voorwaarden voor kun
nen zijn, is wel moeilijk tegen te spreken.
Op 't oogenblik is er nog weinig van te
bespeuren. De export naar Duitschland ligt
practisch stil. De Nederlandsche Groenten-
en Fruitcentrale zond Maandag telegrafisch
bericht aan de veilingen, dat de maximum
prijzen ter verrekening over de clearing
vanaf dien dag enkel in gulden mogen be
rekend worden, omdat niet bekend is, wel
ke koers zal gelden voor de omrekening
van den guldon in marken. Dit bevordert
natuurlijk den handel niét. Ook de uitvoer
naar andere landen had maar weinig te
beteekenen, zoodat de tuinbouw bijna ge
heel op bet binnenland is aangewezen. De
Langendijker tuinbouw is daar niet op in
gesteld en zoolang het met den export zoo
slecht gaat als thans, is er weinig verbete
ring te wachten. Intusschen trachten de
tuinders er nog van te maken, wat moge
lijk is. Doo.r het treffen van een aanvoer-
règeling voor de winterkool in den aan
staanden winter hoopt men de nadeelen
van een te ongelijken aanvoer te onder
vangen, terwijl verschillende 'standsorgani
saties pogingen in het werk stellen, de tuin
ders, die daarvoor in aanmerking komen,
op eigen bedrijf werkzaam te doen zijn ter
ondersteuning in de moeilijkheden, welke
velen hunner momenteel doormaken. Het
zijn alle lapmiddelen, die den nood wat
kunnen verlichten, doch 't. eigenlijke kwaad
tasten ze niet aan.
De aanvoer van aardappelen was iets ge
ringer dan de laatste weken. Veel veran
dering in de prijzen kwam er niet.. Op het
laatst der week bleek er echter een kleine
verbetering in te treden. Voor gewone
Schotsche muizen kon althans een prijs
tot f 1.70 worden gemaakt, terwijl bonken
opliepen tot f2.30. Drielingen bleven op
hetzelfde maximum van fl.80. Ook blauwe
Eigenheimers brachten iets meer op. Veel
werd nu verkocht voor prijzen, tusschen
f 1.70 en f2.20. Een enlifil partijtje, ging daar
nog boven. Blanke Eigenheimers brachten
fl.90f2.10 op met enkele lagere prijzen
voor afwijkendge hoedanigheid. Ronde Du-
ken waren weinig in trek: de prijs was
f 1.30f2. Bevelanders werden voor fl.30
f 1.60 verkocht. Voor blauwe aardappelen
was heel weinig belangstelling: ze brach
ten fl1.60 op, Voor de pootaardappelen,
waarvan de verkoop den laatsten tijd slecht
ging, zullen afzonderlijke veilingen worden
ingesteld.
De meeste roode kool kwam aan de vei
ling van de Langendijker Groenten centrale,
te Noordsoharwoude kwam gemiddeld nog
geen halve spoorwagen per dag. De prijzen
waren laag, doch zoo goed als alles werd
verkocht. Do sorteerïng van ongeveer 3 pd.
per stuk bracht f 1.701.90, enkele partijen
brachten het tot f 2.102.50, de zwaardere
werd voor f 11.50 verkocht.
Van de gele kool kwam ook verreweg het
grootste kwantum aan de Broeker veiling
Zij bracht buitengewoon slechte prijzen op,
voor zoover ze verkocht werd: een belang
rijk gedeelte was echter onverkoopbaar en
draaide door. De sorteering van de lichtste,
3 a 4 pond, werd voor f 1.201.30 verkocht,
de overige brachten f 1 op.
Met de witte kool gaat het nog maar niet
naar wensch. Gelukkig is er een regeling ge
troffen, waarbij de minimumprijs op 80 cent
is bepaald. De meeste brengt dezen prijs
op. Ook wordt er voor 90 cent verkocht en
voor een enkel partijtje werd f 1 betaald.
Afwijkend goed wordt afgenomen voor 50
cent. Aan beide veilingen kwamen ongeveer
100 spoorwagens.
Groene kool is ook veel te laag in prijs.
Het is een nieuwe teelt. De resultaten wek
ken nog niet op tot uitbreiding, eerder tot
stopzetting. De hoogste prijs, welke deze
week werd betaald, was f 1.80. Overigens
bracht ze f 1—1.50 op. Afwijkend goed deed
50 cent,
De aanvoer van uien werd aanmerkelijk
grooter, en wel aan beide veilingen. De
prijzen werden gelukkig iets beter, dank zij
de betere vraag. Voor grove uien werd f 1.40
tot f 1.80 betaald, al naar gelang van kwa
liteit, middelgroote f 1.10—1.70, wat onge
veer 20 cent hooger is dan de vorige week.
Drielingen deden het ook boter. Aanvanke
lijk brachten ze nog geen gulden op, later
werden ze verhandeld voor f 1.301.80. De
nep, die de vorige week al flink in prijs
was gestegen, kon nu nog een verdere stij
ging boeken en werd verkocht voor f 4.80—
„Ctto, kijk even <le muizenval na, ik
boor b"n dichtslaan.
6, al naar gelang van kwaliteit. Voor groo
te bieten werd 5090 cent betaald, middel
maat f 11.30 en kleine f 1.601.80. Kleine
breekpeen werd voor 50 cent verkocht, groo
te voor 90 cent tot f 1.201.30.
De aanvoer van slaboonen begint te ver
minderen. De prijzen zijn zeer verschillend
in verband met de afwijking in kwalitiet.
Het meeste van het aangebodene wordt voor
f 34 a f 6 verkocht. Mooie partijtjes doen
f 710, enkele f 12 a f 14.60. Snijboonen
kwamen er niet veel. Van het open veld
brachten ze f 3 tot f 5 op, uit de kassen f 18
21.
Druiven kwamen er niet veel. Voor Ali-
cante werd f 17 tot f 19.20 betaald, voor
Frankenthaler f 1422.
Met den aanvoer van tomaten zal het
weldra gedaan zijn. De prijs was deze week
iets minder slecht dan de vorige. A bracht
f 3.704.20 op; B steeg op 't laatst der week
tot f 4-90; C tot f 3.20 en CC werd voor f 2
—2.20 verkocht.
Bloemkool werd aan de Broeker veiling
aangevoerd. De prijzen van eerste soort lie
pen vrij sterk uiteen, n.I, van f 4.80—11.
Voor tweede soort werd f 1.503.70 betaald,
naar gelang van kwaliteit.
Rapen werden voor f 1.50 verkocht. Sla
bracht 70 cent op. Met de andijvie ging het
slecht: een klein gedeelte deed 70 cent, ove
rigens 50 cent, den minimumprijs. Voor
rammenas werd f 12.20 betaald, een veel
te lagen prijs.
Uit onze Omgeving
ALKMAAR
Balten gewone vergadering van
het Streekverband benoorden
het IJ in Het Gulden Vlies te
Alkmaar. Voorlichting op het
Ontwerp-Ziektewet.
Zaterdagmiddag had in de tooneelzaal van
„Het Gulden Vlies" te Alkmaar een buiten
gewone vergadering plaats van het Streek
verband Noord-Holland benoorden 't IJ van
de Federatie van Vereenigingen voor Vrije
Ziekenhuisverpleging in Nederland.
Vertegenwoordigd waren 20 afdeelingen.
De Voorzitter van het Streekverband, de
heer L. J. v. d. Kuijl opende met een woord
van welkom en wees er op, dat deze verga
dering was uitgeschreven om te spreken
over het ontwerp ziektefondswet. Dit nieu
we ontwerp zal vermoedelijk veel afbreuk
doen aan ons werk. Het speet spr. dat eenige
groote afdeelingen met name Alkmaar
niet aanwezig waren. Het deed spr. intus
schen genoegen, dat eenige genoodigden, w.o.
de burgemeester van Barsingerhorn, aan de
uitnoodiging om hier te komen, hadden ge
hoor gegeven.
Met deze woorden verklaarde de heer v.
d. Kuijl de vergadering voor geopend.
Inleiding van den voorzitter van
het H.B.
De eerste spreker was de voorzitter van
het H.B., de heer C. Stolk uit den Haag.
De Regeering wil, dat de ziekenfondsen
belast worden met de ziekenhuisverpleging,
aldus ving spr. aan. Dat is een kardinaal
punt in de nieuwe wet. Spr. vroeg of de re
geling van Minister Slingenberg wel zoo in
het belang is van den arbeider, zooals in
het ontwerp is gezegd?
De tijd zeide spr., is er niet geschikt
voor om dit wetsontwerp ten uitvoer te
brengen, omdat het zwaardere lasten legt
op de schouders der arbeiders. Het eerste
punt, hetwelk pleit in het nadeel van den
arbeider is wel de bepaling van de wel-
vaartsgrens. In onze vereeniging betaalt
arm en rijk dezelfde premie; de betere krin
gen betalen dus het meerdere risico, dat de
arbeider heeft, om ziek te worden.
De Regeering heeft zich geen rekenschap
gegeven dat contributie-verhooging een der
eerste gevolgen zal zijn van de invoering
van de weistandsgrens.
Er is nog een bezwaar; er komen name
lijk tal van commissies, die controle moetën
uitoefenen op de ziekenfondsen. De kosten
van deze commissies moeten eendeels ge
dragen worden door de fondsen, anderdeels
door de deelnemers, zooals doctoren, vroed
vrouwen enz. Het lijdt geen twijfel of deze
kosten zullen neerkomen op de fondsen.
Een ander gevaar, dat meer de gemeen
ten betreft is wel, dat tal van gezinnen zul
len zijn aangewezen op Burgerlijk Armbe
stuur of Maatschappelijk Hulpbetoon, om
dat zij geen lid meer kunnen zijn van een
ziekenfonds of ziekenhuisverpleging. Die
menschen komen dus meer ten laste der
gemeente en een mooi maatschappelijk werk
is daarmede afgebroken.
Op deze gronden wilde spr. protesteeren
tegen dit ontwerp-wet. Zulks ter bescher
ming van den kleinen middenstander en
van den arbeider. Spr. constateerde, dat
door deze wet, de beeren doktoren wel het
meest werden bevoordeeld, ze krijgen een
rechtspositie, welke zoo veilig mogelijk is.
Spr. toonde dit met voorbeelden aan.
Wat noodig is voor onze verpleegden, zal
worden beoordeeld door doktoren, tandart
sen en vroedvrouwen en spr. noemde dit
gewoonweg absurd.
Wij worden dus onder curateele gesteld
en spr. vroeg zich af, of dit verdiend is?
Integendeel, wij hebben ons werk goed ge
daan en milboenen voor de schatkist ge
spaard. Als de Ziekenfondsen gekoppeld
worden aan de ziekenverpleging, hoe zal
het dan gaan met Witte Kruis, Groene
Kruis en Wit-Gele Kruis? Daar is bij de
nieuwe wet, in overzien, want de fondsen
mogen zich niet bemoeien met de wijkver
pleging. Maar wat doen wij anders? Spr.
vroeg zich af, waarom moet het Kruiswerk
worden gesoaard en moet ons werk worden
afgebroken?
Hier wordt dus een onrecht gepleegd, het
welk niet gemakkelijk zal zijn te herstellen
Het tast onze rechtspositie aan en daarmede
kunnen wij onmogelijk accoord gaan.
Onze algemeene vergadering, welke tot op
heden een wetgevende macht in onze ver
eeniging beteekende, wordt uitgeschakeld
Want al ons werk moet worden gecontro
leerd. Snr. geloofde niet. dat het noodig is.
dat onze Rekening en Verantwoording nog
eens wordt bekeken door een Regeerings
commissie. Deze maatregel is des te dwazer,
omdat de Regeering njets weet van den
finantieelen kant van ons werk, dat blijkt
zeer duidelijk uit het nieuwe wetsontwerp.
Tot nu toe hebben wij ons nooit bekom
merd om de behandeling van den huisarts
in een ziekenhuis of om de verstrekking
van geneesmiddelen. Die lasten worden in
de ni°uwe wet wel op onze schouders ge
legd. En wat beteekent zulks? Alweer con-
tributieverhooging.
Nog is in de nieuwe wet vastgelegd, dat
onze vereeniging Koninklük moet zijn goed
gekeurd, arrders loopen de leden hun ver
zekering mis. Spr. behandelde voorts uit
voerig art. 21 der wet, handelende over de
Ziekenhuisverpleging en kwam tot de con
clusie. dat de Vereeniging voor Ziekenhuis
verpleging en de Fondsen hunne wegen
kunnen afbakenen en er geen reden bestaat
te tornen aan de rechten van de vereeni
gingen voor Ziekenhuisverpleging.
Nu zijn de rechten van de Ziekenfondsen
in de wet verankerd, doch die van ons niet.
Hierdoor worden onze rechten natuurlijk
ernstig bedreigd.
Het is niet te aanvaarden, dat er straks
over ons, doch zonder ons beraadslaagd
wordt. Bovendien zal het zoo worden, dat
wij natuurlijk concurrenten worden van
de Ziekenfondsen. Uit alle gronden hier
genoemd, moeten wij dit wetsontwerp on
aanvaardbaar achten. En met ons ook tal
van andere vereenigingen.
In ons land moet een actie op touw wor
den gezet, want dit heillooze ontwerp mag
niet tot wet worden verheven, aldus ein
digde spr. (Applaus).
Hierna bestond gelegenheid tot het stellen
van vragen, waarvan door eenige der aan
wezigen werd gebruik gemaakt.
Een motie.
Vervolgens las de Voorzitter van het
Streekverband, de heer L. J. v. d. Kuijl,
een motie voor, luidende als volgt:
Het Streekverband Noord-Holland benoor
den het IJ van Vereenigingen van Zieken
huisverpleging, aangesloten bij de Federatie
van Vereenigingen voor Ziekenhuisverple
ging in Nederland, den 3den October 1936
te Alkmaar in Algemeene Vergadering bij
een;
gehoord de uiteenzetting van den Voor
zitter van de Federatie voornoemd, over
de bezwaren, die in het Wetsontwerp tot
regeling der Ziekenverzorging voor onze
.Vereenigingen voor Ziekenhuisverpleging
zijn gelegen;
gehoord de discussie:
constateert dat de in dat Ontwerp ont
worpen regelingen strijdig zijn met een goe
de regeling van de Ziekenhuisverpleging,
zooals die door middel van de Vereenigin
gen voor Ziekenhuisverpleging voor alle
groepen der bevolking bereikbaar is;
dat derhalve door het ongewijzigd tot
stand komen daarvan de Volksgezondheid
niet wordt bevorderd, doch wordt geschaad;
doet een beroep op de Kamer, om hare
medewerking aan de totstandkoming van
deze regeling niet te verleenen;
en besluit
deze motie ter kennis te brengen van de
betrokken autoriteiten en van het bestuur
van de Federatie van Vereenigingen voor
Ziekenhuisverpleging in Nederland.
Deze motie werd met algemeene stemmen
aangenomen. (Applaus).
Hierna volgde sluiting.
HEERHUGOWAARD
Kinderen speelden met vuur.
Zondagmiddag ongeveer twee uur, terwijl
de landbouwer Bakkum, wonende aan het
Noordeind van den Middenweg afwezig was,
ontstond brand in de tot den top met hooi
en stroo gevulde vijzelberg achter zijn wo
ning, vermoedelijk door het spelen van
kinderen met lucifers.
Door snel ingrijpen van de brandweer,
die met de motorspuit spoedig ter plaatse
was en met twee stralen water gaf, en ook
door het feit, dat de wind westelijk was,
,werd voorkomen, dat de laaiende vuurgloed
zich overplantte op de zich op ongeveer een
meter afstand bevindende schuur.
WIERINGERWAARD
Het woonhuis van den heer A. Winfc,
beurtschipper op Alkmaar, is bij ondcr-
handsehoh verkoop overgegaan aan den
heer H. Kossen alhier. De vaartuigen zijn
niet in verkoop begrepen.
HARENKARSPEL
Bij de op Vrijdag j.1. gehouden rekening
van het Onderling Paardenfonds alhier wa
ren over het 3e kwartaal verzekerd 293
stuks; afgekeurd waren 2 stuks. De ora-
s.'ag werd bepaald op f 0.60 per f 100.
verzekerde waarde.
Een zwak krabbelend geluid verbrak even de
stilte, toen een indringer, die op het balkon in
eengedoken zat, het slot van 't raam met een
dun stalen instrumentje, behoedzaam forceerde
Geleidelijk gaf het slot mee en 't raam draai
de open om den bezoeker door te laten.
Hoogst zelden gebruikte Dennis Teyst de deux
als een andere ingang be meven goed van dienst
kon zijn.
Hij sloot het raam weer en ging langzaam de
kamer in, terwijl hij tastend den weg zocht naar
een stoel, waarop hij ging zitten om zifn oogen
aan het donker to laten wennen. Het gebruik
van zijn lantaarntje zou te riskant zijn.
Eigenaardig genoeg draaiden zijn gedachten
nu heelemaal niet om zijn onmiddellijke voor
nemens maar om een mogelijke ontmoeting van
zijn broers in de naaste toekomst, waarbij het
zou moeten uitkomen, dat Jan noch geweigerd
had om zich met hen in verbinding te stellen,
noch er om had. gevraagd. Dennis had er zijn
eigen redenen voor. dat hij Ralph en Jan zoo
veel mogelijk uit eikaars buurt hield.
Hij bleef vijf minuten zitten en ging toen on
hoorbaar naar de versmade Turner. Daarbij
maakte hii zijn eerste fout. Hii trapte op den
vloer recht onder de schilderij
Een misdadiger maakt zelden meer dan óen
fout, omdat er in den regel geen tijd is tus
schen den blunder en de betrapping, maar Den-
nis wist niet, dat hii een blunder had gemaakt
Wat hij zocht, vond hij gemakkelijk genoeg. Na
de sohiif een paar malen rondgedraaid te heb
ben, waarbii hii de geluidjes aandachtig beluis
terde opende hij de safe. Hij haalde een lan-
taarntje uit zijn zak en liet den lichtbundel even
op het stapeltje brieven vallen. De ongezegelde
enveloppe, die bovenop lag, opende hii het eerst.
Den brief van George aan Ralph, vrijwel een
duplicaat van den brief, dien Dennis zelf had
ontvangen, wierp hii terzijde maar begeering
greep hij naar het stukje papier, dat nog in de
enveloppe was blijven zitten. Met zijn rug naar
het raam gewend liet hij het licht op het strook
je vallen. Sinds Ralph het den laatsten keer had
gezien, was de kleur van blauw in wit veran
derd en wat er op stond geschreven, was ook
hel wat duidelijker geworden, hoewel Den
nis er minder aan had Hij was het 2 keer en
stond verstomd.
„Een safe is de eenige plaats op de wereld
die niet safe is. De strooper"
Het kostte hem twee minuten, vóór hij inzag
dat hij er in geloopen was. Ralph had het niet
geschreven, dat was duidelijk genoeg. Wie ook
de Strooper mocht zijn. in geen geval Ralph.
Die miste zoowel de verbeelding als de koelbloe
digheid van de legendarische schim, die dit
briefje had onderteekend.
Op dat moment werd voor Den nis de Stroo
per tot nu toe slechts een naam een tastbare
drieging di uint den weg geruimd moest wor
den. Hij voelde een hevige woede tegen dien ge-
heimzinnigen bemoeial in zich opkomen. Hij
vloekte zacht mar toch niet zóó zacht dat ie
mand, die aan het sleutelgat stond te luisteren
het niet kon hooren. Die iemand was Ralph.
Een paar minuten geleden door een electrisch
alarmschelletje, dat de geluiddempende muren
van zijn slaapkamer niet kon doordringen, ge
wekt had hij zich gauw 'n jas aangetrokken en
was de gang op geslopen. Juist toen Dennis
vloekte, richtte hii zich op knipte de ganglamp
aan en smeet tegelijk de kamerdeur wijd open.
Zoodoende beging hij een noodlottige vergis
sing. Hij kwam daardoor als een silhouet in de
deuropening te staan terwijl Dennis in het don
ker bleef. Bovendien en dat was nog erger
schrok Dennis di de rrjoeilijke kunst uit z'n zak
te schieten niet voor niets had geleerd Bij vol
doenden tijd om zich te bezinnen zou hij zich
misschien op een andere wijze verdedigd hebben
maar hij had zich aangewend, in oogenblikkeu
van gevaar vlug te denken en nog vlugger te
handelen.
De revolver in zijn zak was van een silencer
voorzien en Ralph stierf zonder te weten, wat
hem gedood had; alleen een zachte klik verbrak
dc- stilte.
Dennis zag Ralph langs den muur omlaag
glijden en ineenkrimpen op den vloer. In die
houding kwam de logge figuur hem bekend voor
en vóór hij de kamer verlaten had, zag hij pre
cies waar hij aan toe was. Hij keek op zijn
broer neer: Ralph was dood. De kogel had hem
juist tusschen de ooren getroffen en de gevolgen
waren hoogst onpleizierig. Ze konden echter,
zooals Dennis heel goed begreep, nog veel on-
pleizieriger worden. Nog nooit had hij iemand
gedood, en ook nu had hii dat niet gewild, maar
desondanks lag zijn broer daar en hij was er
niets mee opgeschoten. Wat* hij gezocht had,
bevond zich in de handen van d«n Strooper.
Dennis knarsetandde stapte vore Ralph's li
chaam heen en liep vlug de gang door.
Vreemd genoeg had hij aan Barbara's aan
wezigheid in huis heelemaal niet meer ge
dacht totdat de deur van haar slaapkamer
openging en hij haar plotseling zag staan. Zij
had een dunne kimono aan en staarde met wijd
open oogen de gang in. Eén oogenblik keken
zij elkaar strak aan zonder zich te bewegen.
Toen zakte haar blik langzaam weg en richtte
zich op het lijk van haar vader.
Plotseling gaf zij een gil. Dennis. inmiddels
tot zichzelf gekomen, sprong als de wind de
trappen af, rukte de voordeur open en wilde
de Ppper-Brookstreei inhollen. maar kwam toe
valliaerwijze terecht in de armen van inspec
teur Keating.
Rarbara's gil was oorzaak geweest dat Kea
ting de straat over stak juist op 't moment dat
Dennis naar buiten rende. De schok van de bot
sing had beide mannen bijna omvergeworpen,
maar Keating vond zijn tegenwoordigheid van
geest gauw genoeg terug en greep den ander
zoo sttpvig vast. dat deze meende zijn arm te
voe'en breken.
„Laat los verd... grauwde Dennis.
„Gehaast?" vroeg Keating welwillend en keek
op. toen uit het huis een tweede gil klonk. „Dat
meisje heeft gode longen! Kom eens mee" jij"l
Hij duwde Dennis voor zich uit. En waar
schijnlijk zou hij hem met geweld met het jonge
meisje, dat juist de stoep af kwam vliegen, ge
confronteerd hebben als Dennis niet plotse
ling was blijven stilstaan en achteruit had ge
trapt. Zijn hak belandde vierkant op Keatings
teenen. tengevolge waarvan de inspecteur zijn
geva ngene. weliswaar onvrijwillig, voor een
oogenblik wat losser vasthield .Meteen voelde
Keating een vuist onzacht zijn gezicht aanraken
waardoor hij ge noopt werd zich op den grond
uit testrekken.
Zooals hij later verzekerde waren bij die gele
genheid drie van zijn bvoortanden gaan zit
ten.
Toen hii weer half overeind was gekrabbeld,
was Dennis al veertig meter weg en ijverig doen
de om dien afstand nog te vergrooten. Keating
met ziin voet in de hand. sloeg den aftocht van
zijn gevangene bespiegelend gade. Zelfs de ver
schijning van Barbara kon hem er niet toe be
wegen iets te ondernemen. Hij zat en keek.
„Om Gods wil. houd hem tegen'" hijgde Bar
bara. „Die man heeft mijn vader ver
moord!"
Keating ontstelde „Vermoord? Tk dacht niet,
dat die snaak zijn knapper zou gebruiken"
„Doe toch iets. doe toch iets" gilde zij bijna
en probeerde hem overeind te zetten.
Hij voldeed aan haar verlangen, haalde een
klein zilveren fluitje uit z'n zak en blies daarop
(Wordt vervolgd.)
